Bonjour schreef: ↑07 dec 2021, 19:54
De fotondetector staat er al sinds 4 december. Een duidelijk bewijs dat jouw stelling dat je een enkel foton niet kan meten, niet klopt.
Je gaat er wel op in, maar niet met natuurkunde.
Juridische Fysica
De Juridische Fysica, is de wetenschap die zich bezighoudt met wetten, principes, en wetmatigheden, die worden verondersteld, gepostuleerd, en toegepast in de Natuurkunde. Waar de Natuurkunde als geheel zich laat leiden door Experiment en Waarneming in een Wiskundige setting van een hoger platform van zijn, soms tot boven verstand en regels van logica, gaat de juridische fysica niet zover. Geabstraheerd wordt juist van wetenschappelijk experimenteel aangenomen waarheden, en het beperkt zich tot het onderzoeken van de fundamenten en principes, en de mate waarin deze nog worden gevolgd in de Natuurkunde als geheel. Of zoals iemand mooi formuleerde: je kijkt of de Natuurkundigen zich wel aan de wet houden.
Dat dit geen speelterrein is zonder hoofdpijn voor Natuurkundigen mag het volgende voorbeeld betonen:
De eerste Wet van Newton, beschrijft de constantheid van een eenparige beweging. De tweede wet van Newton, beschrijft de kracht en een versnelling. Deze twee wetten impliceren een syllogisme, namelijk dat de zwaartekracht geen algemene onderliggende wet in de natuur kan zijn. Want immers: de eenparige beweging zou worden afgeremd. Dientengevolge weten we absoluut zeker dat de eerste wet van Newton wel kan dienen als universele basis voor de zwaartekracht, en de zwaartekracht niet voor een eenparige snelheid. Of anders geformuleerd: de eenparige snelheid kan wèl onder de zwaartekrachtwet worden verondersteld en gelegd, maar de zwaartekrachtwet kan niet onder de eenparige snelheid worden gelegd. Doe je dat laatste wel, dan treedt je in het absurde. En vanuit dat principiële punt, gaat er meer rollen en omvallen, als een schier oneindige reeks dominosteentjes. Om de beginnen de definitie van kracht.
Ether
Pak je nu deze waarheid op, en je legt haar langs de schaal van natuurkundige omgang met de natuur, dan zie je gigantische breuken met de wet. Het wordt natuurkunde genoemd, hoewel de natuurkunde zich niet meer confronteert met de geldende wetten van de natuur. Maar gewapend met je principes, zie je onmiddellijk dat het wetmatige geen nieuws is. Je ontdekt dat die waarheid al bekend was tot ver terug in de geschiedenis. Want Huygens' eerste principe is heel eenvoudig: de natuur geeft een eenparige beweging, tot er wordt gebotst. Huygens rekent dus met de ether, wat wij bij ons syllogisme ook al zouden doen, als de Natuurkundige leer en doctrine dat niet streng en ex cathedra verboden had, op straffe van excommunicatie uit de wetenschap als geheel. En dan ga je nog verder terug, dan zie je dat ook God al rekende met de ether. Want vóórdat er zon en sterren werden geschapen schiep God licht. Nu is God een verterend vuur, of God is Geest. Dan is het scheppen van het licht het vuur en of het scheppen van de ether, oftewel het scheppen van de Kracht (lading) die heel de schepping onder druk zet. Want er is geen andere term voor de onderliggende lichtdeeltjes van de lichtgolven. Net zoals je bij een watergolf ook geen onderscheidt maakt tussen water en watergolf. Dat doe je pas als je de lubberende uitstulpsels ervan ziet in een ander medium. En God zegt het wel, maar de mens begrijpt niet wat God zegt. Terwijl het toch echt is geformuleerd op een manier die de verwondering moet prikkelen
Quantummechanica
2015 was een internationaal lichtjaar, een jaar van festiviteiten over honderd jaar moderne natuurkunde en een nooit geëvenaard niveau van kennis. Ik zie dat anders, en benoem de twee uitersten: het is de tegentijd van de alfa en de omega van deze wereld. De alfa, is het allerkleinste en dat zijn de quanta van Max Planck, en zijn postulaat. En de omega, is het allergrootste en het allerhoogste en geldt als allerheiligste waarheid, en dat is de lichtsnelheid van Albert Einstein, en zijn postulaat. En alles er tussenin wordt beschreven in termen van dat minste en dat meeste, welke gecreëerde en onnavolgbare werkelijkheid vervolgens een hogere graad van orde en fysisch zijn wordt toegedacht, dan onze werkelijke, waarneembare, euclidische realiteit.
