Hallo Wim,Wim Nusselder schreef:Ik zal die termen niet inbrengen in een geloofsgesprek.peda schreef:Ik ben toch wel benieuwd hoe je in de praktijk in het geloofsverhaal God, Christus en Geest wilt inbrengen, zonder terug te vallen op een theologische visie over deze Grootheden.
Als anderen het doen en daar waar dat de herkenning van "persoonlijke ervaring van het geloof" als "gemeenschappelijke noemer" en het praten "vanuit de persoonlijke beleving" (zoals de methodologie beoogt) in de weg staat zal ik bijvoorbeeld inbrengen dat het idee van 'een drie-enig God' misschien wel inhoudt dat die 'Grootheden' misschien wel inwisselbaar, want uiteindelijk één zijn.
Ik ervaar in elk geval geen onderscheid en vindt theologie zonde van mijn tijd zolang we elkaar niet herkennen in die ervaring/beleving.
Nee, op beleving en ervaring.peda schreef:Funderen zich geloofsgesprekken ten diepste niet juist op een bepaalde theologische ondergrond?
Voor sommigen zal het lastig zijn om die te verwoorden zonder terug te vallen op theologie, maar als je vanuit verschillende theologische achtergronden samenkomt, leer je dat vanzelf, want anders kom je niet verder.
Dan blijf je hangen in elkaar de maat nemen op basis van je eigen theologie.
Met v&Vriendengroet,
Wim
De invulling die jij eraan geeft, is veel relativerender als wat ik lees in de gegeven toelichting. Zelf word ik min of meer allergisch wanneer ik lees dat de trinitaire gedachte reeds in de eerste zinnen wordt opgevoerd. Triniteit is een geloofsuitspraak, hoe je het ook wendt of keert. Je hoeft in zo'n geloofsgesprek de gedachte natuurlijk niet te ontlopen, maar een dominante plaats is m.i. ook niet nodig. Of de gesprekken beogen orthodox gelovende deelnemers, dan zou ik ook afhaken.