De geestelijke mens wordt van niemand onderscheiden.

[Tufkah]

De uitspraak van Jezus om weer te worden als de kinderen zie ik ook niet als een kinderlijk geloof. Wat Jezus volgens mij bedoeld is om je eigen maagdelijke grond terug te vinden, maar mét kennis van goed en kwaad. Onbezoedeld kwamen we ter wereld en we raakten bezoedeld door "de wereld" waarin goed en kwaad zich afspeelt. Deze bezoedeling weer kwijt raken is een heel karwei, immers in "de wereld" staan we bloot aan allerlei verleidingen. Die verleidingen zijn er niet omdat God ons wilde treiteren, dat brengt "de wereld' nu eenmaal met zich mee.

Jezus zegt ook: als de kinderen, niet dat je een kind moet zijn. Voorts zijn (kleine) kinderen (vaak) nog dermate onbezoedeld dat we kunnen leren van kleine kinderen simpelweg door ze gade te slaan. Mét kennis van goed en kwaad kunnen we dan 'eenvoudig' van geest zijn.

[Petra]

De hele evolutie is er op ingericht dat kindertjes op een gegeven moment volwassen worden en zelfstandige beslissingen nemen ipv hun ouders blijven volgen.
Ik denk dat degenen die die verantwoording moeilijk vinden het dan kennelijk fijn is, dat er toch weer een ouderfiguur gevolgd kan worden.

[Tufkah]

https://theoluniv.ub.rug.nl/512/1/2022_ ... ._diss.pdf

Uitleg over 1 Korinthiërs 2 vanaf pagina 59. Voor de geïnteresseerden. Het is te uitgebreid en gedetailleerd om te bespreken. Maar kort
gezegd ligt het (de geestelijke mens) binnen het bereik van iedere gelovige. Een klein stukje quoten is wel interessant.

Ook in 2,12 doet een exclusieve uitleg van “wij/ons” geen recht aan Paulus’ woorden28. Dit vers zegt niet dat een beperkte groep de Geest ontvangen heeft in tegenstelling tot de overigen. De apostel benadrukt een andere antithese. Tegenover het ontvangen hebben van de Geest uit God staat een geleid wor- den door de geest van de wereld. Hoe kritisch Paulus ook is naar de gemeente, zeker vanaf 3,1, hij benadert hen als gelovigen, niet als ongelovigen. Kortom, ook in 2,12 is “wij/ons” inclusief te verstaan. Het weten van wat God “ons” ge- schonken heeft, is de rijkdom waarin alle gelovigen uit genade mogen delen. Dat sommigen hierin meer “uitdelen” en anderen meer “ontvangen” is waar- schijnlijk, maar in 2,12 niet aan de orde

De Geest uit God en de geest der wereld worden tegenover elkaar gesteld. In Johannes 2:15-16 vinden we dezelfde antithese terug, maar dan in het domein van de liefde. Liefde van de Vader vs liefde der wereld.

In deze uitleg staan de mensen die de Geest ontvangen hebben, gelijk aan de gelovigen. Geloof is in die beschouwing ook iets wat je ontvangt van God. Niet iets wat je zelf 'doet'.

[Tufkah]

Over de natuurlijke mens:

Kortom, het gaat Paulus in de ψυχικὸς ἄνθρωπος om de mens zoals die geboren wordt in dit leven als een eindig biologisch wezen. Dat is niet per se een specifiek negatieve kwalificatie57. Het gaat om de mens in zijn eigen “natuur”58, dat is, de mens die niet de Geest ontvangen heeft en dus niet deelt in wat in Christus werkelijkheid geworden is. De mens dus zonder God, maar met de nadruk meer op de broosheid van zijn bestaan, dan op de schuldigheid ervan.

