Nee, er is juist geen gerichtheid op "het echte". De kwestie is dat de natuurlijke mens gericht is op "het onechte". Dat leert de Bijbel ook: alles wat je kunt zien is vergankelijk, maar het ongeziene in onvergankelijk. (2 Korinthiërs 4:18) Maar hoe kun je je richten op 'iets' wat je niet kunt zien?Leon schreef: 17 aug 2025, 08:50Dat “dwalen”(zoekende) lijkt op dromen. Persoonlijk hou ik heel erg van dromen, maar “dwalen” heeft een slechte naam. Wat me opviel is dat er een gerichtheid kan zijn op “het echte”, om van het dwalen af te komen. Zowel binnen de droomwereld als daarbuiten. Zo obsessief, alsof je van “het echte” iets goeds kunt verwachten.Tufkah schreef: 16 aug 2025, 23:10
Zonder de Geest wordt het sowieso niks, ook al ben je nog zoekende. De mens kan zich altijd afvragen, wat gaat van mij uit? En wat gaat van de Geest uit? Ergens moet toch een begin zijn waar de stilte invalt?
Alleen 2 Korinthiërs 4:18 leert al dat er voor de natuurlijke mens geen plaats is in het huis van de Vader, die kun je immers zien.
Dewijl wij niet aanmerken de dingen, die men ziet, maar de dingen, die men niet ziet; want de dingen, die men ziet, zijn tijdelijk, maar de dingen, die men niet ziet, zijn eeuwig.