Zelfverloochening

[HJW]

En die klimaatverandering hebben wij ook weer veroorzaakt. Probleem op probleem op probleem, die allemaal vermijdbaar waren. Iets meer nederigheid en dienstbaarheid wereldwijd had al zoveel meer verschil kunnen maken. Maar ja, we willen niet. We laten ons liever leiden door grote machthebbers, zowel politiek als commerciëel, omdat dat veiliger en gemakkelijker voelt. Tegen een steeds hogere prijs.

Hebzucht inderdaad en......overbevolking.
Gaat heen en vermenigvuldigt u kent ook zijn grenzen.
Wat hebben we in Nederland nog aan natuur ? Hooguit een groot stadspark (Veluwe). Nederland is over- en overvol. Nee, dit is geen oproep om de buitenlanders eruit te knikkeren.
Nederland zou maximaal 3-4 miljoen inwoners moeten hebben. Is het stikstofprobleem gelijk opgelost. Is er ruimte voor iedereen en ook voor de natuur. Krijgen de dieren weer ruimte om fatsoenlijk te kunnen leven.
Ik denk dat de meesten zich meer laten leiden door de buren: wat zij hebben willen wij ook.

Eigenlijk is een liefdevol, rechtvaardig en eenvoudig leven zoveel vrijer en creatiever. En daar snakken we eigenlijk ook wel naar, naar simpel, klein geluk, dicht bij de natuur en bij elkaar. We maken onszelf langzaam maar zeker helemaal gek met al die mobieltjes, reclames, prikkels, hoge eisen, onzekerheden, vervuiling, noem maar op. Letterlijk, want de wachtkamers en wachtlijsten in de geestelijke zorg raken overvol.

Van mij mogen ze vrijwel alles hebben. Sommige dingen zijn wel handig, voor mijn werk moet ik echt een mobiel hebben. Veel overleg.
Ik kan slecht tegen alle prikkels en moet genoeg rust nemen om van een gewone dag al bij te komen.
We draaien elkaar inderdaad dol. En het arbeidsethos van de jeugd daalt ook al vrij dramatisch. Ze hebben alles alk.
En dan met de AI nog komen en dat is een regelrechte bedreiging voor de mensheid. Meer dan klimaat en oorlogen.
Ik kies voor een zo eenvoudig mogelijk leven. Werken en thuis.....dat is het wel. Heerlijk.

Onze samenleving is eigenlijk helemaal niet zo mensvriendelijk. Dat zie je al heel eenvoudig bij pakketbezorgers, die niet eens meer de tijd hebben om je rustig een pakje in handen te geven en misschien eens een praatje te maken, maar soms al weg zijn voordat je opendoet. En waarom? Hebben we echt zoveel haast, moeten onze o zo belangrijke bestellingen echt per se altijd binnen 24 uur bezorgd zijn, of zelfs nog sneller? Natuurlijk niet. Maar toch jagen we onze pakketbezorgers op en hen niet alleen. Geen wonder dat er overal personeelstekorten zijn.

Juist doordat iedereen harder rent zijn er minder personeelstekorten. Als iedereen het langzamer aan gaat doen, heb je dus meer mensen nodig om het werk weg te krijgen.

Al je verwachtingen omzetten in vertrouwen en aanvaarding. De ander net zo belangrijk vinden als jezelf en net zo juichen als de ander succes en voorspoed heeft, als wanneer je het zelf hebt. Heel je identiteit in Jezus vinden en daardoor juist jezelf worden. Je grenzen bewaren, maar ook verleggen.

Inderdaad: jezelf worden. Eerder sprak je nog vol overtuiging van zelfverloochening. Dat is precies het tegenovergestelde van jezelf worden.
Dat laatste is het pad dat ik tracht te gaan.
Grenzen verleggen: als gij gelooft de werken die ik doe, zult gij ze ook doen......dat zou grensverleggend zijn.

Steeds ietsjes meer leven in absolute, geestelijke vrijheid, waarin zowel geluk als ongeluk je niet meer kan scheiden van de liefde van Christus en dat breekt met alle onverschilligheid en egocentrisme. Het juk van Jezus aanvaarden en alléén het juk van Jezus aanvaarden. Alle vreugde en alle pijn aanvaarden en al dan niet onder tranen aan Hem opdragen. Dat is de zelfverloochening waar Hij om vraagt.

Ik ervaar helemaal geen juk als het op dit pad gaat. Integendeel, eerder bevrijdend.

