Zelfopoffering en nederigheid is wat we nodig hebben

Benieuwd naar wat anderen denken en geloven? Christen of niet, bespreek het hier.
Moderatie: het moderatieteam
Forumregels
hier
> > Lees de regels goed door!

Moderatie: het moderatieteam
hopper
Berichten: 14441
Lid geworden op: 19 jan 2020, 17:06
Man/Vrouw: M

Zelfopoffering en nederigheid is wat we nodig hebben

Bericht door hopper »

https://www.trouw.nl/religie-filosofie/ ... ~b5cfef95/

Wat heeft de samenleving nodig? Het valt me op dat deze ene simpele maar fundamentele vraag steeds verder op de achtergrond raakt ten gunste van groepsbelangen en identiteitsdenken, in Nederland en daarbuiten. Niet alleen politieke partijen maar ook de kerk blijkt – zoals in de VS inmiddels zichtbaar is – gevoelig voor identiteitspolitiek, onder andere uit angst voor verdere leegloop en afbrokkeling.
We zijn onmiskenbaar sinds het begin van de eeuw terug getrokken op identiteitsdenken in het westen.
Onder Amerikaanse evangelicalen tekent zich een steeds diepere kloof af tussen het kamp dat zich vasthoudt aan de republikeinse partij van het Trump-tijdperk die zich afzet tegen al te radicaal linkse ideologieën die de eigen groep bedreigen, versus het kamp dat zich juist steeds nadrukkelijker focust op sociale thema’s gekoppeld aan ras en gender. De wens cultureel relevant te blijven, zorgt dus aan beide zijden voor een steeds grotere vatbaarheid voor identiteits- en groepsdenken.
Dit is het probleem in een notendop. Hoe kun je tegen racisme, seksisme of homofobie zijn zonder je als anti-Trump of anti-radicaal-rechts op te stellen? In de ogen van radicaal rechts polariseer je al als je gelijkwaardigheid van man/vrouw, blank/zwart, homo/hetero de gewoonste zaak van de wereld vind. Gelijkwaardigheid is geen identiteit!

‘Er is geen Jood of Griek, geen slaaf of vrij, geen man en vrouw, want jullie zijn één in Christus Jezus.’ De beroemde woorden van Paulus over de gelijkwaardigheid van alle mensen voor God lijken in de huidige ontwikkelingen hun relevantie in te verliezen.
Amen.

Politieke partijen zijn in de hele breedte vooral bezig met hoe de maatschappij dienstbaar aan hén kan zijn. De focus ligt op beeldvorming en profilering in plaats van op inhoud en effectief beleid. Ideeënontwikkeling heeft plaatsgemaakt voor het ontwikkelen van snelle slogans en flitsende Kamer-fragmenten, uitgedacht en voorgekauwd door spindoctors en voorlichters.
Dat is de Nederlandse politiek ten voeten uit. Beeldvorming is belangrijker in de politiek dan echt iets realiseren.
De Franse filosoof Simone Weil pleitte in haar leven en werken voor radicale zelfopoffering en nederigheid. In onze tijd van maakbaarheid en instrumentalisme, waarin we vooral bezig zijn met de vraag wat de ander of het andere kan betekenen voor mijn project of (partij)identiteit zie ik bij Weil iets heel anders. Iets Paulinisch. Jezelf minder belangrijk maken, zodat de ander kan groeien.
Vraag je niet af wat een ander voor jou kan betekenen, maar wat jij voor een ander kan betekenen. (Beter goed gejat dan slecht zelf verzonnen.)
Aan die dienstbaarheid gaan lessen vooraf. Levenslessen, zelfverloochening in plaats van zelfponering.
Zelfverloochening is natuurlijk de leer van Jezus ten voeten uit.
Maria K
Berichten: 2887
Lid geworden op: 27 feb 2016, 12:40
Man/Vrouw: V

Re: Zelfopoffering en nederigheid is wat we nodig hebben

Bericht door Maria K »

hopper schreef: 14 jul 2021, 12:33https://www.trouw.nl/religie-filosofie/ ... ~b5cfef95/
................knip............
‘Er is geen Jood of Griek, geen slaaf of vrij, geen man en vrouw, want jullie zijn één in Christus Jezus.’ De beroemde woorden van Paulus over de gelijkwaardigheid van alle mensen voor God lijken in de huidige ontwikkelingen hun relevantie in te verliezen.
Amen.
Tot zover kan ik meegaan.

