Wederom geboren worden (Bijbelstudie)

[ineke-kitty]

Als we spreken van wedergeboren mensen, spreken we over gelovigen, lede van het Lichaam van Christus, leden van de Gemeente. Het gaat ook over de positie die wij innemen voor God, als gelovigen en als wedergeborenen.
Wanneer een mens tot geloof komt, is het gevolg daarvan dat die gelovige in de eerste plaats geplaatst wordt in de gemeenschap met God.
Ik ben van mening dat de mens zelf niets aan zijn wedergeboorte kan doen, net zoals hij niets aan zijn [natuurlijke] geboorte kan doen. Hij kan echter wel een keus maken voor de Heer. Als iemand bewust tot aanvaarding komt van de Here Jezus Christus, en uit Zijn Woord wenst te leven, wordt hij wedergeboren.
Wedergeboorte is niets anders dan opstanding uit de dood, het ontvangen van het opstandingsleven van de opgewekte Christus. Hij is namelijk EEN plant met Hem geworden in de gelijkmaking Zijns doods en in de gelijkmaking van Zijn opstanding [ Rom. 6:5]. Dat betekent uiteindelijk dat hij deelt in het opstandingsleven van Christus.
Men wordt opnieuw geboren, krijgt opnieuw gestalte, en wordt opgewekt uit de dood en gaat een nieuwe schepping binnen.

[Adinomis]

Hier ben ik het mee eens. Wedergeboorte is een geboorte vanuit de hemel, door God in gang gezet.

[jaapo]

Het wordt ondoorzichtiger, als enerzijds gezegd wordt, dat wij onze wedergeboorte niet in eigen hand hebben en anderzijds dat wij een vrije keuze hebben: voor of tegen het volgen van Christus. En het wordt er ook niet duidelijker op, als de wedergeboorte ook in samenhang gezien wordt met het sterven van ons, mensen en daarna de Opstanding tot eeuwig leven. Waarom een betrekkelijk eenvoudige geloofswaarheid nu weer zo omhullen met een laagje dogmatiek? Wedergeboren worden gebeurt tijdens je gewone, aardse leven; je wordt een nieuw mens, omdat je Jezus hebt leren kennen en eruit en ernaar wil gaan leven. Wie tijdens het aardse leven wedergeboren is, zal na de dood in de eeuwigheid voortleven. Dat is een geloof, want verder kunnen wij er niets over zeggen.

[BdO]

Daar gaat de vrije wil voor gereformeerden

Hebben Gereformeerden een vrijere wil dan andersdenkenden?
Hoe het precies zit weet ik ook niet. Maar de bijbel spreekt wel over de mogelijkheid dat we de waarheid ten onder kunnen houden (Rom. 1:18)
Ook Jezus zegt tegen de Joden: "gij hebt niet gewild". (Math. 23:37 - Lukas 13:34).
Dus m.i. bewerkt God de wil in ons, maar wij kunnen dat afwijzen of negeren. Dat afwijzen of negeren is natuurlijk het tegenovergestelde van "wedergeboren worden" waar we het hier over hebben.

Het "doen willen" door God is helemaal niet strijdig met een vrije wil. Dat iemand het ene wil zorgt er niet voor dat hij het andere niet zou kunnen willen. Dat andere willen zou hij kunnen, echter, hij wil het ene. Dat is nou net wat je willen noemt.

[Adinomis]

Geen enkele geboorte is in handen van degene die geboren wordt. Het is iets wat je ondergaat, maar waarvoor je wel gekozen hebt.
En als je "oude ik" niet zou sterven heb je twee levens. Dat sterven gaat om de geestelijke dood.
Je schrijft zelf dat je dan een "nieuw mens" wordt. Het is niet de bedoeling dat we dan schizofreen worden en uit twee persoonlijkheden bestaan. Het is het één of het ander.
We zitten wel in een overgangsfase. Christus gaat - als het goed is - steeds meer gestalte in ons krijgen. Voor God is het "oude bestaan" al dood. Als Hij naar ons kijkt ziet Hij Christus in ons.
In het verslag over de ontmoeting tussen Jezus en Nicodemus staat ook dat het mogelijk is om wat Jezus getuigt niet aan te nemen. (vers 11).
Het verlangen heeft God in ons uitgewerkt. We kunnen dat negeren of afwijzen. Overgave aan God is een keus van onze wil. Dan kan God met ons aan de gang gaan.

[ineke-kitty]

Overigens heb ik dit topic geopend op verzoek van Zolderworm wat de betekenis is van het begrip "wedergeboorte".
Ik heb dat naar mijn weten zo goed mogelijk proberen uit te leggen aan de hand van het gesprek tussen de Here Jezus en Nicodemus.
Dat ik dan vervolgens niets meer hoor daarover van vragensteller, namelijk of hij het begrepen heeft of niet, daar kan ik uiteraard niets aan doen.
Persoonlijk denk ik dat hetgeen de Heer uitlegt aan Nicodemus over de noodzaak wederom geboren te worden, wil men het Koninkrijk Gods binnen gaan, duidelijk is en niet mis te verstaan.

