Bidden

[Gaitema]

Tja, je leest totaal geen context, die teksten hebben betrekking op het geslacht over wie de einden der eeuwen waren gekomen (1 Kor. 10:11) en niet op ons. Ik herhaal: nergens in de Bijbel staat dat bidden een gebod is, laat staan bidden met gevouwen handen en gesloten ogen zoals jullie bidden.

Gevouwen handen en gesloten ogen geeft gewoon vertrouwen en rust weer. Een staken van eigen werken. Helemaal niets mis mee, integendeel. Gesloten ogen is heel goed. Door een afschuwelijk ongeval moest ik een aantal jaar geleden enige dagen met gesloten ogen door het leven gaan. Dit heeft Onze Lieve Heer gebruikt om mij te doen gevoelen en gewaarworden dat Hij niet alleen met mij is maar ook in mijzelf. In die tijd was ik ongemerkt teveel God als enkel buiten mij gaan zien, en was ik ongemerkt teveel gericht op dienstbaarheid aan mensen, terwijl ik van binnen even rust nodig had en hoognodig God in mijzelf gewaar mocht worden. Ofschoon ik hoop zo'n naar en afschuwelijk pijnlijk ongeval nooit meer mee te maken (over 90 procent van de breedte en 25 procent van de hoogte had mijn hoornvlies losgelaten en ik moest elke dag terug naar het ziekenhuis, men wist aanvankelijk niet of het goed zou komen omdat men nog nooit een ongeluk met een soortgelijk chemisch goedje had meegemaakt en men het verloop dus niet kende), ben ik er heel dankbaar om, omdat ik in mijn dagen van partiële blindheid Hem vond aan de binnenkant van mijn ogen, met gesloten ogen dus. Onze Lieve Heer ervoer ik vanaf toen als dichterbij dan ooit tevoren. Thuis kon ik alleen met gesloten ogen op bed liggen, en creperen van de pijn. Toen luisterde ik alleen naar Family 7 op tv in de slaapkamer, want kijken kon ik niet. Maar ik had God nog nooit eerder zó intiem en nabij ervaren als toen. Door de tijdelijke blindheid deed ik toen een grote ontdekking in mijzelf.

Mooie getuigenis!

Dankje. De jouwe en die van Coby ook.

Overigens vergat ik nog iets erbij te zeggen. Op een dinsdagavond kreeg ik dat ongeluk (ik kreeg geen zuur maar een alkalisch chemisch spul in mijn oog, de oogarts zei "je had nog beter een zuur in je oog kunnen hebben). Ik heb tot in de nacht in het ziekenhuis op de SEH gezeten. Er was geen oogarts aanwezig en het duurde allemaal erg lang, ze wisten er geen raad mee. Op woensdagochtend moest ik mij bij de oogarts in het ziekenhuis melden. Zijn beraad duurde ook heel lang. Ik vermoed dat hij moest besluiten of ik opgenomen werd of naar huis kon. De ervaren oogarts was tig keer uit de behandelkamer weggelopen en lang weggebleven, zonder dat hij opgepiept was, hij keek me lang aan en zei niets, alsof hij nog niet wist wat te doen. Uiteindelijk zei hij dat ik de hele volgende week elke dag moest komen. Maar toen ik op donderdag weer terugkwam, bleek mijn oog heel snel te genezen. Zo snel had hij nog nooit gezien, zei hij. Mijn moeder was aldoor bij me, want ik kon niet zien en liep ook op straat met mijn ogen dicht. Het is namelijk zo dat als je met één oog recht vooruit kijkt, dat dan het andere, gesloten oog, ook in de positie van recht vooruit komt te staan. En dat deed zoveel pijn dat ik dat niet kon.

Op dinsdag was het gebeurd, op woensdag werd besloten dat ik ook de hele volgende week elke dag zou moeten komen omdat het verloop op de voet moest worden gevolgd, op donderdag bleek er sprake van ronduit wonderbaarlijk snelle genezing. Op vrijdag bleek de snelle genezing zo ver te zijn gevorderd en het zag er zo goed uit (zelf kon ik er nog geen klap mee zien, maar dat was normaal zie de oogarts) dat ik die volgende week alleen op vrijdag hoefde te komen. Ik heb wel prednison gekregen, omdat de genezing zo snel en zo fel ging dat de oogarts bang was dat door de snelle genezing mijn eigen lichaam zich als het ware tegen mijn oogcellen zou gaan richten. Een soort te felle immuunreactie. Daarom remde hij de genezing een beetje af met prednison.

