Wat is de meerwaarde van God?

[Petra]

N.a.v. Gods wil: viewtopic.php?p=276475#p276475

Hallo Petra,

Zolang gelovigen en ongelovigen onderling het "' gulden gebod "' volgen, is er m.i. niets aan de hand. Wanneer de Wil van God volgens de invulling van sommigen niet meer synchroom loopt met de '' gulden regel "' dan botsen de visies krachtig. Helemaal uiteraard wanneer verzet tegen de Wil van God in zulke gevallen wordt vergeleken met de mens die de eigen autonomie wil plaatsen tegen de Wil van God. Gelukkig zijn gelovigen die zo nog denken, niet vertegenwoordigd op dit forum. Gesprekken met dezulken zijn zinloos, ook al omdat de psychologie van deze mensen niet open staat voor enige vorm van correctie. Je treft zo'n rigide houding niet alleen aan bij gelovigen maar ook bij anderen die idealismen op fundamentele wijze verheerlijken. Uit het communisme herinner ik mij nog de slogan dat de niet welwillenden na hun executie in ieder geval nog bruikbaar waren als mest voor de akkers. Gesprekken zijn met deze psychische zonderlingen dan gewoon onmogelijk. God wordt ingevuld overeenkomstig de psychische geaardheid van de gelovige ( William James ). "' Vertel mij Uw Godsbeeld en ik vertel U wie U bent "'

Hi peda,

Dat is idd de richting waar ik op zat te denken.. gulden gebod of gulden regel. Vanwege dat sleutelbegrip "gezonde omgang met mekaar". Volgens mij is dat de kern waar het om gaat.

Nou bedacht ik dat het logisch is dat je als gelovige/christen het goede woord verspreidt of de blije boodschap of roep maar hoe het allemaal genoemd wordt. Dat doe je niet zomaar. Dat doe je omdat echt denkt dat het iets goeds is. Niet alleen jijzelf maar iedereen op de hele wereld zou de autonomie moeten overdragen naar God en naar Gods wil leven.
Dat denk je niet voor niks, dat denk je omdat je echt het gevoel hebt dat de hele wereld daarvan opknapt. Dat kan ik me heus wel indenken.
Dus dat is de vraag die mij bezighoudt... wat is het dan..wat we vinden in God.. waar die wereld zo van opknapt?

Is het de gulden regel?
Maar die zien we in de regel al als iets goeds. Die wordt door velen uitgedragen, of je nou wel of niet in God gelooft.
Dan zou je als gelovige ook de gulden regel kunnen uitdragen, daar heb je God niet voor nodig.
En we hebben Vrouwe Justitia ook al, daar hebben we ook geen God voor nodig.
Dus wat is de meerwaarde dan van God?
Gaan door God meer mensen de gulden regel naleven die dat anders niet zouden doen?
Gaan door God meer mensen zich aan de gewone gangbare wet houden?

Maar het is juist Gods wil die soms regelrecht indruist tegen de gulden regel en/of onze gangbare wetgeving.
Denk ik aan discriminatie van vrouwen SGP, Nashvilleverklaring, abortuswet, seksuele perikelen e.d. (en voorheen de heksenverbranding, kruistochten e.d.).
Nou denk ik dat het voor een zoals jij noemt.. niet rigide fundamentele gelovige best wel een beetje schipperen kan zijn tussen wat nou die wil van God is of zou kunnen zijn of volgens anderen zou zijn en het volgen van de gulden regel. Bv. zoals Gaitema schreef.. dat het maar beter is om het niet over homoseksualiteit te hebben met kerkgenoten.

Jij noemde rigide en fundamentele gelovigen. Maar wat betekent het dan om dat niet te zijn. Wat houdt dat in?
Een beetje schipperen met Gods wil? Gods wil anders/vrijer interpreteren dan wat de bijbel zegt of de paus of de dominee of andere kerkgenoten?
Maar als je nou echt volledig je autonomie hebt overdragen aan God dan moet je toch wel rigide/fundamenteel zijn? Je kan tot niet een beetje of tot op zekere hoogte naar Gods wil leven? Wat is dan de meerwaarde van God?

Voor mij maakt het niet eens uit of God nou wel of niet echt bestaat en of Jezus nou wel of niet echt bestond.. al is het maar het idee of principe, als dat de mens in het algemeen een beter mens maakt dan heeft dat een meerwaarde. Daar ben ik naar op zoek!
Maar telkens als ik denk dat ik iets gevonden heb.. zitten er weer mitsen en maren aan verbonden.

Zeg nou dat je als God gelovige besluit om niet meer naar Gods wil te leven. Wat gebeurt er dan in je dagelijkse leven?
Kijk je dan niet meer naar je medemens om? Ga je de criminaliteit in? Ga je opeens malle dingen doen? Houdt God je op het rechte pad? Dat geloof ik dan weer niet.
God geeft kracht en hoop en troost. Dat is fijn voor jezelf. Maar is dat ook iets waar de hele mensheid beter van zou worden? Zit het hem daarin?

