Ik heb het niet zozeer over de eigen situatie, maar meer over de situatie van degene die in de ellende leeft.
Negatief denken, spreken en doen versterken de ellende dan nog meer is mijn idee.
Ik heb het niet zozeer over de eigen situatie, maar meer over de situatie van degene die in de ellende leeft.
Het is het bewustzijn dat zich dat zo op die manier bewust kan zijn.Mart schreef: ↑27 mei 2022, 22:31Wat heeft dat met de locatie van het bewustzijn te maken? Dat zonder bewustzijn nooit hersenen kunnen worden aangetoond, betekent nergens dat het bewustzijn zich buiten de hersenen zou bevinden -- integendeel: al sinds de negentiende eeuw weten wetenschappers dat de hersenschors belangrijk is voor het bewustzijn en nieuw bewijs heeft een posterieur-corticale zone aan het licht gebracht die daar medeverantwoordelijk voor is. Al is nog lang niet alles bekend aangaande het bewustzijn, het is steeds duidelijker geworden dat meerdere delen van de hersenen verantwoordelijk zijn voor het bewustzijn.
Dat het bewustzijn zich bewust is waarvan het bewust is, maakt het het bewustzijn. Wetenschappers hebben daarbij al heel wat ontdekt en alles wijst op een bewustzijn dat is gebaseerd op de hersenen. Maar met potloden heeft het weinig van doen inderdaad. Over het potlodenverhaaltje ben ik - zoals Maria terecht opmerkte - weinig positief: woorden, woorden, maar geen hulp -- mijn jarenlange ervaring met hulp aan mensen in armoede heeft me geleerd dat, als het erop aankomt er velen zijn die geen vinger uitsteken naar de medemens, maar vooraanstaan hem sterkte te wensen en van ongevraagd advies te voorzien.Tin schreef: ↑28 mei 2022, 18:56Het is het bewustzijn dat zich dat zo op die manier bewust kan zijn.Mart schreef: ↑27 mei 2022, 22:31 Wat heeft dat met de locatie van het bewustzijn te maken? Dat zonder bewustzijn nooit hersenen kunnen worden aangetoond, betekent nergens dat het bewustzijn zich buiten de hersenen zou bevinden -- integendeel: al sinds de negentiende eeuw weten wetenschappers dat de hersenschors belangrijk is voor het bewustzijn en nieuw bewijs heeft een posterieur-corticale zone aan het licht gebracht die daar medeverantwoordelijk voor is. Al is nog lang niet alles bekend aangaande het bewustzijn, het is steeds duidelijker geworden dat meerdere delen van de hersenen verantwoordelijk zijn voor het bewustzijn.
Meer conclusies dan dat het bewustzijn zich bewust is waarvan het bewust is zou ik voor mezelf niet willen trekken. (...)
Dit is vooral een taalkundig spelletje, voor het zelfde geld plak je er nog een paar maal bewustzijn aan.
Dat is niet meer dan een taalkundig trucje.
Dat moge zo zijn, maar zelfbewustzijn is pas later op de ladder ( liniaal ) van bewustzijn in de praktijk "'beschikbaar"' gekomen. In de metafysica bestaat overigens die bewustzijnsladder ook. Vele vormen van bewustzijn.
Zo zo, zonder het IK is er toch echt niets van bewustzijn.
Subjectieve ervaring ( zoals bij insecten ) reken ik op de liniaal tot bewustzijn.Tiberius Claudius schreef: ↑29 mei 2022, 09:37Zo zo, zonder het IK is er toch echt niets van bewustzijn.
Wie zegt dat insecten geen IK kennen?peda schreef: ↑29 mei 2022, 09:40Subjectieve ervaring ( zoals bij insecten ) reken ik op de liniaal tot bewustzijn.Tiberius Claudius schreef: ↑29 mei 2022, 09:37
Zo zo, zonder het IK is er toch echt niets van bewustzijn.
Het vermogen tot reageren op waargenomen "' prikkels "' Een insect reageert, een steen niet.Tiberius Claudius schreef: ↑29 mei 2022, 09:49Wie zegt dat insecten geen IK kennen?
Bij subjectieve ervaring kan ik me niks voorstellen, kun je dat wat toelichten?
PS.
Hoe wou je soorten bewustzijn lineair ordenen?
Stenen reageren ook, sla er met een voorhamer op en hij barst.peda schreef: ↑29 mei 2022, 09:57Het vermogen tot reageren op waargenomen "' prikkels "' Een insect reageert, een steen niet.Tiberius Claudius schreef: ↑29 mei 2022, 09:49
Wie zegt dat insecten geen IK kennen?
Bij subjectieve ervaring kan ik me niks voorstellen, kun je dat wat toelichten?
PS.
Hoe wou je soorten bewustzijn lineair ordenen?
