hopper schreef: 13 mar 2022, 10:57
De atheïst draagt de God-ontkenning al op oprechte wijze in zich.
Onwankelbaar niet-geloof. Dat zie ik als een groot goed. Koester dat als dat in je aanwezig is.
Voor gelovigen is er altijd nog de negatieve theologie: je kan er naar toe werken om van God af te komen.
Ook al besef ik dat dat voor gelovigen geen peulenschil is.
Een werkelijk gelovige heeft een onwankelbaar niet-geloof. Alleen niet-geloof beschrijft geen basis. En maakt het 'bouwen van de Tempel' technisch onuitvoerbaar, en schriftelijk onbeschrijfbaar, waardoor het zweeft.
De natuur ziet geen 'niet'. Dus in wezen schrijf je dat jouw onwankelbaar niet-geloof een sterk geloof is. Maar kan er dan geen vinger op leggen via het NT.
Het woord geloven of gelovige maakt voor jou het NT ondraaglijk. Maar voor de gelovige die onwankelbaar het geloof ontvangen heeft dit echter een schatkamer aan informatie betreft zijn ontvangen groot Goed.
Dat religies de mens misleiden betreft het geloof, is door de eeuwen heen wel duidelijk geworden, maar zoals ik al schreef is er in de religies toch sporen of zaden te ontdekken die in de juiste grond vallen. En in die mens waar dat gebeurt, zal die zich afsplitsen in die religie.
Waar bijv. de RKK met de Katharen dit moorddadig heeft willen 'corrigeren'. De Katharen hadden het Joh. Evangelie o.a. als leidraad en waren bekend met het Thomas Evangelie.
De God-ontkenning, net als het geloof-ontkenning, het Kind-ontkenning, Jezus-ontkenning, Christen-ontkenning.. is eigenlijk zoals ik ook eerder schreef; het Kind met het waswater weggooien. De innerlijke leegte blijft dan leeg zogezegd, als er hierover niet geschreven kan worden.
Vol-ledig is eigenlijk de eindfase, wat het doel is; leeg door de volheid in Christus.
En Christus is het Leven en het Licht.