Peter79 schreef: ↑21 dec 2019, 15:11
Vroeger at ik vlees. Het is een bewuste keuze geweest om daarmee te stoppen. Niet vlees eten was voor mij beter dan wel vlees eten. Voor mij, die de keuze heeft gemaakt, is er geen sprake van twee gelijkwaardige alternatieven. Het ene is inderdaad superieur aan het andere. Vervolgens zeggen dat ik een verkeerd beeld heb van vlees eten en dat de ware vleeseters nog steeds vlees eten, is niet alleen een ongefundeerde aanname over wie ik was toen ik vlees at, maar ondermijnt ook direct de legitimiteit van mijn keuze om vegetariër te worden.
Ik ben een paar jaar geleden ook gestopt met vlees eten. Nu ik getroffen ben door een ziekte blijkt het een zegen te zijn dat ik geen vlees meer eet, volgens de arts.
Anderen worden echter ziek als ze geen vlees meer eten, hun lichaam reageert anders.
Mijn keuze is in mijn leven superieur, maar dat zegt dan nog niets over andermans leven.
Ik beschouw het dan echter niet als superieuriteit, maar het recht op een eigen keuze die verbonden is met wie ik ben.
Dat vind ik persoonlijk een veel mooiere formulering.
Alhoewel er ook grenzen zijn aan het maken van keuzes (bijv met drank op achter het stuur kruipen, met 100km per uur door de bebouwde kom), maar dat is weer een heel andere discussie.
Onder gelijkgestemden kan je dan ook wel eens je verbazing uiten dat andere mensen het niet "zien".
Ik weet er alles van. Ook op geloofsgebied heb ik dat regelmatig.
Op de niets vermoedende toehoorder kan dit overkomen als superioriteit. Maar omdat dit soort dingen op ieder terrein van het leven bij elk mens wel eens spelen, denk ik dat daar ook ruimte voor moet zijn.
Ruimte voor eigen keuzes daar waar mogelijk.
Superioriteit heeft wat mij betreft het gevaar dat je keuzes gaat opdringen aan anderen.
Daarbij uiteraard in acht nemend dat het concept Messias in de Tenach nauwelijks of niet voorkomt en hoofdzakelijk tot ons komt via het spoor van de rabbijnse traditie.
Uiteraard. Het is een afweging van argumenten. In het jodendom was/is men vooral gericht op het leven hier op aarde. In tijden van nood kwam de hoop op een messias weer wat naar voren. Generaliserend gezegd.
Dat kan ik me voorstellen in elk geval wat betreft de christelijke argumenten. De theologie heeft altijd geprobeerd om de claims van het NT ten aanzien van het OT te verklaren, maar is daar vaak niet in geslaagd.
Klopt. Het is dan zaak om dat dan ook maar te erkennen. Lijkt mij toch geen probleem.
Zoals gezegd kennen we de Messias slechts via de onderscheiden tradities. Het christendom is afgetakt van het Jodendom en dat is niet zonder strijd gebeurd. In een dergelijke strijd sneuvelen gematigde posities en de geschiedenis wordt geschreven door de winnaars. Er zijn ten aanzien van de Messias twee verschillende posities en de verschillen op dit punt zijn essentieel voor de identiteit van beide godsdiensten.
Dat klopt. We moeten het doen met woorden van 2000 jaar en ouder. Gekleurde verhalen ? Ongetwijfeld.
De strijd was niet altijd prettig, van beide kanten niet. De joodse gemeenschap was ook niet bepaald erg happig op de nieuwe stroming. Dat is mij bekend.
Er zijn twee verschillende posities en beide posities dienen dezelfde ruimte te krijgen.
Natuurlijk kunnen er in een discussie gaan schuiven, maar meestal is het resultaat dat verschillende meningen scherper worden gepositioneerd. Het christendom is haast niet te begrijpen los van de achtergrond van het Jodendom, en daardoor zal altijd voor het voetlicht komen dat het Christendom anders kiest dan het Jodendom.
Het christendom is ook niet los te begrijpen van het jodendom. Het is evident dat het christendom anders kiest, maar is die keuze superieur ?
We hebben namelijk geen objectieve criteria aan de hand waarvan we vast kunnen stellen welke keuze de juiste is, en wellicht kloppen ze allebei niet.
Je formuleert het mijns inziens correct: het is een keuze die gemaakt is.
Ik vind het belangrijk om bij de mening van de ander altijd in het oog te houden dat dit de mening van de ander is. Niets meer en niets minder.
Inderdaad. En zo lees ik ook de bijbel. De schrijvers geven hun mening. Niets meer en niets minder.
Vroeger dacht ik dat de preek van de dominee op zondag daar boven uitging; dat die man gezag had vanwege zijn roeping door God. Nu zie ik dat dat gezag niet nodig is. Een dominee die een flutverhaal vertelt, houdt gewoon een flutverhaal; als hij een goed verhaal heeft, dan word je gemotiveerd het ter harte te nemen.
Helemaal mee eens. Zo zijn er verhalen in de bijbel die mij blijven inspireren. Ook verhalen buiten de bijbel kunnen mij inspireren.
Wat telt, is wat je zelf overtuigt. Wat zet jou in beweging, waar word jij enthousiast van. Waar gaat het vuur van branden. Ik maak een keuze voor 1 van de 2 godsdiensten en ik respecteer dat jij daar met een helikoptervisie boven hangt.
Dat is goed om te horen. Het respect is trouwens geheel wederzijds. Voor mij is veel meer van belang of iemand een goed mens is, dan dat hij het juiste geloof zou aanhangen.
Ik lees dan ook graag wat jou in beweging zet, waar jouw vuur van gaat branden. Ik lees graag nieuwe visies.
Ik kies niet voor jouw positie omdat die mij, net als die van het Jodendom niet aanspreekt.
Dat is je goed recht. Ik heb daar echt geen enkel probleem mee.
Als mijn positie waar is, dan sluit die andere visies uit, maar dat is bij die andere posities ook zo. Ik verwacht van de mensen die andere posities innemen dat ze dat ook beseffen.
Zolang mensen hun visie niet opdringen aan anderen, vind ik het prima. Het zijn visies, geen absolute waarheden.
Dat maakt dat je zaken niet op de spits drijft en zo mogelijk met humor met verschillen omgaat. Dan kan ieder kleur bekennen en kunnen duizend bloemen bloeien. Ik word fel als het gelijke speelveld wordt bedreigd door engelen die het kaf en het koren willen scheiden. Laat het maar samen opgroeien tot de oogst.
Ik ben het geheel met je eens. Laat de bloemen bloeien. Ik geniet van de schoonheid van bloemen, wat de oorsprong dan ook is.
Ik herken je felheid en heb die ook.
Geef elkaar de ruimte.