Bidden

[Leon]

Bidden

Het hele geloof wordt gezien als een poging om bij ongekende macht te communiceren om de eigen wil voor elkaar te krijgen. Eigenlijk zoals men bidden ziet, een smeekbede bij die macht om dingen voor elkaar te krijgen.

Nu kan ik niet uitsluiten dat voor sommigen het geloof daarop neerkomt, maar we kunnen ook tot een andere visie komen. Dat de “eigen wil” vergeten moet worden, en geloof dient om een hogere wil te dienen.

Wat is dan een hogere wil? Iets gedaan krijgen op zich onderscheidt zich niet van elkaar in hoger en lager.

De (eigen) wil streeft vooral naar iets bepaalds, een bezit, status, macht, gezondheid, voor zichzelf of anderen. Ik denk nu dat de hogere macht streeft naar iets onbepaalds.

Wat is dan streven naar iets onbepaalds tijdens het bidden? We zijn gedetermineerd binnen het bepaalde. Oorzaak en gevolg volgen elkaar fysisch op, en laten geen ruimte voor een andere afloop dan een bepaalde. Als rechtvaardige, met positief karma, zal je geen moeite hebben met de zekere afloop. Dan hoef je niet te bidden. Voor alle minder rechtvaardigen, met negatief karma, vraag je tijdens het bidden om een wonder. Je vraagt om het doorbreken van de zekere afloop, naar weer open mogelijkheden. Daartoe zoek je de hogere wil, die op het onbepaalde gericht is.

Maar helaas vooral met de (eigen) wil tot andere zekere afloop in plaats van permanente onbepaaldheid. Wil men een zekere afloop die positief is, zal men moeten veranderen naar rechtvaardige.

Wil men de hogere wil volgen, dan streeft men naar de constante kwantumtoestand van onbepaaldheid, waar de voortkomende bepaaldheden niet het doel zijn, maar juist het doel is om in kwantumonbepaaldheid te blijven. Niet te meten, zodat geen kwantumcollapses plaatsvinden.

Het echte bidden lijkt me dan ook een meditatie om verlost te worden van de wil naar bepaaldheden, in plaats van het streven naar zekere bepaaldheden.

Copilot vat samen:

Dit inzicht nodigt uit tot een herwaardering van de rol van bidden binnen het geloof. In plaats van het instrumenteel inzetten van gebed om een gewenste uitkomst af te dwingen, draait het volgens deze benadering juist om het loslaten van controle en het omarmen van onzekerheid. Dit vraagt om een houding van openheid en acceptatie, waarbij het niet langer gaat om het vervullen van persoonlijke verlangens, maar om het afstemmen op een werkelijkheid die groter is dan het individuele belang. Zo wordt bidden een oefening in bescheidenheid en vertrouwen, en minder een poging om het leven naar eigen hand te zetten.

Mijn reactie:
Zullen normale mensen ooit kunnen begrijpen dat het in het leven niet gaat om te pogen het leven naar eigen hand te zetten?

Copilot:

Of normale mensen ooit zullen begrijpen dat het niet draait om het leven naar eigen hand te zetten, is een complexe kwestie. Veel mensen zijn geneigd te streven naar controle en zekerheid, omdat dit veiligheid en houvast biedt in een onvoorspelbare wereld. Toch laten sommige ervaringen, zoals verlies, tegenslag of momenten van verwondering, mensen soms inzien dat volledige controle een illusie is. Voor wie bereid is open te staan voor deze inzichten, kan er langzaam een verschuiving plaatsvinden naar het accepteren van onzekerheid en het loslaten van de behoefte om alles zelf te sturen. Maar voor velen blijft het een uitdaging, omdat onze samenleving sterk gericht is op maakbaarheid en succes. Het vereist dus niet alleen persoonlijke groei, maar ook een bredere culturele verandering om tot dat besef te komen.

Mijn tweede reactie:
Hoe schat U in of dit inzicht van omarmen onbepaaldheid verlossend kan werken of juist niet? Ontneemt het ons misschien ook de noodzaak rechtvaardige te worden?

