De Ziel in relatie tot (Re-)incarnatie.

[Yours]

De Ziel in relatie tot (Re-)ïncarnatie.

In mijn visie is de mens in de basis een ziel: een afsplitsing van dat wat God IS, oftewel een godsvonk.

Wat is de functie van die ziel? De ziel maakt het ons als mens mogelijk om van onbewustheid tot volledig bewustzijn te komen van wie en wat wij in de kern zijn: een deeltje van God die de Bron vormt van alle Leven.

Daartoe (re-)incarneert de ziel bij de conceptie. Na de geboorte beleeft men hoe het is om man te zijn, vrouw, homofiel, lesbienne, arm, rijk, hebzuchtig, altruïstisch en noem maar op. Daardoor ontwikkelt de Geest zich. Maar……die ziel raakt door eigen toedoen op de hoogte van de kennis van goed en kwaad en raakt tevens door te eten van de levensboom afgescheiden van de Bron waaruit zij is voortgekomen.

Na vele (re-)incarnaties volgt uiteindelijk de geestelijke/goddelijke wedergeboorte waardoor via Jezus de verbinding met God/de Bron weer hersteld wordt. En waardoor zij zichzelf in alle facetten volledig leert kennen: het Ken-U-Zelve.

Na vele reïncarnaties is het eeuwige kosmische Eénzijn met God ons uiteindelijke deel.

Wetenschappelijk gezien is er niets te bewijzen.
Echter, wat vastgelegd is van hen die o.a. dat eeuwig Zijn al ervaren (hebben), bijvoorbeeld de Boeddha en de mens Jezus, spreekt wat mij betreft boekdelen.

[Tufkah]

In mijn optiek bestaat er niet zoiets als een godsdeeltje of een afsplitsing van God. God laat zich niet opdelen. Dan zouden we allemaal uiteindelijk rondlopen als een soort van individuele Godjes? Niemand heeft ooit God gezien en God bewoont een ontoegankelijk licht, zo leert ons de Bijbel.

Ook een principe als 'verbinding' hanteer ik niet. Dat is allemaal menselijk denken alsof onze ziel op een of andere wijzen met God verbonden kan worden.

Toch heeft de ziel een mogelijkheid om weer terug te keren naar God. Hierin volg ik het Evangelie. De mens welke zijn gerichtheid op de wereld en gehechtheid aan de wereld opgeeft, kan in de liefde van de Vader leven. Voorstellingen hier van maken is niet aan te raden. Het leven in de liefde van de Vader is een levenshouding van de mens welke de mystieke dood is gestorven. Pas in de zelfontlediging (zelfverloochening) krijgt de liefde van de Vader betekenis.

In de liefde van de Vader wordt de ziel kenvermogend, wat wil zeggen dat de ziel kennis verkrijgt van dat wat buiten het zintuigelijk waarneembare ligt. Met de kenvermogendheid kan de ziel ook zichzelf kennen: Ik ben. Het is het "Ik ben" wat de kern van wat het Mysterie is, het "Ik ben" is ondeelbaar en toch ook deelbaar. Het is opgedeeld zonder opdeling. Het is het "Ik ben" (van de ziel) welke een niet-onderscheiden presentie is. Dit i.t.t. de persoon welke ik ben welke wel een onderscheiden presentie is.

[Petra]

Twee heel verschillende overtuigingen met ook wel overlappende ideeën.

Het bijzondere is Yours dat jij Boeddha noemt, terwijl die nou juist zowel God als het bestaan van een onsterfelijke ziel afwees.
Jouw overtuiging ligt meer in de lijn van de Hindoeïstische leringen m.b.t. God, ziel en reïncarnatie.
Terwijl die van Tufkah weer meer neigen naar de Boeddhistische leringen.

