Groundhog life

[Messenger]

In de film Groundhogday https://www.imdb.com/title/tt0107048/?ref_=nv_sr_srsg_0 maakt de acteur Bill Murray elke dag de laatste dag opnieuw en in herhaling mee. De laatste dag van zijn leven herhaalt zich precies als de vorige keer. Deze nachtmerrie laat hem diverse keren kiezen voor suïcide, maar elke dag wordt hij wakker in dezelfde loop van de laatste dag. Er breekt geen nieuwe dag aan. De laatste dag dus in herhaling. Uiteindelijk doet hij er zijn voordeel mee. Hij probeert de liefde van zijn leven te winnen, bekwaamt zich in het maken van prachtige ijssculpturen en leert vreemde talen en voortreffelijk piano spelen. Hij ontwikkelt zich tot held van het dorp waar hij telkens ontwaakt. Hij weet zich steeds verder te perfectioneren en haalt het allerbeste uit die laatste dag.

In Een Ongewoon Gesprek met God van Neale Donald Walsch vraagt Neale wat het doel van het leven is. Hij krijgt het ongewone antwoord van God: “Het doel van het leven is jezelf opnieuw te her-creëren in de volgende meest grandioze versie van de geweldigste visie die je ooit had over Wie je Bent.”

Stel je voor dat jouw leven een Groundhog-Life zou zijn. Dat je jouw leven over kunt doen, met enige kennis van ervaringen (déja vue) die je de eerste keer dat je leefde hebt opgedaan. Een kans om gedane zaken te corrigeren in een andere dimensie.

Die ongezonde leefgewoonten op jonge leeftijd niet herhalen maar juist ombuigen naar een gezonde levensstijl. Niet gaan roken, geen alcohol nuttigen, niet overmatig snoepen, beter tandenpoetsen en stoken na elke maaltijd, plezier vinden in het verfraaien van je lichaam door serieus lid te worden van een sportschool en minstens vier keer per week te trainen. Zodat je een geweldig adorabel lichaam hebt in plaats van dat uitgezakte lijf met overgewicht en die vreselijke buik. Drugs consequent afwijzen en kiezen voor een vriendelijker omgang met familie, vrienden, kennissen en collega’s. Ervoor zorgen dat je zowel van buiten als van binnen een mooier mens bent.

Issues als homoseksualiteit of andere gender-aangelegenheden niet verborgen houden maar zo jong mogelijk uit de kast komen en zoveel mogelijk plezier vinden in de seksuele beleving. Een opleiding kiezen waar je werkelijk veelbetekenend kunt zijn en succesvol in het nastreven van welzijn.

Zou dat niet geweldig zijn? Dat je je leven kunt herhalen, met zekere voorkennis over eerder behaalde resultaten en zien hoe je dat leven her-creëert in de ultieme meest grandioze versie van de geweldigste visie die je ooit had over Wie je Bent?

Hiervoor zijn een aantal dingen noodzakelijk. Het verleden moet kunnen worden bezocht om het te her-creëren. Je leeft voort na het sterven en je wilt het dunnetjes overdoen en de hoogst mogelijke prestaties leveren. Je zult meer moeten weten over Tijd en andere dimensies, de levensschouw, jouw rol in het leven.

We reizen allemaal in ons leven door het ‘Gangpad van de Tijd’. De ene doet dit sneller met een actiever of spannender leven en heeft de ervaring dat ‘de tijd vliegt’ en de ander doet dit langzamer met een minder actief of saaier leven en heeft de ervaring dat ‘de tijd stilstaat’.

Stel je voor dat je na jouw sterven, ontdekt dat je nog steeds bestaat maar dan zonder het lichaam dat je had. En je krijgt de gelegenheid om je leven terug te zien, door de ogen van de mensen wiens leven je hebt beïnvloed en beroerd. Je ziet dan hoe men jou heeft ervaren. Was je hun vriend of hun vijand, heb je mensen gekwetst of was je soms minder goed in staat weloverwogen keuzes te maken?

