Algemene noden, persoonlijke noden

[Leon]

Zoals jullie weten geloof ik. Petra leek zich een voorstelling te willen maken van de persoonlijke noden van een gelovige. Zelf ben ik meer bezig met algemene noden, maar als het nodig is wil ik wel wat vertellen over persoonlijke noden van mij als gelovige.

1) Mijn ik staat tegenover de wereld. Naast mijn ik is het andere, dat de wereld is.
2) Anderen bevinden zich in de wereld, maar het beginsel is dat ik mijn persoonlijke wereld heb.
3) Mijn persoonlijke node is dat ik die wereld zo optimaal mogelijk krijg.
4) Ken Uzelve, wat bij mij past, is te optimaliseren in de wereld.
5) Bij mij past een evenwicht tussen constructieve en destructieve krachten.

De uitdaging is dan dus zo te sturen dat een evenwicht tussen constructieve en destructieve krachten (ecologie) zich manifesteert.

Wat kan ik doen?

A) Vetrouw niet op mijzelf, want ik wil eenzijdig constructiefs of destructiefs op verschillende momenten.
B) Vetrouw op de sturende kracht van de ziel
C) Laat de geest luisteren naar de ziel
D) Wees voorzichtig

De algemene noden, als we er even vanuit gaan dat anderen allen hun persoonlijke wereld hebben om te optimaliseren, lijkt me niet zo gek anders dan mijn persoonlijke noden. Hoewel ik me voorstel dat bij A een andere keuze gemaakt wordt, en dus het evenwicht bewaken iets buiten de mens wordt.

[Snelheid]

Mooi bijdrage @Leon maar laat je niet in een hoek zetten of je noodlijdend ben,dat is al zo inbreken in een persoons priveleven.

Persoonlijke noden worden ergens anders neer gelegd waar je ze van je af kon gooien als je ze zou hebben;algemene noden tja is een wijd begrip, en wat moet men er mee,niets in dit onderhavige geval.

[Petra]

Zoals jullie weten geloof ik. Petra leek zich een voorstelling te willen maken van de persoonlijke noden van een gelovige.

Petra nam jouw eigen schrijfsels serieus.
Zo serieus dat ze dacht dat JIJ de noden van jouw ziel wilde oplossen omdat je * ZELF schreef:

Dat is heel wat anders als dat op elke gelovige betrekken en het is ook geen uit de lucht gegrepen voorstelling

*

Binnen de eenheid lichaam-geest-ziel is het dan dus noodzakelijk door te denken. Over de noden van het lichaam/geest/ziel.

Mogelijk kan de noden van de ziel oplossen alle andere noden ook oplossen. De noden van de geest oplossen kan dat niet, zie de wereldgeschiedenis.

P.S.
Petra is wijzer geworden.. want Petra gaat niet meer proberen om met jou mee te denken.

[Leon]

Zoals jullie weten geloof ik. Petra leek zich een voorstelling te willen maken van de persoonlijke noden van een gelovige.

Petra nam jouw eigen schrijfsels serieus.
Zo serieus dat ze dacht dat JIJ de noden van jouw ziel wilde oplossen omdat je * ZELF schreef:

Dat is heel wat anders als dat op elke gelovige betrekken en het is ook geen uit de lucht gegrepen voorstelling

*

Binnen de eenheid lichaam-geest-ziel is het dan dus noodzakelijk door te denken. Over de noden van het lichaam/geest/ziel.

Mogelijk kan de noden van de ziel oplossen alle andere noden ook oplossen. De noden van de geest oplossen kan dat niet, zie de wereldgeschiedenis.

P.S.
Petra is wijzer geworden.. want Petra gaat niet meer proberen om met jou mee te denken.

Ik weet helaas niet hoe je de associatie maakt van schrijven over noden, tot noodlijdend zijn. Ik heb het nog eens na zitten lezen, en je wilde me de eenheid van lichaam/geest/ziel laten zien. Ik hou een onderscheid aan, en jij niet. Prima. Maar ergens ging het ook over dissociatie en dat dat wel eens zou kunnen. Mij gaat het om meedenken als je de noden gescheiden kan zijn, het tegendenken, er is geen scheiding maakt mij een lijdend voorwerp, er mankeert iets.

Heel evendacht ik dat ik verschillende noden kon uitleggen als verschil in enkelvoud of meervoud, maar ondertussen heb ik me negatief uitgelaten en is de sfeer verpest, Sorry daarvoor.