Van deze “natuurlijke” mens, de mens dus die niet de Geest ontvangen heeft, zegt Paulus dat deze niet aanneemt wat van de Geest van God komt (οὐ δέχεται τὰ τοῦ πνεύματος τοῦ θεοῦ). Dat is meer een feitelijke constatering dan dat er hier van een weigerachtige houding gesproken wordt. Het werkwoord δέχομαι betekent vrij neutraal “ontvangen/aannemen/vatten”; de betekenis “verwelko- men” als een bewuste wilsdaad is hoogstens uit het zinsverband op te maken. Dat betekent dat elke uitleg die op grond van het werkwoord δέχομαι beweert dat een ψυχικὸς ἄνθρωπος niet wil aannemen wat van de Geest komt, het gevaar loopt zijn hand te overspelen59. Wat Paulus hier zegt is, kort samengevat: zonder de Geest blijkt niet te vatten wat van de Geest is. Buiten de “invloedsfeer” van de Geest gaan de dingen van de Geest het bevattingsvermogen van de mens te bo- ven60.

Zoals op het forum wel eens verondersteld wordt dat "de natuurlijke mens" een minderwaardig mens is, dat is niet aan de orde. De natuurlijke mens is eindig, maar krijgt tijdens zijn leven de kans om de Geest aan te nemen (te ontvangen). Het vraagt van de mens wel een ontvankelijk-zijn, een open er voor staan. Wie zich met vraagstukken bezig houdt welke niet de Geest aan gaan, die stelt zich niet open op. Dan blijven de dingen die des Geestes Gods zijn voor jou dwaasheid.

Er wordt ook gerefereerd aan 1 Korinthiërs 15 45-47. Het natuurlijke is eerst , en daarna het geestelijke. Voorts staat het een ieder vrij om het geestelijk leven af te wijzen uiteraard. Het geestelijk leven is een verstaansperspectief , maar dat geeft Jezus zelf uiteraard ook al aan. Laat je niet verleiden door het boze, want die neemt je verstaansperspectief af.

De Geest neemt de gelovige mee in de schatkamers van Gods wijsheid, die zonder dit werk van de Geest voor mensen onbereikbaar zijn. Maar eenmaal in die schatkamers binnengebracht, krijgt de geestelijke mens alle ruimte om zelf die wijsheid te onderzoeken en te beoordelen.

Niets aan toe te voegen, het is de Geest Zelf die je de geestelijke schatkamers binnen brengt: ontvankelijkheid voor Gods Geest.

[Dat_beloof_ik]

De uitspraak van Jezus om weer te worden als de kinderen zie ik ook niet als een kinderlijk geloof. Wat Jezus volgens mij bedoeld is om je eigen maagdelijke grond terug te vinden, maar mét kennis van goed en kwaad. Onbezoedeld kwamen we ter wereld en we raakten bezoedeld door "de wereld" waarin goed en kwaad zich afspeelt. Deze bezoedeling weer kwijt raken is een heel karwei, immers in "de wereld" staan we bloot aan allerlei verleidingen. Die verleidingen zijn er niet omdat God ons wilde treiteren, dat brengt "de wereld' nu eenmaal met zich mee.

Jezus zegt ook: als de kinderen, niet dat je een kind moet zijn. Voorts zijn (kleine) kinderen (vaak) nog dermate onbezoedeld dat we kunnen leren van kleine kinderen simpelweg door ze gade te slaan. Mét kennis van goed en kwaad kunnen we dan 'eenvoudig' van geest zijn.

Je wil dus dat we niet meer bezoedeld ramen door de wereld waarin goed en kwaad zich afspelen, maar aan de andere kant wil je toch dat we kennis van goed en kwaad hebben. Dat is tegenstrijdig. Wat is het nou, het één of het ander? Dat we worden als een kind, maar met het begrip van een volwassene? Dat kan niet,, dan ben je niet meer als een kind.