[peda]

Hallo Petra,

Ik blijf de meerwaarde van God koppelen aan het na de dood scenario. Wie van mening is dat dood= dood, zal m.i. eerder kiezen voor een humanistische overtuiging als voor een religieuze. Maar ik kan mij uiteraard vergissen. Wanneer je God verbindt met dit leven, maar ook met het leven na de dood, heb je automatisch de meerwaarde te pakken. Hopen, vertrouwen op een goede afloop van de persoonlijke toekomst na de dood, in mijn ogen een hoge meerwaarde.

[hopper]

Voor mij maakt het niet eens uit of God nou wel of niet echt bestaat en of Jezus nou wel of niet echt bestond.. al is het maar het idee of principe, als dat de mens in het algemeen een beter mens maakt dan heeft dat een meerwaarde. Daar ben ik naar op zoek!
Maar telkens als ik denk dat ik iets gevonden heb.. zitten er weer mitsen en maren aan verbonden.

Zeg nou dat je als God gelovige besluit om niet meer naar Gods wil te leven. Wat gebeurt er dan in je dagelijkse leven?
Kijk je dan niet meer naar je medemens om? Ga je de criminaliteit in? Ga je opeens malle dingen doen? Houdt God je op het rechte pad? Dat geloof ik dan weer niet.
God geeft kracht en hoop en troost. Dat is fijn voor jezelf. Maar is dat ook iets waar de hele mensheid beter van zou worden? Zit het hem daarin?

Ik zie dat je ook een of ander Godsbeeld hebt, Petra. Wat er gebeurd als niet langer besluit om naar Gods wil te leven? Nou, helemaal niks natuurlijk.
Kennelijk heb je toch een beeld van een God die op enige wijze invloed uitoefent?

De mensheid wordt ook niet beter van God, dat bewijzen de vele eeuwen christelijke onderdrukking wel. (Of islamitische onderdrukking)
Ergo: nu ca 50% van Nederland atheïstisch is gaat het beter dan ooit in de geschiedenis. Er zijn er namelijk niet zo veel mensen meer die uit naam van God verkondigen dan homoseksualiteit zondig is of dat vrouwen tweederangs zijn.

Eigenlijk gaat het beter zonder God dan mét God. Afgezien van het feit dat men tegenwoordig geld als God ziet, maar dat was altijd al zo.

Als atheïst ben je ook beter af zonder God, geen zwaard van Damocles wat boven je hoofd hangt in een denkbeeldig hiernamaals.
Mij beviel het dan ook prima toen ik nog atheïst was.

[Messenger]

De meerwaarde van God, volgens het godsbeeld zoals ik dat voor ogen heb en zoals Walsch dit in zijn boeken beschrijft, is dat ik dit leven aan kan en zie als een mooi avontuur.

Het leven bestaat voor mij niet uit persoonlijk lijden. Zo mag ik 5 ernstige aandoeningen hebben, ik zal niet zeggen dat ik daar aan 'lijd'.

Rouwen om het verlies van dierbaren doe ik ook maar heel kort, en dan alleen omdat ik ze in dit fysieke leven moet missen. Groot verdriet heb ik niet, omdat ik weet dat het goed met hen gaat. Ze zijn volkomen oké en hebben het grootste geschenk van hun leven gekregen. Een deel van mijn wezen heeft ze bij de overgang naar het metafysische/spirituele rijk welkom geheten.

Ik ervaar mijn leven in vrolijkheid en tevredenheid. Ik voel me geen slachtoffer. Ook overkomt het leven mij niet, maar voltrekt het leven zich door mij.

Het lukt mij echter niet om dit over te dragen op dit forum, merk ik. Daarom zal ik binnenkort andere dingen gaan doen en minder reageren.

[Peter79]

De meerwaarde van God, volgens het godsbeeld zoals ik dat voor ogen heb en zoals Walsch dit in zijn boeken beschrijft, is dat ik dit leven aan kan en zie als een mooi avontuur.

Het leven bestaat voor mij niet uit persoonlijk lijden. Zo mag ik 5 ernstige aandoeningen hebben, ik zal niet zeggen dat ik daar aan 'lijd'.

Rouwen om het verlies van dierbaren doe ik ook maar heel kort, en dan alleen omdat ik ze in dit fysieke leven moet missen. Groot verdriet heb ik niet, omdat ik weet dat het goed met hen gaat. Ze zijn volkomen oké en hebben het grootste geschenk van hun leven gekregen. Een deel van mijn wezen heeft ze bij de overgang naar het metafysische/spirituele rijk welkom geheten.

Ik ervaar mijn leven in vrolijkheid en tevredenheid. Ik voel me geen slachtoffer. Ook overkomt het leven mij niet, maar voltrekt het leven zich door mij.

Het lukt mij echter niet om dit over te dragen op dit forum, merk ik. Daarom zal ik binnenkort andere dingen gaan doen en minder reageren.

