Past theocratie ten diepste niet bij hoe God regeert ?

In dit subforum gelden ruime regels.
(In dit subforum kunnen kerkelijke leer, dogma's etc. worden besproken zonder aanname dat ze waar zijn, vooraf.)
Moderatie: het moderatieteam
Forumregels
Richtlijnen subforum
> > Lees de richlijnen goed door!

Let op: Het gedeelte Geloof is uitdrukkelijk niet voor forummers die elke vorm van geloof en of spirituele gebieden etc. afwijzen. Grappen maken over geloofstermen en of begrippen die in religie dan wel filosofie gebruikelijk zijn, of ze inhoudsloos verklaren, is verboden.


Moderatie: het moderatieteam
Gebruikersavatar
Robert Frans
Berichten: 1467
Lid geworden op: 11 apr 2013, 14:58
Man/Vrouw: M

Re: Past theocratie ten diepste niet bij hoe God regeert ?

Bericht door Robert Frans »

Messenger schreef: 28 mar 2021, 11:42Ik geloof niet in de zondeval, ik geloof in de echt vrije wil.

Als de mensheid zich verbonden zou voelen met God, elkander en de natuur, zou de mens zich bewust beter gedragen als rentmeester op deze levende planeet.

Echter gelooft een groot deel van de mensheid in de afgescheidenheid tot God (God zou de mens verlaten hebben), elkander en de natuur.
Eenheid met deze planeet is ver te zoeken.

Besef dat de mens deel is van een eco-systeem en schepper is daarvan had het tij kunnen keren. Daarvoor is het denk ik al veel te laat.
Je zegt niet in de zondeval te geloven, maar vervolgens beschrijf je deze behoorlijk goed. Dat je het even weet.
Na Pasen weer actief

Vrede en alle goeds
Gebruikersavatar
Messenger
Berichten: 9942
Lid geworden op: 24 dec 2017, 07:41
Man/Vrouw: M

Re: Past theocratie ten diepste niet bij hoe God regeert ?

Bericht door Messenger »

Robert Frans schreef: 28 mar 2021, 13:31
Messenger schreef: 28 mar 2021, 11:42Ik geloof niet in de zondeval, ik geloof in de echt vrije wil.

Als de mensheid zich verbonden zou voelen met God, elkander en de natuur, zou de mens zich bewust beter gedragen als rentmeester op deze levende planeet.

Echter gelooft een groot deel van de mensheid in de afgescheidenheid tot God (God zou de mens verlaten hebben), elkander en de natuur.
Eenheid met deze planeet is ver te zoeken.

Besef dat de mens deel is van een eco-systeem en schepper is daarvan had het tij kunnen keren. Daarvoor is het denk ik al veel te laat.
Je zegt niet in de zondeval te geloven, maar vervolgens beschrijf je deze behoorlijk goed. Dat je het even weet.
Ik beschrijf de uitwerking van de (collectieve) vrije wil. Met zondeval heeft het niks te maken, want zonde bestaat niet bij een vrije wil en onvoorwaardelijke liefde.
De (erf)zonde is een verzinsel van religie.
Mijn boodschap is als een gedachte waarmee je kunt spelen zonder deze te accepteren.
Gebruikersavatar
Petra
Berichten: 7561
Lid geworden op: 07 nov 2019, 02:55
Man/Vrouw: V
Locatie: Hanoi

Re: Past theocratie ten diepste niet bij hoe God regeert ?

Bericht door Petra »

Robert Frans schreef: 28 mar 2021, 11:23
Messenger schreef: 28 mar 2021, 09:41Alle huizen staan in de natuur.
Toch leven wij niet bepaald echt in verbondenheid met de natuur. We hebben onze leefwijzen zodanig ingericht, dat we niet teveel geconfronteerd willen worden met de echte, wilde natuur en ook niet teveel afhankelijk van haar willen zijn, niet zelden ten koste van wie en wat wij werkelijk zijn en ook gewoon ten koste van mensenlevens.
Het is zelfs zo dat we onze eigen complexe samenleving met haar economieën, massamarketingverhalen en daarop geënte hiërarchieën als méér realiteit beschouwen dan de natuur waar we ten diepste toe behoren.
De natuur heeft ondertussen zwaar te lijden onder ons, zelfs al zodanig dat zij zonder ons eigenlijk nog beter af zou zijn. Tot zover ons rentmeesterschap...
Nou en of!
Maar sja.. het euvel is.. "gaat heen en vermenigvuldigt U ".
De mensheid heeft dat in zulke grote getale gedaan dat we in de hoogte moesten gaan bouwen om iedereen woonruimte te geven.
Kijk alleen maar naar NL.. er is niet genoeg grond om iedereen in een 'bungalow' dicht bij de natuur te laten leven.

Robert Frans schreef: 28 mar 2021, 11:23 Jezus zelf woonde in een samenleving die veel dichter bij de natuur stond, namelijk een samenleving van voornamelijk agrariërs. In zijn gelijkenissen gebruikt Hij ook vooral beelden daaraan ontleent. Daarbij reisde Hij veel rond, verbleef Hij veel in woestijnen en bergen en gaf Hij zelf aan dat de Mensenzoon 'niets had om zijn hoofd op te leggen' (vgl. Mt 8,20).
Binnen het christendom is daardoor op zowel monastiek als maatschappelijk niveau een traditie ontstaan van onthechting, van het bereid zijn alles op te geven om Christus te volgen. Opdat we niet als die rijke man uiteindelijk bedroefd heengaan (vgl. Mc 10,17-22).
Een zeer belangrijke heilige daartoe was Franciscus van Assisi, die van zijn broeders eiste dat zij zo weinig mogelijk bezaten. Zij leefden ook zoveel mogelijk van en in de natuur en zo geheel afhankelijk van Gods voorzienigheid.
We zijn niet allemaal voor agrariër in de wieg gelegd, of om door een woestijn te trekken; onze talenten verschillen.
Dat gezegd hebbend ben ik wel voorstandster van het -eerlijk zullen we alles delen- principe.
Die neokapitalistische hebberigheid is mij ook een doorn in het oog, maar dat kan imo ook geregeld worden zonder door woestijnen te trekken of met z'n allen het land te bewerken. Verplichte agrarische levensstijl..doet mij teveel aan Mao denken.
Laatst gewijzigd door Petra op 29 mar 2021, 03:54, 3 keer totaal gewijzigd.
Nooit te oud om te leren met gedachten te jongleren
@Possibilianism: comfortable with multiple ideas
Gebruikersavatar
Petra
Berichten: 7561
Lid geworden op: 07 nov 2019, 02:55
Man/Vrouw: V
Locatie: Hanoi

Re: Past theocratie ten diepste niet bij hoe God regeert ?

Bericht door Petra »

peda schreef: 28 mar 2021, 10:58
De plaatsvervanger op aarde blijft altijd de plaatsvervanger en wordt nooit het Origineel, dat moge met hoeveel enthousiasme het plaatsvervangerschap ook beleden en bekleden wordt, nooit vergeten worden.
8-)
Wat een wonderschone uitspraak, misschien voor sommigen (of velen?) een bruggetje te ver.
Nooit te oud om te leren met gedachten te jongleren
@Possibilianism: comfortable with multiple ideas
Gebruikersavatar
Robert Frans
Berichten: 1467
Lid geworden op: 11 apr 2013, 14:58
Man/Vrouw: M

Re: Past theocratie ten diepste niet bij hoe God regeert ?

