Hé Umit,
Bedankt voor je uitgebreide reactie. Ik waardeer dat je de tijd neemt om punt voor punt in te gaan op mijn argumenten. Ik verlang ook eerlijk te zijn: een aantal van je verdedigingslinies overtuigen me niet. Laat me uitleggen waarom.
Je "dat staat er niet letterlijk" benadering
Je verdediging draait vaak om: "Daar staat niet letterlijk 'alle Joden', dus het gaat alleen om Zionisten!"
Maar Umit, vind je dat zelf niet een beetje naïef? Als iemand een document schrijft waarin "de vijanden van de mensheid" worden beschreven die de media en banken controleren, en dan in artikel 22 verwijst naar klassieke antisemitische complottheorieën over wie achter wereldoorlogen zat... maar zegt: "Nee hoor, ik heb het niet over Joden!" - geloof je dat dan echt?
Als het loopt als een eend, kwaakt als een eend, en citaten gebruikt uit het antisemitische handboek... dan is "maar er staat niet letterlijk 'eend'!" toch geen sterk verweer?
Over je Jihad-interpretatie; Je schrijft: "Jihad is in feite het recht om je te verdedigen van je grond, normen en waarden, van je religie."
Ja, in theologische theorie kan jihad inderdaad verschillende betekenissen hebben, inclusief spirituele inspanning. Maar context is hier cruciaal!
Als Hamas in 1988 schrijft "There is no solution for the Palestinian question except through Jihad" - direct nádat ze alle vreedzame oplossingen en internationale conferenties hebben afgewezen - denk je dan werkelijk dat ze bedoelen: "Laten we ons spiritueel inspannen"?
Dat is toch alsof iemand zegt: "Diplomatie werkt niet, alleen strijd helpt," en jij dan zegt: "Misschien bedoelen ze enthousiasme!" Kom op, Umit.
Je correctie op mijn citaat; verandert de volledige tekst de betekenis echt?
De complete passage zegt nog steeds: vredesinitiatieven zijn in strijd met onze principes, elke centimeter Palestina is heilig, en jihad is de enige oplossing. Het toevoegen van de religieuze onderbouwing maakt het statement niet minder een afwijzing van vrede - het geeft alleen de reden waarom ze vrede afwijzen.
Je "Ik zou ook vechten voor Nederland" vergelijking: Je vraagt: "Ik zou ook vechten voor elke centimeter Nederland...jij niet dan?" Ik ben Belg trouwens
Enfin, Ik begrijp je emotioneel, maar er is wel een fundamenteel verschil tussen:
• "Ik verdedig mijn land tegen agressie"
• "Ik accepteer geen enkele vreedzame oplossing, geen enkel compromis, geen enkele internationale conferentie, want dat is allemaal in strijd met mijn principes"
Nederland/België zou bij een conflict onderhandelen, compromissen sluiten, internationale bemiddeling accepteren. Niet schrijven: "Vredesconferenties zijn tijdverspilling en ijdele pogingen!" Zie je dat verschil?
De "Zionisten niet Joden" kunstgreep: Je blijft benadrukken: het gaat om Zionisten, niet om Joden.
Maar Umit, artikel 22 beschrijft een wereldwijde samenzwering die de Franse Revolutie, beide wereldoorlogen, het communisme en alle internationale organisaties zou hebben georkestreerd. Dat is niet "kritiek op Israëlisch beleid" - dat is letterlijk de structuur van klassieke antisemitische complottheorieën uit de jaren '20 en '30.
Het wordt niet opeens acceptabel omdat je "Zionist" schrijft in plaats van "Jood". De complottheorie zelf blijft identiek aan eeuwenoude antisemitische propaganda.
De centrale tegenstrijdigheid:Dit vind ik het meest opmerkelijke, Umit. Je zegt meerdere keren - en terecht: "Het gedrag van een groepering is geen bewijs voor de gewelddadigheid van de religie zelf."
Daar ben ik het volledig mee eens! Maar waarom verdedig je dan zo hardnekkig het charter van precies zo'n groepering?
Je kunt toch gewoon zeggen: "Het Hamas charter van 1988 bevat problematische elementen, maar dat zegt niets over de Islam als religie"? Dat zou een objectieve, nuanceerde positie zijn.
In plaats daarvan probeer je bij elk artikel te bewijzen dat het eigenlijk wel vriendelijk bedoeld is als je het maar op de juiste manier leest. Dat is geen objectiviteit, Umit - dat is een verdedigingslinie opbouwen.
Mijn conclusie dus: Je schrijft dat je "altijd aan de zijde van kennis, wetenschap, logica en waarheid" staat en "zoveel mogelijk objectief" bent.
Maar objectiviteit betekent ook erkennen wanneer een document gewoon problematisch is. Het Hamas Charter van 1988 bevat antisemitische complottheorieën en verwerpt expliciet alle vormen van vreedzame oplossingen. Dat is geen interpretatie - dat staat er letterlijk.
En hier komt de ironie: Hamas zelf heeft in 2017 een nieuw beleidsdocument gepubliceerd dat veel van deze problematische elementen weglaat of nuanceert. Zelfs zij erkenden blijk-baar dat het 1988 charter niet houdbaar was.
Je hoeft de Islam niet te verdedigen door het Hamas charter goed te praten. Sterker nog: door dat wel te doen, schiet je juist je eigen doel voorbij. De Islam als religie staat of valt niet met wat Hamas in 1988 heeft opgeschreven.
Wat ik vooral bedoel te zeggen: je kunt kritisch zijn op Hamas én tegelijkertijd de Islam verdedigen. Die twee dingen bijten elkaar niet - integendeel. Sterker nog, je kunt ook gewoon islam-kritisch zijn terwijl je moslims verdedigt tegen vooroordelen. Ik weet het, ingewikkeld - maar blijkbaar kunnen we als mensen meerdere gedachten tegelijk vasthouden zonder dat onze hersenen ontploffen.
Warme groeten, Kyron