Copilot:

Het omarmen van onbepaaldheid kan voor velen inderdaad verlossend werken, omdat het de druk vermindert om voortdurend alles te willen beheersen of controleren. Door onzekerheid toe te laten, ontstaat er ruimte voor rust, acceptatie en zelfs verwondering over wat zich aandient. Tegelijkertijd betekent het loslaten van de drang naar bepaaldheid niet dat de noodzaak tot rechtvaardigheid verdwijnt. Integendeel, juist in het bewust omgaan met onzekerheid kan een diepere vorm van moreel besef ontstaan: niet handelen vanuit de zekerheid van het eigen gelijk, maar vanuit een open, zoekende houding die recht doet aan de complexiteit van het leven en de ander. Onbepaaldheid omarmen vraagt dus niet om passiviteit, maar om een andere manier van betrokkenheid, waarin rechtvaardigheid voortkomt uit bescheidenheid en aandacht, in plaats van uit het najagen van absolute controle of zekerheid.

[Tufkah]

Bidden zoals ik het vroeger geleerd heb betekende 'vragen'. Je ging bidden om aan God iets te vragen, een beter mens worden of zo. Of om hulp bij iets. Deze vorm van bidden bevestigd alleen maar de wensnatuur, zélfs als je iets vraagt voor een ander uit liefde.

Ouder en wijzer weet ik dat stilte het krachtigste gebed is. In die stilte ben ik dankbaar voor voorspoed én voor tegenspoed. In die stilte ben ik dankbaar voor het goede, maar ook voor het kwaad. Dat laatste zal ik uitleggen, omdat God mij de mogelijkheid heeft gegeven kwaad te doen, heeft God mij ook de mogelijkheid geschonken het goede te doen. En het goede doen vervult mij weer met dankbaarheid. Dat ik het mág doen!

[Leon]

Bidden zoals ik het vroeger geleerd heb betekende 'vragen'. Je ging bidden om aan God iets te vragen, een beter mens worden of zo. Of om hulp bij iets. Deze vorm van bidden bevestigd alleen maar de wensnatuur, zélfs als je iets vraagt voor een ander uit liefde.

Ouder en wijzer weet ik dat stilte het krachtigste gebed is. In die stilte ben ik dankbaar voor voorspoed én voor tegenspoed. In die stilte ben ik dankbaar voor het goede, maar ook voor het kwaad. Dat laatste zal ik uitleggen, omdat God mij de mogelijkheid heeft gegeven kwaad te doen, heeft God mij ook de mogelijkheid geschonken het goede te doen. En het goede doen vervult mij weer met dankbaarheid. Dat ik het mág doen!

inderdaad traditioneel bevestigt men de wensnatuur. Laat dat nou helemaal niets opschieten.

[peda]

Bidden zoals ik het vroeger geleerd heb betekende 'vragen'. Je ging bidden om aan God iets te vragen, een beter mens worden of zo. Of om hulp bij iets. Deze vorm van bidden bevestigd alleen maar de wensnatuur, zélfs als je iets vraagt voor een ander uit liefde.

Ouder en wijzer weet ik dat stilte het krachtigste gebed is. In die stilte ben ik dankbaar voor voorspoed én voor tegenspoed. In die stilte ben ik dankbaar voor het goede, maar ook voor het kwaad. Dat laatste zal ik uitleggen, omdat God mij de mogelijkheid heeft gegeven kwaad te doen, heeft God mij ook de mogelijkheid geschonken het goede te doen. En het goede doen vervult mij weer met dankbaarheid. Dat ik het mág doen!

inderdaad traditioneel bevestigt men de wensnatuur. Laat dat nou helemaal niets opschieten.

In de positieve theologie wordt aan de "" wensnatuur"" van de gelovige aan de basis alle ruimte gegeven.
Denk hiermede bijvoorbeeld aan de extra invoeging van de laagdrempelige H Maria aan de "' bid-ceremonie "".
De wens om vergeving van zonden, de wens om overkomen onheil weg te nemen, kortom "" de wens om ...binnen te halen ""
Daarom ook mijn opmerking in een topic elders, bidden vanuit de positieve theologie = niet gelijk aan het mystieke bidden in het "" eeuwig nu ".

