De geestelijke mens wordt van niemand onderscheiden.

[Tufkah]

1 Korinthiërs 2:15 Doch de geestelijke mens onderscheidt wel alle dingen, maar hij zelf wordt van niemand onderscheiden.


Vandaag schreef iemand dat hij het zeer onaangenaam vind om te horen dat hij geen geestelijk mens is. Maar waarom bestudeert men niet beter de Bijbel? De geestelijke mens zelf wordt van niemand onderscheiden, zo staat het in de tekst. Daarbij hoeft niet de vraag gesteld te worden wie dan een geestelijke mens is, maar de mens zelf dient bij zichzelf te rade te gaan.

Het is de natuurlijke mens die zich zelf wenst te onderscheiden van een ander. Zodra de ene mens zich beter acht dan de andere mens dan is er reeds onderscheid. Dit raakt direct aan het onderwerp 'discriminatie'. Discriminatie is het ongelijk of achtergesteld behandelen van mensen op basis van kenmerken die er niet toe doen, zoals huidskleur, geslacht, religie of handicap. Wie wel discrimineert is nooit een geestelijke mens, want een geestelijke mens onderscheidt zich van niemand.

Ik lees regelmatig commentaren op het begrip "geestelijke mens" , wat toch echt een Bijbels begrip is. Maar dat is dan (kennelijk?) van mensen die discrimineren. Uit 1 Korinthiërs 2:15 kunnen we begrijpen dat 'discriminatie' God niet welgevallig is. Je zult dus wat moeten doen aan je eigen discriminerende opvattingen om het begrip 'geestelijke mens' te doorgronden.

Voor de helderheid: racisme, homofobie, misogynie, misandrie enz zijn eigenschappen van de natuurlijke mens. Met deze eigenschappen onderscheidt de natuurlijke mens zich van een ander. De geestelijke mens zijn allen gelijk en gelijk van waarde.

Maar ga een ander niet verwijten dat jij niet weet wat een geestelijke mens is, jij moet toch zo nodig onderscheid aanbrengen?

[Leon]

het probleem zou ook kunnen zijn dat herinnerd worden aan het zijn van natuurlijke mens vervelend is. Dat is de waarheid en je kunt er niet omheen. Vooral ook omdat ondertussen toch wel duidelijk is dat geestelijke mensen dat probleem niet hebben.

[Tufkah]

het probleem zou ook kunnen zijn dat herinnerd worden aan het zijn van natuurlijke mens vervelend is. Dat is de waarheid en je kunt er niet omheen. Vooral ook omdat ondertussen toch wel duidelijk is dat geestelijke mensen dat probleem niet hebben.

Zou je denken? Als natuurlijke mens kun je dan toch beter trachten jezelf niet langer te onderscheiden van anderen? Ik citeer even uit 1 Korinthiërs 12

11 Doch deze dingen alle werkt een en dezelfde Geest, delende aan een iegelijk in het bijzonder, gelijkerwijs Hij wil.
12 Want gelijk het lichaam een is, en vele leden heeft, en al de leden van dit ene lichaam, vele zijnde, maar een lichaam zijn, alzo ook Christus.
13 Want ook wij allen zijn door een Geest tot een lichaam gedoopt; hetzij Joden, hetzij Grieken, hetzij dienstknechten, hetzij vrijen; en wij zijn allen tot een Geest gedrenkt.
14 Want ook het lichaam is niet een lid, maar vele leden.
15 Indien de voet zeide: Dewijl ik de hand niet ben, zo ben ik van het lichaam niet; is hij daarom niet van het lichaam?
16 En indien het oor zeide: Dewijl ik het oog niet ben, zo ben ik van het lichaam niet; is het daarom niet van het lichaam?
17 Ware het gehele lichaam het oog, waar zou het gehoor zijn? Ware het gehele lichaam gehoor, waar zou de reuk zijn?
18 Maar nu heeft God de leden gezet, een iegelijk van dezelve in het lichaam, gelijk Hij gewild heeft.
19 Waren zij alle maar een lid, waar zou het lichaam zijn?
20 Maar nu zijn er wel vele leden, doch maar een lichaam.


