Rouwkost

[dingo]

Deze discussie hoort in ieder geval niet in dit topic thuis en ik had er ook hier niet op in moeten gaan bedenk ik me nu. Graag hier weer ontopic.

In topic opening:

En wat moet er eigenlijk in jouw rouwbericht staan? Of op je grafsteen, dat mag ook. Zelf vind ik de hierboven aangehaalde tekst zo gek nog niet. Voor gelovigen althans. In leven en in sterven zijn wij des Gods.

Maar zelfs dit persoonlijke en mooie topic moest weer vervuild worden met kritiek op de RK Kerk.
Zoals de laatste tijd bijna elk topic die persoonlijke aversie geplaatst wordt.
En dit ondanks het mooie initiatief om positieve reacties en negatieve kritiek te scheiden in aparte topics.

Ik lees hier steeds minder vaak, daar steeds meer deze negatieviteit ervaar en zeer weinig en soms dagen niets positiefs meer te lezen is in dit oecumenische gerichte forum.
En dat heeft mi. vooral te maken met het constante RK Kerk bashen en dat het hele forum door en daar weer reacties op.

Daar kan zelfs mijn positief gerichte denken niet tegen op.

Je hebt hopelijk ook gezien dat er door mij opgetreden wordt tegen RKK bashen want ik ben daar evengoed niet van gediend. Net zo min als het bashen van andere instellingen en overtuigingen. Blijf dus vooral berichten melden want ik kan onmogelijk alle berichten lezen: ik werk tussen de 40 en 60 uur per week en heb ook nog andere sociale verplichtingen.

[Snelheid]

Deze discussie hoort in ieder geval niet in dit topic thuis en ik had er ook hier niet op in moeten gaan bedenk ik me nu. Graag hier weer ontopic.

In topic opening:

En wat moet er eigenlijk in jouw rouwbericht staan? Of op je grafsteen, dat mag ook. Zelf vind ik de hierboven aangehaalde tekst zo gek nog niet. Voor gelovigen althans. In leven en in sterven zijn wij des Gods.

Maar zelfs dit persoonlijke en mooie topic moest weer vervuild worden met kritiek op de RK Kerk.
Zoals de laatste tijd bijna elk topic die persoonlijke aversie geplaatst wordt.
En dit ondanks het mooie initiatief om positieve reacties en negatieve kritiek te scheiden in aparte topics.

Ik lees hier steeds minder vaak, daar steeds meer deze negatieviteit ervaar en zeer weinig en soms dagen niets positiefs meer te lezen is in dit oecumenische gerichte forum.
En dat heeft mi. vooral te maken met het constante RK Kerk bashen en dat het hele forum door en daar weer reacties op.

Daar kan zelfs mijn positief gerichte denken niet tegen op.

Ook hier maak je niet druk zwicht niet voor de haat die hier verspreid wordt;de waarheid en liefde is altijd overwinnaar

[Maria K]

In topic opening:


Maar zelfs dit persoonlijke en mooie topic moest weer vervuild worden met kritiek op de RK Kerk.
Zoals de laatste tijd bijna elk topic die persoonlijke aversie geplaatst wordt.
En dit ondanks het mooie initiatief om positieve reacties en negatieve kritiek te scheiden in aparte topics.

Ik lees hier steeds minder vaak, daar steeds meer deze negatieviteit ervaar en zeer weinig en soms dagen niets positiefs meer te lezen is in dit oecumenische gerichte forum.
En dat heeft mi. vooral te maken met het constante RK Kerk bashen en dat het hele forum door en daar weer reacties op.

Daar kan zelfs mijn positief gerichte denken niet tegen op.

Je hebt hopelijk ook gezien dat er door mij opgetreden wordt tegen RKK bashen want ik ben daar evengoed niet van gediend. Net zo min als het bashen van andere instellingen en overtuigingen. Blijf dus vooral berichten melden want ik kan onmogelijk alle berichten lezen: ik werk tussen de 40 en 60 uur per week en heb ook nog andere sociale verplichtingen.

