God oftewel de Albron

[Yours]

God oftewel de Albron.

Het begrip God oftewel Albron gaat over een volmaakt fenomeen, dat o.a. staat voor energie, intelligentie, Leven, Liefde en Licht. God/de Albron kan gekend worden aan de wijze waarop die zich openbaart.

Voordat de schepping van start ging, vòòrdat God zich manifesteerde, was er alleen maar duisternis. In deze duisternis leefde het Goddelijk Al in onzichtbare stilte, gevoel, rust en een enorme voelbare Liefde-kracht/energie. De individuele menselijke zielen waren nog integraal deel van die Alziel.

Dan komt er in die duisternis door beweging/trilling Licht en in een tijdsbestek van miljoenen jaren ontstaan er perioden dat het Licht steeds sterker wordt, afgewisseld met perioden van duisternis.

Vanuit de Albron manifesteert zich Goddelijke plasma, Goddelijke aura, zichtbaar en onzichtbaar. De Albron baart zichzelf via zeven fasen van ontwikkeling. De ruimte wordt gevuld met levensfluïde, aura. Eerst is er de geestelijke manifestatie gevolgd door de stoffelijke.

De schepping komt aldus voort uit de baring van de Albron. Door baring en daarna schepping is al het leven gaan uitdijen en verdichten. Dus is de wereld om ons heen, het zichtbare universum waarin wij leven, mensen, dieren, natuur, water, rotsen, planeten en sterren een stoffelijke manifestatie van de enorme mystieke kracht, die wij God of Albron noemen.
Alles in het heelal, zichtbaar of onzichtbaar, is dus voortgekomen uit God die de Albron is.

De mens vervult daarin een centrale rol. De mens is als onzichtbare energie als ziel en geest uit de Albron, de Alziel, geboren, evolueert en keert uiteindelijk weer terug naar deze Bron. Dit evolutieproces vindt zowel op stoffelijk alsook op geestelijk niveau plaats. Om dit evolutieproces te kunnen doorlopen heeft de mens vele levens nodig.

Christus was de eerste menselijke ziel, die na de schepping weer het Goddelijk Al/de Albron bereikte. Wij mensen moeten voor onze ontwikkeling hetzelfde pad volgen dat Christus heeft gevolgd. Ooit zullen wij dan als mensen het volledige Goddelijk denken en voelen hebben ontwikkeld en zijn dan teruggekeerd in het Goddelijk Al. Het is dan ook onze uiteindelijke bestemming om te delen in het continuüm van het Licht en de Liefde van die Albron.

[Leon]

Ik herken niet veel van dit denken in mijn eigen denken.

Je begint al dat God kenbaar is uit de wijze waarop deze zich openbaart. (Positief) Dat klopt alleen als je God volkomen ongelijk aan de geopenbaarde wereld beschouwt. Al het bepaalde is nu juist wat God niet is.

God is dan kenbaar als “Al het niet bepaalde” terwijl wat zich openbaart het. “Wel bepaalde” is.

Met een beetje goede wil zou ik uit de geopenbaarde mooie bloemen nog kunnen kennen dat God iets van Liefde voor verscheidenheid heeft, die allemaal uit het onbepaalde voort kunnen komen.

[J-W]

Hoe krijgen ze het bedacht maar dat geldt voor elke religie. Voor geen enkele religie waarin aan iets onzichtbaars wordt gehecht bestaat enige bewijs, daarom heet het ook een geloof. Veel mensen willen ergens in geloven, of het nu in een hiernamaals is of een eeuwig nu is voor mij één pot nat. Wel mooi hier te lezen wat een denkend mens bezig kan houden en vermakelijk te lezen hoe een ieder zijn gelijk claimt. Waar een mens zich al niet druk om kan maken alsof er niets leukers in dit leven te doen is. Het wachten is op Tufkah die met uitspraken van Johannes gaat aantonen dat reïncarnatie onmogelijk is, niet door hebbende dat zijn eigen fanatieke geloof in de liefde van iemand wiens bestaan hij ontkent ook bij velen op de lachspieren werkt. En zo heeft elk geloof wel iets ongelooflijks voor de ander.

[Yours]

Ik herken niet veel van dit denken in mijn eigen denken.

Je begint al dat God kenbaar is uit de wijze waarop deze zich openbaart. (Positief) Dat klopt alleen als je God volkomen ongelijk aan de geopenbaarde wereld beschouwt. Al het bepaalde is nu juist wat God niet is.

God is dan kenbaar als “Al het niet bepaalde” terwijl wat zich openbaart het. “Wel bepaalde” is.

Met een beetje goede wil zou ik uit de geopenbaarde mooie bloemen nog kunnen kennen dat God iets van Liefde voor verscheidenheid heeft, die allemaal uit het onbepaalde voort kunnen komen.

