De crisis van het theïsme

[thom]

Je neemt de tekst die eronder staat niet mee in je conclusie?

Als het geloof van Christus is, en Christus is in de mens, dan is het geloven in Christus, het geloven in God.

Het is het Zijne, wat in de mens uit God, door God en tot God komt.

Daarom; zoek eerst het Koninkrijk Gods..

Nee, ik neem dat niet mee. Jij als gelovige wilt toch middels een omweg weer geloven. Geloof in het 'Zijne' valt toch weer in je voorstellingswereld.

In de hoopwereld.

Geloof, hoop en dan de Liefde.

Of meen je al de Liefde te zijn? Of het Licht? Of de Weg? De Waarheid? Het Leven?

Niets hiervan kan de mens uiten, dan alleen door wat daaruit bestaat.. (..) ..

[hopper]

Ik geloof niet in de liefde.

Dan ben je i.i.g. rechtlijnig in deze en dat is altijd prijzenswaardig.

Ik ben niet rechtlijnig, maar zou ik 'liefde' in mijn voorstellingswereld inbrengen dan ga ik ook in een soort van God geloven die 'liefde' is.
In mijn voorstellingswereld is geen liefde aanwezig. Liefde is een wezenlijkheid.

[hopper]

Of meen je al de Liefde te zijn? Of het Licht? Of de Weg? De Waarheid? Het Leven?

Ik meen niets. Het woord 'menen' betekent veronderstellen. Geloven betekent veronderstellen dat er 'iets' is.
Ik hou me daar niet mee bezig.

[thom]

Of meen je al de Liefde te zijn? Of het Licht? Of de Weg? De Waarheid? Het Leven?

Ik meen niets. Het woord 'menen' betekent veronderstellen. Geloven betekent veronderstellen dat er 'iets' is.
Ik hou me daar niet mee bezig.

Het geeft ook niet, maar een 'sleutelwoord' niet gebruiken willen uit angst dat er 'iets' ingeleverd moet worden maakt het bespreken van deze fundamentele begrippen niet eenvoudiger.

[hopper]

Ik meen niets. Het woord 'menen' betekent veronderstellen. Geloven betekent veronderstellen dat er 'iets' is.
Ik hou me daar niet mee bezig.

Het geeft ook niet, maar een 'sleutelwoord' niet gebruiken willen uit angst dat er 'iets' ingeleverd moet worden maakt het bespreken van deze fundamentele begrippen niet eenvoudiger.

Waar haal je nu opeens weer angst vandaan? We bespreken hier hoe een mens 'God' in zijn voorstellingswereld kan halen. En in die God kan gaan geloven. Als jij aan mij vraagt of ik die Liefde (etc) al meen te zijn, dan is het antwoord 'nee'. Iets menen is in deze kwestie een vorm van geloof, dan haal je toch weer God via een achterdeur binnen. Alleen noem je hem dan anders.

De mens kan verzinken van 'iets' tot niets. Dan is er geen God meer om te aanbidden, geen God meer om van te houden, geen Gods-beelden, niks noppes, nada. Het heeft met louter kennis van de geest te maken zoals eerder omschreven. Geloven is een beeld van God maken en daar in geloven.

[thom]

Het geeft ook niet, maar een 'sleutelwoord' niet gebruiken willen uit angst dat er 'iets' ingeleverd moet worden maakt het bespreken van deze fundamentele begrippen niet eenvoudiger.

Waar haal je nu opeens weer angst vandaan? We bespreken hier hoe een mens 'God' in zijn voorstellingswereld kan halen. En in die God kan gaan geloven. Als jij aan mij vraagt of ik die Liefde (etc) al meen te zijn, dan is het antwoord 'nee'. Iets menen is in deze kwestie een vorm van geloof, dan haal je toch weer God via een achterdeur binnen. Alleen noem je hem dan anders.

De mens kan verzinken van 'iets' tot niets. Dan is er geen God meer om te aanbidden, geen God meer om van te houden, geen Gods-beelden, niks noppes, nada. Het heeft met louter kennis van de geest te maken zoals eerder omschreven. Geloven is een beeld van God maken en daar in geloven.

Waarom geloof je dat steeds; geloven is een beeld van God maken en daarin geloven. Waarom hou je je aan dat beeld vast van wat geloven zou moeten zijn.