Wonderbaarlijk snelle genezing. De arts was helemaal verbouwereerd ervan.

P.S. Wat ook bijzonder was, is dat op de spoedeisende hulp die nacht mijn eigen huisarts aantrof die mij hielp. Zij had toevallig dienst op de SEH. Haar naam is van den Doel. Het doel werd mij duidelijk toen ik als blindganger op bed lag en mij bewust werd van “God within”. En die ervaring en gewaarwording bleek ik korte tijd later in mijn leven hard nodig te hebben. Ik hoop nooit meer zo’n afschuwelijk ongeluk mee te maken, maar ik had het niet willen missen door de ervaring die het mij opleverde.

Ook een mooie aanvulling op jouw getuigenis.

Dank je

Ik heb er ook één over het bidden. Als kind had ik een stoere zakkam. Het zag eruit als een zakmes, maar als je het uitklapte, was het een kam. Ik ging altijd met een busje naar een medische school. Die stopte achter de kindertehuizen die bij de school staan en dan liep ik over een pad tussen de tehuizen door naar mijn school. Daar verloor ik geregeld mijn kam in de bosjes naast het paadje. Thuis zei ik het mijn moeder dan en zei ze standaard: "daar moet je voor bidden." Dat vond ik zo irritant, want zou God wel naar me luisteren of kwam het gebed niet verder dan het plafon? Mijn moeder vertelde me later dat ze dit altijd tegen me zei, omdat ze het zo wonderlijk vond dat ik dan na het bidden telkens mijn zakkam in de bosjes weer vond. Terwijl het er zoveel zijn! dus als ik het weer kwijt was, zei ze daarom tegen mij: "daar moet je voor bidden." Toen ma me dit zo zei, zag ik pas dat bidden als kind echte geholpen heeft.

[Gaitema]

Mag dit topic dicht? Voor getuigenissen zijn wel andere onderwerpen beschikbaar.

één aanvulling nog: als al die Bijbelteksten de christenen van de eerste eeuw aanspoorden om te bidden, zou God dan niet net zo goed als nu dat gebed niet nodig hebben gehad? Waarom vroeg Hij het dan van hen? Zou het nu niet net zo zijn als toen?

[Vertrokken user 5]

zo gaan die dingen! God laat ons nooit in onze hemd staan

Degelijke dingen heb ik zelf ook meegemaakt, maar dan met beddengoed. Ik had het nodig maar geen rooie cent. Elke cent die ik ook maar enigszins kon missen, ging naar de aflossing van mijn schuld. Toen belde ineens mijn zus, die van niks wist. Ze belde omdat zij een hele stapel splinternieuw beddengoed wegdeed, omdat ze van smaak was veranderd en toch maar liever iets anders wilde. Ik heb edn eenpersoonsbed, en zij lits-jumeaux. Dus dat was boffen, ik had gelijk jarenlang geen beddengoed meer nodig. En dus die rozenkrans en het kruisbeeld, die zomaar aan kwamen vliegen, dwz spontaan door mijn tante werden gebracht.

Mooie getuigenis!
Dit vind ik mooi om te lezen. Het laat voor me zien dat best veel christenen God zo van heel dicht bij hebben ervaren in tijden van nood.
We hebben een levende God die echt voor ons zorgt

De getuigenis van één mens is niet waarachtig (Joh 5:31 en 8:13-17) misschien wat minder bidden en sluimeren en wat meer lezen.

In tegendeel, ik ga juist meer bidden, want ik bid veel te weinig in mijn leven en zelfs dan al zorgt God voor me.

