Verbinding uitbreiden?

[Messenger]

Een man kwam aan de deur van de Beminde en klopte.
Een stem vroeg:”Wie is daar?”, “Ik ben het”, antwoordde hij.
Toen zei de stem: “Er is hier niet genoeg plaats voor mij en jou.”
En de deur bleef gesloten. Na een jaar van eenzaamheid en ontbering kwam de man weer en klopte.
Van binnen vroeg een stem: ”Wie is daar?”, “Gij zijt het”, zei de man. en de deur ging voor hem open.

De man aan de deur is een andere vorm van de man binnen. En de man binnen is een andere vorm van de man aan de deur.

[Messenger]

Als je andere goden aanbidt, kom je altijd terug op de God die alomtegenwoordig is en waarbuiten niets is.

In het christendom o.a. gelooft men dat je God beledigt als je bijvoorbeeld een heilige koe aanbidt, of een gouden koe voor mijn part.
Maar God is almachtig, volmaakt en onkwetsbaar. God beledigen of op andere wijze kwetsen kan dus niet.
En alles-dat-is is o.a. de koe en ook de gouden koe. Er is niks anders dan God.

Dit noemt men ook wel een stropop.

https://nl.wikipedia.org/wiki/Stropopredenering

Een stropopredenering (stroman/vogelverschrikker) is een type drogreden waarbij men niet het werkelijke standpunt van de tegenstander weerlegt maar een (karikaturale) variant daarvan.

Ik denk dat geen van de op het forum aanwezige christenen hier in trapt.

Het is geen stropopredenering.

[Messenger]

Dan mag je mij uitleggen hoe je het Niets moet verbeelden. De mens die nog door de wereld wordt bewogen , wordt bewogen door de beelden, hij is gelijkvormig aan de wereld. Deze mens is zelf ook een van de vele beelden.(Rom 12:2)

In de uiterste posities: God is Alles en God is Niets zit volgens mij dezelfde dichotomie. Om je niets te verbeelden heb je alles nodig, en om je alles te verbeelden heb je niets nodig. Dat gaat automatisch, bij mij .

De omschrijving van de alomtegenwoordige God is meer accuraat als je God ziet als alles-dat-is en alles-dat-niet-is.

[Messenger]

Het valt nog niet mee, die negatieve theologie....

Nee want je kunt er niets mee.

[Tufkah]

De God van Messenger is 'alles' omdat Messenger zelf ook alleen 'alles' kent. Maar er volstaat slechts een klein beetje logica om te veronderstellen dat God er reeds was voordat de schepping (de dingen, het alles) er was. De schepping kan de mens zich prima verbeelden, maar het Niets niet. Zo heeft het kerkendom God als 3 personen verbeeldt. Maar persoons-achtigen bevinden zich in de schepping.

Het valt nog niet mee, die negatieve theologie....

nee, valt niet mee, ik denk al gauw bij God aan een aanwezigheid, maar het is dan een afwezigheid.

God is het Ene wat zich uitstort in het vele, dus als je 'aanwezigheid' denkt als ik-aanwezigheid dan lokaliseer je God al. Als je zegt "Ik ben God" dan lokaliseer je God ook. Als Messenger gelijk heeft met zijn "Ik ben God" dan ontneemt hij de andere mensen God. Daar heeft hij wat op gevonden door te zeggen: "Iedereen is God, zelfs Hitler". Maar dan spreekt hij buik voor alle andere mensen.

Met ieder Godsbeeld loop je vast.

[Tufkah]

Een man kwam aan de deur van de Beminde en klopte.
Een stem vroeg:”Wie is daar?”, “Ik ben het”, antwoordde hij.
Toen zei de stem: “Er is hier niet genoeg plaats voor mij en jou.”
En de deur bleef gesloten. Na een jaar van eenzaamheid en ontbering kwam de man weer en klopte.
Van binnen vroeg een stem: ”Wie is daar?”, “Gij zijt het”, zei de man. en de deur ging voor hem open.

