Verbinding uitbreiden?

[Tufkah]

De Vader kijkt door jouw ogen mee in jouw leven, vanuit de Vader komt bv mededogen op. Ik heb het meegemaakt dat bij een ontmoeting met iemand veroordelende gedachten in mij opkwamen, de Vader schonk mededogen (met die persoon) op dat moment. Een mens kan zich bewust worden van dit soort processen door aandachtig te leven. En ook goed de aanwijzingen van Jezus te lezen, te herlezen en te begrijpen. Daarom zal ik mijzelf nooit empathisch noemen, dan rekent de mens zichzelf iets toe wat vanuit de Vader komt. Het probleem van de mens is dat hij het "goed zijn" zichzelf toerekent. Het staat notabene gewoon in 1 Kor 3: wij zijn medewerkers van God en u bent zijn akker.

Wie zegt dat mensen die empatisch zijn, compassie met anderen hebben en als zodanig de naastenliefde in de praktijk brengen zichzelf dat “goed zijn” toerekenen? Bij mij stierf het ego er door, kwam de Verlosser daardoor in mijn leven en dat was/is toch de bedoeling?

Ik heb hier al uitgelegd hoe empathie werkt, kennelijk heb je daar geen kennis van. Empathie, (of inlevingsvermogen), is het vermogen om je in te leven in de gevoelens en gedachten van anderen, en hun perspectief te begrijpen. En wie leeft zich in? Het ego.....

[Yours]

Wie zegt dat mensen die empatisch zijn, compassie met anderen hebben en als zodanig de naastenliefde in de praktijk brengen zichzelf dat “goed zijn” toerekenen? Bij mij stierf het ego er door, kwam de Verlosser daardoor in mijn leven en dat was/is toch de bedoeling?

Ik heb hier al uitgelegd hoe empathie werkt, kennelijk heb je daar geen kennis van. Empathie, (of inlevingsvermogen), is het vermogen om je in te leven in de gevoelens en gedachten van anderen, en hun perspectief te begrijpen. En wie leeft zich in? Het ego.....

Ik heb net uitgelegd dat het ego er door gestorven is.

[Tufkah]

Niemand legde de niet-verbinding met God beter uit dan Eckhart:

https://www.filosofie.nl/mijn-oog-en-gods-oog-zijn-een/

De menselijke ziel moet één worden met God, vond Meister Eckhart. De paradox is dat de mens daar niet naar mag streven, het overkomt hem.

Met ‘leeg gemoed’ bedoelt Eckhart dat de mens zijn innerlijk van alle indrukken van buitenaf moet ontdoen. Bovendien dient de mens afstand te doen van zijn eigen ‘ik’ met al zijn streven, vooroordelen en beperkingen. Dit is de gelatenheid, waardoor de ziel leeg wordt: niets brengt die meer in beroering. Deze leegte, onbewogenheid of stilte van het hart vormt de voorwaarde voor het samenvloeien van het diepste – Eckhart spreekt van de grond – van de menselijke ziel met het diepste van God.

Dit samensmelten van ziel en God is volgens Visser geen doelgerichte gemoedsbeweging, omdat de mens niet wordt beroerd door iets dat buiten hem is. Integendeel, de ziel wordt door het oneindig wijde zijn zelf omgeven en doordrongen. Deze mystieke vereniging – unio mystica – is iets dat de mens overkomt; hij kan er niet doelgericht naar streven.

De menselijke ziel is nadrukkelijk niet "het vlees". De ziel die verenigd is met God heeft ook geen verbinding met God, God (open)baart Zichzelf in de ziel. Dan is de mens waar'lijk niet-zelf , het ego kan op geen enkele wijze zich verenigen met God. Toch zal de -geledigde- mens nooit beweren dat hij God is, dat heeft zo zijn redenen.

[Leon]

Niemand legde de niet-verbinding met God beter uit dan Eckhart:

https://www.filosofie.nl/mijn-oog-en-gods-oog-zijn-een/

De menselijke ziel moet één worden met God, vond Meister Eckhart. De paradox is dat de mens daar niet naar mag streven, het overkomt hem.

Met ‘leeg gemoed’ bedoelt Eckhart dat de mens zijn innerlijk van alle indrukken van buitenaf moet ontdoen. Bovendien dient de mens afstand te doen van zijn eigen ‘ik’ met al zijn streven, vooroordelen en beperkingen. Dit is de gelatenheid, waardoor de ziel leeg wordt: niets brengt die meer in beroering. Deze leegte, onbewogenheid of stilte van het hart vormt de voorwaarde voor het samenvloeien van het diepste – Eckhart spreekt van de grond – van de menselijke ziel met het diepste van God.