Bewustzijn loopt voor mij vanaf zeer primitief tot hoog ontwikkeld.
In de metafysica wordt juist veel aandacht geschonken aan hoge en nog hogere vormen van bewustzijn.
De begrippen God ( Schepper ) en Het ENE ( Emanerend ) weerspiegelen deze voor de mens Onkenbare superlatieven.
Met denken, zorg ik voor lineaire ordening. Het staat de omstander vrij deze visie te volgen of aftewijzen.Tiberius Claudius schreef: ↑29 mei 2022, 10:08Stenen reageren ook, sla er met een voorhamer op en hij barst.peda schreef: ↑29 mei 2022, 09:57
Het vermogen tot reageren op waargenomen "' prikkels "' Een insect reageert, een steen niet.
Bewustzijn loopt voor mij vanaf zeer primitief tot hoog ontwikkeld.
In de metafysica wordt juist veel aandacht geschonken aan hoge en nog hogere vormen van bewustzijn.
De begrippen God ( Schepper ) en Het ENE ( Emanerend ) weerspiegelen deze voor de mens Onkenbare superlatieven.
Reactie is geen enkel bewijs van bewustzijn.
Nogmaals je toont niet aan dat bewustzijn lineair te ordenen is, je meldt slechts dat je dat denkt.
Je kunt het dus niet aantonen, je gelooft alleen dat het zo is.
De reacties zijn verschillend meer niet.
Ik denk dat het zo is, ik neem de resultaten wel degelijk persoonlijk waar en de waarneming doordenk ik.Tiberius Claudius schreef: ↑29 mei 2022, 10:32Je kunt het dus niet aantonen, je gelooft alleen dat het zo is.
De reacties zijn verschillend meer niet.
Om een IK te onderscheiden moet je weten hoe dat zich verhoudt met de omgeving.Tiberius Claudius schreef: ↑29 mei 2022, 09:37Zo zo, zonder het IK is er toch echt niets van bewustzijn.
Dat lijkt me redelijk aanvechtbaar.
Dit is elementaire lesstof voor iedereen, die iets met (kleine) kinderen doet of gaat doen.Tiberius Claudius schreef: ↑29 mei 2022, 12:30Dat lijkt me redelijk aanvechtbaar.
Je zult dat dus moeten aantonen.
Je doet een beroep op een groep maar ik nauwelijks affiniteit mee voel.Maria K schreef: ↑29 mei 2022, 13:49Dit is elementaire lesstof voor iedereen, die iets met (kleine) kinderen doet of gaat doen.Tiberius Claudius schreef: ↑29 mei 2022, 12:30
Dat lijkt me redelijk aanvechtbaar.
Je zult dat dus moeten aantonen.
En voor iedereen, die de ontwikkelingen van kinderen, en de latere volwassenen, bestuderen, en ook waar de ontwikkeling kan zijn blijven steken.
Het uitwerken van de normale geestelijke ontwikkeling van het kind tot aan de volwassenheid gaat hier te ver om te behandelen.
Zoals ik al schreef, en ook een link gaf naar één van de vele artikelen: Het internet staat er bol van.
Dit was de eerste die ik dacht aan te moeten klikken en waar ik hetgeen ik zelf ooit bestudeerde dacht te herkennen
Niet alles staat altijd achter één link.
Googel ook eens op "individuatie".
Probeer wel binnen de reguliere pedagogogiek en psychologie te blijven, want teveel uitwaaieren naar alles wat eraan gerelateerd kan zijn benevelt al gauw het wetenschappelijk inzicht in deze.
Dit soort wetenschap is toch al anders dan de exacte.
Ik heb duidelijk geschreven dat dit het eerste artikel was, dat ik aanklikte en dat je in de wereld van de pedagogiek en psychologie zelf kunt zoeken.Tiberius Claudius schreef: ↑29 mei 2022, 14:04Je doet een beroep op een groep maar ik nauwelijks affiniteit mee voel.Maria K schreef: ↑29 mei 2022, 13:49 Dit is elementaire lesstof voor iedereen, die iets met (kleine) kinderen doet of gaat doen.
En voor iedereen, die de ontwikkelingen van kinderen, en de latere volwassenen, bestuderen, en ook waar de ontwikkeling kan zijn blijven steken.
Het uitwerken van de normale geestelijke ontwikkeling van het kind tot aan de volwassenheid gaat hier te ver om te behandelen.
Zoals ik al schreef, en ook een link gaf naar één van de vele artikelen: Het internet staat er bol van.
Dit was de eerste die ik dacht aan te moeten klikken en waar ik hetgeen ik zelf ooit bestudeerde dacht te herkennen
Niet alles staat altijd achter één link.
Googel ook eens op "individuatie".
Probeer wel binnen de reguliere pedagogogiek en psychologie te blijven, want teveel uitwaaieren naar alles wat eraan gerelateerd kan zijn benevelt al gauw het wetenschappelijk inzicht in deze.
