dingo schreef: 27 sep 2025, 13:53
Tiberius Claudius schreef: 27 sep 2025, 13:23
Tweemaal is niet veel bij het grote aantal waar polygamie als normaal geldt.
Matheus telt eigenlijk niet dat stamt uit de tijd dat de Romeinen het gebied beheersten.
Het OT loopt over duizenden jaren, daar is het hebben van meer vrouwen (als men het zich kon permiteren) duidelijk de standaard.
Ik heb al een heel aantal gevallen genoemd waar polygamie duidelijk negatieve effecten benoemd worden. Vanaf Abraham via Isaak, Jacob, ouders van Samuel, David en Salomo en er zijn er vast meer die ik niet uit mijn hoofd weet. Dat er door de vele oorlogen er een tekort aan mannen was zal ook een rol gespeeld hebben. En ik heb er nog niet naar gezocht maar ik weet geen geval in de bijbel waar het positief beoordeeld wordt.
Het feit is dat de tekst al in Genesis voorkomt en in het Nieuwe Testament herhaald wordt en het dus wel de norm was en is.
Het heeft totaal geen zin een mentale discussie te blijven voeren met hen die de Weg niet zijn gegaan en ook niet willen gaan. Wie de Weg is gegaan die
herkent cq
onderkent niet alleen de Bijbelse Norm
van binnenuit maar die is ook
innig gelukkig met die Norm. Een geluk zo diep, zo overweldigend intens zalig, vervullend, dat daar geen woorden voor zijn.
Er bestaat geen grotere vervulling dan de vervulling die je ontvangt wanneer je God ijverig zoekt. Dat moet wel een zoeken zijn naar God Zelf om Wie Hij Is en niet om wat Hij je geven kan. De Weg is niet voor lafaards. Er zullen offers zijn die je moet brengen. Er zullen dingen zijn die voor anderen heel gewoon zijn, die jij niet meer kunt doen. Niet als je oprecht wil zijn. De meeste dingen duren veel langer dan je had verwacht en dat is niet makkelijk. Maar als je ijverig bent….God beloont wie ijverig zijn. En je beloning (vervulling) zál komen.
Spreuken 21:5 (SV)
De gedachten van de vlijtige zijn alleen tot gewin; maar van een ieder, die haastig is, alleen tot gebrek.
Spreuken 21:5 (NBG51)
De plannen van de vlijtige strekken tot louter overvloed,
maar al wie overijlt, komt slechts tot gebrek.
De tien geboden zijn ten diepste ook tien beloften. Al Gods Beloften zijn voor de gelovigen maar je zult ijverig moeten zijn in het zoeken naar God.
Spreuken 10: 4 (SV) Die met een bedriegelijke hand werkt, wordt arm; maar de hand der vlijtigen maakt rijk.
Spreuken 10: 4 (NBG51) Een trage hand maakt arm,
maar de hand des vlijtigen maakt rijk.
Je kunt niet lui zijn, je mag geen uitsteller zijn. Uitstel is de grootste leugenaar en dief. Het vertelt je namelijk altijd dat je het morgen wel zult doen. Maar op de een of andere manier komt het er toch niet van. Het beste wat je kunt doen als God iets vraagt is je er onmiddellijk toe zetten en het niet voortdurend uitstellen. De intentie om God te gehoorzamen is niet gehoorzaamheid. Wachten tot iets makkelijk is, “tot de tijd rijp is” volgens jou, is niet verstandig. Misschien wil God juist dat je het doet als het moeilijk is en offers vraagt. onmiddellijk doen wat God vraagt vergt moed en wanneer God het opdraagt , dan is het de juiste tijd.