Misschien heb je me niet zo goed begrepen.
Jou treft mi. geen enkel verwijt.
Omdat ik zo goed het moderatorschap begrijp, ga ik ook niet elk bericht wat me stoort melden.
En probeer ik op mijn manier weerwoord te geven, daar waar ik dat kan en denk de manier van kijken naar dingen te beïnvloeden en waar ik dat nodig vindt. Helemaal blijven zwijgen, zoals ik nu al weken doe, wil ik met dit nieuwe topic hiermee verbreken.
Dat is toch ook één van de functies van een forum met diverse denkbeelden en meningen.
Ieder heeft zijn zienswijze.
Al heb ik er weinig hoop op, maar ik kan me inzetten om vooral invloed uit te oefenen op het gedrag van anderen in hun reacties.

Misschien ben ik nu extra gevoelig, daar het op FT ook helemaal de verkeerde kant op aan het gaan is.
Een moderator is ook niet "heiliger dan de paus" (ik dus) en ik probeer daar nog een beetje het forum te redden, wat niet lukt door al te veel in de contramine te gaan.
Dat lukt ook niet als je overal op in moet gaan, waar anderen over klagen.

Blijf die je bent.
Jij doet het helemaal niet verkeerd naar mijn mening.

[peda]

Als trouw passief mede-lezer van Freethinker, betreur ik zelf de ontwikkelingen die zich aldaar momenteel afspelen.
Gaat het erom de Freethinker-gedachten breed te promoten, of draait het om het daadwerkelijk omzetten van Freethinker-gedachten ( naar persoonlijke opvatting ) in de praktijk des levens; kortom de kijk op wereldverbetering. Deze strijd kan inderdaad aldaar leiden tot een rouwkost-scenario.
Jammer, jammer, deze richting-strijd aldaar , zo mijn visie.

[Snelheid]

Misschien ben ik nu extra gevoelig....... Neen @Maria K je bent niet extra gevoelig je hebt gewoon gelijk.

En zoals je weet heb geen blad voor mij mond dus trek ik ten strijde tegen deze haat en frustratie figuur........ Heb dan @Dingo wel is op mijn dak dat moet dan maar....ik pik het niet ....maar de Moderatie doet er ook van alles aan @Dingo dus.

Je kan is wat met elkaar hebben maar het moet ook is een keer afgelopen zijn.

[Tufkah]

Op FT is het schisma de genocide in Gaza zie ik. Ik vermoed dat FT blij mag zijn dat ik daar niet mee schrijf. Genocide promoten mag alleen in Katwijk. Anderzijds heeft het geen zin om dagelijks een klaagzang aan te heffen over de zionistische beulen.

[Jon]

Ik lees ook al een aantal jaren mee op FT, soms maanden niet en dan weer wekelijks of dagelijks. Ben het met Peda en Tufkah eens. Maak me ook regelmatig bezorgd om de bewondering voor Trump, Wilders en Faber op geloofsgesprek en dat uit “christelijke” hoek.

[J-W]

Ik lees ook al een aantal jaren mee op FT, soms maanden niet en dan weer wekelijks of dagelijks. Ben het met Peda en Tufkah eens. Maak me ook regelmatig bezorgd om de bewondering voor Trump, Wilders en Faber op geloofsgesprek en dat uit “christelijke” hoek.

Tja, de mensen uit de christelijke hoek (waar jij dus ook onder valt) zijn doorgaans niet de beste. Maar zorgen maken om een enkele uitspraak om de tent hier wakker te schudden lijkt me wat overdreven van je en niet gemeend.

[Snelheid]

https://www.google.nl/search?q=athena++ ... kG5jg,st:0



Het is In Paradisum wat het mooist en dan dit als een persoon uit gedragen wordt.

[Tufkah]

https://www.thema.nl/boek-verlieskunst/

In  Verlieskunst  integreren psychotherapeut Mai-Britt Guldin en theoloog-filosoof Carlo Leget de vijf dimensies van rouw: de fysieke, emotionele, cognitieve, sociale en spirituele. Door bestaande therapieën, hulpmiddelen en modellen uit de psychologie, de filosofie en de theologie te verbinden ontstond een geïntegreerd procesmodel (IPM) dat ons helpt de alomvattendheid van rouw te bevatten.

