Definitieve verlossing van het baren hier op aarde bestaat niet zou het zo zijn dan is de mensheid in 120 jaar uit gestorven zijn dus nog al een vreemde redenering ,zolang de Aarde bestaat zullen mannen verweken en vrouwe werpen.Na de Apocalyps zal het baren ten einde zijn en zal het een schare zijn die niet te tellen is.Laura schreef: ↑02 apr 2021, 14:29Respect zeker maar wee hen die erover liegen en het kwade goed noemen. Baren is goed, definitieve verlossing van het baren is beter.Snelheid schreef: ↑02 apr 2021, 13:02Baren, dan is een vrouw niet op haar mooist en soms een moeizaam gebeuren,maar ja als er niet meer geworpen wordt zou de mensheid in 120 jaar uit gestorven zijn,dus HULDE en respect voor de vrouwen die wel willen baren.Laura schreef: ↑02 apr 2021, 12:58Het baren is een afschuwelijk gevolg van de zondeval. Ik heb ze gelukkig niet hoeven baren, want ik ging al zowat van mijn stokje als ik er een tampon uit moest trekken. Wat een gruwelijke ellende. Ik word ook altijd misselijk als mensen zeggen dat het zo prachtig is dat een vrouw baart. Sommigen nemen dat nog op op video ook. Dan denk ik ben je blind of zo. Vooral als het mannen zijn, dan zou ik wel een bowlingbal in hun achterste willen stoppen. Kunnen ze ook even voelen.snappie schreef: ↑02 apr 2021, 09:22Waarom zou een vrouw dat als een grote eer MOETEN beschouwen? Ze is eerder de klos vind ik.Robert Frans schreef: ↑01 apr 2021, 09:21 Sowieso draagt elke vrouw een onvoorstelbare schat mee, die weer geen enkele man ooit zal ontvangen, namelijk de gave om nieuw leven in de schoot te doen ontstaan en op aarde te zetten. Elke vrouw zou dat als een grote eer moeten beschouwen, net zo groot als dat hele priestergebeuren, ook als je zelf geen kinderen wil.
De man heeft alleen de lusten, de vrouw de lusten (en zelfs dat gaat heus niet altijd op) en de lasten.
Prachtig hoor een kindje, maar maanden van misselijkheid, maagzuur en allerlei ander ongemak, met als klap op de vuurpijl de heftige pijn van een bevalling ....pfft, die 'eer' zou ik graag aan me voorbij laten gaan. Het is dat er geen andere manier is maar anders ...
Past theocratie ten diepste niet bij hoe God regeert ?
Forumregels
Richtlijnen subforum
> > Lees de richlijnen goed door!
Let op: Het gedeelte Geloof is uitdrukkelijk niet voor forummers die elke vorm van geloof en of spirituele gebieden etc. afwijzen. Grappen maken over geloofstermen en of begrippen die in religie dan wel filosofie gebruikelijk zijn, of ze inhoudsloos verklaren, is verboden.
Moderatie: het moderatieteam
Richtlijnen subforum
> > Lees de richlijnen goed door!
Let op: Het gedeelte Geloof is uitdrukkelijk niet voor forummers die elke vorm van geloof en of spirituele gebieden etc. afwijzen. Grappen maken over geloofstermen en of begrippen die in religie dan wel filosofie gebruikelijk zijn, of ze inhoudsloos verklaren, is verboden.
Moderatie: het moderatieteam
Re: Past theocratie ten diepste niet bij hoe God regeert ?
VERITAS VOS LIBERABIT.
- Piebe Paulusma
- Berichten: 23534
- Lid geworden op: 10 mei 2015, 01:36
- Man/Vrouw: M
- Locatie: Nieuw Jeruzalem
Re: Past theocratie ten diepste niet bij hoe God regeert ?
Maat, de schare is nu al niet te tellen want zodra je de laatste geteld hebt zijn er alweer twintigduizend christelijke baby's geboren. Verder eens dat vrouwen beter kunnen blijven baren want anders is het inderdaad binnen 1440 maanden afgelopen met de homo sapiens.Snelheid schreef: ↑03 apr 2021, 01:34Definitieve verlossing van het baren hier op aarde bestaat niet zou het zo zijn dan is de mensheid in 120 jaar uit gestorven zijn dus nog al een vreemde redenering ,zolang de Aarde bestaat zullen mannen verweken en vrouwe werpen.Na de Apocalyps zal het baren ten einde zijn en zal het een schare zijn die niet te tellen is.Laura schreef: ↑02 apr 2021, 14:29Respect zeker maar wee hen die erover liegen en het kwade goed noemen. Baren is goed, definitieve verlossing van het baren is beter.Snelheid schreef: ↑02 apr 2021, 13:02Baren, dan is een vrouw niet op haar mooist en soms een moeizaam gebeuren,maar ja als er niet meer geworpen wordt zou de mensheid in 120 jaar uit gestorven zijn,dus HULDE en respect voor de vrouwen die wel willen baren.Laura schreef: ↑02 apr 2021, 12:58Het baren is een afschuwelijk gevolg van de zondeval. Ik heb ze gelukkig niet hoeven baren, want ik ging al zowat van mijn stokje als ik er een tampon uit moest trekken. Wat een gruwelijke ellende. Ik word ook altijd misselijk als mensen zeggen dat het zo prachtig is dat een vrouw baart. Sommigen nemen dat nog op op video ook. Dan denk ik ben je blind of zo. Vooral als het mannen zijn, dan zou ik wel een bowlingbal in hun achterste willen stoppen. Kunnen ze ook even voelen.snappie schreef: ↑02 apr 2021, 09:22
Waarom zou een vrouw dat als een grote eer MOETEN beschouwen? Ze is eerder de klos vind ik.
De man heeft alleen de lusten, de vrouw de lusten (en zelfs dat gaat heus niet altijd op) en de lasten.
Prachtig hoor een kindje, maar maanden van misselijkheid, maagzuur en allerlei ander ongemak, met als klap op de vuurpijl de heftige pijn van een bevalling ....pfft, die 'eer' zou ik graag aan me voorbij laten gaan. Het is dat er geen andere manier is maar anders ...
Deze allen zijn in het geloof gestorven, de beloften niet verkregen hebbende
Re: Past theocratie ten diepste niet bij hoe God regeert ?
Inderdaad de SCHARE is al totaal ontelbaar....HeerlijkPiebe Paulusma schreef: ↑03 apr 2021, 01:43Maat, de schare is nu al niet te tellen want zodra je de laatste geteld hebt zijn er alweer twintigduizend christelijke baby's geboren. Verder eens dat vrouwen beter kunnen blijven baren want anders is het inderdaad binnen 1440 maanden afgelopen met de homo sapiens.Snelheid schreef: ↑03 apr 2021, 01:34Definitieve verlossing van het baren hier op aarde bestaat niet zou het zo zijn dan is de mensheid in 120 jaar uit gestorven zijn dus nog al een vreemde redenering ,zolang de Aarde bestaat zullen mannen verweken en vrouwe werpen.Na de Apocalyps zal het baren ten einde zijn en zal het een schare zijn die niet te tellen is.Laura schreef: ↑02 apr 2021, 14:29Respect zeker maar wee hen die erover liegen en het kwade goed noemen. Baren is goed, definitieve verlossing van het baren is beter.Snelheid schreef: ↑02 apr 2021, 13:02Baren, dan is een vrouw niet op haar mooist en soms een moeizaam gebeuren,maar ja als er niet meer geworpen wordt zou de mensheid in 120 jaar uit gestorven zijn,dus HULDE en respect voor de vrouwen die wel willen baren.Laura schreef: ↑02 apr 2021, 12:58
Het baren is een afschuwelijk gevolg van de zondeval. Ik heb ze gelukkig niet hoeven baren, want ik ging al zowat van mijn stokje als ik er een tampon uit moest trekken. Wat een gruwelijke ellende. Ik word ook altijd misselijk als mensen zeggen dat het zo prachtig is dat een vrouw baart. Sommigen nemen dat nog op op video ook. Dan denk ik ben je blind of zo. Vooral als het mannen zijn, dan zou ik wel een bowlingbal in hun achterste willen stoppen. Kunnen ze ook even voelen.
VERITAS VOS LIBERABIT.
- Piebe Paulusma
- Berichten: 23534
- Lid geworden op: 10 mei 2015, 01:36
- Man/Vrouw: M
- Locatie: Nieuw Jeruzalem
Re: Past theocratie ten diepste niet bij hoe God regeert ?
Een schare zo groot in aantal als sterren aan de hemel en zandkorrels in de woestijn. In China komen in deze dagen miljoenen tot geloof in Christus, helaas moeten ze nog vaak in schuilkerken hun geestelijke voedsel vinden.Snelheid schreef: ↑03 apr 2021, 01:45Inderdaad de SCHARE is al totaal ontelbaar....HeerlijkPiebe Paulusma schreef: ↑03 apr 2021, 01:43Maat, de schare is nu al niet te tellen want zodra je de laatste geteld hebt zijn er alweer twintigduizend christelijke baby's geboren. Verder eens dat vrouwen beter kunnen blijven baren want anders is het inderdaad binnen 1440 maanden afgelopen met de homo sapiens.Snelheid schreef: ↑03 apr 2021, 01:34Definitieve verlossing van het baren hier op aarde bestaat niet zou het zo zijn dan is de mensheid in 120 jaar uit gestorven zijn dus nog al een vreemde redenering ,zolang de Aarde bestaat zullen mannen verweken en vrouwe werpen.Na de Apocalyps zal het baren ten einde zijn en zal het een schare zijn die niet te tellen is.
Deze allen zijn in het geloof gestorven, de beloften niet verkregen hebbende
Re: Past theocratie ten diepste niet bij hoe God regeert ?
Wat bedoel je?
Mijn natuur werkte fantastisch, en mijn lijf dus ook.