De angst iets te verliezen wat je meent opgebouwd te hebben; het wandelen in het licht, de leegte en het lege ego. Dat is jouw God toch? Ik bedoel jouw niets?
Dat zijn nogal wat ballen die je hoog moet houden.
En het geloof kan daarin een spelbreker worden waardoor je de ballen kwijtraakt.

Het lijkt nu dat je alles ontkent wat er is, waardoor het veilig lijkt in de leegte.

[hopper]

Waar haal je nu opeens weer angst vandaan? We bespreken hier hoe een mens 'God' in zijn voorstellingswereld kan halen. En in die God kan gaan geloven. Als jij aan mij vraagt of ik die Liefde (etc) al meen te zijn, dan is het antwoord 'nee'. Iets menen is in deze kwestie een vorm van geloof, dan haal je toch weer God via een achterdeur binnen. Alleen noem je hem dan anders.

De mens kan verzinken van 'iets' tot niets. Dan is er geen God meer om te aanbidden, geen God meer om van te houden, geen Gods-beelden, niks noppes, nada. Het heeft met louter kennis van de geest te maken zoals eerder omschreven. Geloven is een beeld van God maken en daar in geloven.

Waarom geloof je dat steeds; geloven is een beeld van God maken en daarin geloven. Waarom hou je je aan dat beeld vast van wat geloven zou moeten zijn.

De angst iets te verliezen wat je meent opgebouwd te hebben; het wandelen in het licht, de leegte en het lege ego. Dat is jouw God toch? Ik bedoel jouw niets?
Dat zijn nogal wat ballen die je hoog moet houden.
En het geloof kan daarin een spelbreker worden waardoor je de ballen kwijtraakt.

Ik hoef in het geheel geen ballen hoog te houden ,dat bestaat slechts in je verbeelding. Wat zou ik opgebouwd moeten hebben? De leegte kun je helemaal niet opbouwen omdat deze geheel ontdaan is van alles wat opgebouwd kan worden.

Jij als gelovige zit alle dagen hier maar een beetje te raden naar wat dat allemaal betekent. Geloven is een activiteit, leegte is een inactiviteit.
Lees de auteur:

Bewustzijn is geen ding, het is de openheid waaraan de dingen verschijnen. De open plek (de Lichtung van Heidegger) waarin de aanwezigheid van de dingen in ruimte en tijd mogelijk wordt. Zodra ik bewust ben, ben ik in het heden op een plek tussen de dingen. Ruimte, tijd en bewustzijn zijn oorspronkelijke dimensies omdat ze niet uit iets anders zijn af te leiden, elk hun eigenheid hebben, elk een speelruimte bieden aan vele manifestaties en constitutief zijn voor mijn ervaringswereld. Dat de dingen van de natuur aan mij verschijnen, betekent dat bewustzijn in een bepaalde zin een eenheid is met ruimte en tijd. Deze eenheid noem ik innigheid omdat in de eenheid het onderscheid tussen hen intact gelaten wordt. De innigheid van bewustzijn, ruimte en tijd noem ik de triniteit.

Alles wat zich in ruimte en tijd zich bevindt (inclusief jezelf) verschijnt (en verdwijnt) in de openheid van bewustzijn. Daar valt helemaal niks aan te geloven. Wat in ruimte en tijd zich bevindt, bevindt zich vóór mij. Mijn eigen voorstellingswereld is een afgeleide van ruimte en tijd.

Binnen de triniteit zijn er verschillende funderingsrelaties. Ruimte maakt de dingen mogelijk, want zonder ruimte zijn de dingen er niet. Omgekeerd maken de dingen de ruimte mogelijk, want zonder hen kan de ruimte zich niet als diepte ontplooien. Tijd maakt de dingen mogelijk, zonder de tijd zouden de dingen geen dingen zijn, dat wil zeggen veranderlijk in de zich manifesterende eigenschappen die wetmatig ontstaan, bestaan en vergaan. Dingen maken de tijd mogelijk, want tijd kan pas tijd zijn als er dingen zijn die een duur hebben, na elkaar of gelijktijdig bestaan en aan verandering onderhevig zijn. Ruimte en tijd enerzijds en de dingen erin anderzijds hebben elkaar nodig om te bestaan.