Mochten jullie het interessant vinden.. hier wat artikelen met goeie uitleg over deze concepten.

https://www.mijnhindoeisme.nl/post/reincarnatie. ( 3 delen Hindoeïsme: God =1, Ziel en God, en Reïncarnatie doel).


https://vriendenvanboeddhisme.nl/artike ... nismaking/
"Er zijn drie soorten leraren schrijft Venerable K. Sri Dhammananda Maha Thera in zijn artikel Is there an eternal soul?
‘De eerste leraar onderwijst het bestaan van een eeuwige ik-entiteit. Hij is een eternalist.
De tweede leraar onderwijst het bestaan van een tijdelijke ik-identiteit, die vernietigd wordt bij de dood. Hij is de materialist.
De derde leraar onderwijst noch een eeuwige, noch een tijdelijke ik-identiteit. Hij is de Boeddha.’


https://boeddhistischdagblad.nl/boeddhi ... fbedrog-6/
"Door zijn ontkenning van het bestaan van een onsterfelijke ziel (atman) heeft het boeddhisme in zijn lange wordingsgeschiedenis vaak gekampt met een ‘nihilistisch’ imago.

Identificatie met een permanent zelf mag dan volgens het boeddhisme de bron zijn van egoïsme en de oorzaak van lijden (dukkha), maar naarmate het de kloosters verliet en de massa’s bereikte, bleek de gapende leegte (sunyata) niet altijd goed te ‘verkopen’...."

[Tufkah]

De vierde leraar onderwijst middels Mij.

[Petra]

De vierde leraar onderwijst middels Mij.

Ja, dat was de Godsvonk.

[Messenger]

De ziel is God die zichzelf op empirische wijze wil ervaren via jou. De som der zielen is God volledig. De afsplitsing van de ziel die zich via jou ervaart, is een individuatie van God. De ziel is dus deel van God.

De ziel verlangt naar ervaring middels een agenda/bucketlist en doet dit via het lichaam en de Mind (Geest). Om de ervaring empirisch op te kunnen doen heeft de Mind niet alle kennis paraat die de alwetende ziel wel heeft. De Mind herinnert zich gaandeweg datgene dat de ziel weet.

[peda]

Het blijft frappant dat opvattingen rond dat er helemaal niets meer voortgaat van het individu na de dood, ook geen immens groot animo kennen.
Eerder nog noemt iemand zich "' ietsist "" dan quasi "" nihilist "'.
Invullingen na de dood zijn er bij de vleet van totaal uiteenlopende aard al of niet verbonden met een ziel, een godsvonk of hoe ook te noemen.
Alleen maar een heel kort stukje tijdelijk verblijf op aarde en dat was het dan, het is geen grote smaakmaker.
Het topic "' de ziel in relatie tot (re- ) incarnatie"' gaat er ook van uit, dat biologische dood niet tegelijkertijd betekent "" geestelijk "" dood.

[Messenger]

Het topic "' de ziel in relatie tot (re- ) incarnatie"' gaat er ook van uit, dat biologische dood niet tegelijkertijd betekent "" geestelijk "" dood.

De dood van het lichaam is een biologische dood die intreedt nadat de agenda/bucketlist is voltooid. De Mind blijft bestaan en de avonturen daarvan worden 'als het ware opgeslagen in de cloud'. Het lichaam gaat bij wijze van spreken naar de 'sloop' als voertuig/omhulsel.

(Het lichaam kan volgens mij elders in het heelal verschijnen in de oorspronkelijke vorm, eventueel in een 'gepimpte versie' zonder letsel/ziekte als dat gewenst is.)

De ziel verandert voor de zoveelste keer van vorm en gaat met de Mind in een nieuwe incarnatie verder met een andere agenda/bucketlist.

God (de ziel in ons) is weer een empirische ervaring rijker.

[Tufkah]

De vierde leraar onderwijst middels Mij.

Ja, dat was de Godsvonk.

De zielsvonk. Het ongeschapen deel van de ziel is naar de gelijkenis van God. (Dus niet God zelf) Alleen hier kan het Woord spreken en de mens onderwijzen door te verbergen wat het is. Het Woord houdt zich in de stilte van de ziel verborgen zodat de mens er naar gaat verlangen. (Of niet natuurlijk, als de mens betoverd blijft door de wereld en de dingen in de wereld)

[Yours]

Bedankt voor alle reacties. En tevens voor de links, Petra.

‘God’ wordt via de ziel/godsvonk op vele manieren beleefd. Elk mens beleeft individueel en/of in een collectief vele leringen/ religies, die tevens bepaald worden door (al of niet) voortschrijdende inzichten in tijd, cultuur èn wetenschap.

