Het universele zelf

[hopper]

In de zoektocht naar het 'zelf' zijn er twee hoedanigheden van het 'zelf' te vinden.
Het meest bekend zijn de mensen met het 'zelf' welke een individualiteit is binnen het aardse leven van geboorte tot dood.
Deze wijze van 'zelf' is onderscheidend van de andere zelven om ons heen.
Onderscheidend wil zeggen: op het moment dat ik het 'jij' tegen een andere zelf uitspreek schep ik het eigen zelf.
Het zich onderscheidende zelf is dus afhankelijk van de andere zelven om ons heen: het kan niet op zichzelf bestaan. (in geestelijke zin)
Het zelf op deze wijze beschreven is dus onderdeel van de andere zelven én staat voortdurend in oppositie met de andere zelven.
Het heeft onderscheid nodig om te kunnen bestaan. Onderscheid wat er alleen in de uiterlijke wereld is.
Voorbeeld: op het moment dat ik vast stel dat jij christen ben en ik niet, dan is er onderscheid in zelf: een christelijk zelf en een niet-christelijk zelf.
Het onderscheidende zelf deelt zichzelf net zo vaak op totdat hij alleen over is.

Kennis van het universele zelf is het betreden van een andere geestelijke werkelijkheid.
Het universele zelf is juist niet te onderscheiden van de andere zelven.
Het is de wijze waarop we 'allemaal' op dezelfde wijze een zelf zijn.
Van Hitler tot Jezus: beiden waren op dezelfde wijze een (universele) zelf.
Gaan we over beide zelven spreken, dan brengen we onderscheid aan: Jezus was een 'goede' zelf en Hitler was een 'slechte' zelf.
Toch kan het niet anders dan dat beiden als mens zijnde over het universele zelf beschikte.
Iets is alleen universeel als het bij alle mensen aanwezig is.
Of jij het er nu mee eens bent of niet. Want zich'zelf onderscheidende zelven zijn het per definitie oneens met het universele zelf.

[hopper]

En om de zaak nog wat verwarrender en raadselachtiger te maken, iedere universele zelf is ook weer een individuele zelf!
Maar wel een individuele zelf welke niet te onderscheiden is van de andere universele zelven.

[hopper]

Het aardige is natuurlijk dat de bijbel het ook over dezelfde materie heeft:

Want zo wie zijn leven zal willen behouden, die zal hetzelve verliezen; maar zo wie zijn leven zal verliezen, om Mijnentwil, die zal hetzelve behouden.

(Markus 8:35)

Er is een (het)zelf die behouden blijft en een (het)zelf die zal verliezen........

[Leon]

Hallo hopper, hoe zie jij naast de actuele zelf (in de wordende wereld) de mogelijke zelven?

[hopper]

Hallo hopper, hoe zie jij naast de actuele zelf (in de wordende wereld) de mogelijke zelven?

Beide zelven bestaan naast elkaar. Het zijnde zelf bestaat in de eeuwigheid, het wordende zelf bestaat in de kenbare wereld.
Zij liggen beiden besloten in de mens.

Het is echter zaak om beiden 'zelven' binnen jezelf te ontsluiten. Waarbij het ene zelf 'is' en de andere zelf 'is niet'.
Daarmee krijgt de mens zicht op de wijze waarop 'de schepping' als totaliteit functioneert.
Het universele zelf is degene die 'ziet', maar dan moet er natuurlijk wel wat te 'zien' zijn.
Wat het universele zelf 'ziet' is de andere zelven in een (uiterlijke) vorm.

Het 'zien' zelf is universeel, dat wat 'gezien wordt' is verschillend.
Wij mensen kijken naar elkaar naar de vorm. En (be)oordelen elkaar naar de vorm.
Wie dat weet te overstijgen veranderd in ontologische zin qua 'zelf'.

[Leon]

Hallo hopper, hoe zie jij naast de actuele zelf (in de wordende wereld) de mogelijke zelven?

Beide zelven bestaan naast elkaar. Het zijnde zelf bestaat in de eeuwigheid, het wordende zelf bestaat in de kenbare wereld.
Zij liggen beiden besloten in de mens.

Het is echter zaak om beiden 'zelven' binnen jezelf te ontsluiten. Waarbij het ene zelf 'is' en de andere zelf 'is niet'.
Daarmee krijgt de mens zicht op de wijze waarop 'de schepping' als totaliteit functioneert.
Het universele zelf is degene die 'ziet', maar dan moet er natuurlijk wel wat te 'zien' zijn.
Wat het universele zelf 'ziet' is de andere zelven in een (uiterlijke) vorm.