[Tufkah]

De uitspraak van Jezus om weer te worden als de kinderen zie ik ook niet als een kinderlijk geloof. Wat Jezus volgens mij bedoeld is om je eigen maagdelijke grond terug te vinden, maar mét kennis van goed en kwaad. Onbezoedeld kwamen we ter wereld en we raakten bezoedeld door "de wereld" waarin goed en kwaad zich afspeelt. Deze bezoedeling weer kwijt raken is een heel karwei, immers in "de wereld" staan we bloot aan allerlei verleidingen. Die verleidingen zijn er niet omdat God ons wilde treiteren, dat brengt "de wereld' nu eenmaal met zich mee.

Jezus zegt ook: als de kinderen, niet dat je een kind moet zijn. Voorts zijn (kleine) kinderen (vaak) nog dermate onbezoedeld dat we kunnen leren van kleine kinderen simpelweg door ze gade te slaan. Mét kennis van goed en kwaad kunnen we dan 'eenvoudig' van geest zijn.

Je wil dus dat we niet meer bezoedeld ramen door de wereld waarin goed en kwaad zich afspelen, maar aan de andere kant wil je toch dat we kennis van goed en kwaad hebben. Dat is tegenstrijdig. Wat is het nou, het één of het ander? Dat we worden als een kind, maar met het begrip van een volwassene? Dat kan niet,, dan ben je niet meer als een kind.

Ik accepteer dat jij het niet wilt begrijpen. Niet wilt begrijpen dat de ongemanifesteerde , goddelijke werkelijkheid een ander werkelijkheid is dan de menselijke werkelijkheid. (De manifestatie) Zolang je alleen vanuit de manifestatie denkt en spreekt blijft het een Babylonische spraakverwarring.

[Tufkah]

Terwijl de kwestie in essentie simpel is. We komen allemaal maagdelijk (leeg) in de wereld. Dat is de oergrond waaruit we allemaal voortkomen. Gedurende ons leven doen we een 'zelf' op in de zelf-wereldverhouding. In deze zelf-wereldverhouding kan het alle kanten op gaan. Wat niet begrepen wordt is dat de zelf-wereldverhouding nooit werkelijk is (de illusie) , waarmee je zelf ook niet werkelijk bent: de geest der wereld. Vastklampen aan de geest der wereld is derhalve zinloos, trachten de oergrond terug te vinden is "zijn als de kinderen".

[J-W]

............. Vastklampen aan de geest der wereld is derhalve zinloos, trachten de oergrond terug te vinden is "zijn als de kinderen".

Alsmaar alleen maar over als een kind worden kwebbelen op een forum raad ik je als nuchter natuurlijk mens niet aan wanneer je echt als een kind wil worden Tufkah, daar is meer voor nodig lijkt mij.
Maar laat het ons weten wanneer, hoe en waar jij de oergrond hebt teruggevonden? Wie weet lukt het je nog een keer de geest der wereld op jouw manier los te laten. Ik voel me er overigens wel prettig bij. Pakjesavond en surprises met Sinterklaas, kerstdagen, lekker dineren met de hele familie, oudjaarsborrel, echt genieten hoor, zou je ook eens moeten proberen

[Tufkah]

Inmiddels zit ik in Johannes 3, de uitleg waarin Jezus verkondigt dat de mens opnieuw geboren moet worden, maar dan uit water en Geest. Bladzijde 145 vers 6 Hier maakt Jezus onderscheid tussen wat uit het vlees is en wat uit de Geest.

Hetgeen uit het vlees geboren is, dat is vlees; en hetgeen uit den Geest geboren is, dat is geest.

Voor Nikodemus ligt de ongerijmdheid van Jezus’ uitspraak dan ook in het feit dat er voor een mens geen mogelijkheid is om zelf werk te maken van het binnen- gaan in Gods Koninkrijk. In dit vers maakt Jezus duidelijk dat Nikodemus’ suggestie van een tweede natuurlijke geboorte inderdaad absurd is, maar om een andere reden dan vanuit de denkwijze die voor Nikodemus leidend is. Het absurde is namelijk niet dat Jezus van mensen iets onmogelijks vraagt, maar de overtuiging van Nikodemus dat mensen met hun eigen inspanning Gods beloofde toekomst zouden kunnen bin- nengaan. Dat het zo niet werkt, had Nikodemus kunnen weten, want het is bij de profeten zelf te lezen: het is God die door zijn Geest mensen tot dit nieuwe leven brengt.Waar die Geest niet werkt, zijn mensen onbevattelijk voor de realisering van deze belofte zoals die concreet wordt in de woorden en daden van Jezus.