[Petra]

Ik weet helaas niet hoe je de associatie maakt van schrijven over noden, tot noodlijdend zijn.

Ook de noodlijdend associatie zit in jouw hoofd, niet in het mijne.

Het cynisme zit dan in jouw hoofd, niet in het mijne.

Ik probeer met je mee te denken.
Zoals ik je begrijp word je gekweld door gedachten, wil je de noden van je ziel oplossen, en vraag je je af of die noden oplossen als alle andere noden oplossen.

-Hoe los ik al mijn noden op- (Is naar wat ik van je begrijp wat je bezighoudt).

Waarop ik dan vraag.. waarom je dat zou willen?
Je kan bv. ook denken dat je ziel niet zomaar noden heeft, en aan de noden van je ziel tegemoet komen.

Een andere manier van denken is ook mogelijk..
Bv. door jezelf af te vragen welke noden wil je graag kwijt wil.
En daar een concreet stappenplan voor maken.

[Snelheid]

Leon schreef;Heel evendacht ik dat ik verschillende noden kon uitleggen als verschil in enkelvoud of meervoud, maar ondertussen heb ik me negatief uitgelaten en is de sfeer verpest, Sorry daarvoor.

Neen dat heb je niet @Leon,maar noden uit leggen aan hen die daar geen boodschap aan hebben en fuiken uit zetten laat het los man;ook dit is maar enkele gegeven om andermans noden te begrijpen en hem/ haar daar van te verlossen.

[Leon]

Ik weet helaas niet hoe je de associatie maakt van schrijven over noden, tot noodlijdend zijn.

Ook de noodlijdend associatie zit in jouw hoofd, niet in het mijne.

Het cynisme zit dan in jouw hoofd, niet in het mijne.

Ik probeer met je mee te denken.
Zoals ik je begrijp word je gekweld door gedachten, wil je de noden van je ziel oplossen, en vraag je je af of die noden oplossen als alle andere noden oplossen.

-Hoe los ik al mijn noden op- (Is naar wat ik van je begrijp wat je bezighoudt).

Waarop ik dan vraag.. waarom je dat zou willen?
Je kan bv. ook denken dat je ziel niet zomaar noden heeft, en aan de noden van je ziel tegemoet komen.

Een andere manier van denken is ook mogelijk..
Bv. door jezelf af te vragen welke noden wil je graag kwijt wil.
En daar een concreet stappenplan voor maken.

Ik wilde deze tekst net aanhalen.

Je schrijft “zoals ik je begrijp word je gekweld door gedachten”

Toen ging het mis in mijn hoofd. Ik kwam in opstand.

De vraag “waarom zou je dat willen?” Luistert dan als “waarom kwel je jezelf?”

“Een andere manier van denken is ook mogelijk”, alsof het dus ook waar is

“Een concreet stappenplan maken”, is de oplossing die je biedt.

Ik ben niet bezig met zelfkwelling, maar met doordenken. Dan herhaal je wel kwellende gedachten, maar om er een passend antwoord op te kunnen formuleren.

[Piebe Paulusma]

Ook de noodlijdend associatie zit in jouw hoofd, niet in het mijne.

Ik wilde deze tekst net aanhalen.

Je schrijft “zoals ik je begrijp word je gekweld door gedachten”

Toen ging het mis in mijn hoofd. Ik kwam in opstand.

Wat je zelf ook al schreef en wat ik wel herken is de innerlijke strijd die je soms kan hebben als gelovige. Bijvoorbeeld het goeie willen doen (de nood) maar al doende gigantisch falen. Een christen is prijzenswaardig als de daden ook christelijk zijn, maar sommigen zullen je nimmer prijzen en altijd verantwoordelijk houden voor de zonden van anderen. Dat is gelukkig niet hoe wij onder onze wet geoordeeld worden. Menig vooraanstaand christen faalde op een zeker moment gigantisch. Desondanks werden ze niet verstoten behalve Judas.

Zijn onze noden eigenlijk wel onze 'vrienden' of zijn ze ons aan het eind van de rit slechtgezind? De nood om elke avond te drinken noem ik dan even als extreem voorbeeld. Op de avond zelf is de smaak zo aantrekkelijk (de nood) dat je de lange termijn gevolgen vergeet.

Proost!