Bij bewustzijn ligt dit anders omdat we aannemen dat de dingen ook bestaan als ze niet voor mij aanwezig zijn. Er is onderscheid tussen bestaan en aanwezigheid.

De auteur maakt hier een belangrijk onderscheid. Het onderscheid tussen bestaan en aanwezigheid. De gelovige die enthousiast roept: God bestaat, de hemel bestaat en de eeuwigheid bestaat! Die plaatst al het genoemde vóór zich. En dan wordt het zelfs hilarisch, gelovigen die de 'eeuwigheid' in tijd en ruimte plaatsen.

Het geheim van het hele leven ligt besloten in deze zin:

Het bestaan betreft de fysische werkelijkheid, aanwezigheid betreft bewustzijn van die fysische werkelijkheid.

Je eigen aanwezigheid (presentie) begrijpen. Jouw en mijn geest kunnen 'aanwezigheid' niet voorstellen. Om te begrijpen dient er wat anders te geschieden. Allereerst stoppen met geloven, dat is al een mooi begin.

[thom]

Conclusie
Als we veronderstellen dat bewustzijnsfenomenen niet te begrijpen zijn uit fysische processen, maar er wel oorzakelijk of wetmatig mee samenhangen dan is bewustzijn een basisingrediënt van de natuur. We kunnen naturalistisch zijn zonder fysicalistisch te zijn.

De natuur is niet alleen het kleurloze, klankloze netwerk van elementaire deeltjes of energiepatronen van lading en massa, maar is ook ervaring waarin de natuur zich aan zichzelf in bepaalde mate toont. De natuur is niet alleen het bewusteloze heelal, maar ook het bewustzijn waaraan dat heelal zich toont. De natuur is niet alleen bewusteloos en fysisch, maar ook bewust en psychisch. De natuur die wij ervaren is de wijze waarop de fysische natuur zich aan ons bewustzijn geeft.

Tja.. we praten gewoon weer over het willen ontdekken van deze wereld; bewustzijn als basisingrediënt van de natuur.

Er is een uitspraak van Jezus, maar die zal je wel kennen over deze wereld en wie zich deze bewust geworden is, hij een lijk ontdekt heeft, en hem de wereld niet waardig is.

En dat is precies wat ik steeds mis; het bewust geworden zijn van de Andere natuur in de mens van deze natuur.

Dán gelooft men, en is er werkelijke grond.

[hopper]

Dat is niet wat er staat. Bewustzijn is een basisingrediënt van de natuur, dat is wat anders dan een geloof in een Andere natuur in de mens van deze natuur. We kunnen naturalistisch zijn (bijvoorbeeld dat de oorsprong van de mens in de evolutie ligt) zonder fysicalistisch te zijn. (de overtuiging dat alles uit materie voortkomt)

Daarom noemt de auteur het ook de derde weg. Een derde weg tussen godsgeloof en natuurwetenschappelijke reductie. Non-theistisch maar wel open voor de werkelijkheid. Mensen zijn ontdekkingsreizigers, verkenners. Hier wordt gezocht naar het ultieme, maar dan niet als geloof, maar als werkelijkheid.

Uitspraken van Jezus verwijzen ergens naar, maar de vinger die wijst is nooit datgene wat bedoeld wordt. Het verwijzen, het spreken van woorden gaat óver iets, maar is nooit het bedoelde zelf. Of zoals een oud gezegde luidt: het wijzen naar de maan is nooit de maan zelf.

De auteur gebruikt het woord 'openheid' , zelf prefereer ik het woord 'leegte' omdat leegte leeg is van voorstellingsbeelden. Voorstellingsbeelden zijn inhoud van de leegte, net zoals 'geloof' inhoud is van de leegte.

Maar 'openheid' is ook een goede verwoording van de leegte omdat je in openheid ontvangen kan. Dan heb je eerst ruimte (leegte) geschapen door al het geloof te verwijderen en ontstaat er in geestelijke zin openheid.

Dit ultieme heeft een ander karakter dan God. In de christelijke traditie staat het woord centraal: God is een geest met ideële inhouden die schept door te spreken. ‘In den beginne was het woord en alles is door het woord geworden’. Nu echter wordt het woord secundair ten opzichte van de stille en ongenaakbare afgronden van ruimte en tijd.