[Zolderworm]

Overigens heb ik dit topic geopend op verzoek van Zolderworm wat de betekenis is van het begrip "wedergeboorte".
Ik heb dat naar mijn weten zo goed mogelijk proberen uit te leggen aan de hand van het gesprek tussen de Here Jezus en Nicodemus.
Dat ik dan vervolgens niets meer hoor daarover van vragensteller, namelijk of hij het begrepen heeft of niet, daar kan ik uiteraard niets aan doen.
Persoonlijk denk ik dat hetgeen de Heer uitlegt aan Nicodemus over de noodzaak wederom geboren te worden, wil men het Koninkrijk Gods binnen gaan, duidelijk is en niet mis te verstaan.

De vraagsteller had het een weekje te druk met andere zaken dan het forum, is nu pas weer teruggekeerd (om morgenmiddag weer te vertrekken voor een tijdje).

[ineke-kitty]

Overigens heb ik dit topic geopend op verzoek van Zolderworm wat de betekenis is van het begrip "wedergeboorte".
Ik heb dat naar mijn weten zo goed mogelijk proberen uit te leggen aan de hand van het gesprek tussen de Here Jezus en Nicodemus.
Dat ik dan vervolgens niets meer hoor daarover van vragensteller, namelijk of hij het begrepen heeft of niet, daar kan ik uiteraard niets aan doen.
Persoonlijk denk ik dat hetgeen de Heer uitlegt aan Nicodemus over de noodzaak wederom geboren te worden, wil men het Koninkrijk Gods binnen gaan, duidelijk is en niet mis te verstaan.

De vraagsteller had het een weekje te druk met andere zaken dan het forum, is nu pas weer teruggekeerd (om morgenmiddag weer te vertrekken voor een tijdje).

Prima, maar vooralsnog ben ik benieuwd of je het begrepen hebt of niet.

[Zolderworm]

Water is in het NT meestal een symbool voor de dood. Vergelijk: Jezus liep over het water= de dood overwonnen. Johannes de Doper doopte door onderdompeling in de Jordaan: in de bijbel het symbool voor de doodsrivier, waar je doorheen moet, om opnieuw te leven. Wedergeboren worden is dus volgens mij iets van een nieuw leven beginnen, nadat je oude leven is gestorven. Je moet niet altijd de toch al wat moeilijke oosterse verhaaltrant niet nog mysterieuzer maken door ingewikkelde verklaringen. Als je het bovenstaande over het water in ogenschouw neemt, zijn vele verhalen en uitspraken over en van Jezus duidelijk. Het Woord is niet te hoog en niet te diep. Zie verder de tekst van mijn motto onderaan.

In de psychologie staat water symbool voor het onbewuste en betekent op het water lopen het overwinnen van het onbewuste door het bewuste Ik (dagbewustzijn), wat leidt tot een nieuwe eenheid van bewuste Ik en onbewuste, en dus tot een wedergeboorte.

[Zolderworm]

Overigens heb ik dit topic geopend op verzoek van Zolderworm wat de betekenis is van het begrip "wedergeboorte".
Ik heb dat naar mijn weten zo goed mogelijk proberen uit te leggen aan de hand van het gesprek tussen de Here Jezus en Nicodemus.
Dat ik dan vervolgens niets meer hoor daarover van vragensteller, namelijk of hij het begrepen heeft of niet, daar kan ik uiteraard niets aan doen.
Persoonlijk denk ik dat hetgeen de Heer uitlegt aan Nicodemus over de noodzaak wederom geboren te worden, wil men het Koninkrijk Gods binnen gaan, duidelijk is en niet mis te verstaan.

De vraagsteller had het een weekje te druk met andere zaken dan het forum, is nu pas weer teruggekeerd (om morgenmiddag weer te vertrekken voor een tijdje).

Prima, maar vooralsnog ben ik benieuwd of je het begrepen hebt of niet.

Dan moet ik eerst even doorlezen wat er allemaal geschreven is. Ik zit nog maar net achter m'n computer.

[Zolderworm]

Water is in het NT meestal een symbool voor de dood.

Het lopen op het water kun je ook zien als Zijn positie op de volkerenzee.

Soms is water ook gewoon water, hoor, denk ik dan... En het lopen van Jezus op het water was 'gewoon 'een wonder dat Zijn macht over alles aangaf. Waarom moet er van alles altijd een beeld gemaakt worden, vraag ik me regelmatig af.

Omdat de Bijbel toch iets anders is dan de avonturen van Tom Poes.