Bericht door Robert Frans »

Petra schreef: 29 mar 2021, 03:20Nou en of!
Maar sja.. het euvel is.. "gaat heen en vermenigvuldigt U ".
De mensheid heeft dat in zulke grote getale gedaan dat we in de hoogte moesten gaan bouwen om iedereen woonruimte te geven.
Kijk alleen maar naar NL.. er is niet genoeg grond om iedereen in een 'bungalow' dicht bij de natuur te laten leven.
Het interessante is, is dat de grote gezinnen waarschijnlijk pas opkwamen met de agrarische revolutie zo'n twaalfduizend jaar geleden. Toen ontstond de cyclus van meer voedsel > meer mensen nodig om het te cultiveren > meer kinderen sneller geboren > meer voedsel nodig > meer mensen... en zo door.
Daarvóór, toen we jagers-verzamelaars waren, kreeg een vrouw gemiddeld om de drie of vier jaar een kind, wat veel meer bij haar natuur past. Men kon simpelweg niet meerdere baby's tegelijk meedragen (wat in sommige culturen helaas ook infanticide bij tweelingen opleverde...), daar we immers nog geen vaste woonplaatsen hadden.
Het is dus heel mogelijk dat de mensheid inderdaad veel te snel gegroeid is en daardoor zowel zichzelf als de aarde overbelast. Dat de erfzonde dus wel degelijk zich ook heel concreet materieel manifesteert en dus niet alleen geestelijk.
We zijn niet allemaal voor agrariër in de wieg gelegd, of om door een woestijn te trekken; onze talenten verschillen.
Dat gezegd hebbend ben ik wel voorstandster van het -eerlijk zullen we alles delen- principe.
Die neokapitalistische hebberigheid is mij ook een doorn in het oog, maar dat kan imo ook geregeld worden zonder door woestijnen te trekken of met z'n allen het land te bewerken. Verplichte agrarische levensstijl..doet mij teveel aan Mao denken.
Klopt helemaal wat je zegt; ook ik zal me zeer waarschijnlijk niet kunnen redden in een echt zelfvoorzienende gemeenschap. En er is inderdaad geen weg meer terug voor ons, zo diep zijn wij verwikkeld in onze eigen ontwikkelingen en daaromheen gebouwde (geloofs)systemen.
We kunnen niet meer ontweten wat we weten, een leven volledig zonder kwaad kunnen we ons al niet eens meer voorstellen en echt radicaal leven zoals Jezus het ons voorleefde en onderrichte is iets wat maar weinig mensen echt kunnen of willen, of inderdaad enkel onder dwang van een tiranniserende overheid. Velen zijn geroepen, weinig uitverkoren.
Maar God is gelukkig barmhartig en wil met elk mens binnen de eigen mogelijkheden en roeping de weg van vrijheid en eenvoud gaan. Dat kan vele en soms echt pittige offers vragen, want je zult sowieso je grenzen óók (flink) moeten verruimen en dus niet alleen maar bewaren.
Welke weg je met Hem ook gaat, op school of op werk, in een gezin of alleenwonend, in het klooster of op het altaar, het zal jou minimaal transformeren, je gezindheid vernieuwen en een steeds meer brandend verlangen naar Gods Rijk en naar heiligheid cultiveren. Voor minder doet Hij het niet en op je beste momenten jij ook niet.
Het kan dan zelfs zomaar gebeuren dat Hij je alsnog roept tot een leefwijze die je zelf onmogelijk acht, maar waarop Hij vervolgens zegt: 'Vertrouw Mij maar en volg Mij, want wat jij niet hebt, zal Ik jou geven en wel in overvloed. Let niet op jezelf, maar op Mij.'
Na Pasen weer actief

Vrede en alle goeds
Gebruikersavatar
Petra
Berichten: 7561
Lid geworden op: 07 nov 2019, 02:55
Man/Vrouw: V
Locatie: Hanoi

Re: Past theocratie ten diepste niet bij hoe God regeert ?

Bericht door Petra »

Robert Frans schreef: 29 mar 2021, 09:43 Klopt helemaal wat je zegt; ook ik zal me zeer waarschijnlijk niet kunnen redden in een echt zelfvoorzienende gemeenschap.
Ik denk dat ik me prima kan redden in een zelfvoorzienende gemeenschap. Dat vind ik wat anders dan door de woestijn trekken.

Robert Frans schreef: 29 mar 2021, 09:43 Velen zijn geroepen, weinig uitverkoren.
Maar God is gelukkig barmhartig en wil met elk mens binnen de eigen mogelijkheden en roeping de weg van vrijheid en eenvoud gaan. Dat kan vele en soms echt pittige offers vragen, want je zult sowieso je grenzen óók (flink) moeten verruimen en dus niet alleen maar bewaren.
Heb jij het gevoel dat je pittige offers zijn gevraagd?
Mijn gedachte is dat ..als iets een roeping is, dan komt het vanuit jezelf, dan zou het niet als een offer aanvoelen maar als een natuurlijk bewandelde weg.

Robert Frans schreef: 29 mar 2021, 09:43 Welke weg je met Hem ook gaat, op school of op werk, in een gezin of alleenwonend, in het klooster of op het altaar, het zal jou minimaal transformeren, je gezindheid vernieuwen en een steeds meer brandend verlangen naar Gods Rijk en naar heiligheid cultiveren. Voor minder doet Hij het niet en op je beste momenten jij ook niet.
Het kan dan zelfs zomaar gebeuren dat Hij je alsnog roept tot een leefwijze die je zelf onmogelijk acht, maar waarop Hij vervolgens zegt: 'Vertrouw Mij maar en volg Mij, want wat jij niet hebt, zal Ik jou geven en wel in overvloed. Let niet op jezelf, maar op Mij.'
:) :flower1:
Ik vind het goed hoor, van mij mag God me roepen of niet. Weetjeveel.. misschien was ik allang geroepen en zit ik daarom zo gezellig hier te tikken om de zo enorm veel verschillende boodschappen van God voor het voetlicht te brengen. :idea:
Of ehhhh.. om het forummoreel wat aan te scherpen. Of om Vrouwe Justitia op een erepodium te zetten.

Er zijn best wel wat leefwijzen die ik onmogelijk acht... Wetsovertredingen zijn mijn ding niet en zullen het nooit worden ook; dat sluit al behoorlijk wat levensstijlen uit. Een kloosterleven of jarenlang door een woestijn trekken zie ik ook niet gebeuren.
Nooit te oud om te leren met gedachten te jongleren
@Possibilianism: comfortable with multiple ideas
Gebruikersavatar
Robert Frans
Berichten: 1467
Lid geworden op: 11 apr 2013, 14:58
Man/Vrouw: M

Re: Past theocratie ten diepste niet bij hoe God regeert ?

Bericht door Robert Frans »

Petra schreef: 30 mar 2021, 03:16 Ik denk dat ik me prima kan redden in een zelfvoorzienende gemeenschap. Dat vind ik wat anders dan door de woestijn trekken.
Ik schrijf dan ook niet per se enkel over door de woestijn trekken. Hoewel de eerste christelijke kluizenaars zich inderdaad in de woestijn vestigden, om zo afgezonderd van de drukke wereld zich geheel aan het gebed en de geestelijke strijd te wijden, bevinden de meeste kloosters en communiteiten zich in vruchtbare omgevingen waar men (deels) van het land kan leven.
Ook de meeste moderne zelfvoorzienende gemeenschappen, van tiny houses tot off grid communities, zoeken liever juist vruchtbare plekken op met voldoende landbouwgrond en water. En de allereerste mensen in Oost-Afrika woonden ook juist in heel vruchtbaar land. Stammen die dat niet doen, doen dat vaak omdat ze weinig andere keuze hebben.
Heb jij het gevoel dat je pittige offers zijn gevraagd?
Mijn gedachte is dat ..als iets een roeping is, dan komt het vanuit jezelf, dan zou het niet als een offer aanvoelen maar als een natuurlijk bewandelde weg.
Idealiter zou dat het geval zijn inderdaad. Maar elke roeping, groot of klein, behelst wel de innerlijke strijd tegen kwade neigingen en zo tegen de zonde. Elke roeping heeft als doel dat we meer mens, meer onszelf worden en onze liefde tot God, elkaar en de schepping vermeerderen. In het christendom wordt dat vaak (levens)heiliging genoemd.
Van nature hebben we God niet meer als vanzelfsprekend lief en verbergen wij ons voor Hem door Hem op afstand te houden. Die afstand is alreeds door Hem tenietgedaan, doordat Hij als mens naast ons is komen te staan, tot in het lijden en de dood. Nu is het aan ons om vervolgens Hem te volgen, opdat we ook mogen delen in zijn verrijzenis.
Hem volgen betekent echter alles achterlaten wat je van Hem afhoudt, tot soms in de kleinste neigingen. En dat kan soms offers vragen inderdaad. Maar de last van de gevraagde offers valt in het niet vergeleken met de last die de zonde je laat meetorsen, zonder er geluk en vreugde voor te geven. Alleen dat werkelijk beseffen, dat je werkelijk eigen maken en zo volledig op God vertrouwen, daar moet je in groeien.