Het 'zien' zelf is universeel, dat wat 'gezien wordt' is verschillend.
Wij mensen kijken naar elkaar naar de vorm. En (be)oordelen elkaar naar de vorm.
Wie dat weet te overstijgen veranderd in ontologische zin qua 'zelf'.

Ok ja, maar *mogelijke zelf* naast actuele zelf, wat is dat? Je maakt er een universele zelf van maar er zijn zoveel mogelijkheden?

[hopper]

Beide zelven bestaan naast elkaar. Het zijnde zelf bestaat in de eeuwigheid, het wordende zelf bestaat in de kenbare wereld.
Zij liggen beiden besloten in de mens.

Het is echter zaak om beiden 'zelven' binnen jezelf te ontsluiten. Waarbij het ene zelf 'is' en de andere zelf 'is niet'.
Daarmee krijgt de mens zicht op de wijze waarop 'de schepping' als totaliteit functioneert.
Het universele zelf is degene die 'ziet', maar dan moet er natuurlijk wel wat te 'zien' zijn.
Wat het universele zelf 'ziet' is de andere zelven in een (uiterlijke) vorm.

Het 'zien' zelf is universeel, dat wat 'gezien wordt' is verschillend.
Wij mensen kijken naar elkaar naar de vorm. En (be)oordelen elkaar naar de vorm.
Wie dat weet te overstijgen veranderd in ontologische zin qua 'zelf'.

Ok ja, maar *mogelijke zelf* naast actuele zelf, wat is dat? Je maakt er een universele zelf van maar er zijn zoveel mogelijkheden?

Binnen het universele zelf zijn er geen mogelijkheden.

[Leon]

Ok ja, maar *mogelijke zelf* naast actuele zelf, wat is dat? Je maakt er een universele zelf van maar er zijn zoveel mogelijkheden?

Binnen het universele zelf zijn er geen mogelijkheden.

Dus tot “inkeer” komen en de mogelijkheden laten voor wat ze zijn, bij het universele zelf komen, zie je als enigste weg?

[hopper]

Binnen het universele zelf zijn er geen mogelijkheden.

Dus tot “inkeer” komen en de mogelijkheden laten voor wat ze zijn, bij het universele zelf komen, zie je als enigste weg?

Nee, niet tot 'inkeer' komen, maar onderzoeken hoe dat 'zelf' in elkaar steekt.
Mijn bewering in dit topic is dat er een universeel zelf is.
Dat is hoe de mens op dezelfde wijze een 'zelf' is.
Noem het een nieuwsgierigheid naar je zelf.

Zeker gelovigen zou het moeten aanspreken, want Jezus had het er over.
Maar onderzoeken is natuurlijk niet naar een gewenste uitkomst toewerken.
Als iets universeel is, dan is dat -zoals gezegd- van toepassing bij zowel Hitler als Jezus.

[Leon]

Dus tot “inkeer” komen en de mogelijkheden laten voor wat ze zijn, bij het universele zelf komen, zie je als enigste weg?

Nee, niet tot 'inkeer' komen, maar onderzoeken hoe dat 'zelf' in elkaar steekt.
Mijn bewering in dit topic is dat er een universeel zelf is.
Dat is hoe de mens op dezelfde wijze een 'zelf' is.
Noem het een nieuwsgierigheid naar je zelf.

Zeker gelovigen zou het moeten aanspreken, want Jezus had het er over.
Maar onderzoeken is natuurlijk niet naar een gewenste uitkomst toewerken.
Als iets universeel is, dan is dat -zoals gezegd- van toepassing bij zowel Hitler als Jezus.

Het is een innerlijk onderzoek, dat toch wel? En dan laat je de wereld voor wat die wordt…

[Messenger]

Het Zelf is niet slechts universeel, het is groter dan dat.

[hopper]

Nee, niet tot 'inkeer' komen, maar onderzoeken hoe dat 'zelf' in elkaar steekt.
Mijn bewering in dit topic is dat er een universeel zelf is.
Dat is hoe de mens op dezelfde wijze een 'zelf' is.
Noem het een nieuwsgierigheid naar je zelf.

Zeker gelovigen zou het moeten aanspreken, want Jezus had het er over.
Maar onderzoeken is natuurlijk niet naar een gewenste uitkomst toewerken.
Als iets universeel is, dan is dat -zoals gezegd- van toepassing bij zowel Hitler als Jezus.

