Kartuizer Klooster.

[Dat_beloof_ik]

Daarnaast twijfelt niemand aan het belang van commando's en sport.

Ik wel.
Indien je de topsport bedoelt, dan zou die indien het aan mij lag reeds lang zijn verdwenen.

Het misbruiken van kinderen omdat de ouders zo graag willen dat ze bij de top komen is in mijn ogen een vorm van Kindermishandeling.

Dat is wel erg rigoreus hoor ik zeg toch ook niet dat we alle religies moeten verbieden vanwege een paar kartuizers die dom doen.

[Tiberius Claudius]

Ik wel.
Indien je de topsport bedoelt, dan zou die indien het aan mij lag reeds lang zijn verdwenen.

Het misbruiken van kinderen omdat de ouders zo graag willen dat ze bij de top komen is in mijn ogen een vorm van Kindermishandeling.

Dat is wel erg rigoreus hoor ik zeg toch ook niet dat we alle religies moeten verbieden vanwege een paar kartuizers die dom doen.

Ik wil ook het sporten niet verbieden, maar wel de topsport daar dit leidt tot kindermishandeling, zowel geestelijk als lichamelijk.

[Tufkah]

https://ongrond.nl/2021/05/wat-is-er-voorbij-het-zelf/

In een groot gedeelte van haar boek geeft Roberts een gedetailleerde beschrijving van haar tocht, die vooral plaatsvond tijdens retraites bij de heremietmonniken van Big Sur en helemaal alleen op deze berg, aan de kust van Californië.

Het was een tocht met hoogte- en dieptepunten. Hoogtepunten door het verkrijgen van mooie inzichten: “God of het leven zijn niet ergens in te vinden. Het is net omgekeerd: alles is in God”.

Dieptepunten kwamen onder andere door het verlies van energie toen haar ‘zelf’ weggevallen was en door het ervaren van een zeer intense energie, een trilling, zo sterk dat ze dacht dat ze dood ging.

Aan het einde van haar tocht ging ze inzien dat ze dezelfde tocht had gemaakt als Christus: eerst een nauwe eenheid met de Vader, met God. Dan de ervaring van God verlaten te zijn, ze kwam zelf terecht in ‘een leegte der leegten’ en vervolgens een herrijzenis. God had helemaal bezit van haar genomen, er was totaal geen zelf meer. Daarbij verkreeg ze ook de ervaring ‘Christus is overal’, waarmee ze een antwoord kreeg op de vraag in haar jeugd: ‘waar is Christus?’

Reflecterend op haar tocht komt ze tot een soort theorie voor de mystieke weg. Hierin onderscheidt ze twee aparte bewegingen. “De eerste beweging is die naar de eenheid van het zelf met God. Dit loopt parallel met het psychologische proces van integratie, waarbij de nadruk ligt op de innerlijke beproevingen en donkere nachten. Daardoor wordt het zelf in een blijvende unie bevestigd met God…”

Op deze eerste beweging volgt een interval dat bij haar twintig jaar duurde. Ze noemt dit het ‘marktplein-stadium’.

Bij het begin van de tweede beweging valt het zelf weg en vindt de ontmoeting plaats met ‘dat wat overblijft’ als het zelf weg is. Ze vindt dan haar ‘heelheid in God’.

Ze schrijft dat ze in de mystieke literatuur geen beschrijving vond van de tweede beweging in haar tocht, wanneer de eenheid met God is verdwenen. Behalve bij Meister Eckhart. Bij hem leest ze over de stap voorbij het zelf en voorbij eenheid met God. Bijvoorbeeld wanneer hij zegt dat ‘het zelf dood is en in de Godheid is begraven’.