In veel roepingsverhalen hoor of lees je overigens dat de geroepene werkelijk verbaasd tot geërgerd was dat hij of zij die roeping zou hebben, soms zelfs aanvankelijk die roeping helemaal niet zag zitten, maar uiteindelijk toch op God vertrouwde en ermee instemde.
De vorige paus bijvoorbeeld, dus paus Benedictus XVI, zag uit naar een prettig, rustig pensioen op zijn oude dag... toen het conclaaf ineens hem vroeg om paus te worden. Na lang en zorgvuldig nadenken en bidden sprak hij uiteindelijk het Accepto uit en werd hij dus paus.
God kan je dus zomaar wel degelijk tot iets roepen wat (ver) buiten je comfort zone ligt en je kunt zelfs stellen dat elke roeping, van groot tot klein, daar elementen van heeft, omdat God ons tot iets beters roept dan waar wij van nature naar verlangen.
Er zijn best wel wat leefwijzen die ik onmogelijk acht... Wetsovertredingen zijn mijn ding niet en zullen het nooit worden ook; dat sluit al behoorlijk wat levensstijlen uit. Een kloosterleven of jarenlang door een woestijn trekken zie ik ook niet gebeuren.
Dat kan, dan heb je die roepingen gewoon niet. Dan ben je geroepen om in het 'gewone leven' de eenvoud, vrijheid en vreugde van het Evangelie te verinnerlijken door gebed, sacramenten en naastenliefde. Door soberheid, gematigdheid en nederigheid.
En wat betreft wetsovertredingen... vele mensen voelden zich in het verleden geroepen om de wet te overtreden en bijvoorbeeld Joodse onderduikers niet aan te geven. Of om als zwarte vrouw in een bus niet op te staan voor een blanke passagier.
Soms kan je roeping dus wel degelijk conflicteren met een bestaande wet. Dat maakt wetgeving en gehoorzaamheid daaraan beslist niet verkeerd, maar ze is nooit een doel op zichzelf. Zij behoort slechts een middel te zijn om de samenleving rechtvaardig en vreedzaam te houden. En waar zij dat niet doet, behoort zij aangepast te worden.
Na Pasen weer actief

Vrede en alle goeds
Snelheid
Berichten: 10725
Lid geworden op: 15 okt 2019, 21:39
Man/Vrouw: M

Re: Past theocratie ten diepste niet bij hoe God regeert ?

Bericht door Snelheid »

God kan je dus zomaar wel degelijk tot iets roepen wat (ver) buiten je comfort zone ligt en je kunt zelfs stellen dat elke roeping, van groot tot klein, daar elementen van heeft, omdat God ons tot iets beters roept dan waar wij van nature naar verlangenCITAAT.

Roeping is het mooiste wat er is wat een rijkdom krijg je wat een vreugde en dat ten eeuwigheid.
VERITAS VOS LIBERABIT.
Gebruikersavatar
Petra
Berichten: 7561
Lid geworden op: 07 nov 2019, 02:55
Man/Vrouw: V
Locatie: Hanoi

Re: Past theocratie ten diepste niet bij hoe God regeert ?

Bericht door Petra »

Robert Frans schreef: 30 mar 2021, 09:33
Petra schreef: 30 mar 2021, 03:16
Heb jij het gevoel dat je pittige offers zijn gevraagd?
Mijn gedachte is dat ..als iets een roeping is, dan komt het vanuit jezelf, dan zou het niet als een offer aanvoelen maar als een natuurlijk bewandelde weg.
Idealiter zou dat het geval zijn inderdaad. Maar elke roeping, groot of klein, behelst wel de innerlijke strijd tegen kwade neigingen en zo tegen de zonde.
Je schrijft -kwade neigingen- en -de zonde- met (ogenschijnlijk) groot gemak.. maar de meningen verschillen nogal (in het algemeen) over wat dat dan precies moge inhouden.

Zoals je aan het eind van je epistel schrijft.. IDD ! Daar heb je een heel goed punt. Soms zijn wetsovertredingen het -goede- doen.
Dan gaat het erom hoe je beoordeelt wat -het goede- is.

Je zou Rosa in de bus een kwade of zondige neiging kunnen vinden, maar ook juist een goede.
Imo bv. is het uitbreid beschrijven van je fantasieën over ongewenst onderdrukken/tuchtigen van je vrouw en kroost een zonde.
Ik vind bv. eerlijkheid een deugd. Toch kunnen mensen er aanstoot aan nemen of het als kwetsend ervaren.
Liegen voor de zoete vrede dan maar? Een beetje liegen? Allemaal liegen om mekaar de hand boven het hoofd te houden? Hoeveel normen en waarden ben je bereid om overboord te gooien om erbij te horen? Waar ligt de grens?
Ik las in het "Mantel der liefde" rapport.. dat er bij die gelovigen heel anders gepraat moet worden. De zorgspecialisten moesten op cursus om deze doelgroep goed te kunnen benaderen. Vooral ontwijken om beestjes bij de naam te noemen en veel indirect en verbloemd taalgebruik gebruiken lijkt beter te werken. Als zorgspecialisten daar al een cursus voor nodig hebben.. kun je nagaan waar de gewone mens tegen aanloopt.

Robert Frans schreef: 30 mar 2021, 09:33 Zij behoort slechts een middel te zijn om de samenleving rechtvaardig en vreedzaam te houden. En waar zij dat niet doet, behoort zij aangepast te worden.
:thumb1:
Helemaal mee eens!
MAAARRRRRR... daar lopen we wel tegen het euvel aan dat we verschillend kunnen denken over wat rechtvaardig is.
Nooit te oud om te leren met gedachten te jongleren
@Possibilianism: comfortable with multiple ideas
Gebruikersavatar
Robert Frans
Berichten: 1467
Lid geworden op: 11 apr 2013, 14:58
Man/Vrouw: M

Re: Past theocratie ten diepste niet bij hoe God regeert ?

Bericht door Robert Frans »

Petra schreef: 31 mar 2021, 02:56Je schrijft -kwade neigingen- en -de zonde- met (ogenschijnlijk) groot gemak.. maar de meningen verschillen nogal (in het algemeen) over wat dat dan precies moge inhouden.

Zoals je aan het eind van je epistel schrijft.. IDD ! Daar heb je een heel goed punt. Soms zijn wetsovertredingen het -goede- doen.
Dan gaat het erom hoe je beoordeelt wat -het goede- is.
Binnen het katholieke geloof kennen we onderscheid in objectieve en subjectieve zonden. Objectieve zonden zijn te allen tijde slecht in zichzelf, bij subjectieve zonden hangt het meer van de intentie af. Je voornaamste gezagbron hiervoor is dan ook je eigen geweten, meer nog dan het kerkelijk gebod.
Zonde betekent dan ook niet zozeer dat je kwaad doet, want dat is 'slechts' een uitvloeisel van wat zonde ten diepste is: het missen van je bestemming, het leven zonder God. Zonde maakt je minder menselijk en beknot tot verwoest de liefde tot God, elkaar en de schepping, soms zelfs zonder dat je het door hebt. En dat kan zich op allerlei, soms heel subtiele wijzen uiten. Zowel gelovigen als niet-gelovigen zijn daar vatbaar voor.
Sommigen menen dat kwaad doen menselijk is, dat dat bij ons hoort, maar het tegendeel is het geval. Wij zijn niet geschapen om kwaad te doen; het is de gewenning aan het kwaad dat ons zo wil laten denken. Maar daar moet je nooit intrappen. Het kwaad maakt ons niet menselijk, alleen God kan dat, daar Hij ons als mens geschapen heeft.
Heiligen zijn dan ook geen supermensen, ze zijn juist mens gewórden door hun strijd tegen de zonde en het lijden dat ze aan God hebben opgedragen. Zij leven nu echt in vrijheid en geluk bij God, hebben de boeien van het kwaad afgeworpen, hebben de grauwe, gure kerker verruild voor de zonnige grazige weiden. En dat leven kan hier op aarde al beginnen.