Volgens mij komt jouw boodschap wel aan, maar denkt ieder er weer anders over. Jij hebt bepaalde gedachten, waardoor je het lijden niet als zodanig ervaart. In het christendom geldt minder het primaat van het denken en maakt lijden deel uit van de werkelijkheid en wordt als zodanig benoemd. We kunnen slechts medelijden hebben met iemand anders als we ons openstellen voor diens lijden en de realiteit daarvan aanvaarden.

[Wim Nusselder]

Nou bedacht ik dat het logisch is dat je als gelovige/christen het goede woord verspreidt of de blije boodschap of roep maar hoe het allemaal genoemd wordt. Dat doe je niet zomaar. Dat doe je omdat echt denkt dat het iets goeds is. Niet alleen jijzelf maar iedereen op de hele wereld zou de autonomie moeten overdragen naar God en naar Gods wil leven.
Dat denk je niet voor niks, dat denk je omdat je echt het gevoel hebt dat de hele wereld daarvan opknapt. Dat kan ik me heus wel indenken.
Dus dat is de vraag die mij bezighoudt... wat is het dan..wat we vinden in God.. waar die wereld zo van opknapt?

Naar mijn idee is het het overdragen van (een deel van) je autonomie aan iets dat (volgens jou) groter/beter/omvattender is dan jezelf als zodanig waar de wereld van opknapt.
Of je nu erkent en benoemt dat je dat doet of niet; hoe je dat dan ook benoemt (als je het benoemt).
Dat maakt je namelijk minder egoïstisch en daar wordt de samenleving beter van.

[Zolderworm]

Nou bedacht ik dat het logisch is dat je als gelovige/christen het goede woord verspreidt of de blije boodschap of roep maar hoe het allemaal genoemd wordt. Dat doe je niet zomaar. Dat doe je omdat echt denkt dat het iets goeds is. Niet alleen jijzelf maar iedereen op de hele wereld zou de autonomie moeten overdragen naar God en naar Gods wil leven.
Dat denk je niet voor niks, dat denk je omdat je echt het gevoel hebt dat de hele wereld daarvan opknapt. Dat kan ik me heus wel indenken.
Dus dat is de vraag die mij bezighoudt... wat is het dan..wat we vinden in God.. waar die wereld zo van opknapt?

Naar mijn idee is het het overdragen van (een deel van) je autonomie aan iets dat (volgens jou) groter/beter/omvattender is dan jezelf als zodanig waar de wereld van opknapt.
Of je nu erkent en benoemt dat je dat doet of niet; hoe je dat dan ook benoemt (als je het benoemt).
Dat maakt je namelijk minder egoïstisch en daar wordt de samenleving beter van.

De kans is groot dat dat iets zelf verzonnen is. En het is volgens mij feitelijk tamelijk onzinnig om je over te geven aan iets wat je zelf verzonnen hebt. Je komt dan terecht in een: "ik kan mezelf van alles wijsmaken"-modus. En dat lijkt me niet bevorderlijk voor de geestelijke gezondheid. Dat dit tot excessen heeft geleid, heeft de geschiedenis wel bewezen. Ik denk dat we kritischer moeten staan tegenover dit soort twijfelachtige denkbeelden en dat we ons er zeker niet door moeten laten leiden. Immers miljoenen mensen zijn vermoord uit naam van een zelfverzonnen God.

[Petra]

De meerwaarde van God, volgens het godsbeeld zoals ik dat voor ogen heb en zoals Walsch dit in zijn boeken beschrijft, is dat ik dit leven aan kan en zie als een mooi avontuur.

Het leven bestaat voor mij niet uit persoonlijk lijden. Zo mag ik 5 ernstige aandoeningen hebben, ik zal niet zeggen dat ik daar aan 'lijd'.

Rouwen om het verlies van dierbaren doe ik ook maar heel kort, en dan alleen omdat ik ze in dit fysieke leven moet missen. Groot verdriet heb ik niet, omdat ik weet dat het goed met hen gaat. Ze zijn volkomen oké en hebben het grootste geschenk van hun leven gekregen. Een deel van mijn wezen heeft ze bij de overgang naar het metafysische/spirituele rijk welkom geheten.

Ik ervaar mijn leven in vrolijkheid en tevredenheid. Ik voel me geen slachtoffer. Ook overkomt het leven mij niet, maar voltrekt het leven zich door mij.

Het lukt mij echter niet om dit over te dragen op dit forum, merk ik. Daarom zal ik binnenkort andere dingen gaan doen en minder reageren.

Ik heb wel opgemerkt dat het voor jou een meerwaarde heeft. Dus dat overdragen is wat mij betreft prima gelukt!