De Albron is Goddelijke Energie, welke in de geopenbaarde Schepping naast Licht en Liefde o.a. doordenkt is van Schoonheid. Binnen het continuüm van de Albron benoemde ik het hier destijds dan ook als een ervaring van Liefde, Harmonie en Schoonheid. Bijzonder dus dat je bloemen nu juist noemt: de schoonheid die daardoor vertolkt wordt, speelt binnen onze evolutie een bijzondere rol.

viewtopic.php?p=368573&hilit=Harmonie#p368573

[Leon]

Ik herken niet veel van dit denken in mijn eigen denken.

Je begint al dat God kenbaar is uit de wijze waarop deze zich openbaart. (Positief) Dat klopt alleen als je God volkomen ongelijk aan de geopenbaarde wereld beschouwt. Al het bepaalde is nu juist wat God niet is.

God is dan kenbaar als “Al het niet bepaalde” terwijl wat zich openbaart het. “Wel bepaalde” is.

Met een beetje goede wil zou ik uit de geopenbaarde mooie bloemen nog kunnen kennen dat God iets van Liefde voor verscheidenheid heeft, die allemaal uit het onbepaalde voort kunnen komen.

De Albron is Goddelijke Energie, welke in de geopenbaarde Schepping naast Licht en Liefde o.a. doordenkt is van Schoonheid. Binnen het continuüm van de Albron benoemde ik het hier destijds dan ook als een ervaring van Liefde, Harmonie en Schoonheid. Bijzonder dus dat je bloemen nu juist noemt: de schoonheid die daardoor vertolkt wordt, speelt binnen onze evolutie een bijzondere rol.

viewtopic.php?p=368573&hilit=Harmonie#p368573

We zijn een “getuige” van de Liefde door de bloemen.

[umit]

De Albron is Goddelijke Energie, welke in de geopenbaarde Schepping naast Licht en Liefde o.a. doordenkt is van Schoonheid. Binnen het continuüm van de Albron benoemde ik het hier destijds dan ook als een ervaring van Liefde, Harmonie en Schoonheid. Bijzonder dus dat je bloemen nu juist noemt: de schoonheid die daardoor vertolkt wordt, speelt binnen onze evolutie een bijzondere rol.

viewtopic.php?p=368573&hilit=Harmonie#p368573

"de Albron" God is geen Goddelijke energie. Licht, energie, materie, ruimte en tijd zijn creaties van God. God bestond al voordat Hij deze dingen gecreerd had...Hij bestaat dus buiten deze creaties om en is er niet van afhankelijk.
Liefde, schoonheid, rechtvaardigheid en wijsheid zijn voorbeelden van attributen van God.

[Yours]

De Albron is Goddelijke Energie, welke in de geopenbaarde Schepping naast Licht en Liefde o.a. doordenkt is van Schoonheid. Binnen het continuüm van de Albron benoemde ik het hier destijds dan ook als een ervaring van Liefde, Harmonie en Schoonheid. Bijzonder dus dat je bloemen nu juist noemt: de schoonheid die daardoor vertolkt wordt, speelt binnen onze evolutie een bijzondere rol.

viewtopic.php?p=368573&hilit=Harmonie#p368573

"de Albron" God is geen Goddelijke energie.

Dan zijn we het fundamenteel oneens.

Licht, energie, materie, ruimte en tijd zijn creaties van God. God bestond al voordat Hij deze dingen gecreerd had...Hij bestaat dus buiten deze creaties om en is er niet van afhankelijk.

In de duisternis van de Albron/God van vòòr de schepping was er onzichtbare energie/(potentiële) Liefdekracht, stilte, gevoel en rust. Door trilling kwam uit die onzichtbare energie van die duisternis Licht voort en ontstond er door verdichting en uitdijing materie in de vorm van sterren en planeten en dus ruimte en tijd.
Diezelfde onzichtbare energie van de Albron/God openbaarde zich later als (Al)ziel in ons mensen.

[Tufkah]

https://kro-ncrv.nl/zin-in-morgen/qi-en-levensenergie

[peda]

Welke "" bronnen "zijn er rond het weten over de AlBRON.
Deze bronnen zijn in wezen Openbaringen, immers geen mens heeft eigen ervarings-kennis over Datgene dat plaats vond alvorens de mens ontstond.

[Tufkah]

Bij openbaringen is er een onderscheid tussen de Bron en het geopenbaarde. Het is de openbaring zelve die aangeeft dat er een Bron is. Maar dan weet je alleen dat er een Bron is. Voorts is de term "Albron" divers van aard.

http://hugoweetbeter.blogspot.com/2011/ ... es-in.html

De Albron vertegenwoordigt dus een zeer krachtige bron van 'bewustzijn en energie' in de kosmos, dat zich in de metafysische betekenis van het woord, als 'licht' manifesteert. Ooit begon de Albron zichzelf te ‘contempleren' (te beschouwen of te bespiegelen). Door zichzelf te 'beschouwen' creëerde ze als het ware een ‘duplicaat’ van zichzelf. Met andere woorden, ze creëerde een gewijzigde versie van zichzelf. Men zou de Albron die ‘oneindig’ is, symbolisch voor kunnen stellen als de omtrek van een cirkel.

