Tufkah schreef: 30 jun 2025, 15:55
Mijn bezwaar tegen creationisme is het buikspreken voor God. Dat hebben gelovigen door de eeuwen heen vaak gedaan en het is altijd op een teleurstelling uitgelopen. Simpelweg omdat de wetenschap al die buiksprekerij uiteindelijk weerlegt. Onderwijl weten we dat het universum meer dan 13 miljard jaar oud is en van de menselijke stamboom komen we ook steeds meer aan de weet. Maar dat betreft allemaal de natuurlijke mens.
De teneur van de Bijbel is dat het vergankelijke er helemaal niet zo toe doet. Creationisten verdoen hun tijd dan ook met iets wat in het geheel niet ter zake doet. Als de JG beweren dat de natuur getuigt van een intelligent ontwerp , dan dienen ze dat te bewijzen. En dat verliezen ze vervolgens altijd.....
God-de Schepper is voor ons niet zo interessant, God als Liefde is wat er toe doet. En kennelijk zien de JG dat niet. (En creationisten is het algemeen ook niet)
Tufkah en begrijpen zijn twee onverenigbare dingen. Maar als ik Tufkahs redenering toch tracht te begrijpen, dan heeft God het scheppingswerk aan doelloos toeval overgelaten, maar het geestelijke in de mens schijnt wel Gods werk te zijn (volgens Tufkah). Waarom zou God zo iets onzinnigs doen? Volkomen belachelijk natuurlijk.
Tufkahs grote vriend Paulus spreekt Tufkah tegen:
“Want wat een mens over God kan weten is hun bekend omdat God het aan hen kenbaar heeft gemaakt. Zijn onzichtbare eigenschappen zijn vanaf de schepping van de wereld zichtbaar in zijn werken, zijn eeuwige kracht en goddelijkheid zijn voor het verstand waarneembaar. Er is niets waardoor zij te verontschuldigen zijn” (Rom.1:19-20).
Tufkah schreef:Als de JG beweren dat de natuur getuigt van een intelligent ontwerp , dan dienen ze dat te bewijzen.
Niets is makkelijker dan dat. We zien overweldigende doelgerichtheid in de natuur. Er zijn miljoenen verschillende soorten geweest in heden en verleden. En al die miljoenen soorten waren in staat zichzelf voort te planten. Dus enorme doelgerichtheid. Probeer maar eens een machine te bouwen die zichzelf kan reproduceren. Dat vergt een enorme intellectuele inspanning. En dat mechanisme van voortplanting moet direct al in een organisme aanwezig zijn, anders geen nakomelingen en einde van de soort. Bij seksuele reproductie moet er direct al bij de eerste generatie van een soort een mannetje en een vrouwtje van dezelfde soort klaar staan, volledig gevormd, volledig functioneel, met de geslachtsorganen volledig op elkaar afgestemd, met het juiste aantal chromosomen en de juiste genen. Een volledig pakket.
In geval van evolutie moeten we geloven dat er geen doel is; handen, voeten, hersenen, ze hebben geen doel, het is stom toeval dat ze zijn ontstaan en dat ze een onmisbare functie hebben.
Elk onderdeeltje en elk systeem in ons lijf weet precies wat het moet doen. Dan hebben we verder nog als bewijs: de finetuning, convergenties, plotselinge verschijning van soorten in het fossielenbestand (Avalon explosie, Cambrische explosie, Ordovicische explosie ofwel GOBE (Great Ordovician Biodiversification Event), enzovoort), vroege complexiteit, onherleidbare complexiteit, coderingssystemen, genetische informatie (gespecificeerde informatie komt altijd van een intelligentie), moleculaire machientjes (waaronder een biologische klok), het vermogen van cellen om met elkaar te communiceren, homeostase en nog meer zaken.
Schoonheid in de natuur wijst op doelbewust ontwerp, niet op toeval. Bloemen in allerlei kleuren, vrouwelijk schoon, de mogelijkheid om van muziek en kunst te genieten, tropische vissen met de meest fantastische kleuren en tijgers met een leuk tijgerprintje.
Biomimicry (ontwerpers kopiëren op grote schaal allerlei slimme ontwerpen uit de natuur). Als bepaalde ontwerpen in de natuur met een hoog technisch gehalte de ontwerpen van ingenieurs overtreffen dan kun je er zeker van zijn dat die technische hoogstandjes in de natuur ook ontworpen zijn.
viewtopic.php?p=241611#p241611
Ook geestelijke zaken als liefde, bewustzijn (inclusief het onbewuste), intelligentie, denkkracht, wilskracht, creativiteit verwijzen naar een hogere geestelijke oorzaak. Die dingen kun je niet uit materie maken.
Evolutionist: iemand die gelooft dat de natuur zichzelf gemaakt heeft.