Dit samensmelten van ziel en God is volgens Visser geen doelgerichte gemoedsbeweging, omdat de mens niet wordt beroerd door iets dat buiten hem is. Integendeel, de ziel wordt door het oneindig wijde zijn zelf omgeven en doordrongen. Deze mystieke vereniging – unio mystica – is iets dat de mens overkomt; hij kan er niet doelgericht naar streven.

De menselijke ziel is nadrukkelijk niet "het vlees". De ziel die verenigd is met God heeft ook geen verbinding met God, God (open)baart Zichzelf in de ziel. Dan is de mens waar'lijk niet-zelf , het ego kan op geen enkele wijze zich verenigen met God. Toch zal de -geledigde- mens nooit beweren dat hij God is, dat heeft zo zijn redenen.

Op zich vind ik het begeesterde lichaam ook wel interessant. Het geinspireerde lichaam, dat danst, muziek maakt, zich uit in kunsten. Dat is de talenten benutten...

[Tufkah]

Niemand legde de niet-verbinding met God beter uit dan Eckhart:

https://www.filosofie.nl/mijn-oog-en-gods-oog-zijn-een/

De menselijke ziel moet één worden met God, vond Meister Eckhart. De paradox is dat de mens daar niet naar mag streven, het overkomt hem.

Met ‘leeg gemoed’ bedoelt Eckhart dat de mens zijn innerlijk van alle indrukken van buitenaf moet ontdoen. Bovendien dient de mens afstand te doen van zijn eigen ‘ik’ met al zijn streven, vooroordelen en beperkingen. Dit is de gelatenheid, waardoor de ziel leeg wordt: niets brengt die meer in beroering. Deze leegte, onbewogenheid of stilte van het hart vormt de voorwaarde voor het samenvloeien van het diepste – Eckhart spreekt van de grond – van de menselijke ziel met het diepste van God.

Dit samensmelten van ziel en God is volgens Visser geen doelgerichte gemoedsbeweging, omdat de mens niet wordt beroerd door iets dat buiten hem is. Integendeel, de ziel wordt door het oneindig wijde zijn zelf omgeven en doordrongen. Deze mystieke vereniging – unio mystica – is iets dat de mens overkomt; hij kan er niet doelgericht naar streven.

De menselijke ziel is nadrukkelijk niet "het vlees". De ziel die verenigd is met God heeft ook geen verbinding met God, God (open)baart Zichzelf in de ziel. Dan is de mens waar'lijk niet-zelf , het ego kan op geen enkele wijze zich verenigen met God. Toch zal de -geledigde- mens nooit beweren dat hij God is, dat heeft zo zijn redenen.

Op zich vind ik het begeesterde lichaam ook wel interessant. Het geinspireerde lichaam, dat danst, muziek maakt, zich uit in kunsten. Dat is de talenten benutten...

Dat is het ook. Als het zelf geheel is verdwenen resteert er een begeesterd lichaam. Zelfs iemand als ik die een motoriek van lik-me-vessie heeft beweegt dan beter als hij danst. Dan wordt je letterlijk door de Vader bewogen. Het schept een enorme vrijheid in de mens welke onbeschrijfelijk is. Hetzelfde geldt voor andere kunsten. Ik denk dat menselijke talenten beter tot hun recht komen binnen de liefde van de Vader dan binnen het ego. Wie eenmaal van het ego is verlost die wil hem nooit meer terug.

[Freerk]

De Vader kijkt door jouw ogen mee in jouw leven, vanuit de Vader komt bv mededogen op. Ik heb het meegemaakt dat bij een ontmoeting met iemand veroordelende gedachten in mij opkwamen, de Vader schonk mededogen (met die persoon) op dat moment.

Volgens mij is dat een aanname die je doet. Als eerste moet je dan weten wie "de Vader" is, als tweede, compassie is een menselijke emotie die bij de creatie van de mens al ingelegd is. In feite is je redenering om te keren: "iemand die geen compassie kent is Vaderloos". Nu blijkt dat bv Jezus met sommige mensen óók geen compassie had volgens een oud boek. Was Jezus dan zonder Vader?

Een mens kan zich bewust worden van dit soort processen door aandachtig te leven. En ook goed de aanwijzingen van Jezus te lezen, te herlezen en te begrijpen. Daarom zal ik mijzelf nooit empathisch noemen, dan rekent de mens zichzelf iets toe wat vanuit de Vader komt. Het probleem van de mens is dat hij het "goed zijn" zichzelf toerekent. Het staat notabene gewoon in 1 Kor 3: wij zijn medewerkers van God en u bent zijn akker.