[Leon]

inderdaad traditioneel bevestigt men de wensnatuur. Laat dat nou helemaal niets opschieten.

In de positieve theologie wordt aan de "" wensnatuur"" van de gelovige aan de basis alle ruimte gegeven.
Denk hiermede bijvoorbeeld aan de extra invoeging van de laagdrempelige H Maria aan de "' bid-ceremonie "".
De wens om vergeving van zonden, de wens om overkomen onheil weg te nemen, kortom "" de wens om ...binnen te halen ""
Daarom ook mijn opmerking in een topic elders, bidden vanuit de positieve theologie = niet gelijk aan het mystieke bidden in het "" eeuwig nu ".

Hopelijk wordt duidelijk dat het mystieke bidden minder mystiek is.

[peda]

In de positieve theologie wordt aan de "" wensnatuur"" van de gelovige aan de basis alle ruimte gegeven.
Denk hiermede bijvoorbeeld aan de extra invoeging van de laagdrempelige H Maria aan de "' bid-ceremonie "".
De wens om vergeving van zonden, de wens om overkomen onheil weg te nemen, kortom "" de wens om ...binnen te halen ""
Daarom ook mijn opmerking in een topic elders, bidden vanuit de positieve theologie = niet gelijk aan het mystieke bidden in het "" eeuwig nu ".

Hopelijk wordt duidelijk dat het mystieke bidden minder mystiek is.

De grenservaring in de mystiek is niet de wereldervaring zoals beleden wordt in de positieve theologie, zo is mij althans bijgebleven.

[Leon]

Hopelijk wordt duidelijk dat het mystieke bidden minder mystiek is.

De grenservaring in de mystiek is niet de wereldervaring zoals beleden wordt in de positieve theologie, zo is mij althans bijgebleven.

Hopeloos zo weinig begrip, alleen maar “vergelijken”.

[J-W]

Bid en u zal gegeven worden staat ergens in de bijbel, evenals "God wil gebeden zijn"
Als ik gelovig was zou ik op grond daarvan overal om durven bidden, maling aan de antiwensnatuurgeestelijken.

[Leon]

Bid en u zal gegeven worden staat ergens in de bijbel, evenals "God wil gebeden zijn"
Als ik gelovig was zou ik op grond daarvan overal om durven bidden, maling aan de antiwensnatuurgeestelijken.

Probleem is de gedetermineerde natuur, je krijgt alleen maar wat oorzaak en gevolg veroorzaakt.

Ze hebben dat wensnatuurbidden onderzocht en geen noemenswaardig verschil ontdekt. Ja bij mensen die dachten dat er voor hun gebeden werd, terwijl dat niet zo was.

[peda]

De grenservaring in de mystiek is niet de wereldervaring zoals beleden wordt in de positieve theologie, zo is mij althans bijgebleven.

Hopeloos zo weinig begrip, alleen maar “vergelijken”.

Ik heb best wel begrip, maar ik kan niemand aanbevelen om vanuit de positieve theologie of anderszins te bidden wanneer ik niet weet of bidden voor een probleemoplossing werkelijk helpt.
Placebo-bidden, ofwel baat het niet dan schaadt het niet, is niet zo mijn ding.

[Leon]

Hopeloos zo weinig begrip, alleen maar “vergelijken”.

Ik heb best wel begrip, maar ik kan niemand aanbevelen om vanuit de positieve theologie of anderszins te bidden wanneer ik niet weet of bidden voor een probleemoplossing werkelijk helpt.
Placebo-bidden, ofwel baat het niet dan schaadt het niet, is niet zo mijn ding.

Vanuit de positieve theologie bidden, met de wensnatuur, heeft geen zin. Het gaat er om of je begrip hebt voor de hogere wil, het onbepaalde.

[Tufkah]

Ik heb best wel begrip, maar ik kan niemand aanbevelen om vanuit de positieve theologie of anderszins te bidden wanneer ik niet weet of bidden voor een probleemoplossing werkelijk helpt.
Placebo-bidden, ofwel baat het niet dan schaadt het niet, is niet zo mijn ding.