Hier lees ik weer een ander verklaringsmodel dan bij de topicstart. En zo kan ik waarschijnlijk nog meerdere modellen vinden. Overeenkomsten zijn Godsvonken, reïncarnatie.

Deze (uit de link) vind ik wel goed gevonden:

Men zou de Albron die ‘oneindig’ is, symbolisch voor kunnen stellen als de omtrek van een cirkel. Door nu met haar hele wezen bij zichzelf naar ‘binnen te keren’, creëerde zij symbolisch gezien het cijfer ‘acht’ of anders gezegd, het 'lemniscaat' (symbool van 'oneindigheid). In het middelpunt van de ‘acht’ creëerde zij een ‘punt’ van contemplatie ofwel van 'zelfbeschouwing', waardoor er een vorm van evolutie ontstond. Zodra de Albron dat deed en weer terugkwam tot zichzelf, was zij twee in plaats van één. Op deze wijze ontstond er een vorm van evolutie, waar er in het middelpunt van de ‘acht’ ofwel het ‘Kosmisch hart’, er telkens kleine 'vonkjes' van ‘bewustzijn en energie’ vrijkwamen.

Het lemniscaat echter is niet meer dan het symbool van de oneindigheid. Bovenstaand citaat komt dan ook uit de eigen fantasie voort.

[peda]

Iedereen die een eigen Openbaring volgt, ziet uiteraard de Openbaring die een ander volgt, als een individuele fantasie.
Mijn insteek is " ga uit van meerdere "openbaringen "" die elkaar ook volledig mogen tegenspreken"".
Zelf omarm ik geen enkele "" Openbaring "", maar ik heb wel degelijk interesse in de "' openbaringen "" die anderen op het lijf gesneden zijn.
Interesse hebben = niet gelijk aan omarmen.

[Tufkah]

Iedereen die een eigen Openbaring volgt, ziet uiteraard de Openbaring die een ander volgt, als een individuele fantasie.
Mijn insteek is " ga uit van meerdere "openbaringen "" die elkaar ook volledig mogen tegenspreken"".
Zelf omarm ik geen enkele "" Openbaring "", maar ik heb wel degelijk interesse in de "' openbaringen "" die anderen op het lijf gesneden zijn.
Interesse hebben = niet gelijk aan omarmen.

Je gaat weer het tuinhekjesdomein in. Een Bron kan alleen een Bron zijn als het zelf geen Bron heeft. Een Bron is daarmee in die zin Absoluut dat het al het andere uitsluit. Omdat de Bron Absoluut is, kunnen we er geen enkele adequate voorstelling van hebben. Voorts zie ik overal op internet wél allerlei voorstellingen van de Bron.

Dan het begrip openbaring. Iedereen die een bron slaat voor water, die weet dat je aan de hand van de openbaring (het water) vaststelt dat er een bron is. Maar de bron zelf kun je niet zien. Zo is het ook met de begrippen openbaringen c.q. Bron. Aan de hand van de openbaring stelt de mens vast dat er een Bron is.

Dan is er nog geen woord gesproken over de openbaring an sich, die kunnen namelijk heel divers zijn. Maar door direct het tuinhekjesdomein te openen zie je het punt niet.

[peda]

Iedereen die een eigen Openbaring volgt, ziet uiteraard de Openbaring die een ander volgt, als een individuele fantasie.
Mijn insteek is " ga uit van meerdere "openbaringen "" die elkaar ook volledig mogen tegenspreken"".
Zelf omarm ik geen enkele "" Openbaring "", maar ik heb wel degelijk interesse in de "' openbaringen "" die anderen op het lijf gesneden zijn.
Interesse hebben = niet gelijk aan omarmen.

Je gaat weer het tuinhekjesdomein in. Een Bron kan alleen een Bron zijn als het zelf geen Bron heeft. Een Bron is daarmee in die zin Absoluut dat het al het andere uitsluit. Omdat de Bron Absoluut is, kunnen we er geen enkele adequate voorstelling van hebben. Voorts zie ik overal op internet wél allerlei voorstellingen van de Bron.

Dan het begrip openbaring. Iedereen die een bron slaat voor water, die weet dat je aan de hand van de openbaring (het water) vaststelt dat er een bron is. Maar de bron zelf kun je niet zien. Zo is het ook met de begrippen openbaringen c.q. Bron. Aan de hand van de openbaring stelt de mens vast dat er een Bron is.

Dan is er nog geen woord gesproken over de openbaring an sich, die kunnen namelijk heel divers zijn. Maar door direct het tuinhekjesdomein te openen zie je het punt niet.