[Piebe Paulusma]

Ik ben niet bezig met zelfkwelling, maar met doordenken. Dan herhaal je wel kwellende gedachten, maar om er een passend antwoord op te kunnen formuleren.

Zolang we in het vlees zijn is er een innerlijke strijd die woedt tussen God en de mens (Gen. 6:3 ) en die strijd won Jakob (Gen. 32:28). Misschien vond hij daarna innerlijke rust, het kostte hem wel zijn heup.

[Leon]

Ik wilde deze tekst net aanhalen.

Je schrijft “zoals ik je begrijp word je gekweld door gedachten”

Toen ging het mis in mijn hoofd. Ik kwam in opstand.

Wat je zelf ook al schreef en wat ik wel herken is de innerlijke strijd die je soms kan hebben als gelovige. Bijvoorbeeld het goeie willen doen (de nood) maar al doende gigantisch falen. Een christen is prijzenswaardig als de daden ook christelijk zijn, maar sommigen zullen je nimmer prijzen en altijd verantwoordelijk houden voor de zonden van anderen. Dat is gelukkig niet hoe wij onder onze wet geoordeeld worden. Menig vooraanstaand christen faalde op een zeker moment gigantisch. Desondanks werden ze niet verstoten behalve Judas.

Zijn onze noden eigenlijk wel onze 'vrienden' of zijn ze ons aan het eind van de rit slechtgezind? De nood om elke avond te drinken noem ik dan even als extreem voorbeeld. Op de avond zelf is de smaak zo aantrekkelijk (de nood) dat je de lange termijn gevolgen vergeet.

Proost!

Ja, het is niet dat als je onder de genade valt, dat er dan geen grenzen meer zijn. Op een gegeven moment kan je toch over grenzen heengaan. Dat blijkt maar weer.

Nash zdorovje!

[Leon]

Ik ben niet bezig met zelfkwelling, maar met doordenken. Dan herhaal je wel kwellende gedachten, maar om er een passend antwoord op te kunnen formuleren.

Zolang we in het vlees zijn is er een innerlijke strijd die woedt tussen God en de mens (Gen. 6:3 ) en die strijd won Jakob (Gen. 32:28). Misschien vond hij daarna innerlijke rust, het kostte hem wel zijn heup.

Het gaat er vooral om in de “strijd” tussen luisteren en niet luisteren.

[Snelheid]

Zolang we in het vlees zijn is er een innerlijke strijd die woedt tussen God en de mens (Gen. 6:3 ) en die strijd won Jakob (Gen. 32:28). Misschien vond hij daarna innerlijke rust, het kostte hem wel zijn heup.

Het gaat er vooral om in de “strijd” tussen luisteren en niet luisteren.

De eerst zijn van de Regel van Sint Benedictus is===LUISTEREN=== alles begint met luisteren en nog is luisteren.

[Leon]

Het gaat er vooral om in de “strijd” tussen luisteren en niet luisteren.

De eerst zijn van de Regel van Sint Benedictus is===LUISTEREN=== alles begint met luisteren en nog is luisteren.

Soms lukt dat helaas niet, dan heb ik, zonder te luisteren, al gehandeld. Erg spijtig, maar goed ik hoop op fiducie.

[Snelheid]

De eerst zijn van de Regel van Sint Benedictus is===LUISTEREN=== alles begint met luisteren en nog is luisteren.

Soms lukt dat helaas niet, dan heb ik, zonder te luisteren, al gehandeld. Erg spijtig, maar goed ik hoop op fiducie.

Ach waarde @Leon dat kan natuurlijk gebeuren,je zou dan kunnen zeggen haasten spoed is zelden goed...................... maar niet getreurd volgend de keer beter

[Leon]

Soms lukt dat helaas niet, dan heb ik, zonder te luisteren, al gehandeld. Erg spijtig, maar goed ik hoop op fiducie.

Ach waarde @Leon dat kan natuurlijk gebeuren,je zou dan kunnen zeggen haasten spoed is zelden goed...................... maar niet getreurd volgend de keer beter

Ja waar komt dat haastige toch vandaan….

[Snelheid]

Ach waarde @Leon dat kan natuurlijk gebeuren,je zou dan kunnen zeggen haasten spoed is zelden goed...................... maar niet getreurd volgend de keer beter

Ja waar komt dat haastige toch vandaan….