Vanuit de positieve theologie bidden, met de wensnatuur, heeft geen zin. Het gaat er om of je begrip hebt voor de hogere wil, het onbepaalde.

Kinderen die vragen, die worden overgeslagen, leerden we vroeger altijd. Jezus leert ook nederigheid. In het gebed vergiffenis aanbieden aan hen die jou iets hebben misdaan is dan ook krachtiger. Dan keer je 'vragen' om in 'aanbieden'. Daar kun je ook een ritueel in vinden. Zo heb ik bv ooit een kaars aangestoken voor iemand die mij iets had misdaan en vergiffenis aangeboden. Of God hem heeft vergeven, dat kan ik niet weten, hoef ik ook niet te weten. Het bidden is dan louter geestelijke intentie. Zonder gesproken woorden in mijn hoofd.

[Yours]

Vanuit de positieve theologie bidden, met de wensnatuur, heeft geen zin. Het gaat er om of je begrip hebt voor de hogere wil, het onbepaalde.

Bidden doe je met ‘faith’ (vertrouwen) vanuit het goede hart. En niet vanuit het intellect.

[peda]

Gezien vanuit de christelijke positieve theologie, heeft "'wens-bidden "" wel degelijk zin.
In deze theologie is er main stream geen sprake van een vorm van Goddelijk determinisme of Goddelijke predestinatie ( in welke uitvoering dan ook ) of van Goddelijke voorbeschikking. Of er grenzen zijn aan het gebied van gebeds-beïnvloeding weet ik niet.
Helpt het bijvoorbeeld om middels gebed het tijdstip van persoonlijk overlijden uitgesteld te krijgen, ik zou het niet weten.
In ieder geval zie ik het wens-bidden om persoonlijk multi-miljonair te worden als nagenoeg kansloos, er lijken dus wel grenzen te bestaan.

[Leon]

Vanuit de positieve theologie bidden, met de wensnatuur, heeft geen zin. Het gaat er om of je begrip hebt voor de hogere wil, het onbepaalde.

Bidden doe je met ‘faith’ (vertrouwen) vanuit het goede hart. En niet vanuit het intellect.

Wat moet ik nu met zoveel onwil om te begrijpen?

[Yours]

Bidden doe je met ‘faith’ (vertrouwen) vanuit het goede hart. En niet vanuit het intellect.

Wat moet ik nu met zoveel onwil om te begrijpen?

Jij citeerde uit Copilot:

Copilot:

Het omarmen van onbepaaldheid kan voor velen inderdaad verlossend werken, omdat het de druk vermindert om voortdurend alles te willen beheersen of controleren. Door onzekerheid toe te laten, ontstaat er ruimte voor rust, acceptatie en zelfs verwondering over wat zich aandient. Tegelijkertijd betekent het loslaten van de drang naar bepaaldheid niet dat de noodzaak tot rechtvaardigheid verdwijnt. Integendeel, juist in het bewust omgaan met onzekerheid kan een diepere vorm van moreel besef ontstaan: niet handelen vanuit de zekerheid van het eigen gelijk, maar vanuit een open, zoekende houding die recht doet aan de complexiteit van het leven en de ander. Onbepaaldheid omarmen vraagt dus niet om passiviteit, maar om een andere manier van betrokkenheid, waarin rechtvaardigheid voortkomt uit bescheidenheid en aandacht, in plaats van uit het najagen van absolute controle of zekerheid.

Het schetste iets van de weg die ik gegaan ben: Bidden met ‘faith’ vanuit onbepaaldheid.
Maar negeer het voortaan gewoon.

[Leon]

Wat moet ik nu met zoveel onwil om te begrijpen?

Jij citeerde uit Copilot:

Copilot:

Het schetste iets van de weg die ik gegaan ben: Bidden met ‘faith’ vanuit onbepaaldheid.
Maar negeer het voortaan gewoon.

Als je dat eerst had gezegd had ik het kunnen begrijpen, nu dacht ik dat je me intellect tegenwierp.

