Wat is mystiek en zijn er soorten mystiek?

[peda]

Wanneer de scheppingsgedachte wordt gevolgd dan is er sprake van een andere uitkomst als wanneer de oorsprong uit een emanatie principe wordt gedacht.
Bij een Bedoelde schepping is de uitkomst niet toevallig, maar gericht.
Bij de Onbedoelde emanatie ( een uitvloeien uit een Ultieme Bron ) zijn de uitkomsten m.i. eerder toevallig, ongericht.
Pantheïsme ( bezielde Natuur ) is geen emanatie, maar ligt daar m.i. sterker in de buurt als bij het theïsme het geval is.
Het aantal denkmodellen is best wel groot. Mystiek omvat in mijn kijk alle denkmodellen, ofwel elk denkmodel kan een eigen passende plaats innemen in de mystiek.
En dat is wat in de praktijk ook gebeurt.
Het door mij vaker genoemde boek van Huxley ( mijn wandelen door stroop ) was op dit uitgangspunt ook gebaseerd.

[J-W]

color=#FF00FF]ser_id=880]

............. Waarheid is dat 'ik' niets ben. Maar de liefde van de Vader vertelt mij dat God Alles is. Zo verkrijgt de mens een nieuwe verhouding met God. God is Alles en ik ben niets..........

Wanneer je dit over de geestelijke mens had gezegd zou ik dat stilzwijgend kunnen aannemen maar nu je het over jezelf hebt moet ik toch even reageren. Want hoe kun jij niets zijn terwijl je wel elke dag nadrukkelijk op dit forum aanwezig bent ipv de stilte van de mystiek op te zoeken? Hoe kan jij je opwinden over stoeptegelgooiers en twistzoekers als je niets bent? Hoe kan iemand die niets is zich groen en geel ergeren aan iemand die in een drie-enig God gelooft? En hoe kon jij onder je oude naam eisen dat de forumbaas vertrok als jij niets bent? Daarom, gewoon eerlijk over jezelf zijn Tufkah en niet huichelen, jij bent niet niets, niet voor ons en niet voor God, je bent Tufkah met een ego net zoals iedereen hier een ego heeft en daar is niets mis mee, daar zijn we mensen voor. Iemand die NIETS is doet zich niet groter voor dan hij is!

[dingo]

Vooral die uitspraak: “Het Zijn (van de dingen) is God” is discutabel, gaat dan misschien niet over de feitenwereld.

Zoals ik Spinoza versta dan benoemt hij de veelheid der dingen tot God. De uitspraak van Eckhart is juister: de dingen hebben geen Zijn van zichzelf. Dat correspondeert ook beter met de Bijbel, God als Bron/Schepper van alle dingen. Dan hoeven we geen (Goddelijke) uitspraak te doen over de wijze waarop de dingen zijn voortgekomen, dan kunnen we "de dingen" gewoon wetenschappelijk beschouwen. Consequentie is wel dat wij zelf als natuurlijke mens ook tot "de dingen" behoren. Dan kan er een begrijpen binnen de mens ontstaan dat 'ik' geen Zijn van mijzelf heb. Dat schept vervolgens weer een nederigheid in mijzelf: ik ben niets. En zelfs in dat 'niets' ben ik nog afhankelijk van God. En dan zit je ook midden in de mystiek.

En als je een stapje verder doet en je jezelf realiseert dat je in Jezus je als Gods kind aangenomen bent, dan kom je bij positieve (letterlijk en figuurlijk) theologie uit.

[Leon]

Vooral die uitspraak: “Het Zijn (van de dingen) is God” is discutabel, gaat dan misschien niet over de feitenwereld.

Zoals ik Spinoza versta dan benoemt hij de veelheid der dingen tot God. De uitspraak van Eckhart is juister: de dingen hebben geen Zijn van zichzelf. Dat correspondeert ook beter met de Bijbel, God als Bron/Schepper van alle dingen. Dan hoeven we geen (Goddelijke) uitspraak te doen over de wijze waarop de dingen zijn voortgekomen, dan kunnen we "de dingen" gewoon wetenschappelijk beschouwen. Consequentie is wel dat wij zelf als natuurlijke mens ook tot "de dingen" behoren. Dan kan er een begrijpen binnen de mens ontstaan dat 'ik' geen Zijn van mijzelf heb. Dat schept vervolgens weer een nederigheid in mijzelf: ik ben niets. En zelfs in dat 'niets' ben ik nog afhankelijk van God. En dan zit je ook midden in de mystiek.

Het 'zijn' dat mensen kennen als lichamelijkheid is 'beperkt houdbaar' en daarom heeft het geen blijvende waarde. Het 'Zijn' vanuit God (Geest) is wel houdbaar, of heeft die mogelijkheid, en heeft dus blijvende waarde. Als iets geen blijvende waarde heeft kan je het een illusie noemen. De waarde die we toekennen is volkomen fictief.

