De drie stadia van Kierkegaard

[J-W]

Niks dus, getuigenissen en bevestigingen van anderen over hun eigen geluk zeggen niets, het zijn slechts hun woorden en zij kunnen bovendien niet oordelen over andermans geluk in een ander stadium dan het hunne, hooguit dat zij zich in hun stadium, het religieuze, het prettigst voelen.

“Prettig voelen” is een criterium dat vooral voor de eerste fase geldt, en kan je niet doortrekken naar de andere fasen. Al begrijp ik dat jij het niet anders kan zien.

Het was mij al duidelijk dat een geestelijk mens zich niet prettig mag voelen.

[Leon]

“Prettig voelen” is een criterium dat vooral voor de eerste fase geldt, en kan je niet doortrekken naar de andere fasen. Al begrijp ik dat jij het niet anders kan zien.

Het was mij al duidelijk dat een geestelijk mens zich niet prettig mag voelen.

Het is geen criterium voor een geestelijk mens. Het hele voelen niet. Daarom begrijp jij het niet.

[Dat_beloof_ik]

Niks dus, getuigenissen en bevestigingen van anderen over hun eigen geluk zeggen niets, het zijn slechts hun woorden en zij kunnen bovendien niet oordelen over andermans geluk in een ander stadium dan het hunne, hooguit dat zij zich in hun stadium, het religieuze, het prettigst voelen.

“Prettig voelen” is een criterium dat vooral voor de eerste fase geldt, en kan je niet doortrekken naar de andere fasen. Al begrijp ik dat jij het niet anders kan zien.

Hoezo? Verdwijnen bij fase 2 en 3 de emoties?

[Leon]

“Prettig voelen” is een criterium dat vooral voor de eerste fase geldt, en kan je niet doortrekken naar de andere fasen. Al begrijp ik dat jij het niet anders kan zien.

Hoezo? Verdwijnen bij fase 2 en 3 de emoties?

Het criterium voor gelukkigheid is anders. Verder is al gezegd dat je bewoner blijft van alle drie de domeinen. Tenminste iemand van fase 1 heeft mogelijk geen criteria van fase3.

[Leon]

Hoezo? Verdwijnen bij fase 2 en 3 de emoties?

Het criterium voor gelukkigheid is anders. Verder is al gezegd dat je bewoner blijft van alle drie de domeinen. Tenminste iemand van fase 1 heeft mogelijk geen criteria van fase3.

Het blijft natuurlijk een “bedacht” onderscheid, maar je kunt verschil in criteria ontdekken voor gelukkigheid:

1) je prettig voelen
2) gelijk krijgen of navolging krijgen
3) het hebben van vertrouwen/ vol vertrouwen zijn

Dus ik kan niet helemaal beweren dat voor iemand die gaat voor prettige gevoelens vertrouwen helemaal niet meespeelt.

[Tufkah]

Het criterium voor gelukkigheid is anders. Verder is al gezegd dat je bewoner blijft van alle drie de domeinen. Tenminste iemand van fase 1 heeft mogelijk geen criteria van fase3.

Het blijft natuurlijk een “bedacht” onderscheid, maar je kunt verschil in criteria ontdekken voor gelukkigheid:

1) je prettig voelen
2) gelijk krijgen of navolging krijgen
3) het hebben van vertrouwen/ vol vertrouwen zijn

Dus ik kan niet helemaal beweren dat voor iemand die gaat voor prettige gevoelens vertrouwen helemaal niet meespeelt.

Verbonden zijn met het goddelijke (stadium 3) heeft niets meer van doen met "geluk". Meer met gelijkmoedigheid en inderdaad vertrouwen. Het overstijgt dit aardse bestaan omdat er geen 'zelf' meer is. Het is het 'zelf' wat geluk, bevrediging en genot najaagt en juist daarom altijd onzeker zal zijn over het bereiken er van. Wie "geluk" heeft is bang om het kwijt te raken, wie geen "geluk" heeft voelt zich achtergesteld. Om maar te zwijgen over de vele aandoeningen aan het gemoed en de psyche van het 'zelf'. Je kunt stellen dat iemand in stadium 1 altijd in de war is, ook met tijdelijk "geluk". Zo iemand voelt zich alleen 'prettig' als zijn behoeftes bevredigd worden. Een armzalig bestaan.....