Dit soort wetenschap is toch al anders dan de exacte.
Verder dan dit beroep kom je echter niet.
Ik neem je bewering dan ook niet over.
Zonder de hand van de tekenaar kan het potlood echter helemaal níéts doen, maar blijft het een levenloos stuk grafiet verpakt in een staafje hout. Het potlood is volstrekt willoos in de hand van de tekenaar.
Slijpen is feitelijk het verwijderen van hout en grafiet, zodat het potlood na elke slijpbeurt weer ietsjes kleiner wordt, totdat er uiteindelijk niets overblijft.- De tweede eigenschap laat zien, dat ik het schrijven af en toe moet onderbreken om het potlood opnieuw te slijpen. Daardoor lijdt het puntje wel een beetje, maar is daarna weer goed scherp. Leer dus om af en toe pijn te verdragen, want dat zal je van nut zijn.
De kwestie is echter dat het potlood zelf geen fouten kan maken, daar deze een levenloos object is. Elke fout komt de tekenaar toe. De tekenaar lost met het gummen dus feitelijk enkel problemen op die er niet waren geweest als hij het potlood met rust had gelaten. Daarbij zijn ook niet alle lijnen zomaar uit te gummen; vooral donkere, dikke lijnen gezet met een H-potlood krijg je nauwelijks meer uitgegumt.- Kijk, de derde eigenschap zie je aan het potlood einde: daar zit een stufje, waarmee je fouten kunt verbeteren. Het is namelijk zo, dat correcties niet verkeerd zijn. Integendeel zelfs, ze zijn dringend noodzakelijk om op de rechte “weg” te blijven.
Het hout van het potlood moet echter wel degelijk van goede kwaliteit zijn en dus voldoende hard en duurzaam, anders breekt het potlood zodra je wat meer druk wil zetten voor een donkere lijn.- De vierde eigenschap zegt ons, dat het bij een potlood niet om het hout of om de uiterlijke vorm gaat, maar om de kwaliteit van de kern, die in het binnenste zit. Let dus altijd op hetgeen er vanbinnen in je omgaat.
Het potlood laat geen spoor na, maar feitelijk iets van zichzelf. Elke keer dat je tekent, vernietig je iets van het potlood, totdat er uiteindelijk niets meer van overblijft. Voor het potlood is het dus juist absoluut van levensbelang om níét gebruikt te worden en de hand van de tekenaar koste wat het kost te ontwijken.- Tenslotte de vijfde eigenschap van het potlood: het laat altijd een spoor na. Dat geldt ook voor jou: alles wat je in het leven doet, laat sporen na. Probeer daarom alles wat je doet, bewust te doen.”
In de Schrift worden we weleens vergeleken met klei in de hand van de pottenbakker, niet met zijn gereedschappen. Als je de potlood-vergelijking correcter zou willen toepassen, dan zijn wij dus meer de tekening zelf, die wij samen met God maken. Liever vergelijk ik ons leven echter met een boek, een verhaal, dat wij samen met God en volledig in relatie met andere mensen 'schrijven'.Wie herkent dit?
Robert Frans schreef: ↑22 okt 2022, 15:13En als Hij lijden toelaat, dan is dat niet om ons te 'slijpen', maar omdat het op dat moment ons kan genezen en louteren.
We maken deel uit van het heelal en er is geen reden ervan uit te gaan dat er een kunstenaar zou zijn, noch is er sprake van kunst, maar van kwantumvelden en evolutie die alles op relatief eenvoudige wijze kunnen verklaren op een manier waar er geen goden bij nodig zijn.Robert Frans schreef: ↑22 okt 2022, 15:13 Zonder de hand van de tekenaar kan het potlood echter helemaal níéts doen, maar blijft het een levenloos stuk grafiet verpakt in een staafje hout. Het potlood is volstrekt willoos in de hand van de tekenaar.
Het is ook niet als algemeen antwoord bedoeld, want er bestaat geen echt algemeen antwoord op het lijden. Het lijden kán louteren en genezen, maar in zichzelf heeft het niet meer of minder zin dan de mooie dingen in het leven.vegan-revolution schreef: ↑23 okt 2022, 00:39 Sorry, maar dat "louteren door lijden" vind ik volstrekt ongeloofwaardig en inconsistent. Extreme martelende vormen van lijden bijvoorbeeld hebben geen enkele zin. En wat baat het onschuldige baby's als ze ondraaglijk lijden ten gevolge van natuurrampen zoals bijvoorbeeld aardbevingen? Nee, dat "louteren door lijden" is voor mij volstrekt onhoudbaar. En zelfs als dat lijden wél nut zou hebben, waarom dan eeuwen van lijden creëren daar waar dat aanmerkelijk korter had gekund (uitgaande van een almachtige God) ?