Dat haastige zou kunnen zijn de onrust die uit de krochten van de geest komen,sluit ze op en de innerlijke rust en de voorgaande vaste tred in de geest maar ook lichamelijk komt tot volle wasdom.

[vegan-revolution]

 
Waar hebben mensen nood aan en waarom? Het lijkt erop dat niet alle mensen dezelfde noden hebben, maar in de basis misschien wel. Dezelfde basisbehoeften.
 
Daarbij worden fysieke en psychische basisbehoeften onderscheiden. Er zijn wel pogingen gedaan om basisbehoeften min of meer hiërarchisch te classificeren zoals in de welbekende piramide van Maslow. Maar in de praktijk loopt het nogal door elkaar welke basisbehoeften op een zeker moment op de voorgrond treden. We begeven ons dan op het terrein van de psychologie.
 
Bekende spreekwoorden als "zoveel mensen zoveel wensen" en "zoveel hoofden zoveel zinnen" geven de rijke variëring weer die wij in mensen aantreffen. Deze lijst van psychiatrische aandoeningen is al een tip van de sluier hoe verschillend mensen kunnen zijn.
 
Een grote vraag daarbij is : kunnen mensen er in wezen iets aan doen hoe ze zijn zoals ze zijn? Of is het zo dat ieder uniek mens slechts een uniek product is van een complex aan driften en omgevingsfactoren? Eigenlijk dus zoals dat bij dieren het geval is, maar dan misschien complexer? Hoewel het gedrag van dieren ook complex kan zijn, zoals het volgende video voorbeeld laat zien :
 
Crow Solves An 8 Step Puzzle To Get Food. Incredible!
 
 

 
 
Dit voorbeeld (zoals zovele andere) zet een uitspraak als "het is maar een dier" wanneer een dier iets overkomt mogelijk in een ander perspectief.
 
Zelfs als we er van uitgaan dat mensen in ieder geval voor een deel niet in de hand hebben hoe ze zijn en hoe ze doen dan kunnen we misschien met meer compassie kijken naar onszelf en naar anderen. Dan hoeven we onszelf en anderen niet langs een "perfectionistische meetlat" te leggen in de wetenschap dat mensen feilbaar zijn. Mensen zijn soms engelachtig en soms bengelachtig. Wanneer een mens even geen "engel" is maar een "bengel" (iets dat geregeld voorkomt) dan lijkt mij het zaak om te voorkomen dat dit bengelachtige al te zeer uit de hand loopt en in goede banen geleid wordt. En daarvoor is liefde nodig en bekommernis om elkaar. En proberen (en leren) te herkennen wat elkaars noden zijn.
 

[Leon]

 
Waar hebben mensen nood aan en waarom? Het lijkt erop dat niet alle mensen dezelfde noden hebben, maar in de basis misschien wel. Dezelfde basisbehoeften.
 
<knip>
Zelfs als we er van uitgaan dat mensen in ieder geval voor een deel niet in de hand hebben hoe ze zijn en hoe ze doen dan kunnen we misschien met meer compassie kijken naar onszelf en naar anderen. Dan hoeven we onszelf en anderen niet langs een "perfectionistische meetlat" te leggen in de wetenschap dat mensen feilbaar zijn. Mensen zijn soms engelachtig en soms bengelachtig. Wanneer een mens even geen "engel" is maar een "bengel" (iets dat geregeld voorkomt) dan lijkt mij het zaak om te voorkomen dat dit bengelachtige al te zeer uit de hand loopt en in goede banen geleid wordt. En daarvoor is liefde nodig en bekommernis om elkaar. En proberen (en leren) te herkennen wat elkaars noden zijn.
 

Bedankt voor jouw bijdrage. Wat moeilijk is, is het evenwicht tussen engel en bengel zodanig te hebben dat iemand gelukkig is. Maar ik vraag me sterk af of je zoiets wel onder controle kunt hebben. Stel dat het gaat om levensdrift en doodsdrift, die staat tegenover elkaar, en dus is er rationeel geen compromis mogelijk.

