Precies, er moet in dat opzicht ook geen 'waardering' gehangen worden aan wie het zegt of schrijft.Martine schreef: Helemaal mee eens.
Er zijn momenten dat ik denk: Paulus is niet Christus, dus waarom wordt er dan zoveel gewicht gegeven aan zijn woorden?
Hij schrijft brieven aan de gemeenten waar hij geweest is, die hij gesticht heeft. Hij ziet dingen die pastorale aandacht nodig hebben (bv. omdat men weer een "wet" wil opleggen) of die ronduit aangeven waar dingen ontsporen.
En hij geeft duidelijk aan dat hij niet wil meedoen aan een 'volgelingenrage' om het maar zo te noemen. Mensen die zeggen: "ik ben van..." en dan wordt de naam genoemd van een prediker. Nee, Paulus zegt: we zijn van Christus, behoren bij Hem. Punt.
De apostelen schreven immers door de Heilige Geest gedreven, net zoals de profeten in het OT. Het is alles Gods Woord, en het zou een grote vergissing zijn als we daar verschillend gezag aan gaan toekennen. Is de Heilige Geest minder dan Christus? Is dat een 'andere God'? Moeten deze met elkaar concureren? Dat zal toch niet he!
Het is echter wel van belang acht te slaan op wat geschreven wordt tot wie.
Hetgeen God, door Mozes en de profeten, aan Israel schreef, is niet hetzelfde als wat God, door Paulus, aan de gemeente schreef.
Wij zijn Israel niet, en Israel is de huidige gemeente niet.
Hoewel Israel dat indertijd niet wist, weten wij nu dat de wet en de offers vooruit wezen naar Christus. Dus het fundament is nooit anders geweest en zal ook nooit anders zijn.
Maar dat wil niet zeggen dat wij de inzettingen van de wet van Mozes moeten houden. Wij staan op dat fundament door geloof, zonder de inzettingen. Zij stonden op dat fundament door (gelovig) te gehoorzamen aan de inzettingen.
Beide is door genade, beide is door geloof. Maar hetgeen God van ons vraagt kan dus verschillen.