Het beoordelen van zonden in het algemeen doen we echter aan de hand van het Evangelie. Ook als gelovige heb je de opdracht je geweten te blijven scherpen en verdiepen aan de hand van Christus' woorden en lessen. En die komen tot ons via Schrift en Traditie.
Daarbij zijn de evangelieën zelf natuurlijk de voornaamste bron, maar ook de scheppingsverhalen van Genesis (1 en 2) schilderen op mythische wijze het ideale leven in verbondenheid met God, elkaar en de schepping. Daar waar wij daarvan afwijken, zondigen we.
Heel de Schrift laat ons dan ook zien hoe de mens zich in zonde ontwikkelt en hoe God voortdurend (soms hardhandig) bijstuurt en barmhartig geneest wat wij kapotmaken, vaak niet zonder ons eerst de ernstige gevolgen van het kwaad te tonen.
Je zou Rosa in de bus een kwade of zondige neiging kunnen vinden, maar ook juist een goede.
Imo bv. is het uitbreid beschrijven van je fantasieën over ongewenst onderdrukken/tuchtigen van je vrouw en kroost een zonde.
Ik vind bv. eerlijkheid een deugd. Toch kunnen mensen er aanstoot aan nemen of het als kwetsend ervaren.
Liegen voor de zoete vrede dan maar? Een beetje liegen? Allemaal liegen om mekaar de hand boven het hoofd te houden? Hoeveel normen en waarden ben je bereid om overboord te gooien om erbij te horen? Waar ligt de grens?
Ik las in het "Mantel der liefde" rapport.. dat er bij die gelovigen heel anders gepraat moet worden. De zorgspecialisten moesten op cursus om deze doelgroep goed te kunnen benaderen. Vooral ontwijken om beestjes bij de naam te noemen en veel indirect en verbloemd taalgebruik gebruiken lijkt beter te werken. Als zorgspecialisten daar al een cursus voor nodig hebben.. kun je nagaan waar de gewone mens tegen aanloopt.
Dit kom je in veel andere culturen ook tegen, met name zogenoemde F-culturen. In het buitenland staan Nederlanders er bijvoorbeeld om bekend nogal direct te zijn, in veler ogen tot op het onbeschofte af.
Ook in de Schrift zie je soms hele indirecte, theatrale gesprekken of onderhandelingen ontstaan, die nog best lastig te volgen kunnen zijn als je dat niet gewend bent. Dan lijkt alles weer helemaal koek en ei te zijn, maar blijkt later de vete bij lange na nog niet opgelost te zijn en begint het hele drama weer opnieuw.

Vaker is het echter niet zozeer een kwestie van liegen, maar van je schikken naar de ander om de vrede te bewaren (niet 'de lieve vrede', maar daadwerkelijke vrede). Je grenzen bewaren is weliswaar goed, maar ze daarnaast ook steeds meer verruimen is beter. Net zolang totdat je uiteindelijk geen grenzen meer hoeft te bewaren, omdat het goeddoen zelf je al tot loon is, ongeacht hoe mensen erop reageren.
Dat klinkt onmogelijk en dat is het van nature dan ook. Dat zelf zomaar proberen zonder goede, geestelijke leiding loopt gegarandeerd op een ramp uit. Het is een genadegift van God, waarvoor je je open moet stellen, door vallen en opgericht worden. Buiten God kunnen we immers niets.
Maar wanneer je jezelf consequent niet hoger acht dan de ander, wanneer je net zo blij en dankbaar bent met wat de ander heeft/kan als met wat jijzelf hebt/kan, wanneer je het leven als absoluut heilig beschouwt, wanneer je liever lijdt dan het kwade doet en wanneer je niets van wat je hebt als eigen bezit beschouwt, dan neem je al een heel belangrijke motivatie tot zonde weg, namelijk hoogmoed.
:thumb1:
Helemaal mee eens!
MAAARRRRRR... daar lopen we wel tegen het euvel aan dat we verschillend kunnen denken over wat rechtvaardig is.
Klopt, maar toch zie je in heel de menselijke geschiedenis wel enkele basisprincipes terugkomen. En de gevolgen ervan als we die overtreden. De menselijke natuur is ook weer niet zó moeilijk te doorgronden; het is het kwaad dat ons zicht daarop verduistert.
Mensen hebben dan ook eigenlijk helemaal niet zoveel nodig om (eeuwig) gelukkig te zijn; het is het kwaad ofwel de zonde die ons wil laten denken dat we steeds meer en steeds sneller nodig hebben, dat we rusteloos van de ene genieting naar de andere moeten jagen. En ons daarvoor een steeds hogere prijs laat betalen, vaak zonder dat we het echt doorhebben. En zij die het wél doorhebben, worden in het mildste geval voor gek verklaard.
Na Pasen weer actief

Vrede en alle goeds
Gebruikersavatar
Petra
Berichten: 7561
Lid geworden op: 07 nov 2019, 02:55
Man/Vrouw: V
Locatie: Hanoi

Re: Past theocratie ten diepste niet bij hoe God regeert ?

Bericht door Petra »

Robert Frans schreef: 31 mar 2021, 09:35
Vaker is het echter niet zozeer een kwestie van liegen, maar van je schikken naar de ander om de vrede te bewaren (niet 'de lieve vrede', maar daadwerkelijke vrede). Je grenzen bewaren is weliswaar goed, maar ze daarnaast ook steeds meer verruimen is beter.
In sommige situaties kun je schikken voor de vrede. In andere weer niet. Er zijn grenzen die niet verruimd kunnen worden; als je kwaad ziet gebeuren bv. Als je getuige bent van een misdrijf of ziet dat mensen belogen/bedrogen worden of bestolen of roep maar.

Robert Frans schreef: 31 mar 2021, 09:35 Net zolang totdat je uiteindelijk geen grenzen meer hoeft te bewaren, omdat het goeddoen zelf je al tot loon is, ongeacht hoe mensen erop reageren.
Goeddoen kun je pas als je de grens tussen goed en kwaad al enigszins hebt afgebakend anders heb je geen flauw idee wat goeddoen is.
Door Godin/God/ Allah/Boeddha/je innerlijke Bron/Vrouwe Justitia etc. geïnspireerd.
Hoe het ook geïnspireerd is; je zal het verschil tussen goed en kwaad moeten inzien om überhaupt goed te kúnnen doen

Robert Frans schreef: 31 mar 2021, 09:35 Maar wanneer je jezelf consequent niet hoger acht dan de ander, wanneer je net zo blij en dankbaar bent met wat de ander heeft/kan als met wat jijzelf hebt/kan, wanneer je het leven als absoluut heilig beschouwt, wanneer je liever lijdt dan het kwade doet en wanneer je niets van wat je hebt als eigen bezit beschouwt, dan neem je al een heel belangrijke motivatie tot zonde weg, namelijk hoogmoed.
Precies!
Koning Keizer Admiraal..Popla kennen ze allemaal. ;)
Kom maar binnen met de eerste vrouwelijke Paus. 8-) 🥳
Hoe zou dat heten? Pauze, Pauzin, of ook Paus?


Robert Frans schreef: 31 mar 2021, 09:35 Klopt, maar toch zie je in heel de menselijke geschiedenis wel enkele basisprincipes terugkomen. En de gevolgen ervan als we die overtreden. De menselijke natuur is ook weer niet zó moeilijk te doorgronden; het is het kwaad dat ons zicht daarop verduistert.
Idd. Zo ingewikkeld is het niet. Je zou denken dat de tien geboden al een eenvoudige basis zijn, maar zelfs dat is voor velen al te moeilijk.
Recht is recht en krom is krom. En ook daar hebben we een hele lange lineaal. Ernstig kromme dingen ga ik niet recht praten, of met de mantel der liefde bedekken, ook niet voor de vrede. Kromme vrede leidt tot een neerwaartse spiraal.

