Verbinding uitbreiden?

[Tufkah]

https://nl.wikipedia.org/wiki/Noumenon

Noumenon is een term die binnen de filosofie wordt gebruikt om dingen of gebeurtenissen te benoemen die alleen in de geest bestaan, onafhankelijk van de zintuigen. Het verwijst naar een onkenbare, niet te beschrijven werkelijkheid die op de een of andere manier 'achter' de wereld van geobserveerde verschijnselen ligt. Voor Immanuel Kant kunnen we helemaal niets zeggen over de dingen zoals ze op zichzelf zijn, omdat we de dingen alleen kennen zoals ze aan ons verschijnen via (en gefilterd door) onze zintuigen. Het tegengestelde van noumenon is fenomeen.

Even kort door de bocht: Noumenon en Fenomeen (de fenomenen) staan tegen over elkaar. De mens kent wel de dingen (fenomenen) maar niet de (geestelijke) kenner van de fenomenen. 2 Korinthiërs 4:18 gaat over het Noumenon vs de fenomenen.


Dus kijken wij niet naar wat zich voor onze ogen afspeelt, maar wij kijken uit naar wat wij nu nog niet zien. Alle zichtbare dingen zijn tijdelijk, maar de dingen die nu nog niet zichtbaar zijn, zullen eeuwig blijven.

[peda]

In mijn optiek kan de volger van de negatieve theologie de mond niet opendoen.
Waarover niets geweten wordt ( Kant; das Ding an Sich ) kan ook niets gezegd worden.
Paulus zie ik bezig zijn in het domein van de positieve theologie, immers Paulus weet ( naar eigen zeggen ) waarover hij spreekt.
Weten, kan in woorden worden vertaald, het weten, kunnen vertalen in woorden = positieve theologie.
Niet weten ( = Kant ), kan niet in woorden worden vertaald = negatieve theologie.
God, Het ENE, Het Ultieme, DE BRON , Wat/ Wie zich niet Openbaart, niet te Kennen geeft, niet Onthuld, daarover is m.i. NIETS te weten en daarover is ook geen positieve theologie mogelijk.
De bijbelse God is een Relationele God, de God die Zich Openbaart, dus gedeeltelijk te Kennen geeft, dus positieve theologie.
Het ENE, Het Ultieme dat spiritueel "' inwerkt "' op de mens , Openbaart Zich en geeft Zich daarmede gedeeltelijk te kennen, dus positieve theologie.

[Leon]

Het is tricky om er filosofen bij te halen, over wiens filosofie niet genoeg bekend is.

Het besef dat er “iets/niets” is ten opzichte van het zelf moet voldoende zijn. Of men waagt de sprong, om het zelf te verloochenen, of niet.
Zij die beweren de overkant gehaald te hebben, getuigen van blijdschap en kunnen niet zwijgen. Zij die de sprong niet wagen zijn vol argwaan, en geven af op het hele project.

In plaats van springen een brug nemen zal wel nooit lukken. Er is niet echt een brug mogelijk, lijkt het. Het zelf verloochenen is zonder vaste grond.

[Tin]

De veroordeling die jij samen met JW en Yours meent te bespeuren speelt zich af binnen eigen hart en hoofd. En dát komt door de gehechtheid van het ego aan allerlei rollen. Zoals de rol van de voorvechtster van bijvoorbeeld de homoseksuele geaardheid (“ik ben beter dan christenen want zij zijn tegen homoseksualiteit” , waarbij het laatste nog een vooroordeel is ook). Of de rol van voorvechtster van new age gedachtengoed (“ik weet veel meer dan christenen want zij geloven niet in reïncarnatie”). De geestelijke mens heeft geen hechting aan dergelijke rollen, en onder leiding van trollen begint de natuurlijke mens hij die wijst op de geestelijke mens te vervolgen. De natuurlijke mens die Jezus afwijst en de verlossing niet verdragen kan. De natuurlijke mens wil liever verlost worden van de verlosser om het valse zelfbeeld (masker van het ego) in stand te houden.

Je hele reactie staat bol van onderscheid, vooroordelen, en oordelen.
Zie je dat zelf nou echt niet in ?