[ineke-kitty]

Water is in het NT meestal een symbool voor de dood. Vergelijk: Jezus liep over het water= de dood overwonnen. Johannes de Doper doopte door onderdompeling in de Jordaan: in de bijbel het symbool voor de doodsrivier, waar je doorheen moet, om opnieuw te leven. Wedergeboren worden is dus volgens mij iets van een nieuw leven beginnen, nadat je oude leven is gestorven. Je moet niet altijd de toch al wat moeilijke oosterse verhaaltrant niet nog mysterieuzer maken door ingewikkelde verklaringen. Als je het bovenstaande over het water in ogenschouw neemt, zijn vele verhalen en uitspraken over en van Jezus duidelijk. Het Woord is niet te hoog en niet te diep. Zie verder de tekst van mijn motto onderaan.

In de psychologie staat water symbool voor het onbewuste en betekent op het water lopen het overwinnen van het onbewuste door het bewuste Ik (dagbewustzijn), wat leidt tot een nieuwe eenheid van bewuste Ik en onbewuste, en dus tot een wedergeboorte.

Met alle respect. Het gaat hier niet om wat de psychologie ervan vindt, maar wat de Bijbel leert wat betreft de symboliek van water c.q. geest in verband met wedergeboorte.
Mijn vraag blijft dus staan: heb je dat begrepen of niet.

[Zolderworm]

Zoals gezegd sprak de Here Jezus met iemand uit de Farizeeen, met Nicodemus, wat zoveel betekent als "de leider van het volk", een overste der Joden, iemand die vooraan ging in het jodendom.
Deze Nicodemus kwam [stiekem] in de nacht tot de Here Jezus tegen alle gewoonten in, om vragen te stellen. Daardoor laat hij zich kennen als iemand die de waarheid zocht.
Dat hij er in eerste instantie niet veel van begreep, geeft op zich niks.
Het opmerkelijke is dat de Heer de farizeeen niet verweet dat zij de Schrift niet kenden, maar dat ze de Schriften niet geloofden!.
Nicodemus wordt voorgesteld in de Bijbel als toonbeeld van iemand die weliswaar zoekende was, die godsdienstig was, zelfs orthodox, maar desalniettemin van de meest elementaire Bijbelse waarheden niets begreep.
Nicodemus was zoekende, en de Schrift zegt van degenen die dat doen dat zij zullen vinden [ o.a. Matth. 7:7,8].
Als je zoekt naar de Waarheid wordt die slechts op 1 plaats gevonden, namelijk in het Woord van God.

De Here Jezus legt Nicodemus dan uit dat niet vlees en bloed het Koninkrijk ontvangt, niet wat eenmaal geboren is, niet wat geboren is uit vruchtwater, maar dat het gaat om van boven geboren te worden, want dat staat er in de grondtekst, en dat is uiteraard opnieuw, voor de tweede maal een geboorte.
Dat is wat de Heer tot Nicodemus zegt: " Gij moet van boven geboren worden". Niet uit water, maar uit geestelijk water. Wij kennen dat niet meer en zeggen dat we geboren moeten worden uit water zowel als geest.
Dat staat er echter niet. Er staat water en geest en zo'n uitdrukking [ een hendiadys] betekent gewoon geestelijk water. Je moet dus geboren worden uit geestelijk water.
Het water waaruit de mens van nature geboren wordt, is een beeld van dat geestelijke water van waaruit de mens wedergeboren wordt.

Nou ja, ik heb natuurlijk mijn eigen visie. In mijn ogen zijn vlees en bloed afgestemd op een leven in de natuur, dat wil zeggen als homo sapiens, met zintuigen om te kunnen waarnemen, een spijsverteringsorgaan om voedsel te kunnen verwerken, geslachtsdelen om zich te kunnen voortplanten, longen om te kunnen ademen enzovoort. Aangezien ik het Koninkrijk der Hemelen niet beschouw als de Aarde, waarop wij nu leven, denk ik dat onze lichamelijkheid in dat Koninkrijk van totaal andere aard is dan onze huidige lichamelijkheid. Daarom is volgens mij een wedergeboorte nodig. Namelijk een geboorte van die totaal andere lichamelijkheid, zonder spijsverteringskanaal, geslachtsdelen, longen enzovoort. Aangezien ik het Koninkrijk der Hemelen als van geestelijke aard beschouw, gaat het dan ook om een geboorte vanuit het geestelijke water. Daarbij komt dat, om die wedergeboorte te bewerkstelligen, ook een geestelijk kracht nodig is, die ik de Christus noem. Zo zie ik het.

[Zolderworm]

Water is in het NT meestal een symbool voor de dood. Vergelijk: Jezus liep over het water= de dood overwonnen. Johannes de Doper doopte door onderdompeling in de Jordaan: in de bijbel het symbool voor de doodsrivier, waar je doorheen moet, om opnieuw te leven. Wedergeboren worden is dus volgens mij iets van een nieuw leven beginnen, nadat je oude leven is gestorven. Je moet niet altijd de toch al wat moeilijke oosterse verhaaltrant niet nog mysterieuzer maken door ingewikkelde verklaringen. Als je het bovenstaande over het water in ogenschouw neemt, zijn vele verhalen en uitspraken over en van Jezus duidelijk. Het Woord is niet te hoog en niet te diep. Zie verder de tekst van mijn motto onderaan.