Stel je voor dat je nu terug kunt gaan in de tijd, je incarneert in de vorm die je had en dat je je nog herinnert dat je een besluit nam, een keuze maakte die leidde tot het leven daarna met het uiteindelijke resultaat. Wat nu als je dat besluit, die keuze, niet gemaakt zou hebben? Stel je voor dat je een andere beslissing zou nemen en dat je kon ervaren hoe het leven dàn verlopen zou zijn! Wanneer deze beslissing zou worden gewijzigd opent zich een nieuwe parallelle dimensie naast de bestaande dimensie. Vanaf dit moment verloopt je leven anders en mogelijk totaal anders. Misschien komt het sneller en abrupt tot een einde. De gemiste kans wordt een gegrepen kans!

Voor elke gelijksoortige situatie kun je andere keuzes maken, of juist niet, en een andere levensloop ervaren. Door het opnieuw reizen door het “Gangpad van de Tijd’ kun je je leven telkens her-creëren in de volgende meest grandioze versie van de geweldigste visie die je ooit had over Wie je bent. Misschien ontdek je dat het de eerste keer al mooi genoeg was, maar het kan ook zijn dat je veel meer uit je leven hebt kunnen halen als die eerste keer toen je maar wat ‘aanrommelde’.

En stel nou, dat je het leven van welk willekeurig persoon of levensvorm op deze ‘Groundhoglife’-wijze kon leven? Wat als elke mens dit zou doen en in de andere dimensies veel vaker zou kiezen voor wat liefde zou doen?
Zou dat niet tot gevolg hebben dat de wereld er veel fraaier uit zou zien, zonder ongelijkheid, zonder honger, zonder dorst, zonder armoede, met goede en uitstekende gezondheidszorg en onderwijs? Een eerlijker verdeling van de rijkdommen op Aarde en een planeet die beter behandeld wordt door de mensheid? Bedenk alle andere meest grandioze versies van de geweldigste visies die we ooit hebben gehad over Wie we zijn.
Is het verleden dan toch bereikbaar en aanpasbaar?

Waarom niet? We denken meestal dat we alleen op dit moment en in de toekomst zaken kunnen veranderen. Het verleden is geschiedenis en terug in de tijd reizen is alleen mogelijk in fictieve science fiction. We zien, denkend aan de Tijd, een horizontale lijn van links naar rechts. Beginnend links met het verleden, dan een punt van het Nu en vervolgens de nog onbekende toekomst aan de rechterzijde. Alles links van de punt zijn gedane zaken die geen keer hebben, alles rechts van de punt is onbekende toekomstmuziek.

Maar Tijd zit denk ik anders in elkaar. Stel je voor dat je een grote eettafel hebt, bezaaid met post-it papiertjes. Elk papiertje is een keuze of gebeurtenis, een oorzaak of gevolg. Sommige papiertjes zijn al aan de orde geweest, hebben zich voorgedaan en hebben een kettingreactie van gebeurtenissen daarna veroorzaakt. Er zijn ook papiertjes met keuzes en uitkomsten die op dit moment plaatsvinden en er zijn papiertjes met keuzes en uitkomsten die mogelijk gekozen worden en plaatsvinden in de toekomst.
Alle mogelijke keuzes en uitkomsten bevinden zich op die tafel als in een ‘Zee van oneindige mogelijkheden’. Van het vanzelfsprekende als het meest ondenkbare, elke gedachte heeft een mogelijkheid.

De zetten die reeds zijn gemaakt in het ‘Spel des Levens’ krijgen uitkomsten en zullen zich dus op een gegeven moment hebben voorgedaan. Geschiedenis ofwel het verleden inderdaad. Maar die geschiedenis of het verleden is niet in rook opgegaan. Net als bij een partij schaken gooi je de stukken niet weg, maar kunnen deze opnieuw worden gebruikt. Zo zul je ook zetten die eerder zijn gedaan kunnen herhalen of vervangen door betere zetten. Al die partijen kun je herinneren en je kunt verbetering aanbrengen in elke nieuwe schaakmatch.

