Leon schreef: 28 jun 2025, 18:25
Tufkah schreef: 28 jun 2025, 17:35
Meer een 'still' van wat een mens waarneemt. Ken je het begrip "aantal beelden per seconde"? Het "eeuwig nu" is de toeschouwer die "de wereld" kan bezien in beelden per seconde.
Wie kent het niet? De mens die opgaat in bv een voetbalwedstrijd? Ik geef geen donder om voetbal en kan dan vol verbazing kijken naar mensen die "opgaan" in een voetbalwedstrijd. Net alsof het er toe doet wie er winnaar is.
In het "eeuwig nu" heeft de mens afstand genomen van zowel zichzelf als van de wereld. Het speelt zich allemaal af voor je geestesoog, maar je doet niet zelf mee. En wat zegt Jezus in het evangelie naar Johannes 16:33?
Dit heb Ik tot u gesproken, opdat gij in Mij vrede hebt. In de wereld lijdt gij verdrukking, maar houdt goede moed,
Ik heb de wereld overwonnen.
Wie de wereld heeft overwonnen gaat niet langer op in de wereld. Uiteraard kun je nog steeds zeggen dat Ajax beter speelt dan FC Abbetietjerkersteradeel. Maar dat is slechts een mening.
Meerdere dia’s die tegelijk geprojecteerd worden? Zoiets?
Als een lens, waar alles samenkomt? Brandpunt?
Het brandpunt van het bewustzijn (aandacht) staat normaliter op het zelf gericht. Zie bv het gedrag van een narcist als Trump: hij wil de aandacht
hebben. Trump is eigenlijk een hyperbool van het zelf. Maar de lens, brandpunt, richting (of hoe je het ook maar noemen wilt) van het bewustzijn kan ook gericht worden op de medemens. Naastenliefde ont-zelft, wat in de praktijk betekent dat "de lens" zonder oordeel geraakt.
Door de afwezigheid van zelf-betrokkenheid verdwijnt de subjectiviteit binnen de mens in de waarnemingen van alledag. Jezus heeft het nergens directer gezegd dan in Logion 42 van het Thomas Evangelie:
Weest voorbijgangers. Wat er gebeurd binnen het "eeuwig nu" is dat je een voorbijganger bent/wordt in je eigen leven. Je eigen leven trekt aan je voorbij, net zoals een voetbalwedstrijd aan de toeschouwer voorbijtrekt. De kwestie is alleen: Ga jij op in je eigen leven? Of laat jij je eigen leven aan je voorbijtrekken zonder er in op te gaan?
De transformatie (het gaan van de smalle weg) is van
degene die betrokken is in zijn eigen leven naar
degene die voorbijganger is in zijn eigen leven.
Maar dat leer je allemaal niet bij de JG denk ik. Vraag maar eens hoe ze over het Thomas Evangelie denken.
P.S. Ik schrijf dat de subjectiviteit verdwijnt binnen de waarnemingen van alledag, maar 100% lukt dat nooit. In de praktijk zit je tegen die 100 % non-subjectiviteit aan, soms laat een mens zich toch wat meeslepen door de waan van de dag .