Voor de geïnteresseerden is er ook een inkijkexemplaar.

P.S. In 'verwerken' zit het werkwoord 'werken'. Rouwen is dan ook hard werken.

[Mullog]

Op FT is het schisma de genocide in Gaza zie ik. Ik vermoed dat FT blij mag zijn dat ik daar niet mee schrijf. Genocide promoten mag alleen in Katwijk. Anderzijds heeft het geen zin om dagelijks een klaagzang aan te heffen over de zionistische beulen.

Ik vermoed dat je op FT inhoudelijk over je geloofsvariant veel meer om je oren krijgt dan hier en dat je, dat beseffende, daar geen deel durft te nemen.

[Tufkah]

https://kro-ncrv.nl/lisanne-van-sadelhoff

Nadat haar moeder overleed merkte Lisanne dat er een eenzijdig beeld over rouw bestaat. ‘Veel mensen denken dat als je iemand verliest van wie je houdt, je heel verdrietig bent en je misschien je bed niet meer uitkomt. Maar rouwen is zo veel complexer dan dat.’

Lisanne kwam erachter dat onze samenleving enorm krampachtig omgaat met de dood en mensen die in de rouw zijn. Zo merkte ze dat niemand echt wist hoe je goed omgaat met rouwenden. ‘Ik heb echt wel last gehad van dat ongemak. Laten we gewoon niet zo panisch doen over de dood.’

Deze ervaring heb ik ook. Mensen hebben het idee over rouw dat je dan intens verdrietig bent. Maar zo is dat niet. Rouw is een veel diepgaander gevoel dan verdrietig zijn. Je daalt af in de rouw, zo heb ik dat ervaren. En in die afdaling kun je heel luchtig over de overleden persoon spreken. Juist omdat rouw zo intens is, heb je ook wel eens de behoefte om een vrolijke anekdote over de overledene te vertellen. Maar dan kijken de mensen verschrikt, ze zijn angstig om het überhaupt maar over de overledene te hebben. Net alsof als iemand dood is dat je hem of haar dan ook maar dood moet zwijgen? Juist in de rouw is de overledene meer levend dan daarvoor.


Rumi: Ik zag rouw een kopje verdriet drinken en riep hardop: "Het smaakt zoet, hé?" "Je hebt me betrapt", antwoordde de rouw, "en je hebt mijn zaken verpest, want hoe kan ik nu verdriet verkopen als je weet dat het een zegen is?"

[J-W]

https://kro-ncrv.nl/lisanne-van-sadelhoff

Nadat haar moeder overleed merkte Lisanne dat er een eenzijdig beeld over rouw bestaat. ‘Veel mensen denken dat als je iemand verliest van wie je houdt, je heel verdrietig bent en je misschien je bed niet meer uitkomt. Maar rouwen is zo veel complexer dan dat.’

Lisanne kwam erachter dat onze samenleving enorm krampachtig omgaat met de dood en mensen die in de rouw zijn. Zo merkte ze dat niemand echt wist hoe je goed omgaat met rouwenden. ‘Ik heb echt wel last gehad van dat ongemak. Laten we gewoon niet zo panisch doen over de dood.’

....... Mensen hebben het idee over rouw dat je dan intens verdrietig bent. Maar zo is dat niet......

Klopt, geen intens verdriet maar gewoon voor de buitenwereld even de schijn ophouden dat je de gestorvene mist en vervolgens vrolijk verder leven. Toch?

[Freerk]

Maar zo is dat niet. Rouw is een veel diepgaander gevoel dan verdrietig zijn. Je daalt af in de rouw, zo heb ik dat ervaren.

Je kunt niet stellen dat jouw persoonlijk rouwproces maatgevend is voor iedereen.
Ik zie in mijn praktijk veel vormen van rouw rond overlijden, scheiding etc. en elke keer is het een proces waarvan het individu eigenaar is.
Ook de vorm is elke keer verschillend.
Er zijn mensen die een diepgaand proces van gemis ervaren, er zijn mensen die opluchting en ruimte ervaren. En van alles er tussen in.
Rouw is daarmee een individueel bepaald proces en níet te vatten in een vast omlijnd proces.