Ik zie het leven, de stoffelijkheid en het lichaam als een Wonderschone gift, en het dragen en baren van mijn kinderen als hoogtepunt.
Ik schreef al vaker een lijfelijke ode : viewtopic.php?p=322458#p322458
Dat het voor mij makkelijker praten is omdat ik kennelijk gezegend ben met een staat van zijn en een lijf voor wie het één groot feest was snap ik.
En of dat nou was omdat God zo dol op me was of dankzij Moedertje natuur.. maakt mij niet zoveel uit.
Maar zoals je ziet.. die zijn er ook, dus laten we niet iedereen over één kam scheren.
Nooit te oud om te leren met gedachten te jongleren
@Possibilianism: comfortable with multiple ideas
@Possibilianism: comfortable with multiple ideas
- Robert Frans
- Berichten: 1467
- Lid geworden op: 11 apr 2013, 14:58
- Man/Vrouw: M
Re: Past theocratie ten diepste niet bij hoe God regeert ?
Als je niet gelooft dat Christus hierin zijn Kerk leidt en dus dat zo verordent heeft, dan kan ik me inderdaad voorstellen dat je die gedachten hebt. Maar ik geloof dat Híj dat dus zo bepaalt heeft en niet enkel een groep mannen.Petra schreef: ↑03 apr 2021, 01:01Vreemd genoeg klinkt het mij een beetje jaloers in de oren. Alsof mannen vonden dat de vrouw al zo begenadigd was..en dachten wij willen ook iets exclusiefs. Vervolgens hebben mannen (op een bepaald moment in de geschiedenis) zichzelf dat recht toegekend.
Hoe zit dat dan volgens jou RF als een vrouw zelf zegt geroepen te zijn door God om priester te worden ?
Zou ze dan liegen of in de war zijn of ... misschien gewoon een Ware roeping willen volgen ?
En als je mijn gedachten over het natuurlijke en bovennatuurlijke raar vindt, dan mag je die rustig vergeten. Zoals ik al zei: het zijn puur mijn eigen ideeën, die ik zelf ook niet al te serieus neem.
De officiële leer zegt dat vrouwen geen priester kunnen worden, omdat Jezus ook uitsluitend mannen wijdde tot apostel. Daarom zijn bisschoppen, de opvolgers van de apostelen, dus ook uitsluitend mannen, evenals priesters en diakens, die in dezelfde wijding delen.
De geloofstraditie heeft dit vervolgens ook altijd zo aangehouden en daar wij geloven dat de Traditie net zo door God geïnspireerd is als de Schrift, houden wij ons dus ook daaraan.
Alle andere gedachten hierover zijn vrij te aanvaarden of te verwerpen, maar kunnen mogelijk wel een eigen licht werpen op de kwestie.
Binnen het katholicisme ben je dan ook niet meteen geroepen als je dat zelf voelt of sterk ernaar verlangt. Je moet dat dan voorleggen aan de Kerk, meestal eerst aan je biechtvader, en dan zal samen met jou zorgvuldig worden onderzocht in hoeverre er daadwerkelijk een roeping is. Als kandidaat-priester ga je dan een proces in van zelfonderzoek, studie, gebed en toerusting. Als verloofd stel ga je dan een periode in van voorbereiding en verdieping in het huwelijk en de daaraan gebonden geloften.
Een roeping is namelijk geen diep verlangen en geen intuïtieve richting, maar daadwerkelijk God zelf die in je binnenste spreekt en je opdracht geeft zus en zo te doen. En daar het katholieke geloof leert dat de Kerk het mystieke Lichaam van Christus is en Hij dus ook direct door haar spreekt, is haar oordeel over elke roeping net zo van belang als het persoonlijk verlangen.
Wensen zijn dus nooit bevelen bij ons, maar wel altijd openingen om verder te onderzoeken welke weg God met jou wil gaan. En Hij bepaalt uiteindelijk wat er gebeurt, in samenspraak met zijn Kerk, en wat voor jou uiteindelijk het beste is. Daar moet je dan op willen en kunnen vertrouwen, want zonder vertrouwen in Hem is een roeping naleven sowieso onmogelijk.
Misschien meen je dat dit nogal onzinnig is, omdat de Kerk dan wel heel gemakkelijk zelf zou kunnen bepalen wie wel of niet priester wordt. Dat is dan je goed recht, maar dat is dan natuurlijk wel vrijwel zeker een beletsel voor het priesterschap, want het priesterschap steunt nu precies op deze leer. Als priester stel je Christus in heel je handelen werkelijk tegenwoordig en vertegenwoordig je dus heel direct zijn Lichaam de Kerk, op zowel praktisch als mystiek niveau.
Je gelooft dus van harte wat de Kerk gelooft, méér nog dan van leken gevraagd wordt, je wilt jezelf helemaal aan haar toewijden en zo aan Christus en haar graag in alles zo goed mogelijk gehoorzamen. Ook in de dingen waar je zelf je vraagtekens bij hebt en die je mogelijk als kruis zal moeten dragen. Dat is wat God dan van je vraagt.
Overigens hoeft het niet te betekenen dat iemand liegt of verward zou zijn, als deze onterecht zegt een roeping te hebben. Het kan ook gewoon zijn dat iemand op dat punt gewoon ongelijk heeft. Net zoals ik ongelijk zou hebben als ik zou beweren een engel te zijn, ook al zou ik dat in al mijn vezels voelen of heel graag een engel willen zijn.
Soms kan een verlangen nu eenmaal heel sterk zijn en kan het des te verdrietiger zijn als blijkt dat het verlangen niet als roeping vervuld kan worden. Het is dan ook niet juist om over zo iemand te oordelen, net zoals je dat ook niet zou doen als iemand een diepgewortelde kinderwens heeft, maar helaas geen kinderen kan krijgen.
Verlangens zijn echter geen feiten, ook niet op geloofsgebied. Soms kan iemand zelfs helemaal niet naar een leefwijze verlangen, maar daar toch toe geroepen worden en er uiteindelijk zelfs veel meer vreugde in vinden dan in de vorige leefwijze. Hierin gaat God dus echt zijn eigen weg, die voor ons grotendeels een mysterie is, en daarop vertrouwen is en blijft de kern van elke roeping ook.
Na Pasen weer actief
Vrede en alle goeds
Vrede en alle goeds
Re: Past theocratie ten diepste niet bij hoe God regeert ?
Als je niet gelooft dat Christus hierin zijn Kerk leidt en dus dat zo verordent heeft, dan kan ik me inderdaad voorstellen dat je die gedachten hebt. Maar ik geloof dat Híj dat dus zo bepaalt heeft en niet enkel een groep mannen.
En als je mijn gedachten over het natuurlijke en bovennatuurlijke raar vindt, dan mag je die rustig vergeten. Zoals ik al zei: het zijn puur mijn eigen ideeën, die ik zelf ook niet al te serieus neem.
De officiële leer zegt dat vrouwen geen priester kunnen worden, omdat Jezus ook uitsluitend mannen wijdde tot apostel. Daarom zijn bisschoppen, de opvolgers van de apostelen, dus ook uitsluitend mannen, evenals priesters en diakens, die in dezelfde wijding delen.
De geloofstraditie heeft dit vervolgens ook altijd zo aangehouden en daar wij geloven dat de Traditie net zo door God geïnspireerd is als de Schrift, houden wij ons dus ook daaraan.
Alle andere gedachten hierover zijn vrij te aanvaarden of te verwerpen, maar kunnen mogelijk wel een eigen licht werpen op de kwestie.
Binnen het katholicisme ben je dan ook niet meteen geroepen als je dat zelf voelt of sterk ernaar verlangt. Je moet dat dan voorleggen aan de Kerk, meestal eerst aan je biechtvader, en dan zal samen met jou zorgvuldig worden onderzocht in hoeverre er daadwerkelijk een roeping is. Als kandidaat-priester ga je dan een proces in van zelfonderzoek, studie, gebed en toerusting. Als verloofd stel ga je dan een periode in van voorbereiding en verdieping in het huwelijk en de daaraan gebonden geloften.
Een roeping is namelijk geen diep verlangen en geen intuïtieve richting, maar daadwerkelijk God zelf die in je binnenste spreekt en je opdracht geeft zus en zo te doen. En daar het katholieke geloof leert dat de Kerk het mystieke Lichaam van Christus is en Hij dus ook direct door haar spreekt, is haar oordeel over elke roeping net zo van belang als het persoonlijk verlangen.
Wensen zijn dus nooit bevelen bij ons, maar wel altijd openingen om verder te onderzoeken welke weg God met jou wil gaan. En Hij bepaalt uiteindelijk wat er gebeurt, in samenspraak met zijn Kerk, en wat voor jou uiteindelijk het beste is. Daar moet je dan op willen en kunnen vertrouwen, want zonder vertrouwen in Hem is een roeping naleven sowieso onmogelijk.
Misschien meen je dat dit nogal onzinnig is, omdat de Kerk dan wel heel gemakkelijk zelf zou kunnen bepalen wie wel of niet priester wordt. Dat is dan je goed recht, maar dat is dan natuurlijk wel vrijwel zeker een beletsel voor het priesterschap, want het priesterschap steunt nu precies op deze leer. Als priester stel je Christus in heel je handelen werkelijk tegenwoordig en vertegenwoordig je dus heel direct zijn Lichaam de Kerk, op zowel praktisch als mystiek niveau.
Je gelooft dus van harte wat de Kerk gelooft, méér nog dan van leken gevraagd wordt, je wilt jezelf helemaal aan haar toewijden en zo aan Christus en haar graag in alles zo goed mogelijk gehoorzamen. Ook in de dingen waar je zelf je vraagtekens bij hebt en die je mogelijk als kruis zal moeten dragen. Dat is wat God dan van je vraagt.
