Apofatische , negatieve theologie

[Tufkah]

Apofatische theologie verwijst naar een benadering van het goddelijke waarbij men probeert God te kennen door te zeggen wat God niet is, in plaats van wat Hij wél is, omdat het menselijk denken en taal tekortschieten om het ultieme goddelijke te beschrijven. Het is negatieve theologie: zeggen wat God niet is.

https://www.theologie.nl/stille-taal-be ... nnoembare/

Om toch over God te kunnen spreken is er een taal noodzakelijk waarin we het onbenoembare toch bespreken, God gaat alle concepten en taal te boven. Wat de apofatische theologie vooral beoogt is om niet God zelf te bedenken.

Binnen de eerste groep kun je onderscheid maken tussen oneindige woorden, ontkennende woorden en sterk bevestigende woorden. De oneindige woorden hebben soms een ruimtelijke uitgestrektheid, in horizontale of in verticale richting. Andere zijn in zichzelf oneindig.

Bijvoorbeeld: oneindige horizontale woorden die Ruusbroec gebruikt, zijn (uit het Middelnederlands vertaald naar het hedendaags Nederlands): God is een uitgestrekte woestijn, God is een vloeiende en ebbende zee. Verticale woorden zijn: God is de afgrond, een draaikolk, grondeloosheid, hoogheid. Voorbeelden van in zichzelf oneindige woorden zijn: God is donkere stilte, duisterheid, eeuwigheid, eeuwige ledigheid.

Als men schrijft: "God is een uitgestrekte woestijn" , dan wordt daar niet bedoeld dat God in de Sahara woont, maar dat God alleen ontmoet kan worden in de metaforische woestijn (de woestijnervaring). Het gebruik van het woord 'woestijn' geeft ook de Alteriteit van God aan. Maar het kan ook verwijzen naar de 40 dagen die Jezus in de woestijn doorbracht.

Binnen die eerste groep woorden die niet direct met God overeenkomen, zien we ook tegenstellingen naast elkaar staan, tegenovergestelde woorden of begrippen die samen een oneindigheid weergeven. Zo schrijft Ruusbroec: ‘God heeft vele namen’, naast ‘God is onnoemelijk’. Of: ‘De afgrondelijke onbepaaldheid van God is zo duister en zo zonder bepaaldheid, dat zij in zich bevat alle Goddelijke bepaaldheden.’ Deze tegenstellingen zijn niet als plus en min tegen elkaar weg te strepen, maar komen samen op een hoger plan te staan, waar de lezer aanvoelt dat er iets boven-taligs aan de hand is. Het smaakt naar méér.

Het vetgemaakte is een tegenstelling in zichzelf. Dergelijk taalgebruik in de negatieve theologie dienen niet in het denken te worden opgenomen. Het is het denken zelf wat al uit tegenstellingen bestaat, de reden waarom God niet gedacht kan worden. Zie ook bv het woord 'ongrond'. Grond = vastigheid. Het woord 'ongrond' is reeds een negatie in zichzelf. Dan vindt je je grond (bij God) zonder dat er grond is.

Als tweede groep zijn er de woorden waarvan je zou kunnen zeggen dat ze wél met God overeenkomen. Ze verwijzen naar de essentie. Ze verwijzen zo naar zichzelf dat ze te vergelijken zijn met de bijbelse Godsnaam ‘Ik ben die Ik ben’. Ruusbroec gebruikt bijvoorbeeld: wezen, overwezen, isheid.

Het woord 'isheid' (of de zijnsgrond) is ook een mooi woord. Het verwijst naar de essentie van God zonder iets over God te zeggen. Isheid in positieve zin is iedere natuurlijke mens. Van iedere natuurlijke mens kun je de 'isheid' bepalen. Van God is dat onmogelijk. Of anders gezegd: de onbepaalde Isheid (God) brengt de bepaalde 'isheid' voort. Simpel toch? Als je de isheid (zijn) van iemand kunt bepalen dan kun je in negatie zeggen dat hij of zij God niet is. Bv: de koning is niet-God.

De theoloog, filosoof en kerkvader Augustinus (354-430) bijvoorbeeld. God overstijgt ons begrip, hij is absoluut transcendent en bezit geen menselijke eigenschappen, zo stelt hij. Daarom zou hij het liefste zwijgen over God: ‘Wat doen we? Zullen we zwijgen? Was dit maar toegestaan! Misschien zouden we door te zwijgen iets denken dat een onuitsprekelijke werkelijkheid waardig is. Want al wat uitgesproken kan worden, is niet onuitsprekelijk. Maar God is onuitsprekelijk.’ Het begin van de Godskennis is: begrijpen wat God niet is, zegt hij. ‘Onwetendheid getuigt van meer Godsverering dan ingebeelde kennis.’