In de psychologie staat water symbool voor het onbewuste en betekent op het water lopen het overwinnen van het onbewuste door het bewuste Ik (dagbewustzijn), wat leidt tot een nieuwe eenheid van bewuste Ik en onbewuste, en dus tot een wedergeboorte.

Met alle respect. Het gaat hier niet om wat de psychologie ervan vindt, maar wat de Bijbel leert wat betreft de symboliek van water c.q. geest in verband met wedergeboorte.
Mijn vraag blijft dus staan: heb je dat begrepen of niet.

Dit soort zaken kunnen meerdere betekenissen hebben, volgens mij.

[Zolderworm]

Als we spreken van wedergeboren mensen, spreken we over gelovigen, lede van het Lichaam van Christus, leden van de Gemeente. Het gaat ook over de positie die wij innemen voor God, als gelovigen en als wedergeborenen.
Wanneer een mens tot geloof komt, is het gevolg daarvan dat die gelovige in de eerste plaats geplaatst wordt in de gemeenschap met God.
Ik ben van mening dat de mens zelf niets aan zijn wedergeboorte kan doen, net zoals hij niets aan zijn [natuurlijke] geboorte kan doen. Hij kan echter wel een keus maken voor de Heer. Als iemand bewust tot aanvaarding komt van de Here Jezus Christus, en uit Zijn Woord wenst te leven, wordt hij wedergeboren.
Wedergeboorte is niets anders dan opstanding uit de dood, het ontvangen van het opstandingsleven van de opgewekte Christus. Hij is namelijk EEN plant met Hem geworden in de gelijkmaking Zijns doods en in de gelijkmaking van Zijn opstanding [ Rom. 6:5]. Dat betekent uiteindelijk dat hij deelt in het opstandingsleven van Christus.
Men wordt opnieuw geboren, krijgt opnieuw gestalte, en wordt opgewekt uit de dood en gaat een nieuwe schepping binnen.

Tja, maar ik denk dat dat een geleidelijk proces is, wat zich wel tijdens ons leven kan voltrekken, maar op de achtergrond. Wij blijven wel als mens al die tijd, wat onze lichamelijkheid betreft, en ons natuurlijke gevoel en denken, gebonden aan de natuur en de Aarde. De natuurlijke mens is niet de wedergeboren mens. Die groeit op de achtergrond. Althans dat is mijn idee.

[Zolderworm]

Het wordt ondoorzichtiger, als enerzijds gezegd wordt, dat wij onze wedergeboorte niet in eigen hand hebben en anderzijds dat wij een vrije keuze hebben: voor of tegen het volgen van Christus. En het wordt er ook niet duidelijker op, als de wedergeboorte ook in samenhang gezien wordt met het sterven van ons, mensen en daarna de Opstanding tot eeuwig leven. Waarom een betrekkelijk eenvoudige geloofswaarheid nu weer zo omhullen met een laagje dogmatiek? Wedergeboren worden gebeurt tijdens je gewone, aardse leven; je wordt een nieuw mens, omdat je Jezus hebt leren kennen en eruit en ernaar wil gaan leven. Wie tijdens het aardse leven wedergeboren is, zal na de dood in de eeuwigheid voortleven. Dat is een geloof, want verder kunnen wij er niets over zeggen.

Ja, zo zie ik het ook wel. Het gebeurt, volgens mij, tijdens het leven op de achtergrond.

[ineke-kitty]

Zoals gezegd sprak de Here Jezus met iemand uit de Farizeeen, met Nicodemus, wat zoveel betekent als "de leider van het volk", een overste der Joden, iemand die vooraan ging in het jodendom.
Deze Nicodemus kwam [stiekem] in de nacht tot de Here Jezus tegen alle gewoonten in, om vragen te stellen. Daardoor laat hij zich kennen als iemand die de waarheid zocht.
Dat hij er in eerste instantie niet veel van begreep, geeft op zich niks.
Het opmerkelijke is dat de Heer de farizeeen niet verweet dat zij de Schrift niet kenden, maar dat ze de Schriften niet geloofden!.
Nicodemus wordt voorgesteld in de Bijbel als toonbeeld van iemand die weliswaar zoekende was, die godsdienstig was, zelfs orthodox, maar desalniettemin van de meest elementaire Bijbelse waarheden niets begreep.
Nicodemus was zoekende, en de Schrift zegt van degenen die dat doen dat zij zullen vinden [ o.a. Matth. 7:7,8].
Als je zoekt naar de Waarheid wordt die slechts op 1 plaats gevonden, namelijk in het Woord van God.