Het is het heldere inzicht in hoe de dingen ZIJN.
Er wordt door de geestelijke mens niet geoordeeld over de natuurlijke mens. Er wordt slechts een schets gegeven van de beperkingen die de natuurlijke mens bezit. Toch?
Hoe kunnen jij en anderen die tot de natuurlijke mensen behoren ooit die onmetelijke niet in woorden uit te drukken grootsheid van een geestelijk, dan wel wedergeboren mens ook maar enigszins bevatten?!

Is wel het thema van dit moment op GG, zie ik.
'Natuurlijke mens' , doorgaans gebruiken we het woord 'natuurlijk' in positieve zin. Natuurlijk staat voor puur, gezond etc.etc.
Maar als we beseffen dat 'de natuur' , alles dat we kunnen kennen en waarnemen, een soort gesloten geheel is waar we niet buiten kunnen treden, kan het wegens de inherente beperktheid wel benauwend worden. Er moet meer zijn. Op zich een logische conclusie.
Het lijden van de mens kent een soort ingeboren drive om uit dat lijden te komen.
Dus wat doen we?

Het onderscheid tussen 'natuurlijke' en 'geestelijke' mens doet me aldoor nogal denken aan de Rozenkruisers.
Met hun twee natuurorden. En de transfiguratie die leidt van aardgebonden mens naar geest-mens.
Brave mensen, die Rozenkruisers, daar niet van. Wat gepolijst in op zich vaak niet vervelende zin.
Maar voortgeschreden op het geestelijk pad, of hoe je het noemen wilt?....
Dus, wat doen we?

Ik ken het ook hoor, die drang uit te willen stijgen boven wat je -wat denigrerend- de natuurlijke mens kan noemen.
Maar ik vraag me ook af of die poging te reiken naar het Andere en de ervaringen dienaangaande die ervaren worden, niet in veel gevallen tot een nog groter illusie leiden dan de illusie waar men juist uit wil breken....
We kunnen spreken over Jezus als de weg, etc. etc.
Of over Quan Yin, die ons leven verlicht heeft etc. etc.
Voorbeelden van wegen die mensen iets gebracht hebben.
Op zijn minst volgens eigen zeggen.
Naar uitleg van die ander essentieel om tot het juiste inzicht, tot waarheid, te geraken.
Maar wat heb ik daar aan?
Hoe 'natuurlijk' of 'geestelijk' we zelf zijn is aan onszelf.
Of aan het Andere, want anders zou het weer een ego kwestie worden.

Wat allemaal niet wegneemt dat het aardig en zelfs leerzaam kan zijn in de tuintjes van een ander te kijken.
Dat zal Peda vast met mij eens zijn.

[Tufkah]

De natuurlijke mens denkt dat de geestelijke mens 'groots' is. Leert Jezus dat? Nee, Jezus leert het tegendeel........

[J-W]

De natuurlijke mens denkt dat de geestelijke mens 'groots' is. Leert Jezus dat? Nee, Jezus leert het tegendeel........

Wie zegt dat de natuurlijke mens dat denkt? Ik in elk geval niet.
En als anderen op GG wel zo denken, hoe zou dat dan komen denk jij?

[Jon]

Je weet niet waar je over spreekt. Het tegendeel is waar. Maar dat zul je nooit verstaan zolang je de weg niet bent gegaan.

Dat laatste zal jij ook niet meemaken als je jouw weg bedoelt.

Psalmen 51

[19] Het offer voor God is een gebroken geest;
een gebroken en verbrijzeld hart
zult U, God, niet verachten.


2 Korinthiërs 7 (SV)
[10] Want de droefheid naar God werkt een onberouwelijke bekering tot zaligheid; maar de droefheid der wereld werkt de dood.


2 Korintiërs 7 (NBV21)
[10] Oprecht verdriet ten overstaan van God leidt namelijk tot inkeer en redding; daarvan krijgt men nooit spijt. Verdriet zoals de wereld kent leidt daarentegen tot de dood.

[Petra]

Ik ken het ook hoor, die drang uit te willen stijgen boven wat je -wat denigrerend- de natuurlijke mens kan noemen.
Maar ik vraag me ook af of die poging te reiken naar het Andere en de ervaringen dienaangaande die ervaren worden, niet in veel gevallen tot een nog groter illusie leiden dan de illusie waar men juist uit wil breken....
We kunnen spreken over Jezus als de weg, etc. etc.
Of over Quan Yin, die ons leven verlicht heeft etc. etc.
Voorbeelden van wegen die mensen iets gebracht hebben.
Op zijn minst volgens eigen zeggen.
Naar uitleg van die ander essentieel om tot het juiste inzicht, tot waarheid, te geraken.
Maar wat heb ik daar aan?
Hoe 'natuurlijk' of 'geestelijk' we zelf zijn is aan onszelf.
Of aan het Andere, want anders zou het weer een ego kwestie worden.