Met een dergelijke uitspraak bewijst Augustinus dat hij een man was met kennis en zonder ingebeelde kennis. Kort samengevat: de gehele schepping is niet-God. Alles waar we intellectuele of zintuigelijke kennis van hebben is niet-God. Dat beperkt onze kennis over God en dat is goed.

Het is intrigerend dat mystici, vanuit de praktijk van hun godsontmoeting, hetzelfde lijken te zeggen als de geciteerde theologen en filosofen, die voor je gevoel toch eerder theoretiserend te werk gaan. Wie een eenheidservaring met God heeft gesmaakt, zal in eerste instantie met stomheid geslagen zijn geweest. Maar daarna zoekt hij of zij naar woorden – getuige de enorme berg aan mystieke literatuur.

Wie de eenheidservaring met God heeft gesmaakt, die kent het 'proeven' van God. En die zal naar woorden zoeken in de mystieke literatuur. En er achter komen dat 'mystici' een eigen taalgebruik hebben, de negatieve theologie. Voel je niet uitgesloten door de negatieve theologie, de negatieve theologie kan voor jou ook de ingang/opgang tot God zijn.

[peda]

Een interessant topic inderdaad, maar omdat 99,9 % van de gelovigen de mystiek niet kennen of omarmen, een topic voor slechts zeer weinigen.
De Kenbare -God-in- de-positieve -theologie verslaat de God-in-Negatie, ofwel voor veruit de meeste gelovigen is er voor de God-in-Negatie geen belangstelling. God wil door de gelovigen gekend worden ( Openbaring ) en daarom lopen de gelovigen ook massaal aan achter de positieve theologie.
De inmiddels alom bekende grote bonte stoet van velerlei positieve theologie-overtuigden.

[umit]

och met de start van deze topic heb ik geloof ik de antwoord op mijn vraag "wat de link is tussen negatieve theologie en mystiek" al gevonden.
Bij het worstelen om de juiste woorden in negatie te vinden wordt het heel snel mystisch...omdat men dan diep over die ene woord moet nadenken.
Dank je wel voor die link Tufkah...je had mijn vraag niet op een betere manier kunnen beantwoorden.

[Tufkah]

Een interessant topic inderdaad, maar omdat 99,9 % van de gelovigen de mystiek niet kennen of omarmen, een topic voor slechts zeer weinigen.
De Kenbare -God-in- de-positieve -theologie verslaat de God-in-Negatie, ofwel voor veruit de meeste gelovigen is er voor de God-in-Negatie geen belangstelling. God wil door de gelovigen gekend worden ( Openbaring ) en daarom lopen de gelovigen ook massaal aan achter de positieve theologie.
De inmiddels alom bekende grote bonte stoet van velerlei positieve theologie-overtuigden.

Gelovigen beoefenen idd vaak de positieve theologie en verwerpen de mystiek. (Mentaal-gelovigen) Maar dat 99,9 % is, dat geloof ik dan weer niet.

[Tufkah]

och met de start van deze topic heb ik geloof ik de antwoord op mijn vraag "wat de link is tussen negatieve theologie en mystiek" al gevonden.
Bij het worstelen om de juiste woorden in negatie te vinden wordt het heel snel mystisch...omdat men dan diep over die ene woord moet nadenken.
Dank je wel voor die link Tufkah...je had mijn vraag niet op een betere manier kunnen beantwoorden.

YW Mystiek en negatieve theologie zijn onafscheidelijk en overschrijdt de grenzen van geïnstitutionaliseerde religie.

[Yours]

Dit is een eenvoudige, maar kernachtige beschrijving van de mystiek van Jan van Ruusbroec:

Kern

Ruusbroec meent dat God de vader, de Zoon en de Heilige Geest eeuwig met elkaar in wisselwerking verkeren. Voorts meent hij dat alles wat er ooit was, is en zal zijn al een eeuwig bestaan ‘in God’ geniet. De mystiek van Ruusbroec noemt men inkeringsmystiek.
Via het werkende, het inwendige en het godschouwende leven kan men als het ware opklimmen tot een stadium waarin de ziel zich verenigt met haar oorsprong. Dan is het niveau van het zogenaamde godmenselijke niveau bereikt.

https://literatuurmuseum.nl/nl/overzich ... -ruusbroec

Bij leven kan men dus al in contact zijn met de Albron oftewel met God. Vraag is dan ook waarom zo vele mensen die oorsprong hebben verlaten. Volgens mij is het antwoord daarop dat velen op een bepaald moment tòch van de Boom des Levens eten/hebben gegeten. Zie Genesis 3: 22-24.