[Tufkah]

https://www.mystiekeschool.nl/mystiek/h ... al-van-ik/

Een van de essentiële kenmerken van het verhaal van Ik, is dat het beperkt is tot – of gebaseerd is op – de tijd. Een van de essentiële kenmerken van het ego is dat het gevoel van Zelf gebonden is aan tijd. Er zijn drie verschillende mogelijkheden (of werkelijkheden) wat betreft tijd en realiteit. Er is maar één realiteit op een specifiek moment. Er is het verleden. Er is het heden. En er is de toekomst.

De sleutel tot het overstijgen van het ego (het Zelf) is om te leren hoe je in het huidige moment kunt leven, buiten de tijd. Leren hoe je de tijd kunt overstijgen. Het overstijgen van de tijd is de sleutel tot spirituele evolutie. Het is de sleutel tot het ontstijgen boven het Zelf uit. Het Zelf wil – en kan alleen – zichzelf en zijn verhaal projecteren op het verleden of op de toekomst. In het huidige moment kan het ego niet bestaan.

In de perfectie van het moment, dit specifieke moment, worden alle labels, alle definities, alle begrippen, zinloos. Ze sterven. Ze hebben geen betekenis. Deze dingen bestaan alleen in de tijd. Zelfs het concept van eigendom, van bezit, kan alleen bestaan met betrekking tot tijd; met betrekking tot het verleden en de toekomst.

Bijvoorbeeld, het huis dat je bezit, of je auto, of wat je ook denkt te ‘bezitten’, kan alleen bestaan in de tijd. Het is een concept. Een idee waarmee we iets kunnen identificeren dat zich in de toekomst of in het verleden bevindt. Maar op dit moment is er niet zoiets als ‘jouw eigendom’. Het is gewoon wat het is, gewoon hoe het bestaat. Op dit moment is er geen gevoel van bezit, er is alleen de ervaring van – en met – het object.

Alleen op dit moment kun je een auto écht ervaren, een auto besturen, een kamer in het huis bewonen, op een plek in het huis zitten, of een ander mens ervaren. In dit huidige moment kun je alleen ervaren. Dit is eigenlijk de enige manier om iets te ervaren, in het huidige moment. Alle conceptuele ervaringen wie en wat we zijn, en ons ego, vallen in het moment weg, omdat hun bestaan wordt ontleend aan de tijd.

Hallo Yours,

Kijk eens of je je hier in kunt vinden. Hét kenmerk van het zelf of ego is dat deze in de tijd (chronos) existeert. Wat de mystieke dood voor betekenis heeft is dat de mens zich volledig ontdoet van alles wat 'mijn' is. Dat is simpelweg alles wat zich in de tijd bevindt, dus ook je geliefden. Vandaar dat Jezus ook wil dat je Mij meer liefhebt dan je eigen geliefden. Wat er gebeurd in de zelfverloochening is dat de zielenvonk 'vonkt', de graankorrel ontkiemt (en sterft tegelijkertijd). De mens kan niet weten waar hij zich aan overdraagt, het gaat alle beelden te buiten. En daarnaast is het ook nog eens geen fijn gebeuren, alles opgeven wat 'mijn' is, is met geen enkele mogelijkheid positief te noemen.

Het vereist dan ook een levenslange voorbereiding. En dat is de Weg zoals Jezus die aan ons heeft verkondigd. Voor jou 'zelf' zit er dan ook niks in het vat, die geeft met alles wat 'mijn' is ook zichzelf weg.

P.S De cursus in deze link raad ik iedereen af. Zelfverloochening is niet middels een cursus te leren, in de Evangeliën en de Bijbel in het algemeen staat voldoende informatie, mits men bereid is om de Weg te gaan en niet de eigen ideeën te volgen.

[HJW]

Het staat toch echt in Lucas 10:27

Hij antwoordde: ‘Heb de Here, uw God, lief met heel uw hart, met heel uw ziel, heel uw kracht en heel uw verstand. En heb uw naaste net zo lief als uzelf.’


Bij zelfverloochening kan de mens zichzelf niet meer liefhebben, het zelf wordt immers verloochent. Dat is leeg van zelf, hetgeen een geestelijke toestand is: het zijn als de kinderen. Iets wat er niet meer is, kan ook niet lief-gehebt. In de zelfverloochening hebben we de ander lief als 'niets'.

En dus staat zelfverloochening diametraal op de boodschap van Jezus. Cherrypicking.
Liefde.....daaraan hangt de ganse wet en de profeten.
De Liefde ontkennen is de bijbel ontkennen.

Zijn als de kinderen: ik hoor geen kleine kinderen tekeer gaan tegen natuurmensen, Trump, Poetin of Netanyahu.

