Laat de doden de doden begraven

[ericjan]

Als het in de Bijbel over doden gaat wordt daar vrijwel altijd mee bedoeld dat deze de weg kwijt zijn of ongelovig of afvallig zijn geworden....m.a.w. geestelijk dood in hun ogen.
Zo ook in het verhaal van de verloren zoon b.v.:

Was deze echt dood dan?

Lukas 15
24. Want deze mijn zoon was dood, en is weder levend geworden; en hij was verloren, en is gevonden! En zij begonnen vrolijkte zijn.
32. Men behoorde dan vrolijk en blijde te zijn; want deze uw broeder was dood, en is weder levend geworden; en hij was verloren, en is gevonden

Datzelfde geld voor Lazarus, die uit deze "dood"opgewekt is...i.m.o.

Doden kunnen natuurlijk geen doden begraven als je dat letterlijk zou nemen.
Doden zijn dus afvalligen [ongelovigen] ipv vromen...die volgen een ander pad.

Hier is niet voor niets klip en klaar dat het een gelijkenis betreft Callista, die zijn per defenitie niet waar gebeurd. Die afbakening is er niet voor niets.

[callista]

Er staat niet voor niets 7x in de Bijbel:

Wie oren heeft die hore

Dus in jouw optiek kunnen doden letterlijk doden begraven ericjan?

[Peter79]

Je zegt hier het een maar doet vervolgens het ander Peter.
Je zegt dat we dat onderscheid niet kunnen maken, maar vervolgens doe je het wel.
G'd heeft dat niet voor niets zo laten opnemen in Zijn Woord ! En dat is vast niet door Hem zo gedaan om het door ZIjn kinderen te laten nuanceren, om er zo onderuit te kunnen.

Paulus is tot geloof gekomen, toen Jezus aan hem verscheen. Paulus heeft zijn geloof dus niet gebaseerd op een letterlijk verslag van de opstanding, hoewel hij daarvan toch geweten moet hebben. Paulus heeft Jezus in levende lijve gesproken. Thomas wilde Jezus' handen voelen om vast te stellen dat Hij echt Jezus was. Jezus zegt dan: zalig die niet zien en toch geloven. De Samaritanen geloven in Jezus eerst om wat de vrouw hun verteld heeft, maar als ze Jezus zelf gehoord hebben, geloven ze op basis van hun eigen ervaring met Jezus (Joh 4).

Het christelijk geloof is niet gebaseerd op letterlijke geschiedenis, het is niet gebaseerd op het zien. Het is gebaseerd op Jezus die leeft en die hier en nu mensen roept om Hem te volgen. De ontmoeting met Jezus is belangrijker dan de verhalen. Vraag een christen wat het christelijk geloof inhoudt, en geen één christen vertelt hetzelfde. Maar christenen moeten dan ook mensen naar Jezus verwijzen en er zelf niet tussen gaan staan. De boodschapper komt slechts een boodschap brengen. Mattheus paste zijn evangelie aan zijn publiek aan: hij doet zijn uiterste best om aan de hand van teksten uit het Oude Testament aan te tonen dat Jezus de Messias is. Lucas is een arts. Hij legt veel nadruk op het bijzondere van de genezingswonderen. Elke boodschapper geeft zijn eigen kleur aan het verhaal. Maar de essentie is: je moet niet bij Mattheus, Lucas, Paulus, Petrus of Apollos zijn, maar bij Jezus.

[ericjan]

Er staat niet voor niets 7x in de Bijbel:

Wie oren heeft die hore

Dus in jouw optiek kunnen doden letterlijk doden begraven ericjan?

Yeshua stelt het zo, dus geloof ik dat inderdaad. Hoe dat in zijn werk gaat is mij niet bekend, maar daarom geloof ik het nog wel inderdaad.
Het feit dat ik iets niet begrijp uit de bijbel maakt niet dat ik het daarom afwijs dan wel ombuig om het te begrijpen.

[callista]

Er staat niet voor niets 7x in de Bijbel:

Wie oren heeft die hore

Dus in jouw optiek kunnen doden letterlijk doden begraven ericjan?