Het is een innerlijk onderzoek, dat toch wel? En dan laat je de wereld voor wat die wordt…

Correct. Want in de wereld is alleen het relatieve zelf te vinden.

Doe eens een gedachte-spel en beeld je eens in dat er geen wereld, helemaal niks om je heen is.
Hoe ga je dan je 'zelf' bepalen? Het relatieve zelf bepaalt zichzelf aan de hand van de wereld, het universele zelf doet dat niet.

[Leon]

Het is een innerlijk onderzoek, dat toch wel? En dan laat je de wereld voor wat die wordt…

Correct. Want in de wereld is alleen het relatieve zelf te vinden.

Doe eens een gedachte-spel en beeld je eens in dat er geen wereld, helemaal niks om je heen is.
Hoe ga je dan je 'zelf' bepalen? Het relatieve zelf bepaalt zichzelf aan de hand van de wereld, het universele zelf doet dat niet.

Ok, en dan heb je het universele zelf ingezien, dan je daarna terug naar de wordende wereld om te zijn wie je wilt?

[peda]

Correct. Want in de wereld is alleen het relatieve zelf te vinden.

Doe eens een gedachte-spel en beeld je eens in dat er geen wereld, helemaal niks om je heen is.
Hoe ga je dan je 'zelf' bepalen? Het relatieve zelf bepaalt zichzelf aan de hand van de wereld, het universele zelf doet dat niet.

Ok, en dan heb je het universele zelf ingezien, dan je daarna terug naar de wordende wereld om te zijn wie je wilt?

Waarom zou iemand die het Universele/ Ultieme heeft ervaren, dan vervolgens terugkeren naar de "' surrogaat "" wordende wereld.
In het Boeddhisme kent men wel "" Verlichten "' die hoewel het reincarnatie proces voor hen achter de rug is, vrijwillig terugkeren in de "" kommer en kwel "' wereld om de vele Onverlichten , het Pad van de Ontsnapping te laten zien. Nobele mensen, deze bodhisattva's.

[Leon]

Ok, en dan heb je het universele zelf ingezien, dan je daarna terug naar de wordende wereld om te zijn wie je wilt?

Waarom zou iemand die het Universele/ Ultieme heeft ervaren, dan vervolgens terugkeren naar de "' surrogaat "" wordende wereld.
In het Boeddhisme kent men wel "" Verlichten "' die hoewel het reincarnatie proces voor hen achter de rug is, vrijwillig terugkeren in de "" kommer en kwel "' wereld om de vele Onverlichten , het Pad van de Ontsnapping te laten zien. Nobele mensen.

Je krijgt bij verlichting vrijheid, denk ik.

[hopper]

Correct. Want in de wereld is alleen het relatieve zelf te vinden.

Doe eens een gedachte-spel en beeld je eens in dat er geen wereld, helemaal niks om je heen is.
Hoe ga je dan je 'zelf' bepalen? Het relatieve zelf bepaalt zichzelf aan de hand van de wereld, het universele zelf doet dat niet.

Ok, en dan heb je het universele zelf ingezien, dan je daarna terug naar de wordende wereld om te zijn wie je wilt?

Dat is lastig te beantwoorden. Zijn wie je wilt in de wordende wereld is te ruim genomen.
Het is namelijk de Liefde die de mens naar het universele zelf brengt.
Terug in de wordende wereld ga ik dan niet weer verdwalen van die Liefde.

Kennis van het universele zelf betekent dat de verschijning in de wereld geheel opnieuw opgebouwd kan worden.
Ik ben die verschijning niet, maar ik kan de wijze van verschijnen vorm geven in alle vrijheid.

[hopper]

Ok, en dan heb je het universele zelf ingezien, dan je daarna terug naar de wordende wereld om te zijn wie je wilt?

Waarom zou iemand die het Universele/ Ultieme heeft ervaren, dan vervolgens terugkeren naar de "' surrogaat "" wordende wereld.
In het Boeddhisme kent men wel "" Verlichten "' die hoewel het reincarnatie proces voor hen achter de rug is, vrijwillig terugkeren in de "" kommer en kwel "' wereld om de vele Onverlichten , het Pad van de Ontsnapping te laten zien. Nobele mensen, deze bodhisattva's.

Zolang ik leef ben ik genoodzaakt om te verschijnen in deze wereld.

Er zijn idd bodhisattva's die vrijwillig terugkeren. Maar dat vereist wel de aanname dat reïncarnatie een feit is.