[peda]

Dat de mens op deze aarde niets zeker weet over een eventueel na-de-dood scenario, is duidelijk.
Het is inderdaad onbekend terrein voor wie er ook een uitspraak over doet.
Zelfs de na de dood ontkenner weet niet met absolute zekerheid of zijn '' zeker weten "" wel absoluut juist is.
Persoonlijke krachtige uitlatingen zeggen niets over wat er zich gaat afspelen.
Maar ook de gelovigen van welke richting ook weten niets met zekerheid te vertellen.
Ook hier mooie of minder mooie verhalen die een ander helemaal niets zeggen.
Of zelfverloochening van betekenis is voor na de dood, niemand kent het antwoord.
Of zelfverloochening van betekenis is in het aardse leven, het antwoord is puur persoonlijk en daarmede
afhankelijk van het eigen persoonlijk karakter van de beschouwer. Gewoon weer de bonte stoet, van geestelijk volwassenen
van velerlei snit. Wel fijn dat zo'n bonte stoet heden ten dage kan en mag. Eertijds moest er van "' hogerhand "" meegelopen worden in een optocht volgens precies voorgeschreven "' outfit "' of het nu paste of niet. Kwam je onderweg een andere van ""hogerhand "' voorgeschreven optocht tegen, dan werd er demonstratief door iedereen de andere kant uitgekeken.
De tijd van de door "' hogerhand "" voorgeschreven "' verzuiling "'. Gelukkig maar andere tijden, andere overtuigingen.
Panta Rhei.

[Tufkah]

Binnen de overtuigingen is een na-de-dood scenario niet ongebruikelijk. Een overtuiging is een gedachtengang van een bepaald persoon. Atheïsten zeggen: nee, er is niets na de dood. 90% van de gelovigen zeggen: ja, er is wel iets na de dood. Beide (tegengestelde) overtuigingen gaan van een 'zelf' uit wat dit bedacht heeft. En beide tegengestelde overtuigingen mogen elkaar graag met argumenten om de oren slaan. Dan blijkt een overtuiging een achterliggende reden te hebben. Iemand heeft een geloofwaardige verklaring ja/nee afgelegd betreffende het onderwerp. Maar een ding staat als een paal boven water: er is een zelf nodig voor een ja/nee overtuiging. En een ander ding staat ook als een paal boven water: het hiernamaals is er nu niet. Het is een toekomstverwachting. Et voilà , daar komen we uit bij het wezen wat in de tijd existeert. Het zelf, ego ,ik of wat voor naam men er ook maar aan wenst te geven.

Het is het 'zelf' wat een toekomst verwacht. Iedereen 'verwacht' dat het morgen zaterdag is en dat je dit of dat gaat doen. Zo steken we als mens nu eenmaal in elkaar, we verwachten de toekomst. Het hiernamaals is dan ook niet verschillend van de verwachting dat 'jij' morgen zaterdag gaat beleven en dat je gaat schoonmaken, boodschappen doen en bij Jaap en Ans even op visite. Aan dat hiernamaals kun je ook nog allerlei verwachtingen knopen, zoals zaligheid en volop leuke dingen als beloning voor je goede gedrag hier op aarde. Ik introduceer hierbij de bonte stoet der verwachtingen.

Maar iets verwachten (voor goed gedrag) is helemaal niet noodzakelijk. Je kunt ook gewoon de leer van Jezus volgen zonder verwachtingen. Als je de verwachtingen (geestelijk) daadwerkelijk schrapt, dan loop je tegen de eigen wil aan. De eigen wil wilt/wenst van alles. En iedere wens of verwachting ligt in de onvervulde toekomst. De wens-natuur van de mens ligt in de eigen geest. En om Jezus te citeren zoals hij tegen de Vader sprak: Niet mijn wil geschiedde , maar Uw wil geschiedde. Jezus' liefde voor de Vader was van dien mate, dat hij zijn onaangename lot van de kruisiging accepteerde. Jezus was dan ook één met de Vader.

[peda]

Hallo Tufkah,

Voor jou is het '' stoffelijk leven "' ten diepste niet interessant.
Voor mij wel. Waarom er stoffelijk bewustzijn is, weet ik uiteraard ook niet, maar ik neem het "' fenomeen "'
wel serieus. Of de stoffelijkheid nu door een God ex-nihilo geschapen is, of als emanatie voortspruit uit een Ultieme Bron, uit een Natuurkundig fenomeen of uit welke andere oorsprongsgedachte ook, het doet voor mij niet af aan de betekenis.
Daarom sta ik ook volledig in het leven met alle handicaps daaraan verbonden.
Aan zelfverloochening neem ik op de lange liniaal een midden-positie in. Jij zoekt m.i. de uiterste flank op, maar die positie past niet bij mijn karakter, daarvoor draag ik de stoffelijkheid een te groot hard toe. Karakters van personen verschillen en bijgevolg verschillen de overtuigingen van personen. C'ést la vie !!