Mooi. Ik heb ook wel eens een periode dat ik niet bid en herken heel goed wat je schrijft. Onze Lieve Heer zorgt altijd voor ons, ook als we niet bidden. Maar wel bidden geeft een extra dimensie aan het geloofsleven en de dagelijkse wandel met God. Als ik het dan weer oppak, het bidden, vind ik het zo fijn dat ik niet snap waarom ik ermee stopte. Maar het is allebei goed, want zo wordt het geen dwangmatig gebeuren. Voor mij persoonlijk geldt dat alles wat een dwangmatig karakter krijgt, dodelijk is voor de geest.

[callista]

Ook een mooie aanvulling op jouw getuigenis.

Dank je

Ik heb er ook één over het bidden. Als kind had ik een stoere zakkam. Het zag eruit als een zakmes, maar als je het uitklapte, was het een kam. Ik ging altijd met een busje naar een medische school. Die stopte achter de kindertehuizen die bij de school staan en dan liep ik over een pad tussen de tehuizen door naar mijn school. Daar verloor ik geregeld mijn kam in de bosjes naast het paadje. Thuis zei ik het mijn moeder dan en zei ze standaard: "daar moet je voor bidden." Dat vond ik zo irritant, want zou God wel naar me luisteren of kwam het gebed niet verder dan het plafon? Mijn moeder vertelde me later dat ze dit altijd tegen me zei, omdat ze het zo wonderlijk vond dat ik dan na het bidden telkens mijn zakkam in de bosjes weer vond. Terwijl het er zoveel zijn! dus als ik het weer kwijt was, zei ze daarom tegen mij: "daar moet je voor bidden." Toen ma me dit zo zei, zag ik pas dat bidden als kind echte geholpen heeft.

Mijn man was altijd zijn brillen kwijt.
Dan zei ik: "Ga nu eens precies na waar je vanmiddag geweest bent"...
Dan ging ik zoeken---want hij kon zonder bril niet goed zien en ik vond ze altijd.
Eentje niet....maar die vond ik laatst nog.....4 jaar na zijn dood.

Toen had ik misschien moeten bidden...

[Vertrokken user 5]

Ook een mooie aanvulling op jouw getuigenis.

Dank je

Ik heb er ook één over het bidden. Als kind had ik een stoere zakkam. Het zag eruit als een zakmes, maar als je het uitklapte, was het een kam. Ik ging altijd met een busje naar een medische school. Die stopte achter de kindertehuizen die bij de school staan en dan liep ik over een pad tussen de tehuizen door naar mijn school. Daar verloor ik geregeld mijn kam in de bosjes naast het paadje. Thuis zei ik het mijn moeder dan en zei ze standaard: "daar moet je voor bidden." Dat vond ik zo irritant, want zou God wel naar me luisteren of kwam het gebed niet verder dan het plafon? Mijn moeder vertelde me later dat ze dit altijd tegen me zei, omdat ze het zo wonderlijk vond dat ik dan na het bidden telkens mijn zakkam in de bosjes weer vond. Terwijl het er zoveel zijn! dus als ik het weer kwijt was, zei ze daarom tegen mij: "daar moet je voor bidden." Toen ma me dit zo zei, zag ik pas dat bidden als kind echte geholpen heeft.

Mijn man was altijd zijn brillen kwijt.
Dan zei ik: "Ga nu eens precies na waar je vanmiddag geweest bent"...
Dan ging ik zoeken---want hij kon zonder bril niet goed zien en ik vond ze altijd.
Eentje niet....maar die vond ik laatst nog.....4 jaar na zijn dood.

Toen had ik misschien moeten bidden...

Toen ik nog niet gelovig was (wel in God, daar ben ik mee geboren, maar Jezus kende ik toen niet) ging ik met vmbo-4 naar Disneyland Parijs. We gingen 's nachts weg met de bus, brachten een dag door in Disneyland en zouden vervolgens overnachten in een hotel even buiten Parijs. Toen iedereen op de kamer was, was een jongen met zijn groepje de sleutel kwijt. Toen kreeg ik een plaatje (zo noem ik dat als het gaat om paranormaal zien) waar de sleutel lag, namelijk onder de tweede rij stoelen in de bus. Overigens had hij daar niet gezeten. Ik zei "loop maar even mee, we gaan naar de bus". Hij wilde niet meegaan, want hij wist zeker dat ie daar niet lag. De bus was dicht, dus ik moest de buschauffeur aan zijn hemdje trekken, ook die had tegenzin en hij had niets gezien bij het afsluiten van de bus. Ik bleef volhouden en eindelijk gingen ze mee. En hij lag waar ik had gezien (en niet gezegd, maar ik heb hem gewoon zelf gepakt op de plek waar ik had gezien, want daar lag ie). De leerling en de chauffeur waren ondanks dat ik niet had verteld van het plaatje, verrast over het voorval.