De man aan de deur is een andere vorm van de man binnen. En de man binnen is een andere vorm van de man aan de deur.

Je denkt duidelijk in vormen/beelden.

[Messenger]

Voor mij is God een aanwezigheid, God heeft me bezocht. Maar dat ik een ontmoeting met God heb gehad hoef je niet aan te nemen. Zie ook mijn onderschrift.

Ik geloof je wel, waar het mij meer om gaat is of er wat blijvends is, of is dat een blijvend denkbeeld van God, zoals die was voor jou?

Ik verbeeld me dat voor Tufkah het een blijvende afwezigheid is, misschien ook als denkbeeld.

Voor mij is het een blijvende herinnering. En de aanwezigheid voel ik nog altijd.

[Messenger]

nee, valt niet mee, ik denk al gauw bij God aan een aanwezigheid, maar het is dan een afwezigheid.

God is het Ene wat zich uitstort in het vele, dus als je 'aanwezigheid' denkt als ik-aanwezigheid dan lokaliseer je God al. Als je zegt "Ik ben God" dan lokaliseer je God ook. Als Messenger gelijk heeft met zijn "Ik ben God" dan ontneemt hij de andere mensen God. Daar heeft hij wat op gevonden door te zeggen: "Iedereen is God, zelfs Hitler". Maar dan spreekt hij buik voor alle andere mensen.

Met ieder Godsbeeld loop je vast.

God is in ons (allemaal) en om ons (allemaal) heen. Er is niets dat niet God is. Ik ben deel van God zoals wij allemaal. Ik ben niet superieur maar dat is een ander deel evenmin. Noem het gerust Gods aanwezigheid lokaliseren.

Waarom zou Hitler geen deel zijn van God? Zijn we niet allemaal op reis met een vrije wil en gekozen onwetendheid?

[Leon]

Ik geloof je wel, waar het mij meer om gaat is of er wat blijvends is, of is dat een blijvend denkbeeld van God, zoals die was voor jou?

Ik verbeeld me dat voor Tufkah het een blijvende afwezigheid is, misschien ook als denkbeeld.

Voor mij is het een blijvende herinnering. En de aanwezigheid voel ik nog altijd.

Dankjewel voor de openhartigheid.

[Messenger]

De man aan de deur is een andere vorm van de man binnen. En de man binnen is een andere vorm van de man aan de deur.

Je denkt duidelijk in vormen/beelden.

Jij niet soms?

[peda]

Ook mijn visie is dat ieder Godsbeeld vanuit het gezichtspunt een ander bezien ergens vastloopt.
Uiteraard geldt dit niet voor de gelovige van het het betreffende Godsbeeld.
Praten over God heeft in mijn ogen altijd te maken met een Godsbeeld.
Zelfs de uitdrukking van God = Niets, is een eigen beeldvorming.
Je kunt dan wel als een Repelsteeltje op en neer springen met het betoog zelve bij God= Niets een beeld-loze God te volgen, maar een ander prikt daar weer doorheen. Je blijft maar meelopen in de bonte stoet, ook al roep je zelve niet mee te doen met de bonte stoet.

[Tufkah]

God is het Ene wat zich uitstort in het vele, dus als je 'aanwezigheid' denkt als ik-aanwezigheid dan lokaliseer je God al. Als je zegt "Ik ben God" dan lokaliseer je God ook. Als Messenger gelijk heeft met zijn "Ik ben God" dan ontneemt hij de andere mensen God. Daar heeft hij wat op gevonden door te zeggen: "Iedereen is God, zelfs Hitler". Maar dan spreekt hij buik voor alle andere mensen.

Met ieder Godsbeeld loop je vast.

God is in ons (allemaal) en om ons (allemaal) heen. Er is niets dat niet God is. Ik ben deel van God zoals wij allemaal. Ik ben niet superieur maar dat is een ander deel evenmin. Noem het gerust Gods aanwezigheid lokaliseren.