[HJW]

Aan dat hiernamaals kun je ook nog allerlei verwachtingen knopen, zoals zaligheid en volop leuke dingen als beloning voor je goede gedrag hier op aarde. Ik introduceer hierbij de bonte stoet der verwachtingen.

Ik zie het bestaan na dit aarde niet als beloning. Het is gewoon een terugkeer naar Huis, niet omdat ik zo geweldig geleefd heb of zo fantastisch ben. Het is niet iets om te verdienen, het is iets wat we allang zijn. We zijn het alleen vergeten.

Maar iets verwachten (voor goed gedrag) is helemaal niet noodzakelijk. Je kunt ook gewoon de leer van Jezus volgen zonder verwachtingen.

Klopt,

Niet mijn wil geschiedde , maar Uw wil geschiedde. Jezus' liefde voor de Vader was van dien mate, dat hij zijn onaangename lot van de kruisiging accepteerde. Jezus was dan ook één met de Vader.

Die tekst pik je er dan wel weer uit. Als het over Liefde gaat, geef je er een draai aan zodat het weer past binnen jouw pad. En daarmee laat ook jij de bijbel buikspreken. Cherrypicking.

Liefde die een kruisdood vraagt, is geen Liefde.

[Tufkah]

Hallo Tufkah,

Voor jou is het '' stoffelijk leven "' ten diepste niet interessant.
Voor mij wel. Waarom er stoffelijk bewustzijn is, weet ik uiteraard ook niet, maar ik neem het "' fenomeen "'
wel serieus. Of de stoffelijkheid nu door een God ex-nihilo geschapen is, of als emanatie voortspruit uit een Ultieme Bron, uit een Natuurkundig fenomeen of uit welke andere oorsprongsgedachte ook, het doet voor mij niet af aan de betekenis.
Daarom sta ik ook volledig in het leven met alle handicaps daaraan verbonden.
Aan zelfverloochening neem ik op de lange liniaal een midden-positie in. Jij zoekt m.i. de uiterste flank op, maar die positie past niet bij mijn karakter, daarvoor draag ik de stoffelijkheid een te groot hard toe. Karakters van personen verschillen en bijgevolg verschillen de overtuigingen van personen. C'ést la vie !!

Volgens mij is er niet zoiets als stoffelijk bewustzijn, het is de menselijke geest welke zich middels de zintuigen bewust wordt van de wereld. Daarmee is het fenomeen 'bewustzijn' uitwendig geworden.

Toch doet het stoffelijke i.m.o. ter zake, middels 'de stof' maakt de mens vanuit de Oorsprong een reis terug naar de 2e Oorsprong. De stof is daarbij geen doel, maar middel. Hetgeen dus enigzins afwijkt van Plotinus' zienswijze die de stof het opnoemen niet waard vond.

Op welke wijze God de stof heeft geschapen is mij ook niet geheel duidelijk. Ik volg de wetenschap welke over de stof gaat en verder gaat God mijn denken te boven, ik kan slechts aannemen/geloven wat de Bijbel er over zegt. Dat wil zeggen dat God de Schepper is van het stof, maar dat het wel wetenschappelijk verklaarbaar dient te zijn. Zo blijven we weg van God's terrein en gebruiken we de wetenschap om dingen te begrijpen. Gescheiden posities.

Het klopt dat ik de uiterste flank opzoek. Lucas 11:23 verhaalt er over dat wie niet voor Mij is, die is tegen Mij. Ik beschouw Jezus als behoorlijk radicaal. Een beetje Jezus volgen en een beetje van jezelf , dat werkt niet. Vandaar ook de radicale afwijzing van een plaatsje in de hemel of hiernamaals, de mens dient bescheiden te zijn en mag zichzelf (ook niet in gedachten) al een plaatsje in welke hemel of hiernamaals toe eigenen. Er is niets wat van mij is.

[Tufkah]

Liefde die een kruisdood vraagt, is geen Liefde.

We bewandelen twee verschillende wegen, HJW, daar zijn we het over eens. In de navolging van de Weg welke Jezus heeft afgelegd beschouw ik zijn kruisdood als het ultieme blijk van liefde. Als de mens als zichzelf sterft, wordt de mens Godsontvankelijk. Alleen dan kan de ziel worden wat het in aanleg al was.

[HJW]

We bewandelen twee verschillende wegen, HJW, daar zijn we het over eens. In de navolging van de Weg welke Jezus heeft afgelegd beschouw ik zijn kruisdood als het ultieme blijk van liefde. Als de mens als zichzelf sterft, wordt de mens Godsontvankelijk. Alleen dan kan de ziel worden wat het in aanleg al was.