Waar het mij nu om gaat is dat wat ik als "fijn voor jezelf" omschreef en dat ik kan begrijpen dat God jou kracht, hoop en troost en roep maar.. biedt. Ik snap jouw persoonlijke meerwaarde gevoel dus wel.
Wat ik me afvraag is of dat dan de meerwaarde God is. In het algemeen, voor de hele mensheid.
Gek genoeg.. (en dat bedoel ik niet onaardig want dat is ook weer iets paradoxaals waar ik niet uitkom) klinkt dit in mijn oren als een persoonlijk gewin. Een *egoïstisch doel bereikt zeg maar. En vraag ik me af hoe ik dat dan koppel aan dat jezelf verloochenen en dat dienende karakter wat ik zo vaak hoor.

*Waarmee ik niet wil zeggen dat ik daar moeite mee zou hebben. Omdat het zelfs mogelijk zou kunnen zijn dat het datgene is waarmee de hele mensheid juist gediend zou zijn.

hmm...
peda's na de dood is een optie.
@Zolderworm.. zoals ik al zei.. het maakt mij niet uit of god echt bestaan of dat het zelf verzonnen is of .. als dat wat verzonnen is hetgeen is waar de wereld van opknapt heeft het een meerwaarde.
Wims verbinding.. @Wim. Is er ook een na dood in het Quaker godsbeeld?
Ik zie de meerwaarde van dat verbinden wel in. Denk je dat ik dat met God beter zou kunnen dan zonder?

[Petra]

Voor mij maakt het niet eens uit of God nou wel of niet echt bestaat en of Jezus nou wel of niet echt bestond.. al is het maar het idee of principe, als dat de mens in het algemeen een beter mens maakt dan heeft dat een meerwaarde. Daar ben ik naar op zoek!
Maar telkens als ik denk dat ik iets gevonden heb.. zitten er weer mitsen en maren aan verbonden.

Zeg nou dat je als God gelovige besluit om niet meer naar Gods wil te leven. Wat gebeurt er dan in je dagelijkse leven?
Kijk je dan niet meer naar je medemens om? Ga je de criminaliteit in? Ga je opeens malle dingen doen? Houdt God je op het rechte pad? Dat geloof ik dan weer niet.
God geeft kracht en hoop en troost. Dat is fijn voor jezelf. Maar is dat ook iets waar de hele mensheid beter van zou worden? Zit het hem daarin?

Ik zie dat je ook een of ander Godsbeeld hebt, Petra. Wat er gebeurd als niet langer besluit om naar Gods wil te leven? Nou, helemaal niks natuurlijk.
Kennelijk heb je toch een beeld van een God die op enige wijze invloed uitoefent?

Ik zie ik zie wat jij niet ziet.. in dit geval zie ik dat je wat beter zou kunnen lezen Hopper.
Heb het paars gemaakt voor je.

Joh.. die minderwaarde ken ik nou wel een keertje.
Het is die meerwaarde waar ik benieuwd naar ben.

[Wim Nusselder]

Naar mijn idee is het het overdragen van (een deel van) je autonomie aan iets dat (volgens jou) groter/beter/omvattender is dan jezelf als zodanig waar de wereld van opknapt.
Of je nu erkent en benoemt dat je dat doet of niet; hoe je dat dan ook benoemt (als je het benoemt).
Dat maakt je namelijk minder egoïstisch en daar wordt de samenleving beter van.

De kans is groot dat dat iets zelf verzonnen is. En het is volgens mij feitelijk tamelijk onzinnig om je over te geven aan iets wat je zelf verzonnen hebt. Je komt dan terecht in een: "ik kan mezelf van alles wijsmaken"-modus. En dat lijkt me niet bevorderlijk voor de geestelijke gezondheid. Dat dit tot excessen heeft geleid, heeft de geschiedenis wel bewezen. Ik denk dat we kritischer moeten staan tegenover dit soort twijfelachtige denkbeelden en dat we ons er zeker niet door moeten laten leiden. Immers miljoenen mensen zijn vermoord uit naam van een zelfverzonnen God.

Realiseer je je de dubbelheid en dus de zelfcorrectie in 'autonomie overdragen aan iets dat beter is dan jezelf'?
Zelfs als je helemaal zelf verzint wat er beter is dan jezelf impliceert dat zelfkritiek en besef van beperkingen.
Elk collectief aspect (je iets gelegen laten liggen aan wat anderen vinden dat 'beter is dan jijzelf') bevordert de individuele geestelijke gezondheid.
Een collectief dat bovendien niet in 'Enig Ware Kerk' modus zit, maar universalistisch probeert te zijn en iedereen met goede bedoelingen welkom heet bevordert vanuit mijn perspectief ook de collectieve geestelijke gezondheid.

[Zolderworm]

Naar mijn idee is het het overdragen van (een deel van) je autonomie aan iets dat (volgens jou) groter/beter/omvattender is dan jezelf als zodanig waar de wereld van opknapt.
Of je nu erkent en benoemt dat je dat doet of niet; hoe je dat dan ook benoemt (als je het benoemt).
Dat maakt je namelijk minder egoïstisch en daar wordt de samenleving beter van.