De ziel/godsvonk beleeft/‘overleeft’ alles, ook het karma/oorzaak en gevolg, totdat de wedergeboorte in de geest plaatsvindt. Aan dat alles ligt dus de reïncarnatie ten grondslag. Eerder zei ik al dat Jezus in mijn visie een reïncarnatie is van de Boeddha. Religies lopen in die zin dan ook ‘in elkaar over’. Zoals ook Jodendom, Christendom en Islam overlappende inzichten hebben.

Uit één van de links hierboven is hier een eenvoudig te begrijpen definitie betreffende reïncarnatie:

Zoals men nieuwe kleren aantrekt en de oude opgeeft, zo aanvaardt de ziel nieuwe materiële lichamen en geeft ze de oude en nutteloze op.

Bhagavad Gita Hoofdstuk 2 vers 22

Petra schreef:
‪

‬
‪https://boeddhistischdagblad.nl/boeddhi ... fbedrog-6/‬
"Door zijn ontkenning van het bestaan van een onsterfelijke ziel (atman) heeft het boeddhisme in zijn lange wordingsgeschiedenis vaak gekampt met een ‘nihilistisch’ imago.

Identificatie met een permanent zelf mag dan volgens het boeddhisme de bron zijn van egoïsme en de oorzaak van lijden (dukkha), maar naarmate het de kloosters verliet en de massa’s bereikte, bleek de gapende leegte (sunyata) niet altijd goed te ‘verkopen’...."

De gapende afgrond van het ‘Niets’ is inderdaad nauwelijks te ‘verkopen’. De meer positieve (letterlijk en figuurlijke) weg voor de nog niet ‘geloste’ ziel is die van Geloof, Hoop en Liefde, waarvan de meeste de Liefde (niet zozeer in fysieke zin) is.

Met mijn OP heb ik overigens een globaal beeld over de ziel in relatie tot reïncarnatie willen schetsen. In die zin pas ik dan ook niet in een bepaald hokje van welke religie dan ook.

[Petra]

Bedankt voor alle reacties. En tevens voor de links, Petra.

Graag gedaan hoor Yours.
Het was ook niet mijn bedoeling om je in een al of niet Hindoeïsme hokje te plaatsen, meer als bron van info en herkenning.
Gewoon lekker je eigen paadje lopen ben ik helemaal voor hoor!

[Tufkah]

Bedankt voor alle reacties. En tevens voor de links, Petra.

Graag gedaan hoor Yours.
Het was ook niet mijn bedoeling om je in een al of niet Hindoeïsme hokje te plaatsen, meer als bron van info en herkenning.
Gewoon lekker je eigen paadje lopen ben ik helemaal voor hoor!

Sowieso is het onmogelijk om op andermans paadje te lopen.

[Messenger]

Sowieso is het onmogelijk om op andermans paadje te lopen.

Dus het smalle pad van Jezus is ook niet te belopen?

[Petra]

Sowieso is het onmogelijk om op andermans paadje te lopen.

Dus het smalle pad van Jezus is ook niet te belopen?

Scherp !

[Tufkah]

Sowieso is het onmogelijk om op andermans paadje te lopen.

Dus het smalle pad van Jezus is ook niet te belopen?

Zeker wel, dat is een Universeel pad. Waaraan gerefereerd wordt in de Evangeliën. Johannes 16:13 bijvoorbeeld:

Maar als de Geest van de waarheid gekomen is, zal Hij jullie de hele waarheid laten zien. Want Hij zal niet Zelf bedenken wat Hij zal zeggen. Hij zal zeggen wat Hij van God moet zeggen. En Hij zal jullie vertellen wat er in de toekomst gaat gebeuren.

Zonder de Geest van de waarheid kan de mens de nauwe doorgang niet nemen.

[Messenger]

Dus het smalle pad van Jezus is ook niet te belopen?

Zeker wel, dat is een Universeel pad. Waaraan gerefereerd wordt in de Evangeliën. Johannes 16:13 bijvoorbeeld:

Maar als de Geest van de waarheid gekomen is, zal Hij jullie de hele waarheid laten zien. Want Hij zal niet Zelf bedenken wat Hij zal zeggen. Hij zal zeggen wat Hij van God moet zeggen. En Hij zal jullie vertellen wat er in de toekomst gaat gebeuren.