Kijk, dat soort tekstmisbruik kan ik weinig mee als je het niet erg vindt. Teksten staan in een tekstuele omgeving en kun je niet los van hun omgeving lezen.
Er is een mooi voorbeeld over deze vorm van tekstgebruik: we lezen in het OT "En Juda verkrachtte Tamar" en we lezen in het NT dat Jezus zegt "doet gij evenzo..." Plakken we deze teksten dan maar aan elkaar omdat ze beide in dat oude boek staan?
Plukken we zomaar wat teksten om ons gelijk te bewijzen? G'd verhoede het...
Als je bv in de door jouw aangehaalde tekst vers 10 leest dan ontdek je dat Paulus zich beroemd op zijn bouwmeesterschap. Hij zegt helemaal niet dat G'd dat gedaan heeft, hij geeft alleen aan dat hij de opdracht van G'd kreeg om het fundament te leggen.

[peda]

Zomaar teksten aan elkaar plakken, dat vraagt niet om theologische creativiteit, maar teksten onderling middels ''geloofscement"' op creatieve wijze met elkaar verbinden teneinde te komen tot een theologische "' leerstelling "' dat wordt in de literatuur volop aangetroffen. De nodige kerkelijke dogma's tonen het praktische gelijk van de constatering.
Onder creativiteit wordt dan Goddelijke Inspiratie verstaan.

[Tufkah]

Teksten uit de Bijbel kennen gelaagdheid. Freerk en ik spreken niet in/over dezelfde gelaagdheid. Hij spreekt Russisch en ik spreek Frans, dan versta je elkaar niet. Als ik zeg dat het Evangelie over "de weg naar binnen gaat" zal een exoterische gelovige dat nooit met me eens zijn. Anders dan was hij geen exoterisch gelovige.

[peda]

Teksten uit de Bijbel kennen gelaagdheid. Freerk en ik spreken niet in/over dezelfde gelaagdheid. Hij spreekt Russisch en ik spreek Frans, dan versta je elkaar niet. Als ik zeg dat het Evangelie over "de weg naar binnen gaat" zal een exoterische gelovige dat nooit met me eens zijn. Anders dan was hij geen exoterisch gelovige.

Dat jullie beiden een geheel eigen spiritueel "'lied zingen"' , is voor mij nu juist prima.
Mijn deelname aan dit forum komt nu juist door het feit dat een ieder alhier zijn/haar redelijke al of niet spirituele overtuiging voor het voetlicht kan/ mag brengen.
Geen dominantie derhalve voor/ van een bepaalde geloofs-overtuiging/ levensvisie die de discussie-spelregel van te voren bepaalt en andere overtuigingen daarmede op achterstand plaatst. Hulde, hulde
Zelf herken ik op het G G forum de door mij gefavoriseerde "' bonte stoet "" middels velerlei ingebrachte redelijke overtuigingen.
Met iedereen prettig mee kunnen lopen in de bonte stoet, dat is voor mij "" Verbinding "".
Simple comme bonjour, althans voor mij !!

[Leon]

Teksten uit de Bijbel kennen gelaagdheid. Freerk en ik spreken niet in/over dezelfde gelaagdheid. Hij spreekt Russisch en ik spreek Frans, dan versta je elkaar niet. Als ik zeg dat het Evangelie over "de weg naar binnen gaat" zal een exoterische gelovige dat nooit met me eens zijn. Anders dan was hij geen exoterisch gelovige.

Dat jullie beiden een geheel eigen spiritueel "'lied zingen"' , is voor mij nu juist prima.
Mijn deelname aan dit forum komt nu juist door het feit dat een ieder alhier zijn/haar redelijke al of niet spirituele overtuiging voor het voetlicht kan/ mag brengen.
Geen dominantie derhalve voor/ van een bepaalde geloofs-overtuiging/ levensvisie die de discussie-spelregel van te voren bepaalt en andere overtuigingen daarmede op achterstand plaatst. Hulde, hulde
Zelf herken ik op het G G forum de door mij gefavoriseerde "' bonte stoet "" middels velerlei ingebrachte redelijke overtuigingen.
Met iedereen prettig mee kunnen lopen in de bonte stoet, dat is voor mij "" Verbinding "".
Simple comme bonjour, althans voor mij !!

Het “eigen lied zingen” zie ik vaker als “vervaarlijk piepen als men in nood is”. Ik kan hier geen vreugde uit putten. Misschien dat op zich de “zangers” hier nog vanuit een luxe positie acteren, zonder veel ernstig persoonlijk leed. De echt lijdende mensen, met hun eigen “lied” komen hier niet.

[Tufkah]

Teksten uit de Bijbel kennen gelaagdheid. Freerk en ik spreken niet in/over dezelfde gelaagdheid. Hij spreekt Russisch en ik spreek Frans, dan versta je elkaar niet. Als ik zeg dat het Evangelie over "de weg naar binnen gaat" zal een exoterische gelovige dat nooit met me eens zijn. Anders dan was hij geen exoterisch gelovige.