Wat deze auteur bewust doet is het ultieme als anders te benaderen dan 'God' in de klassieke christelijke opvatting.
Je moet eerst van God (in welke vorm dan ook) af voordat je verder kunt. God en Gods woord zijn secundair.
Waarmee áls er al een God zou bestaan deze op het tweede plan komt.

[thom]

Dat is niet wat er staat. Bewustzijn is een basisingrediënt van de natuur, dat is wat anders dan een geloof in een Andere natuur in de mens van deze natuur. We kunnen naturalistisch zijn (bijvoorbeeld dat de oorsprong van de mens in de evolutie ligt) zonder fysicalistisch te zijn. (de overtuiging dat alles uit materie voortkomt)

Daarom noemt de auteur het ook de derde weg. Een derde weg tussen godsgeloof en natuurwetenschappelijke reductie. Non-theistisch maar wel open voor de werkelijkheid. Mensen zijn ontdekkingsreizigers, verkenners. Hier wordt gezocht naar het ultieme, maar dan niet als geloof, maar als werkelijkheid.

Uitspraken van Jezus verwijzen ergens naar, maar de vinger die wijst is nooit datgene wat bedoeld wordt. Het verwijzen, het spreken van woorden gaat óver iets, maar is nooit het bedoelde zelf. Of zoals een oud gezegde luidt: het wijzen naar de maan is nooit de maan zelf.

De auteur gebruikt het woord 'openheid' , zelf prefereer ik het woord 'leegte' omdat leegte leeg is van voorstellingsbeelden. Voorstellingsbeelden zijn inhoud van de leegte, net zoals 'geloof' inhoud is van de leegte.

Maar 'openheid' is ook een goede verwoording van de leegte omdat je in openheid ontvangen kan. Dan heb je eerst ruimte (leegte) geschapen door al het geloof te verwijderen en ontstaat er in geestelijke zin openheid.

Dit ultieme heeft een ander karakter dan God. In de christelijke traditie staat het woord centraal: God is een geest met ideële inhouden die schept door te spreken. ‘In den beginne was het woord en alles is door het woord geworden’. Nu echter wordt het woord secundair ten opzichte van de stille en ongenaakbare afgronden van ruimte en tijd.

Wat deze auteur bewust doet is het ultieme als anders te benaderen dan 'God' in de klassieke christelijke opvatting.
Je moet eerst van God (in welke vorm dan ook) af voordat je verder kunt. God en Gods woord zijn secundair.
Waarmee áls er al een God zou bestaan deze op het tweede plan komt.

Mooi geschreven maar precies wat ik bedoel; het Ademveld van God zogezegd, de goddelijke natuur, het Woord, moet wijken voor een intellectuele gedachtenvorm om al wat deze wereld heeft, te onderzoeken en al wat is als openheid te ervaren.

En in die openheid scheppen wat in bewustzijn/aanwezigheid langskomt, is dan wat je zelf schept zonder vorm in aanwezigheid tussen de vormen.

Het is het ondermijnen, of eigenlijk failliet verklaren van de boodschap vanuit het NT begrijp ik hieruit.

De Joh. 1 teksten die juist wijzen op het verschil tussen 2 scheppingen, tussen Leven en leven, tussen Licht en duisternis, tussen het wereldse en het Zijne, tussen mens en Mens-wording, en dat verschil kunnen zien, is wat nu geparkeerd moet worden, of gepasseerd moet worden, om.. tot God te willen komen. Of tot non-God eigenlijk, tot openheid?

En daarna dan Joh. 1 doorgronden, waarin deze wereld toch niet is wat het lijkt.

Daarom; onderzoek de wereld en ontdek wat deze is, zodat de vinger op deze wereld gelegd kan worden, en wees verbaasd.

[hopper]

Dat is niet wat er staat. Bewustzijn is een basisingrediënt van de natuur, dat is wat anders dan een geloof in een Andere natuur in de mens van deze natuur. We kunnen naturalistisch zijn (bijvoorbeeld dat de oorsprong van de mens in de evolutie ligt) zonder fysicalistisch te zijn. (de overtuiging dat alles uit materie voortkomt)

Daarom noemt de auteur het ook de derde weg. Een derde weg tussen godsgeloof en natuurwetenschappelijke reductie. Non-theistisch maar wel open voor de werkelijkheid. Mensen zijn ontdekkingsreizigers, verkenners. Hier wordt gezocht naar het ultieme, maar dan niet als geloof, maar als werkelijkheid.