Waarom zou Hitler geen deel zijn van God? Zijn we niet allemaal op reis met een vrije wil en gekozen onwetendheid?

Er is veel onwetenheid, maar die is niet gekozen. Je kunt in dit leven een einde maken aan die onwetendheid.

[Tufkah]

Je denkt duidelijk in vormen/beelden.

Jij niet soms?

Het is inderdaad het denken wat beelden vormt. En wat tevens de misleiding is.

[Messenger]

God is in ons (allemaal) en om ons (allemaal) heen. Er is niets dat niet God is. Ik ben deel van God zoals wij allemaal. Ik ben niet superieur maar dat is een ander deel evenmin. Noem het gerust Gods aanwezigheid lokaliseren.

Waarom zou Hitler geen deel zijn van God? Zijn we niet allemaal op reis met een vrije wil en gekozen onwetendheid?

Er is veel onwetenheid, maar die is niet gekozen. Je kunt in dit leven een einde maken aan die onwetendheid.

Omdat onze zielen alwetend zijn kozen we voor onwetendheid om het leven empirisch te ervaren. In dit leven kun je het je weer herinneren en ontwaken.

[Messenger]

Voor mij is het een blijvende herinnering. En de aanwezigheid voel ik nog altijd.

Dankjewel voor de openhartigheid.

[Leon]

nee, valt niet mee, ik denk al gauw bij God aan een aanwezigheid, maar het is dan een afwezigheid.

God is het Ene wat zich uitstort in het vele, dus als je 'aanwezigheid' denkt als ik-aanwezigheid dan lokaliseer je God al. Als je zegt "Ik ben God" dan lokaliseer je God ook. Als Messenger gelijk heeft met zijn "Ik ben God" dan ontneemt hij de andere mensen God. Daar heeft hij wat op gevonden door te zeggen: "Iedereen is God, zelfs Hitler". Maar dan spreekt hij buik voor alle andere mensen.

Met ieder Godsbeeld loop je vast.

Of God nu een aanwezigheid is (van God) of een afwezigheid(van ego) doet er voor de beeldvorming niet zo toe. Bij een eventueel gemis, is zowel de afwezigheid gewenst als de aanwezigheid. Er is misschien maar 1 manier om dat werkelijk te krijgen, als men niet wil verzanden in een beeld van iedereen naast elkaar als los zand, en dat dat dan de perfecte verbondenheid zou moeten zijn.

[Yours]

Ik zeg niet “behalve ik”, maar het moet toch mogelijk zijn tot duurzame eenheid te komen, in plaats van al die halfslachtige pogingen die steeds mislukken. We kunnen weten waar het *echt* om gaat. Een “echte verbinding”, of iets dat blijvend een eenheidsgevoel geeft.

Je zou ook verbinding kunnen ervaren in -Wij-de-bonte-stoet-lopers-
Eenheid in verscheidenheid dus.

Dat is de grond-gedachte die ik altijd in mijn achterhoofd probeer te houden.

Ik deel mijn visie, maar probeer daarbij de ander in zijn of haar waarde te laten. Ook in de wetenschap dat er zovele paden als mensen zijn. Als je daarbinnen dan toch een gelijkgestemde tegen komt, is dat fijn. En zo niet: So be it.

Als we er in slagen om ‘Eenheid in Verscheidenheid’ te realiseren, komen we denk ik al een heel eind.

[Tufkah]

God is het Ene wat zich uitstort in het vele, dus als je 'aanwezigheid' denkt als ik-aanwezigheid dan lokaliseer je God al. Als je zegt "Ik ben God" dan lokaliseer je God ook. Als Messenger gelijk heeft met zijn "Ik ben God" dan ontneemt hij de andere mensen God. Daar heeft hij wat op gevonden door te zeggen: "Iedereen is God, zelfs Hitler". Maar dan spreekt hij buik voor alle andere mensen.

Met ieder Godsbeeld loop je vast.