De kans is groot dat dat iets zelf verzonnen is. En het is volgens mij feitelijk tamelijk onzinnig om je over te geven aan iets wat je zelf verzonnen hebt. Je komt dan terecht in een: "ik kan mezelf van alles wijsmaken"-modus. En dat lijkt me niet bevorderlijk voor de geestelijke gezondheid. Dat dit tot excessen heeft geleid, heeft de geschiedenis wel bewezen. Ik denk dat we kritischer moeten staan tegenover dit soort twijfelachtige denkbeelden en dat we ons er zeker niet door moeten laten leiden. Immers miljoenen mensen zijn vermoord uit naam van een zelfverzonnen God.

Realiseer je je de dubbelheid en dus de zelfcorrectie in 'autonomie overdragen aan iets dat beter is dan jezelf'?
Zelfs als je helemaal zelf verzint wat er beter is dan jezelf impliceert dat zelfkritiek en besef van beperkingen.
Elk collectief aspect (je iets gelegen laten liggen aan wat anderen vinden dat 'beter is dan jijzelf') bevordert de individuele geestelijke gezondheid.
Een collectief dat bovendien niet in 'Enig Ware Kerk' modus zit, maar universalistisch probeert te zijn en iedereen met goede bedoelingen welkom heet bevordert vanuit mijn perspectief ook de collectieve geestelijke gezondheid.

De aspirant Isis-strijder vindt de persoon die zichzelf in de mensenmenigte durft op te blazen, beter dan zichzelf. En de aspirant Nazi vond de meedogenloze Uebermensch beter dan zichzelf. Het staat geenszins vast dat een collectief de individuele geestelijke gezondheid bevordert. Het tegendeel kan zelfs het geval zijn. Als het gaat om de vraag wat beter is dan jezelf of wat de collectieve norm is, afgestemd op de eigen veronderstellingen over God, dan kunnen mensen zich van alles wijsmaken. Daarin schuilen grote gevaren. Het streven zou veeleer moeten zijn jezelf te leren kennen in plaats van allerlei zelf verzonnen ideaalbeelden na te jagen en deze aan een God toe te schrijven, en daarmee de gewone menselijkheid uit het oog te verliezen. Doe maar gewoon, dan doe je gek genoeg.

[peda]

Voor mij is de guldenregel voor de behandeling van de medemens maatgevend. Hoe God het Wil, laat ik verder buiten beschouwing, omdat ik het antwoord niet weet. Zodra je met God-weters aan de slag gaat, wordt het meteen gecompliceerd, omdat de Wil van God niet universalistisch ( GGD ) geformuleerd kan worden. Je komt dan in de detail rijkdom terecht.

[Zolderworm]

Voor mij is de guldenregel voor de behandeling van de medemens maatgevend. Hoe God het Wil, laat ik verder buiten beschouwing, omdat ik het antwoord niet weet. Zodra je met God-weters aan de slag gaat, wordt het meteen gecompliceerd, omdat de Wil van God niet universalistisch ( GGD ) geformuleerd kan worden. Je komt dan in de detail rijkdom terecht.

Je kunt er ook vanuit gaan dat onze individualiteit een illusie is en dat wij feitelijk één wezen zijn, maar dat we dat niet onderkennen. De gulden regel krijgt dan de inhoud: je bewust zijn van het feit dat we één wezen zijn en daarnaar handelen.

[Storm]

@Petra;
Doordat ik in mijn jeugd een gelovige maar niet starre opvoeding heb gekregen is geloof een deel van mijn leven geworden. Oh er was veel twijfel in veel periodes maar toch kon en wilde ik mij er niet los van maken. Geprobeerd er rationeel naar te kijken maar dan sprong ik weer in die gevoelsmodus.
Ik voel mij thuis, geloven is een onderdeel van mijn wezen en als ik zing of lees dan geloof ik nog meer. Misschien hebben mensen met een soepele geloofsopvoeding wel een blinde vlek, net zoals mensen die een zeer orthodox gelovig opvoeding hadden en soms helemaal afknappen van dat geloof. Maar er soms nooit los van komen..... hun leven lang speelt het een rol.
De verbinding tussen gelovigen onderling heb ik maar ten dele, ik word wel geïnspireerd door velen en herken hen. Ik voel me thuis als ik in kerken kom, ik ken de taal.

Als ik morgen atheïst zal worden -wat bijna gebeurde- zal ik niet anders zijn, zullen mijn relaties met anderen niet anders zijn. Maar ik kan het niet er zal een leeg gat zijn ten hoogte van mijn maag, gemis, melancholie. En Jezus zal zich steeds meer aan mij opdringen, ik zal hem steeds vaker horen in mijn gedachten. Waarom ik dit weet? Het is al eens gebeurd.......gelukkig merkte ik dat al het cynisme, het gescheld op het geloof mij steeds meer terug dreef. Toen besefte ik; ik hou teveel van God om een atheïst te worden. Ben je zonder enig geloof(?) opgevoed dan zal het anders zijn, misschien zelfs onbegrijpelijk.