Hallo Tufkah,

Ik zie wel degelijk elk punt dat iedere openbarings-volger inbrengt.
Juist die verschillende punten hebben mijn interesse.
Wie alleen "' navel-staart "" op de eigen Openbaring, ziet in mijn optiek nu juist NIET de punten die de ander met andere openbaring kan maken.
Navel-staren, in mijn optiek, versluiert de brede werkelijkheid en focust op een kleinste-gemene-veelvoud en dat is zoals bekend niet mijn ding.
Mijn insteek is nu juist het "' hoera "" voor de brede weg met zeer vele totaal verschillende uitkomsten. Verschil in visie, zeker weten.
Het goede voor mij op dit forum is nu juist het kijken naar de Tufkah-openbaring, de Robert-Frans -openbaring, de Alpha-openbaring, de Messenger-openbaring, de Yours-openbaring, de Inktvlam-openbaring, de Jon-openbaring enz, enz.

[Tufkah]

Je gaat weer het tuinhekjesdomein in. Een Bron kan alleen een Bron zijn als het zelf geen Bron heeft. Een Bron is daarmee in die zin Absoluut dat het al het andere uitsluit. Omdat de Bron Absoluut is, kunnen we er geen enkele adequate voorstelling van hebben. Voorts zie ik overal op internet wél allerlei voorstellingen van de Bron.

Dan het begrip openbaring. Iedereen die een bron slaat voor water, die weet dat je aan de hand van de openbaring (het water) vaststelt dat er een bron is. Maar de bron zelf kun je niet zien. Zo is het ook met de begrippen openbaringen c.q. Bron. Aan de hand van de openbaring stelt de mens vast dat er een Bron is.

Dan is er nog geen woord gesproken over de openbaring an sich, die kunnen namelijk heel divers zijn. Maar door direct het tuinhekjesdomein te openen zie je het punt niet.

Hallo Tufkah,

Ik zie wel degelijk elk punt dat iedere openbarings-volger inbrengt.
Juist die verschillende punten hebben mijn interesse.
Wie alleen "' navel-staart "" op de eigen Openbaring, ziet in mijn optiek nu juist NIET de punten die de ander met andere openbaring kan maken.
Navel-staren, in mijn optiek, versluiert de brede werkelijkheid en focust op een kleinste-gemene-veelvoud en dat is zoals bekend niet mijn ding.
Mijn insteek is nu juist het "' hoera "" voor de brede weg met zeer vele totaal verschillende uitkomsten. Verschil in visie, zeker weten.

Het gaat mij niet om de eigen openbaring of die van een ander. Het gaat mij ook niet om visie A of visie B. Dit onderwerp gaat over God/Bron. Mijn stelling is dat je van de Bron niets kunt weten anders dan de openbaring zelve. En dat je wegens de openbaring vaststelt dat er een Bron is, maar dat je ook vaststelt dat je van de Bron (God) niks kunt weten.

Het niet-gewetene zoals de Bijbel ons dat ook leert. (Niemand heeft God ooit gezien) Dat is geen navelstaren op de eigen openbaring, maar trachten zuiver te redeneren. Vanuit die insteek lees ik iedere beschouwing op internet. Dat scheidt degenen die kennis hebben van de onkenbaarheid van God van degenen die zelf een verhaaltje hebben bedacht.

Voorbeelden van hen die de onkenbaarheid van God onderschrijven zijn Plotinus, Meister Eckhart, en diverse beschouwers van het taoïsme. Dan weet is: daar moet ik zijn voor daadwerkelijke kennis.

[peda]

Hallo Tufkah,

Ik zie wel degelijk elk punt dat iedere openbarings-volger inbrengt.
Juist die verschillende punten hebben mijn interesse.
Wie alleen "' navel-staart "" op de eigen Openbaring, ziet in mijn optiek nu juist NIET de punten die de ander met andere openbaring kan maken.
Navel-staren, in mijn optiek, versluiert de brede werkelijkheid en focust op een kleinste-gemene-veelvoud en dat is zoals bekend niet mijn ding.
Mijn insteek is nu juist het "' hoera "" voor de brede weg met zeer vele totaal verschillende uitkomsten. Verschil in visie, zeker weten.

Het gaat mij niet om de eigen openbaring of die van een ander. Het gaat mij ook niet om visie A of visie B. Dit onderwerp gaat over God/Bron. Mijn stelling is dat je van de Bron niets kunt weten anders dan de openbaring zelve. En dat je wegens de openbaring vaststelt dat er een Bron is, maar dat je ook vaststelt dat je van de Bron (God) niks kunt weten.

Het niet-gewetene zoals de Bijbel ons dat ook leert. (Niemand heeft God ooit gezien) Dat is geen navelstaren op de eigen openbaring, maar trachten zuiver te redeneren. Vanuit die insteek lees ik iedere beschouwing op internet. Dat scheidt degenen die kennis hebben van de onkenbaarheid van God van degenen die zelf een verhaaltje hebben bedacht.