Hierna gaat ze vlg. mij verder over hoe zij politieke en andere organisaties, opgezet met dienstbaarheid als doel ziet en hun vertegenwoordigers.
Politieke partijen zijn in de hele breedte vooral bezig met hoe de maatschappij dienstbaar aan hén kan zijn. De focus ligt op beeldvorming en profilering in plaats van op inhoud en effectief beleid. Ideeënontwikkeling heeft plaatsgemaakt voor het ontwikkelen van snelle slogans en flitsende Kamer-fragmenten, uitgedacht en voorgekauwd door spindoctors en voorlichters.
Dat is de Nederlandse politiek ten voeten uit. Beeldvorming is belangrijker in de politiek dan echt iets realiseren.
Ook grotendeels eens. Het lijkt iig. zo te zijn vanuit de berichtgeving in de media.
De Franse filosoof Simone Weil pleitte in haar leven en werken voor radicale zelfopoffering en nederigheid. In onze tijd van maakbaarheid en instrumentalisme, waarin we vooral bezig zijn met de vraag wat de ander of het andere kan betekenen voor mijn project of (partij)identiteit zie ik bij Weil iets heel anders. Iets Paulinisch. Jezelf minder belangrijk maken, zodat de ander kan groeien.
Vraag je niet af wat een ander voor jou kan betekenen, maar wat jij voor een ander kan betekenen. (Beter goed gejat dan slecht zelf verzonnen.)
Dit vooral en juist als zijnde een organisatie speciaal opgezet met het oog op dienstbaarheid.

Ik weet niet of je dit altijd ook voor persoonlijke zaken zo letterlijk op moet pakken, maar wel is het zo, dat je het niet als een vernedering moet zien, als je jezelf ten dienste wil stellen van de ander.
Dat is wat velen vinden in een soort hiërarchisch denken, de meerdere of de mindere te zijn van elkaar, als je wil dienen.
Echter het essentiële verschil hierin zie ik in de woorden willen of moeten.
Het Paulinische denken, ik denk dan vooral binnen het Calvinistische denken, gaat daar wel erg ver in.
Aan die dienstbaarheid gaan lessen vooraf. Levenslessen, zelfverloochening in plaats van zelfponering.
Zelfverloochening is natuurlijk de leer van Jezus ten voeten uit.
Hier denk ik dat je iets te snel en te gemakkelijk denkt en daardoor ook het punt mist.
Ik meen te begrijpen dat ze hier voor een groot gedeelte haar eigen levenslessen en ontwikkeling bedoelt.

Heel goed te begrijpen voor mensen, die zich een voorstelling kunnen maken van het moeten opgroeien in een gezinssituatie als de hare.

Filosoof Welmoed Vlieger (44) uit Amsterdam werd geboren in de oude pastorie in Denekamp.
Ze rekent zichzelf tot de tegen-de-stroom-inzwemmers van deze wereld. „Soms is het belangrijk dat je je hart volgt. Dan ga je maar een keer op je neus.”

Mijn vader had een sterke drive, of beter: roeping. Als het liep in de gemeente, dan moest hij verder. We verhuisden vaak.

Ik was een opstandige puber. Lastig in de klas. In 4 havo ben ik gestopt. Geen houden meer aan. Het was een moeilijke tijd. Je gaat niet mee in de gewone gang der dingen. Dat botst constant. Toch heeft die periode me gevormd. Ik ging mijn eigen weg.
Wie ooit innerlijke strijd heeft gekend, weet dat die strijd juist vaak ging om innerlijke overtuigingen.
Overtuigingen, die gingen wankelen en oorzaak werden van een gevecht om tot waarheid te komen.
Vaak moet daarvoor de oude waarheid volledig aan de kant.
En zo ook de gedachte aan eigen gelijk.
Dat is de tijd, die je doorbrengt met zelfverloochening.
Wie zijn oude ik niet aflegt, zal niet wedergeboren worden.

De laatste, die aan zelfverloochening deed, was Jezus.
De Bijbelse Jezus heeft nooit getwijfeld aan zijn eigen identiteit en zijn eigen overtuiging.
Vanaf zijn vroege jeugd.
Waar hij het meest problemen mee had (verdriet van had vlg. gelovigen) waren zij, die hem niet op zijn woord volgden.
Een nieuwe lente een nieuw geluid.
Gorter.
hopper
Berichten: 14441
Lid geworden op: 19 jan 2020, 17:06
Man/Vrouw: M

Re: Zelfopoffering en nederigheid is wat we nodig hebben

Bericht door hopper »

Maria K schreef: 15 jul 2021, 14:19 Ik weet niet of je dit altijd ook voor persoonlijke zaken zo letterlijk op moet pakken, maar wel is het zo, dat je het niet als een vernedering moet zien, als je jezelf ten dienste wil stellen van de ander.
Dat is wat velen vinden in een soort hiërarchisch denken, de meerdere of de mindere te zijn van elkaar, als je wil dienen.
Dat is goed opgemerkt. Iets voor een ander betekenen mag niet als een vernedering worden gezien. Vernedering vind plaats in een hiërarchie.
Ik zie "jezelf minder belangrijk maken zodat een ander kan groeien", niet binnen een polarisatie. (En daar sluit het aan bij de eerste allinea's van haar betoog.)