Robert Frans schreef: 31 mar 2021, 09:35 Mensen hebben dan ook eigenlijk helemaal niet zoveel nodig om (eeuwig) gelukkig te zijn; het is het kwaad ofwel de zonde die ons wil laten denken dat we steeds meer en steeds sneller nodig hebben, dat we rusteloos van de ene genieting naar de andere moeten jagen. En ons daarvoor een steeds hogere prijs laat betalen, vaak zonder dat we het echt doorhebben. En zij die het wél doorhebben, worden in het mildste geval voor gek verklaard.
Nou en of, die consumptie-maatschappij hè. Rupsjes Nooitgenoeg noem ik dat.
Liever voor gek verklaard dan meedoen met de meute :thumb1: 8-) :flower1:
Nooit te oud om te leren met gedachten te jongleren
@Possibilianism: comfortable with multiple ideas
Gebruikersavatar
Robert Frans
Berichten: 1467
Lid geworden op: 11 apr 2013, 14:58
Man/Vrouw: M

Re: Past theocratie ten diepste niet bij hoe God regeert ?

Bericht door Robert Frans »

Petra schreef: 01 apr 2021, 03:49 In sommige situaties kun je schikken voor de vrede. In andere weer niet. Er zijn grenzen die niet verruimd kunnen worden; als je kwaad ziet gebeuren bv. Als je getuige bent van een misdrijf of ziet dat mensen belogen/bedrogen worden of bestolen of roep maar.
Klopt. Doelde ook meer op wat jouzelf overkomt. Voor anderen moet je altijd opkomen, onrecht in het algemeen moet altijd bestreden worden. Maar ook dan vanuit een diepe vrede in je hart. Je strijdt dan tegen onrecht niet om er per se zelf beter van te worden, maar om de wereld beter achter te laten dan toen je erin geboren werd.
De strijd mag je daarom nooit verbitterd, cynisch of zelfs ook maar humorloos maken, maar zij moet met een opgewekt vertrouwen in Gods goedheid en ook de goedwillendheid van de mens gestreden worden. Ongeacht wat jouzelf overkomt. Dan zal niets je scheiden van de liefde van Christus.
Goeddoen kun je pas als je de grens tussen goed en kwaad al enigszins hebt afgebakend anders heb je geen flauw idee wat goeddoen is.
Door Godin/God/ Allah/Boeddha/je innerlijke Bron/Vrouwe Justitia etc. geïnspireerd.
Hoe het ook geïnspireerd is; je zal het verschil tussen goed en kwaad moeten inzien om überhaupt goed te kúnnen doen.
En daarvoor hebben we dus het Evangelie en het eigen geweten.
Precies!
Koning Keizer Admiraal..Popla kennen ze allemaal. ;)
Kom maar binnen met de eerste vrouwelijke Paus. 8-) 🥳
Hoe zou dat heten? Pauze, Pauzin, of ook Paus?
Welzalig zij die geen koning of paus willen worden, maar liever op de allerlaagste plaats staan. Man of vrouw. ;)

Overigens is de belangrijkste, meest zuivere en meest koninklijke heilige nog altijd een Vrouwe, namelijk Maria, de Moeder van God. Daar kan geen enkele paus of koning tegenop.
Sowieso draagt elke vrouw een onvoorstelbare schat mee, die weer geen enkele man ooit zal ontvangen, namelijk de gave om nieuw leven in de schoot te doen ontstaan en op aarde te zetten. Elke vrouw zou dat als een grote eer moeten beschouwen, net zo groot als dat hele priestergebeuren, ook als je zelf geen kinderen wil.
Idd. Zo ingewikkeld is het niet. Je zou denken dat de tien geboden al een eenvoudige basis zijn, maar zelfs dat is voor velen al te moeilijk.
Recht is recht en krom is krom. En ook daar hebben we een hele lange lineaal. Ernstig kromme dingen ga ik niet recht praten, of met de mantel der liefde bedekken, ook niet voor de vrede. Kromme vrede leidt tot een neerwaartse spiraal.
[...]
Nou en of, die consumptie-maatschappij hè. Rupsjes Nooitgenoeg noem ik dat.
Liever voor gek verklaard dan meedoen met de meute :thumb1: 8-) :flower1:
De meute zal uiteindelijk zelf er gek van worden en dat wordt zij zelfs al steeds meer. Uiteindelijk gaat de ommekeer er komen, of we dat nu leuk vinden of niet. We zijn bestemd voor vrijheid, eenvoud, vreugde, licht en voor eeuwigheid. Voor minder doet God het niet.
Na Pasen weer actief

Vrede en alle goeds
Gebruikersavatar
Petra
Berichten: 7561
Lid geworden op: 07 nov 2019, 02:55
Man/Vrouw: V
Locatie: Hanoi

Re: Past theocratie ten diepste niet bij hoe God regeert ?

Bericht door Petra »

Robert Frans schreef: 01 apr 2021, 09:21
Petra schreef: 01 apr 2021, 03:49 In sommige situaties kun je schikken voor de vrede. In andere weer niet. Er zijn grenzen die niet verruimd kunnen worden; als je kwaad ziet gebeuren bv. Als je getuige bent van een misdrijf of ziet dat mensen belogen/bedrogen worden of bestolen of roep maar.
Klopt. Doelde ook meer op wat jouzelf overkomt. Voor anderen moet je altijd opkomen, onrecht in het algemeen moet altijd bestreden worden. Maar ook dan vanuit een diepe vrede in je hart. Je strijdt dan tegen onrecht niet om er per se zelf beter van te worden, maar om de wereld beter achter te laten dan toen je erin geboren werd.
De strijd mag je daarom nooit verbitterd, cynisch of zelfs ook maar humorloos maken, maar zij moet met een opgewekt vertrouwen in Gods goedheid en ook de goedwillendheid van de mens gestreden worden. Ongeacht wat jouzelf overkomt. Dan zal niets je scheiden van de liefde van Christus.
:thumb1: :flower1:

Robert Frans schreef: 01 apr 2021, 09:21 Welzalig zij die geen koning of paus willen worden, maar liever op de allerlaagste plaats staan. Man of vrouw. ;)
Je spreekt nu jezelf tegen. Ik had het nog wel onderstreept.
."..wanneer je jezelf consequent niet hoger acht dan de ander,"

Als je dat werkelijk en ten volle onderschrijft, en het voor ieder mens geldt; dan is het onmogelijk dat er een allerlaagste plaats IS. (Dan zouden er immers ook hogere plaatsen moeten zijn).

Robert Frans schreef: 01 apr 2021, 09:21 Overigens is de belangrijkste, meest zuivere en meest koninklijke heilige nog altijd een Vrouwe, namelijk Maria, de Moeder van God. Daar kan geen enkele paus of koning tegenop.
Nou nou een naam om trots op te zijn.. mits het allemaal echt waar zou zijn.

Robert Frans schreef: 31 mar 2021, 09:35 "Maar wanneer je jezelf consequent niet hoger acht dan de ander,"
Sowieso draagt elke vrouw een onvoorstelbare schat mee, die weer geen enkele man ooit zal ontvangen, namelijk de gave om nieuw leven in de schoot te doen ontstaan en op aarde te zetten. Elke vrouw zou dat als een grote eer moeten beschouwen, net zo groot als dat hele priestergebeuren, ook als je zelf geen kinderen wil.
Ik zie de relevantie niet. Nou klink je een beetje alsof je zegt.. omdat er vrouwen zijn die zwanger kunnen worden mogen alleen mannen priester worden. De logica daarvan ontgaat me.

Ik kan niet voor anderen bepalen waar zij eer uit halen of zouden moeten halen, ik denk dat iedereen dat voor zichzelf bepaalt.
Al vond ik zelf zwangerschap fantastisch, (ik wilde graaaaaag een eigen elftal :lol: ) maar ehhh... er zijn er wel twee voor nodig hè, kindertjes ontstaan niet uit niets.. ;)
Mijn man vond het ook een enorme eer dat zijn zaad niet op de rotsen was gevallen... oh nee.. hoe zei ie dat nou.. het viel in een rots. :lol:
Maar alle gekheid op ene stokje: Tevens haalden wij allebei eer uit andere dingen die we ook belangrijk vonden. Jij noemt het 'eer', ik noem het eerder genoegen. Dat kan zowel in hobby's, als studie, als arbeid gevonden worden.
Als we elkaar allemaal consequent niet hoger achten dan een ander.. kunnen alle mannen en vrouwen naar eigen kennis en kunde elke gewenste functie uitoefenen.