Overigens hoeft het niet te betekenen dat iemand liegt of verward zou zijn, als deze onterecht zegt een roeping te hebben. Het kan ook gewoon zijn dat iemand op dat punt gewoon ongelijk heeft. Net zoals ik ongelijk zou hebben als ik zou beweren een engel te zijn, ook al zou ik dat in al mijn vezels voelen of heel graag een engel willen zijn.
Soms kan een verlangen nu eenmaal heel sterk zijn en kan het des te verdrietiger zijn als blijkt dat het verlangen niet als roeping vervuld kan worden. Het is dan ook niet juist om over zo iemand te oordelen, net zoals je dat ook niet zou doen als iemand een diepgewortelde kinderwens heeft, maar helaas geen kinderen kan krijgen.
Verlangens zijn echter geen feiten, ook niet op geloofsgebied. Soms kan iemand zelfs helemaal niet naar een leefwijze verlangen, maar daar toch toe geroepen worden en er uiteindelijk zelfs veel meer vreugde in vinden dan in de vorige leefwijze. Hierin gaat God dus echt zijn eigen weg, die voor ons grotendeels een mysterie is, en daarop vertrouwen is en blijft de kern van elke roeping ook.
[/quote]
Je bent een goede Apologeet......
En als je mijn gedachten over het natuurlijke en bovennatuurlijke raar vindt, dan mag je die rustig vergeten. Zoals ik al zei: het zijn puur mijn eigen ideeën, die ik zelf ook niet al te serieus neem.
De officiële leer zegt dat vrouwen geen priester kunnen worden, omdat Jezus ook uitsluitend mannen wijdde tot apostel. Daarom zijn bisschoppen, de opvolgers van de apostelen, dus ook uitsluitend mannen, evenals priesters en diakens, die in dezelfde wijding delen.
De geloofstraditie heeft dit vervolgens ook altijd zo aangehouden en daar wij geloven dat de Traditie net zo door God geïnspireerd is als de Schrift, houden wij ons dus ook daaraan.
Alle andere gedachten hierover zijn vrij te aanvaarden of te verwerpen, maar kunnen mogelijk wel een eigen licht werpen op de kwestie.
Binnen het katholicisme ben je dan ook niet meteen geroepen als je dat zelf voelt of sterk ernaar verlangt. Je moet dat dan voorleggen aan de Kerk, meestal eerst aan je biechtvader, en dan zal samen met jou zorgvuldig worden onderzocht in hoeverre er daadwerkelijk een roeping is. Als kandidaat-priester ga je dan een proces in van zelfonderzoek, studie, gebed en toerusting. Als verloofd stel ga je dan een periode in van voorbereiding en verdieping in het huwelijk en de daaraan gebonden geloften.
Een roeping is namelijk geen diep verlangen en geen intuïtieve richting, maar daadwerkelijk God zelf die in je binnenste spreekt en je opdracht geeft zus en zo te doen. En daar het katholieke geloof leert dat de Kerk het mystieke Lichaam van Christus is en Hij dus ook direct door haar spreekt, is haar oordeel over elke roeping net zo van belang als het persoonlijk verlangen.
Wensen zijn dus nooit bevelen bij ons, maar wel altijd openingen om verder te onderzoeken welke weg God met jou wil gaan. En Hij bepaalt uiteindelijk wat er gebeurt, in samenspraak met zijn Kerk, en wat voor jou uiteindelijk het beste is. Daar moet je dan op willen en kunnen vertrouwen, want zonder vertrouwen in Hem is een roeping naleven sowieso onmogelijk.
Misschien meen je dat dit nogal onzinnig is, omdat de Kerk dan wel heel gemakkelijk zelf zou kunnen bepalen wie wel of niet priester wordt. Dat is dan je goed recht, maar dat is dan natuurlijk wel vrijwel zeker een beletsel voor het priesterschap, want het priesterschap steunt nu precies op deze leer. Als priester stel je Christus in heel je handelen werkelijk tegenwoordig en vertegenwoordig je dus heel direct zijn Lichaam de Kerk, op zowel praktisch als mystiek niveau.
Je gelooft dus van harte wat de Kerk gelooft, méér nog dan van leken gevraagd wordt, je wilt jezelf helemaal aan haar toewijden en zo aan Christus en haar graag in alles zo goed mogelijk gehoorzamen. Ook in de dingen waar je zelf je vraagtekens bij hebt en die je mogelijk als kruis zal moeten dragen. Dat is wat God dan van je vraagt.
Overigens hoeft het niet te betekenen dat iemand liegt of verward zou zijn, als deze onterecht zegt een roeping te hebben. Het kan ook gewoon zijn dat iemand op dat punt gewoon ongelijk heeft. Net zoals ik ongelijk zou hebben als ik zou beweren een engel te zijn, ook al zou ik dat in al mijn vezels voelen of heel graag een engel willen zijn.
Soms kan een verlangen nu eenmaal heel sterk zijn en kan het des te verdrietiger zijn als blijkt dat het verlangen niet als roeping vervuld kan worden. Het is dan ook niet juist om over zo iemand te oordelen, net zoals je dat ook niet zou doen als iemand een diepgewortelde kinderwens heeft, maar helaas geen kinderen kan krijgen.
Verlangens zijn echter geen feiten, ook niet op geloofsgebied. Soms kan iemand zelfs helemaal niet naar een leefwijze verlangen, maar daar toch toe geroepen worden en er uiteindelijk zelfs veel meer vreugde in vinden dan in de vorige leefwijze. Hierin gaat God dus echt zijn eigen weg, die voor ons grotendeels een mysterie is, en daarop vertrouwen is en blijft de kern van elke roeping ook.
[/quote]
Je bent een goede Apologeet......
VERITAS VOS LIBERABIT.
Re: Past theocratie ten diepste niet bij hoe God regeert ?
Volgens mij is de officiële leer ook in de loop der geschiedenis gewijzigd op dt punt.Robert Frans schreef: ↑03 apr 2021, 09:30
De officiële leer zegt dat vrouwen geen priester kunnen worden, omdat Jezus ook uitsluitend mannen wijdde tot apostel. Daarom zijn bisschoppen, de opvolgers van de apostelen, dus ook uitsluitend mannen, evenals priesters en diakens, die in dezelfde wijding delen.
De geloofstraditie heeft dit vervolgens ook altijd zo aangehouden en daar wij geloven dat de Traditie net zo door God geïnspireerd is als de Schrift, houden wij ons dus ook daaraan.
Alle andere gedachten hierover zijn vrij te aanvaarden of te verwerpen, maar kunnen mogelijk wel een eigen licht werpen op de kwestie.
OWWW.Robert Frans schreef: ↑03 apr 2021, 09:30 Binnen het katholicisme ben je dan ook niet meteen geroepen als je dat zelf voelt of sterk ernaar verlangt. Je moet dat dan voorleggen aan de Kerk, meestal eerst aan je biechtvader, en dan zal samen met jou zorgvuldig worden onderzocht in hoeverre er daadwerkelijk een roeping is. Als kandidaat-priester ga je dan een proces in van zelfonderzoek, studie, gebed en toerusting. Als verloofd stel ga je dan een periode in van voorbereiding en verdieping in het huwelijk en de daaraan gebonden geloften.
Een roeping is namelijk geen diep verlangen en geen intuïtieve richting, maar daadwerkelijk God zelf die in je binnenste spreekt en je opdracht geeft zus en zo te doen. En daar het katholieke geloof leert dat de Kerk het mystieke Lichaam van Christus is en Hij dus ook direct door haar spreekt, is haar oordeel over elke roeping net zo van belang als het persoonlijk verlangen.
Wensen zijn dus nooit bevelen bij ons, maar wel altijd openingen om verder te onderzoeken welke weg God met jou wil gaan. En Hij bepaalt uiteindelijk wat er gebeurt, in samenspraak met zijn Kerk, en wat voor jou uiteindelijk het beste is. Daar moet je dan op willen en kunnen vertrouwen, want zonder vertrouwen in Hem is een roeping naleven sowieso onmogelijk.
Ik dacht idd. dat iemand die zich geroepen voelt ook daadwerkelijk geroep van God heeft gehoord en dus geroepen IS. Had geen idee dat daar ook nog andere mensen over meebeslissen.
Ja, als mensen er dan vreugde in vinden zal het wel goed zijn.. is mijn gedachte.Robert Frans schreef: ↑03 apr 2021, 09:30 Verlangens zijn echter geen feiten, ook niet op geloofsgebied. Soms kan iemand zelfs helemaal niet naar een leefwijze verlangen, maar daar toch toe geroepen worden en er uiteindelijk zelfs veel meer vreugde in vinden dan in de vorige leefwijze. Hierin gaat God dus echt zijn eigen weg, die voor ons grotendeels een mysterie is, en daarop vertrouwen is en blijft de kern van elke roeping ook.
Maar lastig als mensen er dan geen vreugde in vinden. Dan zou je je kunnen afvragen of het een leefwijze is die wel bij je past.
En of je daar nou toe geroepen werd door God of door andere mensen.
Ik hoop voor jou dat jij wel meer vreugde vindt in jouw andere leefwijze, lijkt me idd best moeilijk. (Tenminste.. ik denk dat je naar jezelf refereerde in dit stukje).
Nooit te oud om te leren met gedachten te jongleren
@Possibilianism: comfortable with multiple ideas
@Possibilianism: comfortable with multiple ideas
Re: Past theocratie ten diepste niet bij hoe God regeert ?
Snelheid schreef: ↑03 apr 2021, 12:27 Als je niet gelooft dat Christus hierin zijn Kerk leidt en dus dat zo verordent heeft, dan kan ik me inderdaad voorstellen dat je die gedachten hebt. Maar ik geloof dat Híj dat dus zo bepaalt heeft en niet enkel een groep mannen.
