Verbinding uitbreiden?

[Messenger]

God is in de ziel van alle mensen.

Dat is dus niet het geval, de ziel is onwetend/gescheiden van God. Wat verhaalt wordt in Genesis. Dat is dan ook de erfzonde die ieder mens erft. De erfzonde ontkennen helpt ook al niet.

De ziel van de mens is onafscheidelijk van God.

Genesis is een mythologisch kampvuur verhaal dat eeuwen daarna werd opgeschreven.
De erfzonde is een misvatting en het verhaal van Adam en Eva is al net zo.

[Tufkah]

Dat is dus niet het geval, de ziel is onwetend/gescheiden van God. Wat verhaalt wordt in Genesis. Dat is dan ook de erfzonde die ieder mens erft. De erfzonde ontkennen helpt ook al niet.

De ziel van de mens is onafscheidelijk van God.

Genesis is een mythologisch kampvuur verhaal dat eeuwen daarna werd opgeschreven.
De erfzonde is een misvatting en het verhaal van Adam en Eva is al net zo.

De mens die in zonde leeft heeft geen weet van God. Die is gehypnotiseerd door hebzucht.

[Messenger]

De ziel van de mens is onafscheidelijk van God.

Genesis is een mythologisch kampvuur verhaal dat eeuwen daarna werd opgeschreven.
De erfzonde is een misvatting en het verhaal van Adam en Eva is al net zo.

De mens die in zonde leeft heeft geen weet van God. Die is gehypnotiseerd door hebzucht.

Bij een God van pure onvoorwaardelijke liefde en vrije wil is het begrip zonde onzinnig.

[Leon]

De mens die in zonde leeft heeft geen weet van God. Die is gehypnotiseerd door hebzucht.

Bij een God van pure onvoorwaardelijke liefde en vrije wil is het begrip zonde onzinnig.

Het is meer “zonde” in de zin van “zonde van de tijd”, om egoïstisch of egocentrisch bezig te zijn.

Ook voor “de ziel” geldt dit. Je vindt pas wat je al die tijd zocht in overgave.

[Tufkah]

Het ego leeft per definitie in zonde, het kent de liefdesgrond van God niet. De liefde van de Vader en de zonde gaat nu eenmaal niet samen.

[Tufkah]

Bij een God van pure onvoorwaardelijke liefde en vrije wil is het begrip zonde onzinnig.

Het is meer “zonde” in de zin van “zonde van de tijd”, om egoïstisch of egocentrisch bezig te zijn.

Ook voor “de ziel” geldt dit. Je vindt pas wat je al die tijd zocht in overgave.

De zonde kan alleen plaats vinden in de Tijd en bindt de mens ook aan de tijd. Als een mens een zonde begaat dan krijgt hij gevoelens van bijvoorbeeld spijt. Zijn zonde drukt dan op hem en emotioneel is hij verbonden met de zonde. De zondige mens doet het zichzelf aan.

Ik zie veel mensen die emotioneel verbonden zijn aan het verleden. Of ze beginnen weer een voor de zoveelste keer wat die of die hem heeft aangedaan. Je moet het maar willen een zondig leven.

[Leon]

Het ego leeft per definitie in zonde, het kent de liefdesgrond van God niet. De liefde van de Vader en de zonde gaat nu eenmaal niet samen.

Ik kan me voorstellen dat je gaat denken dat zonde mag van God, omdat dat ook een vorm van je overgeven is.

[Tufkah]

Het ego leeft per definitie in zonde, het kent de liefdesgrond van God niet. De liefde van de Vader en de zonde gaat nu eenmaal niet samen.

Ik kan me voorstellen dat je gaat denken dat zonde mag van God, omdat dat ook een vorm van je overgeven is.