Of God nu een aanwezigheid is (van God) of een afwezigheid(van ego) doet er voor de beeldvorming niet zo toe. Bij een eventueel gemis, is zowel de afwezigheid gewenst als de aanwezigheid. Er is misschien maar 1 manier om dat werkelijk te krijgen, als men niet wil verzanden in een beeld van iedereen naast elkaar als los zand, en dat dat dan de perfecte verbondenheid zou moeten zijn.

Er is een "aanwezigheid" in de mens die niet de mens zelf is. Er is een "missen" noodzakelijk om er naar te gaan verlangen. Maar omdat de "aanwezigheid" geen beeld heeft grijpt de denkende mens steeds mis.

Het menselijk bewustzijn is normaliter gericht op de geschapen werkelijkheid. Maar daar is de "aanwezigheid" niet te vinden, vandaar dat de mens stil 'moet' zijn en niet meer van de geschapen werkelijkheid hoeft te nemen dan wat zijn zintuigen aanbieden. In die stilte verkeert men altijd in tegenwoordigheid van geest. Maar dit is ook een vertrek uit het wereldse domein.

De rest blijft met de bonte stoet meelopen. Die loopt immers in 'de wereld'. De terugtocht uit de wereld is een eenzame tocht, gelijkgestemden zijn er niet.

Jezus onderscheidt niet voor niets twee wegen. De brede weg daar is de verscheidenheid. De smalle weg is een universele weg, welke alleen verschijnt door hem te gaan. Op de brede weg loopt iedereen zijn eigen pad, daar zijn net zoveel paden als wandelaars.

Ga door de nauwe poort naar binnen. Want de brede weg, die velen volgen, en de ruime poort, waar velen door naar binnen gaan, leiden naar de ondergang.
Nauw is de poort naar het leven, en smal de weg ernaartoe, en slechts weinigen weten die te vinden.

Mat. 7: 13-14

[peda]

Je zou ook verbinding kunnen ervaren in -Wij-de-bonte-stoet-lopers-
Eenheid in verscheidenheid dus.

Dat is de grond-gedachte die ik altijd in mijn achterhoofd probeer te houden.

Ik deel mijn visie, maar probeer daarbij de ander in zijn of haar waarde te laten. Ook in de wetenschap dat er zovele paden als mensen zijn. Als je daarbinnen dan toch een gelijkgestemde tegen komt, is dat fijn. En zo niet: So be it.

Als we er in slagen om ‘Eenheid in Verscheidenheid’ te realiseren, komen we denk ik al een heel eind.

Zelf favoriseer ik ook de gedachte van een zo hoog mogelijke mate van "' eenheid in verscheidenheid "'.
Zo spreekt de metafoor van de druppels in de oceaan mij wel aan.
De druppel behoudt zijn/ haar individuele eigenheid en gaat niet over tot versmelting met de oceaan, maar doet wel in essentiële aangelegenheden mee met de collectiviteit. Wat dan weer als essentieel wordt gezien ( eenheid ) is een apart onderwerp.

[Leon]

Dat is de grond-gedachte die ik altijd in mijn achterhoofd probeer te houden.

Ik deel mijn visie, maar probeer daarbij de ander in zijn of haar waarde te laten. Ook in de wetenschap dat er zovele paden als mensen zijn. Als je daarbinnen dan toch een gelijkgestemde tegen komt, is dat fijn. En zo niet: So be it.

Als we er in slagen om ‘Eenheid in Verscheidenheid’ te realiseren, komen we denk ik al een heel eind.

Zelf favoriseer ik ook de gedachte van een zo hoog mogelijke mate van "' eenheid in verscheidenheid "'.
Zo spreekt de metafoor van de druppels in de oceaan mij wel aan.
De druppel behoudt zijn/ haar individuele eigenheid en gaat niet over tot versmelting met de oceaan, maar doet wel in essentiële aangelegenheden mee met de collectiviteit. Wat dan weer als essentieel wordt gezien ( eenheid ) is een apart onderwerp.