[Robert Frans]

In mijn verstaan is, aanvullend op wat ik hier al schreef, mystiek ook dit:

Hymn of the Cherubim - Tchaikovsky
Miserere mei - Allegri
Requiem Introitus, Kyrie - Mozart

Omdat soms elk woord er gewoon een te weinig is. Wie durft zich hieraan over te geven?

[Tufkah]

Zoals ik Spinoza versta dan benoemt hij de veelheid der dingen tot God. De uitspraak van Eckhart is juister: de dingen hebben geen Zijn van zichzelf. Dat correspondeert ook beter met de Bijbel, God als Bron/Schepper van alle dingen. Dan hoeven we geen (Goddelijke) uitspraak te doen over de wijze waarop de dingen zijn voortgekomen, dan kunnen we "de dingen" gewoon wetenschappelijk beschouwen. Consequentie is wel dat wij zelf als natuurlijke mens ook tot "de dingen" behoren. Dan kan er een begrijpen binnen de mens ontstaan dat 'ik' geen Zijn van mijzelf heb. Dat schept vervolgens weer een nederigheid in mijzelf: ik ben niets. En zelfs in dat 'niets' ben ik nog afhankelijk van God. En dan zit je ook midden in de mystiek.

En als je een stapje verder doet en je jezelf realiseert dat je in Jezus je als Gods kind aangenomen bent, dan kom je bij positieve (letterlijk en figuurlijk) theologie uit.

Positieve theologie is de benadering binnen religie die God omschrijft door middel van bevestigende, positieve uitspraken, zoals "God is goed", "God is liefde" . Deze positieve uitspraken kunnen alleen verkregen worden middels de negatieve theologie. Middels de negatieve (smalle) weg kan de mens ook Johannes 14:20 begrijpen. Johannes 14:20 gaat daar over waar jij aan refereert: in Jezus aangenomen worden. Johannes 14:20 staat op positieve wijze geschreven en wordt op negatieve wijze begrepen.

Johannes 14:20 benadrukt de eenheid tussen Jezus en zijn volgelingen en tussen Jezus en de Vader. Dit gebeurt door de Heilige Geest die in de gelovigen woont, waardoor ze een diep en blijvend verbond met de Vader kunnen ervaren. Jezus werpt Zich nadrukkelijk op als Middelaar. Middelaar tussen mens en de Vader .

[Tufkah]

Zoals ik Spinoza versta dan benoemt hij de veelheid der dingen tot God. De uitspraak van Eckhart is juister: de dingen hebben geen Zijn van zichzelf. Dat correspondeert ook beter met de Bijbel, God als Bron/Schepper van alle dingen. Dan hoeven we geen (Goddelijke) uitspraak te doen over de wijze waarop de dingen zijn voortgekomen, dan kunnen we "de dingen" gewoon wetenschappelijk beschouwen. Consequentie is wel dat wij zelf als natuurlijke mens ook tot "de dingen" behoren. Dan kan er een begrijpen binnen de mens ontstaan dat 'ik' geen Zijn van mijzelf heb. Dat schept vervolgens weer een nederigheid in mijzelf: ik ben niets. En zelfs in dat 'niets' ben ik nog afhankelijk van God. En dan zit je ook midden in de mystiek.

Het 'zijn' dat mensen kennen als lichamelijkheid is 'beperkt houdbaar' en daarom heeft het geen blijvende waarde. Het 'Zijn' vanuit God (Geest) is wel houdbaar, of heeft die mogelijkheid, en heeft dus blijvende waarde. Als iets geen blijvende waarde heeft kan je het een illusie noemen. De waarde die we toekennen is volkomen fictief.

Ik zie het illusionaire "zijn" als de kiem voor het 'Zijn' vanuit God (Geest) zoals jij het omschrijft. De 'kiem' (het vergankelijke) gaat sowieso verloren. Gods akker is de tijdruimte waar de mens als vergankelijk-zijn is gezaaid. De gelijkenis van de zaaier illustreert dat het Koninkrijk van God groeit door het Woord (het zaad), die valt op verschillende soorten "grond" (mensen), waarbij slechts sommigen het Woord (des Koninkrijks) ontvangen, opnemen en tot bloei laten komen, terwijl anderen het weerstaan of verwaarlozen door te vallen voor de aardse verleidingen.

Begrijp me goed, ik propageer geen Bible belt achtige toestanden. Het is volkomen legitiem om van de aardse geneugten te proeven. Je zult zelfs eerst de geneugtes moeten proeven om ze te kunnen weerstaan. Je zult eerst onder de verleiding moeten staan om deze te kunnen weerstaan. Als ik op mijn eigen leven terug kijk (we leven voorwaarts en leren achterwaarts) had ik sommige dingen anders moeten en kunnen doen. Laat je fouten je leermeester zijn. We kunnen de schoonheid van de Tuin (Koninkrijk) alleen ondervinden en waarderen door te wandelen in de Tuin.

Wie vergevingsgezind is naar anderen, die is dat ook naar zichzelf.