Vers 13 verteld dat we door een Geest tot een lichaam zijn gedoopt. Joden, Grieken, het maakt niet uit. Maar zolang de mens nog onderscheid maakt tussen Joden en Grieken, tussen mannen en vrouwen, tussen homo's en hetero's, hoe kun je dan één lichaam zijn? Zolang de mensen nog iets van onderscheid bewaren ben je niet in dezelfde Geest gedrenkt.

[J-W]

Ik krijg de indruk dat Tufkah deze topic heeft opgezet om de steeds terugkerende kritiek op zijn persoon als geestelijk mens te doen stoppen. We gaan zien of het wat in zijn voordeel gaat uithalen. Of geestelijke mensen niet oordelen is voor mij sowieso de vraag. Tufkah heeft zich daar op GG in elke geval zoals bekend meerdere keren aan schuldig gemaakt.
Het lijkt me daarom voor elk mens wel is waar een goed streven om niet te oordelen e.d. maar volmaakt zal niemand worden zodat in mijn optiek niemand zich een geestelijk mens kan noemen, ook Tufkah niet.
Op GG komt het oordelen bij de "geestelijke " mens blijkbaar als hinderlijk over maar in het echte leven zijn er natuurlijk ergere dingen waaraan een mens zich schuldig kan maken, zowel door de natuurlijke als de "geestelijke"
Het is dus maar net waar je je druk om wil maken.

[peda]

De hele bijbel draait om "'oordelen"'.
Wat is in de "" Ogen "" van God Goed en wat is in de "" Ogen "" van God Niet Goed.
De mens die meent met de "" Ogen "" van God te kunnen kijken ( positieve theologie ) oordeelt er daarom vrolijk op los.
Begrijpelijk want oordelen betekent het beschikken over een eigen "' ijkstok "" waarlangs het handelen van anderen wordt gelegd en vervolgens een conclusie ( = oordeel ) wordt getrokken.
Wie niet oordeelt, heeft geen persoonlijke "" ijkstok "" en of de mens zonder "" ijkstok "' in de realiteit bestaat, het lijkt mij van niet.

[Leon]

De hele bijbel draait om "'oordelen"'.
Wat is in de "" Ogen "" van God Goed en wat is in de "" Ogen "" van God Niet Goed.
De mens die meent met de "" Ogen "" van God te kunnen kijken ( positieve theologie ) oordeelt er daarom vrolijk op los.
Begrijpelijk want oordelen betekent het beschikken over een eigen "' ijkstok "" waarlangs het handelen van anderen wordt gelegd en vervolgens een conclusie ( = oordeel ) wordt getrokken.
Wie niet oordeelt, heeft geen persoonlijke "" ijkstok "" en of de mens zonder "" ijkstok "' in de realiteit bestaat, het lijkt mij van niet.

Je moet in staat zijn de eigen ijkstok te relativeren. Dat is een begin van een weg die uiteindelijk naar “altijd aardig” voert.

[Messenger]

Ik krijg de indruk dat Tufkah deze topic heeft opgezet om de steeds terugkerende kritiek op zijn persoon als geestelijk mens te doen stoppen. We gaan zien of het wat in zijn voordeel gaat uithalen. Of geestelijke mensen niet oordelen is voor mij sowieso de vraag. Tufkah heeft zich daar op GG in elke geval zoals bekend meerdere keren aan schuldig gemaakt.
Het lijkt me daarom voor elk mens wel is waar een goed streven om niet te oordelen e.d. maar volmaakt zal niemand worden zodat in mijn optiek niemand zich een geestelijk mens kan noemen, ook Tufkah niet.
Op GG komt het oordelen bij de "geestelijke " mens blijkbaar als hinderlijk over maar in het echte leven zijn er natuurlijk ergere dingen waaraan een mens zich schuldig kan maken, zowel door de natuurlijke als de "geestelijke"
Het is dus maar net waar je je druk om wil maken.

Je kunt jezelf wel uitroepen als geestelijk mens of als profeet, dat wil niet zeggen dat je dat dan ook bent.