[Inktvlam]

Wat hebben we nu aan al die flauwekul? Katholieken hebben het ook altijd over God als mysterie. Daar kom je niet verder mee. Ik heb op tv ooit een moslim horen beweren dat hij het liefhebben van God, het centrale idee in het christendom, zo geweldig vond. Daarom was ie christen geworden. Maar hoe kan je God liefhebben als steeds maar het niet-weten en het negatieve benadrukt wordt?
De woestijn waar Johannes de Doper predikte is nou juist een aanduiding van de geestelijke leegte in de harten van de mensen. De woestijn is woest en leeg, vol dorens en distels en verwerpelijk kruipend gedierte. Zo ook de geestelijke gesteldheid van veel mensen. Johannes de Doper (de wegbereider van Jezus) riep op tot boetedoening ter vergeving van de zonden.

Wat Augustinus beweerde (God bezit geen menselijke eigenschappen) is onjuist. De mens is geschapen naar God beeld een gelijkenis, zegt de Bijbel. De mens heeft dezelfde zeven eigenschappen als God. Hoewel dat bij de mens nog niet volmaakt ontwikkeld is. Die zeven eigenschappen zijn: liefde, wijsheid, wil, orde, ernst, geduld en barmhartigheid (of zachtmoedigheid). We zijn kinderen van God en kinderen worden ooit volwassen, “gij zijt goden” (Joh.10:34), zei Jezus. "Weet gij niet, dat gij Gods tempel zijt en dat de Geest Gods in u woont" (1 Kor. 3:16). “Ik (Jezus) ben in de Vader en de Vader is in Mij” (Joh.14:10). Wie Mij (Jezus) gezien heeft, heeft de Vader gezien (Joh.14:9). Jezus is het beeld van God (2 Kor.4:4 en Kol.1:15).
“Niemand heeft ooit God gezien; de eniggeboren Zoon, die aan de boezem des Vaders is, die heeft Hem doen kennen.” (Joh.1:18).
Door Jezus kunnen we dus God kennen en God liefhebben. Dus weg met alle negatieve theologie.

[Tufkah]

Hallo Inktvlam,

Negatieve theologie is dan ook onverenigbaar met creationisme. Creationisme is positieve theologie.

[umit]

Hallo Inktvlam,

Negatieve theologie is dan ook onverenigbaar met creationisme. Creationisme is positieve theologie.

Hé? Dat snap ik dan weer niet.
Dat betekent dan dat negatieve thwologie dan niet verenigbaar is met de Islaam. Moslims geloven voor wat ik weet alle letterlijk in creatisme.

[Robert Frans]

Wat hebben we nu aan al die flauwekul? Katholieken hebben het ook altijd over God als mysterie. Daar kom je niet verder mee. Ik heb op tv ooit een moslim horen beweren dat hij het liefhebben van God, het centrale idee in het christendom, zo geweldig vond. Daarom was ie christen geworden. Maar hoe kan je God liefhebben als steeds maar het niet-weten en het negatieve benadrukt wordt?

Je hoeft niet iemand honderd procent te kennen om diegene te kunnen liefhebben. Natuurlijk is God voor ons een mysterie; dat is onvermijdelijk met een oneindig grote Schepper die buiten tijd en ruimte staat tegenover een nietig klein mens met een zeer beperkt brein. We kunnen het universum zelf al niet eens echt bevatten. Daarom zijn we afhankelijk van openbaring om Hem ten volle te leren kennen. Onze eigen redenaties en waarnemingen zijn daarbij niet afdoende. En wat Hij ons openbaart is voor ons voldoende om Hem zodanig te leren kennen, dat we Hem kunnen liefhebben en navolgen.

[Tufkah]

Hallo Inktvlam,

Negatieve theologie is dan ook onverenigbaar met creationisme. Creationisme is positieve theologie.

Hé? Dat snap ik dan weer niet.
Dat betekent dan dat negatieve thwologie dan niet verenigbaar is met de Islaam. Moslims geloven voor wat ik weet alle letterlijk in creatisme.