Het werk van Gods Geest zorgt er dus voor dat er onderscheiden moet worden tussen hen die op één manier en hen die op twee manieren geboren zijn. Dat is wat Jezus bedoelt met de woorden: “Wat uit het vlees geboren is, is vlees, en wat uit de Geest geboren is, is geest.” De eerste groep, τὸ γεγεννημένον ἐκ τῆς σαρκὸς, omvat alle mensen. Het “vlees zijn” heeft daarbij niet een specifiek negatieve of zondige klank. Wel geeft het een bepaalde beperking aan. Hun bestaan overstijgt het niveau van het vlees niet: ze worden geboren, ze leven en ze sterven. De tweede groep heeft nog een geboorte meegemaakt: zij zijn door de Geest tot leven ge- wekt op het niveau van de Geest. Dat betekent concreet dat zij ontvankelijk zijn gemaakt voor de nieuwe omgang met God zoals de profeten daarover spraken. Zij hebben het juiste zicht op wie Jezus is en weten zijn woorden en daden op hun door de Geest bedoelde waarde te schatten.[/quote

Volgens mijn is van belang als gelovige dat de geboorte uit Geest niet iets is wat ik kan bewerkstelligen. In een mensenleven kan de mens een tweede maal geboren worden , maar dan uit water en Geest. Het begrip 'geboorte' is hier van belang, net zo min als wij als mens onze vleselijke geboorte konden bewerkstelligen , kunnen we de geboorte uit Geest ook niet bewerkstelligen, het is een gift/genade van God indien de mens opnieuw geboren wordt.

Voorts wordt Joh 3:8 besproken. Waar de opnieuw geboren mens niet weet waar hij vandaan komt noch waar hij naar toe gaat.

[J-W]

Inmiddels zit ik in Johannes 3, de uitleg waarin Jezus verkondigt dat de mens opnieuw geboren moet worden, maar dan uit water en Geest. Bladzijde 145 vers 6 Hier maakt Jezus onderscheid tussen wat uit het vlees is en wat uit de Geest.

Hetgeen uit het vlees geboren is, dat is vlees; en hetgeen uit den Geest geboren is, dat is geest.

Voor Nikodemus ligt de ongerijmdheid van Jezus’ uitspraak dan ook in het feit dat er voor een mens geen mogelijkheid is om zelf werk te maken van het binnen- gaan in Gods Koninkrijk. In dit vers maakt Jezus duidelijk dat Nikodemus’ suggestie van een tweede natuurlijke geboorte inderdaad absurd is, maar om een andere reden dan vanuit de denkwijze die voor Nikodemus leidend is. Het absurde is namelijk niet dat Jezus van mensen iets onmogelijks vraagt, maar de overtuiging van Nikodemus dat mensen met hun eigen inspanning Gods beloofde toekomst zouden kunnen bin- nengaan. Dat het zo niet werkt, had Nikodemus kunnen weten, want het is bij de profeten zelf te lezen: het is God die door zijn Geest mensen tot dit nieuwe leven brengt.Waar die Geest niet werkt, zijn mensen onbevattelijk voor de realisering van deze belofte zoals die concreet wordt in de woorden en daden van Jezus.