Stel je voor, je groeit op in het ouderlijk huis en op een dag trek je de deur achter je dicht en ga je naar je werk. Dan krijg je telefoon van de buren die je mededelen dat je ouderlijk huis helemaal is afgebrand. Wat bleek, je had het gas niet uitgedraaid. Je komt in de voor jou vertrouwde straat en ziet een volledig uitgebrand pand dat ooit jouw ouderlijk huis was. Nooit meer vond je hetzelfde geluk in je leven als dat je had in dat ouderlijk huis. Wat nu als je teruggaat in het ‘Gangpad van de Tijd’ en het gas uitdraait op die ooit zo fatale dag. Dan blijkt in een nieuwe dimensie dat jouw ouderlijk huis mogelijk kan worden overgedragen aan jouw eigen kinderen. Van een brand door een simpel foutje hoeft dan helemaal geen sprake te zijn. De fraaie nieuwbouw in de originele versie van je leven zal in de nieuwe dimensie niet gerealiseerd worden en alles krijgt een andere wending in de nieuwe dimensie.

Wat te denken van menselijke wandaden en drama's zoals de slavernij, de Holocaust, terrorisme etc.?

“De uiteindelijke uitkomst is perfect” heb ik eerder verteld. Het is ook de belofte van de God die in de boeken van Neale Donald Walsch spreekt in de gesprekken met Neale. Misschien is die belofte nu meer tot de verbeelding sprekend met de gegeven voorbeelden, dan toen je slechts de belofte aanhoorde. Met een Groundhoglife is de ultieme realiteit en uitkomst perfect en volmaakt. Zoals je kunt verwachten van een almachtige die zelf ook perfect en volmaakt zal zijn.

[hopper]

Zou dat niet geweldig zijn? Dat je je leven kunt herhalen, met zekere voorkennis over eerder behaalde resultaten en zien hoe je dat leven her-creëert in de ultieme meest grandioze versie van de geweldigste visie die je ooit had over Wie je Bent?

Nee, dat zou een anti-climax zijn. Hoe vaak hoor ik mensen niet verzuchten: "wist ik toen ik 18 was maar wat ik nu weet".
Duh. Wat zou het leven nog voorstellen als je alles al weet? Je kunt maar één keer voor de eerste keer seks hebben. Het is juist die 'enigheid' die waardevol is. Koester het niet-weten!

Hiervoor zijn een aantal dingen noodzakelijk. Het verleden moet kunnen worden bezocht om het te her-creëren. Je leeft voort na het sterven en je wilt het dunnetjes overdoen en de hoogst mogelijke prestaties leveren. Je zult meer moeten weten over Tijd en andere dimensies, de levensschouw, jouw rol in het leven.

Het aardige van leven in de tijd is dat je niks meer over kunt doen. Vroeger dacht ik dat ik prestaties moest leveren en omdat ik dat dacht deed ik het ook. Nu ik het 'eeuwige nu' heb ontdekt is er geen toekomstvervulling meer en dus ook geen prestatiedwang. Ik ben veel beter in staat om te genieten van mijn werk. Waar voorheen mijn werk een doel had, ben ik door de doelloosheid en zinloosheid veel beter in staat om er van te genieten.

We reizen allemaal in ons leven door het ‘Gangpad van de Tijd’. De ene doet dit sneller met een actiever of spannender leven en heeft de ervaring dat ‘de tijd vliegt’ en de ander doet dit langzamer met een minder actief of saaier leven en heeft de ervaring dat ‘de tijd stilstaat’.

Als persoon leven we in ruimte en tijd. In geestelijke zin is dat volstrekt overbodig.

[hopper]

Maar Tijd zit denk ik anders in elkaar. Stel je voor dat je een grote eettafel hebt, bezaaid met post-it papiertjes. Elk papiertje is een keuze of gebeurtenis, een oorzaak of gevolg. Sommige papiertjes zijn al aan de orde geweest, hebben zich voorgedaan en hebben een kettingreactie van gebeurtenissen daarna veroorzaakt. Er zijn ook papiertjes met keuzes en uitkomsten die op dit moment plaatsvinden en er zijn papiertjes met keuzes en uitkomsten die mogelijk gekozen worden en plaatsvinden in de toekomst.
Alle mogelijke keuzes en uitkomsten bevinden zich op die tafel als in een ‘Zee van oneindige mogelijkheden’. Van het vanzelfsprekende als het meest ondenkbare, elke gedachte heeft een mogelijkheid.