Dus ik bedank alle anti-theïsten die god en gelovigen min-kukels vinden, religekkies, parasieten zomaar wat woorden die zo vaak langs komen, ze hebben mij en veel gelovigen een dienst bewezen.

Ik vergelijk het met je moeder waar je ook wel min punten van ziet; zodra anderen haar schofferen of belachelijk maken neem je het voor haar op, waarom? Omdat je van haar houdt!

[Zolderworm]

@Petra;
Doordat ik in mijn jeugd een gelovige maar niet starre opvoeding heb gekregen is geloof een deel van mijn leven geworden. Oh er was veel twijfel in veel periodes maar toch kon en wilde ik mij er niet los van maken. Geprobeerd er rationeel naar te kijken maar dan sprong ik weer in die gevoelsmodus.
Ik voel mij thuis, geloven is een onderdeel van mijn wezen en als ik zing of lees dan geloof ik nog meer. Misschien hebben mensen met een soepele geloofsopvoeding wel een blinde vlek, net zoals mensen die een zeer orthodox gelovig opvoeding hadden en soms helemaal afknappen van dat geloof. Maar er soms nooit los van komen..... hun leven lang speelt het een rol.
De verbinding tussen gelovigen onderling heb ik maar ten dele, ik word wel geïnspireerd door velen en herken hen. Ik voel me thuis als ik in kerken kom, ik ken de taal.

Als ik morgen atheïst zal worden -wat bijna gebeurde- zal ik niet anders zijn, zullen mijn relaties met anderen niet anders zijn. Maar ik kan het niet er zal een leeg gat zijn ten hoogte van mijn maag, gemis, melancholie. En Jezus zal zich steeds meer aan mij opdringen, ik zal hem steeds vaker horen in mijn gedachten. Waarom ik dit weet? Het is al eens gebeurd.......gelukkig merkte ik dat al het cynisme, het gescheld op het geloof mij steeds meer terug dreef. Toen besefte ik; ik hou teveel van God om een atheïst te worden. Ben je zonder enig geloof(?) opgevoed dan zal het anders zijn, misschien zelfs onbegrijpelijk.

Dus ik bedank alle anti-theïsten die god en gelovigen min-kukels vinden, religekkies, parasieten zomaar wat woorden die zo vaak langs komen, ze hebben mij en veel gelovigen een dienst bewezen.

Ik vergelijk het met je moeder waar je ook wel min punten van ziet; zodra anderen haar schofferen of belachelijk maken neem je het voor haar op, waarom? Omdat je van haar houdt!

Op zich herkenbaar. Ook ik heb in mijn jeugd een gelovige maar beslist niet starre opvoeding gekregen. Tot ongeveer mijn dertiende. Toen verloren mijn ouders hun geloof. Ik heb ook wel mijn Jezusperiode gehad, toen ik zo'n beetje twintig was. Mijn ouders vonden dat toen bijzonder vreemd.
Nu heb ik ook wel dat gevoel dat jij beschrijft. Maar niet met betrekking tot het christelijke geloof. Het gaat bij mij toch meer om een transcendente God, die voor mij geen vorm heeft. De keuze is voor mij ook niet: of de christelijk God of helemaal niets.

[Storm]

@Zolderworm,
Ja, de keuze hoeft niet de christelijke God te zijn, maar ik ken Jezus het beste Hoe kwam jij zo in het transcendente terecht, door je spirituele ervaringen? Ik herinner mij dat je de Rozenkruisers ook wel eens bezocht hebt, hoe kwam je daar terecht.

[hopper]

Joh.. die minderwaarde ken ik nou wel een keertje.
Het is die meerwaarde waar ik benieuwd naar ben.

Je geeft hier aan hoe het ego werkt, Petra.
Het ego wil een meerwaarde hebben van God.
Wil er beter van worden. Dat zie ik ook bij veel gelovigen terug.
(De meerwaarde is dan een zelf-bedachte, toekomstige hemel.)

Ik heb alleen maar 'minder' in de aanbieding, sorry.

[callista]

Alle Goden..zolang de mens bestaat
https://nl.wikipedia.org/wiki/Lijst_van ... n_godinnen

Wat is de meerwaarde van de God uit de Bijbel boven al die andere Goden en Godinnen?
Waar zijn die trouwens gebleven?
Zal dat ook het lot zijn van de bijbelgod?

[Zolderworm]

@Zolderworm,
Ja, de keuze hoeft niet de christelijke God te zijn, maar ik ken Jezus het beste Hoe kwam jij zo in het transcendente terecht, door je spirituele ervaringen? Ik herinner mij dat je de Rozenkruisers ook wel eens bezocht hebt, hoe kwam je daar terecht.