En als je mijn gedachten over het natuurlijke en bovennatuurlijke raar vindt, dan mag je die rustig vergeten. Zoals ik al zei: het zijn puur mijn eigen ideeën, die ik zelf ook niet al te serieus neem.
De officiële leer zegt dat vrouwen geen priester kunnen worden, omdat Jezus ook uitsluitend mannen wijdde tot apostel. Daarom zijn bisschoppen, de opvolgers van de apostelen, dus ook uitsluitend mannen, evenals priesters en diakens, die in dezelfde wijding delen.
De geloofstraditie heeft dit vervolgens ook altijd zo aangehouden en daar wij geloven dat de Traditie net zo door God geïnspireerd is als de Schrift, houden wij ons dus ook daaraan.
Alle andere gedachten hierover zijn vrij te aanvaarden of te verwerpen, maar kunnen mogelijk wel een eigen licht werpen op de kwestie.
Binnen het katholicisme ben je dan ook niet meteen geroepen als je dat zelf voelt of sterk ernaar verlangt. Je moet dat dan voorleggen aan de Kerk, meestal eerst aan je biechtvader, en dan zal samen met jou zorgvuldig worden onderzocht in hoeverre er daadwerkelijk een roeping is. Als kandidaat-priester ga je dan een proces in van zelfonderzoek, studie, gebed en toerusting. Als verloofd stel ga je dan een periode in van voorbereiding en verdieping in het huwelijk en de daaraan gebonden geloften.
Een roeping is namelijk geen diep verlangen en geen intuïtieve richting, maar daadwerkelijk God zelf die in je binnenste spreekt en je opdracht geeft zus en zo te doen. En daar het katholieke geloof leert dat de Kerk het mystieke Lichaam van Christus is en Hij dus ook direct door haar spreekt, is haar oordeel over elke roeping net zo van belang als het persoonlijk verlangen.
Wensen zijn dus nooit bevelen bij ons, maar wel altijd openingen om verder te onderzoeken welke weg God met jou wil gaan. En Hij bepaalt uiteindelijk wat er gebeurt, in samenspraak met zijn Kerk, en wat voor jou uiteindelijk het beste is. Daar moet je dan op willen en kunnen vertrouwen, want zonder vertrouwen in Hem is een roeping naleven sowieso onmogelijk.
Misschien meen je dat dit nogal onzinnig is, omdat de Kerk dan wel heel gemakkelijk zelf zou kunnen bepalen wie wel of niet priester wordt. Dat is dan je goed recht, maar dat is dan natuurlijk wel vrijwel zeker een beletsel voor het priesterschap, want het priesterschap steunt nu precies op deze leer. Als priester stel je Christus in heel je handelen werkelijk tegenwoordig en vertegenwoordig je dus heel direct zijn Lichaam de Kerk, op zowel praktisch als mystiek niveau.
Je gelooft dus van harte wat de Kerk gelooft, méér nog dan van leken gevraagd wordt, je wilt jezelf helemaal aan haar toewijden en zo aan Christus en haar graag in alles zo goed mogelijk gehoorzamen. Ook in de dingen waar je zelf je vraagtekens bij hebt en die je mogelijk als kruis zal moeten dragen. Dat is wat God dan van je vraagt.
Overigens hoeft het niet te betekenen dat iemand liegt of verward zou zijn, als deze onterecht zegt een roeping te hebben. Het kan ook gewoon zijn dat iemand op dat punt gewoon ongelijk heeft. Net zoals ik ongelijk zou hebben als ik zou beweren een engel te zijn, ook al zou ik dat in al mijn vezels voelen of heel graag een engel willen zijn.
Soms kan een verlangen nu eenmaal heel sterk zijn en kan het des te verdrietiger zijn als blijkt dat het verlangen niet als roeping vervuld kan worden. Het is dan ook niet juist om over zo iemand te oordelen, net zoals je dat ook niet zou doen als iemand een diepgewortelde kinderwens heeft, maar helaas geen kinderen kan krijgen.
Verlangens zijn echter geen feiten, ook niet op geloofsgebied. Soms kan iemand zelfs helemaal niet naar een leefwijze verlangen, maar daar toch toe geroepen worden en er uiteindelijk zelfs veel meer vreugde in vinden dan in de vorige leefwijze. Hierin gaat God dus echt zijn eigen weg, die voor ons grotendeels een mysterie is, en daarop vertrouwen is en blijft de kern van elke roeping ook.
Je bent een goede Apologeet......
[/quote]
Kijk nou.. Snelheid pakt uit.
Dacht ik... in eerste instantie.
Maar nee, het was weer ruis.
P.S.
Sorry.. ik kon het niet laten. Misschien maar 's een beetje om jezelf lachen. Echt diepgaande inhoud lever je niet, maar gezelligheidsopmerkingetjes vind ik ook best wel leuk hoor. Echt waar!
Het is dat hoogdravende gezever wat bij mij voor oprispingen zorgt.
Waarom heb je plotseling zo'n moeite om goed te quoten, volgens mij ging dat voorheen prima toch.. of vergis ik me nou?
Nooit te oud om te leren met gedachten te jongleren
@Possibilianism: comfortable with multiple ideas
@Possibilianism: comfortable with multiple ideas
- Robert Frans
- Berichten: 1467
- Lid geworden op: 11 apr 2013, 14:58
- Man/Vrouw: M
Re: Past theocratie ten diepste niet bij hoe God regeert ?
Niet op sacramenteel niveau. Mogelijk hebben vrouwen niet-sacramentele diakonale functies vervuld, maar dat is iets anders dan delen in het wijdingssacrament. Ook nu staat de huidige paus zeker open voor leidinggevende posities voor vrouwen binnen de Kerk, maar dus niet op sacramenteel niveau.
Niemand leeft voor zichzelf, no man (and woman ) is an island. Alles wat je doet, doe je ten diepste altijd in, met en voor de gemeenschap. Voor de Kerk en of voor de samenleving. De Kerk zien we dus als het mystieke Lichaam van Christus, dus wat de Kerk hierin bepaalt, is in principe wat Christus hierin bepaalt.Ik dacht idd. dat iemand die zich geroepen voelt ook daadwerkelijk geroep van God heeft gehoord en dus geroepen IS. Had geen idee dat daar ook nog andere mensen over meebeslissen.
Ook roepingen worden daarom in gemeenschap vastgesteld en uitgediept, of het nu een roeping is tot het huwelijk, het priesterschap of het kloosterleven. Zelfs de kluizenaar leeft op spiritueel niveau ten diepste in gemeenschap en wordt door de gemeenschap aangesteld.
Dat deed ik niet; ik schrijf hier in het algemeen. Maar niet zelden heeft God betere plannen voor jou dan jij in gedachten hebt. Hij (voor)ziet en weet oneindig veel meer dan jij kunt bevatten. Als Hij je dus een onverwacht andere kant opstuurt, dan kan dat heel moeilijk zijn en in eerste instantie niet hetgeen jij meteen zou willen, maar is het mogelijk dat Hij voorziet dat hetgeen jijzelf wil, uiteindelijk (op de lange termijn) niet goed voor je is.Ja, als mensen er dan vreugde in vinden zal het wel goed zijn.. is mijn gedachte.
Maar lastig als mensen er dan geen vreugde in vinden. Dan zou je je kunnen afvragen of het een leefwijze is die wel bij je past.
En of je daar nou toe geroepen werd door God of door andere mensen.
Ik hoop voor jou dat jij wel meer vreugde vindt in jouw andere leefwijze, lijkt me idd best moeilijk. (Tenminste.. ik denk dat je naar jezelf refereerde in dit stukje).
In het christendom gaat het daarom om een volledig vertrouwen op Gods Wil. Om het besef dat zijn Wil altijd en overal het beste voor je is, je uiteindelijk het meeste geluk brengt. Ook al zou dat misschien zwaardere offers en beproevingen vragen.
Het is daarom niet verkeerd om met mate plannen en dromen voor de toekomst te hebben. Maar wel vanuit het beginsel dat de mens wikt, maar God beschikt. Sta daarom altijd open voor nieuwe dingen, voor andere wegen, voor Gods liefdevol handelen in jouw leven. Laat je eigen ideeën zoveel mogelijk los, beschouw ze niet als rechten, maar geef je zoveel mogelijk over in Gods handen.
Dat is een weg die je leven lang duurt, maar die je uiteindelijk de meeste vreugde, vrede en het meeste geluk geeft. Want God is liefde en heeft daarom altijd en overal jouw welzijn en geluk voor ogen, zelfs méér nog dan jijzelf.
Na Pasen weer actief
Vrede en alle goeds
Vrede en alle goeds
Re: Past theocratie ten diepste niet bij hoe God regeert ?
Kijk nou.. Snelheid pakt uit.Petra schreef: ↑04 apr 2021, 04:00Snelheid schreef: ↑03 apr 2021, 12:27 Als je niet gelooft dat Christus hierin zijn Kerk leidt en dus dat zo verordent heeft, dan kan ik me inderdaad voorstellen dat je die gedachten hebt. Maar ik geloof dat Híj dat dus zo bepaalt heeft en niet enkel een groep mannen.
En als je mijn gedachten over het natuurlijke en bovennatuurlijke raar vindt, dan mag je die rustig vergeten. Zoals ik al zei: het zijn puur mijn eigen ideeën, die ik zelf ook niet al te serieus neem.
De officiële leer zegt dat vrouwen geen priester kunnen worden, omdat Jezus ook uitsluitend mannen wijdde tot apostel. Daarom zijn bisschoppen, de opvolgers van de apostelen, dus ook uitsluitend mannen, evenals priesters en diakens, die in dezelfde wijding delen.
De geloofstraditie heeft dit vervolgens ook altijd zo aangehouden en daar wij geloven dat de Traditie net zo door God geïnspireerd is als de Schrift, houden wij ons dus ook daaraan.