Dit was geen gebed in engere zin maar wel een gevolg van een contemplatieve levenshouding, wat ook een vorm van gebed is. Het is ontvankelijk zijn door een stille, luisterende en beluisterende levenshouding. Een beschouwelijke levenshouding eigenlijk.

[callista]

Dank je Anja
Bijzonder verhaal.

Nou, ik moet eerlijk zeggen dat mij dat ook wel bekend voorkomt.
Ook gaan zoeken op plekken waar hij niet had aangegeven er geweest te zijn.
Soms op de gekste plekken als verstrooid type...
Ook heb ik er weleens over gedroomd...

[Vertrokken user 5]

Dank je Anja
Bijzonder verhaal.

Nou, ik moet eerlijk zeggen dat mij dat ook wel bekend voorkomt.
Ook gaan zoeken op plekken waar hij niet had aangegeven er geweest te zijn.
Soms op de gekste plekken als verstrooid type...
Ook heb ik er weleens over gedroomd...

Callis, ik denk dat wij het met elkaar op dat vlak wel vinden, inderdaad. Ook jij hebt veel buitengewone ervaringen en kennis. Dat kan men lang niet met iedereen delen. Koester ze maar.

[Piebe Paulusma]

Mag dit topic dicht? Voor getuigenissen zijn wel andere onderwerpen beschikbaar.

Het lijkt wel of je tegen Christus strijdt ipv voor.

Christus was een man en geen vrouw, Anja.

Ik strijd tegen toverkolletjes.

[Zolderworm]

Mag dit topic dicht? Voor getuigenissen zijn wel andere onderwerpen beschikbaar.

Het lijkt wel of je tegen Christus strijdt ipv voor.

Christus was een man en geen vrouw, Anja.

Ik strijd tegen toverkolletjes.

Jij bent de laatste tijd minder leuk dan je vroeger was.

[Piebe Paulusma]

Mag dit topic dicht? Voor getuigenissen zijn wel andere onderwerpen beschikbaar.

Het lijkt wel of je tegen Christus strijdt ipv voor.

Christus was een man en geen vrouw, Anja.

Ik strijd tegen toverkolletjes.

Jij bent de laatste tijd minder leuk dan je vroeger was.

Tja als hier met droge ogen beweerd wordt dat God het saldo aanvult na gebed kan ik alleen maar smakelijk lachen. Zou je ook moeten doen, want mensen die dat echt geloven zijn rijp voor het gesticht.

[Vertrokken user 5]

Mag dit topic dicht? Voor getuigenissen zijn wel andere onderwerpen beschikbaar.

Het lijkt wel of je tegen Christus strijdt ipv voor.

Christus was een man en geen vrouw, Anja.

Ik strijd tegen toverkolletjes.

Jij bent de laatste tijd minder leuk dan je vroeger was.

Tja als hier met droge ogen beweerd wordt dat God het saldo aanvult na gebed kan ik alleen maar smakelijk lachen.

Dat heeft niemand zo beweerd, ook Coby niet. Zij heeft slechts onvermeld gelaten hoe de schuld verdwenen is.

Zou je ook moeten doen, want mensen die dat echt geloven zijn rijp voor het gesticht.

Zolderworm heeft meer respect voor Christus dan jij. Hij praat zo niet over mensen, en Jezus deed dat ook niet. Wees maar voorzichtig, want de mate waarin je je verheft over een ander is de mate waarin je valt onder die ander boven wie je je verhief.

Christus was een man en geen vrouw, Anja.