In mijn boek Er is meer in ons beschrijf ik een mystieke weg met negen merkstenen. De achtste heb ik genoemd ‘Rusten in het centrum van je wezen: het Onuitsprekelijke’. Als ik Bernadette Roberts goed begrijp ging zij nog een stap verder. Ze kwam terecht in een toestand waarin geen ‘je’ is, geen zelf, geen ‘centrum’, maar waar God overal is. En daar maakte zij zelf deel van uit, op een voor mij onbegrijpelijke wijze.

De zogeheten woestijnervaring is een universele ervaring. De mens kan God alleen ontmoeten in absolute ledigheid, waar de mens ook van God verlaten is. Alleen mensen met deze woestijnervaring begrijpen waarom deze verlatenheid noodzakelijk is. Om met Meister Eckhart te spreken: “ik bid tot God dat hij mij van God verlost!” Ook Jezus had deze Godsverlatenheid nodig aan het kruis.

Tussen de woestijn ervaring en het niet-zelf lag bij Julia Roberts maar liefst 20 jaar. Kenmerkend is ook het verlies van energie bij het wegvallen van het ego en toestromen van de energetische energie:

Dieptepunten kwamen onder andere door het verlies van energie toen haar ‘zelf’ weggevallen was en door het ervaren van een zeer intense energie, een trilling, zo sterk dat ze dacht dat ze dood ging.

Het is zo gelegen dat het ego een "eigen" energie heeft. Als het ego sterft vind er een soort van omkering plaats op energetisch niveau. Het ego sterft letterlijk af en dit laat zich kenmerken door verlies van energie (vermoeidheid) wat niet erg prettig is.

[Kattekliek]

Op 22 October schreef Tufkah het volgende:

https://ongrond.nl/2021/05/wat-is-er-voorbij-het-zelf/

In een groot gedeelte van haar boek geeft Roberts een gedetailleerde beschrijving van haar tocht, die vooral plaatsvond tijdens retraites bij de heremietmonniken van Big Sur en helemaal alleen op deze berg, aan de kust van Californië.

Het was een tocht met hoogte- en dieptepunten. Hoogtepunten door het verkrijgen van mooie inzichten: “God of het leven zijn niet ergens in te vinden. Het is net omgekeerd: alles is in God”.

Dieptepunten kwamen onder andere door het verlies van energie toen haar ‘zelf’ weggevallen was en door het ervaren van een zeer intense energie, een trilling, zo sterk dat ze dacht dat ze dood ging.

Aan het einde van haar tocht ging ze inzien dat ze dezelfde tocht had gemaakt als Christus: eerst een nauwe eenheid met de Vader, met God. Dan de ervaring van God verlaten te zijn, ze kwam zelf terecht in ‘een leegte der leegten’ en vervolgens een herrijzenis. God had helemaal bezit van haar genomen, er was totaal geen zelf meer. Daarbij verkreeg ze ook de ervaring ‘Christus is overal’, waarmee ze een antwoord kreeg op de vraag in haar jeugd: ‘waar is Christus?’

Reflecterend op haar tocht komt ze tot een soort theorie voor de mystieke weg. Hierin onderscheidt ze twee aparte bewegingen. “De eerste beweging is die naar de eenheid van het zelf met God. Dit loopt parallel met het psychologische proces van integratie, waarbij de nadruk ligt op de innerlijke beproevingen en donkere nachten. Daardoor wordt het zelf in een blijvende unie bevestigd met God…”

Op deze eerste beweging volgt een interval dat bij haar twintig jaar duurde. Ze noemt dit het ‘marktplein-stadium’.

Bij het begin van de tweede beweging valt het zelf weg en vindt de ontmoeting plaats met ‘dat wat overblijft’ als het zelf weg is. Ze vindt dan haar ‘heelheid in God’.

Ze schrijft dat ze in de mystieke literatuur geen beschrijving vond van de tweede beweging in haar tocht, wanneer de eenheid met God is verdwenen. Behalve bij Meister Eckhart. Bij hem leest ze over de stap voorbij het zelf en voorbij eenheid met God. Bijvoorbeeld wanneer hij zegt dat ‘het zelf dood is en in de Godheid is begraven’.