De Here Jezus legt Nicodemus dan uit dat niet vlees en bloed het Koninkrijk ontvangt, niet wat eenmaal geboren is, niet wat geboren is uit vruchtwater, maar dat het gaat om van boven geboren te worden, want dat staat er in de grondtekst, en dat is uiteraard opnieuw, voor de tweede maal een geboorte.
Dat is wat de Heer tot Nicodemus zegt: " Gij moet van boven geboren worden". Niet uit water, maar uit geestelijk water. Wij kennen dat niet meer en zeggen dat we geboren moeten worden uit water zowel als geest.
Dat staat er echter niet. Er staat water en geest en zo'n uitdrukking [ een hendiadys] betekent gewoon geestelijk water. Je moet dus geboren worden uit geestelijk water.
Het water waaruit de mens van nature geboren wordt, is een beeld van dat geestelijke water van waaruit de mens wedergeboren wordt.

Nou ja, ik heb natuurlijk mijn eigen visie. In mijn ogen zijn vlees en bloed afgestemd op een leven in de natuur, dat wil zeggen als homo sapiens, met zintuigen om te kunnen waarnemen, een spijsverteringsorgaan om voedsel te kunnen verwerken, geslachtsdelen om zich te kunnen voortplanten, longen om te kunnen ademen enzovoort. Aangezien ik het Koninkrijk der Hemelen niet beschouw als de Aarde, waarop wij nu leven, denk ik dat onze lichamelijkheid in dat Koninkrijk van totaal andere aard is dan onze huidige lichamelijkheid. Daarom is volgens mij een wedergeboorte nodig. Namelijk een geboorte van die totaal andere lichamelijkheid, zonder spijsverteringskanaal, geslachtsdelen, longen enzovoort. Aangezien ik het Koninkrijk der Hemelen als van geestelijke aard beschouw, gaat het dan ook om een geboorte vanuit het geestelijke water. Daarbij komt dat, om die wedergeboorte te bewerkstelligen, ook een geestelijk kracht nodig is, die ik de Christus noem. Zo zie ik het.

Wel, de Bijbel leert dan ook dat vlees en bloed het Koninkrijk niet kan beerven.
1 Korinthe 15:35-57 legt dat dan ook keurig uit. Bijv. in vers 40 staat het volgende: "En er zijn hemelse lichamen en er zijn aardse lichamen; maar een andere is de heerlijkheid der hemelse en een andere der aardse".
Vers 44: Een natuurlijk lichaam wordt er gezaaid, een geestelijk lichaam wordt er opgewekt. Er is een natuurlijk lichaam en er is een geestelijk lichaam.
Vers 49: En gelijkerwijs wij het beeld des aardsen gedragen hebben, alzo zullen wij ook het beeld des Hemelsen dragen.

Vers 50: Doch dit zeg ik, broeders, dat vlees en bloed het Koninkrijk Gods niet beerven kunnen en de verderfelijkheid beerft de onverderfelijkheid niet.

[Zolderworm]

Zoals gezegd sprak de Here Jezus met iemand uit de Farizeeen, met Nicodemus, wat zoveel betekent als "de leider van het volk", een overste der Joden, iemand die vooraan ging in het jodendom.
Deze Nicodemus kwam [stiekem] in de nacht tot de Here Jezus tegen alle gewoonten in, om vragen te stellen. Daardoor laat hij zich kennen als iemand die de waarheid zocht.
Dat hij er in eerste instantie niet veel van begreep, geeft op zich niks.
Het opmerkelijke is dat de Heer de farizeeen niet verweet dat zij de Schrift niet kenden, maar dat ze de Schriften niet geloofden!.
Nicodemus wordt voorgesteld in de Bijbel als toonbeeld van iemand die weliswaar zoekende was, die godsdienstig was, zelfs orthodox, maar desalniettemin van de meest elementaire Bijbelse waarheden niets begreep.
Nicodemus was zoekende, en de Schrift zegt van degenen die dat doen dat zij zullen vinden [ o.a. Matth. 7:7,8].
Als je zoekt naar de Waarheid wordt die slechts op 1 plaats gevonden, namelijk in het Woord van God.

De Here Jezus legt Nicodemus dan uit dat niet vlees en bloed het Koninkrijk ontvangt, niet wat eenmaal geboren is, niet wat geboren is uit vruchtwater, maar dat het gaat om van boven geboren te worden, want dat staat er in de grondtekst, en dat is uiteraard opnieuw, voor de tweede maal een geboorte.
Dat is wat de Heer tot Nicodemus zegt: " Gij moet van boven geboren worden". Niet uit water, maar uit geestelijk water. Wij kennen dat niet meer en zeggen dat we geboren moeten worden uit water zowel als geest.
Dat staat er echter niet. Er staat water en geest en zo'n uitdrukking [ een hendiadys] betekent gewoon geestelijk water. Je moet dus geboren worden uit geestelijk water.
Het water waaruit de mens van nature geboren wordt, is een beeld van dat geestelijke water van waaruit de mens wedergeboren wordt.