Dat jullie beiden een geheel eigen spiritueel "'lied zingen"' , is voor mij nu juist prima.
Mijn deelname aan dit forum komt nu juist door het feit dat een ieder alhier zijn/haar redelijke al of niet spirituele overtuiging voor het voetlicht kan/ mag brengen.
Geen dominantie derhalve voor/ van een bepaalde geloofs-overtuiging/ levensvisie die de discussie-spelregel van te voren bepaalt en andere overtuigingen daarmede op achterstand plaatst. Hulde, hulde
Zelf herken ik op het G G forum de door mij gefavoriseerde "' bonte stoet "" middels velerlei ingebrachte redelijke overtuigingen.
Met iedereen prettig mee kunnen lopen in de bonte stoet, dat is voor mij "" Verbinding "".
Simple comme bonjour, althans voor mij !!

Daar scheiden dan ook onze wegen, mentale overtuigingen zijn voor mij niet zo interessant . Iemand schreef ooit: " Overtuigingen zijn als ontlasting, iedereen produceert het". En ja, dualiteit is noodzakelijk op een forum, zonder tegenstellingen werkt het niet. Met iedereen meelopen is voor mij in het geheel geen verbinding. Iemand zei het ooit zo:

"Wie met iedereen is, is met niemand, wie met niemand is, is met iedereen"

Je herkent natuurlijk direct de negatie en de omkering. Binnen het veld der overtuigingen kun je met iedereen oplopen en babbelen. Buiten het veld der overtuigingen keert de zaak zich om, wie in zichzelf alleen is, is met iedereen.

[Tufkah]

Dat jullie beiden een geheel eigen spiritueel "'lied zingen"' , is voor mij nu juist prima.
Mijn deelname aan dit forum komt nu juist door het feit dat een ieder alhier zijn/haar redelijke al of niet spirituele overtuiging voor het voetlicht kan/ mag brengen.
Geen dominantie derhalve voor/ van een bepaalde geloofs-overtuiging/ levensvisie die de discussie-spelregel van te voren bepaalt en andere overtuigingen daarmede op achterstand plaatst. Hulde, hulde
Zelf herken ik op het G G forum de door mij gefavoriseerde "' bonte stoet "" middels velerlei ingebrachte redelijke overtuigingen.
Met iedereen prettig mee kunnen lopen in de bonte stoet, dat is voor mij "" Verbinding "".
Simple comme bonjour, althans voor mij !!

Het “eigen lied zingen” zie ik vaker als “vervaarlijk piepen als men in nood is”. Ik kan hier geen vreugde uit putten. Misschien dat op zich de “zangers” hier nog vanuit een luxe positie acteren, zonder veel ernstig persoonlijk leed. De echt lijdende mensen, met hun eigen “lied” komen hier niet.

Daar schuilt ook een paradox in, uit naastenliefde wil de liefhebbende mens ieder ander wezen bevrijden. (de intentie) Maar de echt lijdende mensen kunnen alleen zelf "de weg" opgaan. Dat staat -innerlijk- diametraal tegenover elkaar. Je wilt de lijdende mens de weg wijzen, hem helpen en je inspannen. Tegelijkertijd wetende dat iedere inspanning mijnerzijds contraproductief is. Des te meer je je medemens wilt helpen en bevrijden, des te meer help je alleen maar jezelf....

De ander als uitnemender achten dan mijzelf, heeft uiteindelijk alleen maar geresulteerd in de kwestie dat ik van mijzelf bevrijd ben. Ik wilde een ander bevrijden, maar ik bevrijdde mijzelf van mijzelf. De bevrijding an sich schenkt mij rust en vrede, maar die anderen dan?

[Leon]

Het “eigen lied zingen” zie ik vaker als “vervaarlijk piepen als men in nood is”. Ik kan hier geen vreugde uit putten. Misschien dat op zich de “zangers” hier nog vanuit een luxe positie acteren, zonder veel ernstig persoonlijk leed. De echt lijdende mensen, met hun eigen “lied” komen hier niet.

Daar schuilt ook een paradox in, uit naastenliefde wil de liefhebbende mens ieder ander wezen bevrijden. (de intentie) Maar de echt lijdende mensen kunnen alleen zelf "de weg" opgaan. Dat staat -innerlijk- diametraal tegenover elkaar. Je wilt de lijdende mens de weg wijzen, hem helpen en je inspannen. Tegelijkertijd wetende dat iedere inspanning mijnerzijds contraproductief is. Des te meer je je medemens wilt helpen en bevrijden, des te meer help je alleen maar jezelf....