[Leon]

Gezien vanuit de christelijke positieve theologie, heeft "'wens-bidden "" wel degelijk zin.
In deze theologie is er main stream geen sprake van een vorm van Goddelijk determinisme of Goddelijke predestinatie ( in welke uitvoering dan ook ) of van Goddelijke voorbeschikking. Of er grenzen zijn aan het gebied van gebeds-beïnvloeding weet ik niet.
Helpt het bijvoorbeeld om middels gebed het tijdstip van persoonlijk overlijden uitgesteld te krijgen, ik zou het niet weten.
In ieder geval zie ik het wens-bidden om persoonlijk multi-miljonair te worden als nagenoeg kansloos, er lijken dus wel grenzen te bestaan.

Dat wens-bidden beschouw ik als naief-gelovigheid, zelfs in de positieve theologie waarin men denkt dat God als een mens te begrijpen is.

[Messenger]

Het dankgebed is het meest effectief.

Je bedankt God (of het universum) voor het reeds opgelost zijn van een probleem dat je ervaart.

Of je bedankt voor dit of dat wat je zult krijgen in jouw realiteit.

[Dat_beloof_ik]

Bidden

Het hele geloof wordt gezien als een poging om bij ongekende macht te communiceren om de eigen wil voor elkaar te krijgen. Eigenlijk zoals men bidden ziet, een smeekbede bij die macht om dingen voor elkaar te krijgen.

Nu kan ik niet uitsluiten dat voor sommigen het geloof daarop neerkomt, maar we kunnen ook tot een andere visie komen. Dat de “eigen wil” vergeten moet worden, en geloof dient om een hogere wil te dienen.

Wat is dan een hogere wil? Iets gedaan krijgen op zich onderscheidt zich niet van elkaar in hoger en lager.

De (eigen) wil streeft vooral naar iets bepaalds, een bezit, status, macht, gezondheid, voor zichzelf of anderen. Ik denk nu dat de hogere macht streeft naar iets onbepaalds.

Wat is dan streven naar iets onbepaalds tijdens het bidden? We zijn gedetermineerd binnen het bepaalde. Oorzaak en gevolg volgen elkaar fysisch op, en laten geen ruimte voor een andere afloop dan een bepaalde. Als rechtvaardige, met positief karma, zal je geen moeite hebben met de zekere afloop. Dan hoef je niet te bidden. Voor alle minder rechtvaardigen, met negatief karma, vraag je tijdens het bidden om een wonder. Je vraagt om het doorbreken van de zekere afloop, naar weer open mogelijkheden. Daartoe zoek je de hogere wil, die op het onbepaalde gericht is.

Maar helaas vooral met de (eigen) wil tot andere zekere afloop in plaats van permanente onbepaaldheid. Wil men een zekere afloop die positief is, zal men moeten veranderen naar rechtvaardige.

Wil men de hogere wil volgen, dan streeft men naar de constante kwantumtoestand van onbepaaldheid, waar de voortkomende bepaaldheden niet het doel zijn, maar juist het doel is om in kwantumonbepaaldheid te blijven. Niet te meten, zodat geen kwantumcollapses plaatsvinden.

Het echte bidden lijkt me dan ook een meditatie om verlost te worden van de wil naar bepaaldheden, in plaats van het streven naar zekere bepaaldheden.

Copilot vat samen:

Dit inzicht nodigt uit tot een herwaardering van de rol van bidden binnen het geloof. In plaats van het instrumenteel inzetten van gebed om een gewenste uitkomst af te dwingen, draait het volgens deze benadering juist om het loslaten van controle en het omarmen van onzekerheid. Dit vraagt om een houding van openheid en acceptatie, waarbij het niet langer gaat om het vervullen van persoonlijke verlangens, maar om het afstemmen op een werkelijkheid die groter is dan het individuele belang. Zo wordt bidden een oefening in bescheidenheid en vertrouwen, en minder een poging om het leven naar eigen hand te zetten.

Mijn reactie:
Zullen normale mensen ooit kunnen begrijpen dat het in het leven niet gaat om te pogen het leven naar eigen hand te zetten?

