Het is mij een eer met U te mogen discusseren de heer Frans. De forumleden hebben u al geintroduceerd als een wedergeborene Christen.
Ik weet niet of het aan die instructie gelegen heeft om aan het antwoord wat U zelf geschreven hebt, maar het is overduidelijk dat dit een antwoord is van ander kaliber.
Ik ben aangenaam verrast.
Zelf ben ik geen expert op het gebied, moet ik toegeven. ik ben gewoon een doodnormale moslim die iets meer van de religie afweet en onderzocht heeft als de normale huis-tuin-en-keuken-moslim die je op straat tegen komt. Ik ben kritisch van aard, niet alleen tegen andere religies, maar ook tegenover mijn eigen religie...ik moet alles onderbouwd zien. Dat maakt mij wel anders dan de meeste andere moslims. Dus ik heb het nodige moeten onderzoeken om erachter te komen dat ik geloof wat ik geloof. dat is alles.
Robert Frans schreef: 08 sep 2025, 21:43
God houdt van jou en wil daarom niets liever dan jou eeuwig bij Hem hebben. Hij verlangt hevig naar jou en wil dat jij zijn liefde net zo beantwoordt. Maar dat kan alleen uit vrije wil. Hij kan jou niet dwingen van Hem te houden, omdat er dan geen sprake meer is van liefde.
Dan is er wel degelijk liefde maar ik weet wat u bedoelt: Dat iemand een keuze heeft en er vrijwillig voor kiest is natuurlijk veel sterker dan iemand geen keuze heeft. Dat is inderdaad de functie van onze vrije wil.
Robert Frans schreef: 08 sep 2025, 21:43
Liefde sluit immers alle dwang uit. Als jij je dus tegen Hem keert, als jij zijn liefde afwijst, dan zal Hij jou daarin respecteren en je dus een eeuwig leven zónder Hem geven. Dat leven noemen wij de hel.
deels waar vanuit de Islaam. Inderdaad zonder God wat op zich al een bestraffing is, geloven wij ook in...maar ook dat je dan actief gemarteld wordt. Voor de rest met u eens.
Robert Frans schreef: 08 sep 2025, 21:43
Waarom God ons niet de hemel in dwingt? Omdat de hemel zijn liefde is. De hemel is het volmaakte leven met Hem en elkaar, waarin we Hem echt met alle zintuigen kunnen zien in volle luister. De kern van de hemel is de vereniging met Hem. Alle andere paradijselijke beelden en ideeën komen daaruit voort. Zonder die totale vereniging met Hem is zelfs het mooiste paradijs nog niet de hemel. Gelovigen die menen dat je in de hemel God nog steeds niet zal zien, hebben het niet over de hemel.
Mee eens. Bij ons is het ook niet duidelijk of God daar werkelijk aanwezig bij is. Zoals in de Bijbel zegt uit mijn hoofd: "niemand kan God zien en leven" of iets dergelijks...daar geloven wij ook in. Zelfs de engel Gabriel kon God maar tot een bepaalde afstand en vanaf dat punt zou hij simpelweg smelten in Gods goedheid. En dat profeet Abraham? (ik weet het niet meer wie) gevraagd heeft om God te mogen zien...en dat God maar 1 vonkje van Zijn liefde en barmhartigheid getoond heeft wat een berg verwoest heeft en de profeet viel bewusteloos neer.
Dus vandaar de twijfels dat God in de hemel bij ons aanwezig is...maar goed, we praten over de hemel...daar gelden andere wetten en regels.
Robert Frans schreef: 08 sep 2025, 21:43
Vergis je niet: Gods aanwezigheid is allesbehalve aangenaam voor hen die niet liefhebben. Voor hoogmoedigen is zij een ergernis, een steen des aanstoots, een angstaanjagend licht dat al hun duistere geheimen voor de wereld blootlegt. Nu al ergeren veel mensen zich aan hen die echt goed doen, of maken zij graag misbruik van hun goedheid. Alleen voor de heiligen is Gods liefde een heerlijke loutering, een bevrijding van alle kwaad en lijden, ook als het misschien eerst nog pijn zou doen.
kan ik mee eens zijn.
Robert Frans schreef: 08 sep 2025, 21:43
Liefde is complexer dan alle wiskunde en logica bij elkaar. Zij volgt haar eigen weg en wil alleen vanuit haarzelf verstaan worden. De hemel is geen beloning, geen rekensom, maar de volle aanwezigheid van God, die liefde is. Wanneer je na je dood eenmaal voor Hem staat, dan tellen al je daden, woorden en punten niet meer. Dan telt alleen de vraag: waar heb jij in dit leven ten diepste voor gekozen? Koos je voor de liefde, of voor de zonde? Nu in dit leven kan die keuze nog gemaakt worden, tot in je laatste ademteug. Daarna niet meer.
Pff volgens mijn religie tellen mijn daden wel degelijk mee. Het is natuurlijk lang niet genoeg om daarmee een plek in de hemel te verdienen...maar aangevuld met de barmhartigheid van God ga ik er toch hopelijk komen.
Hartelijk dank voor uw inbreng. Ik stel dat erg op prijs.
Ik heb een ander brandende vraag die ik een wedergeborene christen wil vragen.
De forumleden spreken van een ego die sterft bij de wedergeboorte.
Ik als moslim geloof niet dat iemands ego kan sterven terwijl die persoon nog leef.
Wij geloven dat op de profeten na, er geen mens bestaat die geen ego heeft. wij hebben allemaal wel eens gezondigd en we zullen in de toekomst ook zondigen.
Voor God is het namelijk niet van belang of iemand zonder zonden is of niet, maar wat voor strijd je hebt geleverd om die zonde tegen te gaan...en achteraf of je berouw hebt getoond of niet.
God staat te popelen dat we berouw tonen voor onze daden zodat hij ons kan vergeven. een mens die niet meer kan zondigen loopt deze vergeving mis. God schrijft in de Koraan...moet ik opzoeken waar: "Als de mens niet kon zondigen, zou ik de hele mensheid uitroeien en hen vervangen met een schepsel die wel kan zondigen." De context waarom Hij dat zegt, heb ik zojuist uitgelegd.
Dus mijn vraag aan u:
Kunt u het bevestigen dat U daadwerkelijk de verleiding van uw ego niet meer ervaart? Dat U niet af en toe een "slechte gedachte" krijgt?
Dat U er geen gehoor aan geeft, dat ik mij duidelijk, daar twijfel ik helemaal niet aan. maar dat U het helemaal niet ervaart, dat wil ik graag bevestigd hebben.
Als ik tenminste zo vrij en brutaal mag zijn om zoiets persoonlijks aan U te mogen vragen tenminste...
Nogmaals bedankt.