Voorbeelden van hen die de onkenbaarheid van God onderschrijven zijn Plotinus, Meister Eckhart, en diverse beschouwers van het taoïsme. Dan weet is: daar moet ik zijn voor daadwerkelijke kennis.

Zelf ben ik een groot favoriet van de Onkenbaarheid van het Onderwerp God, dat orakel ik bij voortduring, maar groot volger betekent niet dat ik de ( gedeeltelijke ) Kenbaarheid van God middels positieve theologie geen aandacht schenk. Velerlei positieve theologie, naast negatieve theologie, het levert bij mij althans interesse voor de brede weg. Interesse hebben, maar niets omarmen, dat is mijn persoonlijk credo.

[J-W]

...........Mijn insteek is nu juist het "' hoera "" voor de brede weg met zeer vele totaal verschillende uitkomsten. Verschil in visie, zeker weten.

Vind je het echt interessant om alleen maar te lezen wat een paar gelovigen geloven en hier op GG uitdragen zonder zelf mee te doen? Voor mij is hun geloof hier tot in den treure uit de doeken gedaan en is het slechts alsmaar herhalen van eigen standpunten, ook al wordt er soms van jasje gewisseld. Wat heb je het afgelopen jaar van hen gelezen wat je nog niet wist? De totaal verschillende uitkomsten zijn immers voorspelbaar?

[Leon]

De Bron is een soort puntenergie waar alles in 1 moment zich afspeelt, zogenaamde bronnevlammen ontstaan, met een tijdsverloop, die onze levens veroorzaken. Dan is tijdelijk de eenheid van de Bron anders waarneembaar. De bronnevlam is altijd op zichzelf teruggebogen op de Bron, en keert dus weer terug.

[Tufkah]

Betreffende God/Bron volg ik Meister Eckhart, God is boven elke onderscheid verheven. God is niet in taal uit te drukken, alles wat je over God in taal schrijft is onwaar. Het enige woord wat God benadert is het woord Niets. De weg naar God kan dan ook niet anders verlopen dan te worden van iets (mijn geschapenheid) naar niets. Alleen in het 'niets' benadert de mens de ongeschapenheid van God.

Ik gaf al eerder deze link: https://kro-ncrv.nl/zin-in-morgen/qi-en-levensenergie

Volgens de oosterse kijk op het leven word je met een bepaalde hoeveelheid qi geboren. Als die qi vrij door je lichaam kan stromen, leg je de basis voor een goede gezondheid. Is je qi geblokkeerd of gestagneerd, dan kan dat leiden tot klachten of ziekte. Het draait dus allemaal om harmonie van energie.

Zo simpel kan het leven zijn , mensen die zonder ego door het leven gaan zullen grosso modo een betere gezondheid hebben. (Karma). Wie in harmonie met God leeft (zonder die te benoemen) zal minder door ziekte worden geplaagd. Om de eenvoudige reden dat het ego/zelf de qi blokkeert. Qi is dan ook onbekend aan het ego, het ego zal het 'gewauwel' noemen. (Moeten ze zelf maar weten)

Voorts heeft het qi een Bron, maar die Bron krijg je nooit te zien. Bij de fysieke dood zal de stroom qi stoppen, dat valt wel te weten. Met deze zelfkennis kun je ook heel wat over anderen zeggen. Als er geen ego is, dan is er ook geen hiernamaals. Immers, de levensenergie is een stroom (etherische) energie welke het lichaam leven schenkt. Wat er bij de dood gebeurd is dan ook het uiteenvallen van het lichaam, de stroom qi stopt, het lichaam valt uiteen in zijn natuurlijke elementen, het geheugen (wat het ego bevat) krijgt ook geen levensenergie meer.

Wie geen weet heeft van de qi, vermoei je er maar niet mee. Besef slechts dat als je stress, woede, jaloezie (en alle andere ego-gemoedstoestanden) voelt, dat je tegen de wetten van God in gaat. God heeft nooit een ego ingesteld, dat heb je zelf gedaan.......en omdat je het zelf hebt gedaan bestaat het ego. God houdt van jou, maar zelf doe je dat niet.

[J-W]

Zo simpel kan het leven zijn , mensen die zonder ego door het leven gaan zullen grosso modo een betere gezondheid hebben. (Karma). Wie in harmonie met God leeft (zonder die te benoemen) zal minder door ziekte worden geplaagd. Om de eenvoudige reden dat het ego/zelf de qi blokkeert. Qi is dan ook onbekend aan het ego, het ego zal het 'gewauwel' noemen. (Moeten ze zelf maar weten)

Jij moet zonder ego dan vast wel supergezond zijn........................