Uitspraken van Jezus verwijzen ergens naar, maar de vinger die wijst is nooit datgene wat bedoeld wordt. Het verwijzen, het spreken van woorden gaat óver iets, maar is nooit het bedoelde zelf. Of zoals een oud gezegde luidt: het wijzen naar de maan is nooit de maan zelf.

De auteur gebruikt het woord 'openheid' , zelf prefereer ik het woord 'leegte' omdat leegte leeg is van voorstellingsbeelden. Voorstellingsbeelden zijn inhoud van de leegte, net zoals 'geloof' inhoud is van de leegte.

Maar 'openheid' is ook een goede verwoording van de leegte omdat je in openheid ontvangen kan. Dan heb je eerst ruimte (leegte) geschapen door al het geloof te verwijderen en ontstaat er in geestelijke zin openheid.



Wat deze auteur bewust doet is het ultieme als anders te benaderen dan 'God' in de klassieke christelijke opvatting.
Je moet eerst van God (in welke vorm dan ook) af voordat je verder kunt. God en Gods woord zijn secundair.
Waarmee áls er al een God zou bestaan deze op het tweede plan komt.

Mooi geschreven maar precies wat ik bedoel; het Ademveld van God zogezegd, de goddelijke natuur, het Woord, moet wijken voor een intellectuele gedachtenvorm om al wat deze wereld heeft, te onderzoeken en al wat is als openheid te ervaren.

En in die openheid scheppen wat in bewustzijn/aanwezigheid langskomt, is dan wat je zelf schept zonder vorm in aanwezigheid tussen de vormen.

Het is het ondermijnen, of eigenlijk failliet verklaren van de boodschap vanuit het NT begrijp ik hieruit.

De Joh. 1 teksten die juist wijzen op het verschil tussen 2 scheppingen, tussen Leven en leven, tussen Licht en duisternis, tussen het wereldse en het Zijne, tussen mens en Mens-wording, en dat verschil kunnen zien, is wat nu geparkeerd moet worden, of gepasseerd moet worden, om.. tot God te willen komen. Of tot non-God eigenlijk, tot openheid?

En daarna dan Joh. 1 doorgronden, waarin deze wereld toch niet is wat het lijkt.

Daarom; onderzoek de wereld en ontdek wat deze is, zodat de vinger op deze wereld gelegd kan worden, en wees verbaasd.

Ik verklaar niks failliet. Ik onderzoek de menselijke geest en de werking daarvan. Maar mijn bevindingen kunnen nooit waarheid bevatten voor een ander. Een gelovige dwaalt nog in het veld der overtuigingen, zelf heb ik het veld der overtuigingen ooit verlaten. Geloof verlaten kan ik nooit voor iemand anders doen. Ieder mens is oorzakelijk aan zichzelf, openheid of leegte wil niks anders zeggen dan ontvankelijk zijn voor dat wat geen overtuiging of geloof is. Openheid is ook vrij zijn van verwachtingen en eigenwillendheid. Gelovigen doen doorgaans niks anders dan verwachten en hun eigen wil laten gelden.

[thom]

Mooi geschreven maar precies wat ik bedoel; het Ademveld van God zogezegd, de goddelijke natuur, het Woord, moet wijken voor een intellectuele gedachtenvorm om al wat deze wereld heeft, te onderzoeken en al wat is als openheid te ervaren.

En in die openheid scheppen wat in bewustzijn/aanwezigheid langskomt, is dan wat je zelf schept zonder vorm in aanwezigheid tussen de vormen.

Het is het ondermijnen, of eigenlijk failliet verklaren van de boodschap vanuit het NT begrijp ik hieruit.

De Joh. 1 teksten die juist wijzen op het verschil tussen 2 scheppingen, tussen Leven en leven, tussen Licht en duisternis, tussen het wereldse en het Zijne, tussen mens en Mens-wording, en dat verschil kunnen zien, is wat nu geparkeerd moet worden, of gepasseerd moet worden, om.. tot God te willen komen. Of tot non-God eigenlijk, tot openheid?