[Messenger]

De hele bijbel draait om "'oordelen"'.
Wat is in de "" Ogen "" van God Goed en wat is in de "" Ogen "" van God Niet Goed.
De mens die meent met de "" Ogen "" van God te kunnen kijken ( positieve theologie ) oordeelt er daarom vrolijk op los.
Begrijpelijk want oordelen betekent het beschikken over een eigen "' ijkstok "" waarlangs het handelen van anderen wordt gelegd en vervolgens een conclusie ( = oordeel ) wordt getrokken.
Wie niet oordeelt, heeft geen persoonlijke "" ijkstok "" en of de mens zonder "" ijkstok "' in de realiteit bestaat, het lijkt mij van niet.

Het is de mens die besluit wat niet langer goed is en wat er nu wel goed is volgens God.

De ijkstok is gemaakt door mensen en nogal eens gewijzigd door mensen. God ijkt niet, God vertrouwt de mens de vrije wil toe en geeft de mens daarmee de verantwoordelijkheid.

[Petra]

1 Korinthiërs 2:15 Doch de geestelijke mens onderscheidt wel alle dingen, maar hij zelf wordt van niemand onderscheiden.

Uit 1 Korinthiërs 2:15 kunnen we begrijpen dat 'discriminatie' God niet welgevallig is.

Eh.. bedoel je dat je discriminatie wel veroordeelt ?
Onderscheid de geestelijke mens zich dan wel van mensen die discrimineren ?

Opmerkelijk genoeg is Messengers boodschap consistent in het niet oordelen. Tot Hitler aan toe. Maar dat vond jij te ver gaan.
Wie is er dan meer geestelijk georiënteerd conform jouw ijkstok? Imo Messenger

[Tufkah]

1 Korinthiërs 2:15 Doch de geestelijke mens onderscheidt wel alle dingen, maar hij zelf wordt van niemand onderscheiden.

Uit 1 Korinthiërs 2:15 kunnen we begrijpen dat 'discriminatie' God niet welgevallig is.

Eh.. bedoel je dat je discriminatie wel veroordeelt ?
Onderscheid de geestelijke mens zich dan wel van mensen die discrimineren ?

Opmerkelijk genoeg is Messengers boodschap consistent in het niet oordelen. Tot Hitler aan toe. Maar dat vond jij te ver gaan.
Wie is er dan meer geestelijk georiënteerd conform jouw ijkstok? Imo Messenger

De geestelijke mens discrimineert niet. Hitler discrimineerde wel. Wat begrijp je daar niet aan?

[J-W]

........De geestelijke mens discrimineert niet. Hitler discrimineerde wel.............

Deze opmerking van jou is toch een oordeel over een ander?
De natuurlijke mens mag volgens Tufkah niet oordelen of zijn monologen over de geestelijke mens Tufkah gewauwel zijn maar Tufkah mag als geestelijk mens wel een oordeel uitspreken over degenen die volgens hem discrimineren.
Het heeft er daarom alle schijn van dat Tufkah een ijkstok hanteert die alleen zijn eigen belangen dient.

[Inktvlam]

Lorber over de geestelijke mens.
https://www.nieuweopenbaring.nl/boeken-lezen/7/55/

[Tufkah]

Kierkegaard: ‘De mens is een dier dat geest kan worden. Maar daar is hij als dier natuurlijk uiterst bevreesd voor, als de dood. Daarvoor moet hij de kudde namelijk verlaten.’

[J-W]

Kierkegaard: ‘De mens is een dier dat geest kan worden. Maar daar is hij als dier natuurlijk uiterst bevreesd voor, als de dood. Daarvoor moet hij de kudde namelijk verlaten.’

In een kudde leven is voor iedereen aan te bevelen, de voordelen ervan in het dierenrijk zijn bekend.
Ook God sprak in Genesis in zichzelf dat het niet goed was als de mens alleen zou blijven.
Mensen die geen aansluiting vinden bij hun medemens en toch ergens behoefte aan hebben kiezen vaak voor een bepaalde religie en
troosten zich dan met de uitspraak van Jezus dat de enkeling wat voor heeft boven de massa.
Of ze echter dan automatisch geestelijk worden lijkt mij niet echt iets vanzelfsprekends ook al maakt de enkeling dat zichzelf wel wijs.

