Kartuizer Klooster.

[Dat_beloof_ik]

Daarnaast twijfelt niemand aan het belang van commando's en sport.

Ik wel.
Indien je de topsport bedoelt, dan zou die indien het aan mij lag reeds lang zijn verdwenen.

Het misbruiken van kinderen omdat de ouders zo graag willen dat ze bij de top komen is in mijn ogen een vorm van Kindermishandeling.

Dat is wel erg rigoreus hoor ik zeg toch ook niet dat we alle religies moeten verbieden vanwege een paar kartuizers die dom doen.

[Tiberius Claudius]

Ik wel.
Indien je de topsport bedoelt, dan zou die indien het aan mij lag reeds lang zijn verdwenen.

Het misbruiken van kinderen omdat de ouders zo graag willen dat ze bij de top komen is in mijn ogen een vorm van Kindermishandeling.

Dat is wel erg rigoreus hoor ik zeg toch ook niet dat we alle religies moeten verbieden vanwege een paar kartuizers die dom doen.

Ik wil ook het sporten niet verbieden, maar wel de topsport daar dit leidt tot kindermishandeling, zowel geestelijk als lichamelijk.

[Tufkah]

https://ongrond.nl/2021/05/wat-is-er-voorbij-het-zelf/

In een groot gedeelte van haar boek geeft Roberts een gedetailleerde beschrijving van haar tocht, die vooral plaatsvond tijdens retraites bij de heremietmonniken van Big Sur en helemaal alleen op deze berg, aan de kust van Californië.

Het was een tocht met hoogte- en dieptepunten. Hoogtepunten door het verkrijgen van mooie inzichten: “God of het leven zijn niet ergens in te vinden. Het is net omgekeerd: alles is in God”.

Dieptepunten kwamen onder andere door het verlies van energie toen haar ‘zelf’ weggevallen was en door het ervaren van een zeer intense energie, een trilling, zo sterk dat ze dacht dat ze dood ging.

Aan het einde van haar tocht ging ze inzien dat ze dezelfde tocht had gemaakt als Christus: eerst een nauwe eenheid met de Vader, met God. Dan de ervaring van God verlaten te zijn, ze kwam zelf terecht in ‘een leegte der leegten’ en vervolgens een herrijzenis. God had helemaal bezit van haar genomen, er was totaal geen zelf meer. Daarbij verkreeg ze ook de ervaring ‘Christus is overal’, waarmee ze een antwoord kreeg op de vraag in haar jeugd: ‘waar is Christus?’

Reflecterend op haar tocht komt ze tot een soort theorie voor de mystieke weg. Hierin onderscheidt ze twee aparte bewegingen. “De eerste beweging is die naar de eenheid van het zelf met God. Dit loopt parallel met het psychologische proces van integratie, waarbij de nadruk ligt op de innerlijke beproevingen en donkere nachten. Daardoor wordt het zelf in een blijvende unie bevestigd met God…”

Op deze eerste beweging volgt een interval dat bij haar twintig jaar duurde. Ze noemt dit het ‘marktplein-stadium’.

Bij het begin van de tweede beweging valt het zelf weg en vindt de ontmoeting plaats met ‘dat wat overblijft’ als het zelf weg is. Ze vindt dan haar ‘heelheid in God’.

Ze schrijft dat ze in de mystieke literatuur geen beschrijving vond van de tweede beweging in haar tocht, wanneer de eenheid met God is verdwenen. Behalve bij Meister Eckhart. Bij hem leest ze over de stap voorbij het zelf en voorbij eenheid met God. Bijvoorbeeld wanneer hij zegt dat ‘het zelf dood is en in de Godheid is begraven’.

In mijn boek Er is meer in ons beschrijf ik een mystieke weg met negen merkstenen. De achtste heb ik genoemd ‘Rusten in het centrum van je wezen: het Onuitsprekelijke’. Als ik Bernadette Roberts goed begrijp ging zij nog een stap verder. Ze kwam terecht in een toestand waarin geen ‘je’ is, geen zelf, geen ‘centrum’, maar waar God overal is. En daar maakte zij zelf deel van uit, op een voor mij onbegrijpelijke wijze.

De zogeheten woestijnervaring is een universele ervaring. De mens kan God alleen ontmoeten in absolute ledigheid, waar de mens ook van God verlaten is. Alleen mensen met deze woestijnervaring begrijpen waarom deze verlatenheid noodzakelijk is. Om met Meister Eckhart te spreken: “ik bid tot God dat hij mij van God verlost!” Ook Jezus had deze Godsverlatenheid nodig aan het kruis.

Tussen de woestijn ervaring en het niet-zelf lag bij Julia Roberts maar liefst 20 jaar. Kenmerkend is ook het verlies van energie bij het wegvallen van het ego en toestromen van de energetische energie:

Dieptepunten kwamen onder andere door het verlies van energie toen haar ‘zelf’ weggevallen was en door het ervaren van een zeer intense energie, een trilling, zo sterk dat ze dacht dat ze dood ging.

Het is zo gelegen dat het ego een "eigen" energie heeft. Als het ego sterft vind er een soort van omkering plaats op energetisch niveau. Het ego sterft letterlijk af en dit laat zich kenmerken door verlies van energie (vermoeidheid) wat niet erg prettig is.