De illusie wordt denk ik groter als je meent dat de anderen in Plato’s grot zitten maar jijzelf niet.

[Petra]

Die conclusie kan alleen door de geestelijke mens getrokken worden......

De geestelijke mens trekt de Juiste conclusies, de wedergeboren mens trekt de Juiste conclusies,
de B L volger trekt de juiste conclusies, de RKK gelovige trekt de Juiste conclusies.
Kortom ieder individu trekt met behulp van de eigen "' bias "' de persoonlijk Juiste conclusie.
Dat is precies het domein van de positieve theologie, ofwel de bonte stoet van ongebonden eigen Juistheid-overtuigden.

Ja. Precies.
En dan allemaal zeggen.. mijn overtuiging is geen overtuiging maar DE Enige Waarheid, ingefluisterd door de Heilige Geest.
Hence.. als over het tuinhekje leuner.. staan (voor mij) alle overtuigingen netjes naast elkaar. Ik heb persoonlijke voor- en afkeuren maar idd geen objectieve ijkstok.

[J-W]

Dat laatste zal jij ook niet meemaken als je jouw weg bedoelt.

Psalmen 51

[19] Het offer voor God is een gebroken geest;
een gebroken en verbrijzeld hart
zult U, God, niet verachten.


2 Korinthiërs 7 (SV)
[10] Want de droefheid naar God werkt een onberouwelijke bekering tot zaligheid; maar de droefheid der wereld werkt de dood.


2 Korintiërs 7 (NBV21)
[10] Oprecht verdriet ten overstaan van God leidt namelijk tot inkeer en redding; daarvan krijgt men nooit spijt. Verdriet zoals de wereld kent leidt daarentegen tot de dood.

Denk aan punt 7 van de forumregels

[Tufkah]

De mens is voor Plato het wezen tussen de geestelijke wereld en de waarneembare wereld (de grot). Pas door het aanbrengen van scheiding tussen lichaam en ziel (Matt 16:26 De lossing van de ziel) bereikt de mens zijn eigenlijke bestemming.

In de grot zitten mensen gevangen, geketend en kunnen alleen recht voor zich uit kijken naar schaduwbeelden die, gevormd door het licht van vuur, voor hun ogen geprojecteerd worden. Dat is hun waarneembare wereld. Ook horen ze slechts echo’s van de werkelijke geluiden die achter hen zijn.

De persoon die de grot heeft verlaten en de ware werkelijkheid heeft gezien, wordt verblind door de plotselinge overgang van licht naar duisternis en heeft moeite om zich aan te passen. Bij terugkeer in de grot zal zijn aangepaste visie Niet geloofs worden door de gevangenen en kan zelfs argwaan of vijandigheid opwekken, omdat de gevangenen de schaduwen op de muur als de enige werkelijkheid beschouwen.

De gevangenen zullen de verloste persoon uitlachen, bespotten en trollen. Zij zijn niet alleen gevangene van de beelden, maar ook van hun eigen overtuigingen. Ze zullen denken dat de verloste persoon ook een of andere overtuiging heeft. De gevangenen weten niet anders dan overtuigingen over de beelden op de wand. Ze zullen steun zoeken bij elkaar, want niks verenigt zo goed in "de grot" dan gemeenschappelijke overtuigingen.......

[peda]

Ik ken het ook hoor, die drang uit te willen stijgen boven wat je -wat denigrerend- de natuurlijke mens kan noemen.
Maar ik vraag me ook af of die poging te reiken naar het Andere en de ervaringen dienaangaande die ervaren worden, niet in veel gevallen tot een nog groter illusie leiden dan de illusie waar men juist uit wil breken....
We kunnen spreken over Jezus als de weg, etc. etc.
Of over Quan Yin, die ons leven verlicht heeft etc. etc.
Voorbeelden van wegen die mensen iets gebracht hebben.
Op zijn minst volgens eigen zeggen.
Naar uitleg van die ander essentieel om tot het juiste inzicht, tot waarheid, te geraken.
Maar wat heb ik daar aan?
Hoe 'natuurlijk' of 'geestelijk' we zelf zijn is aan onszelf.
Of aan het Andere, want anders zou het weer een ego kwestie worden.