P.S.
Je schreef over Gods inspiratie en dat ik misschien mijn grenzen moest verruimen in richtingen die ik onmogelijk zou kunnen vinden.. maar zou het kunnen dat God mij op jouw pad heeft gebracht met datzelfde doel?
Nooit te oud om te leren met gedachten te jongleren
@Possibilianism: comfortable with multiple ideas
snappie
Berichten: 439
Lid geworden op: 22 jul 2014, 00:23
Man/Vrouw: V

Re: Past theocratie ten diepste niet bij hoe God regeert ?

Bericht door snappie »

Robert Frans schreef: 01 apr 2021, 09:21 Sowieso draagt elke vrouw een onvoorstelbare schat mee, die weer geen enkele man ooit zal ontvangen, namelijk de gave om nieuw leven in de schoot te doen ontstaan en op aarde te zetten. Elke vrouw zou dat als een grote eer moeten beschouwen, net zo groot als dat hele priestergebeuren, ook als je zelf geen kinderen wil.
Waarom zou een vrouw dat als een grote eer MOETEN beschouwen? Ze is eerder de klos vind ik.
De man heeft alleen de lusten, de vrouw de lusten (en zelfs dat gaat heus niet altijd op) en de lasten.
Prachtig hoor een kindje, maar maanden van misselijkheid, maagzuur en allerlei ander ongemak, met als klap op de vuurpijl de heftige pijn van een bevalling ....pfft, die 'eer' zou ik graag aan me voorbij laten gaan. Het is dat er geen andere manier is maar anders ...
Gebruikersavatar
Robert Frans
Berichten: 1467
Lid geworden op: 11 apr 2013, 14:58
Man/Vrouw: M

Re: Past theocratie ten diepste niet bij hoe God regeert ?

Bericht door Robert Frans »

Petra schreef: 02 apr 2021, 04:11 Als je dat werkelijk en ten volle onderschrijft, en het voor ieder mens geldt; dan is het onmogelijk dat er een allerlaagste plaats IS. (Dan zouden er immers ook hogere plaatsen moeten zijn).
Als iedereen zich als de minste beschouwt, dan zijn er inderdaad geen hogere of lagere plaatsen meer, maar is iedereen volledig dienstbaar aan elkaar. Alleen hoogmoed schept ongelijkheid, waar de nederigheid liefde, compassie en gelijkwaardigheid schept.
Ik zie de relevantie niet. Nou klink je een beetje alsof je zegt.. omdat er vrouwen zijn die zwanger kunnen worden mogen alleen mannen priester worden. De logica daarvan ontgaat me.
Het is een eigen gedachte van mij, maar ik zie wel een mooie samenhang, waar de vrouw het natuurlijke leven verwekt en de man het bovennatuurlijke leven. En zoals niet elke vrouw zwanger kan worden, zo kan niet elke man priester worden.
Sommigen, ook gelovigen zelf, hebben de neiging om het natuurlijk leven als minderwaardig te zien, maar dat komt denk ik door de zonde. Natuur en bovennatuur zijn één en worden beiden evengoed door Christus verlost en geheiligd.
Beide roepingen, zowel het huwelijk als het priesterschap, zijn dan ook machtige sacramenten waarmee Gods volk wordt opgebouwd en uitgebreid. Welke roeping je ook hebt, je mag daar God altijd heel dankbaar voor zijn en het als een ereteken dragen.
Ik kan niet voor anderen bepalen waar zij eer uit halen of zouden moeten halen, ik denk dat iedereen dat voor zichzelf bepaalt.
Al vond ik zelf zwangerschap fantastisch, (ik wilde graaaaaag een eigen elftal :lol: ) maar ehhh... er zijn er wel twee voor nodig hè, kindertjes ontstaan niet uit niets.. ;)
Klopt, net zoals voor het priesterschap er ook twee nodig zijn: de priesterstudent en de Kerk. De priester 'trouwt' als het ware met de Kerk en door Christus kan hij mensen door het doopsel en de eucharistie het nieuwe leven in Christus schenken. Niemand kan in zijn eentje nieuw leven verwekken, of het leven nu natuurlijk of bovennatuurlijk is.
En wat betreft het 'moeten' zijn er natuurlijk verschillende vormen van moeten. Als iemand jou bijvoorbeeld zegt dat je écht die en die film moet zien, dan zul je dat ook niet als een bevel ervaren, maar als een enthousiaste aansporing. Zo mag je mijn schrijven hierin ook zien.
Ik zie het kunnen dragen van kinderen écht als iets groots, iets unieks, het grootste geheim waar vrouwen in delen. De minachting die sommigen daarvoor hebben, vind ik dan ook ontzettend ongepast. Ja, het vraagt zware offers van de vrouw, maar geeft ook volstrekt unieke zegeningen en ervaringen die ik als man nóóit zal ervaren.
Daarbij vraagt elke roeping haar offers; ook het priesterschap vraagt heel veel tijd, energie en ook lijden van de priester in kwestie. Hij moet zich volledig, onvoorwaardelijk geven aan de Kerk, waar zij hem ook heenstuurt en wat zij hem ook opdraagt.
Maar hoe meer je geeft, hoe meer je ontvangt.
Mijn man vond het ook een enorme eer dat zijn zaad niet op de rotsen was gevallen... oh nee.. hoe zei ie dat nou.. het viel in een rots. :lol:
Maar alle gekheid op ene stokje: Tevens haalden wij allebei eer uit andere dingen die we ook belangrijk vonden. Jij noemt het 'eer', ik noem het eerder genoegen. Dat kan zowel in hobby's, als studie, als arbeid gevonden worden.
Als we elkaar allemaal consequent niet hoger achten dan een ander.. kunnen alle mannen en vrouwen naar eigen kennis en kunde elke gewenste functie uitoefenen.
Een man kan echter niet zwanger worden en een kind baren, hoe gelijkwaardig we ook aan elkaar zijn. Er zullen dus altijd roepingen overblijven die niet door iedereen ontvangen kunnen worden, zowel op natuurlijk als bovennatuurlijk niveau.
Daarbij is een roeping geen kwestie van een recht, maar is zij altijd een pure genade van God. Of je nu geroepen bent tot het huwelijk of het priesterschap, het is áltijd een geheel vrije, soevereine wilsbeschikking van God, waar wij niets over te zeggen hebben en waar wij geen enkel recht op kunnen laten gelden.
Elke roeping heeft daarbij ook een eigen verantwoordelijkheid. Wie kinderen krijgt, moet onvoorwaardelijk voor ze zorgen. Wie priester wordt, moet volstrekt aan de Kerk gehoorzamen. Wie het klooster ingaat, moet heel zijn of haar bezit opgeven. En hoe 'groter' een roeping, hoe zwaarder de verantwoordelijkheid die je erbij krijgt en vaak ook het kruis is dat je erbij te dragen krijgt. Geen enkele roeping is vrijblijvend.
P.S.
Je schreef over Gods inspiratie en dat ik misschien mijn grenzen moest verruimen in richtingen die ik onmogelijk zou kunnen vinden.. maar zou het kunnen dat God mij op jouw pad heeft gebracht met datzelfde doel?
Bij God kan alles, dus ik houd dat zeker niet voor onmogelijk. Uiteindelijk zullen we ook te zien krijgen hoe onze levens elkaar hebben beïnvloedt.
Na Pasen weer actief

Vrede en alle goeds
Gebruikersavatar
Robert Frans
Berichten: 1467
Lid geworden op: 11 apr 2013, 14:58
Man/Vrouw: M

Re: Past theocratie ten diepste niet bij hoe God regeert ?