[Leon]

Het blijft natuurlijk een “bedacht” onderscheid, maar je kunt verschil in criteria ontdekken voor gelukkigheid:

1) je prettig voelen
2) gelijk krijgen of navolging krijgen
3) het hebben van vertrouwen/ vol vertrouwen zijn

Dus ik kan niet helemaal beweren dat voor iemand die gaat voor prettige gevoelens vertrouwen helemaal niet meespeelt.

Verbonden zijn met het goddelijke (stadium 3) heeft niets meer van doen met "geluk". Meer met gelijkmoedigheid en inderdaad vertrouwen. Het overstijgt dit aardse bestaan omdat er geen 'zelf' meer is. Het is het 'zelf' wat geluk, bevrediging en genot najaagt en juist daarom altijd onzeker zal zijn over het bereiken er van. Wie "geluk" heeft is bang om het kwijt te raken, wie geen "geluk" heeft voelt zich achtergesteld. Om maar te zwijgen over de vele aandoeningen aan het gemoed en de psyche van het 'zelf'. Je kunt stellen dat iemand in stadium 1 altijd in de war is, ook met tijdelijk "geluk". Zo iemand voelt zich alleen 'prettig' als zijn behoeftes bevredigd worden. Een armzalig bestaan.....

In de ontwikkeling is inderdaad de fase 3 een soort sprong, en je kunt niet meer terug, je ziet het wel eens in films, afbrokkelende ravijnranden en dan moeten springen.

[Tufkah]

Verbonden zijn met het goddelijke (stadium 3) heeft niets meer van doen met "geluk". Meer met gelijkmoedigheid en inderdaad vertrouwen. Het overstijgt dit aardse bestaan omdat er geen 'zelf' meer is. Het is het 'zelf' wat geluk, bevrediging en genot najaagt en juist daarom altijd onzeker zal zijn over het bereiken er van. Wie "geluk" heeft is bang om het kwijt te raken, wie geen "geluk" heeft voelt zich achtergesteld. Om maar te zwijgen over de vele aandoeningen aan het gemoed en de psyche van het 'zelf'. Je kunt stellen dat iemand in stadium 1 altijd in de war is, ook met tijdelijk "geluk". Zo iemand voelt zich alleen 'prettig' als zijn behoeftes bevredigd worden. Een armzalig bestaan.....

In de ontwikkeling is inderdaad de fase 3 een soort sprong, en je kunt niet meer terug, je ziet het wel eens in films, afbrokkelende ravijnranden en dan moeten springen.

Klopt. Maar wat ik meer bedoel is de benepen reacties van stadium 1. Jezelf prettig voelen is daar het criterium. Dat is ronduit je eigen ego pleasen. Maar als het tegenovergestelde gebeurd, dan weet men zich geen raad. Een mens kan dingen in het leven overkomen waarbij geluk is uitgespeeld. Gelijkmoedigheid is een geschenk van God, zie de zaligsprekingen. Jezus heeft de zaligsprekingen niet uit zijn duim gezogen, ze zijn werkelijk waar. Zuiver van hart zijn zou je het hoogste geluk kunnen noemen, maar dan zou je het inbrengen in het geluk-denken van stadium 1 en daarmee is het onvergelijkbaar. Voor zuiver van hart zijn is dan weer wel de geloofssprong noodzakelijk. God geeft niks aan degenen die willen 'hebben'. (Lees: genot najagen)

[Leon]

In de ontwikkeling is inderdaad de fase 3 een soort sprong, en je kunt niet meer terug, je ziet het wel eens in films, afbrokkelende ravijnranden en dan moeten springen.