De illusie wordt denk ik groter als je meent dat de anderen in Plato’s grot zitten maar jijzelf niet.

Het punt is wel dat nagenoeg altijd de ander de "' illusie "' ziet in de overtuiging van de ander.
Bij illusie denk ik aan een denkfout, een verkeerde waarneming etc die tot gevolg heeft dat de ander zich buiten de grot waant.
Maar wanneer de ander overtuigt is dat hij/ zij geen "' illusie "" koestert maar Echte Waarheid, dan schiet het onderling niet op.
Beschouwer A blijft dan roepen "" illusie "" maar beschouwer B ziet zulke oprispingen als komend vanuit een quasi onvolwassen geestelijk bewustzijn.
Kortom het gesprek tussen onderling doven. Ik los het voor mij zelf op door op een tuinhekje te leunen en met elke tuin-beschouwer wat te converseren met als doel dat de bestaande "' bias "' gehandhaafd blijft, de ander wil het achter het hekje liggende tuintje het liefst met de grond gelijk maken.

[Tufkah]

https://www.churchofjesuschrist.org/stu ... h?lang=nld

Het is niet altijd makkelijk om voor de waarheid op te komen, vooral niet als je erom bespot wordt. Dat kan op school, het werk, met vrienden of zelfs met familie gebeuren.

Jezus werd bespot, profeten worden bespot en vele anderen zijn bespot omdat ze voor de waarheid opkwamen. Het kan naar zijn om bespot te worden, maar het is altijd goed om de waarheid te verdedigen. Spot kan de waarheid namelijk niet veranderen.

Iedere gelovige die zijn geloof serieus neemt die weet dat hij bespot gaat worden, zo is het Jezus vergaan, waarom zou het jou als volgeling dan anders vergaan? Jezus is ook ons voorbeeld hoe we met spot en ongeloof dienen om te gaan. Iemand die in de waarheid leeft kan dat aan.

[Dat_beloof_ik]

https://nl.wikipedia.org/wiki/Noumenon

Noumenon is een term die binnen de filosofie wordt gebruikt om dingen of gebeurtenissen te benoemen die alleen in de geest bestaan, onafhankelijk van de zintuigen. Het verwijst naar een onkenbare, niet te beschrijven werkelijkheid die op de een of andere manier 'achter' de wereld van geobserveerde verschijnselen ligt. Voor Immanuel Kant kunnen we helemaal niets zeggen over de dingen zoals ze op zichzelf zijn, omdat we de dingen alleen kennen zoals ze aan ons verschijnen via (en gefilterd door) onze zintuigen. Het tegengestelde van noumenon is fenomeen.

Even kort door de bocht: Noumenon en Fenomeen (de fenomenen) staan tegen over elkaar. De mens kent wel de dingen (fenomenen) maar niet de (geestelijke) kenner van de fenomenen. 2 Korinthiërs 4:18 gaat over het Noumenon vs de fenomenen.


Dus kijken wij niet naar wat zich voor onze ogen afspeelt, maar wij kijken uit naar wat wij nu nog niet zien. Alle zichtbare dingen zijn tijdelijk, maar de dingen die nu nog niet zichtbaar zijn, zullen eeuwig blijven.

Nee, in jouw Korinthe passage gaat het over het verschil tussen zichtbaar en onzichtbaar.
Dat is iets wezenlijk anders dan het verschil tussen fenomeen en noumenon.

[Dat_beloof_ik]

De natuurlijke mens denkt dat de geestelijke mens 'groots' is. Leert Jezus dat? Nee, Jezus leert het tegendeel........

Vreemd, dat denk ik nou helemaal niet. Ik denk dat de geestelijke mensen een nutteloos verzinsel is.

[Tufkah]

De illusie wordt denk ik groter als je meent dat de anderen in Plato’s grot zitten maar jijzelf niet.