Tijd zit gewoon relatief in elkaar. Tijd is een stroom waar gebeurtenissen elkaar opvolgen en oorzaak en gevolg hun gang gaan.
Zonder aanvankelijke missers geen oplossingen. Je moet eerst over een probleem nadenken voordat je hem oplost, niet andersom.

Zodoende is het verleden achter je altijd 'gestold' en is de toekomst er een van oneindige mogelijkheden.
Doe oneindige mogelijkheden ken je gelukkig niet, die kom je vanzelf tegen, voortschrijdend in de tijd.

Vanuit het eeuwige nu trekt de tijd aan je voorbij en dan brengt dat bovenstaande zienswijze met zich mee.

[hopper]

In de film Groundhogday https://www.imdb.com/title/tt0107048/?ref_=nv_sr_srsg_0 maakt de acteur Bill Murray elke dag de laatste dag opnieuw en in herhaling mee.

Goeie film overigens, ik heb hem wel een keer of wat gezien. De moraal van de film is dat Bill iedere dag dezelfde dag krijgt voorgeschoteld omdat hij iedere dag vanuit hebzucht, regelzucht, sekshonger enz. leeft.

Op het moment dat hij daadwerkelijke liefde vindt stopt de herhaling. Wat de boodschap er achter is, is dat we iedere fout gedoemd zijn eindeloos te herhalen. Totdat we snappen dat het leven een les in liefde is.......

[Messenger]

Zou dat niet geweldig zijn? Dat je je leven kunt herhalen, met zekere voorkennis over eerder behaalde resultaten en zien hoe je dat leven her-creëert in de ultieme meest grandioze versie van de geweldigste visie die je ooit had over Wie je Bent?

Nee, dat zou een anti-climax zijn. Hoe vaak hoor ik mensen niet verzuchten: "wist ik toen ik 18 was maar wat ik nu weet".
Duh. Wat zou het leven nog voorstellen als je alles al weet? Je kunt maar één keer voor de eerste keer seks hebben. Het is juist die 'enigheid' die waardevol is. Koester het niet-weten!

Daarom ervaren we ons leven empirisch, zonder voorkennis. Al heb ik regelmatig door déja vue de idee dat ik iets al heb beleefd in een andere dimensie. Soms krijg ik in contact met mensen een onbehaaglijk gevoel dat als ik hen vertrouw het slecht gaat aflopen. Een waarschuwing van een 'andere' ik uit een andere dimensie.

Hiervoor zijn een aantal dingen noodzakelijk. Het verleden moet kunnen worden bezocht om het te her-creëren. Je leeft voort na het sterven en je wilt het dunnetjes overdoen en de hoogst mogelijke prestaties leveren. Je zult meer moeten weten over Tijd en andere dimensies, de levensschouw, jouw rol in het leven.

Het aardige van leven in de tijd is dat je niks meer over kunt doen. Vroeger dacht ik dat ik prestaties moest leveren en omdat ik dat dacht deed ik het ook. Nu ik het 'eeuwige nu' heb ontdekt is er geen toekomstvervulling meer en dus ook geen prestatiedwang. Ik ben veel beter in staat om te genieten van mijn werk. Waar voorheen mijn werk een doel had, ben ik door de doelloosheid en zinloosheid veel beter in staat om er van te genieten.

Het herbeleven van je leven is geen vereiste maar een vrijwillige mogelijkheid zoals ik dat zie. Je kunt tevreden zijn met het leven zoals je dat geleefd hebt en verder gaan in een andere vorm. Daarin heb je ook een vrije wil.

We reizen allemaal in ons leven door het ‘Gangpad van de Tijd’. De ene doet dit sneller met een actiever of spannender leven en heeft de ervaring dat ‘de tijd vliegt’ en de ander doet dit langzamer met een minder actief of saaier leven en heeft de ervaring dat ‘de tijd stilstaat’.