[Tufkah]

De geest der wereld of de Geest die uit God is, dat is de kwestie. De geest der wereld kent iedereen, dat is de geest die opgedaan is in de zelf-wereld verhouding. Deze geest zal verloren gaan bij de dood. Alleen de Geest welke uit God is doet ter zake, Kierkegaard noemt dat "gronden in God". Het is een persoonlijke "toe-eigening" en een individuele verhouding tot God, waarover je alleen op de juiste manier kunt spreken.

https://www.eo.nl/artikel/sren-kierkega ... en-geloof/

Als Kierkegaard-lezer kan ik me dan ook niet aan de indruk onttrekken dat de radicale theologie lang zo radicaal niet is als ze zelf graag gelooft. De radicaliteit van Kierkegaard ging zover dat hij de liefde tot de naaste tot in het uiterste wilde aanbevelen, maar ver weg bleef van welke politieke invulling daarvan dan ook. Het deconstruerende en ontregelende, dat ook hij nastreefde, verwees zo sterk naar de kern van het mens-zijn, dat hij als enige doel zag om mensen daarop opmerkzaam te maken, en daarmee basta. Dat doet hij in allerlei, soms verwarrende vormen, en onder allerlei pseudoniemen, en dat voelt heel wat ‘postmoderner’ aan dan de systematische dogmatiek van deze ‘postmoderne’ radicale theologen.

God liefhebben boven alles en je naaste als jezelf vertaalt zich bij Kierkegaard wel degelijk in praktisch handelen, maar nooit op het niveau dat structuren als boosdoener ziet en aanvalt. En dus blijft hij binnen als de revolutie van 1848 letterlijk aan zijn deur voorbijtrekt. Onderdrukking is onderdrukking, en dat moet zo genoemd worden, zeker. Maar daarbij doet hij -geheel in de lijn van Jezus en Paulus- nergens de oproep om die onderdrukking met politieke middelen te bestrijden.

Het gaat bij hem om iets dat eerst komt en radicaler is dan dat. Want dat is ‘het religieuze’: ‘transparant gronden in God’, ‘tot niets worden voor God’ en de vreugde die daarmee gepaard gaat. Dat is de bron van ‘wat de liefde doet’, want liefde is handelen, ook bij hem. Maar door meer rationeel-activistische denkers, doeners en gelovigen zal hij daarom altijd verkeerd worden begrepen of zelfs verguisd, en die bui voelde hij goed hangen.

Zekerheid is in slaap gevallen geloof, mooie uitdrukking. Dat gaat over geloof als mentale overtuiging. Overtuigingen brengen je nergens. Voor wie de ingang in de geestelijke werkelijkheid wil vinden is naastenliefde de weg, waarbij de mens van 'iets' naar 'niets' aflegt. En terecht schuwt de enkeling politieke middelen. Politiek is er alleen maar om de natuurlijke mens een beetje in het gareel te houden.

[Tufkah]

https://www.eo.nl/artikel/rikko-voorber ... -niet-weet

Die radicale theologie waar Rikko het over heeft is een kleine stroming binnen de theologie, het ‘spreken over God’. Misschien ken je het van filosofen Peter Rollins of John Caputo, moderne boegbeelden die je ook ‘Onzeker weten’ tegenkomt. In het boek wordt deze stroming zo omschreven: Radicale theologie weigert mee te gaan in de valse tegenstelling tussen ‘liberaal’ en ‘conservatief’, in zowel theologie als politiek. Dus geneert ze zich er niet voor om orthodoxe en traditionele ideeën in te zetten. Tegelijk kijkt ze verder dan de grenzen en im­passes van het liberalisme, ongeacht hun aantrekkelijkheid of af­stotelijkheid.

Radicale theologie vindt z’n oorsprong in de filosofie, bijvoorbeeld in de ideeën over deconstructie van Jacques Derrida en in het gedachtegoed van Slavoj Žižek. Die filosofie wordt toegepast op theologische thema’s. Zoals Bram Kalkman in ‘Onzeker Weten’ schrijft: ‘Radicale theologie is niet bang om systemen, structuren en concepten uit te kleden (destructie) om te ont­dekken wat ze waard zijn (constructie). Dat wil zeggen: syste­men, structuren en concepten binnen de kerk en theologie, maar net zo goed daarbuiten.’