God is zowel mannelijk als vrouwelijk. De Heilige Geest is vrouwelijk en wordt van oudsher vrouwelijk gedacht. Maria, die is dochter van God de Vader, moeder van God de Zoon, en Bruid van God de Heilige Geest, liet net als Jezus een leeg graf achter.

Ik strijd tegen toverkolletjes.

Je bent je oude streken nog niet verloren.

[coby]

Net ff Maccie doen. Hardop bidden in de Mac. Geweldig dit.

[Piebe Paulusma]

Net ff Maccie doen. Hardop bidden in de Mac. Geweldig dit.

En de enige uitwerking die zo'n ijdel gebed heeft is dat je de gewone man nog meer tegen christenen in het harnas jaagt.

[coby]

Het lijkt wel of je tegen Christus strijdt ipv voor.

Christus was een man en geen vrouw, Anja.

Ik strijd tegen toverkolletjes.

Jij bent de laatste tijd minder leuk dan je vroeger was.

Tja als hier met droge ogen beweerd wordt dat God het saldo aanvult na gebed kan ik alleen maar smakelijk lachen.

Dat heeft niemand zo beweerd, ook Coby niet. Zij heeft slechts onvermeld gelaten hoe de schuld verdwenen is.

Ik heb geen flauw idee. Die man zei dat gewoon. Misschien hebben ze het hem kwijtgescholden of een miljardair heeft er wat op gestort of er zijn wat nulletjes opgelost in de computer. Volgens m'n zoon zijn leningen sowieso nepgeld. Keine ahnung, maar hij had geen torenhoge schuld meer. Hij wou ook eens mee naar een weekend. Betalen wij wel joh. Nee hij wou het zelf betalen, anders ging ie niet. Ploep. Vond ie 100 euro onder de vuilniszak.

[coby]

Net ff Maccie doen. Hardop bidden in de Mac. Geweldig dit.

En de enige uitwerking die zo'n ijdel gebed heeft is dat je de gewone man nog meer tegen christenen in het harnas jaagt.

Welnee. De managers van de Mac zijn dol op 'm. Ik deed altijd zo van pssst psssst, stoot niemand tegen het hoofd, maar het gros van de mensen reageert heel positief.

[peda]

Ik heb geen flauw idee. Die man zei dat gewoon. Misschien hebben ze het hem kwijtgescholden of een miljardair heeft er wat op gestort of er zijn wat nulletjes opgelost in de computer. Volgens m'n zoon zijn leningen sowieso nepgeld. Keine ahnung, maar hij had geen torenhoge schuld meer. Hij wou ook eens mee naar een weekend. Betalen wij wel joh. Nee hij wou het zelf betalen, anders ging ie niet. Ploep. Vond ie 100 euro onder de vuilniszak.

Het zal Hans Klok wel zijn. Die haalt zelfs het geld uit jouw neus, terwijl jij niet wist dat jouw neus geld waard was.

[coby]

Ik heb geen flauw idee. Die man zei dat gewoon. Misschien hebben ze het hem kwijtgescholden of een miljardair heeft er wat op gestort of er zijn wat nulletjes opgelost in de computer. Volgens m'n zoon zijn leningen sowieso nepgeld. Keine ahnung, maar hij had geen torenhoge schuld meer. Hij wou ook eens mee naar een weekend. Betalen wij wel joh. Nee hij wou het zelf betalen, anders ging ie niet. Ploep. Vond ie 100 euro onder de vuilniszak.

Het zal Hans Klok wel zijn. Die haalt zelfs het geld uit jouw neus, terwijl jij niet wist dat jouw neus geld waard was.

Mijn broer kon vroeger dropjes uit mijn neus toveren. Kokindjes. Fascinerend knap was dat.

[Vertrokken user 5]

Ik heb geen flauw idee. Die man zei dat gewoon. Misschien hebben ze het hem kwijtgescholden of een miljardair heeft er wat op gestort of er zijn wat nulletjes opgelost in de computer. Volgens m'n zoon zijn leningen sowieso nepgeld. Keine ahnung, maar hij had geen torenhoge schuld meer. Hij wou ook eens mee naar een weekend. Betalen wij wel joh. Nee hij wou het zelf betalen, anders ging ie niet. Ploep. Vond ie 100 euro onder de vuilniszak.