Klopt. Maar wat ik meer bedoel is de benepen reacties van stadium 1. Jezelf prettig voelen is daar het criterium. Dat is ronduit je eigen ego pleasen. Maar als het tegenovergestelde gebeurd, dan weet men zich geen raad. Een mens kan dingen in het leven overkomen waarbij geluk is uitgespeeld. Gelijkmoedigheid is een geschenk van God, zie de zaligsprekingen. Jezus heeft de zaligsprekingen niet uit zijn duim gezogen, ze zijn werkelijk waar. Zuiver van hart zijn zou je het hoogste geluk kunnen noemen, maar dan zou je het inbrengen in het geluk-denken van stadium 1 en daarmee is het onvergelijkbaar. Voor zuiver van hart zijn is dan weer wel de geloofssprong noodzakelijk. God geeft niks aan degenen die willen 'hebben'. (Lees: genot najagen)

Het blijft nog een beetje een mentale beschouwing. Dat “vol vertrouwen zijn” de hoogste vorm van geluk is, theoretisch, kan beschouwd worden. Dat in werkelijkheid, vanwege de afwezigheid van ego, het geen persoonlijk geluk is, maar gelijkmoedigheid of gelatenheid, dat begrijp je dan wel. In ieder geval is de gehele zoektocht naar duurzaam geluk ergens vervuld in het verliezen van de ego, maar zal voor velen nog onacceptabel zijn dat dan de wereld niet verbeterd is.

[peda]

Zelf verbind ik de emotie "' geluk "" aan het bezitten van een persoonlijk ego.
Waar het persoonlijk ego niet bestaat, valt m.i. het begrip "" geluk "" ook weg.

[Tufkah]

Klopt. Maar wat ik meer bedoel is de benepen reacties van stadium 1. Jezelf prettig voelen is daar het criterium. Dat is ronduit je eigen ego pleasen. Maar als het tegenovergestelde gebeurd, dan weet men zich geen raad. Een mens kan dingen in het leven overkomen waarbij geluk is uitgespeeld. Gelijkmoedigheid is een geschenk van God, zie de zaligsprekingen. Jezus heeft de zaligsprekingen niet uit zijn duim gezogen, ze zijn werkelijk waar. Zuiver van hart zijn zou je het hoogste geluk kunnen noemen, maar dan zou je het inbrengen in het geluk-denken van stadium 1 en daarmee is het onvergelijkbaar. Voor zuiver van hart zijn is dan weer wel de geloofssprong noodzakelijk. God geeft niks aan degenen die willen 'hebben'. (Lees: genot najagen)

Het blijft nog een beetje een mentale beschouwing. Dat “vol vertrouwen zijn” de hoogste vorm van geluk is, theoretisch, kan beschouwd worden. Dat in werkelijkheid, vanwege de afwezigheid van ego, het geen persoonlijk geluk is, maar gelijkmoedigheid of gelatenheid, dat begrijp je dan wel. In ieder geval is de gehele zoektocht naar duurzaam geluk ergens vervuld in het verliezen van de ego, maar zal voor velen nog onacceptabel zijn dat dan de wereld niet verbeterd is.

De wil om de wereld te verbeteren is ook verbonden met het ego (idealisme). Het houdt de menselijke geest in een staat van onvervulde toekomst, men heeft de wereld nog op enige wijze lief. Idealisme is nadrukkelijk verbonden met het onvervulde. De liefde van de Vader kan alleen vervuld worden in het heden. Wat idealisme en genot gemeen hebben is dat het de geest gericht houdt op het toekomstig onvervulde. Karl Marx leert ons dat het idealistische toekomstideaal nog altijd niet vervuld is. Het leert ons tevens dat bij iedere 'revolutie' de idealen sneuvelen door hebzucht.

[Tufkah]

Zelf verbind ik de emotie "' geluk "" aan het bezitten van een persoonlijk ego.
Waar het persoonlijk ego niet bestaat, valt m.i. het begrip "" geluk "" ook weg.

Klopt. Dat maakt het persoonlijk ego ook zo sterk. Het ego laat zich leiden door alles wat er in de wereld gebeurd. En menselijk geluk valt alleen in de wereld te beleven. Zie daar de aantrekkingskracht van stadium 1. Alleen de geloofssprong kan de mens redden van het eigen ego. Het niet-zelf heeft namelijk geen belangen, waar het zelf dat wel heeft. Het ego zal nooit de sprong maken, er is dus iets noodzakelijk van buiten af wat toch binnen is.