[Leon]

Het 'zijn' dat mensen kennen als lichamelijkheid is 'beperkt houdbaar' en daarom heeft het geen blijvende waarde. Het 'Zijn' vanuit God (Geest) is wel houdbaar, of heeft die mogelijkheid, en heeft dus blijvende waarde. Als iets geen blijvende waarde heeft kan je het een illusie noemen. De waarde die we toekennen is volkomen fictief.

Ik zie het illusionaire "zijn" als de kiem voor het 'Zijn' vanuit God (Geest) zoals jij het omschrijft. De 'kiem' (het vergankelijke) gaat sowieso verloren. Gods akker is de tijdruimte waar de mens als vergankelijk-zijn is gezaaid. De gelijkenis van de zaaier illustreert dat het Koninkrijk van God groeit door het Woord (het zaad), die valt op verschillende soorten "grond" (mensen), waarbij slechts sommigen het Woord (des Koninkrijks) ontvangen, opnemen en tot bloei laten komen, terwijl anderen het weerstaan of verwaarlozen door te vallen voor de aardse verleidingen.

Begrijp me goed, ik propageer geen Bible belt achtige toestanden. Het is volkomen legitiem om van de aardse geneugten te proeven. Je zult zelfs eerst de geneugtes moeten proeven om ze te kunnen weerstaan. Je zult eerst onder de verleiding moeten staan om deze te kunnen weerstaan. Als ik op mijn eigen leven terug kijk (we leven voorwaarts en leren achterwaarts) had ik sommige dingen anders moeten en kunnen doen. Laat je fouten je leermeester zijn. We kunnen de schoonheid van de Tuin (Koninkrijk) alleen ondervinden en waarderen door te wandelen in de Tuin.

Wie vergevingsgezind is naar anderen, die is dat ook naar zichzelf.

Hm, diegenen die geprogrammeerd zijn om zich te laten leiden door genot, zijn misschien makkelijker om het ‘genieten’ bij de geestelijke toestand te aanvaarden.

[Leon]

Ik zie het illusionaire "zijn" als de kiem voor het 'Zijn' vanuit God (Geest) zoals jij het omschrijft. De 'kiem' (het vergankelijke) gaat sowieso verloren. Gods akker is de tijdruimte waar de mens als vergankelijk-zijn is gezaaid. De gelijkenis van de zaaier illustreert dat het Koninkrijk van God groeit door het Woord (het zaad), die valt op verschillende soorten "grond" (mensen), waarbij slechts sommigen het Woord (des Koninkrijks) ontvangen, opnemen en tot bloei laten komen, terwijl anderen het weerstaan of verwaarlozen door te vallen voor de aardse verleidingen.

Begrijp me goed, ik propageer geen Bible belt achtige toestanden. Het is volkomen legitiem om van de aardse geneugten te proeven. Je zult zelfs eerst de geneugtes moeten proeven om ze te kunnen weerstaan. Je zult eerst onder de verleiding moeten staan om deze te kunnen weerstaan. Als ik op mijn eigen leven terug kijk (we leven voorwaarts en leren achterwaarts) had ik sommige dingen anders moeten en kunnen doen. Laat je fouten je leermeester zijn. We kunnen de schoonheid van de Tuin (Koninkrijk) alleen ondervinden en waarderen door te wandelen in de Tuin.

Wie vergevingsgezind is naar anderen, die is dat ook naar zichzelf.

Hm, diegenen die geprogrammeerd zijn om zich te laten leiden door genot, zijn misschien makkelijker om het ‘genieten’ bij de geestelijke toestand te aanvaarden.

Misschien onjuist over “aanvaarden” te spreken. Het is een kwestie van ondergaan. Als je “voelend” bent ingesteld, ga je daar eerder in mee. Bemerk bij mijzelf het tegendeel.

[Tufkah]

Hm, diegenen die geprogrammeerd zijn om zich te laten leiden door genot, zijn misschien makkelijker om het ‘genieten’ bij de geestelijke toestand te aanvaarden.

Misschien onjuist over “aanvaarden” te spreken. Het is een kwestie van ondergaan. Als je “voelend” bent ingesteld, ga je daar eerder in mee. Bemerk bij mijzelf het tegendeel.

Met betrekking op de aardse verleidingen, aardse verleidingen trekken je altijd de tijdruimte in. Het Zijn vanuit de (dezelfde) Geest bevindt zich niet in de tijdruimte. Van het Zijn kun je dan ook niet genieten. En je kunt het ook op geen enkele wijze (be)denken. En het oordeelt niet. Ieder oordeel gaat immers over tijdruimte. (Ieder genieten ook)

[peda]

En als je een stapje verder doet en je jezelf realiseert dat je in Jezus je als Gods kind aangenomen bent, dan kom je bij positieve (letterlijk en figuurlijk) theologie uit.

Positieve theologie is de benadering binnen religie die God omschrijft door middel van bevestigende, positieve uitspraken, zoals "God is goed", "God is liefde" . Deze positieve uitspraken kunnen alleen verkregen worden middels de negatieve theologie. Middels de negatieve (smalle) weg kan de mens ook Johannes 14:20 begrijpen.