Doet mij toch denken aan: Verdeel (zo divers mogelijk) en Heers! De druppels in de oceaan zijn echt niet bont trouwens. Zandkorrels die zijn bont, met de uitdrukking als los zand aan elkaar hangen (niet verbonden dus). Echt onecht deze “eenheid”.

[Tufkah]

Dat is de grond-gedachte die ik altijd in mijn achterhoofd probeer te houden.

Ik deel mijn visie, maar probeer daarbij de ander in zijn of haar waarde te laten. Ook in de wetenschap dat er zovele paden als mensen zijn. Als je daarbinnen dan toch een gelijkgestemde tegen komt, is dat fijn. En zo niet: So be it.

Als we er in slagen om ‘Eenheid in Verscheidenheid’ te realiseren, komen we denk ik al een heel eind.

Zelf favoriseer ik ook de gedachte van een zo hoog mogelijke mate van "' eenheid in verscheidenheid "'.
Zo spreekt de metafoor van de druppels in de oceaan mij wel aan.
De druppel behoudt zijn/ haar individuele eigenheid en gaat niet over tot versmelting met de oceaan, maar doet wel in essentiële aangelegenheden mee met de collectiviteit. Wat dan weer als essentieel wordt gezien ( eenheid ) is een apart onderwerp.

Je maakt de metafoor van de druppel en de oceaan nu tot een ander verhaal. De smalle weg die gegaan kan worden vertrekt vanuit het "Je bent een druppel in de oceaan" En eindigt in het "Je bent de hele oceaan in een druppel". Dat is een existentiële verandering, maar die kan niet met behoud van individuele eigenheid, want dan blijf je de druppel in de oceaan.

Het is het Ene (de oceaan) wat dan tot stand is gekomen in de druppel, zonder dat de oceaan wat van Zichzelf verliest. Dat is tevens de oplossing van de theodicee, het Ene kan Zichzelf delen en toch ongedeeld blijven. Naar de gekende/uiterlijke kant kennen alle druppels elkaar nog steeds als een druppel, in de ongekende kant (de andere kant) van het bewustzijn zijn de druppels identiek aan elkaar.

Het verschaft de mens inzicht in hoe de geestelijke werkelijkheid in elkaar zit.

De druppel die hier allemaal niks mee van doen wil hebben en zijn eigenheid wil behouden, die blijft gewoon een druppeltje.....

[peda]

Zelf favoriseer ik ook de gedachte van een zo hoog mogelijke mate van "' eenheid in verscheidenheid "'.
Zo spreekt de metafoor van de druppels in de oceaan mij wel aan.
De druppel behoudt zijn/ haar individuele eigenheid en gaat niet over tot versmelting met de oceaan, maar doet wel in essentiële aangelegenheden mee met de collectiviteit. Wat dan weer als essentieel wordt gezien ( eenheid ) is een apart onderwerp.

Doet mij toch denken aan: Verdeel (zo divers mogelijk) en Heers! De druppels in de oceaan zijn echt niet bont trouwens. Zandkorrels die zijn bont, met de uitdrukking als los zand aan elkaar hangen (niet verbonden dus). Echt onecht deze “eenheid”.

De enige Kracht in de natuur die dwingend Alles met Alles verbindt is m.i. de zwaartekracht.
De watermoleculen zelve zijn niet echt bont, maar de collectiviteit van de niet-bonte-druppels maakt het wel mogelijk
om een veelheid van mineralen en andere chemische substanties in de collectiviteit op te nemen/ onder te brengen, waardoor bonte kleuring ontstaat.
Collectiviteit maakt mogelijk dat individueel niet mogelijk is.
Het dagelijks leven is vol met voorbeelden.
Samen werk, samen sterk !!!

[Leon]

Doet mij toch denken aan: Verdeel (zo divers mogelijk) en Heers! De druppels in de oceaan zijn echt niet bont trouwens. Zandkorrels die zijn bont, met de uitdrukking als los zand aan elkaar hangen (niet verbonden dus). Echt onecht deze “eenheid”.