Yeshua stelt het zo, dus geloof ik dat inderdaad. Hoe dat in zijn werk gaat is mij niet bekend, maar daarom geloof ik het nog wel inderdaad.
Het feit dat ik iets niet begrijp uit de bijbel maakt niet dat ik het daarom afwijs dan wel ombuig om het te begrijpen.

Ja, dan lijkt mij niet verwonderlijk dat je de betekenis hiervan en de boodschap ontgaat.

[Jerommel]

Je hebt hard uit de hoek komen in Liefde en hard uit de hoek komen zonder Liefde.
Hoe huilde Jezus bij de dood van Lazarus.
Dus hoe huilt dan de zoon die zijn vader verliest?
Werd Christus door doden begraven?
Moeten gelovigen dan voor God hun overleden ouders maar laten rotten?
Heeft Christus geen begrip voor de rouw van een mens, maar wel voor zijn eigen rouw?

Ik vind dit allemaal goede vragen.
Je interpreteert de tekst zo dat Jezus het niet echt gezegd heeft tegen iemand die in rouw is.

Het is de leerling die zegt dat ie het te druk heeft, dat is de betekenis van het spreekwoord.
Christus koppelt dat aan het dood zijn voor God en het leven voor de wereld.
Nogmaals, het gaat om de keuze die je moet maken, tussen God en de wereld.

Inderdaad zullen we onze geliefden moeten laten rotten als we moeten kiezen tussen Yeshua en hen.

En jij weet dat te verenigen met de Wet van naastenliefde???

[ericjan]

Er staat niet voor niets 7x in de Bijbel:

Wie oren heeft die hore

Dus in jouw optiek kunnen doden letterlijk doden begraven ericjan?

Yeshua stelt het zo, dus geloof ik dat inderdaad. Hoe dat in zijn werk gaat is mij niet bekend, maar daarom geloof ik het nog wel inderdaad.
Het feit dat ik iets niet begrijp uit de bijbel maakt niet dat ik het daarom afwijs dan wel ombuig om het te begrijpen.

Ja, dan lijkt mij niet verwonderlijk dat je de betekenis hiervan en de boodschap ontgaat.

Gelukkig zijn er hier ongelovigen om ons de weg te wijzen in ZIjn Woord....

[Jerommel]

Tja, hoe vernederend is dat, dat een ongelovige sommige dingen van het geloof beter ziet dan een gelovige?

[ericjan]

Tja, hoe vernederend is dat, dat een ongelovige sommige dingen van het geloof beter ziet dan een gelovige?

Als het het geval was zou ik er geen problemen mee hebben, jij wel?

[Jerommel]

Nee, want nederigheid is een vrucht van het geloof.
Maar leuk is anders..

[ericjan]

Nee, want nederigheid is een vrucht van het geloof.
Maar leuk is anders..

Ik vind het zelfs wel leuk, maar voorzichtigheid is geboden wanneer mensen die hetgeen er in het Woord geschreven is al niet geloven op geen enkel vlak ons van advies gaan geven.
Want grote kans dat de werkelijke beweegredenen (in hun onderbewustzijn) minder fraai zijn dan ze lijken, want dezen dienen niet de Heer maar iemand anders......

[Jerommel]

Vernedering is niet leuk.
Maar weleens hard nodig...
Ik spreek voor mezelf natuurlijk..

[ericjan]

Vernedering is niet leuk.
Maar weleens hard nodig...
Ik spreek voor mezelf natuurlijk..

Ik deel je mening, want als iemand vernedering leuk vindt ...... dat hapert er iets !
Maar de vraag is of er sprake is van vernedering in deze context. Voor mij absoluut niet namelijk.

[Sanne]

Je hebt hard uit de hoek komen in Liefde en hard uit de hoek komen zonder Liefde.
Hoe huilde Jezus bij de dood van Lazarus.
Dus hoe huilt dan de zoon die zijn vader verliest?
Werd Christus door doden begraven?
Moeten gelovigen dan voor God hun overleden ouders maar laten rotten?
Heeft Christus geen begrip voor de rouw van een mens, maar wel voor zijn eigen rouw?

Ik vind dit allemaal goede vragen.
Je interpreteert de tekst zo dat Jezus het niet echt gezegd heeft tegen iemand die in rouw is.