Nou ja, ik heb natuurlijk mijn eigen visie. In mijn ogen zijn vlees en bloed afgestemd op een leven in de natuur, dat wil zeggen als homo sapiens, met zintuigen om te kunnen waarnemen, een spijsverteringsorgaan om voedsel te kunnen verwerken, geslachtsdelen om zich te kunnen voortplanten, longen om te kunnen ademen enzovoort. Aangezien ik het Koninkrijk der Hemelen niet beschouw als de Aarde, waarop wij nu leven, denk ik dat onze lichamelijkheid in dat Koninkrijk van totaal andere aard is dan onze huidige lichamelijkheid. Daarom is volgens mij een wedergeboorte nodig. Namelijk een geboorte van die totaal andere lichamelijkheid, zonder spijsverteringskanaal, geslachtsdelen, longen enzovoort. Aangezien ik het Koninkrijk der Hemelen als van geestelijke aard beschouw, gaat het dan ook om een geboorte vanuit het geestelijke water. Daarbij komt dat, om die wedergeboorte te bewerkstelligen, ook een geestelijk kracht nodig is, die ik de Christus noem. Zo zie ik het.

Wel, de Bijbel leert dan ook dat vlees en bloed het Koninkrijk niet kan beerven.
1 Korinthe 15:35-57 legt dat dan ook keurig uit. Bijv. in vers 40 staat het volgende: "En er zijn hemelse lichamen en er zijn aardse lichamen; maar een andere is de heerlijkheid der hemelse en een andere der aardse".
Vers 44: Een natuurlijk lichaam wordt er gezaaid, een geestelijk lichaam wordt er opgewekt. Er is een natuurlijk lichaam en er is een geestelijk lichaam.
Vers 49: En gelijkerwijs wij het beeld des aardsen gedragen hebben, alzo zullen wij ook het beeld des Hemelsen dragen.

Vers 50: Doch dit zeg ik, broeders, dat vlees en bloed het Koninkrijk Gods niet beerven kunnen en de verderfelijkheid beerft de onverderfelijkheid niet.

Ja precies, zo staat het ook in de Bijbel.

[ineke-kitty]

Het is heel eenvoudig. Wedergeboorte betekent dat als iemand vandaag tot geloof komt, vandaag wedergeboren wordt.
Hij krijgt vandaag deel aan het opstandingsleven van Christus.
De verantwoordelijkheid van de mens is te geloven en als hij gelooft, wordt hij een kind van God.
Hij wordt niet "uit den bloede" geboren [= een natuurlijke geboorte] maar uit God.
Men wordt enkel gereinigd door het bad des waters, namelijk het Woord, zodat geloof de enige weg is tot reiniging.
Wij zijn met Hem begraven in de doop, namelijk in Zijn dood, en mede opgewekt uit die dood. Voor God leven wij niet in de wereld, maken wij geen deel uit van de wereld. Wij zijn der wereld gestorven en leven slechts in Christus, en aan die wereld onttrokken. Dat is wat Kolossenzen 3:1-4 ook zegt: dat wij de dingen die boven zijn zouden zoeken, waar Christus is, zittende aan de rechter [hand] Gods.
We zouden de dingen die boven zijn bedenken, niet die op de aarde zijn. [vs.2]
Want wij zijn gestorven, en ons leven is met Christus verborgen in God. [vs.3].
Wij zijn gestorven, en toch leven wij. Wanneer nu Christus zal geopenbaard zijn, Die ons leven is, dan zullen wij ook met Hem geopenbaard worden in heerlijkheid. [vs.4].

De consequentie is dat wij niet in de wereld thuis horen en dat wij de morele verplichting hebben om ons te richten op daar waar Christus is, zittende aan de rechterhand Gods.
Wij zijn gestorven - maar dat is iedereen - , tenzij men vervolgens tot geloof komt, want dan heeft men ook deel aan Zijn opstanding en worden vervolgens met Christus gezet in de hemel en geopenbaard in heerlijkheid.

[BdO]

En toch wordt docetisme doorgaans gezien als ketterij. In het Christendom zijn toch altijd weer stromingen dominant die vinden dat het ontkennen van lichamelijkheid of de relevantie daarvan gelijk staat aan het ontkennen van de echtheid/waarheid/het bestaan van iets. Wat dat aangaat is de betekenis van 1 Korinthe 15:35-57 nog steeds niet helemaal doorgedrongen.

[Zolderworm]

Het is heel eenvoudig. Wedergeboorte betekent dat als iemand vandaag tot geloof komt, vandaag wedergeboren wordt.

Tja, was het maar zo simpel. Zoals ook het kind een groeiperiode in de baarmoeder nodig heeft, heeft (volgens mij) ook de mens een groeiperiode tot wedergeboorte nodig. Die is niet gebonden aan een vaste tijd, maar verschilt van persoon tot persoon, afhankelijk van de mate van vooruitgang. Bij de meeste mensen duurt die periode het gehele leven, en bereikt zelfs in veel gevallen bij het leven niet de voltooiing. Het heeft alles te maken met de mate van gerichtheid op het nieuwe bestaan als wedergeboren mens, en met de mate van afwijzing van het huidige Aardse leven.
Geloof is (mijns inziens) niet zozeer het basisbegrip, maar gerichtheid op. Ook mensen die nooit een westers persoon hebben gezien en nog nooit van Jezus hebben gehoord, kunnen dit proces opstarten, omdat alleen de mate van afkeer van het Aardse bestaan en de mate van gerichtheid op het nieuwe leven bepalende factoren zijn.