[Tufkah]

Maar zo is dat niet. Rouw is een veel diepgaander gevoel dan verdrietig zijn. Je daalt af in de rouw, zo heb ik dat ervaren.

Je kunt niet stellen dat jouw persoonlijk rouwproces maatgevend is voor iedereen.
Ik zie in mijn praktijk veel vormen van rouw rond overlijden, scheiding etc. en elke keer is het een proces waarvan het individu eigenaar is.
Ook de vorm is elke keer verschillend.
Er zijn mensen die een diepgaand proces van gemis ervaren, er zijn mensen die opluchting en ruimte ervaren. En van alles er tussen in.
Rouw is daarmee een individueel bepaald proces en níet te vatten in een vast omlijnd proces.

Ik weet het, het wordt verschillend ervaren. Ik ken mensen die zich hebben afgesloten van de rouw.

[Mullog]

Je kunt niet stellen dat jouw persoonlijk rouwproces maatgevend is voor iedereen.
Ik zie in mijn praktijk veel vormen van rouw rond overlijden, scheiding etc. en elke keer is het een proces waarvan het individu eigenaar is.
Ook de vorm is elke keer verschillend.
Er zijn mensen die een diepgaand proces van gemis ervaren, er zijn mensen die opluchting en ruimte ervaren. En van alles er tussen in.
Rouw is daarmee een individueel bepaald proces en níet te vatten in een vast omlijnd proces.

Ik weet het, het wordt verschillend ervaren. Ik ken mensen die zich hebben afgesloten van de rouw.

Je bedoelt dat je mensen kent die jij niet ziet of hebt zien rouwen of die aan jou niet willen toegeven dat ze rouwen dan wel gerouwd hebben?

[Robert Frans]

Er zijn ook mensen, met name in het autistisch spectrum, die veel later beginnen met rouwen. Soms zelfs pas na een half jaar. Ze wonen de uitvaart bewust bij, blijven heel rustig onder alles wat er gaande is en lijken het leven heel snel weer op te pakken daarna. Totdat op een dag ineens het besef met een verschrikkelijke dreun binnenkomt: mijn geliefde is dood. En dan pas komen de tranen.

[Messenger]

Er zijn ook mensen, met name in het autistisch spectrum, die veel later beginnen met rouwen. Soms zelfs pas na een half jaar. Ze wonen de uitvaart bewust bij, blijven heel rustig onder alles wat er gaande is en lijken het leven heel snel weer op te pakken daarna. Totdat op een dag ineens het besef met een verschrikkelijke dreun binnenkomt: mijn geliefde is dood. En dan pas komen de tranen.

Ik geloof in een weerzien na het sterven en daarom duurt mijn rouwperiode kort, vooral als ik het sterven van iemand zag aankomen.

[Freerk]

Er zijn ook mensen, met name in het autistisch spectrum, die veel later beginnen met rouwen. Soms zelfs pas na een half jaar. Ze wonen de uitvaart bewust bij, blijven heel rustig onder alles wat er gaande is en lijken het leven heel snel weer op te pakken daarna. Totdat op een dag ineens het besef met een verschrikkelijke dreun binnenkomt: mijn geliefde is dood. En dan pas komen de tranen.

Klopt. Ik had enkele jaren geleden iemand in mijn praktijk die binnen het AS-sprectrum viel die pas na 10 jaar aan het rouwen toe kwam. Toen kwam er een trigger en kwam het oude leed naar voren.
Maar ik zie ook mensen met ASS die er heel nuchter mee om lijken te gaan (zakelijk zeg maar): dood is dood. Begraven en klaar. Dat zijn totaal verschillende vormen van rouw. Besef wel dat er voor "rouw" ook een "binding" moet zijn. Sommige mensen binden niet aan de ander en kennen dus alleen het "zakelijke" afscheid. Dat is wat mij betreft geen probleem als het geen probleem oplevert

[Robert Frans]