[vegan-revolution]

Het lijkt mij duidelijk dat een mens niet overal controle over kan hebben en zelfs geen volledige controle over zichzelf kan hebben. Gevoegd bij de stelling dat er een God is die wel overal controle over heeft krijg je dan :

"De mens wikt, God beschikt"

[Leon]

Het lijkt mij duidelijk dat een mens niet overal controle over kan hebben en zelfs geen volledige controle over zichzelf kan hebben. Gevoegd bij de stelling dat er een God is die wel overal controle over heeft krijg je dan :

"De mens wikt, God beschikt"

De controle die je hebt is over jouw opvattingen, veel meer ook niet. Dat zeggen de Stoïcijnen.

Dat neemt niet weg dat met wetenschap er meer middelen komen om controle uit te oefenen over wat er gebeurt in de maatschappij. Alleen het lijkt wel een natuurwet dat hoe effectiever de middelen, hoe meer complex de wereld. Zodat je netto nog niet veel opschiet.

Ik geloof ook dat “meten is weten”, onmiskenbaar een hulpmiddel bij controle, juist de wereld determineert, je kunt niet meer “ontweten”. Dus zijn er minder mogelijkheden. Iets willen bewerkstelligen met controle, terwijl er minder mogelijkheden zijn is niet te doen.

[Snelheid]

Leon schreef; Dat neemt niet weg dat met wetenschap er meer middelen komen om controle uit te oefenen over wat er gebeurt in de maatschappij. Alleen het lijkt wel een natuurwet dat hoe effectiever de middelen, hoe meer complex de wereld. Zodat je netto nog niet veel opschiet.

We gaan naar een onleefbare wereld op termijn een grote gevangenis al la Noord Korea;de eerste tekenen zijn al zichtbaar,arme die nu geboren worden en een jaar of 10 zijn. Kortom de mensenheid in nood.

[Leon]

Leon schreef; Dat neemt niet weg dat met wetenschap er meer middelen komen om controle uit te oefenen over wat er gebeurt in de maatschappij. Alleen het lijkt wel een natuurwet dat hoe effectiever de middelen, hoe meer complex de wereld. Zodat je netto nog niet veel opschiet.

We gaan naar een onleefbare wereld op termijn een grote gevangenis al la Noord Korea;de eerste tekenen zijn al zichtbaar,arme die nu geboren worden en een jaar of 10 zijn. Kortom de mensenheid in nood.

Het kan verkeren… sommigen zullen in de grote gevangenis vrede in zichzelf kunnen bewaren.

[vegan-revolution]

 
Ik hoop niet dat het fatalisme u in zijn greep gekregen heeft.
 
Ook al kun je mij als ex-christen misschien beschouwen als buitenstaander ben ik wel bekend met bepaalde christelijke visies. Wat dat betreft vind ik een visie van Augustinus in dit verband wel interessant zoals besproken wordt in :
 
Kerkvader Augustinus deed niet mee aan speculatie over de eindtijd
 
Daaruit :
 

Het grootste en invloedrijkste werk van Augustinus is zijn geschrift "De stad van God". Hij heeft dat geschreven juist toen de wereld ten onder leek te gaan en velen zeker wisten dat het laatste der dagen definitief gekomen was. Het valt dan op, dat Augustinus begint met dit tegen te spreken. Hij zegt: Van waar weten jullie dat zo precies? Uit de Bijbel soms, of uit de gebeurtenissen van nu of van vroeger? Wanneer je de Bijbel goed leest, en in dat licht de geschiedenis beziet, dan zie je toch dat God soeverein handelend bezig is.
 
Al zo dikwijls leek het er in het verleden op dat de wereld zou ondergaan en dat de eindtijd definitief gekomen was. En toch begon God telkens opnieuw en schreef de geschiedenis -Zijn geschiedenis!- voort. Let daar allereerst op en houd nu eens op met zogenaamd profetisch te zeggen dat de wereld heden ondergaat. Wie kent Gods wil hierin wanneer zelfs de Zoon het definitieve einde niet wist. Augustinus verwijst dan naar Markus 13 en maant tot voorzichtigheid".

Enerzijds keert Augustinus zich vanuit zijn luisteren naar de Schriften tegen de visie van heidense tijdgenoten. Zij zien de geschiedenis, het gebeuren in de wereld, als een cirkelgang. Er is volgens hen slechts een eeuwige kringloop zoals die zich ook in de natuur voltrekt. Alles komt terug zoals het er ooit geweest is. Maar dat is volgens Augustinus fatalistisch: Zonder doel en zin.