De negatieve theologie leert dat er van God (de Ene) niets gezegd kan worden. Creationisten doen niet anders dan buikspreken voor God. Alsof de mens zou kunnen weten hoe God schept.

Of de islam een creationistische religie is, daar weet ik niks van af. Jij zegt het. In het christendom zijn de creationisten een minderheid denk ik. Maar er zijn geen cijfers van bekend. De Bijbel gaat i.i.g. over het 'hart' en de Geest/geest. M.n. in het NT.

[Tufkah]

Inktvlam schrijft: Maar hoe kan je God liefhebben als steeds maar het niet-weten en het negatieve benadrukt wordt?

Het hoort niet om een vraag met een wedervraag te beantwoorden, maar ik doe het toch. Hoe kun je een gedachte/bedachte God liefhebben? Dan heb je je eigen denkbeeld lief. En zoals we weten stelt Jezus het liefhebben van God als het hoogste gebod, samen met de naastenliefde. (Het dubbelgebod)

De retorische vraag aan iedere gelovige is dan ook: Hoe ga jij God liefhebben?

P.S. Het is niet het 'negatieve' wat benadrukt wordt, maar de negatie. Het scheelt twee letters, maar het maakt een wereld van verschil. Negatie is de ontkenning. Voor jezelf toegeven dat je niet weet wie of wat God is.

[Dat_beloof_ik]

Apofatische theologie verwijst naar een benadering van het goddelijke waarbij men probeert God te kennen door te zeggen wat God niet is, in plaats van wat Hij wél is, omdat het menselijk denken en taal tekortschieten om het ultieme goddelijke te beschrijven. Het is negatieve theologie: zeggen wat God niet is.

En woordenspel om onnodig moeilijk te doen, waarschijnlijk bedoeld om te verhullen dat waar men het over heeft iets heel simpels is.

Je kunt namelijk alleen zeggen wat iets niet is, als je weet wat het wel is.
Dus je kunt veel duidelijker en concreter zijn, door te zeggen wat iets volgens jou wèl is.
In dit geval stelt je dus dat het menselijke denken en taal tekort schieten om God te beschrijven. Wel,, dan kun je dat dus ook niet door te zeggen wat hij niet is.

Dit doet mij wel afvragen waarom en waarin je dan gelooft, als het allemaal je verstand te boven gaat en je er niets van begrijpt?

[J-W]

......P.S. Het is niet het 'negatieve' wat benadrukt wordt, maar de negatie. Het scheelt twee letters, maar het maakt een wereld van verschil. Negatie is de ontkenning. Voor jezelf toegeven dat je niet weet wie of wat God is.

Voor mij is het allemaal inbeelding. Men wil graag ergens in geloven maar men wil niet met de massa van het christendom meegaan.
Dus heeft men een God bedacht die niet te omschrijven is waarmee men alle kritiek uit de weg denkt te kunnen gaan.
Om als mens toch nog enig houvast te hebben maakt men wel graag gebruik van de bijbel, wat selectieve teksten over mystiek die hun gelijk
zouden aantonen. Voor mij mag het maar in mijn beleving is de negatieve theologie niets meer dan een religieuze stroming waarvan er honderden op de ze aarde zijn. Niets bijzonders en geen meerwaarde boven andere geloofsrichtingen. Elke geloofsrichting claimt het gelijk aan haar kant te hebben, zo ook de volgers van de negatieve theologie. Voor een ongelovige blijft het alleen maar vermakelijk op een geloofsforum telkens weer te lezen hoe fanatiek men zijn geloof verdedigt. Bij Alpha het geloof van de Jehovagetuigen, in deze topic het bestaan en liefhebben van een onbekende God waar men per definitie niets van af weet. Het kan verkeren, elk zijn eigen hobby waar een ander slechts om moet glimlachen te lezen hoe zijn of haar geloof hier met alles wat men in huis heeft verdedigd wordt. Zoals bekend beperk ik mij tot het opmerkzaam maken van tegenstrijdigheden in geloofsuitingen alhier.

[Yours]

......P.S. Het is niet het 'negatieve' wat benadrukt wordt, maar de negatie. Het scheelt twee letters, maar het maakt een wereld van verschil. Negatie is de ontkenning. Voor jezelf toegeven dat je niet weet wie of wat God is.