[peda]

Zelf verbind ik de emotie "' geluk "" aan het bezitten van een persoonlijk ego.
Waar het persoonlijk ego niet bestaat, valt m.i. het begrip "" geluk "" ook weg.

Klopt. Dat maakt het persoonlijk ego ook zo sterk. Het ego laat zich leiden door alles wat er in de wereld gebeurd. En menselijk geluk valt alleen in de wereld te beleven. Zie daar de aantrekkingskracht van stadium 1. Alleen de geloofssprong kan de mens redden van het eigen ego. Het niet-zelf heeft namelijk geen belangen, waar het zelf dat wel heeft. Het ego zal nooit de sprong maken, er is dus iets noodzakelijk van buiten af wat toch binnen is.

In jouw optiek behoor ik tot de "' onverbeterlijken "" die met een stevig "' ego "" door de wereld trekken.
Een redding van mijn eigen ego is voor mij niet attractief en dus behoort het niet tot mijn streven ( een ego aktiviteit ).
Niet attractief omdat ik nu juist voor vele onderwerpen interesse heb ( interesse is een ego aktiviteit ).
Een geloof in bijvoorbeeld een hiernamaals of reïncarnatie is voor mij niet strikt nodig om wel interesse in de onderwerpen te hebben.
Het bestaat niet, is een houding die m.i. niet getuigt van grote interesse en zo'n houding past niet bij plezierig zittende schoenen aan mijn voeten.

[Tufkah]

Klopt. Dat maakt het persoonlijk ego ook zo sterk. Het ego laat zich leiden door alles wat er in de wereld gebeurd. En menselijk geluk valt alleen in de wereld te beleven. Zie daar de aantrekkingskracht van stadium 1. Alleen de geloofssprong kan de mens redden van het eigen ego. Het niet-zelf heeft namelijk geen belangen, waar het zelf dat wel heeft. Het ego zal nooit de sprong maken, er is dus iets noodzakelijk van buiten af wat toch binnen is.

In jouw optiek behoor ik tot de "' onverbeterlijken "" die met een stevig "' ego "" door de wereld trekken.
Een redding van mijn eigen ego is voor mij niet attractief en dus behoort het niet tot mijn streven ( een ego aktiviteit ).
Niet attractief omdat ik nu juist voor vele onderwerpen interesse heb ( interesse is een ego aktiviteit ).
Een geloof in bijvoorbeeld een hiernamaals of reïncarnatie is voor mij niet strikt nodig om wel interesse in de onderwerpen te hebben.
Het bestaat niet, is een houding die m.i. niet getuigt van grote interesse en zo'n houding past niet bij plezierig zittende schoenen aan mijn voeten.

I.m.o. is een ego gradueel van aard. Dat er bij jou sprake is van een ego, dat is helder. Je bent naar eigen zeggen immers onbekend met het numineuze en dat klopt ook wel, want het ego kan geen buiten-zintuigelijke ervaringen hebben. Het ego en God ontmoeten elkaar nooit.

Dat je interesse hebt voor het buiten-zintuigelijke spreekt dan weer voor je.

[peda]

Ego is gradueel van aard.
Dit is m.i. wel het credo van de grote volks-kerken ( positieve theologie ) .
Iedereen, maar wel met goede insteek, die zich bevindt in fase 1 of fase 2 kan contact met God hebben.
Contact met God is niet exclusief voorbehouden aan de "" geestelijke "" mens ( fase 3 ) , maar ook aan de natuurlijke mens met goede religieuze wil.
Overigens had Kierkegaard zelve een ambivalente houding richting de grote volkskerken.
Niets op tegen in mijn optiek. Iedereen meelopende en precies dezelfde vlag zwaaiende, is niet zo mijn favoriete positie.
Ik heb contact met God en anderen niet, is ook niet mijn favoriete fundament.