De enige Kracht in de natuur die dwingend Alles met Alles verbindt is m.i. de zwaartekracht.
De watermoleculen zelve zijn niet echt bont, maar de collectiviteit van de niet-bonte-druppels maakt het wel mogelijk
om een veelheid van mineralen en andere chemische substanties in de collectiviteit op te nemen/ onder te brengen, waardoor bonte kleuring ontstaat.
Collectiviteit maakt mogelijk dat individueel niet mogelijk is.
Het dagelijks leven is vol met voorbeelden.
Samen werk, samen sterk !!!

Hoe diverser, hoe minder makkelijk samenwerken.
Denk aan de toren van Babylon, hubris van mensen die eenheid in verscheidenheid. Je moet juist overeenkomsten hebben om elkaar te versterken.

[peda]

De enige Kracht in de natuur die dwingend Alles met Alles verbindt is m.i. de zwaartekracht.
De watermoleculen zelve zijn niet echt bont, maar de collectiviteit van de niet-bonte-druppels maakt het wel mogelijk
om een veelheid van mineralen en andere chemische substanties in de collectiviteit op te nemen/ onder te brengen, waardoor bonte kleuring ontstaat.
Collectiviteit maakt mogelijk dat individueel niet mogelijk is.
Het dagelijks leven is vol met voorbeelden.
Samen werk, samen sterk !!!

Hoe diverser, hoe minder makkelijk samenwerken.
Denk aan de toren van Babylon, hubris van mensen die eenheid in verscheidenheid. Je moet juist overeenkomsten hebben om elkaar te versterken.

In mondiaal werkende overeenkomsten tussen alle mensen, geloof ik persoonlijk niet.
Daarom is ook in de christelijke optiek een Goddelijk Ingrijpen nodig om uiteindelijk de "" neuzen van de goedwillenden "' in de juiste richting te krijgen.
In de reïncarnatie omgeving heeft de individuele mens schier eindeloos de tijd om het Nirwana/ Moksha-Doel te bereiken.
In de naturalistische omgeving worden er humanistische overtuigingen rond '' maatschappij-doelen "' nagestreefd.
Maar "' haastige spoed is kennelijk zelden goed "', ook bij de invulling van wat te verstaan onder "' overeenkomst "'.
Dat een aantal mensen gaarne tijdens hun eigen korte leven het in mijn optiek onmogelijke gerealiseerd willen zien, kan ik begrijpen.

[Leon]

Hoe diverser, hoe minder makkelijk samenwerken.
Denk aan de toren van Babylon, hubris van mensen die eenheid in verscheidenheid. Je moet juist overeenkomsten hebben om elkaar te versterken.

In mondiaal werkende overeenkomsten tussen alle mensen, geloof ik persoonlijk niet.
Daarom is ook in de christelijke optiek een Goddelijk Ingrijpen nodig om uiteindelijk de "" neuzen van de goedwillenden "' in de juiste richting te krijgen.
In de reïncarnatie omgeving heeft de individuele mens schier eindeloos de tijd om het Nirwana/ Moksha-Doel te bereiken.
In de naturalistische omgeving worden er humanistische overtuigingen rond '' maatschappij-doelen "' nagestreefd.
Maar "' haastige spoed is kennelijk zelden goed "', ook bij de invulling van wat te verstaan onder "' overeenkomst "'.
Dat een aantal mensen gaarne tijdens hun eigen korte leven het in mijn optiek onmogelijke gerealiseerd willen zien, kan ik begrijpen.

Overeenkomst: zelfde taal spreken, zelfde doelen stellen, zelfde inzet tonen, zelfde vermogens hebben. In de bonte stoet ver te zoeken.
Maar goed, genoeg advocaat van de duivel gespeeld.
Van mij mag iedereen specialiseren naar eigen behoefte. Ik hou niemand tegen. Als je zo nodig samen apart wilt zijn, ga gerust je gang.
Levert mooie plaatjes op in het boek des levens.