Dat de positieve theologie voortspruit uit de negatieve theologie is een geloofsuitspraak.
De negatieve theologie zie ik als een bijzondere spirituele geestes-houding en niet als een soort "fundament "" voor het Juiste begrijpen van Openbaring.
In de positieve theologie wordt aandacht geschonken aan het "begrijpend lezen " ( hermeneutiek ) van wat er in geschriften staat opgeschreven en dat is al moeilijk genoeg voor de theologische God-leer-deskundigen, zoals de praktijk duidelijk aangeeft.
Een theoloog ( positieve theologie ) en een mysticus ( negatieve theologie ) , in mijn optiek een wereld van verschil.
Dat Tufkah als fervent "' negatieve theologie "'- volger, gaarne de theologenwereld het juiste openbaringslezen wil bijbrengen, dat snap ik, maar ik snap ook dat de theologen en filosofen ( met de door hen gehanteerde onderzoekregels ) zich niets door mystici laten zeggen.

[Jon]

Misschien onjuist over “aanvaarden” te spreken. Het is een kwestie van ondergaan. Als je “voelend” bent ingesteld, ga je daar eerder in mee. Bemerk bij mijzelf het tegendeel.

Met betrekking op de aardse verleidingen, aardse verleidingen trekken je altijd de tijdruimte in. Het Zijn vanuit de (dezelfde) Geest bevindt zich niet in de tijdruimte. Van het Zijn kun je dan ook niet genieten. En je kunt het ook op geen enkele wijze (be)denken. En het oordeelt niet. Ieder oordeel gaat immers over tijdruimte. (Ieder genieten ook)

Ik begrijp denk ik wel wat Leon wil zeggen. Je kunt inderdaad zoals jij zegt niet van het Zijn genieten, maar je kunt wel het Zijn genieten. Zonder van.

Googles AI geeft een m.i. correcte weergave van genieten zonder van:

Het werkwoord 'genieten' kan inderdaad zonder het voorzetsel 'van' gebruikt worden, wat een andere betekenis heeft: 'plezier beleven aan' (genieten van) versus 'profiteren van' of 'in ontvangst nemen'. Voorbeelden zijn: 'hij geniet een hoog inkomen' of 'zij heeft een goede opleiding genoten'.

Betekenissen van 'genieten'
Genieten van iets: Deze constructie betekent dat je plezier beleeft aan iets.
Voorbeeld: "We genieten van de zon".
Iets genieten: Hier betekent het werkwoord 'profiteren van', 'in ontvangst nemen' of 'tot je beschikking hebben'.
Voorbeeld: "Zij heeft een goede opleiding genoten".
Voorbeeld: "Hij geniet een comfortabel leven".

Verschil in gebruik
De combinatie met 'van' is de meest gangbare vorm om plezier aan iets te beleven, volgens Taaladvies.net en Onze Taal.
Het gebruik van 'iets genieten' om 'profiteren van' te betekenen, wordt door sommigen als informeel of zelfs afgekeurd beschouwd, hoewel het ook in de standaardtaal voorkomt, met name in België.
Vaak zijn er eenvoudigere, meer gangbare synoniemen te vinden voor 'iets genieten', zoals 'hebben', 'krijgen' of 'bezitten'


A.I. vergeet nog twee duidelijke voorbeelden waarin genieten zonder van de standaard uitdrukking is in het Nederlands: het voorrecht genieten en de voorkeur genieten. “Hij geniet het voorrecht” en “Dat geniet de voorkeur”.

De Presentie van de Zoon is een genot. Zonder van. De Aanwezigheid van de Zoon is genieten. Ik geniet het voorrecht te mogen Zijn in de Aanwezigheid van de Zoon. De Aanwezigheid van de Zoon geniet mijn voorkeur (boven de aanwezigheid van alle aardse zaken in het leven). De Vader is in de Zoon, de Zoon is in de Vader, de Zoon is in mij en ik ben in de Zoon en in Hem en met Hem dus in de Vader. Dat is genieten. En het is Rijkdom. Maar wel een Rijkdom die aan niets van buiten zichtbaar is. Althans niets materieels en niet met de zintuigen. Hoewel tijdens het hele proces van toenadering tot God ook in je noden wordt voorzien. Dat gebeurt op verschillende manieren. Wonderlijke manieren ook. En dan bedoel ik niet alleen bewezen bovennatuurlijke wonderen (die ook) maar ook synchroniciteit en betekenisvol toeval. Allemaal zaken die een naturalist ontgaan.

[Leon]

Allemaal zaken die een naturalist ontgaan.

Inderdaad.

[Tufkah]

Positieve theologie is de benadering binnen religie die God omschrijft door middel van bevestigende, positieve uitspraken, zoals "God is goed", "God is liefde" . Deze positieve uitspraken kunnen alleen verkregen worden middels de negatieve theologie. Middels de negatieve (smalle) weg kan de mens ook Johannes 14:20 begrijpen.