[Tufkah]

Kierkegaard had zeker een kritische houding jegens de kerken, hij had niks op met massaliteit. In het groepsgebeuren gebeurd alleen maar massahysterie. Collectief bevangen worden door 'iets'. Als ik de houding anno 2025 van de Russische Orthodoxe kerk bezie, dan wordt de Russische Orthodoxe kerk massaal geleidt door het boze. Daar is geen contact met God meer mogelijk. En hoe onttrek je je als serieuze gelovige daar dan weer aan? Sociale controle kan het onttrekken er aan lastig maken.

Stadium 1 en stadium 2 (gedeeltelijk) maakt contact met God onmogelijk. Contact met een denkbeeldige God kan in die stadia dan weer wel natuurlijk.

[J-W]

..... Het ego laat zich leiden door alles wat er in de wereld gebeurd. En menselijk geluk valt alleen in de wereld te beleven. Zie daar de aantrekkingskracht van stadium 1. Alleen de geloofssprong kan de mens redden van het eigen ego. Het niet-zelf heeft namelijk geen belangen, waar het zelf dat wel heeft. Het ego zal nooit de sprong maken, er is dus iets noodzakelijk van buiten af wat toch binnen is.

Volgens mij heb jij een heel ongelukkig leven gehad en ben je daarom gaan zoeken naar het onzichtbare, onzichtbaar zodat niemand dat jou kon afnemen, onzichtbare liefde van een niet bestaande Vader. Ik wil best aannemen dat je je nu beter voelt dan voorheen maar dat wil natuurlijk niet zeggen dat anderen zich niet even gelukkig zo niet gelukkiger voelen dan jij, zij in een normaal sociaal leven met behoud van hun ego. Een sprong naar stadium 3 is voor hen dan ook geheel overbodig en zoals hier al vaker is gezegd, zij hoeven nergens van gered te worden wat voor jou blijkbaar wel een redelijke oplossing voor je narigheid was.

[J-W]

Stadium 1 en stadium 2 (gedeeltelijk) maakt contact met God onmogelijk. Contact met een denkbeeldige God kan in die stadia dan weer wel natuurlijk.

Altijd lachen met jou, jij hebt in jouw geloof als enige de echte God te pakken en alle andere gelovigen moeten het met een denkbeeldige God doen. Vastgesteld door de geestelijke Tufkah zonder ego himself
Overigens had ik altijd begrepen dat een souvereine God zich door niemand laat voorschrijven wat voor Hem mogelijk of onmogelijk is, ook niet door personages die in stadium 3 verkeren.
Wel dus, weer wat geleerd. Misschien Matt. 19:26 zwart lakken? ......maar bij God zijn alle dingen mogelijk.

[Dat_beloof_ik]

Hoezo? Verdwijnen bij fase 2 en 3 de emoties?

Het criterium voor gelukkigheid is anders. Verder is al gezegd dat je bewoner blijft van alle drie de domeinen. Tenminste iemand van fase 1 heeft mogelijk geen criteria van fase3.

Dat was de vraag niet. Waarom geen 'prettig voelen' in 2 en 3, verdwijnen dan de emoties?

[Leon]

Het criterium voor gelukkigheid is anders. Verder is al gezegd dat je bewoner blijft van alle drie de domeinen. Tenminste iemand van fase 1 heeft mogelijk geen criteria van fase3.

Dat was de vraag niet. Waarom geen 'prettig voelen' in 2 en 3, verdwijnen dan de emoties?

Emoties staat dan niet op nummer 1, in fase 3 is er bijvoorbeeld vertrouwen/acceptatie, dat kan je wel emotie noemen natuurlijk. Dan is alles emotie en verliest het zeggingskracht.

[Leon]

Er is helemaal niets duurzaam aan het geluk in fase 1 en 2. In fase 3 is geluk vervangen. Mogelijk kan je dan zeggen dat in de Schepping geluk nooit duurzaam kan zijn.

Mensen die zeggen tevreden te zijn in fase 1 en 2, bedrijven waarschijnlijk politiek.

[J-W]

Er is helemaal niets duurzaam aan het geluk in fase 1 en 2. In fase 3 is geluk vervangen. Mogelijk kan je dan zeggen dat in de Schepping geluk nooit duurzaam kan zijn.

Mensen die zeggen tevreden te zijn in fase 1 en 2, bedrijven waarschijnlijk politiek.