Hij krijgt vandaag deel aan het opstandingsleven van Christus.

Met veel geluk maakt hij het eerste begin.

De verantwoordelijkheid van de mens is te geloven en als hij gelooft, wordt hij een kind van God.

Nee, de verantwoordelijkheid van de mens is (volgens mij) gerichtheid, niet zozeer geloof.

Hij wordt niet "uit den bloede" geboren [= een natuurlijke geboorte] maar uit God.

Ja, na een langdurig groeiproces. Niet meteen.

Men wordt enkel gereinigd door het bad des waters, namelijk het Woord, zodat geloof de enige weg is tot reiniging.

Niet door het Woord, maar door een transformerende werkzaamheid genaamd Christus.

Wij zijn met Hem begraven in de doop, namelijk in Zijn dood, en mede opgewekt uit die dood. Voor God leven wij niet in de wereld, maken wij geen deel uit van de wereld.

Dit pas, zoals gezegd, (mijns inziens) na een langdurig groeiproces. Niet meteen. Maar nogmaals: dat zijn mijn gedachten.

[ineke-kitty]

Het is heel eenvoudig. Wedergeboorte betekent dat als iemand vandaag tot geloof komt, vandaag wedergeboren wordt.

Tja, was het maar zo simpel. Zoals ook het kind een groeiperiode in de baarmoeder nodig heeft, heeft (volgens mij) ook de mens een groeiperiode tot wedergeboorte nodig. Die is niet gebonden aan een vaste tijd, maar verschilt van persoon tot persoon, afhankelijk van de mate van vooruitgang. Bij de meeste mensen duurt die periode het gehele leven, en bereikt zelfs in veel gevallen bij het leven niet de voltooiing. Het heeft alles te maken met de mate van gerichtheid op het nieuwe bestaan als wedergeboren mens, en met de mate van afwijzing van het huidige Aardse leven.
Geloof is (mijns inziens) niet zozeer het basisbegrip, maar gerichtheid op. Ook mensen die nooit een westers persoon hebben gezien en nog nooit van Jezus hebben gehoord, kunnen dit proces opstarten, omdat alleen de mate van afkeer van het Aardse bestaan en de mate van gerichtheid op het nieuwe leven bepalende factoren zijn.

Hij krijgt vandaag deel aan het opstandingsleven van Christus.

Met veel geluk maakt hij het eerste begin.

De verantwoordelijkheid van de mens is te geloven en als hij gelooft, wordt hij een kind van God.

Nee, de verantwoordelijkheid van de mens is (volgens mij) gerichtheid, niet zozeer geloof.

Hij wordt niet "uit den bloede" geboren [= een natuurlijke geboorte] maar uit God.

Ja, na een langdurig groeiproces. Niet meteen.

Men wordt enkel gereinigd door het bad des waters, namelijk het Woord, zodat geloof de enige weg is tot reiniging.

Niet door het Woord, maar door een transformerende werkzaamheid genaamd Christus.

Wij zijn met Hem begraven in de doop, namelijk in Zijn dood, en mede opgewekt uit die dood. Voor God leven wij niet in de wereld, maken wij geen deel uit van de wereld.

Dit pas, zoals gezegd, (mijns inziens) na een langdurig groeiproces. Niet meteen. Maar nogmaals: dat zijn mijn gedachten.

Het punt is, dat wedergeboren worden het begin is van een groeiproces van kind naar volwassenheid, in geestelijke zin dan. Maar volgens mij had ik dat hier al ergens gezegd.

[Zolderworm]

Het is heel eenvoudig. Wedergeboorte betekent dat als iemand vandaag tot geloof komt, vandaag wedergeboren wordt.

Tja, was het maar zo simpel. Zoals ook het kind een groeiperiode in de baarmoeder nodig heeft, heeft (volgens mij) ook de mens een groeiperiode tot wedergeboorte nodig. Die is niet gebonden aan een vaste tijd, maar verschilt van persoon tot persoon, afhankelijk van de mate van vooruitgang. Bij de meeste mensen duurt die periode het gehele leven, en bereikt zelfs in veel gevallen bij het leven niet de voltooiing. Het heeft alles te maken met de mate van gerichtheid op het nieuwe bestaan als wedergeboren mens, en met de mate van afwijzing van het huidige Aardse leven.
Geloof is (mijns inziens) niet zozeer het basisbegrip, maar gerichtheid op. Ook mensen die nooit een westers persoon hebben gezien en nog nooit van Jezus hebben gehoord, kunnen dit proces opstarten, omdat alleen de mate van afkeer van het Aardse bestaan en de mate van gerichtheid op het nieuwe leven bepalende factoren zijn.