Het zal Hans Klok wel zijn. Die haalt zelfs het geld uit jouw neus, terwijl jij niet wist dat jouw neus geld waard was.

Mijn broer kon vroeger dropjes uit mijn neus toveren. Kokindjes. Fascinerend knap was dat.

Mocht je die kokindjes houden? Dan is die tip om naar Hans Klok te gaan zo verkeerd nog niet. Eens getoverd blijft getoverd .

[Martine]

Het stoort mij dat een onderwerp als dit in feite niet serieus genomen wordt.
Het wordt allemaal weggevaagd als onzin, of je kunt er mee spotten ("even een maccie doen b.v.)
Een waardevolle reactie was voor mij die van Peter'79.
Er wordt met veel opmerkingen gespot. Als iemand gelooft dat bidden een zieke beter kan maken is dat zijn/haar overtuiging. Die heb je te respecteren, zonder de ander te kwetsen.
Ervaringen uit het verleden doen mij niet direct geloven dat gebed de ziekte doet verdwijnen.
Wat ik wél geloof is, dat bidden soms aan een zieke steun geeft.
En dat stil zijn soms diepe ervaringen kan geven.

In mijn leven was een lange en diepe duisternis. Juist in die tijd heb ik, vaak hardop, alles wat maar in me opkwam voor de voeten van God geslingerd. Waarom greep Hij niet in, waar was dat licht waarover gesproken werd. Ik leerde in mijn kinderjaren dat je niet boos mocht worden op God, tot iemand die mij in die tijd bijstond, mij wees op 'woedepsalmen', op Jeremia met zijn klaagzang.( "Jeremiëren" heet dat).
Op de een of andere manier was God ondanks alles dichterbij dan ik nu ervaar.

[Piebe Paulusma]

Het stoort mij dat een onderwerp als dit in feite niet serieus genomen wordt.
Het wordt allemaal weggevaagd als onzin, of je kunt er mee spotten ("even een maccie doen b.v.)

Die uitspraak is afkomstig van Coby die beweert dat elk gebed van haar ex verhoord wordt en dat lijkt me stug.

Een waardevolle reactie was voor mij die van Peter'79.
Er wordt met veel opmerkingen gespot. Als iemand gelooft dat bidden een zieke beter kan maken is dat zijn/haar overtuiging. Die heb je te respecteren, zonder de ander te kwetsen.

Zolang de zieke ziek blijft heeft bidden niet geholpen, want valt er dan te respecteren? En bovendien stoor ik me vooral aan de claims dat God het saldo aanvult van mensen middels gebed. Dat zijn gewoon glasharde leugens en die zal ik niet respecteren.

Ervaringen uit het verleden doen mij niet direct geloven dat gebed de ziekte doet verdwijnen.
Wat ik wél geloof is, dat bidden soms aan een zieke steun geeft.
En dat stil zijn soms diepe ervaringen kan geven.

Daar hoor je mij echt niet over, maar wat er stichtend is aan hardop bidden in de Mac ontgaat mij geheel. Ik bezie dat als spotten met God.

In mijn leven was een lange en diepe duisternis. Juist in die tijd heb ik, vaak hardop, alles wat maar in me opkwam voor de voeten van God geslingerd. Waarom greep Hij niet in, waar was dat licht waarover gesproken werd. Ik leerde in mijn kinderjaren dat je niet boos mocht worden op God, tot iemand die mij in die tijd bijstond, mij wees op 'woedepsalmen', op Jeremia met zijn klaagzang.( "Jeremiëren" heet dat).
Op de een of andere manier was God ondanks alles dichterbij dan ik nu ervaar.

Dat is van een hele andere orde, want ik neem aan dat jij God niet vraagt om wat geld op je rekening te storten en daarna ook nog beweert dat dat gebeurd is.....

[Gaitema]

Het stoort mij dat een onderwerp als dit in feite niet serieus genomen wordt.
Het wordt allemaal weggevaagd als onzin, of je kunt er mee spotten ("even een maccie doen b.v.)