Voor mij is het allemaal inbeelding. Men wil graag ergens in geloven maar men wil niet met de massa van het christendom meegaan.
Dus heeft men een God bedacht die niet te omschrijven is waarmee men alle kritiek uit de weg denkt te kunnen gaan.
Om als mens toch nog enig houvast te hebben maakt men wel graag gebruik van de bijbel, wat selectieve teksten over mystiek die hun gelijk
zouden aantonen. Voor mij mag het maar in mijn beleving is de negatieve theologie niets meer dan een religieuze stroming waarvan er honderden op de ze aarde zijn. Niets bijzonders en geen meerwaarde boven andere geloofsrichtingen. Elke geloofsrichting claimt het gelijk aan haar kant te hebben, zo ook de volgers van de negatieve theologie. Voor een ongelovige blijft het alleen maar vermakelijk op een geloofsforum telkens weer te lezen hoe fanatiek men zijn geloof verdedigt. Bij Alpha het geloof van de Jehovagetuigen, in deze topic het bestaan en liefhebben van een onbekende God waar men per definitie niets van af weet. Het kan verkeren, elk zijn eigen hobby waar een ander slechts om moet glimlachen te lezen hoe zijn of haar geloof hier met alles wat men in huis heeft verdedigd wordt. Zoals bekend beperk ik mij tot het opmerkzaam maken van tegenstrijdigheden in geloofsuitingen alhier.

Het weer verenigd zijn van de ziel met haar oorsprong maakt onuitsprekelijk gelukkig, J-W.
Gisteren schreef ik o.a. dit:

Dit is een eenvoudige, maar kernachtige beschrijving van de mystiek van Jan van Ruusbroec:

Kern

Ruusbroec meent dat God de vader, de Zoon en de Heilige Geest eeuwig met elkaar in wisselwerking verkeren. Voorts meent hij dat alles wat er ooit was, is en zal zijn al een eeuwig bestaan ‘in God’ geniet. De mystiek van Ruusbroec noemt men inkeringsmystiek.
Via het werkende, het inwendige en het godschouwende leven kan men als het ware opklimmen tot een stadium waarin de ziel zich verenigt met haar oorsprong. Dan is het niveau van het zogenaamde godmenselijke niveau bereikt.

https://literatuurmuseum.nl/nl/overzich ... -ruusbroec

Het heeft echter niet veel zin om er over te spreken omdat dat gevoel niet overdraagbaar is. Maar waar het hart vol van is, loopt de mond doorgaans over…..

[peda]

Hé? Dat snap ik dan weer niet.
Dat betekent dan dat negatieve thwologie dan niet verenigbaar is met de Islaam. Moslims geloven voor wat ik weet alle letterlijk in creatisme.

De negatieve theologie leert dat er van God (de Ene) niets gezegd kan worden. Creationisten doen niet anders dan buikspreken voor God. Alsof de mens zou kunnen weten hoe God schept.

Of de islam een creationistische religie is, daar weet ik niks van af. Jij zegt het. In het christendom zijn de creationisten een minderheid denk ik. Maar er zijn geen cijfers van bekend. De Bijbel gaat i.i.g. over het 'hart' en de Geest/geest. M.n. in het NT.

De negatieve theologie doet in mijn optiek geen enkele uitspraak over het "" creationisme ", noch ja noch neen.
De zicht op het creationisme , ja of neen, behoort tot de positieve theologie. Hetzelfde geldt bijvoorbeeld voor het
onderwerp "' naastenliefde "', ook dat onderwerp is positieve theologie.
De oude woestijnvaders trokken in de oudheid nu juist de woestijn in om aldaar in "" geestelijke "" leegte dichter bij God te zijn.
De woestijn-leegte opzoeken is in mijn optiek wat anders als de nood van de "" miserabel levenden "" op aarde proberen op te lossen.
Nood van anderen lenigen = positieve theologie. God-nabij zijn cq God-versmelting = negatieve theologie.
Overigens goed dat jij bij de negatieve theologie de nadruk legt op "" negatie "" wat in Jip en Janneke een betere omschrijving is als "' negatief "" omdat dit laatste een waardeoordeel lijkt te pretenderen.
Zelf geloof ik dat een wereld exclusief "' gevuld "" met mystici snel uitgestorven zou zijn, omdat ware mystici niet goed passen in de "" struggle-for-life omgeving.
Dat lukt de positieve theologie volgers des te beter, God geeft in de bijbel zelve aan hoe dat moet plaatsvinden, maar de "" Sprekende -God " is dan ook positieve theologie, ofwel de leidraad voor m.i. 99 % van de gelovigen.
Kijk maar naar bijvoorbeeld Alpha die met de bijbel in de hand en het B L volgend, ook precies weet te vertellen hoe het leven gestalte moet krijgen.
De door God gegeven schoenen die ook gedragen dienen te worden door diegenen wiens voeten daarin totaal niet passen, eveneens positieve theologie.
De God-van-de-negatieve-theologie-levert-geen - standaard-schoenen.