IJverig zijn betekent een constante inspanning en moeite om een taak te volbrengen. Aandacht, ijver, niet lui of nalatig. Voortdurende inspanning, niet achteloos of onzorgvuldig. Het is een werkzaamheid en duidt op een proces. En alles wat wij met God meemaken is een proces. Geestelijk volwassen worden is een groeiproces. Vanaf het moment dat je Christus leert kennen tot nu ben je veranderd, stukje bij beetje, stapje voor stapje. Soms voelt het alsof je niet vooruitgaat, maar dat is een leugen van Satan. Je gaat wel vooruit. Een ijverig mens geeft niet op. Al Gods Beloften zijn voor de gelovigen maar je zult wel ijverig moeten zijn. Er is ook een taak voor jou weggelegd. Je moet God ijverig zoeken. En als je Hem zoekt, zal Hij je bij elke stap begeleiden. Je hoeft je geen zorgen te maken over de volgende stap. God Zelf zal je leiden en begeleiden. Want Hij kent jou. Hij weet dingen van jou die je zelf niet eens weet. En Hij weet exact wat de juiste tijd is voor de volgende stap in je leven. En wij moeten geestelijk volwassen worden. We beginnen als zuigelingen en maken een geestelijke groei door. In 3 Johannes 1:2 staat: “ Geliefden, ik wens dat het u in alles goed gaat en dat u gezond bent zoals het uw ziel goed gaat.” God wil alleen het allerbeste voor ons. Maar Hij wil niet dat onze natuurlijke groei onze geestelijke groei overstijgt. Dus hoe meer je geestelijk groeit, hoe meer God voor je kan betekenen in deze natuurlijke omgeving, wat misschien leidt tot een promotie op het werk. Hoe meer je geestelijk groeit, hoe dichter je bij God komt. Als alles van de natuurlijke omgeving minder belangrijk wordt, juist dan kan God het aan je geven, want het staat niet in de weg van de relatie tussen jou en Hem. Als je een beginnend christen bent en God geeft je van alles dan wordt de afstand tussen jou en Hem alleen maar groter. In de Bijbel staat “Een leider mag geen pas bekeerde zijn opdat hij niet verwaand wordt. Als je geestelijk nog niet volwassen genoeg bent en je krijgt een belangrijke positie waarbij mensen naar je gaan luisteren, dan kun je dat in Christelijke zin simpelweg niet aan. Daar ben je niet klaar voor. Dan heb je daar als geestelijke mens alleen maar last van in plaats van dat het je helpt. En geestelijk leiders hebben de verantwoordelijkheid om mensen die geestelijk onvolwassen zijn niet op belangrijke plekken te zetten, waar ze een hoop aandacht krijgen want dat zal hen alleen maar schaden en niet alleen hen maar ook de mensen aan wie ze leiding geven of aan wie ze preken (als het om de bediening van de kerk gaat). Gods zegeningen komen met een zekere mate van verantwoordelijkheid. Voor een wederomgeborene geldt dat hij geen baas heeft. God is zijn baas. Dus als hij niet bereid is om Hem heel precies te gehoorzamen dan komt hij flink in de problemen. Dit geldt niet alleen in de bediening maar ook voor allen die een openbaar beroep hebben of een eigen bedrijf met mensen die voor hen werken. Je bent pas geschikt om gezag te hebben als je onder gezag kunt staan.
Wat er gebeurt als allereerst bij leidinggevenden natuurlijke groei geen gelijke tred houdt met geestelijke groei, en zij zich dus niet onder gezag van God plaatsen, zien we niet alleen aan de wantoestanden in de Kerk maar ook aan de wantoestanden in de politiek, aan de top van alle grote bedrijven, het milieu, enzovoort. Op “lager” niveau zien we hetzelfde gebeuren, niemand wil meer onder gezag staan, allen willen eigen baas zijn en hun eigen toko runnen. De ZZP’er bijvoorbeeld.
We leven in een tijd waarin geestelijke volwassenheid van het grootste belang is. Christenen moeten groeien en volwassen worden. Paulus zegt in 1 Korinthe 3: 1-3 vrij vertaald “Ik kan jullie niet het vlees van het Woord geven. Ik moet jullie nog altijd melk geven, omdat jullie baby’s zijn. Jullie zijn nog steeds afgunstig, jaloers, bitter en haatdragend.” Allemaal eigenschappen die de mens in de weg staan. In de kerk moet je niet alleen maar horen hoe goed je wel niet bent, je moet ook geconfronteerd worden met het Woord van God. Je zult een besluit moeten maken: “ik ga verder met God, door dit onder ogen te komen en te doen wat nodig is (in het onderwerp wat we nu bespreken is dat dan de keuze voor een monogame trouwe huwelijksrelatie), of ik zal altijd een baby blijven”. Dat laatst vind jij misschien wel fijn, maar zo kan God jou niet gebruiken.
De vlijtigen zullen tevreden zijn, zegt de Bijbel. (Spreuken 10:2; 12:24). Het is heerlijk om tevreden te zijn en niet altijd méér te willen. Spreuken 13:4 zegt (HSV) · Begerig is de ziel van de luiaard, maar tevergeefs, de ziel van de vlijtigen wordt echter verzadigd.
Wat er ultimo gebeurt wanneer de natuurlijke mens de wereld regeert is op elk terrein van de wereld inmiddels zichtbaar. Economie, politiek, milieu, moraal. De natuurlijke mens is failliet.
Een trouw monogaam huwelijk is voor de geestelijk volwassen geworden mens. Polygamie is voor hen die buiten staan.
Openbaring 22:15
14 Zalig zijn zij, die Zijn geboden doen, opdat hun macht zij aan den boom des levens, en zij door de poorten mogen ingaan in de stad.
15 Maar buiten zullen zijn de honden, en de tovenaars, en de hoereerders, en de doodslagers, en de afgodendienaars, en een iegelijk, die de leugen liefheeft, en doet.
Tenzij iemand wederom geboren wordt, kan hij het Koninkrijk Gods niet zien. (Joh. 3:3)