Zonder de Geest van de waarheid kan de mens de nauwe doorgang niet nemen.

Elke weg is prima want God maakt alle kromme wegen en paden recht opdat een ieder Thuis komt.

[Tufkah]

Zeker wel, dat is een Universeel pad. Waaraan gerefereerd wordt in de Evangeliën. Johannes 16:13 bijvoorbeeld:

Maar als de Geest van de waarheid gekomen is, zal Hij jullie de hele waarheid laten zien. Want Hij zal niet Zelf bedenken wat Hij zal zeggen. Hij zal zeggen wat Hij van God moet zeggen. En Hij zal jullie vertellen wat er in de toekomst gaat gebeuren.

Zonder de Geest van de waarheid kan de mens de nauwe doorgang niet nemen.

Elke weg is prima want God maakt alle kromme wegen en paden recht opdat een ieder Thuis komt.

Daar zou ik maar niet al te zeker van zijn. De brede weg, die velen volgen, en de ruime poort, waar velen door naar binnen gaan, leiden naar de ondergang. Als de mens zich niet afkeert van de wereld en de wereldse verleidingen dan wordt het niks.

[Messenger]

Elke weg is prima want God maakt alle kromme wegen en paden recht opdat een ieder Thuis komt.

Daar zou ik maar niet al te zeker van zijn. De brede weg, die velen volgen, en de ruime poort, waar velen door naar binnen gaan, leiden naar de ondergang. Als de mens zich niet afkeert van de wereld en de wereldse verleidingen dan wordt het niks.

Dat is meer de bangmakerij van de bijbel, maar God handelt uit pure, zuivere liefde en zeker niet uit angst.
Maar de bijbel is dan ook geschreven door mensen uit een lang vervlogen verleden.

[Tufkah]

https://www.karlbarth.nl/de-ziel-laat-z ... vangen-ii/

Gestrich trekt de lijn van Pannenberg door en vraagt zich af: waarom zou de christelijke theologie over de ziel en ’t eeuwigheidsleven niets meer durven zeggen – terwijl zowel vanuit de empirie (bijna dood-ervaringen) als vanuit verschillende wetenschappen (hij noemt voorbeelden uit de neurobiologie en de filosofie) er heden ten dage wel over een eeuwige, transcendente en/of onsterfelijke ziel wordt gesproken? Heeft de protestantse theologie zich niet te veel of zelfs uitsluitend gericht op de lichamelijke opstanding?

Kan een mens op grond van de Schrift veronderstellen dat zijn proces van zelfvervolmaking – van sterven en opstaan in Christus – zich uitstrekt tot in Gods liefdevolle eeuwigheid, voorbij zijn biologische einde? Kun je het in-Christus zijn zo van het in-de-wereld zijn losmaken?

Wie meegaat met Gestrich – die zelf bij deze vragen niet stilstaat – ontdekt hoe hij oude denkvormen uit de sfeer van Plotinus (‘Weltseele’) en Eckhart ( ‘Seelengrund’) en nieuwe filosofische inzichten als van Levinas integreert.

Goede (retorische) vraag: Kun je het in-Christus-zijn van het in-de wereld-zijn losmaken? Daar benaderen we het Mysterie van de ziel.

Hij spreekt van con-vivialiteit en stelt: strikt genomen heeft de mens geen ziel, maar is hij ziel, of nog anders, wordt hij pas in het huis van de ziel, in Christus, bevrijd van zijn ‘Selbstbezogenheit’.

Hier kan ik me wel in vinden. De mens is een ziel, welke 'in Christus' zijn egocentrisme verliest. Daarom vraagt Jezus ook om jezelf te verloochenen, anders kan je ziel niet 'in Christus' worden opgenomen.

Plaisier beschrijft hoe spiritualiteit, deels ten gevolge van ontwikkelingen ín de kerk zelf, uit de kerk verdwenen is. Hij noemt o.a. de nadruk op kennis zonder bevinding, de nadruk op de maatschappelijke relevantie van het geloof hetgeen bij alles wat daarover positief te zeggen is en ook gezegd moet blijven worden tot verschraling of zelfs verdwijning van de weg naar binnen leidde, het op de achtergrond raken van ‘Christus-in-ons’ ten gevolge van een sterke nadruk op ‘Christus-buiten-ons’.