Alle andere gedachten hierover zijn vrij te aanvaarden of te verwerpen, maar kunnen mogelijk wel een eigen licht werpen op de kwestie.
Binnen het katholicisme ben je dan ook niet meteen geroepen als je dat zelf voelt of sterk ernaar verlangt. Je moet dat dan voorleggen aan de Kerk, meestal eerst aan je biechtvader, en dan zal samen met jou zorgvuldig worden onderzocht in hoeverre er daadwerkelijk een roeping is. Als kandidaat-priester ga je dan een proces in van zelfonderzoek, studie, gebed en toerusting. Als verloofd stel ga je dan een periode in van voorbereiding en verdieping in het huwelijk en de daaraan gebonden geloften.
Een roeping is namelijk geen diep verlangen en geen intuïtieve richting, maar daadwerkelijk God zelf die in je binnenste spreekt en je opdracht geeft zus en zo te doen. En daar het katholieke geloof leert dat de Kerk het mystieke Lichaam van Christus is en Hij dus ook direct door haar spreekt, is haar oordeel over elke roeping net zo van belang als het persoonlijk verlangen.
Wensen zijn dus nooit bevelen bij ons, maar wel altijd openingen om verder te onderzoeken welke weg God met jou wil gaan. En Hij bepaalt uiteindelijk wat er gebeurt, in samenspraak met zijn Kerk, en wat voor jou uiteindelijk het beste is. Daar moet je dan op willen en kunnen vertrouwen, want zonder vertrouwen in Hem is een roeping naleven sowieso onmogelijk.
Misschien meen je dat dit nogal onzinnig is, omdat de Kerk dan wel heel gemakkelijk zelf zou kunnen bepalen wie wel of niet priester wordt. Dat is dan je goed recht, maar dat is dan natuurlijk wel vrijwel zeker een beletsel voor het priesterschap, want het priesterschap steunt nu precies op deze leer. Als priester stel je Christus in heel je handelen werkelijk tegenwoordig en vertegenwoordig je dus heel direct zijn Lichaam de Kerk, op zowel praktisch als mystiek niveau.
Je gelooft dus van harte wat de Kerk gelooft, méér nog dan van leken gevraagd wordt, je wilt jezelf helemaal aan haar toewijden en zo aan Christus en haar graag in alles zo goed mogelijk gehoorzamen. Ook in de dingen waar je zelf je vraagtekens bij hebt en die je mogelijk als kruis zal moeten dragen. Dat is wat God dan van je vraagt.
Overigens hoeft het niet te betekenen dat iemand liegt of verward zou zijn, als deze onterecht zegt een roeping te hebben. Het kan ook gewoon zijn dat iemand op dat punt gewoon ongelijk heeft. Net zoals ik ongelijk zou hebben als ik zou beweren een engel te zijn, ook al zou ik dat in al mijn vezels voelen of heel graag een engel willen zijn.
Soms kan een verlangen nu eenmaal heel sterk zijn en kan het des te verdrietiger zijn als blijkt dat het verlangen niet als roeping vervuld kan worden. Het is dan ook niet juist om over zo iemand te oordelen, net zoals je dat ook niet zou doen als iemand een diepgewortelde kinderwens heeft, maar helaas geen kinderen kan krijgen.
Verlangens zijn echter geen feiten, ook niet op geloofsgebied. Soms kan iemand zelfs helemaal niet naar een leefwijze verlangen, maar daar toch toe geroepen worden en er uiteindelijk zelfs veel meer vreugde in vinden dan in de vorige leefwijze. Hierin gaat God dus echt zijn eigen weg, die voor ons grotendeels een mysterie is, en daarop vertrouwen is en blijft de kern van elke roeping ook.
Je bent een goede Apologeet......
Dacht ik... in eerste instantie.
Maar nee, het was weer ruis.
P.S.
Sorry.. ik kon het niet laten. Misschien maar 's een beetje om jezelf lachen. Echt diepgaande inhoud lever je niet, maar gezelligheidsopmerkingetjes vind ik ook best wel leuk hoor. Echt waar!
Het is dat hoogdravende gezever wat bij mij voor oprispingen zorgt.
Waarom heb je plotseling zo'n moeite om goed te quoten, volgens mij ging dat voorheen prima toch.. of vergis ik me nou?
[/quote]
Hou is op steeds maar de 'confrontatie te zoeken en ruzie te maken,tjonge wat ben je sneu.
VERITAS VOS LIBERABIT.
Re: Past theocratie ten diepste niet bij hoe God regeert ?
Hou is op steeds maar de 'confrontatie te zoeken en ruzie te maken,tjonge wat ben je sneu.Snelheid schreef: ↑04 apr 2021, 11:29Kijk nou.. Snelheid pakt uit.Petra schreef: ↑04 apr 2021, 04:00Snelheid schreef: ↑03 apr 2021, 12:27 Als je niet gelooft dat Christus hierin zijn Kerk leidt en dus dat zo verordent heeft, dan kan ik me inderdaad voorstellen dat je die gedachten hebt. Maar ik geloof dat Híj dat dus zo bepaalt heeft en niet enkel een groep mannen.
En als je mijn gedachten over het natuurlijke en bovennatuurlijke raar vindt, dan mag je die rustig vergeten. Zoals ik al zei: het zijn puur mijn eigen ideeën, die ik zelf ook niet al te serieus neem.
De officiële leer zegt dat vrouwen geen priester kunnen worden, omdat Jezus ook uitsluitend mannen wijdde tot apostel. Daarom zijn bisschoppen, de opvolgers van de apostelen, dus ook uitsluitend mannen, evenals priesters en diakens, die in dezelfde wijding delen.
De geloofstraditie heeft dit vervolgens ook altijd zo aangehouden en daar wij geloven dat de Traditie net zo door God geïnspireerd is als de Schrift, houden wij ons dus ook daaraan.
Alle andere gedachten hierover zijn vrij te aanvaarden of te verwerpen, maar kunnen mogelijk wel een eigen licht werpen op de kwestie.
Binnen het katholicisme ben je dan ook niet meteen geroepen als je dat zelf voelt of sterk ernaar verlangt. Je moet dat dan voorleggen aan de Kerk, meestal eerst aan je biechtvader, en dan zal samen met jou zorgvuldig worden onderzocht in hoeverre er daadwerkelijk een roeping is. Als kandidaat-priester ga je dan een proces in van zelfonderzoek, studie, gebed en toerusting. Als verloofd stel ga je dan een periode in van voorbereiding en verdieping in het huwelijk en de daaraan gebonden geloften.
Een roeping is namelijk geen diep verlangen en geen intuïtieve richting, maar daadwerkelijk God zelf die in je binnenste spreekt en je opdracht geeft zus en zo te doen. En daar het katholieke geloof leert dat de Kerk het mystieke Lichaam van Christus is en Hij dus ook direct door haar spreekt, is haar oordeel over elke roeping net zo van belang als het persoonlijk verlangen.
Wensen zijn dus nooit bevelen bij ons, maar wel altijd openingen om verder te onderzoeken welke weg God met jou wil gaan. En Hij bepaalt uiteindelijk wat er gebeurt, in samenspraak met zijn Kerk, en wat voor jou uiteindelijk het beste is. Daar moet je dan op willen en kunnen vertrouwen, want zonder vertrouwen in Hem is een roeping naleven sowieso onmogelijk.
Misschien meen je dat dit nogal onzinnig is, omdat de Kerk dan wel heel gemakkelijk zelf zou kunnen bepalen wie wel of niet priester wordt. Dat is dan je goed recht, maar dat is dan natuurlijk wel vrijwel zeker een beletsel voor het priesterschap, want het priesterschap steunt nu precies op deze leer. Als priester stel je Christus in heel je handelen werkelijk tegenwoordig en vertegenwoordig je dus heel direct zijn Lichaam de Kerk, op zowel praktisch als mystiek niveau.
Je gelooft dus van harte wat de Kerk gelooft, méér nog dan van leken gevraagd wordt, je wilt jezelf helemaal aan haar toewijden en zo aan Christus en haar graag in alles zo goed mogelijk gehoorzamen. Ook in de dingen waar je zelf je vraagtekens bij hebt en die je mogelijk als kruis zal moeten dragen. Dat is wat God dan van je vraagt.
Overigens hoeft het niet te betekenen dat iemand liegt of verward zou zijn, als deze onterecht zegt een roeping te hebben. Het kan ook gewoon zijn dat iemand op dat punt gewoon ongelijk heeft. Net zoals ik ongelijk zou hebben als ik zou beweren een engel te zijn, ook al zou ik dat in al mijn vezels voelen of heel graag een engel willen zijn.
Soms kan een verlangen nu eenmaal heel sterk zijn en kan het des te verdrietiger zijn als blijkt dat het verlangen niet als roeping vervuld kan worden. Het is dan ook niet juist om over zo iemand te oordelen, net zoals je dat ook niet zou doen als iemand een diepgewortelde kinderwens heeft, maar helaas geen kinderen kan krijgen.
Verlangens zijn echter geen feiten, ook niet op geloofsgebied. Soms kan iemand zelfs helemaal niet naar een leefwijze verlangen, maar daar toch toe geroepen worden en er uiteindelijk zelfs veel meer vreugde in vinden dan in de vorige leefwijze. Hierin gaat God dus echt zijn eigen weg, die voor ons grotendeels een mysterie is, en daarop vertrouwen is en blijft de kern van elke roeping ook.
Je bent een goede Apologeet......
Dacht ik... in eerste instantie.
Maar nee, het was weer ruis.
P.S.
Sorry.. ik kon het niet laten. Misschien maar 's een beetje om jezelf lachen. Echt diepgaande inhoud lever je niet, maar gezelligheidsopmerkingetjes vind ik ook best wel leuk hoor. Echt waar!
Het is dat hoogdravende gezever wat bij mij voor oprispingen zorgt.