Hij krijgt vandaag deel aan het opstandingsleven van Christus.

Met veel geluk maakt hij het eerste begin.

De verantwoordelijkheid van de mens is te geloven en als hij gelooft, wordt hij een kind van God.

Nee, de verantwoordelijkheid van de mens is (volgens mij) gerichtheid, niet zozeer geloof.

Hij wordt niet "uit den bloede" geboren [= een natuurlijke geboorte] maar uit God.

Ja, na een langdurig groeiproces. Niet meteen.

Men wordt enkel gereinigd door het bad des waters, namelijk het Woord, zodat geloof de enige weg is tot reiniging.

Niet door het Woord, maar door een transformerende werkzaamheid genaamd Christus.

Wij zijn met Hem begraven in de doop, namelijk in Zijn dood, en mede opgewekt uit die dood. Voor God leven wij niet in de wereld, maken wij geen deel uit van de wereld.

Dit pas, zoals gezegd, (mijns inziens) na een langdurig groeiproces. Niet meteen. Maar nogmaals: dat zijn mijn gedachten.

Het punt is, dat wedergeboren worden het begin is van een groeiproces van kind naar volwassenheid, in geestelijke zin dan. Maar volgens mij had ik dat hier al ergens gezegd.

Ik kan me dat even niet herinneren. Maar dan denken we er in principe hetzelfde over.

[ineke-kitty]

Het is heel eenvoudig. Wedergeboorte betekent dat als iemand vandaag tot geloof komt, vandaag wedergeboren wordt.

Tja, was het maar zo simpel. Zoals ook het kind een groeiperiode in de baarmoeder nodig heeft, heeft (volgens mij) ook de mens een groeiperiode tot wedergeboorte nodig. Die is niet gebonden aan een vaste tijd, maar verschilt van persoon tot persoon, afhankelijk van de mate van vooruitgang. Bij de meeste mensen duurt die periode het gehele leven, en bereikt zelfs in veel gevallen bij het leven niet de voltooiing. Het heeft alles te maken met de mate van gerichtheid op het nieuwe bestaan als wedergeboren mens, en met de mate van afwijzing van het huidige Aardse leven.
Geloof is (mijns inziens) niet zozeer het basisbegrip, maar gerichtheid op. Ook mensen die nooit een westers persoon hebben gezien en nog nooit van Jezus hebben gehoord, kunnen dit proces opstarten, omdat alleen de mate van afkeer van het Aardse bestaan en de mate van gerichtheid op het nieuwe leven bepalende factoren zijn.

Hij krijgt vandaag deel aan het opstandingsleven van Christus.

Met veel geluk maakt hij het eerste begin.

De verantwoordelijkheid van de mens is te geloven en als hij gelooft, wordt hij een kind van God.

Nee, de verantwoordelijkheid van de mens is (volgens mij) gerichtheid, niet zozeer geloof.

Hij wordt niet "uit den bloede" geboren [= een natuurlijke geboorte] maar uit God.

Ja, na een langdurig groeiproces. Niet meteen.

Men wordt enkel gereinigd door het bad des waters, namelijk het Woord, zodat geloof de enige weg is tot reiniging.

Niet door het Woord, maar door een transformerende werkzaamheid genaamd Christus.

Wij zijn met Hem begraven in de doop, namelijk in Zijn dood, en mede opgewekt uit die dood. Voor God leven wij niet in de wereld, maken wij geen deel uit van de wereld.

Dit pas, zoals gezegd, (mijns inziens) na een langdurig groeiproces. Niet meteen. Maar nogmaals: dat zijn mijn gedachten.

Het punt is, dat wedergeboren worden het begin is van een groeiproces van kind naar volwassenheid, in geestelijke zin dan. Maar volgens mij had ik dat hier al ergens gezegd.

Ik kan me dat even niet herinneren. Maar dan denken we er in principe hetzelfde over.

Jij zegt: dat de mens een groeiproces tot wedergeboorte nodig heeft. Ik zeg: dat als men wedergeboren wordt door geloof, men groeit van kind tot volwassene in geestelijke zin. Dat is heel wat anders .

[Zolderworm]

Jij zegt: dat de mens een groeiproces tot wedergeboorte nodig heeft. Ik zeg: dat als men wedergeboren wordt door geloof, men groeit van kind tot volwassene in geestelijke zin. Dat is heel wat anders .

O sorry, niet goed gelezen. Het komt omdat ik wedergeboren worden zie als de geboorte van een nieuwe gestalte, of (min of meer) een nieuwe lichaam, dat kan existeren in het Koninkrijk der Hemelen. Dat is de groei die ik op het oog heb. Dat nieuwe lichaam groeit volgens mij op de achtergrond tot het moment waarop we, als het ware, kunnen overstappen van oud naar nieuw lichaam. Geloof, of liever de juiste gerichtheid, brengt mijns inzien het proces alleen maar op gang. Wedergeboren zijn we, volgens mij, dan nog lang niet.