De ander als uitnemender achten dan mijzelf, heeft uiteindelijk alleen maar geresulteerd in de kwestie dat ik van mijzelf bevrijd ben. Ik wilde een ander bevrijden, maar ik bevrijdde mijzelf van mijzelf. De bevrijding an sich schenkt mij rust en vrede, maar die anderen dan?

Neem nou zoiets als de visie van Messenger waar de ziel een ego is die lekker terug bij de bron weer een volgende ego-trip gaat plannen, een dergelijke visie verheft de egotripperij tot schepping. Hoeveel lijden zit daar niet achter? Een dergelijke visie kan toch geen gemoedsrust geven?

[peda]

Dat jullie beiden een geheel eigen spiritueel "'lied zingen"' , is voor mij nu juist prima.
Mijn deelname aan dit forum komt nu juist door het feit dat een ieder alhier zijn/haar redelijke al of niet spirituele overtuiging voor het voetlicht kan/ mag brengen.
Geen dominantie derhalve voor/ van een bepaalde geloofs-overtuiging/ levensvisie die de discussie-spelregel van te voren bepaalt en andere overtuigingen daarmede op achterstand plaatst. Hulde, hulde
Zelf herken ik op het G G forum de door mij gefavoriseerde "' bonte stoet "" middels velerlei ingebrachte redelijke overtuigingen.
Met iedereen prettig mee kunnen lopen in de bonte stoet, dat is voor mij "" Verbinding "".
Simple comme bonjour, althans voor mij !!

Daar scheiden dan ook onze wegen, mentale overtuigingen zijn voor mij niet zo interessant . Iemand schreef ooit: " Overtuigingen zijn als ontlasting, iedereen produceert het". En ja, dualiteit is noodzakelijk op een forum, zonder tegenstellingen werkt het niet. Met iedereen meelopen is voor mij in het geheel geen verbinding. Iemand zei het ooit zo:

"Wie met iedereen is, is met niemand, wie met niemand is, is met iedereen"

Je herkent natuurlijk direct de negatie en de omkering. Binnen het veld der overtuigingen kun je met iedereen oplopen en babbelen. Buiten het veld der overtuigingen keert de zaak zich om, wie in zichzelf alleen is, is met iedereen.

Met iedereen op het forum oplopen en babbelen, dat is inderdaad mijn insteek.
Uiteraard moet er wel voor mij een redelijk fundament aanwezig zijn voor het mee kunnen oplopen en babbelen.
Met jou "' babbel "' ik ook plezierig, al hebben wij regelmatig een andere insteek. Een andere "' insteek "' hebben, betekent voor mij niet dat het kunnen "' babbelen "' niet mogelijk is.

[Tufkah]

Daar schuilt ook een paradox in, uit naastenliefde wil de liefhebbende mens ieder ander wezen bevrijden. (de intentie) Maar de echt lijdende mensen kunnen alleen zelf "de weg" opgaan. Dat staat -innerlijk- diametraal tegenover elkaar. Je wilt de lijdende mens de weg wijzen, hem helpen en je inspannen. Tegelijkertijd wetende dat iedere inspanning mijnerzijds contraproductief is. Des te meer je je medemens wilt helpen en bevrijden, des te meer help je alleen maar jezelf....

De ander als uitnemender achten dan mijzelf, heeft uiteindelijk alleen maar geresulteerd in de kwestie dat ik van mijzelf bevrijd ben. Ik wilde een ander bevrijden, maar ik bevrijdde mijzelf van mijzelf. De bevrijding an sich schenkt mij rust en vrede, maar die anderen dan?

Neem nou zoiets als de visie van Messenger waar de ziel een ego is die lekker terug bij de bron weer een volgende ego-trip gaat plannen, een dergelijke visie verheft de egotripperij tot schepping. Hoeveel lijden zit daar niet achter? Een dergelijke visie kan toch geen gemoedsrust geven?

Geheel eens. Ik ben het dan ook radicaal oneens met zowel Messenger als Neale Donald Walsch. In die visie ben je zelf God en mag je doen wat je wilt, desnoods 6 miljoen Joden vermoorden. Het ego tot God verheffen is nou juist de essentie van het ego. Ikke en de rest kan...

[Tufkah]

Daar scheiden dan ook onze wegen, mentale overtuigingen zijn voor mij niet zo interessant . Iemand schreef ooit: " Overtuigingen zijn als ontlasting, iedereen produceert het". En ja, dualiteit is noodzakelijk op een forum, zonder tegenstellingen werkt het niet. Met iedereen meelopen is voor mij in het geheel geen verbinding. Iemand zei het ooit zo:

"Wie met iedereen is, is met niemand, wie met niemand is, is met iedereen"

Je herkent natuurlijk direct de negatie en de omkering. Binnen het veld der overtuigingen kun je met iedereen oplopen en babbelen. Buiten het veld der overtuigingen keert de zaak zich om, wie in zichzelf alleen is, is met iedereen.