In mijn boek Er is meer in ons beschrijf ik een mystieke weg met negen merkstenen. De achtste heb ik genoemd ‘Rusten in het centrum van je wezen: het Onuitsprekelijke’. Als ik Bernadette Roberts goed begrijp ging zij nog een stap verder. Ze kwam terecht in een toestand waarin geen ‘je’ is, geen zelf, geen ‘centrum’, maar waar God overal is. En daar maakte zij zelf deel van uit, op een voor mij onbegrijpelijke wijze.

Je moet vooral niet alles zo maar geloven!

Margaret Roberts is een zeer bedenkelijke vrouw. Eerst heeft zij 8 jaren als een Carmalietes geleefd, als een non in een totaal contemplatief klooster. Dat zou betekenen dat zij een eeuwige belofte heeft gemaakt om altijd aan haar roeping trouw te blijven. In een klooster doet men gewoonlijk twee jaar aan een novitiaat, da drie jaren een tijdelijke belofte en dan pas na die vijf jaren doet men een eeuwige belofte. Dus zij is haar eeuwige belofte gebroken. Nu is het is het niet totaal onmogelijk om zo iets te doen, maar dat is zeer ongebruikelijk en een teken dat er iets het misgelopen. Dat ziet er a niet goed uit, maar daar heb ik verder geen oordeel over.

Toen is zij eerst gaan studeren om arts te worden. Dat deed zij voor drie jaren voordat zij weer iets anders ging doen. Deze keer ging zij studeren om leraar te worden en dat is dan ook gelukt en zij stichtte zelf ook haar eigen school. Ook is zij getrouwd en kreeg zij 4 kinderen (allemaal met namen die met M begonnen!). Maar uiteindelijk verliet haar man het huwelijk. ?????? Het rare is dat zij toen naar de Katholieke Kerk is gegaan om haar huwelijk ongeldig verklaard te krijgen en dat is haar gelukt. Een nietig verklaring is ongebruikelijk en gebeurt alleen maar als er iets zeer verkeerd was toen zij trouwde. Misschien is zij buiten de Kerk getrouwd. Ik weet het niet, maar hier ook weer heb ik geen oordeel, maar het is niet “a good look”.
Uiteindelijk is zij in haar slaap gestorven in 2017.

Nu, over haar “leer.” Zij heeft een dik boek geschreven, The real Christ (De echte Christus) 527 bladzijden(!) over het geloof en het “mystiek” leven. Zij is beslist geen dommerik, maar inderdaad een zeer geleerde vrouw. Zeer geleerd, maar totaal verkeerd! Hier kan je het allemaal lezen:

https://dokumen.pub/the-real-christ-978 ... 51151.html

Het boek begint als volgend:

Wie gelooft dat de man Jezus, die 2000 jaar geleden op aarde rondliep, God was, hoeft niet verder te lezen. Omdat ik geloof dat geen enkel mens God is, zullen degenen die het daar niet mee eens zijn dit boek alleen maar verontrustend en onaangenaam vinden. Dit schrijven is niet voor degenen die ervan overtuigd zijn dat ze het laatste woord over Christus hebben, maar voor degenen die op zoek zijn naar de ware Christus. Hoewel ik geloof dat alle christenen het juiste geloof hebben, denk ik niet dat alle christenen de juiste overtuigingen, het juiste begrip of de juiste visie op Christus hebben. Gezien al het gepraat over Jezus tegenwoordig, komt het christendom over als een persoonlijkheidscultus, de verering van een mens, die niets met Christus te maken heeft – het stoot mensen zelfs af. De reden voor dit schrijven is dan ook mijn perceptie dat de ware Christus voor het christendom zo goed als verloren is gegaan.

Nou, dat zegt al veel, alles eigenlijk. Als men niet gelooft dat Christus de incarnate (vleesgeworden) God is dan on ken je het hele geloof en alles wat daar mee samenhangt. Dan ben je een valse leraar en geen Christen.