Maar ik zie ook mensen met ASS die er heel nuchter mee om lijken te gaan (zakelijk zeg maar): dood is dood. Begraven en klaar. Dat zijn totaal verschillende vormen van rouw. Besef wel dat er voor "rouw" ook een "binding" moet zijn. Sommige mensen binden niet aan de ander en kennen dus alleen het "zakelijke" afscheid. Dat is wat mij betreft geen probleem als het geen probleem oplevert

Dat lijkt mij ook de meest gezonde instelling, bij welke vorm van rouw ook. Het belangrijkste is dat je met je rouwproces niet anderen teveel bezwaart of tot last bent. En dat je jouw manier van rouwen niet per definitie als het meest oprecht en juist beschouwt, zodanig dat je mogelijk zelfs huisgenoten hindert als zij het leven weer als gewoon willen oppakken. Rouw moet geen verkapte vorm van bezitsdrang worden.

[Tufkah]

https://nos.nl/artikel/2576068

Begrafenissen en crematies zijn de voorbije tien jaar bovengemiddeld veel duurder geworden: 40 procent. Dat was 9 procentpunt boven de algemene inflatie, blijkt uit een analyse die de NOS maakte van CBS-gegevens.

In 2017 kostte de gemiddelde uitvaart volgens budgetorganisatie Nibud 7500 euro. Eén op de vijf Nederlanders gaf destijds aan dat niet te kunnen betalen. Met de prijsstijgingen sinds die tijd is er inmiddels sprake van een gemiddelde prijs van meer dan 10.000 euro.

De dood blijkt ook steeds duurder te worden. Het is tijd voor een doods-discounter waar je alvast een goedkope uitvaart kan kopen inclusief alles wat er bij hoort. Een soort van belegging in je eigen dood.

[peda]

Inderdaad moet je financieel steeds bij de tijd zijn voor de dood van jezelf en de partner.
Zo heb ik een redelijk forse financiële uitvaart polis afgesloten in het laatste jaar dat de premie nog fiscaal aftrekbaar was.
Niet dat ik een dure uitvaart voor mij zelf in het oog heb, maar bij de eigen dood bepalen anderen de "' rituelen "'en dan draagt
een goede uitvaartuitkering wel bij tot een goede herinnering aan de overledene.

[Tufkah]

In de jaren 80/90 heb ik (veel te veel) geld betaald voor een polis. Momenteel blijk ik daar net de koffie met het plakje cake van te kunnen betalen. En dan had ik nog geluk, de maatschappij waar ik indertijd de polis bij had afgesloten die bestond al lang al niet meer. Die was al weer een onbekend aantal malen in andere handen overgegaan, kom er dan maar eens achter waar je moet zijn. Dat is uiteindelijk nog gelukt.

[peda]

In de jaren 80/90 heb ik (veel te veel) geld betaald voor een polis. Momenteel blijk ik daar net de koffie met het plakje cake van te kunnen betalen. En dan had ik nog geluk, de maatschappij waar ik indertijd de polis bij had afgesloten die bestond al lang al niet meer. Die was al weer een onbekend aantal malen in andere handen overgegaan, kom er dan maar eens achter waar je moet zijn. Dat is uiteindelijk nog gelukt.

Een goede uitvaart verzorger kent alle oer-oude verzekeraars.
Gewoon alle polissen aan de uitvaartverzorger geven en het komt financieel in orde.

[Tufkah]

In de jaren 80/90 heb ik (veel te veel) geld betaald voor een polis. Momenteel blijk ik daar net de koffie met het plakje cake van te kunnen betalen. En dan had ik nog geluk, de maatschappij waar ik indertijd de polis bij had afgesloten die bestond al lang al niet meer. Die was al weer een onbekend aantal malen in andere handen overgegaan, kom er dan maar eens achter waar je moet zijn. Dat is uiteindelijk nog gelukt.

Een goede uitvaart verzorger kent alle oer-oude verzekeraars.
Gewoon alle polissen aan de uitvaartverzorger geven en het komt financieel in orde.

Ik overweeg om de uitvaartverzorger achterwege te laten. En alleen het hoogstnoodzakelijke te doen.