Met iedereen op het forum oplopen en babbelen, dat is inderdaad mijn insteek.
Uiteraard moet er wel voor mij een redelijk fundament aanwezig zijn voor het mee kunnen oplopen en babbelen.
Met jou "' babbel "' ik ook plezierig, al hebben wij regelmatig een andere insteek. Een andere "' insteek "' hebben, betekent voor mij niet dat het kunnen "' babbelen "' niet mogelijk is.

Mijn insteek is "de weg naar binnen". Maar dat maakt het babbelen niet onplezierig . Ik beschouw je als een zeer gewaardeerde deelnemer aan dit forum. In de wereld van verscheidenheid is dat niet onbelangrijk .

[Leon]

Neem nou zoiets als de visie van Messenger waar de ziel een ego is die lekker terug bij de bron weer een volgende ego-trip gaat plannen, een dergelijke visie verheft de egotripperij tot schepping. Hoeveel lijden zit daar niet achter? Een dergelijke visie kan toch geen gemoedsrust geven?

Geheel eens. Ik ben het dan ook radicaal oneens met zowel Messenger als Neale Donald Walsch. In die visie ben je zelf God en mag je doen wat je wilt, desnoods 6 miljoen Joden vermoorden. Het ego tot God verheffen is nou juist de essentie van het ego. Ikke en de rest kan...

Ik ben benieuwd hoe Messenger dat zelf ziet.

[Freerk]

Teksten uit de Bijbel kennen gelaagdheid. Freerk en ik spreken niet in/over dezelfde gelaagdheid. Hij spreekt Russisch en ik spreek Frans, dan versta je elkaar niet. Als ik zeg dat het Evangelie over "de weg naar binnen gaat" zal een exoterische gelovige dat nooit met me eens zijn. Anders dan was hij geen exoterisch gelovige.

Los van het feit dat je niet ingaat op mijn post: die gelaagdheid is er zeker. En ik spreek geen Russisch, ik beheers Latijn, Grieks, Gronings, Fries, Engels en plat Nederlands
Je beweert nogal wat met je opmerking dat ik exoterisch zou zijn, terwijl ik veel meer esoterisch gelovend ben.
Dus reageer nu eens inhoudelijk op mijn vorige post?

[Freerk]

Zomaar teksten aan elkaar plakken, dat vraagt niet om theologische creativiteit, maar teksten onderling middels ''geloofscement"' op creatieve wijze met elkaar verbinden teneinde te komen tot een theologische "' leerstelling "' dat wordt in de literatuur volop aangetroffen. De nodige kerkelijke dogma's tonen het praktische gelijk van de constatering.
Onder creativiteit wordt dan Goddelijke Inspiratie verstaan.

Ik bedoelde slechts aan te geven dat er met enige creativiteit van alles te "vinden" is in de Bijbel.
De meeste dogmatiek is daar ook op gebaseerd vrees ik.
Ik ben er van overtuigd dat een tekst zijn tekstuele omgeving kent, zijn historische omgeving behelst en zeker voorzien is van de inleg van de schrijver.
Kijk je naar bv de verhalen over Abraham die volgens de Bijbel kamelen zou bezitten. Het is historisch onmogelijk dat dit zo was: de domesticatie van het kameel was eeuwen ná zijn leven. Hoe komt Abraham dan toch aan die kamelen? Vrij simpel:de schrijver leefde in een tijd dat kamelen als rijkdom beschouwt werden. Zouden we nu het verhaal van Abraham schrijven dan had hij ws een Ferrari (geen Tesla natuurlijk ) omdat dat in onze tijd een symbool van rijkdom is. Je moet dus de omgeving van de tekst (zowel literair als historisch) kennen wil je hem kunnen duiden.

[Jon]

Zomaar teksten aan elkaar plakken, dat vraagt niet om theologische creativiteit, maar teksten onderling middels ''geloofscement"' op creatieve wijze met elkaar verbinden teneinde te komen tot een theologische "' leerstelling "' dat wordt in de literatuur volop aangetroffen. De nodige kerkelijke dogma's tonen het praktische gelijk van de constatering.
Onder creativiteit wordt dan Goddelijke Inspiratie verstaan.