[Tufkah]

Overigens goed dat jij bij de negatieve theologie de nadruk legt op "" negatie "" wat in Jip en Janneke een betere omschrijving is als "' negatief "" omdat dit een waardeoordeel lijkt te pretenderen.

Dat moet maar helder zijn, het is niet zo dat God negatief is. Er kan niet geweten worden wie of wat God is.

Zelf geloof ik dat een wereld "' gevuld "" met mystici snel uitgestorven zou zijn, omdat ware mystici niet goed passen in de "" struggle-for-life .

Dat denk ik ook, de "rat race to the bottom" doet niet mee in de mystiek. Bepaalde beroepen worden dan ook niet gemakkelijk in de mystiek. Beroepen waarin men geacht wordt de medemens te b e l a z e r e n zijn problematisch.

Dat lukt de positieve theologie volgers des te beter, God geeft in de bijbel zelve aan hoe dat moet plaatsvinden, maar de "" Sprekende -God " is dan ook positieve theologie, ofwel de leidraad voor m.i. 99 % van de gelovigen.
Kijk maar naar bijvoorbeeld Alpha die met de bijbel in de hand en het B L volgend, ook precies weet hoe het leven gestalte moet krijgen.
De door God gegeven schoenen die ook gedragen dienen te worden door diegenen wiens voeten daarin totaal niet passen.
De God-van-de-negatieve-theologie-levert-geen - standaard-schoenen.

Alpha en het BL is een voorbeeld van positieve theologie, het BL doet wel uit de doeken hoe het leven gestalte moet krijgen. De beloning ligt in het vooruitzicht. In de negatieve theologie kan er geen sprake zijn van een belonende God, want dan zou je de negatie verlaten. Dan zou je in positieve zin iets zeggen over God.

[Tufkah]

Apofatische theologie verwijst naar een benadering van het goddelijke waarbij men probeert God te kennen door te zeggen wat God niet is, in plaats van wat Hij wél is, omdat het menselijk denken en taal tekortschieten om het ultieme goddelijke te beschrijven. Het is negatieve theologie: zeggen wat God niet is.

En woordenspel om onnodig moeilijk te doen, waarschijnlijk bedoeld om te verhullen dat waar men het over heeft iets heel simpels is.

Je kunt namelijk alleen zeggen wat iets niet is, als je weet wat het wel is.
Dus je kunt veel duidelijker en concreter zijn, door te zeggen wat iets volgens jou wèl is.
In dit geval stelt je dus dat het menselijke denken en taal tekort schieten om God te beschrijven. Wel,, dan kun je dat dus ook niet door te zeggen wat hij niet is.

Dit doet mij wel afvragen waarom en waarin je dan gelooft, als het allemaal je verstand te boven gaat en je er niets van begrijpt?

Geloof is dan ook iets wat de mens geschonken wordt. Anders zou het geloof niet meer dan een hoeveelheid mentale overtuigingen omtrent God zijn. Dan breng je God in je denkwereld binnen. Ook het begrijpen wordt geschonken, dat kan geen activiteit van 'mij' zijn. Zou het wel een activiteit zijn van 'mij' dan zit ik in de (zelf)bedachte God.

Geloof (in de negatieve theologie) is dan ook meer een kwestie van het gemoed dan van het denkvermogen.

[peda]

Hallo Tufkah,

Zoals reeds eerder opgemerkt komt jouw overtuiging op mij over als "" God-Versmelting "" waarbij na de dood inderdaad de persoonlijke individualiteit door de Versmelting ophoudt te bestaan.
Het is niet mijn favoriete spel op het schaakbord, maar dat is bekend. Bovendien persoonlijke voorkeur ( subjectief waar ) hoeft helemaal niet samen te vallen met Absoluut Waar, dat credo houd ik mij als agnost wel regelmatig voor de eigen ogen.

[J-W]

....................Het weer verenigd zijn van de ziel met haar oorsprong maakt onuitsprekelijk gelukkig, J-W.