[Leon]

Betreffende God/Bron volg ik Meister Eckhart, God is boven elke onderscheid verheven. God is niet in taal uit te drukken, alles wat je over God in taal schrijft is onwaar. Het enige woord wat God benadert is het woord Niets. De weg naar God kan dan ook niet anders verlopen dan te worden van iets (mijn geschapenheid) naar niets. Alleen in het 'niets' benadert de mens de ongeschapenheid van God.

Ik gaf al eerder deze link: https://kro-ncrv.nl/zin-in-morgen/qi-en-levensenergie

Volgens de oosterse kijk op het leven word je met een bepaalde hoeveelheid qi geboren. Als die qi vrij door je lichaam kan stromen, leg je de basis voor een goede gezondheid. Is je qi geblokkeerd of gestagneerd, dan kan dat leiden tot klachten of ziekte. Het draait dus allemaal om harmonie van energie.

Zo simpel kan het leven zijn , mensen die zonder ego door het leven gaan zullen grosso modo een betere gezondheid hebben. (Karma). Wie in harmonie met God leeft (zonder die te benoemen) zal minder door ziekte worden geplaagd. Om de eenvoudige reden dat het ego/zelf de qi blokkeert. Qi is dan ook onbekend aan het ego, het ego zal het 'gewauwel' noemen. (Moeten ze zelf maar weten)

Voorts heeft het qi een Bron, maar die Bron krijg je nooit te zien. Bij de fysieke dood zal de stroom qi stoppen, dat valt wel te weten. Met deze zelfkennis kun je ook heel wat over anderen zeggen. Als er geen ego is, dan is er ook geen hiernamaals. Immers, de levensenergie is een stroom (etherische) energie welke het lichaam leven schenkt. Wat er bij de dood gebeurd is dan ook het uiteenvallen van het lichaam, de stroom qi stopt, het lichaam valt uiteen in zijn natuurlijke elementen, het geheugen (wat het ego bevat) krijgt ook geen levensenergie meer.

Wie geen weet heeft van de qi, vermoei je er maar niet mee. Besef slechts dat als je stress, woede, jaloezie (en alle andere ego-gemoedstoestanden) voelt, dat je tegen de wetten van God in gaat. God heeft nooit een ego ingesteld, dat heb je zelf gedaan.......en omdat je het zelf hebt gedaan bestaat het ego. God houdt van jou, maar zelf doe je dat niet.

Het is zo bijzonder om een view from the outside te hebben op de Bron. Hoe kan dat? Is het dan een ego dat zich als waarnemer buiten plaatst? Of is het een plaatsje dat God mogelijk maakt buiten zichzelf? Hoe kunnen we nu de mens als qi beschouwen terwijl je midden in de qi zit? Deze externe/excentrische positionaliteit, vervreemdt de mens en dat is misschien ook niet zo gezond. Wel maakt het mogelijk om acceptatie te vinden op wat beschouwd kan worden.

[Yours]

Betreffende God/Bron volg ik Meister Eckhart, God is boven elke onderscheid verheven. God is niet in taal uit te drukken, alles wat je over God in taal schrijft is onwaar. Het enige woord wat God benadert is het woord Niets. De weg naar God kan dan ook niet anders verlopen dan te worden van iets (mijn geschapenheid) naar niets. Alleen in het 'niets' benadert de mens de ongeschapenheid van God.

Ik gaf al eerder deze link: https://kro-ncrv.nl/zin-in-morgen/qi-en-levensenergie

Volgens de oosterse kijk op het leven word je met een bepaalde hoeveelheid qi geboren. Als die qi vrij door je lichaam kan stromen, leg je de basis voor een goede gezondheid. Is je qi geblokkeerd of gestagneerd, dan kan dat leiden tot klachten of ziekte. Het draait dus allemaal om harmonie van energie.

Zo simpel kan het leven zijn , mensen die zonder ego door het leven gaan zullen grosso modo een betere gezondheid hebben. (Karma). Wie in harmonie met God leeft (zonder die te benoemen) zal minder door ziekte worden geplaagd. Om de eenvoudige reden dat het ego/zelf de qi blokkeert. Qi is dan ook onbekend aan het ego, het ego zal het 'gewauwel' noemen. (Moeten ze zelf maar weten)

Voorts heeft het qi een Bron, maar die Bron krijg je nooit te zien. Bij de fysieke dood zal de stroom qi stoppen, dat valt wel te weten. Met deze zelfkennis kun je ook heel wat over anderen zeggen. Als er geen ego is, dan is er ook geen hiernamaals. Immers, de levensenergie is een stroom (etherische) energie welke het lichaam leven schenkt. Wat er bij de dood gebeurd is dan ook het uiteenvallen van het lichaam, de stroom qi stopt, het lichaam valt uiteen in zijn natuurlijke elementen, het geheugen (wat het ego bevat) krijgt ook geen levensenergie meer.