Bericht door Robert Frans »

snappie schreef: 02 apr 2021, 09:22Waarom zou een vrouw dat als een grote eer MOETEN beschouwen? Ze is eerder de klos vind ik.
De man heeft alleen de lusten, de vrouw de lusten (en zelfs dat gaat heus niet altijd op) en de lasten.
Prachtig hoor een kindje, maar maanden van misselijkheid, maagzuur en allerlei ander ongemak, met als klap op de vuurpijl de heftige pijn van een bevalling ....pfft, die 'eer' zou ik graag aan me voorbij laten gaan. Het is dat er geen andere manier is maar anders ...
De man hoeft inderdaad veel minder te geven dan de vrouw bij de verwekking van een kind. Maar hij zal nooit die diepe band tussen moeder en kind ervaren, die al in de moederschoot begint. Hij zal nooit het nieuwe, kloppende leven in zijn schoot ervaren, dat direct zijn eigen bloed met hem deelt. Hij zal nooit de zegen ervaren van het mogen meedragen van een kind, dat door de kracht van zijn eigen lichaam direct gevoed en ontwikkeld wordt.
En ook in onze samenleving zal hij mede daardoor waarschijnlijk wel nooit echt als volledig gelijkwaardig aan de moeder worden gezien, met precies dezelfde rechten op het kind. De man geeft dus inderdaad veel minder, maar moet daardoor ook veel meer missen.

Het offer dat een vrouw brengt voor een kind is zwaar en hard, maar ik heb met verschillende vrouwen gesproken die zeiden dat zij hun zwangerschap ondanks alles toch ook als iets heel mooi's en bijzonders ervaarden. En zelfs zo 'gek' waren om nog een kind of meer kinderen te willen ontvangen.
Je mag daarom (wat betreft 'moeten', zie wat ik hierboven aan Petra daarover schreef) echt heel trots en dankbaar zijn als je deze gave hebt. Net zoals elke man die priester wordt weer heel trots en dankbaar daarvoor mag zijn, ondanks alle offers die dát weer brengt.
Wees verheugd over wat je zelf ontvangen hebt en nooit jaloers op wat een ander ontvangt. Wees dan zelfs net zo verheugd, alsof je het zelf ontvangt. Dat is misschien wel de kern van de christelijke nederigheid.

Alles wat God ons geeft is goed, mooi, zegenrijk en eervol, ook en misschien wel juist als het eveneens offers vraagt. Want wat je geeft is wat je uiteindelijk ook ontvangt.
Elke minachting voor welke goddelijke gave of roeping dan ook komt niet van God, maar van de duivel. Daar ben ik rotsvast van overtuigd.
Na Pasen weer actief

Vrede en alle goeds
snappie
Berichten: 439
Lid geworden op: 22 jul 2014, 00:23
Man/Vrouw: V

Re: Past theocratie ten diepste niet bij hoe God regeert ?

Bericht door snappie »

Robert Frans schreef: 02 apr 2021, 10:11 En wat betreft het 'moeten' zijn er natuurlijk verschillende vormen van moeten. Als iemand jou bijvoorbeeld zegt dat je écht die en die film moet zien, dan zul je dat ook niet als een bevel ervaren, maar als een enthousiaste aansporing. Zo mag je mijn schrijven hierin ook zien.
Zoiets kun je alleen zeggen als je zelf die film gezien hebt; overgezet: als je zelf ervaren hebt hoe het is om zwanger te zijn en een kind te baren.
Je beschrijft het allemaal heel lyrisch, maar in mijn beleving is een groot onderdeel van het overweldigende gevoel na de bevalling de opluchting dat er een eind gekomen is aan het lijden wat de zwangerschap en vooral de bevalling met zich mee brengt. Zoiets als iemand die de hele dag te kleine schoenen aan heeft gehad aan het eind van de dag erg blij is dat hij/zij ze uit kan schoppen.
Hoe de band tussen de vader/moeder en kind is kun je alleen voor jezelf voelen. Om te vergelijken zou je ze beide moeten ervaren en dat gaat nu eenmaal niet.
Mijn man en ik waren/zijn super blij en trots op onze kinderen, maar ik geloof niet dat ik minder of anders van onze kinderen zou houden als ik hen niet zelf gebaard zou hebben.
Laura
Berichten: 436
Lid geworden op: 25 mar 2021, 15:02
Man/Vrouw: V

Re: Past theocratie ten diepste niet bij hoe God regeert ?

Bericht door Laura »

snappie schreef: 02 apr 2021, 09:22
Robert Frans schreef: 01 apr 2021, 09:21 Sowieso draagt elke vrouw een onvoorstelbare schat mee, die weer geen enkele man ooit zal ontvangen, namelijk de gave om nieuw leven in de schoot te doen ontstaan en op aarde te zetten. Elke vrouw zou dat als een grote eer moeten beschouwen, net zo groot als dat hele priestergebeuren, ook als je zelf geen kinderen wil.
Waarom zou een vrouw dat als een grote eer MOETEN beschouwen? Ze is eerder de klos vind ik.
De man heeft alleen de lusten, de vrouw de lusten (en zelfs dat gaat heus niet altijd op) en de lasten.
Prachtig hoor een kindje, maar maanden van misselijkheid, maagzuur en allerlei ander ongemak, met als klap op de vuurpijl de heftige pijn van een bevalling ....pfft, die 'eer' zou ik graag aan me voorbij laten gaan. Het is dat er geen andere manier is maar anders ...
Het baren is een afschuwelijk gevolg van de zondeval. Ik heb ze gelukkig niet hoeven baren, want ik ging al zowat van mijn stokje als ik er een tampon uit moest trekken. Wat een gruwelijke ellende. Ik word ook altijd misselijk als mensen zeggen dat het zo prachtig is dat een vrouw baart. Sommigen nemen dat nog op op video ook. Dan denk ik ben je blind of zo. Vooral als het mannen zijn, dan zou ik wel een bowlingbal in hun achterste willen stoppen. Kunnen ze ook even voelen.
Gebruikersavatar
callista
Berichten: 35552
Lid geworden op: 18 mar 2013, 16:37
Man/Vrouw: V

Re: Past theocratie ten diepste niet bij hoe God regeert ?

Bericht door callista »

Ik zie het baren als een natuurlijk verschijnsel...
En meteen na het baren de euforie; de extase!
Je vergeet de barensweeën ook weer snel anders zouden sommigen niet zoveel kinderen krijgen.
Snelheid
Berichten: 10725
Lid geworden op: 15 okt 2019, 21:39
Man/Vrouw: M

Re: Past theocratie ten diepste niet bij hoe God regeert ?

Bericht door Snelheid »

Laura schreef: 02 apr 2021, 12:58
snappie schreef: 02 apr 2021, 09:22
Robert Frans schreef: 01 apr 2021, 09:21 Sowieso draagt elke vrouw een onvoorstelbare schat mee, die weer geen enkele man ooit zal ontvangen, namelijk de gave om nieuw leven in de schoot te doen ontstaan en op aarde te zetten. Elke vrouw zou dat als een grote eer moeten beschouwen, net zo groot als dat hele priestergebeuren, ook als je zelf geen kinderen wil.
Waarom zou een vrouw dat als een grote eer MOETEN beschouwen? Ze is eerder de klos vind ik.
De man heeft alleen de lusten, de vrouw de lusten (en zelfs dat gaat heus niet altijd op) en de lasten.
Prachtig hoor een kindje, maar maanden van misselijkheid, maagzuur en allerlei ander ongemak, met als klap op de vuurpijl de heftige pijn van een bevalling ....pfft, die 'eer' zou ik graag aan me voorbij laten gaan. Het is dat er geen andere manier is maar anders ...
Het baren is een afschuwelijk gevolg van de zondeval. Ik heb ze gelukkig niet hoeven baren, want ik ging al zowat van mijn stokje als ik er een tampon uit moest trekken. Wat een gruwelijke ellende. Ik word ook altijd misselijk als mensen zeggen dat het zo prachtig is dat een vrouw baart. Sommigen nemen dat nog op op video ook. Dan denk ik ben je blind of zo. Vooral als het mannen zijn, dan zou ik wel een bowlingbal in hun achterste willen stoppen. Kunnen ze ook even voelen.
Baren, dan is een vrouw niet op haar mooist en soms een moeizaam gebeuren,maar ja als er niet meer geworpen wordt zou de mensheid in 120 jaar uit gestorven zijn,dus HULDE :flower1: en respect voor de vrouwen die wel willen baren.
VERITAS VOS LIBERABIT.
snappie
Berichten: 439
Lid geworden op: 22 jul 2014, 00:23
Man/Vrouw: V

Re: Past theocratie ten diepste niet bij hoe God regeert ?