Ik woonde toen in Hilversum en was daar lid van de bibliotheek. Daar hadden ze een grote verzameling boeken van de Rozenkruisers en de theosofen. Waarschijnlijk omdat iemand die ooit aan de bibliotheek cadeau had gedaan. Misschien uit een erfenis. Daar heb ik toen zowat alles van gelezen. Inclusief de Geheime Leer van Blavatski. Dat was een hele kluif.
Maar lid van de Rozenkruisers werd ik pas vele jaren later, toen mijn echtgenote de lezingenavonden van de Rozenkruisers ging bezoeken. Ik ging toen op een bepaald moment mee en werd enthousiast. Samen met haar en later met Trajecto heb ik ook veel lezingen van de theosofen bezocht. Daar ben ik ook nog een tijdje bij geweest. Ik kom er nog steeds regelmatig, maar ben geen lid. Tegenwoordig verdiep ik me vooral in Sri Aurobindo. Daar ben ik lid geweest van een studiegroep.

[hopper]

Alle Goden..zolang de mens bestaat
https://nl.wikipedia.org/wiki/Lijst_van ... n_godinnen

Wat is de meerwaarde van de God uit de Bijbel boven al die andere Goden en Godinnen?
Waar zijn die trouwens gebleven?
Zal dat ook het lot zijn van de bijbelgod?

Die andere goden en godinnen zijn er nog gewoon.
Zoals de godin Maät. Of Ra, de Zonnegod.

Of Tao, wiens naam niet gezegd kan worden. Waarmee het ook de allerbelangrijkste is.

[Zolderworm]

Alle Goden..zolang de mens bestaat
https://nl.wikipedia.org/wiki/Lijst_van ... n_godinnen

Wat is de meerwaarde van de God uit de Bijbel boven al die andere Goden en Godinnen?
Waar zijn die trouwens gebleven?
Zal dat ook het lot zijn van de bijbelgod?

Het boek Malpertuis van Jean Ray maakt alles duidelijk. De goden worden door de mensen geschapen als astrale entiteiten. En de aanbidding en aandacht is hun astrale voeding. Zolang de betreffende religie actief wordt beleden gaat het goed. Maar als een religie wordt afgezworen, dan komen de goden steeds meer zonder voeding te zitten. Zij gaan dan tot vampiriseren over en worden feitelijk demonen. Zij willen koste wat het kost in leven blijven en zuigen desnoods energieën uit mensen.
Maar zelfs een entiteit als de maagd Maria of Jezus komt wel eens energie tekort. Wat zij dan doen is ergens verschijnen, zodat in ieder geval ter plekke weer volop aandacht voor hen is, met als gevolg dat ze weer energie krijgen, en weer even voort kunnen. Dat is de occulte achtergrond van bijvoorbeeld Maria-verschijningen. Zulke entiteiten kunnen dan wel wat genezingen voortbrengen om de mensen te overtuigen. Maar feitelijk zijn het vampiers. Althans volgens Jan van Rijckenborgh, die hier een boekje over geschreven heeft.
Het is niet uitgesloten dat de Bijbelse God ten tijde van het Oude Testament een dergelijke astrale entiteit was, die energie eiste. Kijk alleen al naar het vele geweld dat hij propageerde, zoals complete uitroeiing van steden. En bizarre offers. Dat zouden we veeleer verwachten van een demonische vampier.
Tegenwoordig staat men meer een liefdevolle God voor, waarbij men niet zozeer een godsbeeld schept. Dus ik weet niet of de huidige God ook een astrale entiteit is. Misschien alleen de wrekende God van sommige orthodoxe stromingen.

[callista]

Alle Goden..zolang de mens bestaat
https://nl.wikipedia.org/wiki/Lijst_van ... n_godinnen

Wat is de meerwaarde van de God uit de Bijbel boven al die andere Goden en Godinnen?
Waar zijn die trouwens gebleven?
Zal dat ook het lot zijn van de bijbelgod?

Het boek Malpertuis van Jean Ray maakt alles duidelijk. De goden worden door de mensen geschapen als astrale entiteiten. En de aanbidding en aandacht is hun astrale voeding. Zolang de betreffende religie actief wordt beleden gaat het goed. Maar als een religie wordt afgezworen, dan komen de goden steeds meer zonder voeding te zitten.
Zij gaan dan tot vampiriseren over en worden feitelijk demonen. Zij willen koste wat het kost in leven blijven en zuigen desnoods energieën uit mensen.

Dat boek ken ik niet, maar ik zal het eens opzoeken...
Dat goden door mensen geschapen worden is niets nieuws...
Geldt dat voor al die duizenden Goden?
Waarvan de meesten ook niet meer worden beleden of aanbeden?
Dus de keerzijde van een God kan ook een Demon zijn?
Van elke God....ook de Bijbelgod?

Maar zelfs een entiteit als de maagd Maria of Jezus komt wel eens energie tekort. Wat zij dan doen is ergens verschijnen, zodat in ieder geval ter plekke weer volop aandacht voor hen is, met als gevolg dat ze weer energie krijgen, en weer even voort kunnen. Dat is de occulte achtergrond van bijvoorbeeld Maria-verschijningen.