Hij constateert eerst dat Israels profeten over de geschiedenis gesproken hebben als over een rechte lijn, als een gebeuren dat op de toekomst is gericht. In het verleden is de profetische belofte gesproken en die wordt volvoerd. God de Heere handelt in het gebeuren: Hij heeft het in Zijn hand. Hij volvoert Zijn plan, doelgericht.

De Bijbel leert ons voorzichtig te spreken over de eindtijd „want .van het definitieve uur weet zelfs de Zoon niet". Markus 13 is daar duidelijk in.
 
Tegelijk houdt bij voorbeeld Lukas 17 een vermaning in: Let op, het koninkrijk komt niet met uiterlijk gelaat, het komt niet zo dat men zijn komst aan allerlei voortekenen aflezen kan (Lukas 17:20). Het is bepaald niet zo dat men op de wereldklok precies kan zien hoe laat het nu is. Juist tegen apocalyptici van velerlei snit klinkt deze waarschuwing en het geheim van de eindtijd wordt dan nog eens in andere gelijkenissen onderstreept. De heer des huizes weet niet wanneer de inbreker komt. Wij dienen er op te letten in welk verband de uitspraken over de eindtijd staan en ze dienen ook in hun totale verband bestudeerd te worden. Evenals we bij de profeten van de oude bedeling een voorzichtig spreken hebben gehoord, dienen ook wij te beseffen dat God vrijmachtig is. Augustinus wist daarvan en heeft er zo over gesproken".

In het Nieuwe Testament staan twee teksten die voor ons heel duidelijk aangeven wat onze roeping is. 1 Thessalonicenzen 5:1 en Handelingen 1:7 gaan over hetzelfde thema en zijn vrijwel identiek. „En Jezus sprak tot Zijn discipelen: Het komt u niet toe te weten de tijden of gelegenheden, die de Vader in Zijn Eigen macht gesteld heeft. Maar gij zult kracht (dynamis!) ontvangen van de Heilige Geest die over u komen zal en gij zult Mijn getuigen (martyres!) zijn zowel te Jeruzalem als in geheel Judea en Sameria en tot aan het uiterste van de aarde". Voor Augustinus was deze levensgenade en deze levenshouding richtinggevend. En naar ik meen moet dat ook voor ons zo zijn. Er is dan moed en vreugde om te zijn!

 
Vanuit christelijk perspectief lijkt het mij dan ook geboden om positief in het leven te staan en niet fatalistisch. Hoezeer ook de werking van allerlei duistere krachten ervaren wordt lijkt het mij de roeping van een christen om vast te houden aan het licht en te streven naar de vereniging van hen die het licht verder willen dragen om daarmee de ruimte voor duistere krachten zoveel mogelijk te beperken. Fatalisme en doemdenken kan de wens om tegenwicht te bieden aan duistere krachten verlammen en dat lijkt mij juist niet de bedoeling!
 
Het lijkt mij altijd goed om hulpbehoevenden bij te staan en bewust te zijn van hun noden. Maar ook om bedacht te zijn op oplichters die zich als hulpbehoevenden voordoen en die er op uit zijn om de harmonie te verstoren. Ogen en oren goed open houden en waakzaam zijn en blijven helpt de mensheid in mijn beleving vooruit.
 

[Leon]

Tsja fatalisme, meer als kritiek op waar het naar toe lijkt te gaan met de wereld.

Uiteindelijk zijn nieuwe generaties aan zet.

En de oudere generaties mopperen.

Nog afgezien van eventuele profetische gaven die sommigen hebben, maar hierin hoef je niet mee te gaan. En hoe kan je bepalen wie wel profetisch is en wie niet? In de Bijbel zijn het vaak oproerkraaiers en revolutionairen, mensen met een visie, maar nog niet perse mensen die de toekomst kennen.

Dan kennen ze misschien de toekomst, maar niet het verleden? Wat heb je daar dan aan?

met de hoge welvaart hier in het Westen is er misschien geen behoefte aan de negatieve blik, maar het helpt wel om dichtbij de wanhoop te komen, en als je hopeloos bent, ben je dichter bij verlichting.

[vegan-revolution]

Uiteraard mag je best oog hebben voor waar het de verkeerde kant uitgaat of dreigt te gaan. Je hoeft niet te zeggen dat iets zonnig is als dat niet op waarheid berust. Maar de weg omhoog zoeken (waarvandaan dan ook, vanuit de laagste diepten of hoogste toppen) lijkt mij niet verkeerd.