Een paar dingen die zij zegt:

God is geen Wezen (meer een soort kracht of zoiets)

De mensheid is bestemd voor het eeuwige leven met God, ongeacht individuele verdiensten. (Dus er is geen hel)

Degenen die het niet eens zijn met deze definities, moeten niet verder lezen; het zou hen alleen maar verwarren en van streek maken. Bovendien heeft het geen zin om hierover te discussiëren, aangezien ik mijn huiswerk heb gedaan, op de hoogte ben van alle tegengestelde standpunten en ze als onjuist of onjuist beschouw. Gezien dezelfde christelijke achtergrond en geschiedenis als degenen die bezwaar maken, weet ik al waar zij vandaan komen. Zij weten echter niet waar ik vandaan kom, en daarin schuilt het verschil. (Zij weet beter dan iedereen!)

Ongelooflijke verwaandheid!

[Jon]

Op 22 October schreef Tufkah het volgende:

https://ongrond.nl/2021/05/wat-is-er-voorbij-het-zelf/

In een groot gedeelte van haar boek geeft Roberts een gedetailleerde beschrijving van haar tocht, die vooral plaatsvond tijdens retraites bij de heremietmonniken van Big Sur en helemaal alleen op deze berg, aan de kust van Californië.

Het was een tocht met hoogte- en dieptepunten. Hoogtepunten door het verkrijgen van mooie inzichten: “God of het leven zijn niet ergens in te vinden. Het is net omgekeerd: alles is in God”.

Dieptepunten kwamen onder andere door het verlies van energie toen haar ‘zelf’ weggevallen was en door het ervaren van een zeer intense energie, een trilling, zo sterk dat ze dacht dat ze dood ging.

Aan het einde van haar tocht ging ze inzien dat ze dezelfde tocht had gemaakt als Christus: eerst een nauwe eenheid met de Vader, met God. Dan de ervaring van God verlaten te zijn, ze kwam zelf terecht in ‘een leegte der leegten’ en vervolgens een herrijzenis. God had helemaal bezit van haar genomen, er was totaal geen zelf meer. Daarbij verkreeg ze ook de ervaring ‘Christus is overal’, waarmee ze een antwoord kreeg op de vraag in haar jeugd: ‘waar is Christus?’

Reflecterend op haar tocht komt ze tot een soort theorie voor de mystieke weg. Hierin onderscheidt ze twee aparte bewegingen. “De eerste beweging is die naar de eenheid van het zelf met God. Dit loopt parallel met het psychologische proces van integratie, waarbij de nadruk ligt op de innerlijke beproevingen en donkere nachten. Daardoor wordt het zelf in een blijvende unie bevestigd met God…”

Op deze eerste beweging volgt een interval dat bij haar twintig jaar duurde. Ze noemt dit het ‘marktplein-stadium’.

Bij het begin van de tweede beweging valt het zelf weg en vindt de ontmoeting plaats met ‘dat wat overblijft’ als het zelf weg is. Ze vindt dan haar ‘heelheid in God’.

Ze schrijft dat ze in de mystieke literatuur geen beschrijving vond van de tweede beweging in haar tocht, wanneer de eenheid met God is verdwenen. Behalve bij Meister Eckhart. Bij hem leest ze over de stap voorbij het zelf en voorbij eenheid met God. Bijvoorbeeld wanneer hij zegt dat ‘het zelf dood is en in de Godheid is begraven’.

In mijn boek Er is meer in ons beschrijf ik een mystieke weg met negen merkstenen. De achtste heb ik genoemd ‘Rusten in het centrum van je wezen: het Onuitsprekelijke’. Als ik Bernadette Roberts goed begrijp ging zij nog een stap verder. Ze kwam terecht in een toestand waarin geen ‘je’ is, geen zelf, geen ‘centrum’, maar waar God overal is. En daar maakte zij zelf deel van uit, op een voor mij onbegrijpelijke wijze.