Het punt is wel dat nagenoeg altijd de ander de "' illusie "' ziet in de overtuiging van de ander.
Bij illusie denk ik aan een denkfout, een verkeerde waarneming etc die tot gevolg heeft dat de ander zich buiten de grot waant.
Maar wanneer de ander overtuigt is dat hij/ zij geen "' illusie "" koestert maar Echte Waarheid, dan schiet het onderling niet op.
Beschouwer A blijft dan roepen "" illusie "" maar beschouwer B ziet zulke oprispingen als komend vanuit een quasi onvolwassen geestelijk bewustzijn.
Kortom het gesprek tussen onderling doven. Ik los het voor mij zelf op door op een tuinhekje te leunen en met elke tuin-beschouwer wat te converseren met als doel dat de bestaande "' bias "' gehandhaafd blijft, de ander wil het achter het hekje liggende tuintje het liefst met de grond gelijk maken.

Het begrip 'illusie' is alleen van toepassing in de grot, daar is de mens nog in de ban van de beelden op de wand. Wat grotbewoners daar zelf van vinden , zal de bewoners in het licht niet uitmaken. Als twee grotbewoners 'illusie' naar elkaar roepen, dan ziet dat van buiten de grot er een beetje mal uit. Iemand die zich vereenzelfigt met zijn schaduw die een ander de les gaat lezen?

Wat de grotbewoners steeds maar niet begrijpen is dat geen enkele schaduw kan bestaan zonder de Bron (Het Licht). Wat een schaduw daar zelf ook over mag beweren. Het Licht is oorzaak van de schaduw. Maar als het Licht uitgaat (de dag dat je sterft) verdwijnt ook de schaduw. Dat is bij iedereen zo, ook bij de bewoners in het Licht. Maar het Licht zélf dooft nooit.

[Tin]

Ik ken het ook hoor, die drang uit te willen stijgen boven wat je -wat denigrerend- de natuurlijke mens kan noemen.
Maar ik vraag me ook af of die poging te reiken naar het Andere en de ervaringen dienaangaande die ervaren worden, niet in veel gevallen tot een nog groter illusie leiden dan de illusie waar men juist uit wil breken....
We kunnen spreken over Jezus als de weg, etc. etc.
Of over Quan Yin, die ons leven verlicht heeft etc. etc.
Voorbeelden van wegen die mensen iets gebracht hebben.
Op zijn minst volgens eigen zeggen.
Naar uitleg van die ander essentieel om tot het juiste inzicht, tot waarheid, te geraken.
Maar wat heb ik daar aan?
Hoe 'natuurlijk' of 'geestelijk' we zelf zijn is aan onszelf.
Of aan het Andere, want anders zou het weer een ego kwestie worden.

De illusie wordt denk ik groter als je meent dat de anderen in Plato’s grot zitten maar jijzelf niet.

Precies

[Leon]

Je hele reactie staat bol van onderscheid, vooroordelen, en oordelen.
Zie je dat zelf nou echt niet in ?

Het is het heldere inzicht in hoe de dingen ZIJN.
Er wordt door de geestelijke mens niet geoordeeld over de natuurlijke mens. Er wordt slechts een schets gegeven van de beperkingen die de natuurlijke mens bezit. Toch?
Hoe kunnen jij en anderen die tot de natuurlijke mensen behoren ooit die onmetelijke niet in woorden uit te drukken grootsheid van een geestelijk, dan wel wedergeboren mens ook maar enigszins bevatten?!

Dat is enigszins ironisch denk ik. Buiten de grot zal (weten wij) vrijheid zijn, licht, lucht en ruimte. Maar de analogie wil niet helemaal passen. De grotbewoners kunnen de schaduwen onderscheiden, en er oordelen over hebben. Buiten de grot heb je de oorzaken van de schaduwen, daar zijn dan in de grot-vergelijking nog steeds oordelen over mogelijk. Het gaat er echter om dat “niets” meer onderscheiden wordt. Dus ook geen grootse geestelijke of wedergeboren mensen. Dat geeft pas “vrijheid, licht, lucht en ruimte”.

De vastgeketendheid in de grot is aan oordelen, om de schaduwen uit te leggen, een hopeloze zaak, zolang je de schaduw niet als een soort illusie beschouwt. Een projectie van wat feitelijk “los” is en niet “vast”.

[Tufkah]

https://nl.wikipedia.org/wiki/Noumenon



Even kort door de bocht: Noumenon en Fenomeen (de fenomenen) staan tegen over elkaar. De mens kent wel de dingen (fenomenen) maar niet de (geestelijke) kenner van de fenomenen. 2 Korinthiërs 4:18 gaat over het Noumenon vs de fenomenen.