Als persoon leven we in ruimte en tijd. In geestelijke zin is dat volstrekt overbodig.

Ruimte en Tijd zijn beiden in het Gangpad van de Tijd zoals ik me dat voorstel.

[Messenger]

In de film Groundhogday https://www.imdb.com/title/tt0107048/?ref_=nv_sr_srsg_0 maakt de acteur Bill Murray elke dag de laatste dag opnieuw en in herhaling mee.

Goeie film overigens, ik heb hem wel een keer of wat gezien. De moraal van de film is dat Bill iedere dag dezelfde dag krijgt voorgeschoteld omdat hij iedere dag vanuit hebzucht, regelzucht, sekshonger enz. leeft.

Op het moment dat hij daadwerkelijke liefde vindt stopt de herhaling. Wat de boodschap er achter is, is dat we iedere fout gedoemd zijn eindeloos te herhalen. Totdat we snappen dat het leven een les in liefde is.......

Dat zeg je mooi.

[Piebe Paulusma]

Soms ben ik wel eens met de dagen in de war, zeker tijdens de lockdown. Echter de dagen waarop mijn lieftallige jonge buurvrouw langskomt verwar ik nooit!

@Hopper mooi gezegd!

[MagereHein]

Het lijkt me even vermoeiend als de hoofdpersoon in de film ervaart.

Zou dat niet geweldig zijn? Dat je je leven kunt herhalen, met zekere voorkennis over eerder behaalde resultaten en zien hoe je dat leven her-creëert in de ultieme meest grandioze versie van de geweldigste visie die je ooit had over Wie je Bent?

Nee lijkt me niet prettig. Er gebeuren dan weer heel andere dingen die je in t leven daarop weer wilt veranderen.
Wanneer is je leven dan eindelijk perfect?
Ik houd t wel bij deze ene keer.

[Messenger]

Echter de dagen waarop mijn lieftallige jonge buurvrouw langskomt verwar ik nooit!

De dagen waarop ze een kopje suiker komt lenen?

[hopper]

Het herbeleven van je leven is geen vereiste maar een vrijwillige mogelijkheid zoals ik dat zie. Je kunt tevreden zijn met het leven zoals je dat geleefd hebt en verder gaan in een andere vorm. Daarin heb je ook een vrije wil.

Het herbeleven van mijn eigen leven zou zinloos zijn en ook onmogelijk zijn. Als ik als Hopper2 opnieuw in hetzelfde leven als baby wordt geboren, maar met de kennis van nu, dan neem ik geheel andere beslissingen omdat ik ben veranderd in mijn leven. En dat zou ook weer invloed hebben op mijn sociale omgeving. Je loopt tegen de grootvaderparadox aan.

Als mens kan het inzicht indalen dat we steeds maar veranderen, dat er geen vaste 'persoon' is.
I.m.o. is de persoon dan ook niet 'werkelijk'. De persoon is slechts het masker wat bewustzijn draagt in deze wereld.
En juist omdat we allemaal een verschillende persoon spelen ontstaat dat wat we zien: de geschiedenis.

[HJW]

Op het moment dat hij daadwerkelijke liefde vindt stopt de herhaling. Wat de boodschap er achter is, is dat we iedere fout gedoemd zijn eindeloos te herhalen. Totdat we snappen dat het leven een les in liefde is.......

Als we alles al zijn, wat kunnen we dan nog leren ?

[Messenger]

Het herbeleven van je leven is geen vereiste maar een vrijwillige mogelijkheid zoals ik dat zie. Je kunt tevreden zijn met het leven zoals je dat geleefd hebt en verder gaan in een andere vorm. Daarin heb je ook een vrije wil.

Het herbeleven van mijn eigen leven zou zinloos zijn en ook onmogelijk zijn. Als ik als Hopper2 opnieuw in hetzelfde leven als baby wordt geboren, maar met de kennis van nu, dan neem ik geheel andere beslissingen omdat ik ben veranderd in mijn leven. En dat zou ook weer invloed hebben op mijn sociale omgeving. Je loopt tegen de grootvaderparadox aan.