En daarna dan Joh. 1 doorgronden, waarin deze wereld toch niet is wat het lijkt.

Daarom; onderzoek de wereld en ontdek wat deze is, zodat de vinger op deze wereld gelegd kan worden, en wees verbaasd.

Ik verklaar niks failliet. Ik onderzoek de menselijke geest en de werking daarvan. Maar mijn bevindingen kunnen nooit waarheid bevatten voor een ander. Een gelovige dwaalt nog in het veld der overtuigingen, zelf heb ik het veld der overtuigingen ooit verlaten. Geloof verlaten kan ik nooit voor iemand anders doen. Ieder mens is oorzakelijk aan zichzelf, openheid of leegte wil niks anders zeggen dan ontvankelijk zijn voor dat wat geen overtuiging of geloof is. Openheid is ook vrij zijn van verwachtingen en eigenwillendheid. Gelovigen doen doorgaans niks anders dan verwachten en hun eigen wil laten gelden.

Nou, genoeg gelezen over je houding tegenover het geloof, of geloven of gelovigen. Wanneer er enig begrip ontbreekt, houdt het gewoon op.

Dus hier stopt het voor mij.

[hopper]

Ik verklaar niks failliet. Ik onderzoek de menselijke geest en de werking daarvan. Maar mijn bevindingen kunnen nooit waarheid bevatten voor een ander. Een gelovige dwaalt nog in het veld der overtuigingen, zelf heb ik het veld der overtuigingen ooit verlaten. Geloof verlaten kan ik nooit voor iemand anders doen. Ieder mens is oorzakelijk aan zichzelf, openheid of leegte wil niks anders zeggen dan ontvankelijk zijn voor dat wat geen overtuiging of geloof is. Openheid is ook vrij zijn van verwachtingen en eigenwillendheid. Gelovigen doen doorgaans niks anders dan verwachten en hun eigen wil laten gelden.

Nou, genoeg gelezen over je houding tegenover het geloof, of geloven of gelovigen. Wanneer er enig begrip ontbreekt, houdt het gewoon op.

Dus hier stopt het voor mij.

Oké , je bent gewoon nog niet toe aan deze materie.

[thom]

Nou, genoeg gelezen over je houding tegenover het geloof, of geloven of gelovigen. Wanneer er enig begrip ontbreekt, houdt het gewoon op.

Dus hier stopt het voor mij.

Oké , je bent gewoon nog niet toe aan deze materie.

Materie..

[hopper]

We weten niet zeker of het bewustzijn inderdaad een noodzakelijke voorwaarde heeft in fysische processen. Het bewustzijn als openheid voor ruimte, tijd, medemens en als voorwaarde voor de dood, geeft zijn gronden niet aan ons mee. We zijn een voorwaardelijke openheid die haar voorwaarden niet (volledig) kent. In die openheid kunnen we echter wel contemplatief worden en ons verwonderen, verbijsteren en gelukkig prijzen dat we delen in het mysterie van bestaan en zijn.

https://nl.wikipedia.org/wiki/Contemplatie

Contemplatie is een andere term voor beschouwing. De term stamt van het Latijnse contemplatio. Letterlijk betekent contemplatie "het scheiden van iets uit zijn omgeving". Contemplatio is de Latijnse vertaling van het Griekse theoreia. Contemplatie is verwant aan meditatie.

Zoals het begrip 'contemplatie' zich laat lezen en begrijpen lijkt het iets wat je kunt doen.
Dat is het nu juist niet. Je kunt voor een stilte retraite kiezen, maar dan ben je ergens op uit.

Hoewel contemplatie en meditatie nauw aan elkaar verwant zijn, is er een verschil: bij meditatie wordt vaak een onderwerp, iets of iemand in het midden van de aandacht geplaatst (objectgerichte meditatie), bij contemplatie probeert men zich meer ontvankelijk op te stellen en te verblijven bij het voorwerp van contemplatie om zich hierdoor te laten doordringen.

Hier worden we wat wijzer, bij meditatie is er (vaak) sprake van een gerichtheid op een object.
Contemplatie gaat beter als er zelfs geen voorwerp van contemplatie is.

