peda schreef: 24 jul 2022, 10:14In de praktijk blijkt echter dat het esoterische spirituele landschap dat zich bezig houdt met de Al-Bron even verdeeld is als het christelijke landschap. Vergelijk maar de gedachten van Messenger met de gedachten van Hopper
Volgens mij is er een Babylonische miscommunicatie tussen Hopper en mijzelf.
Ik kan meegaan met Hopper's ENE, want God in het Absolute Rijk waar ik in geloof is inderdaad de ENE die simpelweg Een is met ZIchzelf en statisch omdat er eigenlijk niets anders is dan het Zijn. Buiten God is er niets.
Dat wordt anders als de ENE zich gaat opdelen in Velen. Vele individuaties van het ENE maken dat ervaring mogelijk is met alle individuaties van het ENE in het Relatieve Rijk.
Het ENE in het Absolute Rijk is inderdaad wat je van een echte God mag verwachten:
echte pure liefde, onvoorwaardelijk en om niet, onuitputtelijk en onbegrensd;
almachtig;
alomtegenwoordig, allesomvattend;
alziend;
alwetend;
volmaakt;
onkwetsbaar;
zonder enige behoefte, zonder iets nodig te hebben.
In het Relatieve Rijk, waarin God Haarzelf uitdrukt in geindividueerde expressies, wordt het mogelijk dat God zich ervaart. Om zich te ervaren is het nodig niet alwetend te zijn (wat de ENE is), maar om de onwetendheid op haarzelf af te roepen. In de loop van de ervaring hoeft de individuatie zich slechts te herinneren Wie en Wat hij/zij is,
Ik snap dat ik redelijk eens ben met Hopper's ENE, maar dat de andere kant van de individuaties niet bij Hopper aankomt zoals ik dat beschrijf.
Ik denk dat we het echter diep van binnen allebei begrijpen.
Zo kan God zich ervaren als het nietige en het ontzagwekkende, als liefde of als angst,
Als Goddelijke deeltjes van de Goddelijke ENE doen we ieder unieke ervaringen op en hebben we allen een unieke perceptie van de wereld zoals we die om ons heen creëren.
Mijn boodschap is als een gedachte waarmee je kunt spelen zonder deze te accepteren.