Dat de positieve theologie voortspruit uit de negatieve theologie is een geloofsuitspraak.
De negatieve theologie zie ik als een bijzondere spirituele geestes-houding en niet als een soort "fundament "" voor het Juiste begrijpen van Openbaring.
In de positieve theologie wordt aandacht geschonken aan het "begrijpend lezen " ( hermeneutiek ) van wat er in geschriften staat opgeschreven en dat is al moeilijk genoeg voor de theologische God-leer-deskundigen, zoals de praktijk duidelijk aangeeft.
Een theoloog ( positieve theologie ) en een mysticus ( negatieve theologie ) , in mijn optiek een wereld van verschil.
Dat Tufkah als fervent "' negatieve theologie "'- volger, gaarne de theologenwereld het juiste openbaringslezen wil bijbrengen, dat snap ik, maar ik snap ook dat de theologen en filosofen ( met de door hen gehanteerde onderzoekregels ) zich niets door mystici laten zeggen.

Hermeneutiek is de leer of kunst van het verstaan van geschreven teksten, jij vertaald dat als begrijpend lezen. En met begrijpend lezen, dan zit je midden in het denkvermogen. Ik refereerde aan Johannes 14:20 omdat dat een van de vele mystieke uitspraken is van Jezus.

In dien dag zult gij bekennen, dat Ik in Mijn Vader ben, en gij in Mij, en Ik in u.

Jezus zegt hier dat "in die dag" ik (de lezer) in Mij zal zijn. En ook wederzijds: Ik in u. Middels het denkvermogen kun je van zo'n vers geen chocola maken. In de positieve theologie is Jezus een van de drie personen. Hoe kun je nou in een persoon zijn? En dan nog wederzijds ook?

Dat theologen zich doorgaans niks van mystici aantrekken, dat is duidelijk. Voor filosofen ligt dat anders, sommige filosofen zijn zelf mysticus. Dan komen we bij een andere kwestie uit: geen enkele mysticus zal zichzelf zo noemen. Het is de buitenwacht die de mystici benoemt.

https://gtmvisser.nl

Onder filosofie versta ik bezinning op de wijzen waarop wij ons tot onszelf en de wereld en het geheim van de oorsprong verhouden. Mijn aandacht gaat daarbij in het bijzonder uit naar het element van de beleving, dat een eenzijdig geworden rationaliteit moest inbedden in het leven, en de grondhouding van gelatenheid die zich in het domein van overgang en ondergang dat de beleving blijkt te vormen als meer oorspronkelijk en noodzakelijk openbaart.

Deze man noemt zich filosoof , maar is ook mysticus. Ik ben nu de buitenwacht die hem tot mysticus benaamd, zelf zal hij dat niet doen. Zijn expertise is Meister Eckhart, maar die werd ook al nooit mysticus genoemd. Men noemde hem theoloog/filosoof. Dat is het leuke van mystiek, er bestaat geen orde van mystici. Ze behoren niemand toe, hoewel de RKK er zo af en toe wel eens eentje toe-eigent. Maar dat moet de RKK maar weten. Je moet zelf mysticus zijn om een mysticus te kunnen herkennen.

[peda]

Zelf zie ik ten miste 3 soorten van mystiek.
# 1 De mystiek onder georganiseerde kerkelijk georkestreerde vleugels.
# 2 De mystiek beleefd onder de individuele eigen vleugels.
# 3 De afwijzing van mystiek.

De afwijzing van mystiek geschiedt niet alleen door naturalisten, maar ook door theologen.
Een mooi voorbeeld van het laatste is bijvoorbeeld de in sommige kringen "" gezaghebbende "" protestantse theoloog Barth.

[Tufkah]

Met betrekking op de aardse verleidingen, aardse verleidingen trekken je altijd de tijdruimte in. Het Zijn vanuit de (dezelfde) Geest bevindt zich niet in de tijdruimte. Van het Zijn kun je dan ook niet genieten. En je kunt het ook op geen enkele wijze (be)denken. En het oordeelt niet. Ieder oordeel gaat immers over tijdruimte. (Ieder genieten ook)

Ik begrijp denk ik wel wat Leon wil zeggen. Je kunt inderdaad zoals jij zegt niet van het Zijn genieten, maar je kunt wel het Zijn genieten. Zonder van.

Inderdaad, die zegswijze is mij ontgaan. Voor mijzelf sprekende is het "Zijn" dermate indrukwekkend dat woorden tekort schieten. En omdat het buiten het denkvermogen ligt, kan het ook bij bv dementie of andere hersenziektes niet verloren gaan. Ook bij de dood kan het niet verloren gaan, het is de Geest die levend maakt.

P.S. Ik ben drukt het Zijn beter uit, maar dat terzijde.

[Tufkah]

Zelf zie ik ten miste 3 soorten van mystiek.
# 1 De mystiek onder georganiseerde kerkelijk georkestreerde vleugels.
# 2 De mystiek beleefd onder de individuele eigen vleugels.
# 3 De afwijzing van mystiek.