De mens heeft de vrijheid om de zonde te begaan, maar de mens draagt dan ook de consequenties van de zonde. Ik vind het een beetje een kinderlijk idee dat God alles maar goed zou vinden omdat God Liefde is. Wie van ons vader of moeder is , die weet toch ook dat je van je kinderen houdt , ook als de kinderen zich misdragen? Maar daarom stel je misdragingen van je kinderen nog niet op prijs. Wie van zijn kinderen houdt, die ziet ze toch graag opgroeien tot liefhebbende mensen? Waarom zou het met de Vader anders zijn?

[Messenger]

"Zonde" en "gebod" zijn begrippen die door mensen zijn bedacht en ingevuld.

Gods liefde is onvoorwaardelijk en om niet. Daar is geen oordeel bij en ook geen voorwaarden.

De invulling van die begrippen worden nogal eens gewijzigd door de mens.

[Leon]

"Zonde" en "gebod" zijn begrippen die door mensen zijn bedacht en ingevuld.

Gods liefde is onvoorwaardelijk en om niet. Daar is geen oordeel bij en ook geen voorwaarden.

De invulling van die begrippen worden nogal eens gewijzigd door de mens.

Gods onvoorwaardelijke liefde (met alle vrijheid) is ook door mensen bedacht en ingevuld.

Eerlijk gezegd voor ik meer voor een “plicht” om moreel te handelen, dan om een “vrijheid om te doen wat je ook maar wilt”.

Al was het maar om een puinhoopsamenleving te voorkomen.

Dat het niet lukt is geen bewijs van onvoorwaardelijk liefde, maar een bewijs dat mensen niet logisch denken.

[J-W]

De mens die in zonde leeft heeft geen weet van God. Die is gehypnotiseerd door hebzucht.

En de mens die geen weet van God geeft, leeft die volgens jou in zonde en is die gehypnotiseerd door hebzucht?

Je moet het maar willen een zondig leven.

Het ego leeft per definitie in zonde, het kent de liefdesgrond van God niet.

Zomaar een paar citaten van jou. Wat heb jij toch met zonden?
Denk je nu werkelijk dat een ongelovige of een gelovige die niet jouw smalle weg heeft gevolgd de hele dag loopt te zondigen?
Het lijkt wel of je een complex hebt opgelopen toen je vanuit jouw zondige leven dag in dag uit over de liefde van de Vader bent gaan lezen
en een beetje wereldvreemd bent geworden. Denk je nu echt dat een mens moet worden zoals jij om minder te zondigen?
Als jij van je zondige leven bent afgekomen door vroom te worden, prima, ik geloof dat gelijk maar het is niet de enige weg als men een beter mens wilt worden. Ongelovigen zijn echt niet allemaal even slecht hoor.

[Messenger]

"Zonde" en "gebod" zijn begrippen die door mensen zijn bedacht en ingevuld.

Gods liefde is onvoorwaardelijk en om niet. Daar is geen oordeel bij en ook geen voorwaarden.

De invulling van die begrippen worden nogal eens gewijzigd door de mens.

Gods onvoorwaardelijke liefde (met alle vrijheid) is ook door mensen bedacht en ingevuld.

Eerlijk gezegd voor ik meer voor een “plicht” om moreel te handelen, dan om een “vrijheid om te doen wat je ook maar wilt”.

Al was het maar om een puinhoopsamenleving te voorkomen.

Dat het niet lukt is geen bewijs van onvoorwaardelijk liefde, maar een bewijs dat mensen niet logisch denken.

Je wil het liefst een stok achter de deur? Je vertrouwt niet op de verantwoordelijkheid van de mens? De rechtspraak door mensen is vaak niet ideaal, maar het is aan de mens om daar verandering in te brengen.

Als je meent dat God oordeelt en straft, geboden en zondes vaststelt en bijhoudt, kun je de vrije wil overboord gooien.
Ook is geen sprake van pure onvoorwaardelijke liefde.
Is God nog wel almachtig als de mens tegen de wil van God kan handelen?

[Tufkah]

"Zonde" en "gebod" zijn begrippen die door mensen zijn bedacht en ingevuld.

Gods liefde is onvoorwaardelijk en om niet. Daar is geen oordeel bij en ook geen voorwaarden.