Wie geen weet heeft van de qi, vermoei je er maar niet mee. Besef slechts dat als je stress, woede, jaloezie (en alle andere ego-gemoedstoestanden) voelt, dat je tegen de wetten van God in gaat. God heeft nooit een ego ingesteld, dat heb je zelf gedaan.......en omdat je het zelf hebt gedaan bestaat het ego. God houdt van jou, maar zelf doe je dat niet.

Betreffende je link: Er wordt (ook door jou) voorbijgegaan aan de vraag waar die Qi, die bij de conceptie de intrede doet en vanaf dan de bevruchte eicel stimuleert om zich te splitsen en uit te doen groeien tot een mens, vandaan komt.
Die Qi is dan ook een andere naam voor de energie die afkomstig is uit de Albron oftewel God.

[peda]

In mijn optiek raakt een mens zijn/haar "' ego "' nooit kwijt.
Wel is het zo dat de gerichtheid van het "ego "" verschillend kan zijn.
De 3 fasen van Kierkegaard geven zulks bijvoorbeeld reeds aan.
De mens met een hoge "" geestelijke gerichtheid "" ( 3e fase ) ervaart God/ De Bron / Het Ultieme m.i. op een andere wijze als diegenen wier ego
de geestelijke fase niet als hun doel-gerichtheid hebben ( fase 1 en 2 ).
Maar bij diegenen met een hoge "' geestelijke gerichtheid "" ( fase 3 ) is de spirituele ervaring onderling wederom sterk verschillend.
Juist deze verschillen in spiritueel inzicht, zijn voor mij een argumentatie voor de aanname dat de mens zijn/ haar ego nooit kwijt raakt.
Immers bij kwijt raken is er geen verschil meer in spirituele overtuiging.

[Tufkah]

Betreffende God/Bron volg ik Meister Eckhart, God is boven elke onderscheid verheven. God is niet in taal uit te drukken, alles wat je over God in taal schrijft is onwaar. Het enige woord wat God benadert is het woord Niets. De weg naar God kan dan ook niet anders verlopen dan te worden van iets (mijn geschapenheid) naar niets. Alleen in het 'niets' benadert de mens de ongeschapenheid van God.

Ik gaf al eerder deze link: https://kro-ncrv.nl/zin-in-morgen/qi-en-levensenergie



Zo simpel kan het leven zijn , mensen die zonder ego door het leven gaan zullen grosso modo een betere gezondheid hebben. (Karma). Wie in harmonie met God leeft (zonder die te benoemen) zal minder door ziekte worden geplaagd. Om de eenvoudige reden dat het ego/zelf de qi blokkeert. Qi is dan ook onbekend aan het ego, het ego zal het 'gewauwel' noemen. (Moeten ze zelf maar weten)

Voorts heeft het qi een Bron, maar die Bron krijg je nooit te zien. Bij de fysieke dood zal de stroom qi stoppen, dat valt wel te weten. Met deze zelfkennis kun je ook heel wat over anderen zeggen. Als er geen ego is, dan is er ook geen hiernamaals. Immers, de levensenergie is een stroom (etherische) energie welke het lichaam leven schenkt. Wat er bij de dood gebeurd is dan ook het uiteenvallen van het lichaam, de stroom qi stopt, het lichaam valt uiteen in zijn natuurlijke elementen, het geheugen (wat het ego bevat) krijgt ook geen levensenergie meer.

Wie geen weet heeft van de qi, vermoei je er maar niet mee. Besef slechts dat als je stress, woede, jaloezie (en alle andere ego-gemoedstoestanden) voelt, dat je tegen de wetten van God in gaat. God heeft nooit een ego ingesteld, dat heb je zelf gedaan.......en omdat je het zelf hebt gedaan bestaat het ego. God houdt van jou, maar zelf doe je dat niet.

Betreffende je link: Er wordt (ook door jou) voorbijgegaan aan de vraag waar die Qi, die bij de conceptie de intrede doet en vanaf dan de bevruchte eicel stimuleert om zich te splitsen en uit te doen groeien tot een mens, vandaan komt.
Die Qi is dan ook een andere naam voor de energie die afkomstig is uit de Albron oftewel God.

Dat schreef ik reeds: de qi is afkomstig van de Bron/God. Aan de hand van de 'stroom qi' stel ik vast dat er een Bron moet zijn. Voorts doe ik geen uitspraak over die Bron zelf, die blijft onzichtbaar. Ik trek er wel andere conclusies uit. En die gaan niet over de Bron. Jij schrijft dit:

De mens is als onzichtbare energie als ziel en geest uit de Albron, de Alziel, geboren, evolueert en keert uiteindelijk weer terug naar deze Bron.

Het is niet de mens die terugkeert naar de Bron, het is de energie (qi) die terugkeert naar de Bron. En dat gebeurd nu ook reeds. Ik ben de qi niet, de qi is een (voortdurende) stroom. Als voorbeeld: Zo ben ik ook niet het water wat in mijn lichaam zit, dat water stroomt door het lichaam en keert weer terug naar de kringloop der natuur. En als ik dood ga keert al het water terug naar de natuur. En de qi keert (definitief) terug naar God. De qi behoort dan ook tot het creatuurlijke, en niet tot de Geest.