De afwijzing van mystiek geschiedt niet alleen door naturalisten, maar ook door theologen.
Een mooi voorbeeld van het laatste is bijvoorbeeld de in sommige kringen "" gezaghebbende "" protestantse theoloog Barth.

Zo kun je het ook stellen inderdaad. Ik ga uiteraard alleen voor # 2. De mystieke vereniging met God kan alleen individueel plaats vinden. Binnen de Waarheid kun je alleen individueel binnen gelaten worden. (Alleen de enkeling zal het bruidsvertrek betreden) En nog vele andere zaken welke ik gaarne onbesproken laat.

De protestantse theoloog Barth ken ik uiteraard, gewogen en te licht bevonden .

[Yours]

Ik begrijp denk ik wel wat Leon wil zeggen. Je kunt inderdaad zoals jij zegt niet van het Zijn genieten, maar je kunt wel het Zijn genieten. Zonder van.

Inderdaad, die zegswijze is mij ontgaan. Voor mijzelf sprekende is het "Zijn" dermate indrukwekkend dat woorden tekort schieten. En omdat het buiten het denkvermogen ligt, kan het ook bij bv dementie of andere hersenziektes niet verloren gaan. Ook bij de dood kan het niet verloren gaan, het is de Geest die levend maakt.

P.S. Ik ben drukt het Zijn beter uit, maar dat terzijde.

Vetgedrukt door mij.
Als het ’Ik ben’ bij de dood niet verloren gaat, waarom verkondig je dan steeds dat je na de dood nergens zult zijn/er niks is/dat alles wat dat betreft ophoudt te bestaan, Tufkah? Je schrijft letterlijk in je bericht dat dat ‘Zijn’ niet verloren gaat.
Hoe dan?

[peda]

In het christendom wordt de ziel van de mens gekoppeld aan het Genesis -inblazen-van de Adem/Geest-in-de-mens-door God.
Er zijn ook Genesis-volgers die het bestaan van een ziel afwijzen. Voor dezulken keert bij de biologische dood van de mens de ingeblazen Geest terug naar God. De Geest terug naar God = niet gelijk aan de christelijke ziel na de dood richting God.
Wanneer de Geest van God gezien wordt als "" Ik Ben "" dan is de cirkel gesloten. De Geest van God sterft geen biologische dood.

[Tufkah]

Inderdaad, die zegswijze is mij ontgaan. Voor mijzelf sprekende is het "Zijn" dermate indrukwekkend dat woorden tekort schieten. En omdat het buiten het denkvermogen ligt, kan het ook bij bv dementie of andere hersenziektes niet verloren gaan. Ook bij de dood kan het niet verloren gaan, het is de Geest die levend maakt.

P.S. Ik ben drukt het Zijn beter uit, maar dat terzijde.

Vetgedrukt door mij.
Als het ’Ik ben’ bij de dood niet verloren gaat, waarom verkondig je dan steeds dat je na de dood nergens zult zijn/er niks is/dat alles wat dat betreft ophoudt te bestaan, Tufkah? Je schrijft letterlijk in je bericht dat dat ‘Zijn’ niet verloren gaat.
Hoe dan?

De natuurlijke mens Tufkah gaat dood en komt nooit meer terug. Dat is ook de kern van de egodood, (ego = ik, zelf) dat je daadwerkelijk sterft. Dan kun je niet een poos later weer zomaar herrijzen uit de egodood en naar het hiernamaals gaan. Het vergankelijke (ik, ego, zelf) zal het onvergankelijke niet beërven.

Dat wat opnieuw geboren wordt (Joh 3:3) (Ik ben) kan niet dood omdat het doodloos is, het is uit de Geest. Dat wat opnieuw geboren wordt weet ook niet waar het vandaan komt noch waar het naar toe gaat. Opnieuw-geboren gelovigen kunnen nooit in het hiernamaals geloven.

Johannes 3 klopt perfect, maar ik vraag me altijd af waarom dat bij jou (en anderen hier) maar niet in wil dalen.

Alleen natuurlijke mensen geloven in het hiernamaals. Aan de vrucht herkent men de boom. Zie ook de gelijkenis van de zaaier. God zaait natuurlijke mensen. Geen probleem met de natuurlijke mens, maar de natuurlijke mens heeft wel de potentie om te groeien. De natuurlijke mens is zelf het zaad en het zaad gaat verloren. Daarom gaat Tufkah ook verloren, die kan niet ergens naar toe na de dood. Want als natuurlijke mens beschik ik (net zoals iedereen) over zintuigelijk bewustzijn. Maar de mogelijkheid van zintuigelijk waarnemen is voorbij na de fysieke dood.

Het vlees is niet van nut, zou Jezus zeggen......