Je her-creëert jezelf in de volgende meest grandioze versie van de geweldigste visie die je ooit had over Wie je bent.
Als je daarvoor zou kiezen, en die keuze staat je vrij.

Als mens kan het inzicht indalen dat we steeds maar veranderen, dat er geen vaste 'persoon' is.
I.m.o. is de persoon dan ook niet 'werkelijk'. De persoon is slechts het masker wat bewustzijn draagt in deze wereld.
En juist omdat we allemaal een verschillende persoon spelen ontstaat dat wat we zien: de geschiedenis.

Elke dimensie zal zijn eigen geschiedenis hebben.

[hopper]

Op het moment dat hij daadwerkelijke liefde vindt stopt de herhaling. Wat de boodschap er achter is, is dat we iedere fout gedoemd zijn eindeloos te herhalen. Totdat we snappen dat het leven een les in liefde is.......

Als we alles al zijn, wat kunnen we dan nog leren ?

Liefde is 'alles', bewustzijn is 'leegte' , tussen die twee beweeg ik met een leeg gemoed waarin van alles ja/nee kan gebeuren.
Juist de ontvankelijkheid die geschapen is door liefde maakt het niet-weten van de toekomst mogelijk.
In die ontvankelijkheid van niet-weten kan ik ook niet weten of er nog wat te leren valt.

[Piebe Paulusma]

Echter de dagen waarop mijn lieftallige jonge buurvrouw langskomt verwar ik nooit!

De dagen waarop ze een kopje suiker komt lenen?

Ik heb kilo's in huis!

[hopper]

Je her-creëert jezelf in de volgende meest grandioze versie van de geweldigste visie die je ooit had over Wie je bent.
Als je daarvoor zou kiezen, en die keuze staat je vrij.

Die keuze is mij nooit voorgelegd. Ik heb dan ook niks met termen als 'grandioos' en 'geweldig'.
Liever geef ik betekenis aan mijn bestaan door wat voor iemand te kunnen betekenen.

Liever een halfmislukt figuur die in liefde leeft dan een grandioze, geweldige man.
(Dat is ook precies mijn huidige toestand)

Ik ben niet eens een 'wie'......

[peda]

Als mens kan het inzicht indalen dat we steeds maar veranderen, dat er geen vaste 'persoon' is.
I.m.o. is de persoon dan ook niet 'werkelijk'. De persoon is slechts het masker wat bewustzijn draagt in deze wereld.
En juist omdat we allemaal een verschillende persoon spelen ontstaat dat wat we zien: de geschiedenis.

In de christelijke optiek verandert de "' inhoud "' van de ziel tijdens het beleefde leven. De geschapen ziel is bij de "' inplanting "" bij een ieder weliswaar identiek, maar het identieke blijft niet bestaan. Bij de Hopperse opvatting is een verschillende "' vulling "" van de miljarden christus-ikken onmogelijk. Een verschil in opvatting.

[Mart]

Nietzsche kwam ooit met een vergelijkbaar idee: "Wat, als op een nacht een demon je zou achtervolgen in je eenzaamste eenzaamheid en tegen je zou zeggen: 'Dit, zoals je het nu leeft en hebt geleefd, zul je nog een ontelbare keren meer moeten leven - zelfs deze spin en dit maanlicht tussen de bomen en zelfs dit moment en ikzelf. De eeuwige zandloper van het bestaan ​​wordt keer op keer op zijn kop gezet, en jij ook, stofje!'

"Zou je jezelf niet neergooien en je tanden knarsen en de demon vervloeken die zo sprak? Of heb je ooit een moment meegemaakt waarop je hem zou hebben geantwoord: 'Je bent geweldig en ik heb nog nooit iets goddelijkers gehoord.' Als deze gedachte bezit van je zou krijgen, zou het je veranderen zoals je bent..."

[hopper]

Elke dimensie zal zijn eigen geschiedenis hebben.