Het werk van Gods Geest zorgt er dus voor dat er onderscheiden moet worden tussen hen die op één manier en hen die op twee manieren geboren zijn. Dat is wat Jezus bedoelt met de woorden: “Wat uit het vlees geboren is, is vlees, en wat uit de Geest geboren is, is geest.” De eerste groep, τὸ γεγεννημένον ἐκ τῆς σαρκὸς, omvat alle mensen. Het “vlees zijn” heeft daarbij niet een specifiek negatieve of zondige klank. Wel geeft het een bepaalde beperking aan. Hun bestaan overstijgt het niveau van het vlees niet: ze worden geboren, ze leven en ze sterven. De tweede groep heeft nog een geboorte meegemaakt: zij zijn door de Geest tot leven ge- wekt op het niveau van de Geest. Dat betekent concreet dat zij ontvankelijk zijn gemaakt voor de nieuwe omgang met God zoals de profeten daarover spraken. Zij hebben het juiste zicht op wie Jezus is en weten zijn woorden en daden op hun door de Geest bedoelde waarde te schatten.[/quote

Volgens mijn is van belang als gelovige dat de geboorte uit Geest niet iets is wat ik kan bewerkstelligen. In een mensenleven kan de mens een tweede maal geboren worden , maar dan uit water en Geest. Het begrip 'geboorte' is hier van belang, net zo min als wij als mens onze vleselijke geboorte konden bewerkstelligen , kunnen we de geboorte uit Geest ook niet bewerkstelligen, het is een gift/genade van God indien de mens opnieuw geboren wordt.

Voorts wordt Joh 3:8 besproken. Waar de opnieuw geboren mens niet weet waar hij vandaan komt noch waar hij naar toe gaat.

Dat wordt smullen voor jou Tufkah, koren op jouw molen. Voor ons niet boeiend meer.

[Tufkah]

Johannes 6:47. Voorwaar, voorwaar zeg Ik u: Die in Mij gelooft, heeft het eeuwige leven.

Wat het vierde evangelie wil bereiken, is dat de hoorders geloven “dat Jezus de Christus is, de Zoon van God en dat ze door te geloven het leven hebben in zijn naam” (20,31). Het is dit leven dat volgens 6,63a bemiddeld wordt door de Geest18. De Geest doet mensen erin delen door ze te binden aan Jezus (6,63c). Het gaat in dit leven om leven van een andere categorie dan die welke geken- merkt wordt door het “vlees”, het natuurlijke of lichamelijke leven (6,63b). Om te onderscheiden noemt Johannes het ook wel het eeuwige leven (6,47). Wie dit eeuwige leven van de Geest ontvangt door het geloof, leeft als het ware op twee niveaus, op het niveau van het vlees en op dat van de Geest. Wat zijn “vleselijke” leven betreft, is hij nog onderworpen aan het sterven. Doordat hij echter geestelijk levend gemaakt is door de Geest, mag hij weten van de belofte dat Jezus hem op de laatste dag uit de lichamelijke dood zal doen opstaan

(Blz 166)

Deze uitleg volg ik ook. Binnen dit leven kan de mens a.h.w. op twee niveau's leven. De sterfelijke mens sterft te zijner tijd, wat uit de Geest is, is eeuwig. Alleen door het geloof in Mij valt de mens het eeuwige leven toe. Neem die lichamelijke dood niet al te serieus, wie jij in dit leven bent als vleselijke mens komt nooit meer terug. Ook binnen de Geest ben je immers nog onderworpen aan het sterven. Geen hiernamaals, geen reïncarnatie.

Mijn inziens is het van belang dat de gelovige inziet dat "het vlees" van geen nut is. Dat zegt Jezus in vers 63. Uiteraard leef je in dit leven wel in het vlees, vandaar de twee niveau's: geestelijk leven wat primair is en vleselijk leven omdat het niet anders kan.

Wanneer het geloof geschonken is door God dan is het vertrouwen in Jezus volkomen.

[J-W]

Johannes 6:47. Voorwaar, voorwaar zeg Ik u: Die in Mij gelooft, heeft het eeuwige leven.