Dus kijken wij niet naar wat zich voor onze ogen afspeelt, maar wij kijken uit naar wat wij nu nog niet zien. Alle zichtbare dingen zijn tijdelijk, maar de dingen die nu nog niet zichtbaar zijn, zullen eeuwig blijven.

Nee, in jouw Korinthe passage gaat het over het verschil tussen zichtbaar en onzichtbaar.
Dat is iets wezenlijk anders dan het verschil tussen fenomeen en noumenon.

De fenomenen , ook wel verschijnselen genaamd zijn zichtbaar. Het Noumenon is onafhankelijk van de waarneming door de zintuigen. Dat zegt jou als ongelovige niks, maar bv een visioen kan nooit zintuigelijk zijn. Maar jij als ongelovige gelooft niet in God of visioenen, dus zul je ze nooit krijgen.

Ongeloof is een selffulfilling prophecy, jij kent alleen de zichtbare (vergankelijke ) wereld. (Anders was je wel een gelovige) Maar zoals Paulus leert dienen we ons niet aan de vergankelijkheid vast te klampen. Want de eeuwige dingen zijn onzichtbaar voor zintuigelijke ogen.

[Tufkah]

De natuurlijke mens denkt dat de geestelijke mens 'groots' is. Leert Jezus dat? Nee, Jezus leert het tegendeel........

Vreemd, dat denk ik nou helemaal niet. Ik denk dat de geestelijke mensen een nutteloos verzinsel is.

Voor de natuurlijke mens is de geestelijke mens een verzinsel, dat leert de Bijbel zelf ook al. Voor de natuurlijke mens zijn de dingen des Geestes Gods dwaasheid. (1 Kor 2:14)

Vanuit jouw positie als ongelovige heb je dan ook helemaal gelijk.

[Tufkah]

Het is het heldere inzicht in hoe de dingen ZIJN.
Er wordt door de geestelijke mens niet geoordeeld over de natuurlijke mens. Er wordt slechts een schets gegeven van de beperkingen die de natuurlijke mens bezit. Toch?
Hoe kunnen jij en anderen die tot de natuurlijke mensen behoren ooit die onmetelijke niet in woorden uit te drukken grootsheid van een geestelijk, dan wel wedergeboren mens ook maar enigszins bevatten?!

Dat is enigszins ironisch denk ik. Buiten de grot zal (weten wij) vrijheid zijn, licht, lucht en ruimte. Maar de analogie wil niet helemaal passen. De grotbewoners kunnen de schaduwen onderscheiden, en er oordelen over hebben. Buiten de grot heb je de oorzaken van de schaduwen, daar zijn dan in de grot-vergelijking nog steeds oordelen over mogelijk. Het gaat er echter om dat “niets” meer onderscheiden wordt. Dus ook geen grootse geestelijke of wedergeboren mensen. Dat geeft pas “vrijheid, licht, lucht en ruimte”.

De vastgeketendheid in de grot is aan oordelen, om de schaduwen uit te leggen, een hopeloze zaak, zolang je de schaduw niet als een soort illusie beschouwt. Een projectie van wat feitelijk “los” is en niet “vast”.

Alles koppelt altijd terug op naastenliefde. Buiten de grot gun je uit naastenliefde iedere gevangene bevrijding. Maar zoals dit forum leert willen de gevangenen helemaal niet bevrijd worden. De gevangenen blijven er op los oordelen en bespotten. En dat hoort ook bij het volgen van Jezus.

[peda]

Maar het Licht zélf dooft nooit.

Daar ben ik main-stream het axioma van het metafysica domein volgend wel mee eens.
Waar ik het niet met jou eens ben, is of Het Licht Gekend kan worden door de mens.
Jij zegt duidelijk ja en ik volg jouw ja-woord niet.
Jij baseert jouw Kennen van het Licht op eigen "' intuïtief weten "' en o.m. op de door Paulus aan hem doorgegeven Openbaring.
Voor mij zijn deze beide "' bronnen "' niet voldoende om mijn twijfel rond het Licht-kennen/ weten op te heffen .
De idee/ filosofie van Kant domineert in mijn afweging boven jouw "' kennis-bronnen "'. Het blijft voor mij dus leunen op het Tufkah-tuinhekje.