Bericht door snappie »

callista schreef: 02 apr 2021, 13:01 Ik zie het baren als een natuurlijk verschijnsel...
En meteen na het baren de euforie; de extase!
Je vergeet de barensweeën ook weer snel anders zouden sommigen niet zoveel kinderen krijgen.
Inderdaad, een natuurlijk verschijnsel.
Net na de bevalling wist ik niet waar ik blijer mee was. Verlost van de pijn of met mijn kindje. Later won mijn baby het natuurlijk, anders zou er nooit een volgende gekomen zijn.
Die weeën vergeten ... ik niet hoor! Ik kan het zo weer bovenhalen. Na een operatie vroeg de arts welk cijfer ik mijn pijn zou geven, en dan meet ik dat af aan de hand van de ergste pijn die ik meegemaakt heb: weeën.
Gebruikersavatar
Robert Frans
Berichten: 1467
Lid geworden op: 11 apr 2013, 14:58
Man/Vrouw: M

Re: Past theocratie ten diepste niet bij hoe God regeert ?

Bericht door Robert Frans »

Zelf zie ik het als iets goeds en mooi's om elkaars gaven dankbaar te aanvaarden en elkaars offers te erkennen en te eerbiedigen. Om elkaar daarin te bemoedigen en te eren. Of je nu een man bent of een vrouw, je kunt altijd ieder op eigen wijze veel voor elkaar betekenen.
Op fora als deze kan dat op algemene wijze, in het persoonlijk contact op de wijze die dan bij de situatie past.

Ik bedoel, als vrouwen hier zouden zeggen dat zij priester willen worden, dan kan ik ook er tegenin werpen hoe zwaar het priesterschap is, hoe vermoeiend en veel meer gebonden zo'n leefwijze is. Niet uit eigen ervaring natuurlijk, maar wel van andere mannen die priester geworden zijn.
Maar wat schiet ik daarmee op? De offers zijn vaak heus wel duidelijk, ook bij de zwangerschap, maar de zegeningen mogen ook geteld worden. Als iemand de zegeningen niet ervaart, om wat voor reden dan ook, dan moet diegene natuurlijk ondersteund en geholpen worden, maar laten we de zegeningen daarom niet ontkennen.
En laten we ook niet ontkennen dat elke gave een genadegift van God blijft. We hebben nergens recht op bij Hem. Als Hij besluit dat enkel vrouwen kinderen kunnen ontvangen en enkel mannen het priesterschap, dan heeft Hij dat volste recht. Het is zíjn schepping, niet de onze.

Ik blijf er daarom bij dat het ontvangen van kinderen een van de mooiste gaven is die vrouwen kunnen hebben. Dat het mijns inziens gelijk oploopt met de gave van het priesterschap en daarom geen minachting verdient. En dat het offer die het vraagt de zwangere vrouw alleen maar moediger en heldhaftiger maakt.
Als ik dat dan als man niet zou mogen zeggen, dan is dat pech voor degenen die dat vinden, want ik zeg het mooi toch. Want als de tijdsgeest niet zou vragen om zulke eerbetuigingen aan zowel de vrouw als de man, dan wordt het hoog tijd voor een andere tijdsgeest.
Na Pasen weer actief

Vrede en alle goeds
Laura
Berichten: 436
Lid geworden op: 25 mar 2021, 15:02
Man/Vrouw: V

Re: Past theocratie ten diepste niet bij hoe God regeert ?

Bericht door Laura »

Snelheid schreef: 02 apr 2021, 13:02
Laura schreef: 02 apr 2021, 12:58
snappie schreef: 02 apr 2021, 09:22
Robert Frans schreef: 01 apr 2021, 09:21 Sowieso draagt elke vrouw een onvoorstelbare schat mee, die weer geen enkele man ooit zal ontvangen, namelijk de gave om nieuw leven in de schoot te doen ontstaan en op aarde te zetten. Elke vrouw zou dat als een grote eer moeten beschouwen, net zo groot als dat hele priestergebeuren, ook als je zelf geen kinderen wil.
Waarom zou een vrouw dat als een grote eer MOETEN beschouwen? Ze is eerder de klos vind ik.
De man heeft alleen de lusten, de vrouw de lusten (en zelfs dat gaat heus niet altijd op) en de lasten.
Prachtig hoor een kindje, maar maanden van misselijkheid, maagzuur en allerlei ander ongemak, met als klap op de vuurpijl de heftige pijn van een bevalling ....pfft, die 'eer' zou ik graag aan me voorbij laten gaan. Het is dat er geen andere manier is maar anders ...
Het baren is een afschuwelijk gevolg van de zondeval. Ik heb ze gelukkig niet hoeven baren, want ik ging al zowat van mijn stokje als ik er een tampon uit moest trekken. Wat een gruwelijke ellende. Ik word ook altijd misselijk als mensen zeggen dat het zo prachtig is dat een vrouw baart. Sommigen nemen dat nog op op video ook. Dan denk ik ben je blind of zo. Vooral als het mannen zijn, dan zou ik wel een bowlingbal in hun achterste willen stoppen. Kunnen ze ook even voelen.
Baren, dan is een vrouw niet op haar mooist en soms een moeizaam gebeuren,maar ja als er niet meer geworpen wordt zou de mensheid in 120 jaar uit gestorven zijn,dus HULDE :flower1: en respect voor de vrouwen die wel willen baren.
Respect zeker maar wee hen die erover liegen en het kwade goed noemen. Baren is goed, definitieve verlossing van het baren is beter.
Laura
Berichten: 436
Lid geworden op: 25 mar 2021, 15:02
Man/Vrouw: V

Re: Past theocratie ten diepste niet bij hoe God regeert ?

Bericht door Laura »

En natuur, vraag je liever af welke natuur je aan wilt doen.
Gebruikersavatar
Petra
Berichten: 7561
Lid geworden op: 07 nov 2019, 02:55
Man/Vrouw: V
Locatie: Hanoi

Re: Past theocratie ten diepste niet bij hoe God regeert ?

Bericht door Petra »

Robert Frans schreef: 02 apr 2021, 10:11
Een man kan echter niet zwanger worden en een kind baren, hoe gelijkwaardig we ook aan elkaar zijn. Er zullen dus altijd roepingen overblijven die niet door iedereen ontvangen kunnen worden, zowel op natuurlijk als bovennatuurlijk niveau.
Dat kan.

Robert Frans schreef: 02 apr 2021, 10:11 Daarbij is een roeping geen kwestie van een recht, maar is zij altijd een pure genade van God. Of je nu geroepen bent tot het huwelijk of het priesterschap, het is áltijd een geheel vrije, soevereine wilsbeschikking van God, waar wij niets over te zeggen hebben en waar wij geen enkel recht op kunnen laten gelden.
Dat vrouwen kindjes dragen en baren kun je een roeping noemen of een natuurlijk gegeven. Het is i.i.g. een feit wat geen mens kan ontkennen en waarover geen discussie mogelijk is. Hierover is God wel klip & klaar overduidelijk!

Niet alle vrouwen worden daartoe geroepen. Ook dat is een aantoonbaar feit.
Er zijn ook vrouwen die zich geroepen voelen om priester te worden. Ook dat is een feit.
Wonderlijk vind ik het dat er dan mensen zijn die op de stoel van God plaatsnemen en hen die genade van God willen ontzeggen.
Ook in theologische beroepskringen verschillen de meningen nogal of dat vrouwen ontzegd mag worden. Er zijn voor- en tegenstanders.
Ondertussen staan er 'geroepen vrouwen aan de zijlijn. Ik vraag me af of het niet wat al te hoogmoedig is om een vrouw te ontzeggen haar roeping te volgens vanwege haar sekse.

Vreemd genoeg klinkt het mij een beetje jaloers in de oren. Alsof mannen vonden dat de vrouw al zo begenadigd was..en dachten wij willen ook iets exclusiefs. Vervolgens hebben mannen (op een bepaald moment in de geschiedenis) zichzelf dat recht toegekend.
Hoe zit dat dan volgens jou RF als een vrouw zelf zegt geroepen te zijn door God om priester te worden ?
Zou ze dan liegen of in de war zijn of ... misschien gewoon een Ware roeping willen volgen ?
Nooit te oud om te leren met gedachten te jongleren
@Possibilianism: comfortable with multiple ideas
Plaats reactie