Waarom heb je plotseling zo'n moeite om goed te quoten, volgens mij ging dat voorheen prima toch.. of vergis ik me nou?
VERITAS VOS LIBERABIT.
Re: Past theocratie ten diepste niet bij hoe God regeert ?
Mijn gedachte was dat je geïnspireerd was door het Vrijgezellentopic (omdat je zelf ook voor die andere (vrijgezelle) leefwijze koos. Het lijkt er op dat God voor veel mensen idd. een heel andere leefwijze voor ogen had en dat ze na hun echtscheiding/verbreken van relatie veel meer vreugde ervaren. Zoveel dat ze ook liever vrijgezel blijven, dus ik denk dat jouw stukje ook voor hen wel bemoedigend kan zijn.Robert Frans schreef: ↑04 apr 2021, 10:50Dat deed ik niet; ik schrijf hier in het algemeen. Maar niet zelden heeft God betere plannen voor jou dan jij in gedachten hebt. Hij (voor)ziet en weet oneindig veel meer dan jij kunt bevatten. Als Hij je dus een onverwacht andere kant opstuurt, dan kan dat heel moeilijk zijn en in eerste instantie niet hetgeen jij meteen zou willen, maar is het mogelijk dat Hij voorziet dat hetgeen jijzelf wil, uiteindelijk (op de lange termijn) niet goed voor je is.Petra schreef: ↑04 apr 2021, 03:30Volgens mij is de officiële leer ook in de loop der geschiedenis gewijzigd op dt punt.
Ja, als mensen er dan vreugde in vinden zal het wel goed zijn.. is mijn gedachte.
Maar lastig als mensen er dan geen vreugde in vinden. Dan zou je je kunnen afvragen of het een leefwijze is die wel bij je past.
En of je daar nou toe geroepen werd door God of door andere mensen.
Ik hoop voor jou dat jij wel meer vreugde vindt in jouw andere leefwijze, lijkt me idd best moeilijk. (Tenminste.. ik denk dat je naar jezelf refereerde in dit stukje).
Dat zijn best lastige dingen RF. Hoe kom je erachter wat Gods wil is?Robert Frans schreef: ↑04 apr 2021, 10:50 In het christendom gaat het daarom om een volledig vertrouwen op Gods Wil. Om het besef dat zijn Wil altijd en overal het beste voor je is, je uiteindelijk het meeste geluk brengt. Ook al zou dat misschien zwaardere offers en beproevingen vragen.
Het is daarom niet verkeerd om met mate plannen en dromen voor de toekomst te hebben. Maar wel vanuit het beginsel dat de mens wikt, maar God beschikt. Sta daarom altijd open voor nieuwe dingen, voor andere wegen, voor Gods liefdevol handelen in jouw leven. Laat je eigen ideeën zoveel mogelijk los, beschouw ze niet als rechten, maar geef je zoveel mogelijk over in Gods handen.
Dat is een weg die je leven lang duurt, maar die je uiteindelijk de meeste vreugde, vrede en het meeste geluk geeft. Want God is liefde en heeft daarom altijd en overal jouw welzijn en geluk voor ogen, zelfs méér nog dan jijzelf.
Hoe weet jij nou wie wel of niet of meer of minder Gods wil doet?
Misschien doe ik wel meer Gods wil dan jij!
Maar hé.. ik sta altijd open hoor voor nieuwe wegen, ideeën, inzichten, kennis en kunde en offers en beproevingen ga ik ook niet uit de weg. Binnen mijn keihard afgebakende grenzen dan hé; zoals criminaliteit of gezin/fam/vrienden in de steek laten zijn allemaal NO WAY!
Maar verder zeg ik opgewekt.. kom maar binnen met al die vreugde!
Ik zou om te beginnen met name enorm veel vreugde voelen als eindelijk eens alle kindertjes ter wereld in een veilig warm nestje woonden, en met een vol buikje fijn naar school gaan.
Nooit te oud om te leren met gedachten te jongleren
@Possibilianism: comfortable with multiple ideas
@Possibilianism: comfortable with multiple ideas
- Robert Frans
- Berichten: 1467
- Lid geworden op: 11 apr 2013, 14:58
- Man/Vrouw: M
Re: Past theocratie ten diepste niet bij hoe God regeert ?
Dat zou mij nog helemaal niets verbazen. Daar ga ik eigenlijk standaard wel vanuit bij mensen.
Als je echt wil weten wat God van je wil, dan zijn er verschillende bronnen die je kan en soms ook moet raadplegen.Maar hé.. ik sta altijd open hoor voor nieuwe wegen, ideeën, inzichten, kennis en kunde en offers en beproevingen ga ik ook niet uit de weg. Binnen mijn keihard afgebakende grenzen dan hé; zoals criminaliteit of gezin/fam/vrienden in de steek laten zijn allemaal NO WAY!
Maar verder zeg ik opgewekt.. kom maar binnen met al die vreugde!
Ik zou om te beginnen met name enorm veel vreugde voelen als eindelijk eens alle kindertjes ter wereld in een veilig warm nestje woonden, en met een vol buikje fijn naar school gaan.
Het Evangelie, ofwel de vier evangelieën. Daarin worden de woorden en tekenen van Jezus weergegeven. Door regelmatig het Evangelie te lezen of te horen en zo ook het lijden en sterven van Jezus te overwegen, ontdek je de liefde van God voor jou en welke weg Jezus samen met jou wil afleggen. Hij is het volmaakte evenbeeld van de mens en wil uiteindelijk van jou een klein 'christusje' maken. In het Evangelie lees je dus hoe dat eruit ziet.
Door ook de rest van de Schrift te lezen, ontdek je daarnaast de heilsgeschiedenis die God met de mens aangaat, aan de hand van verschillende mythen, verhalen, gedichten, gebeden en de (religieuze) geschiedenis van het volk Israël. Zo krijgt het Evangelie haar volle context.
Je eigen geweten, gescherpt aan het Evangelie. In het geweten fluistert God heel intiem je de juiste mogelijkheden in. Door zelf goed na te denken over wat goed en kwaad is, ook als je niet met een dilemma te maken hebt, en daar zelf actief naar te handelen, wordt het steeds eenvoudiger om de juiste keuzes te maken.
Je geweten is dus je voornaamste gids in de keuzes die je dagelijks maakt. Ook als een kerkelijk gebod tegen je geweten ingaat, moet je toch je geweten volgen. Natuurlijk zul je uiteindelijk steeds meer gevormd worden naar het Evangelie, maar ook dan blijft je geweten het belangrijkst.
Het gebed en de sacramenten. In het gebed spreek je met God en Hij met jou, of ben je samen gewoon stil en wissel je liefde uit. Door het gebed onderhoud je de relatie met Hem en kan Hij jou ingevingen geven, berouw en kennis over je zonden opwekken, de liefde en dankbaarheid voor Hem en je naasten vermeerderen en je helpen in het formuleren van goede voornemens.
In de sacramenten kan Hij je zelfs voeden met zijn directe, ook lichamelijke aanwezigheid, hoewel je voor de sacramenten natuurlijk wel katholiek moet zijn of katholiek moet willen worden. Het gebed is er echter voor iedereen en altijd en overal beschikbaar en zonder regelmatig, het liefst dagelijks gebed is een relatie met God sowieso onmogelijk.
Je biechtvader of geestelijk leidsman. Deze kan je het meest concreet handvatten aanbieden voor je geestelijk leven en ook samen met jou meer gericht kan onderzoeken welke roeping je wel of niet hebt. Het kan ook iemand zijn die niet zozeer een ambt bekleedt, maar die je wel echt vertrouwt en die geestelijk meer ervaren is in het leven met God. Hij of zij moet dus wel echt iets toe te voegen hebben.
Aan zo iemand kun je directer je vragen stellen en diegene kan jou directer onderricht geven. En je soms ook op gezonde wijze tegenspreken en bemoedigen je grenzen wat meer te verleggen. In de mystieke traditie is de relatie leerling-leraar zelfs heel essentiëel.
Geestelijke lectuur. Van heiligenverhalen tot spirituele boeken, er is enorm veel keus in het aantal verhalen, wijsheidsteksten, mystieke geschriften, dichtbundels, dagboeken en inspirerende voorbeelden, ook op katholiek gebied.
Door regelmatig een goed boek te lezen, ontdek je hoe andere gelovigen vanuit hun ervaringen de juiste keuzes maakten, hun geloofsleven met Christus vormgaven en wat zij soms ook op theologisch gebied daarover te zeggen hebben. Met name de heiligen worden als belangrijke bron van inspiratie gezien. Zowel oude, Middeleeuwse boeken als moderne, dit jaar nog geschreven boeken kunnen je inspireren en je denken verzetten, want goede ideeën zijn tijdloos.
Je eigen levenservaringen. Van de schoonheid van de schepping die je inspireert tot gebeurtenissen uit het dagelijks leven, zeker met hulp van bovenstaande bronnen kun je ook in je eigen leven Gods voorzienigheid ontdekken en de weg die Hij wil dat je gaat. Door je ervaringen ontwikkel je een eigen intuïtie en wordt deze steeds meer aangescherpt.
Door het luisteren van mooie muziek, het maken van boeiende reizen als je dat ligt, het lezen van goede boeken in het algemeen, het aandachtig verrichten van je werk en door zo van het leven te genieten, kun je Gods goedheid en schoonheid aan den lijve ondervinden en geïnspireerd worden om daar zelf zoveel mogelijk aan bij te dragen.
Geen van deze bronnen staat op zichzelf; ze houden allemaal verband met elkaar. Tezamen vormen zij een boeket aan mogelijkheden om je in Gods liefde en voorzienigheid te verdiepen, je eigen grenzen en mogelijkheden daarbinnen te verkennen en zo te ontdekken wat God van je wil.
Na Pasen weer actief
Vrede en alle goeds
Vrede en alle goeds
Re: Past theocratie ten diepste niet bij hoe God regeert ?