[J-W]

Wat een gewauwel weer van Tufkah, hij zegt dat het ZIJN niet verloren kan gaan en tegelijktijd geeft hij toe dat hij na zijn dood nergens heen gaat.
De Geest in hem gaat wel ergens heen maar weet niet waarheen, dat is nog een verrassing voor de Geest.
Reïncarnatie?
Tufkah wordt in elk geval niet door de Geest meegenomen. Voor altijd in het graf gelaten en vergeten.
Want voor opnieuw geborenen geen hiernamaals zegt hij zelf, die hebben hun loon op aarde al ontvangen, dikke pech na hun dood.
Om te begrijpen wat Tufkah daarom met het ZIJN bedoelt zal je wel een zogenaamd geestelijk mens moeten zijn.
In de Zoon zijn of zoiets vaags, een beetje God zijn?
Ik houd het er op dat Tufkah het zelf ook niet weet en daarom maar wat raaskalt met gebruikmaking van wat zowel in de positieve als in de negatieve theologie gehanteerd wordt omdat hij zijn geloofsovertuiging toch wel heel graag op dit forum handen en voeten wil geven, iets wat de ware mysticus vreemd is, die doet liever aan wat contemplatie, het ego ( "ikzelf") de hele dag op een forum, daar doen mystici niet aan.

[peda]

Dat wat opnieuw geboren wordt (Joh 3:3) (Ik ben) kan niet dood omdat het doodloos is, het is uit de Geest. Dat wat opnieuw geboren wordt weet ook niet waar het vandaan komt noch waar het naar toe gaat. Opnieuw-geboren gelovigen kunnen nooit in het hiernamaals geloven.

Een alinea met inhoud waar ik geen touw aan kan vastknopen.
Dat wat opnieuw geboren wordt = niet IK BEN. IK BEN = God.
De Tufkah visie:
# 1. Dat wat opnieuw geboren wordt, is de geestelijke mens.
# 2. Dat wat opnieuw geboren wordt, ( de geestelijke mens ) kan niet dood , maar weet ook niet waar "'het"' naar toe gaat.
# 3. Dat wat opnieuw geboren wordt, ( de geestelijke mens ) kan niet dood, maar kan nooit in het hiernamaals geloven.


In mijn zienswijze is het allemaal duidelijk: de opnieuw geborene ( geestelijk mens ) = een mens maar wel met een geheel eigen spirituele insteek en kent zijn al of niet toekomst, afhankelijk van de spirituele stroming die hij/ zij volgt.
Jip en Janneke.

[Tufkah]

Dat wat opnieuw geboren wordt (Joh 3:3) (Ik ben) kan niet dood omdat het doodloos is, het is uit de Geest. Dat wat opnieuw geboren wordt weet ook niet waar het vandaan komt noch waar het naar toe gaat. Opnieuw-geboren gelovigen kunnen nooit in het hiernamaals geloven.

Een alinea met inhoud waar ik geen touw aan kan vastknopen.
Dat wat opnieuw geboren wordt = niet IK BEN.
Dat wat opnieuw geboren wordt, kan niet dood , maar weet ook niet waar het naar toe gaat.
Dat wat opnieuw geborenen wordt, kan nooit in het hiernamaals geloven.
Maar WAT er opnieuw geboren wordt, blijft volstrekt onduidelijk.

In mijn zienswijze is het duidelijk, de opnieuw geborene ( geestelijk mens ) = een normaal mens maar wel met een compleet andere spirituele insteek.
Jip en Janneke.

Wat uit de Geest is geboren is een geheel andere mens. Een nieuwe mens, voortkomend uit de oude, natuurlijke mens. Zoals een vlinder voortkomt uit de rups. Een vlinder is geen rups, maar het is toch dezelfde.

De natuurlijke mens kijkt steeds naar het toekomstig onvervulde , waar de dood aan de horizon gloort. (En gelooft om die reden in het hiernamaals ) Wat uit de Geest is geboren is niet meer gebonden aan verleden of toekomst. Daarom weet 'het' niet waar het naar toe gaat.

De mens zijn 'vijand' is zijn eigen denkvermogen, wegens het denkvermogen heeft de mens een 'idee' gekregen over zijn eigen dood. De mens kan nadenken over zijn eigen dood. Daarom schrijft Paulus ook dat we moeten vernieuwen in ons denken en gemoed. Romeinen 12:2

En wordt dezer wereld niet gelijkvormig; maar wordt veranderd door de vernieuwing uws gemoeds, opdat gij moogt beproeven, welke de goede, en welbehagelijke en volmaakte wil van God zij.

Het ego is gelijkvormig aan de wereld en het gemoed houdt het ego in stand. Als ons gemoed vernieuwd is, dan veranderd het denken ook. Het gemoed is dan ook de plaats van de Goddelijke vereniging, en daar begint de mystiek.

[J-W]

Een alinea met inhoud waar ik geen touw aan kan vastknopen.
Dat wat opnieuw geboren wordt = niet IK BEN.
Dat wat opnieuw geboren wordt, kan niet dood , maar weet ook niet waar het naar toe gaat.
Dat wat opnieuw geborenen wordt, kan nooit in het hiernamaals geloven.
Maar WAT er opnieuw geboren wordt, blijft volstrekt onduidelijk.