Ja, dat is in SF boeken zo. Daar omzeilen ze de grootvaderparadox door een eindeloos aantal dimensies toe te voegen.
Zelf hecht ik daar geen waarde aan. Het verleden ligt vast met alle goede en slechte dingen die ik gedaan heb.
Alles wat er gebeurd in de wereld houdt verband met elkaar. Als ik besluit om een ritje met de auto te maken waar ik in een andere dimensie dat niet doe, dan rij ik mss wel een kind dood waar ik het in een andere dimensie niet zou doen.

Dan maak je er alleen maar een warboel van, omdat oorzaak en gevolg dan niet meer werken, maar dat mijn leven dan uit toevalligheden gaat bestaan.

[Piebe Paulusma]

Nietzsche kwam ooit met een vergelijkbaar idee: "Wat, als op een nacht een demon je zou achtervolgen in je eenzaamste eenzaamheid en tegen je zou zeggen: 'Dit, zoals je het nu leeft en hebt geleefd, zul je nog een ontelbare keren meer moeten leven - zelfs deze spin en dit maanlicht tussen de bomen en zelfs dit moment en ikzelf. De eeuwige zandloper van het bestaan ​​wordt keer op keer op zijn kop gezet, en jij ook, stofje!'

"Zou je jezelf niet neergooien en je tanden knarsen en de demon vervloeken die zo sprak? Of heb je ooit een moment meegemaakt waarop je hem zou hebben geantwoord: 'Je bent geweldig en ik heb nog nooit iets goddelijkers gehoord.' Als deze gedachte bezit van je zou krijgen, zou het je veranderen zoals je bent..."

Leuk idee en ja, sommige gebeurtenissen zou ik wel een tweede keer lusten hoor, maar ook genoeg andere liever niet. Een beetje het idee van take the red pill or take the blue pill.

Zo luisterde ik gisteren weer eens naar een band waar ik vroegah veel op getript heb en kreeg wel weer zin dat gevoel weer te beleven. Maar de mogelijkheid om een bad trip te krijgen houden me weg bij de lsd.

[hopper]

Als mens kan het inzicht indalen dat we steeds maar veranderen, dat er geen vaste 'persoon' is.
I.m.o. is de persoon dan ook niet 'werkelijk'. De persoon is slechts het masker wat bewustzijn draagt in deze wereld.
En juist omdat we allemaal een verschillende persoon spelen ontstaat dat wat we zien: de geschiedenis.

In de christelijke optiek verandert de "' inhoud "' van de ziel tijdens het beleefde leven. De geschapen ziel is bij de "' inplanting "" bij een ieder weliswaar identiek, maar het identieke blijft niet bestaan. Bij de Hopperse opvatting is een verschillende "' vulling "" van de miljarden christus-ikken onmogelijk. Een verschil in opvatting.

Er bestaat ook een bepaalde 'zieleninhoud'. (Hoewel de basis leeg is en dat gekend kan worden, de zielegrond). Dat is niet 'wie' jij bent, maar 'hoe' jij bent.
Als ik morgen wakker wordt dan word ik niet wakker als een bloeddorstige misdadiger. (Het 'hoe' zijn)

Levend in de tijd kan ik steeds kiezen tussen 'hoe'danigheden. Ook vandaag kan ik besluiten om op mijn oude dag een misdadiger te worden.
Maar dat is allemaal alleen bestaand in de tijd. En tijd is lineair , anders zou ik op de ene Groundhog day wakker worden als een Holleeder en op de andere Groundhogday als een heilige. Dat dat niet het geval is, bewijst dat het 'hoe-zijn' afhankelijk is van de tijd.

De zielegrond bevindt zich niet in de tijd. Daar is alleen de zelf-verhouding waarin men onveranderlijk bewust is.

[Piebe Paulusma]

Levend in de tijd kan ik steeds kiezen tussen 'hoe'danigheden. Ook vandaag kan ik besluiten om op mijn oude dag een misdadiger te worden.
Maar dat is allemaal alleen bestaand in de tijd. En tijd is lineair , anders zou ik op de ene Groundhog day wakker worden als een Holleeder en op de andere Groundhogday als een heilige. Dat dat niet het geval is, bewijst dat het 'hoe-zijn' afhankelijk is van de tijd.