Wat is duurzaam geluk? Aan alles komt een eind. Als in fase 3 geluk uit de vorige fases vervangen wordt door geloof of zo dan is dat toch ook een vorm vaan geluk? Of wordt men in fase 3 ongelukkig?
En heb je echt niemand in je omgeving die ongelovig is en toch heel tevreden is met wat hij heeft en dus gelukkig?

[Tufkah]

Geluk is idd nooit duurzaam. Ik moet daarbij altijd denken aan de Chinese boer.

In China woonde een oude, wijze boer en alles wat hij bezat was zijn huis, zijn zoon en zijn paard. Zijn zoon en zijn paard waren dan ook erg belangrijk voor zijn levensonderhoud.

Op een dag brak zijn paard door een omheining en loopt weg. De buurman van de boer komt langs en zegt: “Ik vind het zo erg voor je dat je paard is weggelopen.” Waarop de boer zegt: “Wie weet wat goed of slecht is?”. De buurman is in de war omdat dit duidelijk verschrikkelijk is. Het paard was het meest waardevolle dat de boer bezat.

Maar het paard komt de volgende dag terug en hij brengt 12 wilde paarden mee. De buurman komt terug om het te vieren: “Gefeliciteerd met je geweldige fortuin!” En de boer antwoordt opnieuw: “Wie weet wat goed of slecht is?”.

En de volgende dag temt de zoon van de boer een van de wilde paarden en hij wordt geworpen en breekt zijn been. Opnieuw komt de buurman terug: “Het spijt me van je zoon.” En weer zegt de boer: “Wie weet wat goed of slecht is?”

De volgende dag komt het leger naar het dorp van de boer om alle jonge mannen op te halen, om te gaan vechten in de oorlog. De zoon van de boer hoeft niet mee omdat hij gewond is.

En dit verhaal kan zo doorgaan. Goed. Slecht. Wie weet?

-------------------------------

De wijze mens is gelijkmoedig. De dingen die ons overkomen vallen dan eens in het voordeel uit, dan eens in het nadeel. Niemand die precies weet waar het allemaal naar toe gaat. Een mooi voorbeeldje wat me te binnen schiet, zoals we weten hebben de nazi's 6 miljoen Joden vermoord. Maar er was er een onder hen die in het volste vertrouwen de ondergang tegemoet ging. Ze inspireerde haar lotgenoten zodat hun ondraaglijke lot draaglijk werd. Uiteraard zijn ze allemaal geëindigd in de gaskamer, maar haar vertrouwen in de Eeuwige overtrof de gaskamers van de nazi's. Helaas ben ik haar naam kwijt. Maar er moet iemand zijn geweest die zijn gruwelijke lot ontliep om haar verhaal te vertellen.

[Leon]

Er is helemaal niets duurzaam aan het geluk in fase 1 en 2. In fase 3 is geluk vervangen. Mogelijk kan je dan zeggen dat in de Schepping geluk nooit duurzaam kan zijn.

Mensen die zeggen tevreden te zijn in fase 1 en 2, bedrijven waarschijnlijk politiek.

Wat is duurzaam geluk? Aan alles komt een eind. Als in fase 3 geluk uit de vorige fases vervangen wordt door geloof of zo dan is dat toch ook een vorm vaan geluk? Of wordt men in fase 3 ongelukkig?
En heb je echt niemand in je omgeving die ongelovig is en toch heel tevreden is met wat hij heeft en dus gelukkig?

Vertrouwen in fase 3 is een vorm van geluk omdat je geen zorgen meer hebt. Anderen zullen het zorgeloze ongepast vinden.

Ik ken mensen die aan politiek doen, maar steevast gefrustreerd zijn.

[Dat_beloof_ik]

Dat was de vraag niet. Waarom geen 'prettig voelen' in 2 en 3, verdwijnen dan de emoties?

Emoties staat dan niet op nummer 1, in fase 3 is er bijvoorbeeld vertrouwen/acceptatie, dat kan je wel emotie noemen natuurlijk. Dan is alles emotie en verliest het zeggingskracht.

Moeilijk he, gewoon antwoord geven op een simpele vraag.