De alfa is van de mens en in het vlees, want zij stelt zonder verklaring, dat er porties energie zijn die ten grondslag liggen aan alle beweging en alle materie. Zonder verklaring; als postulaat. De omega is van de mens en zij is in het vlees, want zij stelt zonder verklaring dat alle beweging en alle materie opgaat in de hoogste snelheid van het licht. En de kwantummechanica is dus de wetenschap die het kleinste formuleert en het grootste formuleert, en alles wat in de natuur wordt gevonden en ontdekt; wordt (opnieuw) gedefinieerd en voorgesteld naar de samenhang met de formules van het kleinste en het grootste.
Maar wat onnodig: ook met het eerste principe van Huygens heb je te maken met quanta. Immers: elk deeltje moet een afstand overbruggen voordat het botst, zoals ook de eerste wet van Newton impliceert. Dat is een pakketje energie. En ook bij elk ander medium dan het vacuüm geldt de natuurwet, dat alle snelheden gelijk zijn. Neem het voorbeeld van een naderbij komende ambulance met sirene. Als je de sirene geluidsgolven uitsluitend gaat meten met de snelheid van de deeltjes (stopwatch alsook met "interfero"-geluidsmeter alsook met Dopplerfrequentiemeter als je werkt met meetpunten die tot elkaar in rust zijn), dan is ook daar sprake van een nul-resultaat, en is de conclusie dat lucht niet bestaat, naar de woorden van Morpheus tegen Neo in the Matrix: do you really think it's air, that you are breathing? En het antwoord is technisch-wetenschappelijk eenduidig: we ademen geluidsdeeltjes met soms eigenschappen van deeltjes en soms van golven.
Bonjour schreef: ↑07 dec 2021, 19:54
Een duidelijk bewijs dat jouw stelling dat je een enkel foton niet kan meten, niet klopt.
Toegepaste Natuurkunde
Neem een lucifersdoosje, pikzwart van binnen. Schijn in dat doosje met een lamp, en meet de warmte die in het doosje optreedt. Dat is wat Max Planck deed. Het principe waarmee een quantum wordt bepaald, rust dus op mechanisch gegenereerde energie, en wat dat doet met een omgeving die die energie absorbeert. Planck neemt de formule van golfvoortgangssnelheid en voegt een constante toe, en introduceert dan twee principes van entropie en waarschijnlijkheid van verdeling van de energie. Dus:
1. Golftheorema, de constante snelheid is frequentie maal golflengte.
2. Equipartitietheorema voor de verdeling van de energie/lading, naar golflengte.
3. Waarschijnlijkheidstheorema als wetenschappelijk causaal verband.
4. Kort-door-de-bocht (heuristisch) aanname dat de idiote grafieken van Wien en Raleigh-Jeans correcte voorstellingen zijn van de werkelijkheid.
5. Onbewezen en onverklaarde aanname dat de gevonden constante een (nieuw) fysisch framewerk blootlegt van de natuur.
Voor ons is relevant dat nergens in heel de opzet, ook maar iets terugkomt van de wet van behoud van energie, en ook niet van de wet van behoud van impuls, en al helemaal niet van deeltjes. Ja; wel op het niveau van de machines en de zwarte dozen, maar niet op het niveau van deeltjes.
Doen we dat wel, en we beschouwen de opstelling van Max Planck als lichtdeeltjes die inbotsen, dan blijkt onmiddellijk dat het golftheorema wel heel erg zout is: de golflengte en frequentie worden gewisseld, zonder ook maar enig energetisch verband. Jawel; er is een energetisch verband, namelijk dat de gezamenlijke snelheid gelijk blijft. De wet van behoud van energie zegt hier dwingend dat dat niet waar is, als er een deeltje binnen komt botsen. Dus valt de formule weg. En dan zien we die enorme hobbel in de Planckgrafiek. We weten nu wel beter.
Aangezien elke beschrijving in de quantummechanica gebruik maakt van bovenstaande basis, kan een foton natuurkundig niet meer beschreven worden als een deeltje. Dat is principieel onmogelijk, omdat ook het uitgangspunt zelfs geen theoretisch onderscheid maakt in deeltjes. Ik kan het wel, en ook wel natuurkundig, maar hoe krijg ik bij jou gezag? Vooralsnog lijk je meer te hebben aan een externe bron om mij onderuit te halen en kalt te stellen, dan je te moeten confronteren met al die ongein die ik bij je neerleg. Maar cheer up ! Dit is je hobby ! Doe ermee wat je wilt.
Of concreet: we hebben het over de fotondetector.
- Ik zeg: één deeltje kan niet op twee plekken zijn, dus geeft frequentie geen discrete maat van meten voor het deeltje.
- Kun je mij natuurkundig duiden hoe jij het bepalen van die concreetheid wilt rijmen, met deze basis, die duidelijk niet discreet/concreet is.