In mijn zienswijze is het duidelijk, de opnieuw geborene ( geestelijk mens ) = een normaal mens maar wel met een compleet andere spirituele insteek.
Jip en Janneke.

Wat uit de Geest is geboren is een geheel andere mens. Een nieuwe mens, voortkomend uit de oude, natuurlijke mens. Zoals een vlinder voortkomt uit de rups. Een vlinder is geen rups, maar het is toch dezelfde.

De natuurlijke mens kijkt steeds naar het toekomstig onvervulde , waar de dood aan de horizon gloort. (En gelooft om die reden in het hiernamaals ) Wat uit de Geest is geboren is niet meer gebonden aan verleden of toekomst. Daarom weet 'het' niet waar het naar toe gaat.

De mens zijn 'vijand' is zijn eigen denkvermogen, wegens het denkvermogen heeft de mens een 'idee' gekregen over zijn eigen dood. De mens kan nadenken over zijn eigen dood. Daarom schrijft Paulus ook dat we moeten vernieuwen in ons denken en gemoed. Romeinen 12:2

En wordt dezer wereld niet gelijkvormig; maar wordt veranderd door de vernieuwing uws gemoeds, opdat gij moogt beproeven, welke de goede, en welbehagelijke en volmaakte wil van God zij.

Het ego is gelijkvormig aan de wereld en het gemoed houdt het ego in stand. Als ons gemoed vernieuwd is, dan veranderd het denken ook. Het gemoed is dan ook de plaats van de Goddelijke vereniging, en daar begint de mystiek.

Met bovenstaande beweringen is GG al voor het grootste deel gevuld, wat voegt deze reactie van Tufkah daar nog aan toe? Ik zie als natuurlijk mens niets anders dan wat uitspraken van Paulus en Johannes van 2000 jaar geleden, aan elkaar gebreid met wat prietpraat van jou. Lees eens terug en zeg dan eens in een paar zinnen in Jip- en Janneke-taal wat je met deze reactie de leden van GG duidelijk wil maken? Zeg niet dat dit alles voor de natuurlijke mens verborgen is want hier zijn immers alleen maar natuurlijke mensen? Als je insteek is begrepen te willen worden en je bent de Jip- en Janneke-taal niet machtig zou je misschien beter naar een forum kunnen verhuizen waar alleen maar mensen zijn die ook mysticus/geestelijk denken te zijn maar ik ben allereerst benieuwd naar je samenvatting.

[Jon]

Een alinea met inhoud waar ik geen touw aan kan vastknopen.
Dat wat opnieuw geboren wordt = niet IK BEN.
Dat wat opnieuw geboren wordt, kan niet dood , maar weet ook niet waar het naar toe gaat.
Dat wat opnieuw geborenen wordt, kan nooit in het hiernamaals geloven.
Maar WAT er opnieuw geboren wordt, blijft volstrekt onduidelijk.

In mijn zienswijze is het duidelijk, de opnieuw geborene ( geestelijk mens ) = een normaal mens maar wel met een compleet andere spirituele insteek.
Jip en Janneke.

Wat uit de Geest is geboren is een geheel andere mens. Een nieuwe mens, voortkomend uit de oude, natuurlijke mens. Zoals een vlinder voortkomt uit de rups. Een vlinder is geen rups, maar het is toch dezelfde.

De natuurlijke mens kijkt steeds naar het toekomstig onvervulde , waar de dood aan de horizon gloort. (En gelooft om die reden in het hiernamaals ) Wat uit de Geest is geboren is niet meer gebonden aan verleden of toekomst. Daarom weet 'het' niet waar het naar toe gaat.

De mens zijn 'vijand' is zijn eigen denkvermogen, wegens het denkvermogen heeft de mens een 'idee' gekregen over zijn eigen dood. De mens kan nadenken over zijn eigen dood. Daarom schrijft Paulus ook dat we moeten vernieuwen in ons denken en gemoed. Romeinen 12:2

En wordt dezer wereld niet gelijkvormig; maar wordt veranderd door de vernieuwing uws gemoeds, opdat gij moogt beproeven, welke de goede, en welbehagelijke en volmaakte wil van God zij.

Het ego is gelijkvormig aan de wereld en het gemoed houdt het ego in stand. Als ons gemoed vernieuwd is, dan veranderd het denken ook. Het gemoed is dan ook de plaats van de Goddelijke vereniging, en daar begint de mystiek.

Daarom sprak Jezus constant over zichzelf in de derde persoon. Zoals bijvoorbeeld in Johannes 17:1-5. Een keer door naar zichzelf te verwijzen als Jezus Christus en een keer door naar zichzelf te verwijzen als de Zoon. Mattheüs verwijst ook naar zichzelf in de derde persoon (Mattheüs 9:9). En Paulus ook. (2Korinthe 12:2)