Alhoewel ik het met de strekking eens ben, kunnen tijdelijke misdaden wel eeuwige gevolgen hebben. Zoals bijvoorbeeld Judas Iskariot, wiens misdaad de kruisiging van Jezus initieerde. Een tijdelijke misdaad - Judas is nu in de hemel lijkt mij - die eeuwige vrede teweegbracht!

Lang leve de misdaad... Eh!

[Messenger]

Als mens kan het inzicht indalen dat we steeds maar veranderen, dat er geen vaste 'persoon' is.
I.m.o. is de persoon dan ook niet 'werkelijk'. De persoon is slechts het masker wat bewustzijn draagt in deze wereld.
En juist omdat we allemaal een verschillende persoon spelen ontstaat dat wat we zien: de geschiedenis.

In de christelijke optiek verandert de "' inhoud "' van de ziel tijdens het beleefde leven. De geschapen ziel is bij de "' inplanting "" bij een ieder weliswaar identiek, maar het identieke blijft niet bestaan. Bij de Hopperse opvatting is een verschillende "' vulling "" van de miljarden christus-ikken onmogelijk. Een verschil in opvatting.

De ziel blijft wel identiek, de geest die het leven met het lichaam ervaart krijgt een andere inhoud. De persoonlijkheid en het ego worden door de ervaringen in het leven door de geest gevormd. De ziel, het Godsdeel of de Godsvonk, verandert zelf niet en blijft identiek aan het origineel.
Alles is bezield door de ziel en de geest ervaart vanuit het unieke perspectief vanuit het lichaam.

[Messenger]

Nietzsche kwam ooit met een vergelijkbaar idee: "Wat, als op een nacht een demon je zou achtervolgen in je eenzaamste eenzaamheid en tegen je zou zeggen: 'Dit, zoals je het nu leeft en hebt geleefd, zul je nog een ontelbare keren meer moeten leven - zelfs deze spin en dit maanlicht tussen de bomen en zelfs dit moment en ikzelf. De eeuwige zandloper van het bestaan ​​wordt keer op keer op zijn kop gezet, en jij ook, stofje!'

"Zou je jezelf niet neergooien en je tanden knarsen en de demon vervloeken die zo sprak? Of heb je ooit een moment meegemaakt waarop je hem zou hebben geantwoord: 'Je bent geweldig en ik heb nog nooit iets goddelijkers gehoord.' Als deze gedachte bezit van je zou krijgen, zou het je veranderen zoals je bent..."

Ook erg mooi! In mijn beschrijving is er geen 'moeten' maar is er gelegenheid tot het herbeleven van een (deel van een) geleefd leven. Hierin heeft ieder de vrije wil.

[HJW]

In die ontvankelijkheid van niet-weten kan ik ook niet weten of er nog wat te leren valt.

Hoe weet je dan dat je moet snappen dat het leven een les in Liefde is ?
"Les" houdt in : leren.
Daarin kan ik je dan niet volgen.

[hopper]

Levend in de tijd kan ik steeds kiezen tussen 'hoe'danigheden. Ook vandaag kan ik besluiten om op mijn oude dag een misdadiger te worden.
Maar dat is allemaal alleen bestaand in de tijd. En tijd is lineair , anders zou ik op de ene Groundhog day wakker worden als een Holleeder en op de andere Groundhogday als een heilige. Dat dat niet het geval is, bewijst dat het 'hoe-zijn' afhankelijk is van de tijd.

Alhoewel ik het met de strekking eens ben, kunnen tijdelijke misdaden wel eeuwige gevolgen hebben. Zoals bijvoorbeeld Judas Iskariot, wiens misdaad de kruisiging van Jezus initieerde. Een tijdelijke misdaad - Judas is nu in de hemel lijkt mij - die eeuwige vrede teweegbracht!

Lang leve de misdaad... Eh!

Dus Judas was een van de goeden volgens de christelijke leer?

Ik zit wel met een probleem. De eeuwigheid (het zijnde) en het tijdelijke (het wordende) zijn gescheiden, waarbij het zijnde niet kan worden en het wordende niet kan zijn. Misdaden worden altijd begaan in het tijdelijke en houdt de mens ook in het tijdelijke.