Je moet vooral niet alles zo maar geloven!

Margaret Roberts is een zeer bedenkelijke vrouw. Eerst heeft zij 8 jaren als een Carmalietes geleefd, als een non in een totaal contemplatief klooster. Dat zou betekenen dat zij een eeuwige belofte heeft gemaakt om altijd aan haar roeping trouw te blijven. In een klooster doet men gewoonlijk twee jaar aan een novitiaat, da drie jaren een tijdelijke belofte en dan pas na die vijf jaren doet men een eeuwige belofte. Dus zij is haar eeuwige belofte gebroken. Nu is het is het niet totaal onmogelijk om zo iets te doen, maar dat is zeer ongebruikelijk en een teken dat er iets het misgelopen. Dat ziet er a niet goed uit, maar daar heb ik verder geen oordeel over.

Toen is zij eerst gaan studeren om arts te worden. Dat deed zij voor drie jaren voordat zij weer iets anders ging doen. Deze keer ging zij studeren om leraar te worden en dat is dan ook gelukt en zij stichtte zelf ook haar eigen school. Ook is zij getrouwd en kreeg zij 4 kinderen (allemaal met namen die met M begonnen!). Maar uiteindelijk verliet haar man het huwelijk. ?????? Het rare is dat zij toen naar de Katholieke Kerk is gegaan om haar huwelijk ongeldig verklaard te krijgen en dat is haar gelukt. Een nietig verklaring is ongebruikelijk en gebeurt alleen maar als er iets zeer verkeerd was toen zij trouwde. Misschien is zij buiten de Kerk getrouwd. Ik weet het niet, maar hier ook weer heb ik geen oordeel, maar het is niet “a good look”.
Uiteindelijk is zij in haar slaap gestorven in 2017.

Nu, over haar “leer.” Zij heeft een dik boek geschreven, The real Christ (De echte Christus) 527 bladzijden(!) over het geloof en het “mystiek” leven. Zij is beslist geen dommerik, maar inderdaad een zeer geleerde vrouw. Zeer geleerd, maar totaal verkeerd! Hier kan je het allemaal lezen:

https://dokumen.pub/the-real-christ-978 ... 51151.html

Het boek begint als volgend:

Wie gelooft dat de man Jezus, die 2000 jaar geleden op aarde rondliep, God was, hoeft niet verder te lezen. Omdat ik geloof dat geen enkel mens God is, zullen degenen die het daar niet mee eens zijn dit boek alleen maar verontrustend en onaangenaam vinden. Dit schrijven is niet voor degenen die ervan overtuigd zijn dat ze het laatste woord over Christus hebben, maar voor degenen die op zoek zijn naar de ware Christus. Hoewel ik geloof dat alle christenen het juiste geloof hebben, denk ik niet dat alle christenen de juiste overtuigingen, het juiste begrip of de juiste visie op Christus hebben. Gezien al het gepraat over Jezus tegenwoordig, komt het christendom over als een persoonlijkheidscultus, de verering van een mens, die niets met Christus te maken heeft – het stoot mensen zelfs af. De reden voor dit schrijven is dan ook mijn perceptie dat de ware Christus voor het christendom zo goed als verloren is gegaan.

Nou, dat zegt al veel, alles eigenlijk. Als men niet gelooft dat Christus de incarnate (vleesgeworden) God is dan on ken je het hele geloof en alles wat daar mee samenhangt. Dan ben je een valse leraar en geen Christen.