Het is de leerling die zegt dat ie het te druk heeft, dat is de betekenis van het spreekwoord.
Christus koppelt dat aan het dood zijn voor God en het leven voor de wereld.
Nogmaals, het gaat om de keuze die je moet maken, tussen God en de wereld.

Inderdaad zullen we onze geliefden moeten laten rotten als we moeten kiezen tussen Yeshua en hen.

En jij weet dat te verenigen met de Wet van naastenliefde???

Zou het niet zo kunnen zijn dat de man bedoelde dat hij zijn bejaarde vader tot de dood toe wilde verzorgen en dat hij daarna wel tijd zou hebben voor God. Als die beste man net was gestorven dan had Jezus inderdaad net als bij Lazarus een traan gelaten en hem wellicht ook wel een opstanding gegeven. Want Jezus was nu eenmaal altijd begaan met de mensen. Het idee dat hij zou zeggen; laat je vader maar wegrotten. Hij zei ook niet tegen Martha en Maria: waar waren jullie nou, wat zonde van de tijd dat jullie je broer hebben begraven.
Maar wachten op een ideaal moment om te beginnen met het dienen van God heeft geen zin. Want er is altijd wel wat.

Dat Jezus niet bedoelde dat je bepaalde verantwoordelijkheden kan laten liggen, blijkt bijvoorbeeld ook uit Mark.7:11-13. Er bestond toen namelijk ook de gedachte dat als je je tijd en je middelen maar aan God gaf, dan was je niet meer verplicht het aan je ouders te geven. Jezus maakte duidelijk dat je door zo'n houding het Woord van God krachteloos zou maken.
Alles in evenwicht. Je zorgt gewoon netjes voor je ouders en als ze dood gaan, dan zorg je voor een fatsoenlijke uitvaart. Maar je gebruikt deze verplichtingen niet als excuus om met het dienen van God te wachten.

[Leeuwenhart]

Alles in evenwicht. Je zorgt gewoon netjes voor je ouders en als ze dood gaan, dan zorg je voor een fatsoenlijke uitvaart. Maar je gebruikt deze verplichtingen niet als excuus om met het dienen van God te wachten.

Het grote verschil met algemene richtlijnen en de aanbeveling die Jezus deed: Laat de niet-levenden de doden maar begraven", is natuurlijk het feit dat het allemaal toen 'live' gebeurde.
Mensen werden uitgenodigd om met Jezus mee te gaan en in het Leven in te gaan. Zoals Hij zei: "Ik ben de Weg de Waarheid en het Leven"
Die gelegenheid, om met Hem te wandelen, missen om een begrafenis te regelen, terwijl anderen die niet uitgenodigd zijn, zich daarover zouden kunnen ontfermen. Dat zou toch te erg voor woorden zijn?

[Jerommel]

Mee eens.
Maarrrr....
Gesteld dat zijn vader inderdaad nog door hem begraven moest worden, denk even mee:

De leerling kaart zijn probleem aan bij Jezus, want hij is toch aanwezig, ondanks zijn vaders overlijden, dus hij zou wel mee willen, maar hij zit met de uitvaart van zijn vader, dus dat is even een lastige situatie.
Moeder is nu weduwe geworden, afscheid, troost en verwerking, met liefde deze wond helen, een belangrijke familieaangelegenheid dus.

Zou Jezus in dat geval zeggen: "Laat de doden de doden maar begraven." ?
Wat een hufter dan...
En dat geloof ik dus niet.

De reaktie klopt alleen als het een smoes was, een uitdrukking die iemand gebruikt als ie het te druk heeft met vanalles.
Ja, Christus buigt het gezegde om, maar dat doet Hij ook met de vraag: "Wie is dan mijn naaste?" bijvoorbeeld.

[Sanne]

Alles in evenwicht. Je zorgt gewoon netjes voor je ouders en als ze dood gaan, dan zorg je voor een fatsoenlijke uitvaart. Maar je gebruikt deze verplichtingen niet als excuus om met het dienen van God te wachten.