De invulling van die begrippen worden nogal eens gewijzigd door de mens.

De natuurlijke mens is behept met de zonde, dat is niet bedacht. Wat die zonde is, dat hoeft inderdaad niet ingevuld te worden, je eigen geweten verteld je dat wel. Indien er een geweten aanwezig is natuurlijk, sommige mensen zijn dermate zondig dat we ze gewetenloos noemen.

[Leon]

Gods onvoorwaardelijke liefde (met alle vrijheid) is ook door mensen bedacht en ingevuld.

Eerlijk gezegd voor ik meer voor een “plicht” om moreel te handelen, dan om een “vrijheid om te doen wat je ook maar wilt”.

Al was het maar om een puinhoopsamenleving te voorkomen.

Dat het niet lukt is geen bewijs van onvoorwaardelijk liefde, maar een bewijs dat mensen niet logisch denken.

Je wil het liefst een stok achter de deur? Je vertrouwt niet op de verantwoordelijkheid van de mens? De rechtspraak door mensen is vaak niet ideaal, maar het is aan de mens om daar verandering in te brengen.

Als je meent dat God oordeelt en straft, geboden en zondes vaststelt en bijhoudt, kun je de vrije wil overboord gooien.
Ook is geen sprake van pure onvoorwaardelijke liefde.
Is God nog wel almachtig als de mens tegen de wil van God kan handelen?

Ik beleef soms God als persoon/ego. Maar verwacht dat dit komt door onze beperkte vermogens.

[J-W]

De natuurlijke mens is behept met de zonde, dat is niet bedacht. Wat die zonde is, dat hoeft inderdaad niet ingevuld te worden, je eigen geweten verteld je dat wel. Indien er een geweten aanwezig is natuurlijk, sommige mensen zijn dermate zondig dat we ze gewetenloos noemen.

Vergeet niet vanavond voor het slapen gaan God te bedanken dat jij niet zo bent als zij.

[Freerk]

"Zonde" en "gebod" zijn begrippen die door mensen zijn bedacht en ingevuld.

Gods liefde is onvoorwaardelijk en om niet. Daar is geen oordeel bij en ook geen voorwaarden.

De invulling van die begrippen worden nogal eens gewijzigd door de mens.

De natuurlijke mens is behept met de zonde, dat is niet bedacht. Wat die zonde is, dat hoeft inderdaad niet ingevuld te worden, je eigen geweten verteld je dat wel. Indien er een geweten aanwezig is natuurlijk, sommige mensen zijn dermate zondig dat we ze gewetenloos noemen.

De natuurlijke mens is vrij van zonde. Dat is namelijk zoals de mens bedoeld is. De onnatuurlijke mens is zondig.
Dat heeft niets met geweten te maken overigens, het geweten klaagt wel aan maar de natuurlijke mens zal niet aangeklaagd worden door het geweten omdat er niets te klagen is.
Je gaat hier de mist in door te stellen dat de mens van nature "zondig" is. Dat staat haaks op het creatiedoel van de mens. God heeft geen zondaren geschapen namelijk.

[Freerk]

Ongelovigen zijn echt niet allemaal even slecht hoor.

Sterker nog, er kunnen best 'ongelovigen" zijn die onbewust het pad van G'd volgen. Volgens Tufkah zullen die dan wel weer een "egoprobleem" of zo hebben (hoe praat je de mensheid een complexiteit aan problemen aan....) terwijl dat helemaal niet zo hoeft te zijn.
Het ego heeft alles te maken met de moraal-ethische kant van het leven als "zijnswezen". Daar is voldoende filosofische onderbouwing voor te vinden en ook in de psychologie en de psychopathologie is daar wel wat over te vinden.
Kijk je naar bv de socratische manieren van leven dan zit daar geen vlieg kwaad in terwijl er totaal geen G'd in naar voren hoeft te komen.
En zo zijn er wel meer stromingen die niet uitgaan van een G'd of Ene (of wat dan ook) die volledig gericht zijn op de naastenliefde.