Die radicale theologie heeft dus niets met zekerheden, maar ‘het helpt je om het uit te houden met dat wat je allemaal niet weet’, vertelt Rikko. ‘Radicale theologie is voor sommigen een boeiend denkspel, maar voor anderen een bevrijding uit systemen waarin ze zijn vastgelopen. Voor mij is radicale theologie diep-christelijk. Het is wat Jezus doet: het ondergraven van zekerheden met een beroep op dezelfde bronnen waar ook zekerheden uit gehaald worden. Ik denk dat het ook recht doet aan een God die ongrijpbaar is voor de mens. Het heeft me geleerd om te geloven door te doen. Maar ik heb er ook Jezus door herontdekt en hoe bijzonder dat christelijke verhaal eigenlijk is. Deze manier van geloven laat me in m’n hemd staan, maar dat maakt me ook benaderbaarder dan wanneer ik in mijn harnas van zeker weten was gebleven.’


Wat de radicale theologie vermag is al je zekerheden overboord gooien. Het is het zeker-weten wat je eigen vijand is in de radicale theologie. In het zeker-weten heb je God al ingevuld evenzo alles wat er om heen hangt. Radicale theologie heeft met negatieve theologie gemeen dat ze geen positieve uitspraken doet, de radicale theologie gaat alleen nog even verder. Bemoei je niet met wat je niet weet! Pas wanneer je in je hemd staat met al je overtuigingen kan er wellicht wat licht in de duisternis schijnen.

[Tufkah]

P.S. Ik kom Žižek tegen in de link over "onzeker weten". De mensen die op het spoor zijn van het geestelijk leven kennen hem vast wel. Getuige zijn uitspraak: Het zelf is de indentiteit die we ons in de loop van ons levensverhaal toeëigenen, terwijl het subject de leegte zélf is, die opgevuld wordt door 'de steeds veranderende centra van narratieve zwaartekracht'. Omdat deze leegte per definitie niet kan worden gedacht, is hij het werkelijke subject van het onbewuste. is Žižek iemand die begrijpt waar het geestelijk leven over gaat.


In de dwaling van de natuurlijke mens heeft de mens de leegte opgevuld met "de geest der wereld". Zo krijg je twee verschillende subjecten. Het lege subject (wat bij je geboorte reeds aanwezig was) is opgevuld met de ik-wereld verhouding oftewel "de geest der wereld". Binnen dit leven ben je 'onwerkelijk' geworden. Daarom zegt Jezus ook te worden zoals de kleine kinderen. Toen je nog niet "de geest der wereld" had om de simpele reden dat je die nog op moest doen.

In wezen is het lege subject Subject omdat deze vanuit God is. Het gevulde subject dat ben jij 'zelf'. Ingewikkeld? Helemaal niet, je hebt het jezelf moeilijk gemaakt door te geloven in je 'zelf'.......

[Dat_beloof_ik]

P.S. Ik kom Žižek tegen in de link over "onzeker weten". De mensen die op het spoor zijn van het geestelijk leven kennen hem vast wel. Getuige zijn uitspraak: Het zelf is de indentiteit die we ons in de loop van ons levensverhaal toeëigenen, terwijl het subject de leegte zélf is, die opgevuld wordt door 'de steeds veranderende centra van narratieve zwaartekracht'. Omdat deze leegte per definitie niet kan worden gedacht, is hij het werkelijke subject van het onbewuste. is Žižek iemand die begrijpt waar het geestelijk leven over gaat.


In de dwaling van de natuurlijke mens heeft de mens de leegte opgevuld met "de geest der wereld". Zo krijg je twee verschillende subjecten. Het lege subject (wat bij je geboorte reeds aanwezig was) is opgevuld met de ik-wereld verhouding oftewel "de geest der wereld". Binnen dit leven ben je 'onwerkelijk' geworden. Daarom zegt Jezus ook te worden zoals de kleine kinderen. Toen je nog niet "de geest der wereld" had om de simpele reden dat je die nog op moest doen.

In wezen is het lege subject Subject omdat deze vanuit God is. Het gevulde subject dat ben jij 'zelf'. Ingewikkeld? Helemaal niet, je hebt het jezelf moeilijk gemaakt door te geloven in je 'zelf'.......