Ik ken dat niet, betwijfel ook of dat voor mij zou bestaan en ga er daarom ook niet naar op zoek, ben dik tevreden met mijn leven.
Dat wil niet zeggen dat er geen vormen van onuitsprekelijk geluk bestaan.
Iedereen kent wel het voel van een eerste verliefdheid. En zo zijn er meer aanleidingen die het ultieme geluk op onverklaarbare wijze kunnen aanwakkeren. In de bijbelbelt spreekt men van een bekering waarbij de zonden ineens zijn vergeven. Voor hen is nog maar 1 verlangen t.w in het hiernamaals met hun verlosser J.C. verenigd te worden. Jij spreekt van een vereniging van de ziel met haar oorsprong en Tufkah zou dat ultieme geluksgevoel eigen zijn geworden door er zelf hard aan te werken op een smalle weg en vrij te zijn van verlangens naar beloningen. De bekende filosoof Augustinus was zijn ontuchtige leven helemaal zat en zocht en vond via een innerlijke zoektocht de vergeving en genade bij zijn God.
Dus ja, wellicht bestaat er iets moois wat verborgen ligt in onze hersenenen, noem het een soort ""godsversmelting" wanneer een mens zich daarvoor openstelt maar ik zie het meer voor een mens die niets anders meer heeft en het geluk wat hij blijkbaar mist dan "hogerop" gaat zoeken.

[peda]

Metaforisch zie ik de "' smalle "" weg als de persoonlijke schoenen waarop het voor iedereen prettig wandelen is.
Omdat de schoenen van een ander aan de eigen voeten niet passen, worden deze schoenen niet aangetrokken en als "'brede""- weg schoeisel betiteld.
Gewoon accepteren dat niet iedereen dezelfde voet-constructie heeft, zou het probleem van verschil in overtuiging in mijn optiek onmiddellijk oplossen. Dat zulks niet lukt, komt omdat de omgang met verschil in voet-constructie niet bij iedereen gelijk is.
Blijvend proberen om anderen voor hen verkeerde schoenen aan de voeten te passen, is de continue oorzaak van commotie.
Begrijpelijk want iedereen weet m.i. het beste welke schoenen het beste bij hem/haar passen en niemand anders, welke Bron de ander ook metaforisch opvoert als Externe schoenexpert.
Bij mijn bonte stoet wandelt een ieder op eigen passende schoenen, mooier kan het m.i. niet worden.

[Dat_beloof_ik]

En woordenspel om onnodig moeilijk te doen, waarschijnlijk bedoeld om te verhullen dat waar men het over heeft iets heel simpels is.

Je kunt namelijk alleen zeggen wat iets niet is, als je weet wat het wel is.
Dus je kunt veel duidelijker en concreter zijn, door te zeggen wat iets volgens jou wèl is.
In dit geval stelt je dus dat het menselijke denken en taal tekort schieten om God te beschrijven. Wel,, dan kun je dat dus ook niet door te zeggen wat hij niet is.

Dit doet mij wel afvragen waarom en waarin je dan gelooft, als het allemaal je verstand te boven gaat en je er niets van begrijpt?

Geloof is dan ook iets wat de mens geschonken wordt. Anders zou het geloof niet meer dan een hoeveelheid mentale overtuigingen omtrent God zijn. Dan breng je God in je denkwereld binnen. Ook het begrijpen wordt geschonken, dat kan geen activiteit van 'mij' zijn. Zou het wel een activiteit zijn van 'mij' dan zit ik in de (zelf)bedachte God.

Geloof (in de negatieve theologie) is dan ook meer een kwestie van het gemoed dan van het denkvermogen.

Aha, we moeten en kunnen dus niets doen, alleen afwachten tot God het ons geeft. Helder. Kan ik dus gewoon verder leven.

[Inktvlam]

De negatieve theologie leert dat er van God (de Ene) niets gezegd kan worden. Creationisten doen niet anders dan buikspreken voor God. Alsof de mens zou kunnen weten hoe God schept.

Of de islam een creationistische religie is, daar weet ik niks van af. Jij zegt het. In het christendom zijn de creationisten een minderheid denk ik. Maar er zijn geen cijfers van bekend. De Bijbel gaat i.i.g. over het 'hart' en de Geest/geest. M.n. in het NT.

Aha, jij gelooft in theïstische evolutie. Maar darwinistische evolutie is een ongeleid proces. Geloof jij dan dat God dat ongeleide proces leidde (logisch problematisch)? Zelfs God kan geen ongeleid proces leiden. Of geloof jij dat God niet dat ongeleide proces leidde (theologisch problematisch)? Wat is de rol van God dan nog?