[Tin]

Het is het heldere inzicht in hoe de dingen ZIJN.
Er wordt door de geestelijke mens niet geoordeeld over de natuurlijke mens. Er wordt slechts een schets gegeven van de beperkingen die de natuurlijke mens bezit. Toch?
Hoe kunnen jij en anderen die tot de natuurlijke mensen behoren ooit die onmetelijke niet in woorden uit te drukken grootsheid van een geestelijk, dan wel wedergeboren mens ook maar enigszins bevatten?!

Dat is enigszins ironisch denk ik. Buiten de grot zal (weten wij) vrijheid zijn, licht, lucht en ruimte. Maar de analogie wil niet helemaal passen. De grotbewoners kunnen de schaduwen onderscheiden, en er oordelen over hebben. Buiten de grot heb je de oorzaken van de schaduwen, daar zijn dan in de grot-vergelijking nog steeds oordelen over mogelijk. Het gaat er echter om dat “niets” meer onderscheiden wordt. Dus ook geen grootse geestelijke of wedergeboren mensen. Dat geeft pas “vrijheid, licht, lucht en ruimte”.

De vastgeketendheid in de grot is aan oordelen, om de schaduwen uit te leggen, een hopeloze zaak, zolang je de schaduw niet als een soort illusie beschouwt. Een projectie van wat feitelijk “los” is en niet “vast”.

Dat is ironisch bedoeld, ja.
Wat we zien, wanneer we enige helderheid bezitten, is dat er vele grotten zijn. Wanneer we van de één naar de ander gaan betekent dat niet dat we er ineens uit zijn. Al mag dat voor sommigen op bepaalde momenten wel zo lijken.

[Leon]

Dat is enigszins ironisch denk ik. Buiten de grot zal (weten wij) vrijheid zijn, licht, lucht en ruimte. Maar de analogie wil niet helemaal passen. De grotbewoners kunnen de schaduwen onderscheiden, en er oordelen over hebben. Buiten de grot heb je de oorzaken van de schaduwen, daar zijn dan in de grot-vergelijking nog steeds oordelen over mogelijk. Het gaat er echter om dat “niets” meer onderscheiden wordt. Dus ook geen grootse geestelijke of wedergeboren mensen. Dat geeft pas “vrijheid, licht, lucht en ruimte”.

De vastgeketendheid in de grot is aan oordelen, om de schaduwen uit te leggen, een hopeloze zaak, zolang je de schaduw niet als een soort illusie beschouwt. Een projectie van wat feitelijk “los” is en niet “vast”.

Alles koppelt altijd terug op naastenliefde. Buiten de grot gun je uit naastenliefde iedere gevangene bevrijding. Maar zoals dit forum leert willen de gevangenen helemaal niet bevrijd worden. De gevangenen blijven er op los oordelen en bespotten. En dat hoort ook bij het volgen van Jezus.

De schaduw bespotten dat deze onlogisch is, nog steeds een schaduw is, dat het oordeel geldig is voor de schaduw, tja…

[Leon]

Dat is enigszins ironisch denk ik. Buiten de grot zal (weten wij) vrijheid zijn, licht, lucht en ruimte. Maar de analogie wil niet helemaal passen. De grotbewoners kunnen de schaduwen onderscheiden, en er oordelen over hebben. Buiten de grot heb je de oorzaken van de schaduwen, daar zijn dan in de grot-vergelijking nog steeds oordelen over mogelijk. Het gaat er echter om dat “niets” meer onderscheiden wordt. Dus ook geen grootse geestelijke of wedergeboren mensen. Dat geeft pas “vrijheid, licht, lucht en ruimte”.

De vastgeketendheid in de grot is aan oordelen, om de schaduwen uit te leggen, een hopeloze zaak, zolang je de schaduw niet als een soort illusie beschouwt. Een projectie van wat feitelijk “los” is en niet “vast”.

Dat is ironisch bedoeld, ja.
Wat we zien, wanneer we enige helderheid bezitten, is dat er vele grotten zijn. Wanneer we van de één naar de ander gaan betekent dat niet dat we er ineens uit zijn. Al mag dat voor sommigen op bepaalde momenten wel zo lijken.

Iedereen een prive-grot, de bonte stoet…