Christus-in-ons of Christus-buiten-ons. Over welke Christus hebben we het eigenlijk? Paulus had het over de Christus-in-ons (Galaten 2:20).

[peda]

Ook hier is er weer m.i. sprake van het theologische Panta Rhei.
In de theologie wordt er, althans in protestantse kring, regelmatig het ene of andere onderwerp in een ander perspectief gezet.
Zelf vind ik zulke "' moderne "' theologische doordenkingen best wel waardevol, maar het is mij ook bekend dat er voor theologische doordenkingen
in de regel niet zoveel interesse bestaat. Hendrikse, de atheïstische dominee, bracht indertijd een boek uit met een smaakmakende titel, waardoor zijn boek een toch wat bredere en ruimere interesse vond. Maar de theologische vakgeleerden waren helemaal niet onder de indruk van de kwaliteit van zijn werkstuk. In een grote oplage verschijnen de moderne theologische vakpublicaties niet en een praktische betekenis voor de zin van het persoonlijk leven zie ik er ook niet in.
Heeft Jezus bestaan ja of neen, die vraagbeantwoording heeft m.i. wel een onmiddellijke praktische geloofsbetekenis voor de betrokkenen. Of bijvoorbeeld de ziel wordt geformuleerd naar model A, B of C is voor de gelovigen aan de basis veel minder interessant, als een uitwerking waarin bijvoorbeeld een voortgaand leven na de dood wordt ontkend en de mens als zielloos wordt gepromoot.
Dan is de beer los, wat ook blijkt uit de reacties op het forum.
De quasi zielloze mens die een opstanding naar christelijke beleving ervaart, het behoort tot de protestantse theologische uitwerkingen.
De mens leeft na de dood voort in de "" Herinnering van God "" en wordt ten tijde van de Opstanding weer uit de Herinnering naar voren gehaald en opnieuw gevormd. Waarom ook niet.

[Tufkah]

De mens leeft na de dood voort in de "" Herinnering van God "" en wordt ten tijde van de Opstanding weer uit de Herinnering naar voren gehaald en opnieuw gevormd. Waarom ook niet.

Ja, zo kunnen we er altijd wel weer een theologische mouw aan passen. God die een laatje heeft waarin het DNA en de herinneringen van een bepaalde gelovige zit. Dan hebben dementerende gelovigen geluk, want die zijn hun herinneringen bij leven al kwijt.

Maar wie zegt eigenlijk dat wij mensen onze herinneringen zijn ? Dat is nou juist het illusionaire zelf.

[peda]

De mens leeft na de dood voort in de "" Herinnering van God "" en wordt ten tijde van de Opstanding weer uit de Herinnering naar voren gehaald en opnieuw gevormd. Waarom ook niet.

Ja, zo kunnen we er altijd wel weer een theologische mouw aan passen. God die een laatje heeft waarin het DNA en de herinneringen van een bepaalde gelovige zit. Dan hebben dementerende gelovigen geluk, want die zijn hun herinneringen bij leven al kwijt.

Maar wie zegt eigenlijk dat wij mensen onze herinneringen zijn ? Dat is nou juist het illusionaire zelf.

Tufkah, jij volgt een bij jou passende geestelijke eenheidskleur en daar heb ik nu juist een "" broertje aan dood "".
Ik adoreer de veelheid van kleuren, de vele "" smalle wegen"" naast elkaar, de eindeloze reeks aan verschillende metafysische overtuigingen, kortom mijn bekende bonte stoet.
Afschuwelijk wanneer iedereen in hetzelfde metafysische Mao-pak zou rondlopen en in de optocht precies dezelfde muziek zou blazen.
In het geestelijk restaurant iedereen precies dezelfde "" gaarkeuken "' maaltijd in combinatie met voor iedereen gelijke drank, zittende op precies dezelfde stoelen en altijd bediend door dezelfde ober die altijd hetzelfde zegt.
Ik moet er niet aan denken.