Probeer eens in Jip en Janneke taal, hier is geen touw aan vast te knopen.
Bedoel je dat een kind tijdens het opgroeien een persoonlijkheid ontwikkelt, en dat Jezus wil dat we worden zoals toen we nog geen persoonlijkheid hadden? Dat begrijpt iedereen.
En als je het zo schrijft, is de vraag ook voor iedereen duidelijk: als hij dat echt wil, waarom heeft God ons dan zo gemaakt dat we een persoonlijkheid ontwikkelen?
Dan had hij ons beter kind kunnen laten zijn.
Ingewikkeld taalgebruik is in 90% van de gevallen een manier om de simpliciteit te verhullen van wat men wil zeggen.

[Tufkah]

P.S. Ik kom Žižek tegen in de link over "onzeker weten". De mensen die op het spoor zijn van het geestelijk leven kennen hem vast wel. Getuige zijn uitspraak: Het zelf is de indentiteit die we ons in de loop van ons levensverhaal toeëigenen, terwijl het subject de leegte zélf is, die opgevuld wordt door 'de steeds veranderende centra van narratieve zwaartekracht'. Omdat deze leegte per definitie niet kan worden gedacht, is hij het werkelijke subject van het onbewuste. is Žižek iemand die begrijpt waar het geestelijk leven over gaat.


In de dwaling van de natuurlijke mens heeft de mens de leegte opgevuld met "de geest der wereld". Zo krijg je twee verschillende subjecten. Het lege subject (wat bij je geboorte reeds aanwezig was) is opgevuld met de ik-wereld verhouding oftewel "de geest der wereld". Binnen dit leven ben je 'onwerkelijk' geworden. Daarom zegt Jezus ook te worden zoals de kleine kinderen. Toen je nog niet "de geest der wereld" had om de simpele reden dat je die nog op moest doen.

In wezen is het lege subject Subject omdat deze vanuit God is. Het gevulde subject dat ben jij 'zelf'. Ingewikkeld? Helemaal niet, je hebt het jezelf moeilijk gemaakt door te geloven in je 'zelf'.......

Probeer eens in Jip en Janneke taal, hier is geen touw aan vast te knopen.
Bedoel je dat een kind tijdens het opgroeien een persoonlijkheid ontwikkelt, en dat Jezus wil dat we worden zoals toen we nog geen persoonlijkheid hadden? Dat begrijpt iedereen.
En als je het zo schrijft, is de vraag ook voor iedereen duidelijk: als hij dat echt wil, waarom heeft God ons dan zo gemaakt dat we een persoonlijkheid ontwikkelen?
Dan had hij ons beter kind kunnen laten zijn.
Ingewikkeld taalgebruik is in 90% van de gevallen een manier om de simpliciteit te verhullen van wat men wil zeggen.

Het ontwikkelen van een persoonlijkheid (zelf) hebben we zelf gedaan, God heeft daartoe nooit opdracht gegeven. Voorts laten de woorden van. Jezus niks aan duidelijkheid te wensen over:


Op dat ogenblik kwamen de discipelen bij Jezus en vroegen: Wie is wel de grootste in het Koninkrijk der hemelen? En Hij riep een kind tot Zich, plaatste dat in hun midden, en zeide: Voorwaar, Ik zeg u, wanneer gij u niet bekeert en wordt als de kinderen, zult gij het Koninkrijk der hemelen voorzeker niet binnengaan. Wie nu zichzelf gering zal achten als dit kind, die is de grootste in het Koninkrijk der hemelen.

Ook jij kan a la minute afscheid nemen van de geest der wereld. Daar is niks moeilijk aan. Je hoeft alleen maar ergens mee te stoppen. Stoppen met willen.

[J-W]

................. je hebt het jezelf moeilijk gemaakt door te geloven in je 'zelf'.......

AI:
Geloven in jezelf betekent vertrouwen hebben in je eigen kunnen en kwaliteiten, wat leidt tot meer zelfvertrouwen en veerkracht. Je kunt dit oefenen door jezelf niet te vergelijken met anderen, fouten te accepteren als leermomenten, je comfortzone op te rekken en jezelf te waarderen en te accepteren zoals je bent. Dit helpt je uitdagingen aan te gaan, initiatief te nemen en een positievere kijk op het leven te krijgen

Niks mis mee dus. Jij gelooft toch ook in jezelf Tufkah als jij het internet afstruint om lappen tekst te vinden die in jouw kraam te pas komen om ze vervolgens op GG te plaatsen?