Wat het vierde evangelie wil bereiken, is dat de hoorders geloven “dat Jezus de Christus is, de Zoon van God en dat ze door te geloven het leven hebben in zijn naam” (20,31). Het is dit leven dat volgens 6,63a bemiddeld wordt door de Geest18. De Geest doet mensen erin delen door ze te binden aan Jezus (6,63c). Het gaat in dit leven om leven van een andere categorie dan die welke geken- merkt wordt door het “vlees”, het natuurlijke of lichamelijke leven (6,63b). Om te onderscheiden noemt Johannes het ook wel het eeuwige leven (6,47). Wie dit eeuwige leven van de Geest ontvangt door het geloof, leeft als het ware op twee niveaus, op het niveau van het vlees en op dat van de Geest. Wat zijn “vleselijke” leven betreft, is hij nog onderworpen aan het sterven. Doordat hij echter geestelijk levend gemaakt is door de Geest, mag hij weten van de belofte dat Jezus hem op de laatste dag uit de lichamelijke dood zal doen opstaan

(Blz 166)

Deze uitleg volg ik ook. Binnen dit leven kan de mens a.h.w. op twee niveau's leven. De sterfelijke mens sterft te zijner tijd, wat uit de Geest is, is eeuwig. Alleen door het geloof in Mij valt de mens het eeuwige leven toe. Neem die lichamelijke dood niet al te serieus, wie jij in dit leven bent als vleselijke mens komt nooit meer terug. Ook binnen de Geest ben je immers nog onderworpen aan het sterven. Geen hiernamaals, geen reïncarnatie.

Mijn inziens is het van belang dat de gelovige inziet dat "het vlees" van geen nut is. Dat zegt Jezus in vers 63. Uiteraard leef je in dit leven wel in het vlees, vandaar de twee niveau's: geestelijk leven wat primair is en vleselijk leven omdat het niet anders kan.

Wanneer het geloof geschonken is door God dan is het vertrouwen in Jezus volkomen.

Geen hiernamaals, geen reïncarnatie.
Wanneer ga je dit nu zelf eens een keer geloven Tufkah, je blijft het dagelijks alsmaar herhalen zonder respons.
Wat zit je dwars?

[Tufkah]

Vanaf bladzijde 170 gaat het lezen in het licht van de Geest over de Parakleet. (Oudgrieks παράκλητος paráklētos) Voor hen die zijn ingevoerd in het geestelijk leven is het enorm interessant. Wat de exegeten opvalt is dat het begrip alleen in Jezus' afscheidsgesprekken voorkomt. Je gaat dan zelf de verzen ook in een ander licht plaatsen, Johannes 16:14 bijvoorbeeld. Wat betekent het dat de Parakleet het uit het Mijne zal nemen, en het u zal verkondigen? (Retorische vraag uiteraard)

En tegen wie heeft Jezus het eigenlijk? Ja, in het Evangelie spreekt hij uiteraard tegen Zijn leerlingen, maar zijn wij niet ook niet Zijn leerlingen anno 2025? (Ook een retorische vraag) In de dissertatie zijn ook niet alle exegeten het eens, dat maakt het voor mij als lezer ook zo fijn. Mijn exegese is dat de Parakleet aan de moderne mens gezonden wordt middels Mij (Zelf). In mijn exegese is Mij/Zelf het kernbegrip in het verstaan van het Evangelie.

Opmerkelijk is natuurlijk ook dat de wereld de Parakleet niet kan ontvangen (Johannes 14,16-17) , de Parakleet is dus niet in de wereld maar wel in u. In het licht van de Geest gelezen wordt steeds duidelijker dat de Geest en "de wereld" gescheiden domeinen zijn.

[J-W]

............ In het licht van de Geest gelezen wordt steeds duidelijker dat de Geest en "de wereld" gescheiden domeinen zijn.

Laat ze dan lekker gescheiden blijven joh, jij in de Geest en anderen in de wereld. Of heb je heimwee naar de wereld?
Ons krijg je niet naar jouw domein hoor, onbegrijpelijk dat je dat nog steeds niet snapt en zonde van je tijd met al je geciteer, ieder zijn eigen domein, accepteer dat eens.