[peda]

Draagt een quark reeds een "" vorm "van bewustzijn ( beneden de waarnemingsdrempel ) met zich mee ?
De reeds op kleinste nivo bezielde materie, het pantheisme.

[hopper]

Draagt een quark reeds een "" vorm "van bewustzijn ( beneden de waarnemingsdrempel ) met zich mee ?
De reeds op kleinste nivo bezielde materie, het pantheisme.

Sowieso kun je bewustzijn niet waarnemen.

[Vertrokken user_7]

https://debezieling.nl/het-wonder-van-de-werkelijkheid/

De crisis van het theïsme is in de loop van de Europese ideeëngeschiedenis ontstaan. Intellectueel zijn er vier redenen voor:

1. De rationeel-argumentatieve wegen naar God zijn problematisch of zelfs onbegaanbaar. Immanuel Kant laat zien dat de traditionele godsargumenten geen bewijskracht hebben. Weliswaar worden deze argumenten nog steeds hernieuwd en verdedigd, maar deze pogingen lijken niet overtuigend (wat een aparte discussie is).

2. Steeds meer werd ingezien dat het godsidee voort kan komen uit menselijke projectie en psychologische behoeften (zoals door Nietzsche en Freud gesteld) en dat het godsidee daarom geen waarborg is voor het bestaan van God buiten dat idee.

3. De rol van God als verklaringsprincipe van natuurlijke verschijnselen en gebeurtenissen is steeds verder teruggedrongen ten gunste van natuurwetenschappelijke verklaringen. God lijkt binnen de natuurwetenschap een overbodige hypothese.

4. Dat er zinloos lijden in de wereld is, lijkt in tegenspraak met het bestaan van een liefdevolle, morele God.

1. Correct. De godsbewijzen discussie heeft niets opgeleverd.

2. Aan zichzelf overgeleverd heeft de mens steeds weer een God gepostuleerd. Het is de psychologische behoefte aan 'zaligheid' na de dood, omdat het aardse bestaan onbevredigend is. Psychologisch is de behoefte aan een God verklaarbaar.

3. De voortschrijdende wetenschap heeft veel Godsargumenten onschadelijk gemaakt. Van natuurwetenschap word je nu niet bepaald gelovig. Je moet wel erg hardnekkig geloven om alle wetenschappelijke bewijzen te negeren.

4. Waar was God in Auschwitz? (Retorische vraag). Als God dan zo liefdevol is, waarom is hij dan niet op de hand van de liefdevolle mensen?

Valt wel mee. Het christendom alleen al groeid wereldwijd harder dan ooit. Is nog steeds de grootste religie.

Ik ervaar nooit een crisis in mijn geloof.

[peda]

Draagt een quark reeds een "" vorm "van bewustzijn ( beneden de waarnemingsdrempel ) met zich mee ?
De reeds op kleinste nivo bezielde materie, het pantheisme.

Sowieso kun je bewustzijn niet waarnemen.

Inderdaad, bewustzijn zelve is niet waarneembaar, de gevolgen van bewustzijn laten evenwel regelmatig sporen na en die sporen zijn te traceren en te onderzoeken. Bewustzijn beneden de waarnemingsdrempel, zoals bijvoorbeeld gebruikt door Teilhard, laten geen sporen na of de sporen zijn eveneens niet waarneembaar.

[hopper]

Valt wel mee. Het christendom alleen al groeid wereldwijd harder dan ooit. Is nog steeds de grootste religie.

Ik ervaar nooit een crisis in mijn geloof.

Jouw persoonlijk geloof is dan ook niet in crisis, het theïsme is in crisis.

https://www.cbs.nl/nl-nl/nieuws/2018/43 ... -religieus

Het theïsme loopt op haar einde in Nederland. Het is aan de instroom van moslims te danken dat het theïsme nog wat overeind blijft.

Als je naar kerk/moskee bezoek kijkt dan is nog maar 20% theïstisch te noemen.

[Vertrokken user_7]

Valt wel mee. Het christendom alleen al groeid wereldwijd harder dan ooit. Is nog steeds de grootste religie.

Ik ervaar nooit een crisis in mijn geloof.