[J-W]

...........Ook jij kan a la minute afscheid nemen van de geest der wereld. Daar is niks moeilijk aan. Je hoeft alleen maar ergens mee te stoppen. Stoppen met willen.

Ik weet niet precies wat Paulus met "de wereld" bedoelde maar ik denk niet dat hij veel op de "natuurlijke" mensen
van vandaag die netjes leven en goed zijn voor hun naasten tegen gehad zou hebben.
Paulus doelde denk ik meer op uitspattingen zoals brasserijen en zo.
Tufkah heeft daarom in mijn ogen ten onrechte wel een heel negatieve kijk op de "natuurlijke" mens die hij "de geest der wereld" toekent enkel omdat ze niet in het mystieke geloven zoals hij.
Ik stop dus nergens mee gewoon omdat ik niet zo "geestelijk" wil worden als Tufkah, de hele dag miemelen over het gestorven ego en de liefde van de Vader. Dat kan toch nooit de bedoeling van een Schepper zijn? Het leven kan zo mooi zijn, niets verkeerds mee.

[Dat_beloof_ik]

Probeer eens in Jip en Janneke taal, hier is geen touw aan vast te knopen.
Bedoel je dat een kind tijdens het opgroeien een persoonlijkheid ontwikkelt, en dat Jezus wil dat we worden zoals toen we nog geen persoonlijkheid hadden? Dat begrijpt iedereen.
En als je het zo schrijft, is de vraag ook voor iedereen duidelijk: als hij dat echt wil, waarom heeft God ons dan zo gemaakt dat we een persoonlijkheid ontwikkelen?
Dan had hij ons beter kind kunnen laten zijn.
Ingewikkeld taalgebruik is in 90% van de gevallen een manier om de simpliciteit te verhullen van wat men wil zeggen.

Het ontwikkelen van een persoonlijkheid (zelf) hebben we zelf gedaan, God heeft daartoe nooit opdracht gegeven. :

Dat was mijn vraag niet. Als hij dat echt wil, dat we kind blijven, waarom heeft God ons dan zo gemaakt dat we een persoonlijkheid ontwikkelen?
Dan had hij ons beter kind kunnen laten zijn.

[J-W]

880]

.............Wie nu zichzelf gering zal achten als dit kind, die is de grootste in het Koninkrijk der hemelen.

Ben jij er op uit de grootste in het koninkrijk der hemelen te worden TUfkah? Ik niet hoor.
Overigens is die vergelijking met kinderen ook maar betrekkelijk.
Kinderen kunnen heel jong al oer-vervelend zijn terwijl er genoeg oudere natuurlijke mensen zijn die zich hun hele leven
bescheiden opstellen.

[Tufkah]

Het ontwikkelen van een persoonlijkheid (zelf) hebben we zelf gedaan, God heeft daartoe nooit opdracht gegeven. :

Dat was mijn vraag niet. Als hij dat echt wil, dat we kind blijven, waarom heeft God ons dan zo gemaakt dat we een persoonlijkheid ontwikkelen?
Dan had hij ons beter kind kunnen laten zijn.

God wil niet dat we kind blijven, maar weer worden zoals de kinderen. Maar omdat jij zelf een geest der wereld hebt opgedaan, dien je die geest der wereld zelf op te geven en in de Waarheid van Jezus Christus te geloven. Maar dat doe jij niet. Dus heb je ook geen kennis van de Geest welke uit God is. Kritiek op God (waar je niet eens in gelooft) geeft aan dat je ergens toch wél in God gelooft. Wie weet wat God voor plannen heeft met jou?

[peda]

Theologisch geloven als een kind, begrijp ik theologisch als het consequent volgen van God ( vertrouwen dat God de Juiste wegwijzer aangeeft) zoals een kind in zijn/ haar vroege jaren de ouders consequent volgt.
Dus niet een kinderlijk geloof ( God in een witte outfit met verrekijker, vliegend op een wolkje ) voor volwassen mensen. Een geestelijk volwassen mens wordt nooit meer een kind, met uitzondering helaas bij demente ouderen, wegens beschadiging van hersenfuncties.