Hoi Anja,
Anja schreef:Wat zou jij ervan vinden eens op te houden met het spelen van rollen en eens gewoon jezelf te zijn? Wie heeft jou wijsgemaakt dat je een rol moet spelen en wat denk je daarmee te bereiken?
Ik had het niet over enige rol die ik speel.
Zoals ik al aangaf: mijn vraag aan Rechtuit of hij niet eens de rol van agnost op zich wil nemen (oftewel: zich wil verplaatsen in iemand die minder stellige waarheden verkondigt dan hij pleegt te doen) was niet serieus/realistisch.
Ik weet niet of hij het niet
wil of niet
kan, maar ik verwachtte geen seconde dat hij die vraag serieus zou nemen.
Hij reageert er dan ook niet op.
Waarom jij er wel op reageert (terwijl ik schreef dat de vraag niet serieus was), begrijp ik niet.
Het woord 'rol' is voor mij gewoon een psychologisch of sociologisch begrip: een gedragspatroon in een bepaald soort situatie.
Het is een manier van analyseren van menselijk gedrag.
Denk aan een 'ouderrol', een 'werknemersrol', een rol als 'vormgever' of 'monitor' (à la Belbin) etc..
Dat begrip is gebaseerd op de metafoor van toneelspel, maar daar in dat gebruik tamelijk ver van losgezongen.
'Jezelf zijn' of 'authentiek zijn' verschil niet wezenlijk van 'een rol spelen'.
Dat 'zelf' is niet meer dan een soort 'meta-gedragspatroon', een grootste gemene deler van gedrag in verschillende soorten situaties.
Je gedraagt je verschillend in verschillende soorten situaties (iedereen doet dat).
Door selectieve herinnering (en selectieve waarneming van het gedrag van anderen) creëer je een beeld van 'jezelf' (cq. van anderen) dat eenduidig(er) is, een 'identiteit'.
Je gaat je (als je 'integer' wilt zijn) zoveel mogelijk gedragen naar dat 'zelfbeeld', overeenkomstig die 'identiteit'.
Daarmee versterk je (in de loop van je leven) die identiteit, dat ik, dat zelfbeeld én het beeld dat anderen van je hebben als 'integer', als 'mens uit één geheel'.
Tegelijkertijd wordt je onontkoombaar ouder, wijzer, meer ervaren in meer verschillende situaties, pas je je makkelijker aan meer verschillende soorten situaties aan, etc..
Kortom: je gedrag, je gedragspatronen én de grootste gemene deler, rode draad, 'identiteit' als samenvatting daarvan is aan verandering onderhevig.
Bij de een meer/anders dan bij de ander, uiteraard.
Met v&Vriendengroet,
Wim