[Tufkah]

Ja, zo kunnen we er altijd wel weer een theologische mouw aan passen. God die een laatje heeft waarin het DNA en de herinneringen van een bepaalde gelovige zit. Dan hebben dementerende gelovigen geluk, want die zijn hun herinneringen bij leven al kwijt.

Maar wie zegt eigenlijk dat wij mensen onze herinneringen zijn ? Dat is nou juist het illusionaire zelf.

Tufkah, jij volgt een bij jou passende geestelijke eenheidskleur en daar heb ik nu juist een "" broertje aan dood "".
Ik adoreer de veelheid van kleuren, de vele "" smalle wegen"" naast elkaar, de eindeloze reeks aan verschillende metafysische overtuigingen, kortom mijn bekende bonte stoet.
Afschuwelijk wanneer iedereen in hetzelfde metafysische Mao-pak zou rondlopen en in de optocht precies dezelfde muziek zou blazen.
In het geestelijk restaurant iedereen precies dezelfde "" gaarkeuken "' maaltijd in combinatie met voor iedereen gelijke drank, zittende op precies dezelfde stoelen en altijd bediend door dezelfde ober die altijd hetzelfde zegt.
Ik moet er niet aan denken.

In het eeuwige "Ik ben" loopt iedereen in Mao-pak. Maar muziek wordt er niet geblazen. Jij volgt het "Ik ben Peda" waar iedereen zijn eigen Panta Rhei liedje mag kreunen. Het "Ik ben" en "Ik ben Peda" raken elkaar nergens. Zoals het 'eeuwige' en het 'tijdelijke' elkaar nergens raken, toch kan het een niet zonder het andere.

[peda]

Tufkah, jij volgt een bij jou passende geestelijke eenheidskleur en daar heb ik nu juist een "" broertje aan dood "".
Ik adoreer de veelheid van kleuren, de vele "" smalle wegen"" naast elkaar, de eindeloze reeks aan verschillende metafysische overtuigingen, kortom mijn bekende bonte stoet.
Afschuwelijk wanneer iedereen in hetzelfde metafysische Mao-pak zou rondlopen en in de optocht precies dezelfde muziek zou blazen.
In het geestelijk restaurant iedereen precies dezelfde "" gaarkeuken "' maaltijd in combinatie met voor iedereen gelijke drank, zittende op precies dezelfde stoelen en altijd bediend door dezelfde ober die altijd hetzelfde zegt.
Ik moet er niet aan denken.

In het eeuwige "Ik ben" loopt iedereen in Mao-pak. Maar muziek wordt er niet geblazen. Jij volgt het "Ik ben Peda" waar iedereen zijn eigen Panta Rhei liedje mag kreunen. Het "Ik ben" en "Ik ben Peda" raken elkaar nergens. Zoals het 'eeuwige' en het 'tijdelijke' elkaar nergens raken, toch kan het een niet zonder het andere.

Ik ben Peda, daarover kan ik met mijn verstand invulling geven.
""Ik ben "' weerspiegelt de negatieve theologie en daar kan ik -Peda niets over vertellen.
Zelfs het IK genoemd in "" Ik ben "" kan ik-Peda niet beoordelen. IK veronderstelt bij mijn beschouwing een Persoonsachtig "" karakter "" en hoe zou Ik-Peda nu moeten weten of het Onkenbare Persoonsachtig is. Dat zijn allemaal invullingen vanuit de mensenwereld rond het Transcendente. Ik- Peda haak dan af, simpel omdat ik-Peda transcendentie serieus neem.
Wie meent dat het transcendente zich Openbaart, heeft het gemakkelijker.
Openbaring valt onder de positieve theologie en dus gaan theologen de gegeven openbaring bestuderen en dan inderdaad blijkt na studie dat de GeOpenbaarde Zich Zelve als een Persoonsachtige te kennen geeft. Eigenlijk een cirkel redenering, maar Waarheid ( positieve theologie ) valt volgens de geloofs-insiders buiten de cirkel redenering.

[Leon]

Maar weinig bijval. Iedereen zit in een eigen fase, het is heel individueel allemaal. Voorlopig ben ik weer terug bij af in dit leven.