Zo kan ik meer conclusies trekken: ik begrijp hoe God schept in mijn geval. Maar ik weet nog steeds niks over hoe God sterren en planeten schept. Jij schrijft:

Door baring en daarna schepping is al het leven gaan uitdijen en verdichten.

Deze conclusie trek ik niet. Het leven (de qi) is zoals gezegd een stroom, meer valt er niet te weten. Het leven heeft geen substantie in de zin van materie, leven is energetisch van aard. Ik kan alleen wat over mijn eigen lichaam zeggen en dat verteld mij dat de schepping een voortdurende schepping is. En vanuit kennis van andere mensen (en dieren) weet ik dat het bij hun ook zo werkt. Zelfkennis is Godskennis luidt het adagium en dat klopt. Ik ben een oude man en aan mijn fysieke bestaan komt een einde binnenkort en de zelfkennis leert mij dat het lichaam uiteenvalt en dat dat einde oefening is voor mij als persoon. De afwezigheid van een ego maakt dat ik dit geen enkel probleem vindt.

[Tufkah]

In mijn optiek raakt een mens zijn/haar "' ego "' nooit kwijt.
Wel is het zo dat de gerichtheid van het "ego "" verschillend kan zijn.
De 3 fasen van Kierkegaard geven zulks bijvoorbeeld reeds aan.
De mens met een hoge "" geestelijke gerichtheid "" ( 3e fase ) ervaart God/ De Bron / Het Ultieme m.i. op een andere wijze als diegenen wier ego
de geestelijke fase niet als hun doel-gerichtheid hebben ( fase 1 en 2 ).
Maar bij diegenen met een hoge "' geestelijke gerichtheid "" ( fase 3 ) is de spirituele ervaring onderling wederom sterk verschillend.
Juist deze verschillen in spiritueel inzicht, zijn voor mij een argumentatie voor de aanname dat de mens zijn/ haar ego nooit kwijt raakt.
Immers bij kwijt raken is er geen verschil meer in spirituele overtuiging.

De overtuiging dat een mens zijn/haar ego nooit kwijt kan raken voedt diezelfde overtuiging.

Binnen de filosofie van Kierkegaard is het ego de zelf-wereld verhouding. Een ego wordt opgedaan in dit leven en wekt de illusie dat er iemand is die zelfstandig door het leven gaat. Fase 1 versterkt het ego, fase 2 doet het ego wankelen (dat komt door de ethiek) en in de geloofssprong (fase 3) geeft de mens zich over aan een onbevattelijkheid die de rede overstijgt, en die zich kenmerkt door de (eigen) dood ernstig te nemen. Dan zondert de mens zich af van de massa en wordt enkeling door zich niet langer tot de wereld te verhouden , maar door zich (in ernst) jegens de dood te verhouden.

Geen gerichtheid, maar verhouden. (Een houding aannemen.) Niet om een verschil van inzicht te krijgen, of om überhaupt een inzicht te krijgen. Kierkegaard noemt dit gronden in God. Maar geen bedachte God uiteraard, de Godsbeelden doen niet mee bij Kierkegaard. Net zo min als dat de Godsbeelden mee doen bij Eckhart. God is Niets. Kierkegaard wist dit en had daarom niet veel op met het kerkendom. Eckhart wist een uitvlucht te verzinnen door de "Godheid" boven de kerkgod (de drie personen) te plaatsen.

[Tufkah]

Het is zo bijzonder om een view from the outside te hebben op de Bron. Hoe kan dat? Is het dan een ego dat zich als waarnemer buiten plaatst? Of is het een plaatsje dat God mogelijk maakt buiten zichzelf? Hoe kunnen we nu de mens als qi beschouwen terwijl je midden in de qi zit? Deze externe/excentrische positionaliteit, vervreemdt de mens en dat is misschien ook niet zo gezond. Wel maakt het mogelijk om acceptatie te vinden op wat beschouwd kan worden.

Het zwart gemaakte zijn de juiste vragen. Kennis begint met het stellen van de juiste vragen en door onzin direct terzijde te leggen. Hoe kan het dat je als mens zijnde de qi kunt beschouwen? Je geeft zelf al een klein beetje antwoord op die vraag met "Wel maakt het mogelijk om acceptatie te vinden op wat beschouwd kan worden.". Maar dit is niet het juiste antwoord. De antwoorden zul je zelf op autodidactische wijze moeten vinden. Als ik de antwoorden voor zeg (voor schrijf) dan leer je niet wat je nodig hebt.

Als je kennis hebt van de qi dan is i.i.g. het ego ver weg, dat is altijd meegenomen.