Ik bedoelde slechts aan te geven dat er met enige creativiteit van alles te "vinden" is in de Bijbel.
De meeste dogmatiek is daar ook op gebaseerd vrees ik.
Ik ben er van overtuigd dat een tekst zijn tekstuele omgeving kent, zijn historische omgeving behelst en zeker voorzien is van de inleg van de schrijver.
Kijk je naar bv de verhalen over Abraham die volgens de Bijbel kamelen zou bezitten. Het is historisch onmogelijk dat dit zo was: de domesticatie van het kameel was eeuwen ná zijn leven. Hoe komt Abraham dan toch aan die kamelen? Vrij simpel:de schrijver leefde in een tijd dat kamelen als rijkdom beschouwt werden. Zouden we nu het verhaal van Abraham schrijven dan had hij ws een Ferrari (geen Tesla natuurlijk ) omdat dat in onze tijd een symbool van rijkdom is. Je moet dus de omgeving van de tekst (zowel literair als historisch) kennen wil je hem kunnen duiden.

Wat je opnoemt zijn allemaal exoterische bijzaken. Een geheel andere laag dan de laag die Tufkah benoemt.

[Jon]

Overigens klopt het zelfs niet wat je zegt. Je herhaalt klakkeloos een paar boude beweringen die je ergens hebt gelezen (AI?). Het is prima mogelijk dat Abraham kamelen bezat.

Kamelen al eerder in Mesopotamië
De hoogleraar west-semitische talen Martin Heide wijst er op dat de kameel al sinds het midden van het derde millennium v. Chr. werd gefokt in zuidelijk Oezbekistan. Dit is dus ruimschoots vóór de tijd van Abraham. Kort daarna zouden zij naar Mesopotamië zijn gebracht. Zo vindt Heide in een lijst uit een Mesopotamische stad tussen exotische wilde dieren ook een kameelachtig dier (‘am.si.har.an’). Volgens de beschrijving is het dier op straat te vinden en maakt het deel uit van karavanen. Volgens Heide zou de in Genesis genoemde gml best wel eens een gewone kameel kunnen zijn.

Archeologische aanwijzingen
Egypte is de plek waar Abraham van farao kamelen ontving. De Egyptoloog Achmed Saber gaat er vanuit dat in Egypte al vanaf 2500 v. Chr. 7 kamelen als lastdieren voorkwamen.
Dit blijkt uit meerdere afbeeldingen en kleine beeldjes. Bekend is vooral een stenen zalfdoosje uit het begin van het derde millennium voor Chr., dat ten zuiden van Caïro is gevonden. Ik (red: de auteur) heb dit voorwerp ter plekke grondig onderzocht (afbeelding 1). Zonder enige twijfel heeft dit de vorm van een knielende kameel, die een mand op zijn rug draagt. Ook in Syrië vinden we voorbeelden uit de tijd van de aartsvaders.
Op een rolzegel is een kameel met twee bulten te zien, waarop goden zitten of rijden (afbeelding 2). Gezien de stijl dateert die uit de 18e eeuw v. Chr., de tijd van de aartsvaders. Eveneens uit Syrië en uit ongeveer dezelfde tijd stamt het hoofdje van een kameelbeeldje. Die maakt deel uit van de collectie van de Arbeitsgruppe für Biblische Archäologie bij Stuttgart (afbeelding 3).

Het hele artikel: https://logos.nl/aartsvaders-en-kamelen ... de-bijbel/

[Tufkah]

Teksten uit de Bijbel kennen gelaagdheid. Freerk en ik spreken niet in/over dezelfde gelaagdheid. Hij spreekt Russisch en ik spreek Frans, dan versta je elkaar niet. Als ik zeg dat het Evangelie over "de weg naar binnen gaat" zal een exoterische gelovige dat nooit met me eens zijn. Anders dan was hij geen exoterisch gelovige.

Los van het feit dat je niet ingaat op mijn post: die gelaagdheid is er zeker. En ik spreek geen Russisch, ik beheers Latijn, Grieks, Gronings, Fries, Engels en plat Nederlands
Je beweert nogal wat met je opmerking dat ik exoterisch zou zijn, terwijl ik veel meer esoterisch gelovend ben.
Dus reageer nu eens inhoudelijk op mijn vorige post?

Je spreekt van tekstmisbruik, dan is toch ieder gesprek geblokkeerd? We hadden het over 1 Kor 3 welke volgens mij beschrijft dat en hoe God werkt in de mens. Er staat (In de SV althans) Want wij zijn Gods medearbeiders; Gods akkerwerk, Gods gebouw zijt gij. Hoeveel esoterischer (innerlijker) wil je het nog meer hebben? Maar als jij dat tekstmisbruik vind, dan vind ik dat prima. En dan werkt God kennelijk niet innerlijk in jou, maar daar weet ik uiteraard niks van af.

