twijfelaar schreef: 30 mei 2020, 14:04
Kun je dat ook omschrijven?
Alleen als je wil.
Allereerst heb ik veel respect voor G. dat hij hier zo open over zichzelf schrijft.
Inhoudelijk ben ik het natuurlijk niet met hem eens.
Ik denk dat wanneer je wat minder sterk in het leven staat je beter een goede aardse vriend kan opzoeken, die zijn er echt wel, dan een in mijn ogen denkbeeldige God.
Duidelijk. Jij zou nooit een vriend kunnen zien in God.
Maar een vriend gaan zoeken, op het moment als je denkt een vriend nodig te hebben?
Zou dat werken?
Wat is je verwachting, wat zoek je en wat denk je aan een vriend te hebben?
Wat als je al gelooft een vriend te hebben in God en dat je in moeilijke tijden bewezen ziet, dat je hetgeen je op dat moment nodig had je juist alleen daarin vindt?
Dit in tegenstelling tot alle "echte mensenvrienden" die allemaal één voor één af nokken?
twijfelaar schreef: 30 mei 2020, 14:04Zolang het geloof in die God nog net groot genoeg is om je gesterkt te voelen is er niets mis mee maar het kan zomaar zijn dat wanneer het er echt op aan komt en je hulp nodig hebt dat je je door die God in de steek gelaten voel en wat dan?
Wat heb je dan nog om op terug te vallen.
Niets idd.
Misschien is het enige wat blijft opnieuw een grote teleurstelling.
En wat als je je door een mensenvriend in de steek gelaten voelt?
twijfelaar schreef: 30 mei 2020, 14:04Daarom heb ik een dubbel gevoel bij het relaas van G. Zolang hij zich op deze manier in het leven staande kan houden prima, respect voor zijn geloof en vertrouwen in zijn hemelse Vader maar ik zou als ik hem was voor een paar echte vrienden om me heen kiezen. Ik zeg niet dat hij die niet heeft maar wanneer je een sterke zelfstandige persoonlijkheid wil worden moet je je niet je hele leven onderwerpen aan een God lijkt mij.
Ik ben blij dat je dit zo schrijft als zijnde jouw mening. Niks mis mee.
Opkomen voor jezelf maakt je sterker, ik heb dat ervaren toen ik niet langer kon geloven en zodoende kan ik er niet omheen te zeggen: "Kom op Gaitema, je bent een bijzonder mens, werk aan jezelf, je kunt het, ook zonder God".
Dat wordt vaak gezegd. Ter motivering en bemoediging.
Vaak werkt dat ook wel een beetje.
Maar we kennen G. al langer dan vandaag en dit zal al vaker tegen hem zijn gezegd zijn in therapie.
Zoals ik dat nu zie, is hij daar dus niet voldoende mee geholpen.
Maar hij vraagt mij niet om advies, ik schrijf dit omdat jij me vroeg wat ik van het best wel aangrijpende stukje van G vind.

Goede humor versplintert de gesneden beelden in ons hoofd. - Frank Bosman.