Inderdaad!Tielenaar schreef: ↑04 sep 2021, 17:49Kan ik in meegaan, tot op bepaalde hoogte.peda schreef: ↑04 sep 2021, 16:48 Het Farao epos past perfect in de joodse Identiteit. Deze Identiteit voert terug op het Verbond van God met Abraham waarbij diens afstammelingen via de lijn Izaak en Jacob een speciale plaats hadden in het Heilshandelen van God. De joden waren het uitverkoren volk, door een exclusief voor hen geldende speciale Verbondsrelatie met de Ene Ware God. Geen enkel ander volk kon zich beroepen op een bijzonder Verbond met de Echte. De joodse identiteit in optima forma. Het Exodus verhaal is één grote lofzang op deze unieke identiteit.
En met dat laatste bedoel ik "niet alleen dat"
Uit het Exodus verhaal kan zo veel meer gehaald worden, te veel om op te noemen maar laat ik me beperken tot drie.
- Ten eerste de bekendmaking met de wetten en regels van God betreffende de omgang met hem en de medemens. Onze westerse cultuur heeft daar zijn normen en wetgeving op gebaseerd wat doorwerkt tot op de dag van vandaag.
- God maakt hier in bekend wie hij is, wat zijn naam is en hoe hij ten opzichte van de mens staat. Iets wat in Genesis grotendeels achterwege bleef.
- Het is ook een uiterst gedetailleerde weergave van de tocht door de woestijn met veel benoeming van precieze details (de bouw van de ark en de ontmoetingstent)
(Al deze precieze en uitgebreide verslagen vind ikzelf te gedetailleerd voor een mythisch verhaal, maar dat is mijn mening)
Zonder de vijf boeken van Mozes zou er niets zijn om op voort te borduren.
Hoe vaak word er in het Nieuwe Testament door de Heere Jezus en de apostel Paulus niet terug gegrepen en geciteerd uit het oude testament?
Het hart van het boek Genesis is het bijna-offer van Isaac. Zonder het offer van Jezus zou deze tekst veel minder betekenis hebben.
Ik begreep het NT pas na het lezen van het OT.