Dank je RF
Dan ben ik kennelijk prima op pad en blijf ik vooral doorgaan met goed naar mijn geweten te luisteren.
Voor mij is het een Innerlijke Bron waar ik Rotsvast vertrouwen in heb.
Maar als het door Godin/God geïnspireerd is vind ik dat ook goed.
Ook mijn levenswijze ben ik trouwens erg happy mee, al moeten er wat vegetarisme betreft nog wat stappen worden gezet. Dat zie ik dan wel als een offer wat uiteindelijk toch meer innerlijke vreugde kan geven.
En jij hoe zit dat met jouw levenswijze?
Dan ben ik kennelijk prima op pad en blijf ik vooral doorgaan met goed naar mijn geweten te luisteren.
Voor mij is het een Innerlijke Bron waar ik Rotsvast vertrouwen in heb.
Maar als het door Godin/God geïnspireerd is vind ik dat ook goed.
Ook mijn levenswijze ben ik trouwens erg happy mee, al moeten er wat vegetarisme betreft nog wat stappen worden gezet. Dat zie ik dan wel als een offer wat uiteindelijk toch meer innerlijke vreugde kan geven.
En jij hoe zit dat met jouw levenswijze?
Nooit te oud om te leren met gedachten te jongleren
@Possibilianism: comfortable with multiple ideas
@Possibilianism: comfortable with multiple ideas
Re: Past theocratie ten diepste niet bij hoe God regeert ?
Robert Frans schreef: ↑05 apr 2021, 09:39 Het gebed is er echter voor iedereen en altijd en overal beschikbaar en zonder regelmatig, het liefst dagelijks gebed is een relatie met God sowieso onmogelijk.
Nou RF ik heb sindsdien dit gebed de lucht in gegooid, dat zal ik dagelijks doen!
P.S.
Je hebt niet op mijn vorige reactie gereageerd, dat vind ik jammer want ik ben er wel benieuwd naar.
Ben jij happy met je levenswijze? En denk je dat God je grenzen nog gaat oprekken tot dingen die je nu onmogelijk acht?
Misschien ga je nog wel 's trouwen.
Daar wil ik ook nog wel voor bidden want ik geloof heilig dat we niet zijn voorbestemd om alleen te leven maar met onze soulmates.
Nooit te oud om te leren met gedachten te jongleren
@Possibilianism: comfortable with multiple ideas
@Possibilianism: comfortable with multiple ideas
- Robert Frans
- Berichten: 1467
- Lid geworden op: 11 apr 2013, 14:58
- Man/Vrouw: M
Re: Past theocratie ten diepste niet bij hoe God regeert ?
Je hoeft niet te trouwen om niet alleen te zijn, zelfs ook niet om een soulmate te hebben. En je hoeft ook niet te trouwen om überhaupt gelukkig te zijn; er zijn genoeg mensen die veel gelukkiger af (zouden) zijn zonder huwelijk.Petra schreef: ↑08 apr 2021, 02:15P.S.
Je hebt niet op mijn vorige reactie gereageerd, dat vind ik jammer want ik ben er wel benieuwd naar.
Ben jij happy met je levenswijze? En denk je dat God je grenzen nog gaat oprekken tot dingen die je nu onmogelijk acht?
Misschien ga je nog wel 's trouwen.
Daar wil ik ook nog wel voor bidden want ik geloof heilig dat we niet zijn voorbestemd om alleen te leven maar met onze soulmates.
Ik heb tot nu toe dan ook geen enkel huwelijk gezien, hoe liefdevol ook, waarvan ik dacht: 'Ja, dát zou ik nu echt willen.' Terwijl voorbeelden van bijvoorbeeld het kloosterleven mij juist wél weer inspireren, ook al is dat zeer waarschijnlijk eveneens niet voor mij weggelegd.
Wat God wel of niet gaat doen bij mij, dat weet ik niet. Verschillende dingen geprobeerd en weer moeten afbreken, waaronder ook een liefdesrelatie. Verschillende (teleurstellende) ervaringen opgedaan en daar ook mijn conclusies uit getrokken. En één van die conclusies is dat ik niet wil trouwen, net zoals ik bijvoorbeeld ook geen priester wil worden.
Misschien dat God toch iets anders voor mij in petto heeft, dat weet ik dus niet. Maar ik zie niet in waarom dat dan per se het huwelijk zou moeten zijn. God zou dan heel mijn wezen op mirakelse wijze drastisch moeten veranderen, wat dan méér zou vragen dan enkel een simpele verliefdheid. En gewoonlijk werkt Hij niet zo.
Het lijkt mij dan ook niet gezond om roepingen na te jagen die mij niet aantrekken, louter omdat die verhevener of belangrijker zouden zijn. Elke roeping is immers belangrijk en verheven, omdat elke roeping van God afkomt.
Je bent bepaald niet de enige die mij met de beste bedoelingen zegt dat ik niet zonder meer kan stellen dat ik niet ga trouwen. Ook mijn pa en ma hebben me dat weleens gezegd: je kunt het nooit weten, wie weet krijg je iemand op het oog.
Maar gek genoeg zegt men dat nooit tegen mensen die aangeven wél te willen trouwen. Hen wordt dan alle geluk toegewenst en er zijn dan ook volop mogelijkheden om een potentiële geliefde te vinden. En mensen met een kinderwens worden daar zelfs nog het meest in geëerbiedigd: alles wil men dan uit de kast trekken om hen maar te helpen, desnoods bevruchting op afstand...
Terwijl ook déze mensen net zo goed nooit zeker kunnen weten waartoe God hen roept. Terwijl ook zíj zich kunnen vergissen in hun gewenste roeping en door omstandigheden ook zíj genoodzaakt kunnen worden hun dromen en idealen te herzien.
Mark Rutte noemde het al 'het laatste taboe', het graag alleen willen leven en geen behoefte hebben aan een relatie of een huwelijk. Alsof je dan niet volwaardig bent, alsof je dan per se iets mist. Maar daarover gaat eigenlijk al een ander topic.
Na Pasen weer actief
Vrede en alle goeds
Vrede en alle goeds
Re: Past theocratie ten diepste niet bij hoe God regeert ?
k heb tot nu toe dan ook geen enkel huwelijk gezien, hoe liefdevol ook, waarvan ik dacht: 'Ja, dát zou ik nu echt willen.' Terwijl voorbeelden van bijvoorbeeld het kloosterleven mij juist wél weer inspireren, ook al is dat zeer waarschijnlijk eveneens niet voor mij weggelegd.CITAAT.
Priesterschap,kloosterleven is roeping en nog is roeping,zowel het Priesterschap als het kloosterleven is geen saai leven in tegendeel volle dagen waar van alles gebeurd,daarna is het heerlijk dat men dan geheel alleen is;een Feest.
Priesterschap,kloosterleven is roeping en nog is roeping,zowel het Priesterschap als het kloosterleven is geen saai leven in tegendeel volle dagen waar van alles gebeurd,daarna is het heerlijk dat men dan geheel alleen is;een Feest.
VERITAS VOS LIBERABIT.
Re: Past theocratie ten diepste niet bij hoe God regeert ?
Ik denk ook niet dat gezond is..iets najagen waartoe je je niet geroepen voelt.Robert Frans schreef: ↑08 apr 2021, 09:46 Het lijkt mij dan ook niet gezond om roepingen na te jagen die mij niet aantrekken, louter omdat die verhevener of belangrijker zouden zijn. Elke roeping is immers belangrijk en verheven, omdat elke roeping van God afkomt.
Maar goed, jij had het tegen mij over grenzen verleggen en dat God je kon oproepen tot dingen die je onmogelijk lijken enzo.. dus vandaar dat ik me afvroeg.. hoe werkt het dan als jij dat op jezelf betrekt.
Dan zie je (naar ik nu begrijp) ook roepingen die je meer of minder aantrekken en roepingen die je als onmogelijk ziet.
Jaaaaa, daar heb je helemaal gelijk in. Mijn kroost vind mijn 'gezeur' dat ze fijn 's moeten trouwen en nakroost verwekken ook irritant, al zien ze er gelukkig ook de leukigheid wel van.Robert Frans schreef: ↑08 apr 2021, 09:46 Je bent bepaald niet de enige die mij met de beste bedoelingen zegt dat ik niet zonder meer kan stellen dat ik niet ga trouwen. Ook mijn pa en ma hebben me dat weleens gezegd: je kunt het nooit weten, wie weet krijg je iemand op het oog.
Maar gek genoeg zegt men dat nooit tegen mensen die aangeven wél te willen trouwen. Hen wordt dan alle geluk toegewenst en er zijn dan ook volop mogelijkheden om een potentiële geliefde te vinden..
Ja snap ik, zoiets had ik trouwens ook geciteerd in het vrijgezellen topic.Robert Frans schreef: ↑08 apr 2021, 09:46 Mark Rutte noemde het al 'het laatste taboe', het graag alleen willen leven en geen behoefte hebben aan een relatie of een huwelijk. Alsof je dan niet volwaardig bent, alsof je dan per se iets mist. Maar daarover gaat eigenlijk al een ander topic.
Daarom noemde ik jouw stukje ook een hart onder de riem voor (gescheiden) vrijgezellen.
Nooit te oud om te leren met gedachten te jongleren
@Possibilianism: comfortable with multiple ideas
@Possibilianism: comfortable with multiple ideas
- Robert Frans
- Berichten: 1467
- Lid geworden op: 11 apr 2013, 14:58
- Man/Vrouw: M
Re: Past theocratie ten diepste niet bij hoe God regeert ?