Copilot:

Of normale mensen ooit zullen begrijpen dat het niet draait om het leven naar eigen hand te zetten, is een complexe kwestie. Veel mensen zijn geneigd te streven naar controle en zekerheid, omdat dit veiligheid en houvast biedt in een onvoorspelbare wereld. Toch laten sommige ervaringen, zoals verlies, tegenslag of momenten van verwondering, mensen soms inzien dat volledige controle een illusie is. Voor wie bereid is open te staan voor deze inzichten, kan er langzaam een verschuiving plaatsvinden naar het accepteren van onzekerheid en het loslaten van de behoefte om alles zelf te sturen. Maar voor velen blijft het een uitdaging, omdat onze samenleving sterk gericht is op maakbaarheid en succes. Het vereist dus niet alleen persoonlijke groei, maar ook een bredere culturele verandering om tot dat besef te komen.

Mijn tweede reactie:
Hoe schat U in of dit inzicht van omarmen onbepaaldheid verlossend kan werken of juist niet? Ontneemt het ons misschien ook de noodzaak rechtvaardige te worden?

Copilot:

Het omarmen van onbepaaldheid kan voor velen inderdaad verlossend werken, omdat het de druk vermindert om voortdurend alles te willen beheersen of controleren. Door onzekerheid toe te laten, ontstaat er ruimte voor rust, acceptatie en zelfs verwondering over wat zich aandient. Tegelijkertijd betekent het loslaten van de drang naar bepaaldheid niet dat de noodzaak tot rechtvaardigheid verdwijnt. Integendeel, juist in het bewust omgaan met onzekerheid kan een diepere vorm van moreel besef ontstaan: niet handelen vanuit de zekerheid van het eigen gelijk, maar vanuit een open, zoekende houding die recht doet aan de complexiteit van het leven en de ander. Onbepaaldheid omarmen vraagt dus niet om passiviteit, maar om een andere manier van betrokkenheid, waarin rechtvaardigheid voortkomt uit bescheidenheid en aandacht, in plaats van uit het najagen van absolute controle of zekerheid.

De definitie van streven is volgens Van Dale: hetgeen iemand zich tot doel stelt.
Streven naar 'iets onbepaalds' is dus per definitie onmogelijk.
Verder werkt volledige onzekerheid over werkelijk alles niet rustgevend; je weet niet wat je gaat eten, waar je slaapt.
Kortom: de basisbehoeften van ieder mensen worden weg genomen. Op geen enkele manier kan dat rustgevend zijn.
By the way: onbepaaldheid houdt ook in dat bestaande normen en waarden die je rechtsvaardigheidsgevoel bepalen, verdwijnen.
Wat je stelt kan dus niet.

Verder valt het mij op dat je stelt "copilot vat samen'.
Ja, maar WAT vat copilot samen, wat was je vraag?
Als je die er niet bij zet, heeft hetgeen copilot geeft, geen enkele waarde.

inderdaad traditioneel bevestigt men de wensnatuur. Laat dat nou helemaal niets opschieten.

Ik wens tien miljoen. Dat zou echt wel opschieten hoor!

Gezien vanuit de christelijke positieve theologie, heeft "'wens-bidden "" wel degelijk zin.
In deze theologie is er main stream geen sprake van een vorm van Goddelijk determinisme of Goddelijke predestinatie ( in welke uitvoering dan ook ) of van Goddelijke voorbeschikking. Of er grenzen zijn aan het gebied van gebeds-beïnvloeding weet ik niet.
Helpt het bijvoorbeeld om middels gebed het tijdstip van persoonlijk overlijden uitgesteld te krijgen, ik zou het niet weten.
In ieder geval zie ik het wens-bidden om persoonlijk multi-miljonair te worden als nagenoeg kansloos, er lijken dus wel grenzen te bestaan.

Dat wens-bidden beschouw ik als naief-gelovigheid, zelfs in de positieve theologie waarin men denkt dat God als een mens te begrijpen is.