Dat betoog wat in het begin wijst op in de maatschappij aanwezige polarisaties. Als je het hiërarchisch denken uitsluit dan blijft een polarisatie ook achterwege.
Echter het essentiële verschil hierin zie ik in de woorden willen of moeten.
Het Paulinische denken, ik denk dan vooral binnen het Calvinistische denken, gaat daar wel erg ver in.
Ik neem de geloofsachtergrond van Welmoed Vlieger maar voor lief. Iets voor een ander betekenen kan zonder bedoeling geschieden.
Het is juist het 'moeten' (vanuit bijvoorbeeld geloofsdwang) van het betekenisloos maakt.
Vlieger zegt zelf in het AD het hart te volgen. In het hart is geen 'moeten' te vinden.
Wie ooit innerlijke strijd heeft gekend, weet dat die strijd juist vaak ging om innerlijke overtuigingen.
Overtuigingen, die gingen wankelen en oorzaak werden van een gevecht om tot waarheid te komen.
Vaak moet daarvoor de oude waarheid volledig aan de kant.
En zo ook de gedachte aan eigen gelijk.
Dat is de tijd, die je doorbrengt met zelfverloochening.
Wie zijn oude ik niet aflegt, zal niet wedergeboren worden.
Ik heb in mijzelf meer een strijd gezien tussen een innerlijke overtuiging en 'dat' wat het hart in gaf.
Volg je je hart als je wat voor een ander wilt betekenen? Of volg je de innerlijke overtuiging dat het ook wel eens een keer klaar is?
Ik heb wel eens meer weerstand gevoeld om wat voor een ander te betekenen dan mij lief was.
Het was dan mijn innerlijke overtuiging die de weerstand opriep.
Iets voor een ander betekenen zonder daar belang bij te hebben, heeft mij veranderd.
Met belangenloosheid verdwijnt hiërarchisch denken en polarisatie.
Ik ben geen 'goed' mens omdat een ander dat niet is.
Het is het opwekken van het 'goede' wat geen polarisatie kent.
Juist omdat het geen belangen kent.
Maria K
Berichten: 2887
Lid geworden op: 27 feb 2016, 12:40
Man/Vrouw: V

Re: Zelfopoffering en nederigheid is wat we nodig hebben

Bericht door Maria K »

Zie ook De wazige spiegel, die helderder kan worden, omdat de reacties en verlangens en het kennen van elkaar, daarover inzage geven.
1 Korinthe 13:12 schreef: Nu immers kijken wij door middel van een spiegel in een raadsel, maar dan zullen wij zien van aangezicht tot aangezicht.
Nu ken ik ten dele, maar dan zal ik kennen, zoals ik zelf gekend ben.
hopper schreef: 15 jul 2021, 14:57 Ik heb in mijzelf meer een strijd gezien tussen een innerlijke overtuiging en 'dat' wat het hart in gaf.
Volg je je hart als je wat voor een ander wilt betekenen? Of volg je de innerlijke overtuiging dat het ook wel eens een keer klaar is?
Ik heb wel eens meer weerstand gevoeld om wat voor een ander te betekenen dan mij lief was.
Het was dan mijn innerlijke overtuiging die de weerstand opriep.
Iets voor een ander betekenen zonder daar belang bij te hebben, heeft mij veranderd.
Met belangenloosheid verdwijnt hiërarchisch denken en polarisatie.
Ik ben geen 'goed' mens omdat een ander dat niet is.
Het is het opwekken van het 'goede' wat geen polarisatie kent.
Juist omdat het geen belangen kent.
Ik denk dat je toen "door de ogen van de ander" een stukje geleerd hebt wie en wat je in essentie zelf was.
Het stukje aangeleerde ego hebt kunnen zien en het daardoor stukje en beetje los hebt kunnen laten en verder kon in een vernieuwde, maar feitelijk je alleroudste zuivere ik, zonder hetgeen wat het leven je tot dan toe had geleerd. Zoals een kind kan zijn, zonder nog misvormd te zijn door het leven zelf.
En je zelfinzicht dus veranderd en gegroeid is aan de hand van het werkelijk oog in oog staan met de ander.
Een nieuwe lente een nieuw geluid.
Gorter.
hopper
Berichten: 14441
Lid geworden op: 19 jan 2020, 17:06
Man/Vrouw: M

Re: Zelfopoffering en nederigheid is wat we nodig hebben

Bericht door hopper »

Maria K schreef: 25 nov 2021, 13:24

Ik denk dat je toen "door de ogen van de ander" een stukje geleerd hebt wie en wat je in essentie zelf was.
Het stukje aangeleerde ego hebt kunnen zien en het daardoor stukje en beetje los hebt kunnen laten en verder kon in een vernieuwde, maar feitelijk je alleroudste zuivere ik, zonder hetgeen wat het leven je tot dan toe had geleerd. Zoals een kind kan zijn, zonder nog misvormd te zijn door het leven zelf.
En je zelfinzicht dus veranderd en gegroeid is aan de hand van het werkelijk oog in oog staan met de ander.
De 'ander' is belangrijk geweest in de innerlijke transformatie. Als kind groei je op in een wereld waar je onschuldig bent, maar schuldig wordt in de strijd met andere kinderen. Eigenlijk heeft het onschuldige kind in mij dingen geleerd, welke ik op latere leeftijd weer moest afleren.

Zowel in leren als afleren waren anderen betrokken.