Dat klopt dat we 2 wegen lopen.
Het is inderdaad zoals jij het “beschouwt “. Het is een keuze en dat is prima.
De opmerking “alleen dan” is weer een feitelijke uitspraak, terwijl het jouw persoonlijke ervaring betreft.

[Inktvlam]

Zelfverloochening wordt hier steeds negatief geduid, terwijl zelfverloochening vooral te maken heeft met naastenliefde. Het gaat erom dat de eigenliefde (egoïsme, zelfzucht) wordt teruggedrongen, zodat er ruimte ontstaat voor naastenliefde. Zelfverloochening ligt in het verlengde van deemoed.

Uit: Liefde, de grondwet van al het leven
teksten van Jakob Lorber, Gottfried Mayerhofer e.a.

Jullie moeten de eigenliefde eerst helder voor ogen hebben, namelijk hoe en wat jullie bij jezelf moeten liefhebben, om daarna overeenkomstig hiermee jullie liefde op anderen te kunnen overdragen of de liefde, waarmee jullie anderen moeten behandelen, precies te kunnen beoordelen.
In ieder mens is de drijfveer gelegd om zijn lichamelijke leven in stand te houden, het te verlengen en zo aangenaam mogelijk vorm te geven.
Deze drang om het uiterlijke omhulsel of de bekleding van de geestelijk-psychische mens in stand te houden moest heel diep in hem gelegd worden, om te zorgen dat hij niet al te gemakkelijk in de verleiding zou komen om zich bij grote wantoestanden en ernstige tegenspoed in het aardse leven uit vrije wil van zijn lichaam te ontdoen, ofwel zelfmoord te plegen, nog vóórdat zijn innerlijke mens rijp is geworden.

Deze drang tot instandhouding in het lichaam is zo sterk, dat alleen mensen die van al het geestelijke afzien en geen geloof of religie in de ware betekenis hebben - of beschadigd zijn door verkeerde wereldse opvattingen of geestelijke stoornissen in hun levensorganisme - zover kunnen komen dat ze de diep gewortelde liefde voor het leven overwinnen en op een eerder moment dan in het plan van Mijn goddelijke orde was bepaald vrijwillig een einde aan hun leven maken.
Zulke zielen zullen echter ook aan gene zijde een langere en moeizamere weg naar hun rijping moeten afleggen, omdat ze onrijp uit deze wereld zijn weggegaan en ook onrijp een andere zijn binnengegaan.

Nu hebben we de eerste soort eigenliefde leren kennen, die ernaar streeft het materiële lichaam in stand te houden. Er is echter nog een tweede, geestelijke, hogere soort eigenliefde, die ernaar streeft het geestelijke in de mens in stand te houden en te vervolmaken en zoveel mogelijk gelijk te maken aan Degene, die die vonk van goddelijk bewustzijn in de mens heeft gelegd en hem daarmee op de grens van twee werelden heeft geplaatst, waarbij hij wat zijn lichamelijke omhulsel betreft tot de materie en wat zijn geestelijke deel betreft tot de geestelijke wereld behoort. Zowel in het materiële als in het geestelijke wezen van de mens kan een gebrek of een teveel aan eigenliefde aanwezig zijn.

Het gebrek aan materiële eigenliefde komt tot uiting in een afkeer van het leven, waarbij de aandrang om zich lichamelijk in stand te houden zo gering wordt, dat de mens vaak vanwege onbetekenende narigheden in het aardse leven zijn lichamelijke leven vernietigt. Deze toestand wordt dikwijls opgeroepen door een verkeerde opvoeding, door het niet geloven in een God of in een voortleven van de ziel, of door geestelijke stoornissen.
Het gebrek aan geestelijke eigenliefde, dat tot geestelijke zelfmoord leidt, komt tot uiting wanneer de mens zijn geestelijke, hogere doel verloochent en geen acht slaat op alle wetten die Ik ten behoeve van de ontwikkeling en vervolmaking van het geestelijke heb gegeven, ze zelfs met voeten treedt en op die manier lager afdaalt dan een dier. Een dier beantwoordt namelijk altijd nog aan zijn levensdoel omdat het, gebonden aan de leiband van de natuur als het is, alleen volgens de hem ingeplante driften leeft - terwijl de mens, die met zijn wilsvrijheid van die leiding ontheven is, zelfs als diermens zijn leven nog misbruikt, dus zondigt, terwijl een dier nooit de grenzen van de natuurwet overschrijdt.