Die uitspraak is afkomstig van Coby die beweert dat elk gebed van haar ex verhoord wordt en dat lijkt me stug.
[
Dat is van een hele andere orde, want ik neem aan dat jij God niet vraagt om wat geld op je rekening te storten en daarna ook nog beweert dat dat gebeurd is.....

Wat mij stoort is dat je Coby opzettelijk zit zwart te maken, terwijl ze heel respectvol naar jou toe heeft gereageerd. Je bent zelf jouw eigen topic om zeep aan het helpen en staat gigantisch voor joker voor iedereen hier. Als je goed kijkt, neemt iedereen het voor haar op en stoort het iedereen hoe je haar behandeld. Wat denk je dat de moderator zal doen als hij dit leest?
Coby heeft ook in haar laatste bijdrage aan jou uitgelegd dat haar man voor deze mensen bad en dat het gebed verhoord is. Ook haar vermoeden hoe, dat er namelijk mensen zullen zijn geweest die gulle giften hebben gegeven om deze mensen uit de nood te helpen of iets dergelijks. Daar hoor ik wel meer over, dat dit gebeurd.
Wat ik ook storend vind is dat je haar dan zegt dat ze beter atheïst kan worden. Weet je wat er met een atheïst gebeurd? Die raakt van God verstoken! Schaam je voor jouw wangedrag!

[Gaitema]

Ook een mooie aanvulling op jouw getuigenis.

Dank je

Ik heb er ook één over het bidden. Als kind had ik een stoere zakkam. Het zag eruit als een zakmes, maar als je het uitklapte, was het een kam. Ik ging altijd met een busje naar een medische school. Die stopte achter de kindertehuizen die bij de school staan en dan liep ik over een pad tussen de tehuizen door naar mijn school. Daar verloor ik geregeld mijn kam in de bosjes naast het paadje. Thuis zei ik het mijn moeder dan en zei ze standaard: "daar moet je voor bidden." Dat vond ik zo irritant, want zou God wel naar me luisteren of kwam het gebed niet verder dan het plafon? Mijn moeder vertelde me later dat ze dit altijd tegen me zei, omdat ze het zo wonderlijk vond dat ik dan na het bidden telkens mijn zakkam in de bosjes weer vond. Terwijl het er zoveel zijn! dus als ik het weer kwijt was, zei ze daarom tegen mij: "daar moet je voor bidden." Toen ma me dit zo zei, zag ik pas dat bidden als kind echte geholpen heeft.

Mijn man was altijd zijn brillen kwijt.
Dan zei ik: "Ga nu eens precies na waar je vanmiddag geweest bent"...
Dan ging ik zoeken---want hij kon zonder bril niet goed zien en ik vond ze altijd.
Eentje niet....maar die vond ik laatst nog.....4 jaar na zijn dood.

Toen had ik misschien moeten bidden...

Volgende keer beter en dan geef je hem een dikke kus. Dan zeg je er bij: "De Heer heeft het gevonden schat"

[Piebe Paulusma]

Het stoort mij dat een onderwerp als dit in feite niet serieus genomen wordt.
Het wordt allemaal weggevaagd als onzin, of je kunt er mee spotten ("even een maccie doen b.v.)

Die uitspraak is afkomstig van Coby die beweert dat elk gebed van haar ex verhoord wordt en dat lijkt me stug.
[
Dat is van een hele andere orde, want ik neem aan dat jij God niet vraagt om wat geld op je rekening te storten en daarna ook nog beweert dat dat gebeurd is.....

Wat mij stoort is dat je Coby opzettelijk zit zwart te maken, terwijl ze heel respectvol naar jou toe heeft gereageerd. Je bent zelf jouw eigen topic om zeep aan het helpen en staat gigantisch voor joker voor iedereen hier. Als je goed kijkt, neemt iedereen het voor haar op en stoort het iedereen hoe je haar behandeld. Wat denk je dat de moderator zal doen als hij dit leest?

Het enige dat ik zeg is dat ik niet geloof dat God iemands saldo aanzuivert en dat het leugens zijn zulke zaken te beweren. En hardop bidden in de Mac, wat is daar nou stichtend aan? Leg dat nou eens uit i.p.v. steeds zo misplaatst sentimenteel te doen. Coby heeft ook geen respect voor mij ander schreef ze die stierenstront niet.

