Het leven van nonnen in een klooster is lang niet altijd gemakkelijk in de onderlinge omgang.
Google vertaling
- "Het gebed van een non uit de zeventiende eeuw ~ Maar dit kunnen we allemaal bidden."
Door mij gezocht en gevonden en nadat ik dit las.Heer, u weet beter dan ik mezelf ken dat ik ouder word en ooit oud zal zijn.
Houd mij af van de noodlottige gewoonte om te denken dat ik over elk onderwerp en bij elke gelegenheid iets moet zeggen.
Bevrijd mij van het verlangen om ieders zaken op orde te brengen.
Maak mij bedachtzaam maar niet humeurig;
behulpzaam maar niet bazig.
Met mijn enorme voorraad wijsheid lijkt het zonde om het niet allemaal te gebruiken, maar u weet Heer, dat ik uiteindelijk een paar vrienden wil.
Houd mijn geest vrij van het opdreunen van eindeloze details; geef me vleugels om tot de kern te komen.
Verzegel mijn lippen op mijn pijnen en kwalen. Ze nemen toe en de liefde om ze te herhalen wordt zoeter naarmate de jaren verstrijken.
Ik durf niet om genade te vragen genoeg om te genieten van de verhalen over andermans pijnen, maar help me om ze met geduld te verdragen.
Ik durf niet om een verbeterd geheugen te vragen, maar om een groeiende nederigheid en een afnemende overmoed wanneer mijn geheugen lijkt te botsen met de herinneringen van anderen.
Leer me de glorieuze les dat ik af en toe een vergissing kan maken.
Houd mij redelijk zoet; ik wil geen heilige zijn - sommigen van hen zijn zo moeilijk om mee te leven - maar een zure oude persoon is een van de kroonwerken van de duivel.
Geef mij het vermogen om goede dingen te zien op onverwachte plaatsen en talenten in onverwachte mensen.
En, geef mij, o Heer, de genade om hen dat te vertellen.
Amen.
https://utrecht.remonstranten.nl/blog/r ... tualiteit/
Zo uit het leven gegrepen.
Wie kent niet bij tijd en wijle die inwendige strijd ivm. het omgaan met onszelf en ook met onze medemens, die soms zo moeilijk kan zijn?