Tegenover deze extreme situaties van gebrek aan materiële of geestelijke eigenliefde staat weer een teveel van beide soorten. Bij een overmatige materiële eigenliefde beschouwt de mens zijn lichamelijke welzijn als het hoogste goed en, doordat hij dit als enige voor ogen heeft, grijpt hij alle middelen aan die naar dat doel leiden; voor hem bestaat er niets anders dan zijn eigen ik en, terwijl hij iedere band van naastenliefde verloochent, is hij als enige altijd en immer zelf zijn eigen naaste. Die mensen staan op het laagste geestelijke niveau, op dat van smerige zelfzucht; ze proberen zich te onttrekken aan ieder zelfverloochening en de daardoor teweeggebrachte strijd en willen voor zichzelf alleen maar genot, met behulp van geoorloofde of ongeoorloofde, wettige of onwettige, goddelijke of duivelse middelen, dat is hun om het even, als ze het doel dat ze nastreven maar bereiken. Een dergelijke eigenliefde sluit iedere naastenliefde geheel en al uit.

Er kan ook een teveel aan geestelijke eigenliefde bestaan, en wel wanneer de mens zijn geestelijke kant alleen ter wille van zichzelf wil ontwikkelen en vervolmaken, waarbij zelfs zijn lichaam hem tot een last wordt en hij zich daar zo snel mogelijk van bevrijd zou willen voelen, omdat hij liever reeds in een geestelijke toestand zou willen verkeren.


Al diegenen, die gezegend zijn met aardse goederen of die hoge posities bekleden, valt het echter buitengewoon zwaar om zich op een belangeloze wijze deemoedig te tonen, omdat de hoogmoed in hen gewoonlijk tamelijk diep geworteld is - terwijl zulke mensen gelegenheid genoeg hebben om hun hoogmoed te buigen en zich deemoedig te tonen. Meestal betekenen hun geld, aanzien en de positie die ze bekleden alles, hun god en hun hele erkenning voor hen, want ze denken dat ze alles in alles zijn door datgene, wat ze tijdelijk bezitten. Maar dan zeg Ik tegen hen: ‘Een rijke zal het hemelrijk nauwelijks binnen kunnen gaan’.

Deemoed betekent zelfverloochening; deemoed betekent: alles weggeven wat groot heet, en wel uit liefde voor Mij, omdat Ikzelf de grootste deemoed ben.
Uit deemoed en liefde kon Ik naar jullie aarde afdalen om jullie de weg te tonen die naar Mij leidt, aangezien Ik de onoverbrugbare kloof tussen Mij en jullie opgeheven heb.

Deemoed is een groot woord, en het betekent evenals Mijn liefde de grootste daad; want uit liefde ben Ik naar jullie toegekomen, en in deemoed heb Ik de last van het aardse leven voor jullie gedragen!
Kijk eens naar iemand, zomaar in het algemeen, die veel van zijn vrouw en kinderen houdt: doet zo iemand niet alles wat maar binnen zijn mogelijkheden ligt - en vaak meer dan zijn krachten toelaten - voor zijn gezin, alles alleen maar uit liefde voor hen! Hij verdeemoedigt zich heel vaak om zijn kinderen een goed stuk brood te geven, opdat ze geen honger lijden, en alleen omdat hij van ze houdt.
Kinderen, geloof dat jullie hemelse Vader ook zo doet om Zijn kinderen gelukkig te maken.

[HJW]

Zelfverloochening wordt hier steeds negatief geduid, terwijl zelfverloochening vooral te maken heeft met naastenliefde. Het gaat erom dat de eigenliefde (egoïsme, zelfzucht) wordt teruggedrongen, zodat er ruimte ontstaat voor naastenliefde. Zelfverloochening ligt in het verlengde van deemoed.

De tekst spreekt deze zinnen tegen. Het gaat over teveel of te weinig eigenliefde. Wel degelijk eigenliefde, maar niet laten overheersen. Dat is wat anders dan per definitie eigenliefde terugdringen.

Jullie moeten de eigenliefde eerst helder voor ogen hebben, namelijk hoe en wat jullie bij jezelf moeten liefhebben, om daarna overeenkomstig hiermee jullie liefde op anderen te kunnen overdragen of de liefde, waarmee jullie anderen moeten behandelen, precies te kunnen beoordelen.

Eigenliefde dus als basis voor naastenliefde.

Er is echter nog een tweede, geestelijke, hogere soort eigenliefde, die ernaar streeft het geestelijke in de mens in stand te houden en te vervolmaken en zoveel mogelijk gelijk te maken aan Degene

Nog meer eigenliefde en die eigenliefde leidt tot zoveel mogelijk eenheid met het goddelijke.

Hij verdeemoedigt zich heel vaak om zijn kinderen een goed stuk brood te geven, opdat ze geen honger lijden, en alleen omdat hij van ze houdt.
Kinderen, geloof dat jullie hemelse Vader ook zo doet om Zijn kinderen gelukkig te maken.