Ik kom wel mensen tegen die energieën uit je zuigen....daarna ben je doodmoe...heeft dat ermee te maken?
Een maagd zoals Maria wordt beschreven, …geloof ik niet in..
.Maria was wel in eerdere religies een Godin, die volop werd aanbeden...Artemis of Astarte...de vruchtbaarheidsgodin...In Efeze is daar toen Maria van gemaakt als vervanging ten gunste van het christelijk geloof
In Jezus zoals in de Bijbel geschreven geloof ik niet...die heeft volgens mij nooit bestaan, maar is een literaire constructie.

Maar daarvan afgezien vind ik je uitleg niet bepaald vreemd of zo en leg ik zeker niet naast me neer...
Jij hebt er wel mee te maken gehad met entiteiten enz.

[Zolderworm]

Alle Goden..zolang de mens bestaat
https://nl.wikipedia.org/wiki/Lijst_van ... n_godinnen

Wat is de meerwaarde van de God uit de Bijbel boven al die andere Goden en Godinnen?
Waar zijn die trouwens gebleven?
Zal dat ook het lot zijn van de bijbelgod?

Het boek Malpertuis van Jean Ray maakt alles duidelijk. De goden worden door de mensen geschapen als astrale entiteiten. En de aanbidding en aandacht is hun astrale voeding. Zolang de betreffende religie actief wordt beleden gaat het goed. Maar als een religie wordt afgezworen, dan komen de goden steeds meer zonder voeding te zitten.
Zij gaan dan tot vampiriseren over en worden feitelijk demonen. Zij willen koste wat het kost in leven blijven en zuigen desnoods energieën uit mensen.

Dat boek ken ik niet, maar ik zal het eens opzoeken...
Dat goden door mensen geschapen worden is niets nieuws...
Geldt dat voor al die duizenden Goden?
Waarvan de meesten ook niet meer worden beleden of aanbeden?
Dus de keerzijde van een God kan ook een Demon zijn?
Van elke God....ook de Bijbelgod?

Maar zelfs een entiteit als de maagd Maria of Jezus komt wel eens energie tekort. Wat zij dan doen is ergens verschijnen, zodat in ieder geval ter plekke weer volop aandacht voor hen is, met als gevolg dat ze weer energie krijgen, en weer even voort kunnen. Dat is de occulte achtergrond van bijvoorbeeld Maria-verschijningen.

Ik kom wel mensen tegen die energieën uit je zuigen....daarna ben je doodmoe...heeft dat ermee te maken?
Een maagd zoals Maria wordt beschreven, …geloof ik niet in..
.Maria was wel in eerdere religies een Godin, die volop werd aanbeden...Artemis of Astarte...de vruchtbaarheidsgodin...In Efeze is daar toen Maria van gemaakt als vervanging ten gunste van het christelijk geloof
In Jezus zoals in de Bijbel geschreven geloof ik niet...die heeft volgens mij nooit bestaan, maar is een literaire constructie.

Maar daarvan afgezien vind ik je uitleg niet bepaald vreemd of zo en leg ik zeker niet naast me neer...
Jij hebt er wel mee te maken gehad met entiteiten enz.

Het gaat er natuurlijk niet om of wezens als de maagd Maria en Jezus echt bestaan. Maar dat zij door de mensen zijn geschapen. Op een bepaald moment krijgen ze dan een eigen bestaan. Dat zou bijvoorbeeld ook met Micky Mouse kunnen.
Ik weet even niet wie. Maar iemand heeft ooit een experiment gedaan met een groep mensen, waarbij men een zogenaamde geest van een overledene schiep. Men verzon een totale levensloop van deze man, zijn uiterlijk, zijn karakter enzovoort. Uiteindelijk ging men deze fictieve, eigen geschapen geest oproepen via een spiritistische seance. En zie: hij kwam door precies zoals men hem had bedacht. Zo kan het ook met Maria en Jezus zijn, ook al hebben zij nooit echt bestaan. Maar goed, dit heb ik niet bedacht. Het is een theorie van Van Rijckenborgh. Maar er zit volgens mij wel een kern van waarheid in.
Zo kunnen er ook geesten zijn die op ons vampiriseren, maar ook levende mensen uit onze omgeving.

[callista]

Klinkt mij logisch en duidelijk in de oren....
Dus ook die verschijningen die je weleens leest...."Ik heb Jezus" gezien etc.
vallen daaronder...dus Hij bestaat echt..
Maar velen zullen daar niet aan willen.

[Zolderworm]

Klinkt mij logisch en duidelijk in de oren....
Dus ook die verschijningen die je weleens leest...."Ik heb Jezus" gezien etc.
vallen daaronder...dus Hij bestaat echt..
Maar velen zullen daar niet aan willen.

Nou ja, ik had dit zelf niet kunnen bedenken natuurlijk. Maar het klinkt me wel aannemelijk. Aan de andere kant zul je ook mensen hebben, die stemmen horen, die God of Jezus horen. Maar dan is het gewoon een product van hun hersenen.
Overigens geloof ik natuurlijk ook in goede geesten, van wie je hulp kunt krijgen.