Desondanks is de bijbel er duidelijk in: Marcus 11:24 "Daarom zeg Ik jullie: alles wat je in je gebed vraagt, geloof dat je het ontvangen hebt, en het zal je ten deel vallen".
Wens-bidden is dus per definitie wat de Bijbel er over zegt. Als je er anders over denkt dan mag dat uiteraard, maar geeft dan even aan vanuit welk geloof je redeneert, want anders ben je niet meer te volgen.
Is dat het christendom? Dan hoort wensbidden er dus bij.
Hoort bij jou wensbidden er niet bij? Welk geloof hang je dan aan?

[Leon]

De definitie van streven is volgens Van Dale: hetgeen iemand zich tot doel stelt.
Streven naar 'iets onbepaalds' is dus per definitie onmogelijk.
Verder werkt volledige onzekerheid over werkelijk alles niet rustgevend; je weet niet wat je gaat eten, waar je slaapt.
Kortom: de basisbehoeften van ieder mensen worden weg genomen. Op geen enkele manier kan dat rustgevend zijn.
By the way: onbepaaldheid houdt ook in dat bestaande normen en waarden die je rechtsvaardigheidsgevoel bepalen, verdwijnen.
Wat je stelt kan dus niet.

Verder valt het mij op dat je stelt "copilot vat samen'.
Ja, maar WAT vat copilot samen, wat was je vraag?
Als je die er niet bij zet, heeft hetgeen copilot geeft, geen enkele waarde.

inderdaad traditioneel bevestigt men de wensnatuur. Laat dat nou helemaal niets opschieten.

Ik wens tien miljoen. Dat zou echt wel opschieten hoor!

Bewust omgaan met onzekerheid (die er altijd is) betekent juist dat je de controledwang los laat, vanuit het besef dat de fase van onbepaaldheid de belangrijkste fase is die telkens terugkeert. In dat onbepaalde gevoel blijven betekent dat je je door bepaaldheden niet emotioneel laat bewegen. Dan ben je emotioneel volwassen.

De wensnatuur houdt je constant ontevreden en gefrustreerd. Dat schiet niet op.

[Petra]

Filippenzen 4:6‑7

“Wees over niets bezorgd, maar vraag in alle omstandigheden aan God wat u nodig hebt en dank Hem in uw gebeden. Dan zal de vrede van God, die alle verstand te boven gaat, uw hart en gedachten in Christus Jezus bewaren.”

[J-W]

Kinderen die vragen, die worden overgeslagen, leerden we vroeger altijd. Jezus leert ook nederigheid......

In de bijbel staat op meerdere plaatsten dat je de Vader gewoon ergens om mag vragen.
Koning Hizkia wilde graag nog wat langer leven en kreeg van Heer maar liefst 15 jaar......................
De ware gelovige voelt zelf wel aan wat verantwoord is lijkt mij, heeft niets met nederigheid te maken.
Kan het bij jou zo zijn dat jouw ego te trots is om de Vader om een gunst te vragen?
Dat je daarom ook zijn belofte voor hen die in Hem geloven het eeuwige leven in het hiernamaals verwerpt?
Zo maar een gedachte van mij omdat jouw overtuiging wel tegen de bijbel in haar geheel ingaat.

[Leon]

Filippenzen 4:6‑7

“Wees over niets bezorgd, maar vraag in alle omstandigheden aan God wat u nodig hebt en dank Hem in uw gebeden. Dan zal de vrede van God, die alle verstand te boven gaat, uw hart en gedachten in Christus Jezus bewaren.”

bedankt voor het opzoeken. De “vrede van God” dat lijkt me dus die onbepaaldheid. Die gaat ook vaak het verstand te boven.

[Petra]

Filippenzen 4:6‑7

“Wees over niets bezorgd, maar vraag in alle omstandigheden aan God wat u nodig hebt en dank Hem in uw gebeden. Dan zal de vrede van God, die alle verstand te boven gaat, uw hart en gedachten in Christus Jezus bewaren.”

bedankt voor het opzoeken. De “vrede van God” dat lijkt me dus die onbepaaldheid. Die gaat ook vaak het verstand te boven.

Volgens mij is vragen wat je nodig hebt juist niet iets onbepaalds.