[Gaitema]

Ook een mooie aanvulling op jouw getuigenis.

Dank je

Ik heb er ook één over het bidden. Als kind had ik een stoere zakkam. Het zag eruit als een zakmes, maar als je het uitklapte, was het een kam. Ik ging altijd met een busje naar een medische school. Die stopte achter de kindertehuizen die bij de school staan en dan liep ik over een pad tussen de tehuizen door naar mijn school. Daar verloor ik geregeld mijn kam in de bosjes naast het paadje. Thuis zei ik het mijn moeder dan en zei ze standaard: "daar moet je voor bidden." Dat vond ik zo irritant, want zou God wel naar me luisteren of kwam het gebed niet verder dan het plafon? Mijn moeder vertelde me later dat ze dit altijd tegen me zei, omdat ze het zo wonderlijk vond dat ik dan na het bidden telkens mijn zakkam in de bosjes weer vond. Terwijl het er zoveel zijn! dus als ik het weer kwijt was, zei ze daarom tegen mij: "daar moet je voor bidden." Toen ma me dit zo zei, zag ik pas dat bidden als kind echte geholpen heeft.

Mijn man was altijd zijn brillen kwijt.
Dan zei ik: "Ga nu eens precies na waar je vanmiddag geweest bent"...
Dan ging ik zoeken---want hij kon zonder bril niet goed zien en ik vond ze altijd.
Eentje niet....maar die vond ik laatst nog.....4 jaar na zijn dood.

Toen had ik misschien moeten bidden...

Toen ik nog niet gelovig was (wel in God, daar ben ik mee geboren, maar Jezus kende ik toen niet) ging ik met vmbo-4 naar Disneyland Parijs. We gingen 's nachts weg met de bus, brachten een dag door in Disneyland en zouden vervolgens overnachten in een hotel even buiten Parijs. Toen iedereen op de kamer was, was een jongen met zijn groepje de sleutel kwijt. Toen kreeg ik een plaatje (zo noem ik dat als het gaat om paranormaal zien) waar de sleutel lag, namelijk onder de tweede rij stoelen in de bus. Overigens had hij daar niet gezeten. Ik zei "loop maar even mee, we gaan naar de bus". Hij wilde niet meegaan, want hij wist zeker dat ie daar niet lag. De bus was dicht, dus ik moest de buschauffeur aan zijn hemdje trekken, ook die had tegenzin en hij had niets gezien bij het afsluiten van de bus. Ik bleef volhouden en eindelijk gingen ze mee. En hij lag waar ik had gezien (en niet gezegd, maar ik heb hem gewoon zelf gepakt op de plek waar ik had gezien, want daar lag ie). De leerling en de chauffeur waren ondanks dat ik niet had verteld van het plaatje, verrast over het voorval.

Dit was geen gebed in engere zin maar wel een gevolg van een contemplatieve levenshouding, wat ook een vorm van gebed is. Het is ontvankelijk zijn door een stille, luisterende en beluisterende levenshouding. Een beschouwelijke levenshouding eigenlijk.

Ook hierover heb ik meer gelezen. Het komt vaker voor. God helpt ons met heel praktische zaken.

[Gaitema]

Een reactie mis ik hier ook nog, over demonische belastingen en bestrijden daarvan door profetische gebeden. Een bezoeker bij ons in de kerk uit Nunspeet vertelde daar over. Hij was in de tijd dat hij nog reformatorisch was aan de drugs geraakt en aan de alcohol. Hij ging op een gegeven moment ook occulte dingen doen, zoals glaasje draaien. Op een gegeven moment had hij door die combinatie met drugs ook de demonen om zijn bed staan. Hij is er van af gekomen tijdens een volwassendoop in een evangelische gemeente, waar hij aangaf dat hij daarvoor gebed wilde. De mensen baden voor hem en zagen in gebed ook dat hij thuis nog een ring had liggen met boeddhistische waarde. Die moest hij ook weg doen. Ook baden ze voor dingen in het verleden die ze bij hem zagen. Na die doop en gebeden heeft hij nooit meer last gehad van demonen.