Zolderworm schreef: 19 jan 1970, 23:34
Voor mij is dit best wel een warrig verhaal. Zoals: "de natuur is de bijbel". Wat moet ik me daarbij voorstellen? Mijn fles whisky is een materieel object. God is dat niet.
Wij ervaren de natuur.
Als de barman je bestelling komt brengen door tien verschillende flessen voor te zetten is dat verwarrend. Maar alleen als je geen vraag had, en slechts iets van jezelf kwijt wilde. Als iemand op jouw verzoek om een advocaat chocolaatje een doos met gevarieerde chocolaatjes voorhoudt, kun je in verwarring zijn. En of het een selectie is weet je niet. Maar je kunt ook kiezen wat je wilt. En ook kun je beseffen dat er meer is, dan je wilt. En inderdaad, woorden zijn slechts verpakkingsmiddelen van wat erachter steekt.
De natuur is materieel. Die moet je erkennen als waar en zeker. Dat is heldere taal, en vertalingen zijn onnodig en ongewenst. Want niets kan vertolken wat is, dan wat is. Dat impliceert dat je moet werken met openbaringen. Een georganiseerd weldenkend mens noemt dat waarnemingen. Zodra je voor je waarneming niet meer vertrouwt op je eigen ziel en geest, ben je slachtoffer van de bemiddelaars van vlees noch vis. Dus hoef ik jou niet te vertellen wat onder natuur wordt verstaan. Dat weet je zelf.
En dan kun je best onderscheiden in het geestelijke, in het materiële en het geestelijke dat aan het materiële iets toe doet. Maar het eerste impliceert al de mogelijkheid van het tweede. Maar dat onderscheid willen maken is als een chocolaatje met papier en al in de mond stoppen. Want je hebt immers de natuur, die er is. Dat is je basis en je bijbel van wat je werkelijk weet, of in jou geval wat je werkelijk als niet meer dan waarschijnlijk wel wil accepteren als niet- normatieve basis van wel mee kunnen werken.
De bijbel, dat is wat door God is gecommuniceerd. God is recht en waarheid en eenheid met zichzelf en rationeel en narekenbaar en steeds als algemene wetmatigheid voor alles tegelijk toepasselijk. Dat is dus helemaal niet iets dat afwijkt van de natuur. Behalve het persoonlijke aspect van persoonlijke betrokkenheid dan. Daarin onderscheidt God zich echter niet van de mens. Welke mens zichzelf graag meer toerekent dan waar de mens uit ontsproten is, wat dan weer onlogisch is. Vergeet dat maar weer, het gaat erom dat je erkent dat de natuur kwalificeert als waar en zeker. Zonder twijfel.