[Tufkah]

Even in algemene zin, exoterisch/uiterlijk of esoterisch/innerlijk is een wereld van verschil. Wie een Godsbeeld heeft die gelooft exoterisch/uiterlijk. Dan ben ik hier en God is daar ergens in de hemel of zo. Daar zit dan God als 3 personen die ieder zo hun functie hebben.

Door het denken aan God als een denkobject verwijdert de mens zich in zijn denken van God. I.m.o. is de verbeelde God hetzelfde als de verbeelde planeet Mars: ik ben hier en Mars is daar verderop.

Esoterisch is er een ander verstaan van de Bijbel. God werkt innerlijk in mij en dan natuurlijk niet in vleselijke zin. Dus dient de mens dan geen beeld van God te maken , zelfs zijn Naam mag niet eens genoemd. God is de Naamloze. Als je het dus hebt over verbinding maken of uitbreiden, dan maak je "verbinding" met het Naamloze wat in jezelf reeds potentieel aanwezig is. Je gaat niet om je heen kijken in de buitenwereld of je God kan vinden, want die is daar niet voor de esoterisch gelovige. (God is daar uiteraard ook, want God is zowel immanent als transcendent, maar daar gaat het nu even niet om. Je zoekt daar niet)

[Leon]

Even in algemene zin, exoterisch/uiterlijk of esoterisch/innerlijk is een wereld van verschil. Wie een Godsbeeld heeft die gelooft exoterisch/uiterlijk. Dan ben ik hier en God is daar ergens in de hemel of zo. Daar zit dan God als 3 personen die ieder zo hun functie hebben.

Door het denken aan God als een denkobject verwijdert de mens zich in zijn denken van God. I.m.o. is de verbeelde God hetzelfde als de verbeelde planeet Mars: ik ben hier en Mars is daar verderop.

Esoterisch is er een ander verstaan van de Bijbel. God werkt innerlijk in mij en dan natuurlijk niet in vleselijke zin. Dus dient de mens dan geen beeld van God te maken , zelfs zijn Naam mag niet eens genoemd. God is de Naamloze. Als je het dus hebt over verbinding maken of uitbreiden, dan maak je "verbinding" met het Naamloze wat in jezelf reeds potentieel aanwezig is. Je gaat niet om je heen kijken in de buitenwereld of je God kan vinden, want die is daar niet voor de esoterisch gelovige. (God is daar uiteraard ook, want God is zowel immanent als transcendent, maar daar gaat het nu even niet om. Je zoekt daar niet)

Met iets uiterlijks kan je jezelf niet verbinden, of tot eenheid komen. Dat moet iets innerlijks zijn. Het is ook een innerlijk gemis of verlangen naar eenheid. De God op de wolk blijft altijd een externe, en daar kan je je toe verhouden, maar geen verbinding mee aangaan.

[Tufkah]

Even in algemene zin, exoterisch/uiterlijk of esoterisch/innerlijk is een wereld van verschil. Wie een Godsbeeld heeft die gelooft exoterisch/uiterlijk. Dan ben ik hier en God is daar ergens in de hemel of zo. Daar zit dan God als 3 personen die ieder zo hun functie hebben.

Door het denken aan God als een denkobject verwijdert de mens zich in zijn denken van God. I.m.o. is de verbeelde God hetzelfde als de verbeelde planeet Mars: ik ben hier en Mars is daar verderop.

Esoterisch is er een ander verstaan van de Bijbel. God werkt innerlijk in mij en dan natuurlijk niet in vleselijke zin. Dus dient de mens dan geen beeld van God te maken , zelfs zijn Naam mag niet eens genoemd. God is de Naamloze. Als je het dus hebt over verbinding maken of uitbreiden, dan maak je "verbinding" met het Naamloze wat in jezelf reeds potentieel aanwezig is. Je gaat niet om je heen kijken in de buitenwereld of je God kan vinden, want die is daar niet voor de esoterisch gelovige. (God is daar uiteraard ook, want God is zowel immanent als transcendent, maar daar gaat het nu even niet om. Je zoekt daar niet)

Met iets uiterlijks kan je jezelf niet verbinden, of tot eenheid komen. Dat moet iets innerlijks zijn. Het is ook een innerlijk gemis of verlangen naar eenheid. De God op de wolk blijft altijd een externe, en daar kan je je toe verhouden, maar geen verbinding mee aangaan.

Daar zijn we het volledig over eens. De scheidslijnen zijn dan ook niet zozeer katholiek vs protestant of zoiets. Maar esoterisch of exoterisch. Het begrijpen c.q. verstaan van de Bijbel idem dito. In het Evangelie zijn dan ook veel verzen aan te wijzen dat de zoektocht naar God middels "het hart" verloopt.