Nou....gezien de hoeveelheid honger die er op de aarde is, worden deze woorden bepaald niet bewaarheid.

[Bonjour]

Je kan niet iets (voor een ander) doen zonder jezelf daardoor beter te voelen.

[Tufkah]

Je kan niet iets (voor een ander) doen zonder jezelf daardoor beter te voelen.

Dat is wel degelijk mogelijk, anders dan is de kruisdood van Jezus zinloos geweest. Dat is nu juist de kern van het Evangelie. Je geeft dus de atheïstische zienswijze, in die zin klopt het wat je schrijft.

[Bonjour]

Dat is wel degelijk mogelijk, anders dan is de kruisdood van Jezus zinloos geweest.

Ik ga geen discussie beginnen over de zin van de kruisdood. Maar geef maar eens een voorbeeld van een actie in deze eeuw waardoor degene die de actie deed zich niet beter voelde.

[Tufkah]

Dat is wel degelijk mogelijk, anders dan is de kruisdood van Jezus zinloos geweest.

Ik ga geen discussie beginnen over de zin van de kruisdood. Maar geef maar eens een voorbeeld van een actie in deze eeuw waardoor degene die de actie deed zich niet beter voelde.

Doe eens navraag bij de duizenden mantelzorgers. Die gaan zich helemaal niet beter voelen na 10 of 20 jaar zorgen voor een zeurderige zieke in de nadagen van hun leven. Dan is er geen andere mogelijkheid meer dan om A. weg te lopen, of om B. je kruis op te nemen en jezelf te verloochenen. Lees: jezelf volledig weg te cijferen. Als ik serieus met zo iemand spreek dan blijft er niks over van dat 'je beter voelen'. Je beter voelen gaat alleen op als je iemand eens een keer uit de brand helpt of zo.

[Bonjour]

Doe eens navraag bij de duizenden mantelzorgers

Die kunnen hun plichtsbesef niet verloochenen. Daardoor zouden ze zich minder goed voelen.

[Tufkah]

Doe eens navraag bij de duizenden mantelzorgers

Die kunnen hun plichtsbesef niet verloochenen. Daardoor zouden ze zich minder goed voelen.

Ik kijk daar anders tegen aan door gesprekken die ik met mensen heb. Het kruis dragen is geen plichtsbesef, maar een diepgewortelde naastenliefde waarin ieder eigen belang verdwijnt. Ook het belang van je goed voelen / beter voelen omdat je je plicht niet verzuimt. Het is veel eenvoudiger om weg te lopen en een ander leven beginnen.

[Inktvlam]

Zelfverloochening wordt hier steeds negatief geduid, terwijl zelfverloochening vooral te maken heeft met naastenliefde. Het gaat erom dat de eigenliefde (egoïsme, zelfzucht) wordt teruggedrongen, zodat er ruimte ontstaat voor naastenliefde. Zelfverloochening ligt in het verlengde van deemoed.

De tekst spreekt deze zinnen tegen. Het gaat over teveel of te weinig eigenliefde. Wel degelijk eigenliefde, maar niet laten overheersen. Dat is wat anders dan per definitie eigenliefde terugdringen.

Ik zie de tegenspraak niet. Als de eigenliefde overheerst moet je het terugdringen.

Jullie moeten de eigenliefde eerst helder voor ogen hebben, namelijk hoe en wat jullie bij jezelf moeten liefhebben, om daarna overeenkomstig hiermee jullie liefde op anderen te kunnen overdragen of de liefde, waarmee jullie anderen moeten behandelen, precies te kunnen beoordelen.

Eigenliefde dus als basis voor naastenliefde.

Juist. De tekst is duidelijk. Vanuit de eigenliefde kun je ook begrijpen wat de ander nodig heeft. En: wat u niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.

Er is echter nog een tweede, geestelijke, hogere soort eigenliefde, die ernaar streeft het geestelijke in de mens in stand te houden en te vervolmaken en zoveel mogelijk gelijk te maken aan Degene

Nog meer eigenliefde en die eigenliefde leidt tot zoveel mogelijk eenheid met het goddelijke.

Geestelijke eigenliefde wel te verstaan ! Je moet wel je eigen geestelijke ontwikkeling ter hand nemen. Een ander doet het niet voor je.

Hij verdeemoedigt zich heel vaak om zijn kinderen een goed stuk brood te geven, opdat ze geen honger lijden, en alleen omdat hij van ze houdt.
Kinderen, geloof dat jullie hemelse Vader ook zo doet om Zijn kinderen gelukkig te maken.