Het grote verschil met algemene richtlijnen en de aanbeveling die Jezus deed: Laat de niet-levenden de doden maar begraven", is natuurlijk het feit dat het allemaal toen 'live' gebeurde.
Mensen werden uitgenodigd om met Jezus mee te gaan en in het Leven in te gaan. Zoals Hij zei: "Ik ben de Weg de Waarheid en het Leven"
Die gelegenheid, om met Hem te wandelen, missen om een begrafenis te regelen, terwijl anderen die niet uitgenodigd zijn, zich daarover zouden kunnen ontfermen. Dat zou toch te erg voor woorden zijn?

Geloof je nu dat de uitnodiging om hem te volgen, betekende dat je toen letterlijk achter hem aan moest lopen? Of begrijp ik je verkeerd?

[wintee]

In het boek "Jezus' leven" van Henk Stoorvogel wordt Jezus omschreven als een rabbi met schmiga, een opleider van rabbies.
Zo'n rabbi met schmiga werd gekozen door rabbies die die titel al hadden. Jezus heeft die titel van de Vader zelf ontvangen bij zijn doop door Johannes.
Jezus letterlijk volgen hield wel wat meer in dan 'even' met Hem oplopen, dat was je leven voor een lange tijd wijden aan de leer van die rabbi.

Sanne schreef: Zou het niet zo kunnen zijn dat de man bedoelde dat hij zijn bejaarde vader tot de dood toe wilde verzorgen en dat hij daarna wel tijd zou hebben voor God.

Dat is ook de uitleg die door Henk Stoorvogel wordt gegeven. Het uitstellen van het volgen van Jezus omdat er nog zoveel andere zaken zijn die ons hier vanaf houden.

[Peter79]

Zowel de tekst in Mattheus als in Lucas hebben "gaan begraven" (volgens de Willibrordvertaling).
Dus als ik het goed begrijp, gaat het hier om een periode voorafgaand aan het sterven tot en met het begraven. Anders had er misschien gestaan "begraven", zonder het werkwoord "gaan". Daar kan ik wel inkomen. Het zorgen voor de bejaarde ouders was toen (en in NL tot het recente verleden) een belangrijke sociale verplichting. Er zijn allerlei sociale verplichtingen die je kunnen afhouden van het volgen van Jezus. Van uitstel komt afstel.

[Leeuwenhart]

Geloof je nu dat de uitnodiging om hem te volgen, betekende dat je toen letterlijk achter hem aan moest lopen? Of begrijp ik je verkeerd?

Dat was op dat moment de realiteit, daarom is het volgen van Hem in algemene zin dan ook geen beletsel om mensen met de normale eer ter aarde te bestellen.
Alleen destijds op dat moment luisterde het zo nauw. Maar het blijft een krachtig signaal.

[Sanne]

Geloof je nu dat de uitnodiging om hem te volgen, betekende dat je toen letterlijk achter hem aan moest lopen? Of begrijp ik je verkeerd?

Dat was op dat moment de realiteit, daarom is het volgen van Hem in algemene zin dan ook geen beletsel om mensen met de normale eer ter aarde te bestellen.
Alleen destijds op dat moment luisterde het zo nauw. Maar het blijft een krachtig signaal.

Maar Lazarus en zijn zussen Martha en Maria waren toch volgelingen van Jezus? Toch waren zij niet voortdurend bij hem. Dat blijkt wel uit het verslag in Joh.11 en zo zijn er meer voorbeelden te noemen.

[wintee]

In de 'Groot nieuws' bijbel staat dat het een leerling van Jezus betreft die de vraag over het begraven stelt. En die volgden in het stof van de voeten van de rabbi .. letterlijk.

[Rechtuit]

Laat de doden de doden begraven is niets anders dan het leven gaat verder en gedenk de doden.Ken uw theologie.

[Leeuwenhart]

Laat de doden de doden begraven is niets anders dan het leven gaat verder en gedenk de doden.Ken uw theologie.

Dat is anders wel een hele ander betekenis dan dat Jezus er aan gaf. Voor Jezus was het letterlijk; ~volg Mij nu je kunt en laten zij, die het Leven, zoals Ik het geef, niet hebben, de doden maar begraven~.

In de loop der jaren en vertalingen vervaagt dat begrip dan van "zij die het Leven niet hebben", via "de niet -levenden" naar de "doden". Wie het snapt mag het zeggen! En inderdaad, ken uw theologie

[Jerommel]

Rechtuit is Rooms Katholiek, zodoende.