Een paar dingen die zij zegt:

God is geen Wezen (meer een soort kracht of zoiets)

De mensheid is bestemd voor het eeuwige leven met God, ongeacht individuele verdiensten. (Dus er is geen hel)

Degenen die het niet eens zijn met deze definities, moeten niet verder lezen; het zou hen alleen maar verwarren en van streek maken. Bovendien heeft het geen zin om hierover te discussiëren, aangezien ik mijn huiswerk heb gedaan, op de hoogte ben van alle tegengestelde standpunten en ze als onjuist of onjuist beschouw. Gezien dezelfde christelijke achtergrond en geschiedenis als degenen die bezwaar maken, weet ik al waar zij vandaan komen. Zij weten echter niet waar ik vandaan kom, en daarin schuilt het verschil. (Zij weet beter dan iedereen!)

Ongelooflijke verwaandheid!

Ook de homo nomous (de religieuze mens) zal sterven wanneer men de smalle weg blijft volgen….. De overpriesters willen daar niet aan. Daarom zei Jezus zélfs:

Matteüs 21:31
Jezus zeide tot hen: Voorwaar, Ik zeg u, dat de tollenaars en de hoeren u voorgaan in het Koninkrijk Gods.

Jezus houdt zich niet aan de voorschriften en de contracten en de termijnen van overpriesters en schriftgeleerden. Hij is voor hen dan ook een Steen des Aanstoots en een Rots der ergernis. Cq een struikelblok voor religieuze mensen.

[peda]

"" Hoeren en tollenaars "' staan bijbels gezien m.i. niet gelijk aan '' geestelijke "' mensen, maar eerder aan natuurlijke mensen die het niet zo nauw nemen met "' hoe "' het volgens de bijbel zou moeten zijn qua normen en waarden.
Wanneer de zeer natuurlijk levende "' hoeren en tollenaars "" quasi als eersten ( zij gaan U voor ) toegang hebben tot het "' koninkrijk "" dan mogen de "' geestelijken "" onder ons wel in hun uitlatingen een krachtig toontje lager zingen !!
Het is niet de eerste of beste aan wie dit citaat volgens de overlevering wordt toegeschreven.

[Tufkah]

De context is dat in de gelijkenis van de twee zonen de vader vraagt aan de eerste om in de wijngaard te werken. Hij weigert eerst, maar verandert van gedachten en gaat toch. De tweede zoon zegt meteen "ja", maar gaat vervolgens niet. De eerste zoon heeft toch de wil van de Vader gedaan ondanks zijn aanvankelijke weigering. De tweede zoon is de schijnheilige die 'ja' zegt , maar 'nee' doet. De portee? U zal niet geoordeeld worden op wat u zegt en of u mooi kan praten. U zult geoordeeld worden op de wil van de Vader.

En waarom kunnen hoeren en tollenaars geen geestelijke mensen zijn? Is dat omdat wij op ze neer kijken?

Wat er niet staat is dat je dan maar hoer of tollenaar moet worden om het Koninkrijk binnen te gaan. Zo is het ook weer niet. De criteria voor het Koninkrijk zijn duidelijk gesteld door Jezus: blijf weg van het boze, die neemt het Woord des Koninkrijks bij je hart weg.

[Tiberius Claudius]

"" Hoeren en tollenaars "' staan bijbels gezien m.i. niet gelijk aan '' geestelijke "' mensen, maar eerder aan natuurlijke mensen die het niet zo nauw nemen met "' hoe "' het volgens de bijbel zou moeten zijn qua normen en waarden.
Wanneer de zeer natuurlijk levende "' hoeren en tollenaars "" quasi als eersten ( zij gaan U voor ) toegang hebben tot het "' koninkrijk "" dan mogen de "' geestelijken "" onder ons wel in hun uitlatingen een krachtig toontje lager zingen !!
Het is niet de eerste of beste aan wie dit citaat volgens de overlevering wordt toegeschreven.

Jezus keek kennelijk niet zo krap:

1. Een van de zijn discipelen was een Tollenaar.
2. Hij was bevriend met Maria Magdalena sie ook wel Maris de H.... wordt genoemd.
3. Hij genas op afstand een voor een Romeinse officier die stellig een Heiden was.
4. ......................