Niet zozeer als onmogelijk, maar als (buitengewoon) onwaarschijnlijk. Het is niet verkeerd om naar je verlangens te luisteren en je gezonde verstand te blijven gebruiken. Als je wil trouwen, zoek dan een geschikte partner. Als je niet wil trouwen, blijf dan ongehuwd. Als je het klooster in wilt, meldt je dan aan bij de gastenbroeder van het betreffende klooster.Petra schreef: ↑09 apr 2021, 04:36 Ik denk ook niet dat gezond is..iets najagen waartoe je je niet geroepen voelt.
Maar goed, jij had het tegen mij over grenzen verleggen en dat God je kon oproepen tot dingen die je onmogelijk lijken enzo.. dus vandaar dat ik me afvroeg.. hoe werkt het dan als jij dat op jezelf betrekt.
Dan zie je (naar ik nu begrijp) ook roepingen die je meer of minder aantrekken en roepingen die je als onmogelijk ziet.
Je moet er alleen altijd rekening mee houden dat je verlangens weleens niet ingewilligd zouden kunnen worden. Dat het leven soms toch anders loopt dan je verwachtte. Dat je geen partner vindt, dat het klooster je weer heenzendt, etc. Dat hetgeen je dacht dat een roeping was, uiteindelijk toch geen roeping was, maar je wellicht wel voorbereidde op iets anders. En dat als je verlangens wél vervuld worden, daar heel vaak ook offers en beproevingen bij komen kijken, soms zelfs van het soort waar je niet op rekende.
Verlangens zijn dus belangrijk om te ontdekken waar je hart ligt, maar je moet ze net zo gemakkelijk kunnen loslaten als dat nodig is. Je moet er dan niet verbitterd in blijven hangen, of zelfs zondigen om je verlangens toch maar te vervullen.
Een wens mag nooit als bevel worden gezien, als iets dat koste wat het kost uitgevoerd moet worden, tegen welke prijs ook. Het wens-is-bevel-denken is minstens net zo destructief als het bevel-is-bevel-denken.
Uiteindelijk is er maar één verlangen dat altijd en overal leidend moet zijn en dat is het verlangen naar God, het verlangen om je liefde voor Hem en je naasten te vermeerderen. Zoek Gods liefde en je krijgt al het andere erbij. Zoek al het andere en je krijgt geen van beiden.
Na Pasen weer actief
Vrede en alle goeds
Vrede en alle goeds
Re: Past theocratie ten diepste niet bij hoe God regeert ?
Uiteindelijk is er maar één verlangen dat altijd en overal leidend moet zijn en dat is het verlangen naar God, het verlangen om je liefde voor Hem en je naasten te vermeerderen. Zoek Gods liefde en je krijgt al het andere erbij. Zoek al het andere en je krijgt geen van beiden.CITAAT.
VERITAS VOS LIBERABIT.
Re: Past theocratie ten diepste niet bij hoe God regeert ?
Nou.. ik had eerst een keizersnee. Daar merkte je niks van. Ze wilden 'm draaien en ik zei tegen hem: mooi rechtop blijven zitten. De tweede was een gewone bevalling in het boerendorp Tiel, waar ze weigerden pijnstilling te geven. Nog voordat ik zwanger werd van de derde had ik al een perfect ziekenhuis in Nieuwegein gevonden, waar je een ruggenprik kon krijgen. Dat was ook ideaal. Merkte je ook niks van.
Re: Past theocratie ten diepste niet bij hoe God regeert ?
Wat mooi, ik dacht dat jij daar anders over dacht maar je schrijft nu zo ongeveer naar mij wat ik naar jou wilde schrijven.Robert Frans schreef: ↑09 apr 2021, 09:38Niet zozeer als onmogelijk, maar als (buitengewoon) onwaarschijnlijk. Het is niet verkeerd om naar je verlangens te luisteren en je gezonde verstand te blijven gebruiken. Als je wil trouwen, zoek dan een geschikte partner. Als je niet wil trouwen, blijf dan ongehuwd. Als je het klooster in wilt, meldt je dan aan bij de gastenbroeder van het betreffende klooster.Petra schreef: ↑09 apr 2021, 04:36 Ik denk ook niet dat gezond is..iets najagen waartoe je je niet geroepen voelt.
Maar goed, jij had het tegen mij over grenzen verleggen en dat God je kon oproepen tot dingen die je onmogelijk lijken enzo.. dus vandaar dat ik me afvroeg.. hoe werkt het dan als jij dat op jezelf betrekt.
Dan zie je (naar ik nu begrijp) ook roepingen die je meer of minder aantrekken en roepingen die je als onmogelijk ziet.
Je moet er alleen altijd rekening mee houden dat je verlangens weleens niet ingewilligd zouden kunnen worden. Dat het leven soms toch anders loopt dan je verwachtte. Dat je geen partner vindt, dat het klooster je weer heenzendt, etc. Dat hetgeen je dacht dat een roeping was, uiteindelijk toch geen roeping was, maar je wellicht wel voorbereidde op iets anders. En dat als je verlangens wél vervuld worden, daar heel vaak ook offers en beproevingen bij komen kijken, soms zelfs van het soort waar je niet op rekende.
Verlangens zijn dus belangrijk om te ontdekken waar je hart ligt, maar je moet ze net zo gemakkelijk kunnen loslaten als dat nodig is. Je moet er dan niet verbitterd in blijven hangen, of zelfs zondigen om je verlangens toch maar te vervullen.
Een wens mag nooit als bevel worden gezien, als iets dat koste wat het kost uitgevoerd moet worden, tegen welke prijs ook. Het wens-is-bevel-denken is minstens net zo destructief als het bevel-is-bevel-denken.
We kunnen het allemaal niet voorzien, en we hebben nou eenmaal ook geen toverstokje om alle wereldellende op te lossen.
Altijd je gezonde verstand blijven gebruiken en realistisch blijven, dan zit je meestal wel goed! Mocht je toch wel gaan verlangen naar een partner dan zou dat volgens mij niet zondig zijn hoor, en als je er dan voor kiest om dat weer los te laten is het ook goed. Je ouders trekken vast wel bij als ze zien dat je happy bent met je keuzes.
P.S.
Ik blijf me nog ff opgewekt richten op mijn vegetarisme wens. Maar ik blijf realistisch hoor, het hoeft van mij ook niet meteen perfect te gaan; ik ben goddank enorm flexibel maar wel met een standvastige blik op vooruit.
Dus.. neem maar van mij aan, dat als ik een ware roeping voel, dat het ook een roeping is die uiteindelijk vervuld wordt.
Nooit te oud om te leren met gedachten te jongleren
@Possibilianism: comfortable with multiple ideas
@Possibilianism: comfortable with multiple ideas
Re: Past theocratie ten diepste niet bij hoe God regeert ?
Theocratie als regeringsvorm is nu juist strijdig met de culturele inzichten van de moderne maatschappij. Mee mogen doen op basis van "' vrienden politiek "' is modern gezien juist verwerpelijk. Denk maar aan de bestuurscultuur in Limburg, waar de gouverneur met volgers vertrekt, omdat het "" Palermo aan de Maas "" niet meer in trek is. Geen "' vrienden '' in het bestuur maar capaciteiten, zo is de slogan, althans in de moderne mensenwereld. Omdat God de Soevereine Schepper is, is God wel de Grote Baas over zijn schepselen, zo leert de bijbel en God hoeft Zich dan ook geen fluit aan te trekken van wat de mensenwereld denkt of wil. Daarom ook de controverse tussen wat de mensen willen en de altijd doorslaggevende Wil van God. Theocratie !!
Re: Past theocratie ten diepste niet bij hoe God regeert ?
Hi Peda.peda schreef: ↑10 apr 2021, 10:37 Theocratie als regeringsvorm is nu juist strijdig met de culturele inzichten van de moderne maatschappij. Mee mogen doen op basis van "' vrienden politiek "' is modern gezien juist verwerpelijk. Denk maar aan de bestuurscultuur in Limburg, waar de gouverneur met volgers vertrekt, omdat het "" Palermo aan de Maas "" niet meer in trek is. Geen "' vrienden '' in het bestuur maar capaciteiten, zo is de slogan, althans in de moderne mensenwereld. Omdat God de Soevereine Schepper is, is God wel de Grote Baas over zijn schepselen, zo leert de bijbel en God hoeft Zich dan ook geen fluit aan te trekken van wat de mensenwereld denkt of wil. Daarom ook de controverse tussen wat de mensen willen en de altijd doorslaggevende Wil van God. Theocratie !!
Jazeker.
Het is idd. mooi te zien dat corruptie/vriendjespolitiek steeds meer aan de kaak gesteld wordt dankzij onafhankelijk journalistiek. Imo is dat één van de grootste verworvenheden van de moderne democratie en eentje die we naar eer en geweten hoog in het vaandel dienen te houden! (Anders begeef je je op het pad van Russische strafkampen, geheime achterkamerspolitiek en mondsnoerderij e.d.; zeer gevaarlijk).
En mwahhhh... volgens mij is de wereld van religie ook flink in beweging hoor. Ook bij de God is de Grote Baas volgers zie je steeds meer individuele kleuringen en stromingen en meer genuanceerde en afwijkende Godsbeelden. Moderne mensen met een behoorlijke opleiding schikken zich niet meer gedachteloos naar wat welke autoriteit dan ook wil of beweert, die hebben nou eenmaal geleerd om zelfstandig na te denken.
De Wil van God wordt tegenwoordig door zoveel mensen zo verschillend geïnterpreteerd dat er een -vooriederwatwils- is, met als gevolg dat er zoveel verschillende Willen van God als Ware Wil worden verkondigd.
Natuurlijk komt dat omdat de Bijbel zo multi-interpreteerbaar is en in mijn optiek blijkt daar de Wil van de Bijbelse God het meest duidelijk uit.
Als die dat niet had gewild had ie het wel anders gedaan. Lijkt mij Logisch toch?!
Nooit te oud om te leren met gedachten te jongleren
@Possibilianism: comfortable with multiple ideas
@Possibilianism: comfortable with multiple ideas