Het neodarwinisme is dood, Tufkah. De theorie van toevallige mutaties onder leiding van toverspreuk natuurlijke selectie is niet meer dan een sprookje van Mien de kip.

Lees nog eens over het artikel in de Guardian.
viewtopic.php?p=416976#p416976

[Tufkah]

De negatieve theologie leert dat er van God (de Ene) niets gezegd kan worden. Creationisten doen niet anders dan buikspreken voor God. Alsof de mens zou kunnen weten hoe God schept.

Of de islam een creationistische religie is, daar weet ik niks van af. Jij zegt het. In het christendom zijn de creationisten een minderheid denk ik. Maar er zijn geen cijfers van bekend. De Bijbel gaat i.i.g. over het 'hart' en de Geest/geest. M.n. in het NT.

Aha, jij gelooft in theïstische evolutie. Maar darwinistische evolutie is een ongeleid proces. Geloof jij dan dat God dat ongeleide proces leidde (logisch problematisch)? Zelfs God kan geen ongeleid proces leiden. Of geloof jij dat God niet dat ongeleide proces leidde (theologisch problematisch)? Wat is de rol van God dan nog?

Het neodarwinisme is dood, Tufkah. De theorie van toevallige mutaties onder leiding van toverspreuk natuurlijke selectie is niet meer dan een sprookje van Mien de kip.

Lees nog eens over het artikel in de Guardian.
viewtopic.php?p=416976#p416976

Creationisme noch evolutie hebben iets met het geloof van doen. Niets met het geestelijk leven van doen. Niets met de liefde van de Vader van doen.

[Dat_beloof_ik]

De negatieve theologie leert dat er van God (de Ene) niets gezegd kan worden. Creationisten doen niet anders dan buikspreken voor God. Alsof de mens zou kunnen weten hoe God schept.

Of de islam een creationistische religie is, daar weet ik niks van af. Jij zegt het. In het christendom zijn de creationisten een minderheid denk ik. Maar er zijn geen cijfers van bekend. De Bijbel gaat i.i.g. over het 'hart' en de Geest/geest. M.n. in het NT.

Aha, jij gelooft in theïstische evolutie. Maar darwinistische evolutie is een ongeleid proces. Geloof jij dan dat God dat ongeleide proces leidde (logisch problematisch)? Zelfs God kan geen ongeleid proces leiden. Of geloof jij dat God niet dat ongeleide proces leidde (theologisch problematisch)? Wat is de rol van God dan nog?

Het neodarwinisme is dood, Tufkah. De theorie van toevallige mutaties onder leiding van toverspreuk natuurlijke selectie is niet meer dan een sprookje van Mien de kip.

Lees nog eens over het artikel in de Guardian.
viewtopic.php?p=416976#p416976

Ja, doe dat, lees vooral dat artikel in The Guardian heel erg goed, dus niet slechts oppervlakkig en cherrypickend.
En lees ook wat anderen in dat topic daar 3 jaar geleden ook al over schreven.

De Engelse krant The Guardian kwam met een boeiend artikel over evolutie met de kop: “hebben we een nieuwe evolutietheorie nodig?”
https://www.theguardian.com/science/202 ... -evolution

Tot zover klopt je post.
Maar vervolgens draai je weer op de jouw bekende wijze door en misbruik je de teksten uit het (goede) artikel.
Kijk, binnen de wetenschap is het heel gewoon dat er over een bepaald onderwerp discussie wordt gevoerd.

Maar je bent buitengewoon oneerlijk bezig als je stelt dat de wetenschap geen verklaring kan geven voor de ontwikkeling van ogen, terwijl Genesis niet eens een verklaring heeft voor welk lichaamsdeel dan ook.

Je draait zo door dat je niet eens in de gaten hebt dat het artikel de evolutie helemaal niet betwijfelt; het geeft alleen aan dat over sommige onderdelen discussie nodig is.
Op geen enkele manier 'hakt The Guardian genadeloos in op evolutie'.

Overigens ben ik het met je eens dat we het gebruik van toverspreuken bij de ontwikkeling of ontstaan van het leven op aarde kunnen afdoen als sprookje van Mien de Kip. Ik had nooit kunnen bedenken dag we het nog een keer eens zouden zijn over Genesis 1, 2 en 3, maar nu dan toch. Wat een ontroerend moment.