Jouw persoonlijk geloof is dan ook niet in crisis, het theïsme is in crisis.

https://www.cbs.nl/nl-nl/nieuws/2018/43 ... -religieus

Het theïsme loopt op haar einde in Nederland. Het is aan de instroom van moslims te danken dat het theïsme nog wat overeind blijft.

Als je naar kerk/moskee bezoek kijkt dan is nog maar 20% theïstisch te noemen.

Dat is helemaal niet weinig en ook een onjuiste weergave. Jaarlijks komen er meer christenen Nederland binnen dan moslims.

Daarbij hoort het christendom ook een minderheidsbeweging te zijn.

[Barnabas]

Jouw persoonlijk geloof is dan ook niet in crisis, het theïsme is in crisis.

https://www.cbs.nl/nl-nl/nieuws/2018/43 ... -religieus

Het theïsme loopt op haar einde in Nederland. Het is aan de instroom van moslims te danken dat het theïsme nog wat overeind blijft.

Als je naar kerk/moskee bezoek kijkt dan is nog maar 20% theïstisch te noemen.

Dat is helemaal niet weinig en ook een onjuiste weergave. Jaarlijks komen er meer christenen Nederland binnen dan moslims.

Daarbij hoort het christendom ook een minderheidsbeweging te zijn.

Er is ook een tekst die zegt dat de stad gered had kunnen worden door een wijs man maar er werd niet naar hem geluisterd omdat hij niet in aanzien was. Zo zijn er ook weinig christenen die de oplossingen kennen maar er wordt niet naar hen geluisterd.

[Barnabas]

https://debezieling.nl/het-wonder-van-de-werkelijkheid/



1. Correct. De godsbewijzen discussie heeft niets opgeleverd.

2. Aan zichzelf overgeleverd heeft de mens steeds weer een God gepostuleerd. Het is de psychologische behoefte aan 'zaligheid' na de dood, omdat het aardse bestaan onbevredigend is. Psychologisch is de behoefte aan een God verklaarbaar.

3. De voortschrijdende wetenschap heeft veel Godsargumenten onschadelijk gemaakt. Van natuurwetenschap word je nu niet bepaald gelovig. Je moet wel erg hardnekkig geloven om alle wetenschappelijke bewijzen te negeren.

4. Waar was God in Auschwitz? (Retorische vraag). Als God dan zo liefdevol is, waarom is hij dan niet op de hand van de liefdevolle mensen?

Valt wel mee. Het christendom alleen al groeid wereldwijd harder dan ooit. Is nog steeds de grootste religie.

Ik ervaar nooit een crisis in mijn geloof.

De crisis is voor hen die de God niet kennen en die de kracht van de werking van Zijn Geest niet kennen. Zij weten niet dat God een God van het dagelijks leven is die bijstaat en kracht geeft uit geloof. Wie op God hoopt wordt gered uit moeilijke omstandigheden. God neemt mensen bij de hand en leidt hen naar grazige weiden waar rust is en geweld uitgesloten is.

[Vertrokken user_7]

Dat is helemaal niet weinig en ook een onjuiste weergave. Jaarlijks komen er meer christenen Nederland binnen dan moslims.

Daarbij hoort het christendom ook een minderheidsbeweging te zijn.

Er is ook een tekst die zegt dat de stad gered had kunnen worden door een wijs man maar er werd niet naar hem geluisterd omdat hij niet in aanzien was. Zo zijn er ook weinig christenen die de oplossingen kennen maar er wordt niet naar hen geluisterd.

Ja, dat klopt. Een profeet wordt in zijn eigen plaats nooit geëerd. Van Jezus werd ook in Zijn eigen omgeving gezegd: "is dat niet de zoon van die timmerman?"

[Vertrokken user_7]

Valt wel mee. Het christendom alleen al groeid wereldwijd harder dan ooit. Is nog steeds de grootste religie.

Ik ervaar nooit een crisis in mijn geloof.

De crisis is voor hen die de God niet kennen en die de kracht van de werking van Zijn Geest niet kennen. Zij weten niet dat God een God van het dagelijks leven is die bijstaat en kracht geeft uit geloof. Wie op God hoopt wordt gered uit moeilijke omstandigheden. God neemt mensen bij de hand en leidt hen naar grazige weiden waar rust is en geweld uitgesloten is.

Ja, klopt helemaal wat je zegt.