Nou....gezien de hoeveelheid honger die er op de aarde is, worden deze woorden bepaald niet bewaarheid.

In principe is er genoeg voedsel voor iedereen. Maar de mens maakt er een zootje van.

[HJW]

Ik zie de tegenspraak niet. Als de eigenliefde overheerst moet je het terugdringen.

Je stelde eigenliefde gelijk aan egoïsme en dat is echte eigenliefde niet.

Juist. De tekst is duidelijk. Vanuit de eigenliefde kun je ook begrijpen wat de ander nodig heeft. En: wat u niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.

Dus wel degelijk eigenliefde.
De laatste zin is andersom nog mooier: behandel anderen zoals je door anderen behandeld wilt worden.
Dus niet alleen het negatieve laten, maar vooral ook het positieve doen.

Geestelijke eigenliefde wel te verstaan ! Je moet wel je eigen geestelijke ontwikkeling ter hand nemen. Een ander doet het niet voor je.

Dus beide vormen van eigenliefde. Je mag daar inderdaad zelf mee aan de slag, niemand die het voor je doet. Maar ook niemand die je dat kan verhinderen.

In principe is er genoeg voedsel voor iedereen. Maar de mens maakt er een zootje van.

Je gaf aan dat God als goede Vader ervoor zou zorgen. Dat gebeurt dus niet. Stel je nu dat God voor Zijn goede gaven afhankelijk is van mensen ?

[Bonjour]

Die kunnen hun plichtsbesef niet verloochenen. Daardoor zouden ze zich minder goed voelen.

Ik kijk daar anders tegen aan door gesprekken die ik met mensen heb. Het kruis dragen is geen plichtsbesef, maar een diepgewortelde naastenliefde waarin ieder eigen belang verdwijnt. Ook het belang van je goed voelen / beter voelen omdat je je plicht niet verzuimt. Het is veel eenvoudiger om weg te lopen en een ander leven beginnen.

Wat eenvoudiger is, is niet relevant. Maar het negeren van een diepgewortelde naastenliefde, maakt je gevoel niet beter. Ik heb me ook jaren opgeofferd en weet precies waarom ik het deed. Het vraagt een stukje zelfreflectie om dat te herkennen, althans in mijn geval.

[Snelheid]

Veel Hollandsch geneuzel in deze draad.zelfverloochening is het nalaten wat fout is in je persoonlijk leven en meer niet;juist het Christendom zet mensen in de vrijheid dat ze met opgeheven hoofd het leven door gaan en hun Verrezen Heer van harte lief hebben.

Voorts zelf op offering....................... men doet iets voor een ander uit onvoorwaardelijke liefde en meer niet en om niet.......................zo moeilijk is het allemaal niet.

[HJW]

Veel Hollandsch geneuzel in deze draad.zelfverloochening is het nalaten wat fout is in je persoonlijk leven en meer niet

En het constant afz e i k en van iedereen is fout, dus begin eens met dat na te laten.

[Robert Frans]

Je kan niet iets (voor een ander) doen zonder jezelf daardoor beter te voelen.

Ligt eraan of je over je eigen grenzen gaat of niet, of je jezelf overvraagt of niet. Idealiter doe je het goede en voelt dat ook goed, omdat hetgeen je doet aansluit op je roeping en mogelijkheden. Maar het kan ook gebeuren dat je iets goeds doet, zonder je er goed bij te voelen. Omdat het werk bijvoorbeeld gewoon loodzwaar is en je uitput. Soms kan iets om goede redenen weigeren juist opluchting geven, ook al kan het weigeren zelf soms heel moeilijk zijn. Maar vaker doe je iets goeds, zonder er iets bijzonders bij te voelen. Je doet het gewoon, zonder erbij na te denken, en het niet doen hoeft je ook niet per se slechter te laten voelen.

Gevoelens willen nu eenmaal nogal gecompliceerd zijn en zoiets eenvoudigs als wat je gisteren gegeten hebt kan al invloed hebben daarop. Soms kun je dezelfde handeling op de ene dag met veel enthousiasme uitvoeren en op de andere dag met frisse tegenzin. En sommige handelingen leveren zowel pijn als vreugde op. Je gemoedstoestand en je motivatie bepaalt dan welke van deze tegenstrijdige gevoelens de boventoon voert en dat kan ook per keer weer verschillen.

[Snelheid]

Veel Hollandsch geneuzel in deze draad.zelfverloochening is het nalaten wat fout is in je persoonlijk leven en meer niet

En het constant afz e i k en van iedereen is fout, dus begin eens met dat na te laten.

Ja hoor je zal geen ruzie zoeken.............. weet je wat ............zoek het maar lekker uit